-
ΝΕΡΟΚΟΥΒΑΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
-
“ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΕΣ” ΕΤΑΙΡΙΕΣ. ” ΕΝ ΤΗ ΠΑΛΑΜΗ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΒΟΗΣΟΜΕΝ”.
α. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟ TWITTER
Ντόρα για Παύλο Μπακογιάννη: Σήμερα, οι ιδέες σου θα χρειαζόντουσαν ακόμη περισσότερο
Με ένα λιτό μήνυμα επέλεξε να αποτίσει τον δικό της φόρο τιμής στον άνδρα της, Παύλο Μπακογιάννη, η Ντόρα Μπακογιάννη.
«Σαν να μην πέρασε μία μέρα, 27 χρόνια πριν. Σήμερα, οι ιδέες σου θα χρειαζόντουσαν ακόμη περισσότερο», έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter.
β.Μητσοτάκης: Εμπνεόμαστε από το παράδειγμα του Παύλου Μπακογιάννη
Συμπληρώθηκαν 27 χρόνια από το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 1989 όταν ο Παύλος Μπακογιάννης έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες των τρομοκρατών της 17 Νοέμβρη.
Με αφορμή την συμπλήρωση αυτής της «μαύρης επετείου» από την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ο πρόεδρος της ΝΔ, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης,προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η σκέψη μου, οι σκέψεις όλων μας, γυρίζουν σήμερα 27 χρόνια πίσω.
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989, ημέρα Τρίτη.
Οι τρομοκράτες της “17 Νοέμβρη” – συνεχίζοντας τα αποτρόπαια εγκλήματά τους – δολοφονούν τον Παύλο Μπακογιάννη, την ώρα που φτάνει στο γραφείο του.
Η οικογένειά μας θρηνεί ένα δικό της, υπέροχο άνθρωπο.
Η παράταξή μας και η πολιτική ζωή του τόπου δέχονται καίριο πλήγμα.
Η Ελλάδα χάνει τον πολιτικό που βγαίνει μπροστά, για τη συνεννόηση, την ενότητα, την εθνική συμφιλίωση και την ομοψυχία των Ελλήνων.
Αυτούς ακριβώς τους αγώνες, για την ουσία και την ποιότητα της Δημοκρατίας, για την εθνική ενότητα, για την Ελλάδα που κοιτάζει μπροστά, εμπνέει και σήμερα, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, το παράδειγμα του Παύλου Μπακογιάννη.
Τιμούμε τη μνήμη του και εμπνεόμαστε από το παράδειγμά του».
Επί 27 συναπτά έτη η οικογένεια Μητσοτάκη συνεχίζει να δολοφονεί τον Παύλο Μπακογιάννη. Ασέλγησαν σχεδόν όλα τα μέλη της στη μνήμη του νεκρού γαμπρού τους. “Βιομηχανία” παραγωγής συναισθηματικής ψήφου κατάντησαν μια στυγερή δολοφονία.
Παλιότερα, ακόμα και ο ίδιος ο πατέρας Μπακογιάννης (παπάς), είχε εκφράσει τη δυσφορία και την αγανάκτησή του γι΄αυτή την ανέντιμη και προσβλητική τακτική-σκοπιμότητα της οικογένειας Μητσοτάκη. Να αντλούν, δηλαδή, αναγνωρισιμότητα και κομματική δύναμη από τη δολοφονία του παιδιού του.
Και πράγματι. Δεν έμεινε κανείς από την οικογένεια Μητσοτάκη ,ούτε καν τα παιδιά, να μη βγαίνουν “κάθε τρεις και μία” με κάποια αφορμή και να καλλιεργούν με τις δηλώσεις τους τη μισαλλοδοξία σε λόγο αμετροεπή και κουτοπόνηρο. Ουδέποτε μια δολοφονία έγινε δεξαμενή εκμετάλλευσης θυμικής ψήφου.
Νισάφι πιά! Δεν υπάρχει μέλος αυτής της οικογένειας, που (δίκην… “τιμίου ξύλου”) να μην έχει αποσπάσει και οικειοποιηθεί από ένα κομμάτι του “πτώματος” του Παύλου Μπακογιάννη και να το περιφέρει στα “βήματα”, που παραχωρεί η βιομηχανία παραπληροφόρησης, για να εισπράξουν εκείνη μεν ακροαματικότα και ο “τυμβωρύχος” διασημότητα. Μεταφραζόμενη φυσικά όλη αυτή η παράσταση σε δημοσιότητα-δάκρυ-αγανάκτηση -ψήφο του απολίτικου θεατή-ακροατή-αναγνώστη.
Πρώτος μπήκε στο χορό ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο αντίπαλος του Ανδρέα Παπανδρέου και ορκισμένος εχθρός του από προσωπική τους βεντέτα, ουδέποτε θα γινόταν πρωθυπουργός, αν δεν είχε επισυμβεί η δολοφονία του γαμπρού του. Αλλά και η ίδια η κόρη του και σύζυγος του Μπακογιάννη, αυτό το όνομα εκμεταλλεύτηκε ασύστολα (δεν το εγκατέλειψε ποτέ), για να κτίσει το πολιτικό της ίματζ και να φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα.
Ο Κυριάκος τώρα. Συνέχισε και τούτος το ίδιο βιολί. Πάτησε και ελόγου του στο πτώμα Μπακογιάννη, για να φτάσει στο θώκο του προέδρου την Ν.Δ. Ο γιός Μπακογιάννη, δεν ντράπηκε, ούτε τούτος. Με σημαία τη δολοφονία του πατέρα του, που την ξεδιπλώνει από το σεντούκι του σε κάθε χρειαζούμενη περίπτωση, κατάφερε με προκλητική άνεση να αναγορευτεί κι αυτός σε “πολιτικό”. Ξεδιάντροπα και ασεβή πράγματα.
Από κοντά και ο Ρουβίκωνας. Να “ρίχνει νερό στο μύλο” του Κυριάκου με το απολίτικο και φιγουρατζίδικο κείμενο που κυκλοφόρησε, ακριβώς στην επέτειο της δολοφονίας Μπακογιάννη! Και ο θρασύς ,αριβίστας αρχηγός της Ν.Δ, δε θα άφηνε ανεκμετάλλευτη την άφρονα αυτή ενέργεια της ακτιβιστικής συλλογικότητας. Βγήκε και δήλωσε πως απειλείται από το κείμενο των αναρχικών! ΄Ενα κείμενο που αν δεν είχε υπογραφή, θα έλεγε κανείς πως βγήκε από τον…Περισσό. Ντροπή στο Ρουβίκωνα!Δεν είναι κείμενο αναρχικών αυτό που βγάλανε (Και δεν είναι η πρώτη φορά).
Γιατί ποιος άλλος εκτός από το ΠΑΜΕ θα είχε την τόλμη να υποστηρίξει πως:
“Οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, οι κάτοικοι στις γειτονιές τους, οι αγρότες στα χωριά τους, φοιτητές και οι μαθητές στους χώρους εκπαίδευσης αυτοοργανωμένα και μαχητικά, να τελειώσουν κράτος και κεφάλαιο.
“Τη στιγμή που τα πιο εκμεταλλευόμενα στρώματα βυθίζονται στη φτώχεια, που εκατομμύρια άνθρωποι είναι χωρίς δουλειά, που οι συνταξιούχοι βλέπουν με τρόμο το κοντινό μέλλον θα περίμενε κανείς ότι κάτι άλλο θα ήταν η αιχμή του δόρατος στην αντιπολιτευτική τακτική.
Μάθαμε, λοιπόν, από τους…συντρόφους πως οι Χρυσαυγίτες που διέλυσαν την Αθήνα στις τελευταίες κινητοποιήσεις των “πέτσινων” αγροτών, αλλά και τα λαμόγια στη συντριπτική πλειοψηφία εκείνων που δηλώνουν αγρότες,για να ξεκοκαλίζουν επιδοτήσεις, οι αδίστακτοι δολοφόνοι, που έχουν εγκληματικά δηλητηριάσει την τροφική αλυσίδα με τα απαγορευμένα φυτοφάρμακα, οι φορείς του χοντροκομμένου “επαρχωτισμού” με πρώτο συστατικό του το ναζιστικό ρατσισμό ,που εκμεταλλεύονται ασύστολα την απασχόληση-δουλική εργασία του Πακιστανού, όλος αυτός ο απολίτικος συρφετός είναι…εργαζόμενος λαός!
Μωρέ, τί μας λέτε; Από πότε ο αναρχικός λιβανίζει και υποκλίνεται στη μάζα, στον απολιτικοποίητο εργαζόμενο που νοιάζεται μόνο για ένα καλό μεροκόματο, για να του εξασφαλίσει άνετη πρόσβαση στην αγορά χαύνας οθόνης πολλών ιντσών και να απολαμβάνει στον αφράτο καναπέ τις πάσες του Μέσι; Αυτά είναι δουλειά του ΚΚΕ, των σταλινικών, που ακόμα αισθάνονται την ανάγκη ενός “πατερούλη”.
΄Εχουν μελετήσει τα μέλη του Ρουβίκωνα τί σημαίνει αναρχισμός, ποιους ένας πραγματικός αναρχικός θεωρεί συντρόφους και συνοδοιπόρους του , με ποιους και πώς έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να αγωνίζεται για την κατάργηση του κράτους και την επικράτηση της αταξικής κοινωνίας; Τί δουλειά έχει ο αναρχικός να στηρίζει την ίδρυση κουρδικού κράτους για παράδειγμα και να συνεργάζεται με εθνικιστές φονιάδες, Κούρδους τρομοκράτες;
Ούτε το “αλφαβητάρι” του αναρχισμού δε γνωρίζουν εκεί στο Ρουβίκωνα; Κοιμήθηκαν σταλίνες, είδαν όνειρο και νομίζουν πως έγιναν αναρχικοί;
Οι Ξηροί με τον Κουφοντίνα έκαναν πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και την κόρη του σημαίνον πρόσωπο στην ελληνική πολιτική κονίστρα. Σήμερα ο Ρουβίκωνας αποφάσισε να κάνει και τον υιό Μητσοτάκη πρωθυπουργό με τις αντιαναρχικές ,άκαιρες, αδέξιες και αψυχολόγητες αναρτήσεις κειμένων, που από αύριο θα εκτινάξουν τα εκλογικά ποσοστά του Κυριάκου σε ύψη δυσθεώρατα .
Δεν υπάρχει μυαλό και σοβαρότητα σ΄αυτό τον τόπο. Ακόμα κι εκείνοι που όφειλαν ως εκ της ιδιότητάς τους να είναι σοβαροί και συνεπείς ακτιβιστές , λειτουργούν απολίτικα, θυμικά και στο πόδι. Για εντυπωσιασμό και τζέρτζελο .
Δεν κερδίζονται έτσι οι αγώνες, παιδιά. Νεροκουβαλητές του Κυριάκου Μητσοτάκη καταντήσατε. Κρίμα!
2. Βόμβα Λεβέντη για υπάλληλο εταιρείας δημοσκοπήσεων: Μου ζήτησε 10.000 ευρώ για να μου δώσει 8%
Ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, προχώρησε σε μια σοβαρή καταγγελία: ότι υπάλληλος εταιρείας δημοσκοπήσεων του ζήτησε 10.000 ευρώ για να του δώσει 8% στην επόμενη μέτρηση.
Ο Βασίλης Λεβέντης, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 και τον Γιώργο Παπαδάκη, υποστήριξε πως το περιστατικό σημειώθηκε στη ΔΕΘ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων στη Θεσσαλονίκη.
“Είναι η πρώτη φορά που αρχηγός κόμματος του Κοινοβουλίου κάνει μια τέτοια καταγγελία. Ο Βασίλης Λεβέντης είπε ευθέως ότι του ζητήθηκαν χρήματα από υπάλληλο εταιρείας δημοσκοπήσεων για να αυξηθούν τα ποσοστά του στη δημοσκόπηση.
Μάλλιασε τη γλώσσα μας από το 2007 να λέμε ό,τι σήμερα καταγγέλει ο Λεβέντης για τις πέτσινες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύουν έναντι αδράς αμοιβής ΟΛΕΣ οι “δημοσκοπικές” εταιρίες και τα πανεπιστήμια. Για να δούμε τώρα που ακούγεται κι από εκλεγμένο αρχηγό κόμματος στο κοινοβούλιο ,θα ιδρώσει το αυτί του εισαγγελέα; Εμείς λέμε όχι. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σ΄αυτό τον τόπο. Μόνο υπάλληλοι που μισθοδοτούνται. Τί αίσχος!