1. Σκηνικό πολέμου στήνει η Τουρκία στα Ιμια -Διαλλακτική η κυβέρνηση
Στο χειρότερο και πιο επικίνδυνο σημείο τους από την κρίση στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996 βρίσκονται οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.
Και η εκρηκτική κατάσταση επιδεινώνεται έτι περαιτέρω, με απρόβλεπτες συνέπειες, εξαιτίας της γενικευμένης αστάθειας στη διακεκαυμένη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Όπου στο συριακό και κουρδικό μέτωπο οι πολεμικές μηχανές ΗΠΑ, Ρωσίας, Ισραήλ, Ιράν και Τουρκίας βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπες, και ουδείς μπορεί να αποκλείσει ευρύτερη σύρραξη…
Η αγωνία κορυφώνεται και εκ του γεγονότος ότι οι ΗΠΑ, αν και ενημερώθηκαν για το σκηνικό έντασης (όπως και ΝΑΤΟ και ΕΕ) από την επικίνδυνη πρόκληση των Τούρκων στα Ίμια, επέλεξαν να τηρήσουν ίσες αποστάσεις, σε αντίθεση με τον ρόλο που είχαν αναλάβει στα Ίμια 22 χρόνια πριν, και απλώς κάλεσαν Ελλάδα και Τουρκία «να τα βρουν μεταξύ τους», προσθέτοντας ότι οι δύο χώρες «έχουν καθιερωμένα διπλωματικά κανάλια για την αντιμετώπιση θεμάτων του Αιγαίου».
Υπενθυμίζεται ότι εκείνη τη δραματική νύχτα του Ιανουαρίου 1996 η Ουάσινγκτον επενέβη αποφασιστικά για να αποκλιμακώσει την κρίση, που είχε φθάσει στο όριο του ανοικτού πολέμου και με δική της πίεση επήλθε συμφωνία απομάκρυνσης στρατιωτών, πλοίων και σημαιών από τα Ίμια και από τις δύο πλευρές.
Και μάλιστα οι ΗΠΑ ανέλαβαν, με επιστολή του τότε Αμερικανού ΥΠΕΞ Γουόρεν Κρίστοφερ προς τον Έλληνα υπουργό κ. Πάγκαλο και τον Τούρκο ομόλογό του κ. Μπαϊκάλ, τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης ώστε να αποτραπεί τυχόν νέο επεισόδιο σε περίπτωση που κάποια από τις δύο πλευρές αθετούσε τις δεσμεύσεις της. Η συγκεκριμένη επιστολή-εγγύηση, με την οποία απετράπη τότε ο πόλεμος, δεν έγινε γνωστή παρά μόνο το 2011…
Η εσκεμμένη ενέργεια των Τούρκων να επιχειρήσουν εμβολισμό σκάφους του ελληνικού Λιμενικού στα Ίμια, που ευτυχώς και κατά τύχη απεφεύχθη, χάρη στους χειρισμούς του χειριστή του σκάφους του Λιμενικού, είναι το τελευταίο «συμβάν», μετά από ανάλογη τουρκική επιχείρηση προ εβδομάδος εις βάρος του ελληνικού πολεμικού «Νικηφόρος».
Και αποτελεί το αποκορύφωμα της κλιμακούμενης τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο τον τελευταίο καιρό, με καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου εθνικού χώρου, αλλά και πολεμοκάπηλες δηλώσεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της Άγκυρας.
Η Άγκυρα κλιμακώνει την ένταση
Στην κυβέρνηση επικρατεί κλίμα εντονότατης ανησυχίας, που επιτάθηκε περαιτέρω από το γεγονός ότι μετά την καθυστερημένη επίσημη αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών (ο Τούρκος πρέσβης κλήθηκε για να του επιδοθεί διαμαρτυρία 15 ώρες μετά το συμβάν) και την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον Τούρκο ομόλογό του Μπιναλί Γιλντιρίμ, αντί να πέσουν οι τόνοι, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε προκλητική ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε:
- Τα Ίμια (Καρντάκ αναφέρονται) και οι πέριξ βραχονησίδες ανήκουν στην Τουρκία.
- Η Ελλάδα φέρει την ευθύνη για τις «επικίνδυνες κινήσεις» στην περιοχή που προκάλεσαν το επεισόδιο και την καλεί «να τις σταματήσει αμέσως».
- Η Αθήνα «παραπλανά το κοινό, όπως συνηθίζει, διαστρεβλώνοντας όπως πάντα τα γεγονότα».
Στη δική του απάντηση, το ελληνικό ΥΠΕΞ υπογράμμισε ότι «η Τουρκία, μαζί με το μέτρο, έχει χάσει και τον κοινό νου. Εκτός από το να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, αποδεικνύει ότι δεν γνωρίζει ούτε γεωγραφία».
Ενδεικτική της πρόθεσης της Άγκυρας να δημιουργήσει κλίμα σύρραξης μεταξύ των δύο χωρών είναι η δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν, λίγες ώρες μετά το επεισόδιο, με την οποία… προειδοποιεί Ελλάδα αλλά και Κύπρο, με αφορμή τις έρευνες για φυσικό αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ, «να μην κάνουν τη λάθος κίνηση, να μη θεωρήσουν ότι οι επιχειρήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο νότιο μέτωπο (σ.σ.: τους Κούρδους στη Συρία) μας διασπούν. Οι δυνάμεις μας παρακολουθούν τις κινήσεις τους, με εντολή να κάνουν οποιαδήποτε επέμβαση, όταν το απαιτήσουν οι εξελίξεις στο Αιγαίο».
Ήδη, όπως αναφέρουν τουρκικά ΜΜΕ, στην περιοχή των Ιμίων βρίσκονται 11 τουρκικά σκάφη «σε απόσταση αναπνοής» από 8 ελληνικά σκάφη, ενώ πολεμικά του τουρκικού ναυτικού περιπολούν και εμποδίζουν τις γεωτρήσεις ιταλικής εταιρείας στην κυπριακή ΑΟΖ, κάτι που οδήγησε τον Κύπριο Πρόεδρο κ. Αναστασιάδη να επικοινωνήσει και να κάνει παραστάσεις στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ,ο οποίος και κάλεσε την Τουρκία να αποφεύγει απειλές ή ενέργειες εναντίον οποιουδήποτε μέλους της ΕΕ.
Αντίθετα, η βρετανική κυβέρνηση φαίνεται να τηρεί «ίσες αποστάσεις», αφού προέτρεψε «όλες τις πλευρές να αποφεύγουν οποιεσδήποτε ενέργειες δημιουργούν κίνδυνο κλιμάκωσης της έντασης ή θα μπορούσαν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις προοπτικές λύσης του Κυπριακού».
Ερντογάν… εναντίον όλων!
Ο πάντα απρόβλεπτος… σουλτάνος της Τουρκίας, που με απολυταρχικές μεθόδους πασχίζει να εμπεδώσει την παντοκρατορία του στη χώρα, καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνος εκ του γεγονότος ότι εξαιτίας της εμπλοκής του στο μέτωπο της Συρίας για να αποκλείσει την ίδρυση κουρδικού κράτους (μια επιχείρηση που δεν του «βγαίνει» προσώρας…), έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ, που στηρίζουν τους Κούρδους αντι-Σύρους αυτονομιστές.
Μετέχει στο (αντιαμερικανικό) μέτωπο Ρωσίας-Ιράν, βρίσκεται σε αντίθεση με το Ισραήλ, έχει να αντιμετωπίσει ένα ελεγχόμενο μεν, με δικτατορικές μεθόδους δε, αλλά σε διαρκή αναταραχή εσωτερικό μέτωπο, και αισθάνεται εγκλωβισμένος. Με την αντιπολίτευση να τον κατηγορεί συνεχώς για «υποχωρητικότητα» στο Αιγαίο και με την πάγια τουρκική «διέξοδο» κάθε φορά που η Άγκυρα αισθάνεται στριμωγμένη να επιχειρεί… εξαγωγή των προβλημάτων της, η συνεχώς κλιμακούμενη σχέση του με την Ελλάδα, ιδίως μετά το επί της ουσίας φιάσκο της εδώ επίσκεψής του, αυξάνει τις εύλογες ελληνικές ανησυχίες για κάποιο «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο.
Πολύ χαρακτηριστικά, τα γερμανικά ΜΜΕ, με τη σκέψη ότι «το λαβωμένο θηρίο γίνεται πιο επικίνδυνο», παρατηρούν με ανησυχία ότι ο Ερντογάν ρισκάρει επικίνδυνα και απειλεί με ανάφλεξη στη Μεσόγειο, αφού τα βάζει με ΗΠΑ, Ελλάδα (μες τις προκλήσεις στο Αιγαίο) και Κύπρο και συμμάχους και συνεταίρους της με τους προκλητικούς χειρισμούς στους οποίους επιδίδεται σε ό,τι αφορά τις νόμιμες έρευνες για φυσικό αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ.
“Νωπό το μελάνι” ακόμα. Μόλις δυο βδομάδες πριν , γράφαμε για το “ατύχημα” στις λεγόμενες “γκρίζες ζώνες” του Αιγαίου. Και “πριν αλέκτορα φωνήσαι”, συνέβη. Τουρκική ακταιωρός εμβόλισε πλοίο του ελληνικού λιμενικού στα ΄Ιμια.
Δεν ήταν φυσικά τυχαίο. Στημένο το συμβάν από το δικτάτορα της Τουρκίας, που φλέγεται να βρει θέμα να αποπροσανατολίσει ένα λαό εντελώς διχασμένο και προδομένο, που “βράζει” στην κυριολεξία.
Ο Ερνογάν αποδείχτηκε ανόητος (εκτός από δικτάτορας). Δεν μπορεί να αντιληφθεί τα οφθαλμοφανή και αυτονόητα, πως, δηλαδή, τέτοια φτιαχτά και για εσωτερική κατανάλωση περιστατικά ,που οδηγούν στα άκρα τις σχέσεις των δύο λαών, αλλά και με την Ευρώπη γενικότερα, τελικά θα γίνουν για τον ίδιο μπούμερανγκ για τους λόγους που αναλύουμε σε εκείνο το “προφητικό” κείμενο στις 30/1/2018 . Το ξαναβάζουμε.
ΣΤΗΜΕΝΟ «ΑΤΥΧΗΜΑ» ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΘΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
(ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ «ΔΡΩΜΕΝΑ» ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (23-29 Ιανουαρίου 2018)
Αμερικανός πρέσβης: Φοβάμαι το ατύχημ α μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο
Τους φόβους του για ένα «ατύχημα» στο Αιγαίο, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, εξέφρασε ο Τζέφρι Πάιατ.
Οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα έρχονται μάλιστα στον απόηχο της νέας έντασης που προκλήθηκε στα Ιμια την Κυριακή, όταν βρέθηκε ο Πάνος Καμμένος στην περιοχή για τη ρίψη στεφάνου στη μνήμη των πεσόντων Ελλήνων αξιωματικών, 22 χρόνια μετά την κρίση του 1996.
«Η ανησυχία μου, ο φόβος μου, είναι το ατύχημα», παραδέχθηκε ο Πάιατ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή «Ιστορίες» του ΣΚΑΪ και την Σία Κοσσιώνη, η οποία θα μεταδοθεί την Τρίτη, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα.
«Οσο έχετε αυτά τα φονικά περίπλοκα στρατιωτικά συστήματα που λειτουργούν σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο υπάρχει πάντα φοβερός κίνδυνος ατυχήματος, το οποίο φυσικά θα προκαλέσει μεγάλες επιπλοκές στη σχέση σας», δήλωσε ακόμη ο Αμερικανός πρέσβης.
Eίναι η είδηση της εβδομάδας. Για να μην πούμε της χρονιάς. Μεγάλη κουβέντα ξεστόμισε ο Αμερικανός πρέσβης. Είναι απ΄ αυτά που οι διπλωμάτες τα σκέφτονται ,αλλά δεν τα λένε, δεν τα κοινοποιούν. Κι εδώ είναι το περίεργο και συνάμα επικίνδυνο. Γιατί διάλεξε αυτή τη χρονική, και όχι μόνο, συγκυρία ο Τζέφρι Πάιατ να μιλήσει για «ατύχημα» στο Αιγαίο και μάλιστα με τη φράση
«…υπάρχει πάντα φοβερός κίνδυνος ατυχήματος, το οποίο φυσικά θα προκαλέσει μεγάλες επιπλοκές στη σχέση σας»;
Δε λέγονται αυτά και μάλιστα διατυπωμένα με τρόπο που δείχνει σχεδόν βεβαιότητα, πως το γεγονός του «ατυχήματος» και της παρεπόμενης σύγκρουσης είναι αναπόφευκτα.
Για την Ελλάδα ισχύει πάντα το …φοβού τους Αμερικανούς (εκτός των άλλων) και χρησμούς δίδοντας! Τίποτα δεν είναι τυχαίο στις κουβέντες των διπλωματών, γενικώς. Η ώρα, όμως, και ο απόλυτος τρόπος που διάλεξε ο αμερικανός πρέσβης να πει όσα είπε, πρέπει να μας προβληματίσουν. Ας προσπαθήσουμε να τον ερμηνεύσουμε, να προσεγγίσουμε τις βαθύτερες σκέψεις τους.
Να επισημάνουμε, όμως, πριν , για να γίνουν περισσότερο κατανοητά , όσα θα εκθέσουμε, στη συνέχεια , τα εξής:
-
Παρά τις αντίθετες απόψεις πως ο «αριστερός» πρωθυπουργός της Ελλάδας δε θα έπαιρνε ποτέ πρόσκληση του Αμερικανού προέδρου και μάλιστα του ακροδεξιού Τραμπ, να τον επισκεφτεί, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε και μάλιστα , όλως περίεργα , εσπευσμένα στο Λευκό Οίκο και είχε…φιλικότατη συζήτηση με τον Ντόναλντ Τραμπ. . Αλλά, πέρα από τα τυπικά και παραπλανητικά που ειπώθηκαν μετά για τις συζητήσεις των δύο ανδρών, τίποτα δεν ειπώθηκε για το ξαφνικό και πέραν κάθε προσδοκίας αυτό ταξίδι του ΄Ελληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον. Κάτι άλλο «παίχτηκε» εκεί, τελικά. Πολύ πιο σοβαρό, αλλά, όπως ήταν επόμενο, δεν ανακοινώθηκε.
-
Ο Ερντογάν δεν τα έχει βάλει μόνο εδώ και καιρό με τους Αμερικανούς με κύρια αιτία την άρνησή τους να εκδώσουν τον ιμάμη Γκιουλέν, τον οποίο ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί εγκέφαλο -αρχηγό του τελευταίου στρατιωτικού πραξικοπήματος στη γείτονα, αλλά κοντράρεται συνεχώς και με κάθε ευκαιρία, ενώ παράλληλα αρνείται ουσιαστικό διάλογο, ακόμα και για ήσσονος σημασίας θέματα, με τους Ευρωπαίους.
-
Ο «Σουλτάνος», παρά την ιστορική έχθρα ανάμεσα στην Τσαρική Ρωσία και την Οθωμανική Τουρκία, αλλά και τα πρόσφατα πολεμικά γεγονότα στη Συρία (κατάρριψη ρωσικού πολεμικού από Τούρκους, συνεργασία του με Τζιχαντιστές κ.α ),τελευταία έχει προσεγγίσει τον νέο «Τσάρο» της Ρωσίας Πούτιν και φαίνεται πως συνεργάζονται πλέον πολύ καλά.
-
Οι τελευταίες πολεμικές επιχειρήσεις του Ερντογάν στη Β. Συρία, εναντίον των Κούρδων, ανοίγει νέο κεφάλαιο και στις σχέσεις ΝΑΤΟ -Τουρκίας, αλλά και Ρωσίας-Τουρκίας, δοθέντος πως , ναι, μεν, η νέα συμμαχία Πούτιν-Ερντογάν ιχύει, αλλά οι Ρώσοι δε θέλουν αυτόν τον πόλεμο, που ξεκίνησε ο Τούρκος πρόεδρος στη Β. Συρία.
Αν, λοιπόν, λάβουμε υπόψη μας και συνδυάσουμε τις παραπάνω επισημάνσεις, θα μπορούσαμε αβίαστα να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα ,που θα βοηθήσουν να αποκρυπτογραφήσουμε αυτή την απρόσμενη προφητεία-κασσανδρισμό του Αμερικανού Πρέσβη πως είναι πλέον ή βέβαια ,τόσο το «ατύχημα» στο Αιγαίο, όσο και οι σοβαρές επιπλοκές ανάμεσα στις δύο χώρες, εξαιτίας αυτού του «ατυχήματος».
-
Η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας θεωρείται (και είναι) σπουδαιότερη από αυτή της Ελλάδας για το ΝΑΤΟ . ΄Εχουμε εξηγήσει παλιότερα, αναλυτικά τους λόγους. Σε καμιά, λοιπόν, περίπτωση δε θα έχανε το ΝΑΤΟ μια τέτοια χώρα-μέλος ,εξαιτίας ενός φιλόδοξου, αλλά και παρανοϊκού- «ψωνισμένου» Τούρκου ηγέτη.
-
Ο Ερντογάν, όταν τονίζει σε όλος τους τόνους πως πίσω από το στρατιωτικό πραξικόπημα βρισκόταν ο Γκιουλέν , μάλλον δεν έχει άδικο. Και δεν είναι καθόλου απίθανο οι ίδιοι οι Αμερικανοί να στήριξαν ή και να εξώθησαν τον ιμάμη στο πραξικόπημα. Τουλάχιστον, τόσο για την Αμερική ,να εγκαθιδρύει δικατορίες ανά την υφήλιο («παλιά μου τέχνη κόσκινο») ,όσο και για την Τουρκία να ζει πάντα με το φόβο πραξικοπήματος, δεν είναι ασυνήθιστα τα φαινόμενα.
-
Ο δικτάτορας της Ρωσίας, δε φαίνεται να βολεύεται στον τυραννικό του τίτλο, αλλά έχει εδώ και καιρό αποφασίσει να γίνει και…Τσάρος. ΄Ετσι, έλυσε ,όπως το «Γόρδιο δεσμό» ο Αλέξανδρος, το περίφημο «Ανατολικό ζήτημα», που δεν κατάφεραν οι «γνήσιοι» Τσάροι να το λύσουν, και που η ουσία του είναι η έξοδος της Ρωσίας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο με παράλληλη άσκηση δυνατής επιρροής στα Βαλκάνια. Με την κατάληψη της Κριμαίας και της ναυτική βάσης στη Σεβαστούπολη, φαίνεται να τα κατάφερε πρόσκαιρα. Με πρόσχημα το εθνοτικό, ο ιμπεριαλιστής Ρώσος, τόλμησε να διχοτομήσει μια χώρα, την Ουκρανία, ανεξάρτητη εδαφικά, και να προκαλέσει με την εγκληματική αυτή ενέργεια πάνω από 10.000 νεκρούς. Στη συνέχεια , δε δίστασε να στηρίξει τον έτερο δικτάτορα της Συρίας ΄Ασαντ στον οποίο αφειδώς εξόπλισε με σύγχρονα όπλα, αλλά και συμβούλους και στρατό, για να μπορέσει ο σύμμαχός του να κάμψει την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση. Αυτός ο εγκληματικός πόλεμος, που θα είχε άλλη τροπή χωρίς τα όπλα και τη στρατιωτική βοήθεια του Πούτιν, στοίχισε 300.000νεκρούς, άπειρους σακατεμένους, πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και φυσικά μια χώρα εντελώς κατεστραμμένη. Με τόσο αίμα, πόνο και καταστροφή ,ο «Τσάρος» της Ρωσίας κατάφερε να αποκτήσει και άλλες βάσεις, καίριας σημασία και αυτές στη Συρία , την αεροπορική στο Χμέιμιμ της επαρχίας Λαττάκεια, καθώς και τη ναυτική στην Ταρτούς, που τον καθιστούν πλέον απόλυτο ρυθμιστή της κατάστασης στη Μ. Ανατολή. Το επόμενο βήμα στα σχέδια Πούτιν για την ίδρυση της Μεγάλης Τσαρικής Ρωσίας, είναι, μετά τη φρέσκια… λαϊκή εντολή που θα πάρει στις εκλογές –παρωδία (χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο) του Μαρτίου, θα τολμήσει να κάνει και στη Μολδαβία, ό,τι έπραξε στην Ουκρανία. Θα αποσπάσει την Υπερδνειστερία και θα αποπειραθεί να διχοτομήσει το «τεχνητό» κράτος της Μολδαβίας. Εδώ, όμως, «θα γίνει και ο τάφος» του φιλόδοξου και τρελαμένου ηγέτη της Ρωσίας, που έχει πολλά κοινά στοιχεία στη συμπεριφορά του και το χαρακτήρα του με τον Χίτλερ.
-
Η συνέχιση της φιλίας-συμμαχίας Πούτιν-Ερντογάν είναι «κάρφος» στα μάτια του ΝΑΤΟ.΄Οσο υπάρχει τέτοια συμμαχία ο δρόμος να περάσει σε καθαρά ευρωπαϊκά εδάφη ο Τσάρος, αυτό της Μολδαβίας, που στη ουσία είναι ιστορικά εδάφη τηςΡουμανίας, ανοίγει πιο εύκολα. Και είναι αυτό που σε καμιά περίπτωση δε θα το ήθελαν οι Νατοϊκοί.
-
Η μέθοδος των Αμερικανών (δηλαδή του ΝΑΤΟ, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) είναι ιστορικά γνωστή: Όπου δεν μπορούν να κάνουν στρατιωτική επέμβαση, για να στηρίξουν τα συμφέροντα τους, ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και κυρίως δικτατορίες. Το επιχείρησαν ,όπως είπαμε, πιθανότατα και πρόσφατα στην Τουρκία με τον Γκιουλέν και απέτυχαν . ΄Υστερα απ΄αυτό και δοθέντος πως η κατάσταση πλέον με τον Πούτιν έχει ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχο του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν είναι τούτη την ώρα ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ για Αμερική και Ευρώπη. Και πρέπει πάση θυσία να φύγει από τη μέση, να ανατραπεί.
-
Εδώ, ακριβώς, έρχεται η συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στα σχέδια των Αμερικανών (και των στρατιωτικά ουραγών Ευρωπαίων) για την ανατροπή του καθεστώτος Ερντογάν. Τα ανταλλάγματα για να πειστεί ο Αλέξης Τσίπρας να συμμετάσχει στην εφαρμογή του νατοϊκού σχεδίου, είναι κυρίως οικονομικά (η ελάφρυνση-κούρεμα του χρέους, η εξόφληση του εναπομείναντος σε βάθος χρόνου κα η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές από τον ερχόμενο Αύγουστο με δάνεια χαμηλών επιτοκίων. (Τι τα θέλετε, τί τα ψάχνετε; Η Πυθία με τον διαχρονικό χρησμό της έδωσε τον απόλυτο χαρακτηρισμό για την Ελλάδα: «Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!)
-
΄Ενα στημένο «ατύχημα» ή έστω και συγκυριακό στο Αιγαίο, λύνει τα Νατοϊκά χέρια. Μια έκρυθμη κατάσταση στις «γκρίζες ζώνες», ανάλογη και μάλλον χειρότερη εκείνης στα ΄Ιμια, θα είναι το τέλος του Ερντογάν. ΄Ανοιξε μέτωπα με όλους. Πρόσφατα και πολεμικό στη Συρία με τους Κούρδους, οι οποίοι, όπως αναλύσαμε αλλού, έχουν μπει πλέον κάτω από την προστατευτική ομπρέλα του ΝΑΤΟ (Αμερικής). Η ίδρυση του Κουρδιστάν, και το τέλος της ταλαιπωρίας ενός ολόκληρου λαού, που υπέφερε τις τελευταίες δεκαετίες «των παθών του το τάραχο», φαίνεται πως πλησιάζει.
-
Αλλά, με τόσα μέτωπα ανοιχτά ο Ερντογάν στο εσωτερικό, αφού έχει το μισό πληθυσμό εναντίον του, σοβεί σοβαρή οικονομική κρίση, ακόμα και μέχρι άτακτη χρεοκοπία, συνεχίζει να συλλαμβάνει και να φυλακίζει αντιπάλους και στα εξωτερικά με τις εχθροπραξίες στη Β. Συρία, την εχθρότητα Αμερικανών και Ευρωπαίων και με ένα (αν ανοίξει) καινούριο μέτωπο στο Αιγαίο με την Ελλάδα, που η συντριπτική πλειοψηφία, τόσο των Τούρκων, όσο και τω Ελλήνων δε το θέλει σε καμιά περίπτωση και δοθέντος πως οι δυο χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ, η επιλογή θα είναι μια και μοναδική: Ανατροπή Ερνοτγάν, που δημιούργησε αυτό το χάος. Αν τώρα, αυτή η ανατροπή θα επιτευχθεί με λαϊκή εξέγερση στο εσωτερικό της χώρας, ή με άλλο τρόπο, ουδείς μπορεί να προσδιορίσει αυτή την ώρα. Το βέβαιο είναι πως ο Ερντογάν «μετράει μέρες». Ο μόνος τρόπος να διασωθεί και να αποδυναμωθεί-αδρανοποιηθεί το παραπάνω Νατοϊκό σχέδιο είναι να προχωρήσει ο Ερντογάν στροφή 180 μοιρών και να ακολουθήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει να τελειώνει με ΟΛΑ τα μέτωπα που άνοιξε, αφ΄ ενός και αφ΄ ετέρου, να μείνει μακριά ,πολύ μακριά, από το σφιχταγκάλιασμα της Ρωσίας. Μόνο έτσι υπάρχει περίπτωση να αποδυναμωθεί ή έστω να επιβραδυνθεί η ιμπεριαλιστική όρεξη του μεγαλομανή «Τσάρου» της Ρωσίας να ξαναχτίσει την …ένδοξη τσαρική Ρωσία. Φυσικά και ο ίδιος ο «Σουλτάνος» να προσγειωθεί και να αφήσει τα όνειρα της ανασύστασης της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
«Ο καιρός γαρ εγγύς». ΄Ιδωμεν.
2. ΣΤΙΣ 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Ο Ρουβίκωνας για τον αγώνα ΑΕΚ-Ντιναμό Κιέβου: Ερχονται φασίστες Ουκρανοί οπαδοί
Η ανάρτηση του Ρουβίκωνα
Όπως λέει «την Πέμπτη 15 Φλεβάρη διεξάγεται ο ποδοσφαιρικός αγώνας για το UEFA Europa League ανάμεσα στην ΑΕΚ και την Δυναμό Κιέβου. Υπό κανονικές συνθήκες δεν υπάρχει τίποτα πιο αδιάφορο για μια αναρχική συλλογικότητα από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Δεν είναι όμως κανονικές οι συνθήκες αυτή τη φορά.Μαζί με τους ποδοσφαιριστές της Δυναμό Κιέβου θα καταφθάσει και ένας σημαντικός αριθμός οργανωμένων οπαδών της, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις. Η παρουσία οργανωμένων οπαδών της Δυναμό Κιέβου είναι μια πρόκληση για όλο τον αντιφασιστικό κόσμο είτε έχει σχέση με τα γήπεδα είτε δεν περνάει ούτε από έξω… Οι οπαδοί της Δυναμό Κιέβου λοιπόν είναι φασίστες. Ούτε αυτό από μόνο του θα αρκούσε για να κάνει μια αναρχική ομάδα να απευθυνθεί δημόσια, είναι βασικά δουλειά των αντιφασιστών οπαδών να αντιμετωπίσουν φασίστες οπαδούς.»
Και προσθέτει: «Οι Ουκρανοί φασίστες, οπαδοί της Δυναμό Κιέβου όμως είναι πολλά περισσότερα. Δεν έχουν περάσει παρά λίγα χρόνια απο την πορτοκαλί επανάσταση που ανέτρεψε το φιλορωσικό καθεστώς στην Ουκρανία και επέβαλε ένα φιλοαμερικάνικο. Ακολούθησε πόλεμος στον Ουκρανικό νότο που οδήγησε στην απόσχιση της Κριμαίας από την Ουκρανία, ενώ ανεξαρτησία έχουν κηρύξει και οι περιοχές του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ, ακόμα και τώρα μάχες και συγκρούσεις ξεσπάνε διαρκώς. Από την πορτοκαλί επανάσταση και μετά την πολιτική ηγεμονία -και τους δρόμους- την κέρδισε η Ουκρανική ακροδεξιά. Οι φασίστες του «Δεξιού τομέα» πρωταγωνίστησαν όχι μόνο στην πάλη ενάντια στο φιλορωσικό καθεστώς αλλά και έναντι σε οποιονδήποτε άλλον σήκωσε κεφάλι και στο εσωτερικό της Ουκρανικής κοινωνίας, αναρχικούς, αριστερούς, διανοούμενους, lgbt κοινότητα… Τέλος, πρωταγωνιστούν ακόμα στον πόλεμο και τις σφαγές ενάντια σε ρωσικούς πληθυσμούς και όσους αντιστέκονται στο φιλοαμερικανικό καθεστώς του Κιέβου. Ο «Δεξιός τομέας» είναι στην ουσία ένας πανίσχυρος ναζιστικός στρατός με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, που όπως κάθε τέτοιος στρατός έχει μαζέψει στους κόλπους λούμπεν και άγρια νεολαιίστικα στοιχεία. Οι οργανωμένοι οπαδοί της Δυναμό Κιέβου είναι η καρδιά των ένοπλων παραστρατιωτικών ομάδων του «Δεξιού τομέα». Βαρύνονται με χιλιάδες εγκλήματα. Λυντσαρίσματα, επιθέσεις, δολοφονίες, σφαγές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εμπρησμός του κτιρίου των συνδικάτων στην Οδησσό τη 2α Μάη του 2014 μετά τον εγκλωβισμό εκεί εκατοντάδες καταδιωκόμενων συνδικαλιστών και αριστερών. Σύμφωνα με τους επίσημους υπολογισμούς 48 άτομα κάηκαν ζωντανά ή πυροβολήθηκαν καθώς πήδαγαν από τα παράθυρα για να σωθούν, ενώ πρόσφατες δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλούν τελικά για πάνω απο 300 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Αυτοί οι φασίστες έρχονται στην Ελλάδα εν όψει του ποδοσφαιρικού αγώνα της 15ης Φλεβάρη.»
Ακόμη σημειώνει ο Ρουβίκωνας ότι «είναι καθήκον πρώτα από όλα των αντιφασιστών στις κερκίδες, ανεξάρτητα ποια ομάδα υποστηρίζουν να αντιπαρατεθούν και να δώσουν ένα σαφές μήνυμα στον φασιστικό οχετό του «Δεξιού τομέα» (που ας μην ξεχνάμε, είχε ζωτικές σχέσεις με την Χρυσή Αυγή)…Κάθε φασιστική πρόκληση, κάθε παρουσία τέτοιων αντικοινωνικών στοιχείων, τέτοιων φονιάδων, είτε είναι Έλληνες είτε Ουκρανοί, είτε οτιδήποτε, πρέπει να απαντιέται. Και ως ένα διεθνιστικό σινιάλο, αυτή τη φορά στους Ουκρανούς και Ρώσους αντιφασίστες, και ως ένα σινιάλο στην Ελληνική κυρίαρχη τάξη: μην ελπίζετε, ο φασιστικός σας σύμμαχος θα τσακιστεί.»