ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

                  ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΟΛΙΓΟΩΡΗ  ΕΡΓΑΣΙΑ

΄Εχουμε πολλά κείμενα που δεν  ανέβηκαν ακόμα στο σάιτ, επειδή  δεν έχουν πληκτρολογηθεί ή δεν έχει γίνει κάποια επιμέλεια σ΄ αυτά. Επίσης, το «Αρχείο» μας θέλει μια σοβαρή ανακαίνιση. Υπάρχουν σοβαρά λάθη, αλλά και προβλήματα στην εμφάνιση (καλαισθησία).

 Η πρώτη σκέψη ήταν να προσλάβουμε   ένα άτομο να βοηθήσει με αμοιβή. ΄Ομως, η οικονομική μας κατάσταση, ανακαλύψαμε πως δεν επιτρέπει τέτοια φιλοδοξία-πολυτέλεια.

Μένει,  επομένως, κάποιος-κάποιοι να βοηθήσουν, με εθελοντική προσφορά. Αν υπάρχει τέτοια, θα μας έλυνε τα χέρια.

 Εδώ είμαστε. Και η επικοινωνία ανοιχτή.

__________________________________________________________________

1. Νορβηγία, «η πιο ευτυχισμένη χώρα στον κόσμο» -Στο νούμερο 87 η Ελλάδα

 

Οι Νορβηγοί έχουν κάθε λόγο να χαίρονται, καθώς η χώρα τους κατέκτησε την πρώτη θέση στη λίστα με τις πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου για το 2017.

Εκτοπίζοντας την Δανία, η οποία τα τελευταία τρία χρόνια κατείχε τον τίτλο της πιο ευτυχισμένη χώρας, πλέον η Νορβηγία κυριάρχησε στην ετήσια έκθεση, που μετρά την ευτυχία των λαών και την οποία διεξήγαγε το SDSN (Sustainable Development Solutions Network), το Δίκτυο Αειφόρου Ανάπτυξης, μία πρωτοβουλία που υποστηρίζουν τα Ηνωμένα Έθνη.

Στη δεύτερη θέση μετά τη Νορβηγία ακολουθεί η Δανία, στην τρίτη η Ισλανδία, στην τέταρτη η  Ελβετία ενώ την πρώτη πεντάδα ολοκληρώνει η Φινλανδία.

Μεταξύ των 155 εθνών, η Κύπρος βρίσκεται στην θέση 65, η Τουρκία στο νούμερο 69 ενώ η Ελλάδα, δεν είναι η Δανία του Νότου προφανώς, καθώς κατέκτησε την 87η θέση, πίσω από το Αζερμπαϊτζάν και τη Δομινικανή Δημοκρατία.

Επισημαίνεται δε ότι η επιλογή για την  πιο ευτυχισμένη χώρα γίνεται με βάση κάποιους συγκεκριμένους δείκτες, όπως είναι η φροντίδα, η ελευθερία, η γενναιοδωρία, η υγεία, το εισόδημα και η καλή διακυβέρνηση.

Αφορμή της έρευνας αποτέλεσε η σημερινή ημέρα, 20η Μαρτίου, η οποία έχει αναγνωριστεί ως επίσημη Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας.

Το έχουμε επισημάνει και σε παλιότερο κείμενό μας, Δεν είναι απλώς παραμύθια της Χαλιμάς αυτές οι  κατατάξεις ευτυχισμένων και δυστυχισμένων χωρών με κριτήρια εντελώς υποκειμενικά, αλλά  φυσικά είναι και  εμφανώς κατευθυνόμενες.  Για δείτε τους δείκτες  της επιλογής της Νορβηγίας που την κατέταξαν πρώτη  ευτυχισμένη χώρα του κόσμου! ΟΛΕΣ έχουν να κάνουνε με την οικονομία της αγοράς και ιδιαίτερα με το καλό εισόδημα, τη  γενναιοδωρία(!),την καλή διακυβέρνηση.

΄Εζησα σε Σκανδιναβικές χώρες και μάλιστα πρόσφατα. Παρασάγγες μακράν του να είναι ευτυχισμένοι οι Σουηδοί για παράδειγμα ή οι  Αυστριακοί ,επειδή στις χώρες αυτές συναντάς και δε συναντάς λακκούβες στις δημοσιές.

 Εκείνο που μου έκανε εντύπωση στη Στοκχόλμη  την πρώτη ημέρα που πάτησα το πόδι μου στην όντως όμορφη πόλη (επειδή ακριβώς έμεινε ένα  «χωριό» είναι και όμορφη), ήταν πως ακόμα και νέοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στο δρόμο με…πι! «΄Αει στα κομμάτια», έλεγα μέσα μου, «Η Σουηδία δεν έχει τροχαία. Γιατί τόσοι άνθρωποι ανάπηροι σε καροτσάκια, με μαγκούρες ή υποβασταζόμενοι; Δε χρειάστηκε πολύ για να  πάρω   αργασμένη στο πετσί μου την απάντηση.  2-3 μήνες μετά, πονούσαν όλα τα κόκαλά μου, σουβλιές και σουγιαδιές να διαπερνούν το κρέας  σου,   σαν ξαφνικά να έγινες 100χρονίτης!

΄Ηταν η υγρασία που σου περόνιαζε τα οστά, σε σούβλιζε σαν αρνί. Πώς οι άνθρωποι να αντέξουν τη μούχλα και τη γλίτσα  ,που την κόβεις με μαχαίρι,  την έλλειψη του φωτοδότη και ζωογόνου ήλιου; (Το χειμώνα από τις 2 το μεσημέρι αρχίζει να σκοτεινιάζει  και το καλοκαίρι 11 η ώρα το βράδυ, ντάλα ο ήλιος στον ουρανό, να σου σμπαραλιάζει το βιολογικό σου ρολόγι!)

«Ουκ επ΄άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”, τσακάλια  ζυγιστές της ευτυχίας. Κι από την άλλη, κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε μια κι έξω  με το μύθο  του κράτους-πατερούλη. Ζημιά τεράστια προξένησε στον άνθρωπο ο υπερτροφικός κρατικός παρεμβατισμός σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. ΄Ηταν αυτό ακριβώς που  προώθησε και ο καπιταλισμός και ο σοβιετισμός, για να δέσει χειροπόδαρα το άτομο. Κι εκείνος, που απομάκρυνε το όραμα της αντιεξουσιασιαστικής, αυτόνομης, αταξικής κοινωνίας των ανθρώπων.

Κίνηση πρώτη και ουσιαστική του οργανωμένου κράτους-αφέντη: Κατάσχεση των μέσων παραγωγής.   Τα παίρνει όλα με το έτσι θέλω και τα κατέχει πια   το ίδιο, το κεφάλαιο, ο ισχυρός. Παλιά είχες το αλέτρι, το κτήμα σου, κουτσά στραβά, περνούσες, δεν πέθαινες από τη  πείνα. Τώρα, σου αφαίρεσε και το αλέτρι και το κτήμα, σε έβαλε στην εξάρτηση του μισθού και της σύνταξης, σου παίρνει και τα μισά με τις εφορίες, τις εισφορές, τα άλλα τα … κέρατά μου τα τράγια που σε φορτώνει  και άμα θέλει σε αφήνει να πεθάνεις από την πείνα. Μίλα αν τολμάς.

Να γιατί ο Νορβηγός, που δεν καρδιοχτυπά πως δε θα έχει την Παρασκευή το βράδυ  σεντς στην τσέπη  να γίνει κουνουπίδι, νιώθει …ευτυχής και σπουδαίος. Και το διακηρύσσει κιόλας,  γιατί η …καλή Νορβηγική  κυβέρνηση ,συνεχώς και  ανελλιπώς,  παρέχει στο εξαρτημένο πρεζόνι- υπήκοό του τις δόσεις του για να κατακτήσει  τις  χαρές και τις απολαύσεις της κοινωνίας του καταναλωτισμού και της αιχμαλωσίας του σε “χρυσό κλουβί” .Κι ας κάνει αγώνα δρόμου, ακόμα και ξεμέθυστος, ,να διανύσει 100 μέτρα πιο κει από το μπαρ, που μπεκροπίνει ασταμάτητα,   παλεύοντας με την παγωνιά και τ αγιάζι.  Και  από την άλλη, ο ΄Ελληνας με έναν ουρανό τσίτσιδο και καταγάλανο πάνω από το κεφάλι του, με μια Φύση μεγαλόπρεπη  («Μάγεμα η Φύση κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη»), με πλούσια τα γεωργικά (μεσογειακά) και κτηνοτροφικά ελέη, νιώθει (και είναι) φτωχός, δυστυχής και ανασφαλής,

Μη σε γελάνε. Η Λαγκάρντ και ο Σόιμπλε επιλέγουν (διάβαζε επιβάλουν) τα κριτήρια ευτυχίας του οπαδού-υπηκόου. Και όχι η φυσική λογική, η πραγματική οικονομική σχολή, που δε λαθεύει ποτέ και έχει ως μετόπη τη φράση «ό,τι παράγεις, καταναλώνεις». Και είσαι και αυτάρκης και ευτυχής και γερός  να στέκεις στα πόδια σου. Και γράφεις και την εφορία και το ΤΕΒΕ στα παλιότερα των υποδημάτων σου. «Ας πάνε να κουρεύονται» ,οι ζήτουλες,  οι καρχαρίες!

2.α. Νέο πογκρόμ συλλήψεων στην Τουρκία: Πάνω από 2.000 στη φυλακή σε μια εβδομάδα

Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν την περασμένη εβδομάδα πάνω από 2.000 ανθρώπους με την υποψήφια ότι είχαν επαφές με «εξτρεμιστές», όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών στην Άγκυρα.

Σχεδόν οι μισοί απ’ τους συλληφθέντες κατηγορούνται ότι είχαν διασυνδέσεις με το PKK, περίπου 1.000 ότι είναι μέλη του δικτύου του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, άλλοι 70 ότι σχετίζονται με το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος», ενώ 28 ότι ανήκουν σε «αριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις».

Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του περασμένου Ιουλίου στην Τουρκίασυνελήφθησαν πάνω από 40.000 άνθρωποι, ενώ πάνω από 100.000 αποτάχθηκαν απ’ τις ένοπλες δυνάμεις ή απολύθηκαν απ’ το δημόσιο, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Από το κύμα διώξεων δεν γλίτωσε ούτε η επιστημονική κοινότητα: πάνω από 100 επιστήμονες έχασαν τις θέσεις τους.

Η τουρκική κυβέρνηση θεωρεί τον Γκιουλέν ενορχηστρωτή της απόπειρας ανατροπής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά ο επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών Μπρούνο Καλ δήλωσε στο Spiegel ότι δεν πείστηκε απ’ τις αιτιάσεις της Άγκυρας. Τα σχόλιά του προκάλεσαν οργή στην τουρκική κυβέρνηση, η οποία κατηγόρησε το Βερολίνο ότι υποστήριξε το πραξικόπημα κι ότι προστατεύει τους γκιουλενιστές γιατί είναι χρήσιμο όργανο κατά της Τουρκίας.

Οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι οι διώξεις εναντίον χιλιάδων Κούρδων πολιτικών στην Τουρκία εμποδίζουν την προεκλογική εκστρατεία της αντιπολίτευσης κατά της εισαγωγής του προεδρικού συστήματος διακυβέρνησης που θα καταστήσει «ισόβιο σουλτάνο» τον Ερντογάν.

β.Η αντιπολίτευση κάνει πλάκα στον Ερντογάν με την… Ευρώπη των ναζί

Οι ύβρεις που εξαπολύει η Άγκυρα το τελευταίο διάστημα κατά της Ευρώπης δεν έχουν προηγούμενο.

Στο στόχαστρό της έχουν μπει ειδικά οι χώρες που απαγόρευσαν σε Τούρκους υπουργούς να κάνουν εκστρατεία στα εδάφη τους υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση, που θα ενισχύσει τις εξουσίες του Ταγίπ Ερντογάν καθιστώντας τον αρχηγό του κράτους και της κυβέρνησης

Μόλις χθες ο «σουλτάνος» κατηγόρησε τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ ότι χρησιμοποιεί «ναζιστικές» μεθόδους.

«Όταν τους αποκαλούν ναζί, δεν τους αρέσει. Διαδηλώνουν την αλληλεγγύη τους. Ιδιαίτερα η Μέρκελ», είπε…

Ο Ερντογάν έχει κατηγορήσει και την Ολλανδία για «ναζιστικές πρακτικές» επειδή ματαίωσε ομιλίες δύο υπουργών του.

Κι αν οι κατηγορίες του προκαλούν οργή -ειδικά σε χώρες που υπέφεραν απ’ το ναζισμό-, ένα μικρό πολιτικό κόμμα της τουρκικής αντιπολίτευσης αποφάσισε να διαφωτίσει την κοινή γνώμη αναφορικά με το πώς βλέπει ο Ερντογάν τη Γηραιά Ήπειρο.

Βασιζόμενο, λοιπόν, στη ρητορική μίσους του Τούρκου προέδρου το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα έφτιαξε αυτόν το χάρτη της Ευρώπης «από την οπτική γωνία της [τουρκικής] κυβέρνησης»:

Η Τουρκία στο χάρτη αυτό είναι συνώνυμη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.

Αυθεντικοί «ναζί» οι Γερμανοί, οι  Έλληνες είμαστε «χρεωκοπημένοι ναζί», οι Ελβετοί «σουγιάδες ναζί», οι Ισπανοί «ναζί του ποδοσφαίρου», οι Γάλλοι «Ζινεντίν Ζιντάν ναζί», οι Ρώσοι «σοβιέτ ναζί», οι Ιταλοί «πίτσα ναζί» κ.ο.κ…

 

Ε, μα πια! Δεν τρώγεται ο “Σουλτάνος”. Το χρειάζεται το δούλεμα.  Το ζητάει ο οργανισμός του, που λένε.

Στο τέλος, ο… ομφαλός της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας θα είναι η Τουρκία. Κι ακριβώς,εκεί που στεγάζεται το τουρκικό κοινοβούλιο από το οποίο εξαπολύει ο μέγας Ερντογάν τους κεραυνούς του κατά πάντων και πασών, που δεν υπικλίνονται στην τρελαμάρα του. Ψυχοπαθής το άτομο. Για  ζουρλομανδύα!

 

3. Τι είναι τα fake news για τα οποία μιλάει συνέχεια ο Τραμπ

Στην πρώτη του ομιλία ως πρόεδρος της Αμερικής, ο Ντόναλντ Τραμπ έριξε στο τραπέζι τον όρο fake news -«ψεύτικες ειδήσεις» και έκτοτε πολύς λόγος γίνεται γι’ αυτές.

Δεν δίστασε, μάλιστα, σε συνέντευξη που έδωσε στο Λευκό Οίκο, να πει κατάμουτρα σε ένα δημοσιογράφο του CNN: «Εσύ είσαι οι ψεύτικες ειδήσεις».

Από τότε έχουμε ακούσει τον Τραμπ να κάνει συχνά παρόμοιες δηλώσεις για πολλά δημοσιογραφικά κανάλια και εφημερίδες μέσω του λογαριασμού του στο twitter.

Η προέλευση των ψεύτικων ειδήσεων

Οι αποκαλούμενες ψεύτικες ειδήσεις σίγουρα δεν είναι κάτι το καινούργιο αλλά αντιθέτως είναι ένα φαινόμενο το οποίο κρατάει από τις αρχαιότερες εποχές. Το γνωρίζουμε όλοι και ως προπαγάνδα.

Για παράδειγμα, ο Οκτάβιος είχε χρησιμοποιήσει μια καμπάνια παραπληροφόρησης για να καταφέρει να νικήσει τον Μάρκο Αντώνιο στον τελικό πόλεμο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Όταν αυτός τελείωσε νικηφόρα για τον ίδιο, ο Οκτάβιος αποφάσισε να αλλάξει το όνομα του σε Αύγουστος και να δημιουργήσει μια γοητευτική εικόνα του προσώπου του σε όλη την αυτοκρατορία. Με άλλα λόγια, παραποίησε τα δεδομένα με σκοπό να διατηρήσει ανέπαφα τα συμφέροντα του.

Η χιλιοειπωμένη προπαγάνδα του 20ου αιώνα

Είναι ευρέως γνωστό πως κατά τον 20ο αιώνα η προπαγάνδα και η χρησιμότητά της άνθισαν σε διάφορες χώρες του κόσμου. Όσο οι μαχόμενες πλευρές πάλευαν να διατηρηθούν στην εξουσία και να εδραιώσουν την ιδεολογία τους, τόσο πιο ωφέλιμη φαινόταν στα χέρια τους η χρήση των «ψεύτικων ειδήσεων» και δηλαδή η αποπλάνηση των πολιτών.

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα χρήσης προπαγάνδας έγινε από το Γερμανικό καθεστώς των Ναζί. Ο Χίτλερ και οι συνάδελφοι του επιμελήθηκαν με μαεστρία προπαγάνδα που εκτεινόταν σε κάθε μήκος και πλάτος της κοινωνίας τους και έτσι κατάφερναν να μεταδώσουν στους πολίτες ιδέες και πεποιθήσεις που τους «σέρβιρε» η κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων και ο ακραίος αντισημιτισμός που στιγμάτισε την σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης.

Αυτού του είδους η προπαγάνδα οφειλόταν και ελεγχόταν κατά μεγάλο ποσοστό από τα κράτη, αλλά όσο οι ιδεολογίες τους άρχισαν να εξασθενούν και όσο η μαζική επικοινωνία εξελισσόταν σε παγκόσμιο επίπεδο, οι άνθρωποι άρχισαν να αμφισβητούν πολλά από αυτά που οι κυβερνήσεις «σέρβιραν» υπό την μορφή προπαγάνδας.

Η ώρα του Ίντερνετ και των ψεύτικων ειδήσεων

Η ανερχόμενη μόδα των ψεύτικων ειδήσεων κατά το 2016 και γενικότερα κατά τα χρόνια που το διαδίκτυο έχει καταλάβει θεμελιώδη θέση, έχει μια εντελώς διαφορετική όψη από αυτήν που συνέβαινε στα παλαιότερα χρόνια.

Μικρές ομάδες ανθρώπων που προσπαθούν να διαδώσουν κάποιες συγκεκριμένες ιδέες ή ακόμη που θέλουν να υπομονεύσουν την φήμη μιας αντίθετης ιδέας (ή και προσώπου), γράφουν άρθρα τα οποία χαρακτηρίζονται από υπερβολές και ανακρίβειες.

Η ομοιότητα όμως σε αυτού του είδους των ψεύτικων ειδήσεων με την προπαγάνδα του 20ου αιώνα βρίσκεται στο γεγονός ότι και στις δύο περιπτώσεις αυτοί που εξασκούν την αναπαραγωγή των ψεύτικων ειδήσεων στοχεύουν στην αλλοίωση της αλήθειας για έναν συγκεκριμένο σκοπό.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως ο σκοπός δεν πρέπει απαραίτητα πολιτικού περιεχομένου αλλά μπορεί και σε πολλές περιπτώσεις να είναι και οικονομικού.

Προτού βγει το internet η έκδοση ψεύτικων ειδήσεων ήταν ως ένα βαθμό δύσκολη για τους εξής τρεις λόγους:

1. Διανομή και κόστος -Το να μεταφέρεις πληροφορίες ήταν κάτι που κόστιζε- σε αντίθεση με σήμερα που κανείς μπορεί να βγει οικονομικά κερδισμένος από μια σελίδα που αναπαράγει ψεύτικες ειδήσεις.

2. Κοινό και εμπιστοσύνη -Το να χτίσεις το κοινό σου ήταν κάτι το οποίο απαιτούσε συνέπεια και σωστή πληροφόρηση- αλλιώτικα αργά ή γρήγορα η φήμη σου θα κατέρρεε.

3. Νόμοι και κανονισμοί -Επειδή ακριβώς ήταν ακριβό να διανέμεις πληροφορίες, οι άνθρωποι οι οποίοι το έκαναν ήταν εμφανώς λιγότεροι από σήμερα. Επίσης, βρισκόντουσαν υπό την επίβλεψη νόμων και κανονισμών που απαγόρευαν την αναπαραγωγή ψεύτικων γεγονότων ενώ αν επιχειρούσαν κάτι τέτοιο τότε θα αντιμετώπιζαν τις ανάλογες νομικές συνέπειες.

Αλλά όλα αυτά ανατράπηκαν κάπου κοντά στο 2007 όταν και η επανάσταση των μέσων μαζικής επικοινωνίας έλαβε χώρα σε όλο τον παγκόσμιο χάρτη. Η χρήση κοινωνικών δικτύων όπως το Facebook και το Twitter επέτρεψε στους ανθρώπους να ανταλλάσουν καθημερινά και αυθαίρετα ένα σωρό πληροφορίες. Επίσης, η δημιουργία δημοσιογραφικών σελίδων έγινε κάτι εντελώς εφικτό για τον καθένα που ήθελε να εκθέσει την άποψη του.

Εν συντομία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο καταργήθηκαν τα παραπάνω κριτήρια που δέσμευαν τους ανθρώπους που μεταφέρουν τα νέα να το κάνουν με αξιοπιστία και δημιουργήθηκε αυτό που σήμερα αποκαλούμε η ελευθερία του λόγου του διαδικτύου, που μπορεί να έχει αναρίθμητα θετικά στοιχεία αλλά έχει και κάποια μειονεκτήματα.

Ψεύτικες ειδήσεις κατά την προεδρική εκστρατεία του 2016

Το τεράστιο γεγονός των Αμερικάνικων εκλογών αποτέλεσε το τέλειο έδαφος για την άνθιση των ψεύτικων ειδήσεων. Ο Ντόναλντ Τραμπ έπαιξε σίγουρα μεγάλο ρόλο σε αυτό καθώς εκτός του ότι όλη του η εκστρατεία βασίστηκε στο να υπομονεύσει την αντίπαλο του Χίλαρι Κλίντον, ήταν και ο δημιουργός διάφορων θεωριών συνωμοσίας, όπως για παράδειγμα του ότι ο Ομπάμα δεν ήταν γεννημένος στις Η.Π.Α. ή ακόμη και ότι οι επιστημονικές έρευνες σχετικά με την κλιματική αλλαγή αποτελούν μια φάρσα.

Το γεγονός λοιπόν ότι ο Τραμπ είναι ιδιαίτερα ανατρεπτικός και αρέσκεται σε αμφιλεγόμενες δηλώσεις, έστρωσε το χαλί σε όλους τους λάτρεις των ψεύτικων ειδήσεων να συμμετάσχουν και αυτοί στο παιχνίδι. Κάποιοι θέλοντας να υποστηρίξουν τα λεγόμενα του και άλλοι κάνοντας το αντίθετο.

Κάποιες από τις πιο θεαματικές επινοήσεις ειδήσεων που μεταφέρθηκαν μεσώ του διαδικτύου ήταν «Ο Πάπας παίρνει το μέρος του Τραμπ» και «Η Χίλαρι πουλούσε όπλα στην ISIS». Αυτές οι ειδήσεις μεταφέρθηκαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και μάλιστα αναλυτές αναφέρουν πως διαβάστηκαν περισσότερο από τις πραγματικές.

Ο τρόπος για να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο είναι σχετικά απλός. Αρχικά δημιουργείς μια ιστοσελίδα, έπειτα αγοράζεις ένα κοινό στο Facebook και τέλος μεταδίδεις την πληροφορία, η οποία και εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς εφόσον ο τίτλος της είδησης είναι θελκτικός για τον αναγνώστη. Ο δημιουργός της σελίδας ενδέχεται μάλιστα να κερδοσκοπήσει αρκετά από αυτήν την διαδικασία και όταν οι αναγνώστες καταλάβουν πως πρόκειται για μια σελίδα που μεταφέρει ψεύτικές ειδήσεις, ο ίδιος δημιουργός έχει την δυνατότητα να ξεκινήσει το ίδιο πράγμα ανοίγοντας μια καινούργια σελίδα.

Κατά πόσο επηρεάζουν οι ψεύτικες ειδήσεις;

Μετά τις 9 Νοεμβρίου πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριξαν πως τα site που αναπαρήγαγαν ψεύτικες ειδήσεις σε συνδυασμό με το Facebook ήταν αυτά που ανακηρύξαν τον Τραμπ νικητή των εκλογών.

Ενώ είμαστε βέβαιοι -από στατιστικής πλευράς- ότι η πλειοψηφία των Αμερικάνων (62%) χρησιμοποιούν τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης για να ενημερώνονται, δεν μπορούμε να πούμε με ακρίβεια κατά πόσο τους επηρεάζουν οι συγκεκριμένες ψεύτικες ειδήσεις που διαβάζουν και ούτε τι μπορεί να σημαίνει ένα απλό like το οποίο μπορεί να πατήσουν.

Και όντως μια εκτεταμένη έρευνα που διεξήχθη στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ πάνω στο συγκεκριμένο θέμα μας λέει ότι «Αν υποθέσουμε πως οι ψεύτικες ειδήσεις άλλαξαν το αποτέλεσμα τον εκλογών, σημαίνει ότι ένα άρθρο ψεύτικης είδησης έχει την ίδια δύναμη πειθούς που έχουν και 36 κανάλια τηλεόρασης».

Συνοψίζοντας, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε πως οι ψεύτικές ειδήσεις είναι περισσότερο ένας απειλητικός παρά ένας «game-changer» παράγοντας. Το περίεργο είναι ότι σήμερα ο όρος αυτός έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται με ένα γενικευμένο τρόπο προς πάσα κατεύθυνση, συχνά κιόλας προς δημοσιογραφικές ομάδες που είναι εδραιωμένες στον χώρο και δεν έχουν να κάνουν με τις μεμονωμένες περιπτώσεις του διαδικτύου.

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο όρος τώρα πια έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται απο πολιτικούς και από σχολιαστές προς κάθε τι με το οποίο διαφωνούν- αχρηστεύοντας με αυτόν τον τρόπο τον ίδιο τον όρο και την σημασία του. Για παράδειγμα ο Τραμπ προσφάτως δήλωσε πως «κάθε αρνητική δημοσκόπηση είναι μια ψεύτικη είδηση», πράγμα το οποίο δεν μπορεί να συνάδει με την πραγματικότητα.

Εξαιρετικά αφιερωμένο στη βιομηχανία παραπληροφόρηση.  Δε δίστασε, βλέπετε, να περιγράψει  τον ίδιο της τον εαυτό  στο παραπάνω κείμενο που δημοσιεύτηκε και αναδημοσιεύτηκε σε πολυάριθμα προϊόντα της.  ΄Οντως. ΄Ο τι περιγράφει, είναι  το  δικός της είδωλο στον καθρέφτη, που κάνει όμως πως δεν το  βλέπει.

 Δεν έχουν το θεό τους!   “Ο Γκέμπελς  ζει κι αυτός τους οδηγεί”.

 

4. Ο Στίβεν Χόκινγκ πάει στο διάστημα με την Virgin Galactic