92 οι νεκροί στο Ιράν, νέες απειλές απ’ τον πρόεδρο της Βουλής
“Τουλάχιστον 92 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο Ιράν από την καταστολή των διαδηλώσεων που πραγματοποιούνται εδώ και δύο εβδομάδες μετά τον θάνατο της Μαχσά Αμινί έπειτα από τη σύλληψή της από την αστυνομία ηθών, ανακοίνωσε σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Iran Human Rights (IHR).
Τουλάχιστον 41 άνθρωποι έχουν πέσει νεκροί από τις δυνάμεις ασφαλείας σε συγκρούσεις που ξέσπασαν την προηγούμενη εβδομάδα στη Ζαχεντάν, πόλη της επαρχίας Σιστάν – Μπαλουτσιστάν, πρόσθεσε η ίδια ΜΚΟ με έδρα το Όσλο.
«Οι φόνοι διαδηλωτών στο Ιράν, κυρίως στη Ζαχεντάν, αποτελούν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», κατήγγειλε ο διευθυντής της Μαχμούντ Αμιρί- Μογκαντάμ. «Η διεθνής κοινότητα έχει καθήκον να ερευνήσει και να εμποδίσει να διαπραχθούν άλλα εγκλήματα από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν», πρόσθεσε.
Διέλυσαν με βία διαδήλωση και στην Ελβετία
Η ελβετική αστυνομία χρησιμοποίησε λαστιχένιες σφαίρες για να διαλύσει πλήθος διαδηλωτών που είχε συγκεντρωθεί μπροστά από την ιρανική πρεσβεία στη Βέρνη, αφού δύο άνδρες σκαρφάλωσαν στον φράχτη της πρεσβείας και κατέβασαν την ιρανική σημαία.
Η αστυνομία είπε αργά το Σάββατο ότι κανείς δεν τραυματίστηκε και ότι το «μεγάλο πλήθος» των διαδηλωτών διαλύθηκε μετά τη χρήση λαστιχένιων σφαιρών. Οι δύο διαδηλωτές που μπήκαν στο χώρο της πρεσβείας συνελήφθησαν, σύμφωνα με την αστυνομία στην ελβετική πρωτεύουσα.
Η αστυνομία είπε ότι χρησιμοποίησε σφαίρες από καουτσούκ όταν αρκετοί άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να ακολουθήσουν τους δύο άνδρες που είχαν εισέλθει αρχικά στην αυλή της πρεσβείας και επίσης προσπάθησαν να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις”.
*****
Με 92 νεκρούς διαδηλωτές στο Ιράν, όχι μόνο δε χρησιμοποιείς λαστιχένιες σφαίρες ,για να διαλύσεις το μεγάλο πλήθος στη Βέρνη, γιατί κατέβασαν συμβολικά την ιρανική σημαία, αλλά το επίσημο κράτος, αν ήταν κράτος δικαίου και μιλούσε τη γλώσσα της δικαιοσύνης και όχι της διπλωματίας (τί λέμε τώρα!) ,θα είχε στείλει στις διαδηλώσεις έξω από την Πρεσβεία και δικούς του εκπροσώπους. Και όχι την αστυνομία.
Ουδείς, βέβαια, αξιωματούχος της (σχεδόν πάντα και σε όλα) “ουδέτερης χώρας” και κλεπταποδόχου (πλυντήριο) του μαύρου χρήματος της υφηλίου, όχι μόνο δε συμμετείχε, αλλά η βαρβαρότητα της αστυνομικής καταστολής, έστω και χωρίς νεκρούς εδώ, δείχνει πως το εξουσιαστικό πρόσωπο τρομάζει το ίδιο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Η καταστολή θεωρείται καθήκον (!) από την κρατική εξουσία. Ανεξάρτητα από το είδος των καθεστώτων.
Είναι κάποιες φορές, όπως αυτή με όσα τραγικά γίνονται στο Ιράν, που δεν μπορείς να μένεις ατσαλάκωτο ως Σύστημα. Ούτε να μιλάς δυο γλώσσες. Αλλιώς είσαι ισαποστάκιας κι ας λες το αντίθετο. Ούτε μπορείς να βάζεις τους πραιτοριανούς σου ,για να διαφυλάξεις το …κύρος σου ως εγγυητής της τάξης και της ασφάλειας, που τάχα είναι κρατικό χρέος, να σημαδεύουν διαδηλωτές και να ρίχνουν στο πλήθος , έστω και με σφαίρες από καουτσούκ. Τέτοια αντίληψη του κράτους, έχει ο φασίστας , ο νοικοκύρης, ο έξω από τον κ@λο μας.
΄Όχι, σε καμιά περίπτωση ο θάνατος 92 ανθρώπων δε μετράει λιγότερο από το «κύρος» ενός κράτους. Αυτό δεν είναι κύρος, είναι ντροπή και υποβάθμιση της θεωρητικής αντίληψης περί εξουσίας και κυβέρνησης των υποστηρικτών τους.
Ας έμπαιναν μέσα στην πρεσβεία και ας τα έκαναν λίμπα οι διαδηλωτές στη Βέρνη. Θα ήταν το ελάχιστο μνημόσυνο στους νεκρούς της συμμορίας των Μουλάδων. Και αν μη τι άλλο, το ιρανικό ,διπλωματικό προσωπικό στην Πρεσβεία, όφειλε, αν είχε ελάχιστο σεβασμό στους συμπατριώτες του , να βγει και να ζητήσει συγγνώμη για τις βαρβαρότητες της θεοκρατικής κυβέρνησης ,αντί να ζητάει τη βοήθεια της αστυνομίας, για να τους προστατέψει.
Αλλά, τί συζητάμε τώρα; Οι διπλωμάτες όλων των καθεστώτων είναι «σκυλιά μαύρα», δοκιμασμένοι και πιστοί αχυράνθρωποί τους. Γι αυτό και τους αποστέλλουν άφοβα στο εξωτερικό. Σαρξ εκ της σαρκός τους. ΄Αριστοι στην προπαγάνδα, γιατί μια κυβέρνηση και με ποια…ηθικά κριτήρια, (πάντα για τη διασφάλισης της ..ιερής “τάξης και ασφάλειας”) έχει δικαίωμα να ρίχνει στο ψαχνό κατά… τρομοκρατών, όπως χαρακτηρίζουν τους διαδηλωτές για τις δολοφονίες αθώων.
΄Ενα καθεστώς σαν αυτό των Μουλάδων, που δολοφονεί ένα κορίτσι γιατί… φορούσε τη μαντίλα της στραβά, «Μουλάδες» και πραιτοριανούς, “Φρουρούς της Επανάστασης” θα έστελνε στις πρεσβείες του. Ειδικά στην καρδιά της Ευρώπης. ΄Οπως ο έτερος Καπαδόκης, το δικτατορικό καθεστώς Πούτιν, όμοιους μαφιόζους σαν το αφεντικό τους ,έχει εξαπολύσει στη Δύση.
Κάθε ανοιχτή και ασφαλής πρεσβεία μιας Ρωσίας και ενός Ιράν αυτή την ώρα σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι πρόκληση -σκύλευση στους χιλιάδες νεκρούς, που δολοφόνησαν και συνεχίζουν να το κάνουν, αυτά τα καθεστώτα. Είναι συμμετοχή και συγκάλυψη. Δε φιλοξενείς φονιάδες στο σπίτι σου.
Αλλά ,ακόμα χειρότερη ντροπή στους πολίτες και τους ακτιβιστές, που ούτε καν συμβολικά δεν περνούν να διαδηλώνουν ( θα έπρεπε καθημερινά και εκ περιτροπής να γίνεται) έξω από τέτοια διπλωματικά άντρα και πρεσβείες-σφηκοφωλιές. Είναι εγκάθετοι , βρώμικοι πράκτορες κυβερνήσεων που έχουν διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα. Είναι συγκάλυψη και ηθική αυτουργία τέτοιου είδους παροχή διπλωματικού ασύλου σε φονιάδες από κράτη, που διατείνονται πως καταδικάζουν και τιμωρούν με τους θεσμού τους εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας.
Και με την ευκαιρία (ΠΑΛΙ, ΕΚΑΤΟΣΤΗ ΦΟΡΑ;) να ξεκαθαρίσουμε κάτι με τους Ρουβίκωνες εδώ. Με πλήρη ιστορική επίγνωση λέμε πως αυτή η ομάδα με τα (εναλλάξ) τρικάκια και τις βαριοπούλες στα χέρια, που διατείνεται πως είναι αναρχική -ακτιβιστική, αν τελικά “πέρασε ένα Ρουβίκωνα” ,είναι αυτός της πρόκλησης, του θράσους και της ανηθικότητας .
Δεν εξηγείται, όπως είπαμε, αλλιώς, να τρέχεις και να “μπογιατίζεις” σπίτια και γραφεία “νοικοκυραίων” ,αλλά να μη βγάζεις τσιμουδιά για τους 700.000 νεκρούς και τα εκατομμύρια τους σακατεμένους και τους ξεριζωμένους, θύματα του τρελαμένου δικτάτορα και Νέου Χίτλερ της Ρωσίας. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ!
΄Εχουν, όσο παρακολουθούμε τη δράση τους, περάσει με τρικάκια από ένα σωρό αμαρτωλές πρεσβείες στην Αθήνα. Και καλώς. ΄Ομως, «και τούτο ποιείν, κακείνο μη αφιέναι». Ποιος ο λόγος που η ρωσική πρεσβεία, άντρο και σφαγείο , βρίσκεται στο απυρόβλητο; ΄Αβατο για τους Ρουβίκωνες;
Να το πούμε για άλλη μια φορά, έτσι όπως εύστοχα το παρομοιάζει ο λαός; Ισχύει πως «δε δαγκώνεις χέρι που σε ταϊζει»; Ας μας αποδείξουν, λοιπόν το ένα ή το άλλο.
Ντροπή, ρε! Εδώ χρειάζονται τα τρικάκια. Ακόμα και σε «βαριοπούλες» θα λέγαμε ναι, συμβολικά και σημειολογικά. Δεν το κάνατε ποτέ. Πάλι, ντροπή σας, λέμε.