Αποφυλακίζεται ο Γιώργος Ρουπακιάς -Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Φύσσα
Μετά από 36 μήνες κράτησης στις φυλακές Κορυδαλλού, ο Γιώργος Ρουπακιάς, αποφυλακίζεται με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών στις 18 Μαρτίου.
Το πρόσωπο, από το μαχαίρι του οποίου έχασε τη ζωή του ο Παύλος Φύσσας στις 17 Σεπτεμβρίου του 2012 και άνοιξε την δικαστική έρευνα αλλά και τον ασκό του Αιόλου για την Χρυσή Αυγή, αποφυλακίζεται με το υπ’αριθμόν 260/2015 βούλευμα, λόγω παρέλευσης του ανωτάτου εκ του νόμου επιτρεπτού ορίου προσωρινής κράτησης και με πολύ αυστηρούς περιοριστικούς όρους.
Συγκεκριμένα, τού επιβάλλεται κατ’οίκον περιορισμός, με 24ωρη φύλαξη και την δυνατότητα μετάβασης μόνο στο δικαστήριο όπου δικάζονται οι βουλευτές και τα μέλη της Χρυσής Αυγής, καθώς και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.
Την ίδια ώρα, η δίκη των 60 και πλέον κατηγορουμένων η οποία διεξάγεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε αίθουσα των φυλακών βρίσκεται ακόμη στην εξέταση μαρτύρων της πρώτης υπόθεσης, της δολοφονίας δηλαδή του Παύλου Φύσσα ενώ εκκρεμούν ακόμη δεκάδες επιθέσεις της οργάνωσης.
Η λέξη Ντροπή δεν αρκεί για να εκφράσει την αγανάκτηση και την οργή μας. Δεν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι για να κατέβη η ελληνική δικαιοσύνη.΄Επιασε πάτο!
Θα αποφυλακίσουν ένα τέρας! Δε γνωρίζουμε άλλο τέτοιο προηγούμενο σε δικαιικό πολιτισμό χώρας. 36 ολόκληρους μήνες δεν μπόρεσαν να διεκπεραιώσουν μια δίκη. Τί άνθρωποι! Ο απόλυτος εξευτελισμός της Πολιτείας και των θεσμών της!
___________________________________________________________________________
1.ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗ ΓΑΔΑ
2. ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ Π.ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ.
3. “ΡΟΜΠΕΣ” ΟΙ ΤΡΑΚΤΕΡΑΔΕΣ- “ΠΑΤΑΚΟΙ” ΚΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ.
1. «Τρώνε» τελικά τον Σφακιανάκη για να σώσουν τον Τόσκα
Μια… απίστευτη λύση βρήκε η κυβέρνηση με την υπόθεση του Μανώλη Σφακανάκη που πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις.
Μετά από έντονο και οργιώδες παρασκήνιο μεταξύ κυβερνητικών στελεχών και του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος βρίσκεται στις Βρυξέλλες, η λύση που προκρίθηκε προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα, η κυβέρνηση επιχείρησε να… κρατήσει το ίδιο καρπούζι σε δύο μασχάλες.
Ετσι η κυβέρνηση αποφάσισε να επιμείνει στην μετακίνηση του Σφακιανάκη σε άλλη θέση και τον τοποθετούν βοηθό επιτελάρχη, στο Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.
Ταυτόχρονα όμως του επιτρέπουν να διατηρεί την… εποπτεία της Διεύθυνσης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, στην οποία προΐστατο μέχρι χθες, ωστόσο διαμηνύουν ότι θα τοποθετηθεί άλλος επικεφαλής της υπηρεσίας.
Η απόφαση της …ανάκλησης
Υπενθυμίζεται πως ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων για την καρατόμηση του υποστρατήγου από την Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Γύρω στις 4 το απόγευμα της Πέμπτης, από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας εκδόθηκε σήμα ότι η μεταθεση του Μανώλη Σφακιανάκη στον Κλάδο Διοικητικής Υποστήριξης και Ανθρώπινου Δυναμικού ανακαλείται. «Επιπλέον έγινε δεκτή η προσφυγή του Υποστρατήγου ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ Εμμανουήλ και ακυρώθηκε η τοποθέτηση του στον Κλάδο Διοικητικής Υποστήριξης και Ανθρώπινου Δυναμικού/Α.Ε.Α» αναφέρεται στο τέλος της ανακοίνωσης.
Θρήνος και κοπετός στους ιστότοπους-χωματερές για την απομάκρυνση του Μανώλη Σφακιανάκη από τη Διεύθυνση Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Και γερό “χώσιμο” στον υπουργό που δικαίως του έδειξε την έξοδο. Τυχαίο; ΄Οχι, βέβαια.
Γνωστό με τί είδους σκουπίδια ταϊζουν τους πελάτες τους οι σκουπιδότοποι του διαδικτύου. Θρησκευτική, ναζιστική-ακροδεξιά,σεξιστική προπαγάνδα, πέρα από τις ύβρεις και τις προσβολές εναντίον ανθρώπων που παλεύουν από διάφορα μετερίζια να ξεβρομίσουν την κόπρο του Αυγεία. Μια ματιά να ρίξει κανείς σε σάιτ σαν το Zoo.gr Ζougla.gr, prionolordela, kontra και θα αντιληφθεί αμέσως για ποιους απόπατους μιλάμε.
Χρόνια τώρα ο Σφακιανάκης, όπως κι εμείς του ζητούσαμε επανειλημμένα, έπρεπε να είχε κλείσει αυτά τα λαγούμια. Δεν το έκανε ποτέ. Εμάς είχανε βάλει στο στόχαστρο οι πανάθλιοι. Και περίμεναν να κάνουμε καμιά… κουτσουκέλα να μας στήσουν στα πέντε μέτρα.
Ευτυχώς, που υπάρχουν εκεί στη διεύθυνση και άνθρωποι με κουκούτσι μυαλό και προφύλαξαν την υπηρεσία από τον εξευτελισμό και την απώλεια του κύρους της. Κι αυτό, όταν κάποιοι άλλοι με τσίμπλα στα μάτια και εντελώς ανίδεοι, ζητούσαν διώξεις εναντίον μας για τους ιστορικούς χαρακτηρισμούς που κάνουμε στα κείμενά μας.΄Ασχετοι, προπέτες, “μικροί”.
Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Η Ιστορία δουλεύει με εργαλεία την κρίση και την κριτική. Οι χαρακτηρισμοί προσώπων και πράξεων στην Ιστορία είναι όρος sine qua non. Ιστορικό κείμενο χωρίς χαρακτηρισμούς είναι …σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Θουκυδίδης ,Ξενοφών, Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, οι κλασικοί Ιστορικοί, είναι εντελώς αδίστακτοι και καθόλου συγκρατημένοι στις αρνητικές κρίσεις και τους βαρείς χαρακτηρισμούς τους. Και πολλοί είναι και άδικοι και υπερβολικοί.
΄Ενα παράδειγμα: Ο Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης χρησιμοποιεί για ένα από τα πιο σημαντικά και αξιόλογα πρόσωπα της αρχαίας ιστορίας, το βασιλιά Νάβη της Σπάρτης, τέτοιους και τόσο ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, εντελώς άδικους, που εκπλήσσουν τον αναγνώστη, αλλά όχι, όμως, και τον ίστορα, ο οποίος γνωρίζει το πρωτοποριακό έργο του Σπαρτιάτη βασιλιά. Ο Πολύβιος τον χαρακτηρίζει βιαστή, δολοφόνο, δολοπλόκο, παλιάνθρωπο, αισχρό! Και μιλάμε για μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της Ιστορίας. ΄Ενας ηγέτης, που εφάρμοσε πολιτικές και σεβάστηκε ανθρώπινα δικαιώματα, επιτεύγματα του πολιτισμού που η ανθρωπότητα ευτύχησε να τα δει στο 17ο και 18ο αιώνα και μετα!
Το έργο του ιστορικού, να το επαναλάβουμε για να το εμπεδώσουν κι εκεί επάνω στη ΓΑΔΑ, αλλά και σε οποιουσδήποτε άλλους χώρους, είναι να εκφέρει κρίσεις και να προβαίνει σε χαρακτηρισμούς. Αλλά, ΜΟΝΟ για πρόσωπα που με οποιοδήποτε τρόπο εμπλέκονται στα δημόσια πράγματα και είναι εκτεθειμένα ως εκ τούτου στη δημόσια κριτική. Ουδείς,βέβαια,ούτε ο ιστορικός, έχει δικαίωμα να κρίνει, να σχολιάζει, πολλώ μάλλον να εισχωρεί στην προσωπική ζωή, όχι μόνο ενός δημόσιου προσώπου, αλλά παντός.
Αυτά πιστεύουμε πως ο νέος Διευθυντής της υπηρεσίας Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος πρέπει να τα έχει…ευαγγέλιο. Αλλιώς,θα υποστεί και τούτος την ιστορική κρίση του ιστορούντος, όπως και ο αποπεμφθείς Μανώλης Σφακιανάκης.
Στις 4/7/2014, γράφαμε στα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ στο θέμα μας με τίτλο :«ΝΑΒΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΑΝΗΡ ΑΓΑΘΟΣ»
……………………………………………………………………………………………………………….
Αυτός είναι και ο κυρίαρχος λόγος που η δημοσιογραφία δεν έχει ούτε το κύρος ούτε την αντιμετώπιση, τόσο από τις άλλες εξουσίες,όσο και από την κοινωνία, της Ιστορίας. Ο δημοσιογράφος, αφού εξυπηρετεί «γραμμή» για οποιονδήποτε λόγο, μπορεί να υποκύψει εύκολα στον πειρασμό της διάπραξης του αδικήματος της συκοφαντίας (συκοφαντική δυσφήμιση). Ο ιστορικός όχι. Γι΄αυτό δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αντιμετωπιστεί από τη δικαστική εξουσία, ως δημοσιογράφος, αφού υπηρετεί την επιστήμη, οι κρίσεις του είναι επιστημονικές και οι απόψεις για πρόσωπα και γεγονότα δε στοιχειοθετούν λόγους συκοφαντικής δυσφήμισης.
Ο ιστορικός μπορεί να διατυπώσει εσφαλμένη επιστημονική, ιστορική κρίση-άποψη. Σε καμιά περίπτωση, όμως, συκοφαντική. Η δίωξη ενός ιστορικού είναι δίωξη της επιστήμης, φίμωση, εκφοβισμός, λογοκρισία, επιστροφή στο Μεσαίωνα. Σε τέτοια περίπτωση, εισαγγελέας που θα ασκήσει δίωξη ή δικαστής που θα καταδικάσει ιστορικό για όσα γράφει , ας δώσει εντολή την ίδια ώρα να κάψουν και τα βιβλία του Πολύβιου του Μεγαλοπολίτη, του Αρριανού, του Προκόπιου, του Κεκαυμένου και πολλών άλλων που στα έργα τους διατυπώνουν εσφαλμένες ιστορικές κρίσεις για πρόσωπα και γεγονότα.
Αν σε μια αγόρευση εισαγγελέα ή σε μια δικαστική απόφαση σκιαγραφείται αρνητικά η εικόνα (έστω και λαθεμένα) ή εμπεριέχονται βαρείς χαρακτηρισμοί για έναν κατηγορούμενο -κατάδικο, δε διώκεται ο ο δημόσιος κατήγορος ούτε ο δικαστής για τέτοιες κρίσεις. Αυτή είναι η δουλειά τους, το ορίζει η επιστήμη τους. Πόσο μάλλον οι κρίσεις του «δικαστή» που υπηρετεί στο υπέρτερο και αδέκαστο δικαστήριο της Ιστορίας. Σε καμιά περίπτωση δεν υπόκειται σε διαδικασίες ποινικής μεταχείρισης.
Ο ιστορικός ερευνά την αλήθεια του παρελθόντος και του παρόντος με επιστημονικά μέσα. Τα δημόσια πρόσωπα και το έργο τους που κρίνονται ιστορικά είναι συνεχώς και αδιαλείπτως υπό έρευνα και εξέταση. Δε θίγεται η υπόληψή τους, αν ο ιστορικός (εσφαλμένα ή ορθά) διατυπώνει αρνητικές και υποτιμητικές κρίσεις γι΄αυτά και τους χειρισμούς τους. Για την Ιστορία δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο. Το ψευδές και το αναληθές αποδεικνύονται με τα εργαλεία της επιστήμης της Ιστορίας. Αν ο χειριστής-ιστορικός κάνει λάθη στη χρήση τους, είναι κακός επαγγελματίας, όχι συκοφάντης. Εκείνο που τον δικαιώνει ηθικά και του παραχωρεί αρμοδιότητα να προχωρήσει σε διατύπωση κρίσεων είναι η εξουσιοδότηση από την ίδια την επιστήμη να αγρεύεται πάση θυσία η αναζήτηση της αλήθειας. Η ιδιότητά του η ίδια, αναιρεί την ιδiότητα του συκοφάντη. Δεν μπορούν να συνυπάρχουν και οι δυο στο «θεράποντα» της επιστήμης του Θουκυδίδη .
3. Στις 15/6/2014 σε κείμενο μας με τίτλο «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ» γράφαμε:
Η Ιστορία, ως επιστήμη, είναι η πραγματική «τέταρτη εξουσία», αφού η Ιστορία για πολλούς αιώνες (και σήμερα) λειτουργούσε-λειτουργεί ως δημοσιογραφία- «Τύπος” . Στις μέρες μας, στις συντεταγμένες Πολιτείες, η ανάγκη να είναι η Ιστορία η «τέταρτη εξουσία» επισημάνθηκε και φάνηκε καθαρά μετά τις οδυνηρές συνέπειες που είχε για τις κοινωνίες των ανθρώπων η αποτυχία του παραδοσιακού, λεγόμενου, “Τύπου”, να σταθεί στο ύψος της αποστολής του.
Η εμπορική δημοσιογραφία στις ημέρες μας, όπως είπαμε, έχει υποβιβαστεί πλέον σε αδίστακτη βιομηχανία παραπληροφόρησης με στόχο (κυρίως) το κέρδος .Για να τον πετύχει , δεν έχει δισταγμό ακόμα και να διαπλέκεται (φανερά ή όχι) και με τις άλλες εξουσίες , που υποτίθεται πως έχει καθήκον να ελέγχει. Στην Ελλάδα οι βρώμικες μέθοδοι και οι συμπεριφορές των «συγκροτημάτων» τύπου, των εκδοτικών επιχειρήσεων και των «βαρόνων» της δημοσιογραφίας είναι η χειροπιαστή απόδειξη του ξεπεσμού και της απεμπόλησης των βασικών αρχών της «τέταρτης εξουσίας» από αυτές τις βιομηχανίες.
—————————————————————————
Η Ιστορία,εκτός των άλλων, έχει επιστημονικό καθήκον (με ό,τι συνεπάγεται αυτή της η ιδιότητα) να ερευνά, να αναδεικνύει ,να καταγράφει, να κρίνει,να επικρίνει,να επιβραβεύει τις πράξεις των ανθρώπων και ειδικά εκείνων που ασκούν εξουσία και οι ενέργειές τους έχουν άμεσες επιπτώσεις επί της ζωής των ατόμων και της Φύσης. Ως “ τέταrτη εξουσία”,ειδικά μέσα από τον κλάδο της ιστορικής δημοσιογραφίας, οφείλει άμεσα να ΚΡΙΝΕΙ το έργο και τη συμπεριφορά των υπολοίπων εξουσιών. Ο σκοπός της Ιστορίας δεν είναι…αφηγηματικός, έτσι όπως τον ήθελαν και τον θέλουν οι καθεστωτικοί ιστορικοί. Ούτε είναι μια μορφή «σοβαρής» δημοσιογραφίας, πολύ περισσότερο μυθ-ιστορία . Ο βασικός της σκοπός είναι να στηρίζει τον ΄Ανθρωπο στο παρόν και να του προετοιμάζει ένα καλύτερο μέλλον μέσα από την εμπειρία του παρελθόντος και του παρόντος. Είναι, επομένως, ανθρωπιστική επιστήμη στην υπηρεσία της ζωής, όπως η Φύση την προγραμμάτισε και την αφήνει να εξελίσσεται με βάση τους απαρασάλευτους νόμους ,που όρισε εκείνη.
……………………………………………………………………………………………………………………..
Αν η πληροφόρηση ,η είδηση,το γεγονός αφεθούν στα χέρια (διάβαζε στα συμφέροντα) των εμπόρων της δημοσιογραφίας, υπάρχει βέβαιος και μέγας κίνδυνος να υποστεί ο κόσμος μας τις ολέθριες συνέπειες από την εγκληματική τακτική των κέντρων παραπληροφόρησης. Η Ιστορική δημοσιογραφία, που δεν υπακούει στους εμπορικούς (και άλλους) νόμους της δημοσιογραφίας, έχει τη δυνατότητα και να ξεσκεπάζει αυτές τις ανήθικες μεθόδους των ανθρώπων της παραπληροφόρησης και παράλληλα να διασώζει την είδηση, το συμβάν, το γεγονός (ιστορικό ή όχι) και να το παρουσιάζει-κρίνει στις πραγματικές του διαστάσεις. Να αναφέρουμε συγκεκριμένα παραδείγματα.
……………………………………………………………………………………………………………………
Μνημονεύσαμε αυτά τα δύο κορυφαία παραδείγματα για να δείξουμε την ανάγκη που υπάρχει σήμερα η Ιστορία, ειδικά με τον κλάδο της Ιστορικής δημοσιογραφίας, ως η πραγματική “τέταρτη εξουσία”, να έχει καλύτερη (δυναμικότερη) και άμεση πρόσβαση στην ελληνική κοινωνία. Από την άλλη, αποτελεί επίσης καθήκον της να ξεσκεπάζει την ανήθικη τακτική της εμπορικής δημοσιογραφίας να μεταμορφώνεται σε βιομηχανία παραπληροφόρησης και μάλιστα σε εξαιρετική διαπλοκή με τις άλλες τρεις εξουσίες. Κι αυτό,δυστυχώς, μπορεί να συμβαίνει ακόμα και στις «καλές» δημοκρατίες. Πόσω μάλλον σε εκείνες (όπως στην ελληνική) που ακόμα είναι «ανάπηρες».
2. α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ…
«Ασ’ το, είναι μεγάλο αλλά είναι τρέλα» -Τι έλεγε ο Παντελίδης για το μοιραίο τζιπ
Μόλις λίγα 24ωρα πριν το τραγικό δυστύχημα είχε πάρει στα χέρια του ο Παντελής Παντελίδης το τζιπ Μercedes ML στο οποίο βρήκε χθες τραγικό θάνατο.
Ο 32χρονος τραγουδιστής είχε δώσει πριν λίγες ημέρες το δικό του σπορ διθέσιο όχημα στον γνωστό επιχειρηματία Χάρη Αναστασόπουλο που ασχολείται με τις πωλήσεις και πήρε με leasing από την εταιρεία «Α. Πασχαλίδης Α.Ε.» (Πασχαλίδης είναι το πραγματικό όνομα του Ρέμου) το μοιραίο τζιπ.
Ανθρωποι από το φιλικό περιβάλλον του τραγουδιστή, μιλώντας στην Espresso, έλεγαν, μάλιστα, ότι από την πρώτη στιγμή ο Παντελής Παντελίδης είχε ενθουσιαστεί ιδιαίτερα με το θηριώδες τζιπ και είχε έρθει σε συμφωνία με τον φίλο του Αντώνη Ρέμο να το αγοράσει αντί 50.000 ευρώ.
«Μα τι το θέλεις αυτό το θηρίο;» τον είχε ρωτήσει μια γειτόνισσα των γονιών του στη Νέα Ιωνία όταν τον είχε συναντήσει. «Ασ’το, είναι μεγάλο, αλλά είναι τρέλα!» της είχε απαντήσει ο άτυχος τραγουδιστής…
β. Δεν φορούσε ζώνη και είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα ο Παντελίδης
΄Εχασε τον έλεγχο με 150 χλμ./ώρα, χτύπησε στο κράσπεδο και ανατράπηκε – Η Τροχαία δίνει τα πρώτα στοιχεία για το δυστύχημα.
γ. Στους 1.600 ανέρχονται οι νεκροί από τροχαία σε ένα χρόνο
Τραγικός ο απολογισμός από τροχαία στην Ελλάδα. Σε 1.600 ανέρχονται οι νεκροί και σε 20.000 οι τραυματίες μέσα σε ένα χρόνο στην χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε στη Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής ο Αναστάσιος Μαρκούζος, γνωστός ως Ιαβέρης.
Τραγικός ο απολογισμός από τροχαία στην Ελλάδα. Σε 1.600 ανέρχονται οι νεκροί και σε 20.000 οι τραυματίες μέσα σε ένα χρόνο στην χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε στη Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής ο Αναστάσιος Μαρκούζος, γνωστός ως Ιαβέρης.
Σύμφωνα με τον κ. Μαρκούζο, καθημερινά πέντε άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και 60 τραυματίζονται, ενώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ είναι το κόστος σε υλικές ζημιές.
Τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν σε κατοικημένες περιοχές με ταχύτητες κάτω από 45 χλμ. την ώρα, ενώ τα περισσότερα θύματα που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο, είναι κάτω των 30 ετών. Παράλληλα, το 60% με 70% των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα, είναι ηλικίας 15 – 29.
Οι τραγικοί δρόμοι και οι επικίνδυνοι οδηγοί που σε συνδυασμό με την άγνοια και την αδιαφορία οδηγούν σε ένα εγκληματικό αποτέλεσμα, εξήγησε ο Ιαβέρης
«Τον καρκίνο του δρόμου στη χώρα μας τον αντιμετωπίζουμε με παυσίπονο αντί χειρουργείου», είπε και έφερε ως παράδειγμα το γεγονός ότι, ενώ σε όλες τις χώρες έχουν μειωθεί τα τροχαία ατυχήματα από 20% – 99,5%, όπως η Σουηδία, στην Ελλάδα είχαμε αύξηση ως και 60%.
«Το αυτοκίνητο γίνεται όπλο, όταν μπαίνει ένα βλήμα. Μέσα στα τελευταία 100 χρόνια, στην Ελλάδα που πέρασε και δύο πολέμους, έχασαν την ζωή τους σε ώρα μάχης 70.000 ελληνόπουλα. Στα 60 τελευταία χρόνια με το αυτοκίνητο έχασαν τη ζωή τους 140.000 άνθρωποι ενώ 350.000 έμειναν ανάπηροι», σημείωσε.
Ο Ιαβέρης, σημείωσε ότι «το 40% του κόστους στην υγεία, είναι από τροχαία ατυχήματα», τα οποία « κοστίζουν 600.000 ευρώ κάθε χρόνο». Συμπλήρωσε: «Στα 60 χρόνια σημαίνει 12 δισ. ευρώ πεταμένα ματωμένα, στην άσφαλτο. Και μετά λέμε πώς να εξοικονομήσουμε λεφτά και βάζουμε ισοδύναμα, όταν όλα αυτά τα χρήματα πετιούνται άδικα στο δρόμο».
Έδωσε έμφαση στην παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη, τονίζοντας ότι «είναι απόπειρα φόνου, είναι απόπειρα αυτοκτονίας».
Τέλος, ο Ιαβέρης σημείωσε ότι μόνο αν αναληφθεί πρωτοβουλία σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, μπορεί το εθνικό αυτό πρόβλημα να επιλυθεί.
Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου και μάλιστα σε τροχαίο, όπως του τραγουδιστή Π. Παντελίδης, είναι από μόνο του ένα γεγονός τραγωδία. Με αυτή την αφορμή, όμως, για άλλη μια φορά να υπενθυμίσουμε πως η Ελλάδα,όπως διαβάζουμε και παραπάνω στο κείμενο του ειδικού ,είναι πρώτη σε τροχαία ανάμεσα σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Και σ΄αυτό, όπως και στο κάπνισμα και σε άλλες γνωστές παθογένειες έχουμε δυστυχώς την πρωτιά.
Ο ΄Ελληνας οδηγός είναι συνήθως μια κινούμενη απασφαλισμένη βόμβα. Ο τρόπος που οδηγεί, περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ο νόμος για να χαρακτηρίσει πως υπάρχει σε ένα έγκλημα “ενδεχόμενος δόλος”. ( “Ενδεχόμενος δόλος” υπάρχει όταν ο δράστης προβλέπει από την πράξη του ότι θα προέλθει ένα αξιόποινο αποτέλεσμα. Διαφέρει δε από την ενσυνείδητη αμέλεια κατά το ότι σε αυτήν ο δράστης δεν αποδέχεται το αξιόποινο αποτέλεσμα, αλλά ενεργεί από απερισκεψία).
“Μαγκιά…κλανιά” και στην οδήγηση! Ευκαιρία επίδειξης ψευτο-μαγκιάς, ψευτο-αντρισμού και …ξερολισμού. ΄Οχι μόνο δεν τηρεί τους κανόνες οδήγησης, αλλά και όταν του κάνεις παρατήρηση πως βάζει τη ζωή σου, εσένα του συνετού οδηγού σε κίνδυνο, σου κάνει με το μεσαίο δάχτυλο τη γνωστή χειρονομία ή σε απειλεί πως θα κατέβει να σε…πλακώσει. Βλαχισμός του αισχίστου είδους.
Παλιότερα, οι άντρες είχαν τα πρωτεία στην έλλειψη οδικής συμπεριφοράς. Σήμερα και οι γυναίκες δεν πάνε πίσω. Αντιγράφουν τους άντρες σε όλη την έκταση της ανοησίας και της έλλειψης πολιτισμού και αυτοσεβασμού. Συνήθως, πολλές γυναίκες έχουν μπερδέψει τους κανόνες οδήγησης με τις υποδείξεις του…σαβουάρ βιβρ. Νομίζουν πως και στο δρόμο, ακόμα και όταν υπάρχει στοπ ,ισχύει η γνωστή φιλοφρόνηση-αβρότητα “οι κυρίες προηγούνται”.΄ Ασε, δε, που δύσκολα να σου δώσει γυναίκα προτεραιότητα,αν τη χρειάζεσαι επειγόντως.
Ας συμμορφωθούμε κάποτε κι ας αποκτήσουμε παιδεία στον τρόπο που οδηγούμε. Δεν είναι μαγκιά να τρέχεις με 200 στους ελληνικούς δρόμους-καρμανιόλες, ούτε να νομίζεις πως όταν πιάνεις τιμόνι ανεβαίνουν οι μετοχές του ανδρισμού σου ή ασκείς εξουσία..Παλιότερα ,όταν μπέρδευαν οι ΄Ελληνες την ιδιότητα του οδηγού και του… ημιονηγού, υπήρχαν εξηγήσεις και ερμηνείες του φαινομένου. Σήμερα ουδείς δικαιούται να συμπεριφέρεται στους δρόμους σαν σίριαλ κίλερ.
3. ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΧΩΡΩΝ
Προκλητικός Βούλγαρος υπουργός: Μια χώρα που δεν μπορεί να ελέγξει 50 μεθυσμένους οδηγούς, τι χώρα είναι;
Στον Προμαχώνα από την πλευρά της Βουλγαρίας στον μεθοριακό σταθμό Κούλατα βρέθηκε μέσα στην εβδομάδα ο Υπουργός Μεταφορών της χώρας Ιβάιλο Μοσκόφσκι.
Φανερά ενοχλημένος από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα σύνορα, ο Ιβάιλο Μοσκόφσκι ανέφερε ότι εδώ και τρεις εβδομάδες Βούλγαροι οδηγοί έχουν εγκλωβιστεί στο ελληνικό έδαφος. Ζουν μέσα σε άθλιες συνθήκες, κοιμούνται στα φορτηγά τους, δεν μπορούν να κάνουν μπάνιο, δεν έχουν τρόφιμα και νερό, ενώ τα εμπορεύματα μένουν στάσιμα στα φορτηγά.
Μιλώντας με τους Έλληνες αγρότες είπε πως είναι σαν να πέφτεις σε βράχο, τονίζοντας χαρακτηριστικά «Δεν μπορώ να μιλήσω με 50 μεθυσμένους αγρότες». «Μια χώρα που δεν μπορεί να ελέγξει 50 μεθυσμένους οδηγούς, τι χώρα είναι;», αναρωτήθηκε και προσκάλεσε την Ανγκελα Μέρκελ να έρθει εδώ να δει μια χούφτα Έλληνες να χλευάζουν και να κοροϊδεύουν χιλιάδες Ευρωπαίους». Φεύγοντας σημείωσε ότι οι σχέσεις καλής γειτονίας, Βουλγαρίας και Ελλάδας δέχονται ισχυρά πλήγματα.
Σε νέα του δήλωση ανέφερε ότι έχει διασφαλιστεί ένας διάδρομος, μέσω της ΠΓΔΜ, για τα βουλγαρικά φορτηγά που παραμένουν στην ελληνική πλευρά και ότι όποιος θέλει να πάει στην Ελλάδα πρέπει να σκεφτεί εναλλακτικές διαδρομές.
Δεν είναι μεθυσμένoι . Αληταριό είναι. Και θα πρέπει να ξέρει ο Βούλγαρος υπουργός πως δεν είναι οι ΄Ελληνες σαν τους τρακτεράδες- “Πατακούς”. Μια μειοψηφία είναι και μάλιστα χρυσαυγίτικη. Ο υπόλοιπος λαός, όπως θα δείξουμε με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησής μας, τους έχει “φτύσει” προ πολλού.
Από την άλλη, η φυλλάδα που δημοσίευσε την παραπάνω είδηση (iefimerida), οφείλει να αντιληφθεί, πως δεν είναι προκλητικός κάποιος, αν λέει αλήθειες. Και ο Βούλγαρος υπουργός έχει τα χίλια δίκια. Αλλά, είπαμε. Οι χαβούζες της παραπληροφόρησης τα δίνουν όλα για να βρουν και να κρατήσουν σκουπιδοφάγους πελάτες. Και πρώτα -πρώτα τους Ελληνάρες.