Το δεύτερο, ακόμα πιο σάπιο πτώμα που εδώ και τώρα οφείλει να ξεφορτωθεί ο νέος ΣΥΡΙΖΑ (για να μη μνημονεύουμε συνεχώς τον πρόεδρό του) είναι η δημοσιογραφία, που εμπορεύεται την ιδιότητά της και υποτίθεται πως συμπλέει και στηρίζει το κόμμα της Κουμουνδούρου. Ναυαρχίδες , η Εφημερίδα Συντακτών , το Ντοκουμέντο και η Δημοκρατία. (Αφήνουμε πάλι έξω την Αυγή για λόγους αρχής και της ιστορικής της παράδοσης).
΄Ολο το τόξο της βιομηχανίας παραπληροφόρησης, φυσικά , αν νοιάζεται για κάτι, είναι να πουλήσει. Κι αυτό στην αγορά, δεν είναι κακό. Το ανήθικο είναι πως οι απόγονοι του Γκέμπελς πουλάνε ΜΟΝΟ (συνειδητά) ψέμα, απάτη, φέικ νιους ,προπαγάνδα αποπροσανατολισμό. Διαστρεβλώνουν και χαλκεύουν την είδηση, επινοούν “ιστορίες” και σενάρια , έχουν πρόχειρη και σε κάθε ευκαιρία μονταζιέρες ολκής, κατασκευάζουν ακόμα και ενόχους, για να στήνουν εκπομπές και να εξασφαλίζουν θεαματικότητα, ανάγουν την ανθρωποφαγία σε επάγγελμα.
Είναι αδίστακτοι. Και, όπως παραστατικότατα το διατύπωσε ο παλιός, κοντυλοφόρος , μακαρίτης πια, Νίκος Κακαουνάκης, “ο καλύτερος δημοσιογράφος έχει σκοτώσει τη μάνα του”. Τέτοια φάρα!
Η συνήθης τακτική τους, είναι να προσκολλώνται σε μια παράταξη σε ένα κόμμα και να αναλαμβάνουν να πουλήσουν την προπαγάνδα του χώρου τους .Οι πελάτες τους είναι οι ίδιοι οι οπαδοί που συμπλέουν και δέχονται χωρίς καμιά επεξεργασία ή κριτική διάθεση ό,τι ετοιμάζουν στα μαγειρεία και τις χωματερές τους. (Το έχουμε κατά κόρον αναλύσει εδώ το συγκεκριμένο θέμα ).
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για όσους δεν έχουν υποστεί τη λοβοτομή του γηπεδικού οπαδού, ξέρουν πως έχασε τις τελευταίες εκλογές από το μένος του μη συντηρητικού κόσμου , ενάντια στις τακτικές και τις διακηρύξεις των μελών αυτής, ακριβώς, της ομάδας που ο νέος κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει την άμεση διαγραφή τους. Είναι εκείνοι του οποίους τα …καλόπαιδα στο αριστερό Γκεμπελιστάν , τους είχαν χρόνια στα όπα -όπα, στο κριτικό απυρόβλητο ως ιερές αγελάδες . Και ας μην τους πήγαινε έξω ο κόσμος, ούτε ζωγραφιστούς.΄Εζεχναν την μπόχα των τσιτάτων και της κουκουεδίστικης ναφθαλίνης. Κουβαλούσαν τη μιζέρια του παλαιοκομματισμού. Εχθροί της ανανέωσης, του φρέσκου, του διαφορετικού.
Στην ουσία, δεν ήταν -είναι καλύτεροι από τα υπόλοιπα μέλη της γκεμπελικής Δεξιάς κι ας τους κατηγορούσαν πως υπήρχε ανάμεσά τους διαχωριστική γραμμή. Τίποτα δεν υπήρχε. «΄Ολα τα γουρούνια», ως γνωστό, «την ίδια μούρη έχουν». Αν σε κάτι έχουν δίκιο, είναι ο τρόπος που το κυβερνητικό, ως ολοκληρωτικό καθεστώς, μοίρασε μεταξύ τους τον πακτωλό του δημόσιου χρήματος. Είναι γεγονός πως τους έριξαν στη μοιρασιά . Τα ελάχιστα μιντιακά μέσα που στήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ , πήραν όλα αυτά τα χρόνια τα λιγότερα.
΄Όμως, είναι οι τελευταίοι τούτοι που έχουν δικαίωμα και καθαρή φωλιά να κρίνουν το καθεστώς Μητσοτάκη για το μεγάλο έγκλημα ,ανάμεσα στα άλλα, που διέπραξε. Επειδή, ακριβώς την ίδια φιλοσοφία και τα ίδια εργαλεία διαθέτουν και τούτοι.
Το μέγα έγκλημα του Κυριάκου είναι πως ως γνήσιος και…άξιος γόνος της δυναστείας , με μια και μόνο «λαβή» από την αρχή , στραγγάλισε τον Τύπο. Εξαγόρασε ιδιοκτήτες, αχυρανθρώπους δημοσιογράφους, ψευτοδημοσκόπους, ένα σωρό κόσμο στο διαδίκτυο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, που έπαιζαν καθημερινά και στο διαπασών το δικό του σκοπό.
Μιλάμε για δισ. ευρώ να διακινούνται σε αυτή την Αγορά. ΄Εφαγε έως σκασμού όλο αυτό το βρώμικο Σύστημα της Δεξιάς εμπορικής δημοσιογραφίας. Σε σημείο , μάλιστα, που οι παλιότεροι «βαρόνοι του Τύπου»,αλλά και οι πιο νέοι διεφθαρμένοι σχολάρχες , σαν τον Γιώργο Τράγκα, μοιάζουν πια μπροστά τους…περιπτεράδες σε συνοικίες στα Δυτικά προάστεια της Αθήνας.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η συγκεκριμένη Δεξιά μιντιακή αυτοκρατορία, έφερε τα πάνω κάτω στον Τύπο. Η προπαγάνδα που άσκησαν και με τον τρόπο που το έκαναν υπέρ του χειρότερου καθεστώτος στην Ευρώπη, στο οποίο υποκλίνεται ακόμα και ο ακροδεξιός Όρμπαν της Ουγγαρίας, μόνο σε δικτατορίες και καθεστώτα Ρωσίας και Κίνας συναντά κανείς πια.
Αλαφούζος, Κυριακού, Μαρινάκης, Χατζηνικολάου, Ράπτης για να μείνουμε στους πιο ανήθικους ιδιοκτήτες της βιομηχανίας… θριάμβευσαν! Και ασφαλώς πλούτισαν, όπως ακριβώς συνέβη τα τελευταία χρόνια της ΝεοΔημοκρατικής λαίλαπας με την οικονομική ελίτ της χώρας, που μαζί μες την υπόλοιπη γαλάζια ακρίδα, ρήμαξαν το δημόσιο χρήμα και οδήγησαν τη χώρα σε δεύτερη χρεοκοπία.
Από την άλλη, για να είμαστε δίκαιοι ο «Βαξεβάνης» και ο «Παππάς» , όχι πως δεν είχαν την πρόθεση η θα δίσταζαν λόγω ηθικών αντιστάσεων να αντιγράψουν τις μεθόδους της Δεξιάς μαφίας της ίδιας βιομηχανίας, αλλά δε διέθεταν τα κεφάλαια να ξανοιχτούν. Παράμειναν “λαθρόβια έντυπα” με ελάχιστη στο διαδίκτυο επισκεψιμότητα. Ούτε κανάλια δυνατά και αξιόλογες συχνότητες ερτζιανών απόκτησαν ποτέ. Η άλλη ομάδα έμεινε μόνη και κυρίαρχη στο γήπεδο. Κι έτσι, χωρίς αντίπαλο, έβαζε όσα γκολ και όποτε τα ήθελε.
Με αυτά τα δεδομένα και αφού δεν υπάρχει στην ουσία εδώ και χρόνια στη χώρα ΤΥΠΟΣ, αλλά μόνο αδίστακτοι λεφτάδες ιδιοκτήτες και αρπακτικά υπηρέτες τους με δημοσιογραφική ταυτότητα, που λυμαίνονται το χώρο, με όποια παραταξιακή ταμπέλα κι αν κατεβαίνουν στην αρένα, ο ΝΕΟΣ ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβει αυτό που λέμε συνεχώς εδώ μετά την εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη στην κομματική κονίστρα. «Νέο κρασί σε παλιό ασκί δεν μπαίνει»
Κι αυτό σημαίνει πως με Ντοκουμέντο, Εφημερίδα Συντακτών και Δημοκρατία , ΠΑΛΙ, βγάλε το από το νου σου, πρόεδρε του ΝΕΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ πως μπορείς να προχωρήσεις. Ούτε καν βήμα να πας πιο πέρα. Είναι ασήκωτα τέτοια βαρίδια.
Κι αν εξουσιοδοτήσεις εν λευκώ τους «Βαξεβάνηδες», όπως κακώς έκανε και ο παλιός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ να αναγορεύονται σε εκδότες του και να μονοπωλούν τη μιντιακή του εκπροσώπηση, τότε η κατάληξή σου θα είναι η ίδια με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα. Με ιστορική νομοτέλεια και ακρίβεια μαθηματική.
Συμπέρασμα:
Γαμέτες του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν οι “Αγανακτισμένοι” της πλατείας Συντάγματος πριν χρόνια. Και δεν ήταν, δυστυχώς, και το καλύτερο αναπαραγωγικό κύτταρο (« λίθοι και πλίνθοι ατάκτως ερριμένα”) . Το στίγμα της γενετικής ανωμαλίας του κόμματος, φάνηκε από την πρώτη στιγμή και ήταν ορατό επί πολλά χρόνια. Αυτός είναι και ο ένας λόγος που ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ γέρασε και πέθανε πριν ακόμα ενηλικιωθεί. Κάτι, που δε συνέβη στο κομματικό σύστημα της Ελλάδας με Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, ως κόμματα εξουσίας.
Από κει κι ύστερα και μετά τη γέννησή του , όσοι ανέλαβαν τη διατροφή ,τη διαπαιδαγώγηση και το μεγάλωμά του , δεν ήταν και οι καλύτεροι “παιδοτρίβες”. Με χειρότερους ,ασφαλώς, τους επαγγελματίες της Αριστεράς που περιγράψαμε και κατονομάσαμε ενδεικτικά παραπάνω . ΄Ιδιοι (και χειρότεροι) , οι μιντιακοί εκπρόσωποι του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα.
Και οι δύο αυτές μοιραίες “διασταυρώσεις”, έγιναν οι νεκροθάφτες ενός κόμματος, που αυτή την ώρα θέλει, πρέπει και μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Φτάνει να απαλλαγεί από τον παλιό κακό εαυτό του, τα βαρίδια που του απαγόρευαν το πέταγμα.
Ώρα να ξεκινήσει ανάλαφρο τη νέα πορεία του σε μεγάλα ύψη τώρα για την κατάκτηση όχι μόνο της εξουσίας. Πρωτίστως για να δημιουργήσει τη Νέα Ελλάδα, την άλλη κοινωνία πολιτών που δε θα κουβαλάει τις τεράστιες παθογένειες, που διακρίνουν τη σημερινή. Κυρίως, τον εθνικισμό, τη διαφθορά, τη συναλλαγή, το ρατσισμό, την υποκρισία, τον πουριτανισμό, την ομοφοβία.
Τολμάς να πράξεις τα αυτονόητα και πασιφανή, Στέφανε Κασσελάκη; Ζήτημα ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΣΑΙ!