α. Μητσοτάκης: Πληρώνουμε ακριβά τους πειραματισμούς Τσίπρα–Καμμένου -Η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση του τόπου
β. «Λεφτά υπάρχουν»
Γ.Παπανδρέου: «Ηταν άγνωστη η εικόνα, την είχε αποκρύψει ο κ. Καραμανλής, τα διπλά ελλείμματα, το χρέος που είχε διπλασιαστεί, η έλλειψη εμπιστοσύνης των αγορών», είπε ο πρώην πρωθυπουργός, συμπληρώνοντας: «Οταν είχα πάει στους Ευρωπαίους, τους είπα ότι το πρόβλημα δεν είναι ότι ξοδέψαμε παραπάνω. Είπα ότι υπάρχουν προβλήματα, διαφθορά, γραφειοκρατία, δώστε μου χρόνο να παλέψω αυτά για να μην πάρω μέτρα λιτότητας. Αυτό θα κάνει τη χώρα βιώσιμη, αυτό το λέω και σήμερα. Δυστυχώς όμως ήρθαν οι επιθέσεις των αγορών στα ελληνικά ομόλογα και ήρθαν οι πιέσεις ότι θα πρέπει να υπάρξουν μέτρα λιτότητας για να πεισθούν οι αγορές. Αν η Μέρκελ, όταν πήραμε τα πρώτα μέτρα, στήριζε την ελληνική κυβέρνηση -της έλεγα «θέλω στήριξη δεν θέλω λεφτά»- τότε δεν χρειαζόταν να πάρουμε δάνεια από τους εταίρους μας».
Παραμένει ανοιχτό για την Ιστορία το μέγαπρόβλημα της τιμωρίας του π. πρωθυπουργούΚώστα Καραμανλή και των πρωτοκλασάτωνμελών της τελευταίας κυβέρνησής του για τηχρεοκοπία της χώρας. Πολιτικοί, δικαστές, «Τύπος«, συνδικαλιστές όλων των παρατάξεων, οιθεσμοί της χώρας, μη εξαιρουμένης και τηςσημερινής κυβέρνησης και όταν ακόμα ήταναντιπολίτευση, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέριτους, για να θάψουν το μέγα σκάνδαλο και να θέουν τον π. πρωθυπουργό στο δικαστικό απυρόβλητο. Και μέχρι αυτή την ώρα τακατάφεραν. Όχι, όμως, για πάντα.
Ο Κώστας Καραμανλής, υπήρξε οπλέον αποτυχημένος πρωθυπουργός τηςΕλλάδας, μετά τη λεγόμενη Μεταπολίτευση. Ο «μοιραίος» πρωθυπουργός της χώρας! Μεμοναδικό «προσόν» της πολιτικής ανέλιξής τουκαι της κατάκτησης του υψηλότερου θώκου, αυτούτου πρωθυπουργού, το όνομά του (ανιψιός τουιδρυτή της δυναστείας ΚωνσταντίνουΚαραμανλή), χειρίστηκε τόσο ανεύθυνα καιεγκληματικά την οικονομία της χώρας, όσοουδείς άλλος ομόλογός του κατά το παρελθόν. Καιτελικά κήδεψε και την οικονομία και μαζί μ΄ αυτή,τη χώρα ολόκληρη. Συγκεκριμένα.
Στη διάρκεια της διπλής κυβερνητικής του θητείας, ο Κώστας Καραμανλής ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ 15%. Πρωτοφανής στη νεότερη ιστορία τηςΕλλάδας μια τέτοια οικονομική τραγωδία. Δεν έχειπροηγούμενο.Από τότε, για να χρησιμοποιήσουμετην τρέχουσα οικονομική ορολογία και τηνπαλιότερη ομολογία Μπαρόζου, το χρέοςκατέστη ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ.
Βεβαίως (για να επιχειρήσουμε μια μικρή ιστορικήαναδρομή) , ένας από τους πρώτους θιασώτες καιυπέρμαχους του συνεχούς δανεισμού σε βάροςτης πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης τηςχώρας, στηριγμένης στους δικούς τηςοικονομικούς πυλώνες (γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός κυρίως), υπήρξε ο ΑνδρέαςΠαπανδρέου. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με τηνπρωτοφανή σε εκλογικά ποσοστά νίκη του τονΟκτώβρη του 1981, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στο μεγαλεπήβολο σχέδιο της οικοδόμησης ενός υψηλού και πανίσχυρουκομματικού πυλώνα από ορκισμένους οπαδούς, τις στρατιές των γνωστών «πρασινοφρουρών», επέλεξε τον εύκολο και σύντομο δρόμο, του συνεχούς, εξωτερικού δανεισμού.
Πρωτοφανείς υπήρξαν για τη χώρα την εποχήεκείνη της απόλυτης πασοκικής κηδεμονίας, οιθεαματικές αυξήσεις ,κυρίωςτων παροχών δημοσίων υπαλλήλωνκαι συνταξιούχων , οι οποίοι υπήρξαν κατά κανόνακαι οι πλέον «βαμμένοι» Ανδρεϊκοί–πρασινοφρουροί . ΄Ηταν εκείνο το αρραγέςεκλογικό σώμα, που σε όλες τις εκλογικέςαναμετρήσεις, έφερνε με τη ψήφο του το ΠΑΣΟΚγια πολλά χρόνια στην εξουσία και μάλιστα μεαυτοδύναμες κυβερνήσεις.
Κι αν μια τέτοια οικονομική τακτική τωνκυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ υπήρξε όντωςκαταστροφική για τη μελλοντική πορεία της χώρας (το διαπιστώνουμε καθαρά σήμερα πια) , οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το δανεικόχρήμα τα πασοκικά χρόνια ,ζεστό και άφθονο, έρρεε στη χώρα , τουλάχιστον με χαμηλά επιτόκιακαι ποικίλες διευκολύνσεις. Από την άλλη, ο οΑνδρέας Παπανδρέου,αλλά και ο διάδοχός τουΚώστας Σημίτης, οικονομολόγοι οι ίδιοι, φαίνεταινα είχαν τον έλεγχο της οικονομίας, ειδικά ως προς το πλέον θανατηφόρο βέλος, να μηνκαταστεί, δηλαδή, επί των ημερών τους, μηβιώσιμο το χρέος.
΄Ομως, αυτές οι ιστορικές αλήθειες δεν απαλλάσσουν ούτε τον έναν ούτε τον άλλον από την ευθύνη της μη απεμπλοκής της χώρας από τον αδιέξοδο δανεισμό και της στήριξης της οικονομικής ανάπτυξης στους ντόπιες δυνατότητες. Ως οικονομολόγοι αμφότεροι, όφειλαν να αντιληφθούν τότε τις συνέπειες που επιφύλασσε το μέλλον για τη χώρα και ο συνεχής δανεισμός της, αλλά και η απίσχανση της οικονομικής της ανάπτυξης. Αυτές είναι ιστορικέςαλήθειες, που έχουμε την υποχρέωση, αρέσουνδεν αρέσουν, να επισημάνουμε και ναδιασώσουμε ιστορικά .
Με την ανάληψη της εξουσίας το Μάρτιο του 2004από τη Ν.Δ υπό πρωθυπουργό τον ΚώσταΚαραμανλή και μέσα στις δυο θητείες του , ήρθαντα πάνω κάτω. Ο «ανιψιός«, προσπάθησε κι αυτόςνα μιμηθεί τους σχεδιασμούς του Ανδρέα Παπανδρέου για τη δημιουργία τούτη τη φοράενός ισχυρού, κεντρο-ακρο-δεξιου– άξονα, μεεπίσης «βαμμένους» οπαδούς ,αντίστοιχους καιανάλογους των «πρασινοφρουρών», που εμείςεδώ τους χαρακτηρίσαμε ως «γαλάζια ακρίδα«. ΄Ηταν η «κινούμενη άμμος«, που πολιτογραφήθηκε ως κεντροδεξιά και χάρισε αυτές τις δυο θητείεςστην κυβέρνηση της Ν.Δ
Τόσα χρόνια , η παράταξης της Δεξιάς, μακριά απότη νομή της εξουσίας και με περισσό και εμφανήζήλο να ισοφαρίσει το απολεσθέν φαγοπότι, επέπεσε στην κυριολεξία ως… ακρίδα στοδημόσιο χρήμα και το διασπάθισε ασύστολα καιχωρίς προηγούμενο. Χιλιάδες οιρουσφετολογικοί διορισμοί στο δημόσιο, τηντοπική αυτοδιοίκηση, τις ΔΕΚΟ. Κουμπάροι, εργολάβοι, κομματάρχες , ένας πολυπληθές σμήνος αδηφάγων και αφρόνων στελεχών καιοπαδών εκείνων των κυβερνήσεων, μέσα λίγα χρόνια, προσπάθησαν να καταβροχθίσουν όσα οιΠασόκοι απέσπασαν μέσα σε είκοσι.
Φυσικά, για να αντιμετωπιστεί η νέα οικονομικήεπέλαση–λαίλαπα στο δημόσιο κορβανά, το χρέοςαπό τον αλόγιστο και συνεχή δανεισμό,διπλασιάστηκε ,όπως είπαμε, στην κυριολεξία καιόχι σε σχήμα λόγου και το έλλειμμα ξεπέσασε το 15%. ΄Ηταν η στιγμή που το ελληνικό χρέοςεπαχθές και ασήκωτο πλέον, έγινε μη βιώσιμο, όπως το χαρακτήρισε πρώτος ο Μπαρόζο κι αυτόακριβώς σήμαινε και σηματοδότησε τηχρεοκοπία της χώρας.
Την ίδια εποχή, η βιομηχανία παραπληροφόρησηςκαι όχι μόνο η προσκείμενη στη κυβέρνησηΚαραμανλή, είχε επιδοθεί σε μια ασύστοληκατασκευή μικροσκανδάλων και αναγωγή τους σεογκώδη σκάνδαλα (Βαβύλης, Εφραίμ, Ζαχόπουλος κ.α). Σκόπιμη διόγκωσησυνηθισμένων από καταβολής ελληνικού κράτουςσκανδάλων ,τα οποία επισκίασαν το πραγματικόμέγα σκάνδαλο που ήταν η χρεοκοπία της χώρας. Για να πετύχουν αυτό το στόχο οι κυβερνήσειςΚαραμανλή, να μη λάβει, δηλαδή, έκταση δημοσιότητας η τεράστια ζημιά που είχε προξενηθεί στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας, μέχρι να παραδώσουν τηνεξουσία, διέθεσαν τεράστια, εξωφρενικά ποσάστους «βαρώνους του τύπου» σε δάνεια καικρατικές διαφημίσεις.
Ο Χατζηνικολάου ,ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Ευαγγελάτος, ο Πρετεντέρης, η Στάη , η Τρέμη, ο Τράγκας, οι υπόλοιποι γνωστοί αστέρες τηςεμπορικής βιομηχανίας, επιστρατεύτηκαν καιπρωτοστάτησαν εκείνες τις άγριες και μαύρεςημέρες, που καταποντίστηκε η χώρα οικονομικά (και όχι μόνο), να κρατήσουν μακριά τα φώτα τηδημοσιότητας από το φοβερό σκάνδαλο. Σεδιατεταγμένη υπηρεσία κι εκείνοι και τα αφεντικάτους, τουλάχιστον μέχρι και το 2009, δεν έβγαζαντσιμουδιά για το κακό που συνέβη στη χώρα.
Γράφαμε εμείς εδώ ήδη από το 2008 καιενημερώναμε όχι μόνο από το σάιτ, αλλά και μεπροσωπικές επείγουσες επιστολές σταπερισσότερα δημοσιογραφικά γραφεία σεεφημερίδες, περιοδικά, κανάλια και ραδιόφωνα:
1. ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ,ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ
Η Ελλάδα, είναι μια από τις πλέον χρεωμένες χώρες στον κόσμο και με το υψηλότερο κόστος δανεισμού. Παρ΄όλα αυτά, συνεχίζει να δανείζεται ασύστολα, αφού τα χρέη του παρελθόντος, τα έξοδα εξοπλισμών, τις αστρονομικές επιδοτήσεις των κομμάτων, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις κ.λπ τα εξοφλεί κατά κανόνα με δανεικά. Κανείς δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να γνωρίζει επακριβώς ούτε τα ποσά, που αναλογούν σε κάθε σημερινό ΄Ελληνα να καταβάλει γι αυτά τα χρέη, ούτε και πόσες γενιές μελλοντικά έχουν επιβαρυνθεί με τα συγκεκριμένα χρέη και τα ελλείμματα της οικονομίας.
Για την κατάσταση αυτή είναι υπεύθυνα, φυσικά, και τα δύο μεγάλα κόμματα, που άσκησαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια. Συνένοχα, όμως, είναι και τα μικρότερα, που για τους δικούς τους λόγους το καθένα, ή απεσιώπησαν την τραγικότητα της οικονομικής κατάστασης της χώρας ή αποπροσανατόλισαν την κοινή γνώμη, στρέφοντάς την από το μείζον αυτό θέμα-σκάνδαλο σε άλλα ήσσονος σημασίας.
Σοβαρή είδηση, μεγάλο θέμα, απίστευτο σκάνδαλο δεν ήταν ούτε είναι στην Ελλάδα εκείνα που όντως είναι τέτοια, αλλά εκείνα που θα κατασκευάσουν και θα αναδείξουν ως τέτοια τα ΜΜΕ και τα κόμματα του κοινοβουλίου για διαφορετικούς ή κοινού συμφέροντος λόγους. ΄Ετσι, για παράδειγμα, παλιότερα, ο Κόκας της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ανάδειξε σε πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής του τόπου και ρυθμιστή του πολιτεύματος έναν από τους πλέον «σκοτεινούς» πολιτικούς της χώρας, τον Κωνστ. Μητσοτάκη και ο Λαμπράκης με το ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ, ανεβοκατέβαζε επί σειρά ετών κυβερνήσεις και προωθούσε πολιτικά-και όχι μόνο-πρόσωπα κατά βούληση και συμφέρον.
Σήμερα και μετά το 1988-9, χρονιές έναρξης της λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης και μέσω αυτής ,ο Λαμπράκης, ο Μπόμπολας, η κόρη του «Κίτσου» της Ελευθεροτυπίας, οι ανεκδιήγητοι Κουρήδες, ο Ρίζος, ο Κύρτσος, ο Χατζηνικολάου, ο Τριανταφυλλόπουλος ο Ευαγγελάτος, ο Παπαχελάς,ο Τράγκας, ο Πρετεντέρης και οι λοιποί, συνεχίζουν απτόητοι να κατασκευάζουν ή να αποσιωπούν ειδήσεις, να επινοούν ή να αποκρύπτουν σκάνδαλα, αρκεί τα «προϊόντα» που λανσάρουν να έχουν ακροαματικότητα, διάρκεια, σασπένς, με απώτερο στόχο το χρήμα φυσικά, αφού αυτό θα αυξήσει τις διαφημίσεις και θα καλύψει απέραντο χρόνο που χρειάζονται οι εκφωνητές-σχολιαστές στα τηλεοπτικά παράθυρα, για να καλύψουν. Τα κόμματα, όμηροι τις περισσότερες φορές, αυτής της νοοτροπίας όχι μόνο δεν τολμούν να αντισταθούν στην κατασκευασμένη πληροφόρηση των ΜΜΕ, αλλά συμμετέχουν στη διαδικασία παραγωγής και τηλεοπτικής της εξέλιξης, για να αποκομίσουν ανάλογα μικρό ή μεγάλο κομματικό όφελος
……………………………………………………………………………………………………………………..
Τέτοια,λοιπόν, είναι τα.. μεγάλα σκάνδαλα στη χώρα μας και αυτούς τους σκοπούς εξυπηρετούν η κατασκευή και το φούσκωμά τους από τα ΜΜΕ και τα κόμματα. Το γεγονός ότι ήδη η χώρα έχει πτωχεύσει, πως δεν υπάρχουν πια χρήματα ούτε καν τα εφ άπαξ να πληρωθούν, πως η Ελλάδα έχει πιάσει πάτο οικονομικά, όπως τα ξένα ΜΜΕ καθημερινά σχεδόν επισημαίνουν, ότι πολύ γρήγορα δεν αποκλείεται ακόμα και τις συντάξεις-μισθούς να κατάσχουν οι Τράπεζες για χρέη ή να ορίσουν όριο στην ανάληψη ποσών από τις καταθέσεις, γι αυτό το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ, κανείς δε μιλά. Αλλά, αν μιλήσουν, ο κόσμος θα σπεύσει να σηκώσει τις καταθέσεις του με αποτέλεσμα οι Τράπεζες να βάλουν λουκέτο και το σύστημα να τιναχτεί στον αέρα από τη μια στιγμή στην άλλη. Και τότε, από πού θα πάρουν τα κόμματα τις επιδοτήσεις τους-μαμούθ και οι βουλευτές τις παχυλότατες αμοιβές τους? Πώς θα συνεχίσει το σύστημα να δουλεύει και να διαιωνίζει την απάτη και τον αποπροσανατολισμό των υπηκόων του? Ακούει κανείς?
2. ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ:ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ
05.12.08
Τα μικρά λεγόμενα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου-και όχι μόνο τα σημερινά- φαίνεται να κάνουν ή κάνουν στις εκάστοτε κυβερνήσεις αντιπολίτευση και μάλιστα, κάποιες φορές, σε υψηλούς τόνους και σφόδρα επιθετική. Ο αντιπολιτευτικός αυτός χαρακτήρας των μικρών κομμάτων, πάντως , όλοι γνωρίζουν πως είναι «εκ του ασφαλούς» και οφείλεται, κατ εξοχήν (αλλ΄όχι μόνο), στους παρακάτω λόγους: 1. Δε διεκδικούν εξουσία (τουλάχιστον, δεν είναι ορατή στο άμεσο μέλλον η κατάκτησή της ).Τι έχουν, επομένως, να χάσουν? Μήπως πρόκειται ποτέ να κληθούν να απολογηθούν γι΄αυτά που απαιτούν ως αντιπολίτευση, αλλά δε θα εφάρμοζαν ως κυβέρνηση? 2. Σ αυτή την τακτική έγκειται και υφίσταται η ουσία της ύπαρξής τους. Οι οπαδοί τους, κατά κανόνα, είναι οι δυσαρεστημένοι των δύο μεγάλων κομμάτων, που μονοπωλούν την εξουσία και εναλλάσσονται σ αυτήν. Αντιπολιτεύομαι, άρα… υπάρχω, είναι η πρωτογενής φιλοσοφία των μικρών. Αυτό είναι μονόδρομος για εκείνα. ΄Οσο, μάλιστα, «φωνάζεις» περισσότερο, όσο μεγαλύτερο μένος δείχνεις προς στα κόμματα εξουσίας και στην πολιτική που ακολουθούν, τόσο καλύτερα για σένα. Όχι μόνο διασφαλίζεις την ύπαρξή σου, αλλά συγκρατείς έτσι τους οπαδούς σου και κάποτε τους αυγαταίνεις κιόλας.
……………………………………………………………………………………………………………..
Εκεί, όμως ,που «δίνουν ρεσιτάλ»,όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο μπλογκ με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας.
Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραιμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης.
Αλλά, γιατί αυτή η στάση και των πέντε ελληνικών κομμάτων-συνεταίρων? Τα δύο μεγάλα κόμματα, βέβαια, έχουν τους ίδιους λόγους να καμώνονται πως δε βλέπουν τίποτα. Αυτό, γιατί και τα δύο, όταν ασκούν κυβερνητική εξουσία, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να δανείζονται ασύστολα, επειδή ακριβώς ούτε έχουν να προτείνουν ούτε να εφαρμόσουν κάποιο πρόγραμμα πλουτοπαραγωγικό για τη χώρα. Η εύκολη και συνηθισμένη λύση, λοιπόν, είναι ο αναπόφευκτος και σκληρός δανεισμός. Και την εφαρμόζουν ανελλιπώς και αδιαλείπτως από τη μεταπολίτευση και μετά. Τις συνέπεις από αυτόν τον άκρατο δανεισμό, τις υφιστάμεθα πια όλοι στο πετσί μας. Ευτυχώς, που με την γενική οικονομική κρίση έγινε απόλυτα εμφανές το πρόβλημα και δε γίνεται να το αποκρύψουν άλλο.
Αλλά, καλά τα μεγάλα κόμματα. ΄Εχουν τους λόγους τους να «κάνουν τη σουπιά».Τα μικρά, όμως, που σε άλλες περιπτώσεις είναι λαλίστατα και βλέπεις, παραδείγματος χάριν, στη Βουλή τον Αλαβάνο να «βγάζει αφρούς» και τον Καρατζαφέρη να …γρονθοκοπεί την κυβέρνηση, γιατί στο θέμα του δανεισμού κρατούν χαμηλούς τόνους ή τους ψηλώνουν σπάνια? Πήρε, ας πούμε, αυτό το θέμα ποτέ την έκταση του Βατοπεδίου, της Ζίμενς και των άλλων σκανδάλων? Όχι, βέβαια. Και ο λόγος? Πολύ απλός και καθόλου μαχητός.
Αν μιλήσουν τα μικρά κόμματα, πολλώ μάλλον, αν ξεσπαθώσουν ή ξεκινήσουν σταυροφορία, οι δύο «μεγάλοι», ειδικά το κυβερνών κόμμα, θα ερωτήσουν, πρώτα την κυρία Παπαρήγα : -Εσείς, τι προτείνετε ,δηλαδή, να κανουμε ? Η απάντηση της Παπαρρήγα: -Να τα πάρετε από τους έχηδες, τους Βαρδηνογιάννηδες και…( τα λοιπά μπλα-μπλα της Αλέκας). Εκείνοι, όμως, επιμένουν: -Ακούστε, αυτό το έχουμε στο πρόγραμμα μελλοντικά και όσοι χρωστάνε θα πληρώσουν, δεν το συζητάμε(!).Εμείς μιλάμε, όμως, για τώρα. Σε λίγες ημέρες θα πρέπει να καταβληθεί το δώρο Χριστουγέννων στους εργαζόμενους. Όπως πολύ καλά ξέρετε, αυτοί οι μισθοί θα καταβληθούν από τα δανεικά. Το ίδιο θα γίνει και για τους μισθούς τους του Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου κ.λπ, που κι αυτοί θα καταβληθούν από δανεικά. Προτείνετε, λοιπόν, κυρία Παπαρρήγα, να μην πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και δώρα στους εργαζόμενους?
Κι εδώ, φυσικά, η κυρία, όπως και οι έτεροι κύριοι των δύο άλλων μικρών κομμάτων, «ποιούνται την νήσσαν». Αλλοίμονό τους ,αν πρότειναν να σταματήσουν εδώ και τώρα οι καταβολές μισθών και συντάξεων, για να ορθοποδήσει η οικονομία. Αυτοί, που κόπτονται για το μικροσυνταξιούχο και το μισθωτό, που «πίνουν νερό στο όνομά του» (που είναι και ο οπαδός τους στο τέλος τέλος), να ζητήσουν να μην καταβληθούν οι αποδοχές του? Την επομένη θα έπρεπε να βάλουν λουκέτα στα κομματικά τους μαγαζιά, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, ελλείψει πελατείας, γιατί θα είχε λακίσει προς κάθε κατεύθυνση και δε θα μπορούσε να συμμαζευτεί με τίποτα!
ΑΛΛΑ, ΕΙΠΑΜΕ (η φράση έμβλημά μας πια):
«Μπορείτε να κοροϊδεύετε ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους ΜΕΡΙΚΕΣ φορές. ΜΕΡΙΚΟΥΣ ανθρώπους ΟΛΕΣ τις φορές. Αλλά, ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, ΟΛΕΣ τις φορές, αποκλείεται να μπορείτε να τους κοροϊδεύετε».
Ο Γιώργος Παπανδρέου, αμέσως μετά την εκλογική νίκη του το 2009 και αφού δέχτηκε να πιάσει …ανέμελα την «καυτή πατάτα«, που του πέταξαν στα χέρια ,αντί να συνειδητοποιήσει τον έσχατο κίνδυνο και να πάρει άμεσες καιεπιτακτικές πολιτικές αποφάσεις οι οποίες ,τότετουλάχιστον,κυοφορούσαν θετικάαποτελέσματα, όπως έδειχνα τα πράγματα, ούτε την κρισιμότητα της κατάστασης αντελήφθηέγκαιρα, ,ούτε καμιά από τις κρίσιμες αποφάσειςέλαβε. Αντίθετα, επέλεξε να συμμορφωθεί προς…τας υποδείξεις και ακολούθησε την «πεπατημένη«, τη συμμόρφωση, δηλαδή, στη «νομιμότητα» τηςοικονομίας της αγοράς, όπως οι δανειστές και ηΕυρώπη του συνιστούσαν.
Γράφαμε τότε για τα μέτρα που όφειλε οπ.πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου να λάβει άμεσα:
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΔΝΤ ΕΠΟΧΗ. |
25.04.10 |
1. Ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας από οικουμενική κυβέρνηση, όπως είπαμε και παλιότερα, η σύσταση της οποίας θα είναι ολοκληρωτικά εξωκοινοβουλευτική από πρόσωπα άφθαρτα και εγνωσμένου κύρους .Αρμόδιος να κινήσει αυτή τη διαδικασία, που είναι καθ΄όλα συνταγματική, αφού η χώρα βρίσκεται στον «έσχατο κίνδυνο», είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δυστυχώς, ο Κάρολος Παπούλιας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων και είναι ο πρώτος, που θα πρέπει να τιμωρηθεί για «έσχατη προδοσία» και να οδηγηθεί στις φυλακές. ΄Αρα, ο μόνος που απομένει και θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να πραγματοποιήσει μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος αυτό το ,«εκ των ων ουκ άνευ», πρώτο βήμα της σωτηρίας της χώρας, είναι ο Γ. Παπανδρέου. Αν δεν το κάνει, θα είναι κι αυτός πολύ γρήγορα υπόδικος, μαζί με το συνάδελφό του Κώστα Καραμανλή.
2.Με την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα κυβέρνηση θα αναλάβει το μέγα ζήτημα της «κάθαρσης» με την τιμωρία ΟΛΩΝ εκείνων που οδήγησαν τη χώρα, εδώ που την οδήγησαν. Την απαγγελία κατηγοριών και τη διεκπεραίωση της δικαστικής διαδικασίας θα πρέπει να αναλάβουν έντιμοι δικαστές ,με έξωθεν καλή μαρτυρία και καλή νομική παιδεία. Βέβαια, όπως και άλλες φορές έχουμε υποστηρίξει εδώ (δες στο τέλος παράθεση του σχετικού κειμένου), απόλυτα υπεύθυνοι για τον όλεθρο της χώρας είναι οι πελάτες-ψηφοφόροι των ελληνικών κομμάτων, που επέλεγαν τόσα χρόνια εκείνους που με τους χειρισμούς τους υπέγραψαν την καταδίκη της χώρας. Επειδή, όμως είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να τιμωρήσει κανείς το 70% σχεδόν του ελληνικού λαού (ούτως ή άλλως, η δεινή πενία που θα τους ζώσει σε λίγο θα είναι η δικαιότερη τιμωρία τους), η παραπομπή και η τιμωρία των ενόχων θα είναι συμβολική- σωφρονιστική. Τέτοια πρόσωπα, που πέρα από τη συμβολική σημασία της καταδίκης τους ,έχουν και πραγματικές-ουσιαστικές ευθύνες για την χρεοκοπία της χώρας, τις οποίες προβλέπει το ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο για να καταστεί κάποιος υπόδικος, να δικαστεί και να τιμωρηθεί, είναι: α.Ο Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος αποδείχτηκε τόσο «λίγος» ,για να αναλάβει, ως όφειλε, πραγματικά σωτήριες πρωτοβουλίες για τη χώρα. β. Οι δύο τελευταίοι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, ο Ρ. Κεδίκογλου τ. πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο Γ. Σανιδάς, τ. εισαγγελέας του ίδιου ανώτατου δικαστηρίου, οι οποίοι, ενώ διαπίστωναν καθημερινά την καθοδική πορεία της χώρας, όχι μόνο αδράνησαν και δεν κίνησαν καμιά διαδικασία για την τιμωρία των υπαιτίων, αλλά οι ίδιοι κάλυπταν και απάλλασσαν, με τις ενέργειες και τα λόγια τους, τους ενόχους . γ. Οι πολιτικοί που στην τελευταία θητεία τους ,ως μέλη της κυβέρνησης, υπερφόρτωσαν με δάνεια τη χώρα (μέχρι το 2006 το ελληνικό δημόσιο δανειζόταν 7 δις ευρώ το χρόνο. Από κει και μετά για 2-3 χρόνια δανειζόταν 17 δισ το χρόνο!) και όταν είδαν πως το σκάφος πήρε την επικίνδυνη κλίση για να βυθιστεί, το εγκατέλειψαν άρον -άρον. Υπεύθυνοι γι αυτά τα οικονομικά (και όχι μόνο) εγκλήματα είναι ο τ. πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ,ο «παρακοιμώμενός» του Π. Παυλόπουλος, οι υπουργοί Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης και Ι. Παπαθανασίου και τέλος ο Β. Πολύδωρας (ο βασικός υπεύθυνος για την καταστροφή της χώρας από τις πυρκαγιές του 2007 στις οποίες κάηκαν ζωντανοί πολίτες και γονείς με μικρά παιδιά).δ.΄Ολοι εκείνοι,οι οποίοι ως αρμόδιοι φορείς της δημόσιας κρατικής εξουσίας, ως προϊστάμενοι ή υπάλληλοι (στατιστική υπηρεσία, γενικό λογιστήριο, τράπεζα Ελλάδος κ,α) όχι μόνο δεν ανακοίνωναν-κατήγγειλαν, όπως είχαν υποχρέωση τα στοιχεία εκείνα που έδειχναν την πραγματική κατάσταση και τα μεγέθη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αλλά πρωταγωνιστούσαν στην απόκρυψη και την αλλοίωσή τους. ε. Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, εταιρείες και οργανισμοί που τα τελευταία χρόνια έχουν εμπλακεί σε σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα (εξοπλισμοί, Ζίμενς, σιδηρόδρομοι, ομόλογα ταμείων κα).
3.Παραμονή της χώρας στην Ε.Ε, αλλά έξοδός της από την ευρωζώνη, στην οποίαν κακήν κακώς την ενέταξε ο Κ. Σημίτης με τις γνωστές αλχημείες και τις παραποιήσεις στοιχείων. Στη συνέχεια, να ακολουθήσει υποτίμηση του εθνικού μας νομίσματος κατά 35-40%.Η υποτίμηση αυτή είναι σίγουρο πως θα βοηθήσει αποτελεσματικά το εμπορικό ισοζύγιο, αφού θα μπορούσαν έτσι να αυξηθούν και οι εξαγωγές προϊόντων και εισροή «ζεστού» χρήματος να γίνει από τον τουρισμό. Παράλληλο βήμα θα πρέπει να είναι και η αναστολή-κατάργηση κάθε εξοπλιστικού προγράμματος και η προσέγγιση με κάθε τρόπο της Τουρκίας, πρωτίστως με την υποχώρηση, ως προς την προσφυγή στο Διεθνές δικαστήριο για την οριστική λύση των εκκρεμοτήτων που ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο χειρών. Στο σημείο αυτό θα ήταν επίσης εφικτή, η διερεύνηση του ενδεχομένου αναδιάρθρωσης ή αναδιαπραγμάτευσης του χρέους σε συνδυασμό με την προσφυγή της χώρας στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές δικαστήριο κατά των πάσης φύσεως κερδοσκόπων, που έπαιξαν εμφανώς παράνομα παιχνίδια σε βάρος της οικονομίας της χώρας με την απαίτηση καταβολής σοβαρής οικονομικής αποζημίωσης.
Κάποιοι, άριστοι κατά τα άλλα οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι, εισβάλλοντας στα «εδάφη» της Ιστορίας, αποφάνθηκαν πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα». Χαζομάρες. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται αυθεντικά, γιατί υπακούει σε σταθερούς νόμους, τόσο μάλιστα σταθερούς, όσο και οι φυσικοί. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με …μεταφυσικές ή άλλες ερμηνείες Η εξήγησή του φαινομένου είναι απλή, όπως απλή είναι και η «γλώσσα»,που αρθρώνει γενικά η Ιστορία. ΄Εχει, λοιπόν, απαρασάλευτους νόμους, επειδή την ιστορία τη «γράφουν»-δημιουργούν οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι, όλων των εποχών και των πολιτισμών, επειδή έχουν από τη φύση την ίδια οργανική και διανοητική-πνευματική υπόσταση και σύσταση, παράγουν ίδιες συμπεριφορές. ΄Οσο και αν διαφοροποιούνται σε επίπεδα πολιτισμών (ανώτεροι-κατώτεροι), τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά τις συμπεριφορές τους, γιατί αυτές είναι επιγεννήματα ίδιων νοητικών διεργασιών, αφού ίδιος είναι ο ΝΟΥΣ του ανθρώπου ανέκαθεν και ο ίδιος θα είναι εσαεί.
Παρακολουθώντας ο ιστορικός με επιμέλεια και διορατικότητα τα «ιστορικά δρώμενα» των ανθρώπων στις διάφορες εποχές, αλλά ιδιαίτερα της δικής του, ανακαλύπτει στην αρχή έκπληκτος και μετά καταχαρούμενος πως πάντα τα ίδια πράγματα συμβαίνουν σε αυτόν τον κόσμο και «ουδέν καινόν υπό τον ήλιον». Αυτή η διαπίστωση είναι ένα πολυεργαλείο στα χέρια του ιστορικού, γιατί πολύ εύκολα του παρέχει τη δυνατότητα να μπορεί να αποφανθεί για το μέλλον, παρατηρώντας το παρελθόν, χωρίς να χρειάζεται να είναι ούτε προφήτης ούτε μελλοντολόγος Γνωρίζει πως, αν αυτές οι συγκεκριμένες αιτίες επέφεραν τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, το ίδιο αποτέλεσμα θα παράγεται πάντα, όσο εμφανίζονται και επενεργούν οι ίδιες αιτίες. Θα αλλάζουν τα πρόσωπα ,οι εποχές ,οι τόποι, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο ,κάποτε τόσο ίδιο, που είναι δύσκολο κανείςνα διακρίνει ουσιαστική διαφορά .
Στη χώρα μας τα δραματικά ιστορικά γεγονότα ,που ζούμε σήμερα, εξαιτίας της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής της κατάρρευσης, έχουν ξανασυμβεί και μάλιστα πολλές φορές. Οι αιτίες ήταν πάντα οι ίδιες γι΄αυτό και τα αποτελέσματα δε διαφέρουν μεταξύ τους ανά εποχή. Γι΄αυτό, παρατηρώντας αυτά , γνωρίζουμε από σήμερα πολύ καλά τι θα συμβεί αύριο.
Μια σοφή ρήση λέει πως «οι λαοί που δε θυμούνται την ιστορία τους, είναι υποχρεωμένοι να ξαναζήσουν τις δραματικές της στιγμές». Στο χέρι μας, όμως, είναι να μη ξαναζήσουμε ΠΑΛΙ τραγωδίες. Αυτή η χώρα είναι όμορφη παρ΄όλες τις ταλαιπωρίες,που έχει υποστεί και έχει πολλούς που την αγαπούν ακόμα.
Από κει και πέρα, η …μπάλα χάθηκε στις κερκίδες. Μέχρι και σήμερα, στο πολιτικό-κυβερνητικό σύστημα , ο ένας, πετάει στον άλλον αυτή την«καυτή πατάτα», της χρεοκοπίας, που οδήγησε τηχώρα ο Κ. Καραμανλής, σε μια απέλπιδαπροσπάθεια όλοι τους να απεκδυθούν τις ευθύνεςτους και να πείσουν πως τελικά για τααλλεπάλληλα μνημόνια, την απόλυτη σήμεραγιγάντωση του χρέους, για το οριστικό οικονομικό αδιέξοδο, που ζει αυτή την ώρα η χώρα, έφταιγανοι…προηγούμενοί τους και, πάντως ,όχι τούτοι.
Συμπεράσματα:
-
Απόλυτα υπεύθυνος για τη χρεοκοπία τηςχώρας είναι ο π.πρωθυπουργός ΚώσταςΚαραμανλής ,ειδικά με την τελευταία κυβέρνησήτου. Δεν κατέστησαν μόνο το χρέος ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ, αλλά την κρίσιμη στιγμή,εγκατέλειψεσύσσωμο το κυβερνητικό πλήρωμα το σκάφοςτης χώρας, το οποίο επέπεσε ακυβέρνητο σταβράχια.
-
Ευθύνη σοβαρή επωμίζεται και ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος και αρνήθηκε να λάβειριζοσπαστικά μέτρα τις πρώτες τουλάχιστον 100 ημέρες της διακυβέρνησης της χώρας απότον ίδιο. Ούτε ζήτησε να παραπεμφθεί ηπροηγούμενη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή σε ειδικό δικαστήριο για το έγκληματης εσχάτης προδοσίας, που διέπραξε.
-
Οι Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπραςακολούθησαν μετά τη νέα κατάσταση αδιεξόδουπου διαμόρφωσαν οι δανειστές και η Ε.Ε, τηγραμμή Παπανδρέου (συμμόρφωση στη «νομιμότητα» της Αγοράς) με συνεχείςυποχωρήσεις και υπογραφέςκαινούργιων, περισσότερων επαχθών, αδιέξοδων, δηλαδή, μνημονίων.
-
Υπό τις παρούσες συνθήκες και με τα δεδομέναπου έχουν διαμορφωθεί στη χώρα απόεξωτερικούς παράγοντες (δανειστές, Ε.Ε, ΔΝΤ), αλλά και από την τελευταία ειδικά, κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ , μοναδικές καισωτήριες διέξοδοι που φαίνεται να απομένουνγια να μπορέσει η χώρα να σταθεί κάποια στιγμήστα πόδια της, είναι τούτες: