ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΑ ΚΡΑΣΠΕΔΑ ΤΟΥ 4ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ

 

 

Παρά τα σκληρά μέτρα, ο Τσίπρας χαίρεται: «Τα καλύτερα είναι μπροστά μας»

 

 

ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ:ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ

 

05.12.08

“…Εκεί, όμως ,που   «δίνουν ρεσιτάλ», όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο  θέμα  με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας.

Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως  η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν  προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραίμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης”.

Οι παραπάνω γραμμές γράφτηκαν σ΄αυτό το  σάιτ στις  5/12/2008. Παραμονή, δηλαδή,  της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια. Μια μέρα που για μας τους “εξωσυστημικούς”,  σηματοδοτεί μια νέα εποχή γι΄αυτό και τη μνημονεύουμε ως σταθμό και αφετηρία.

 “Καθαρά και σταράτα”  λέγαμε τότε πως η χώρα έχει πτωχεύσει, αφού το χρέος διπλασιάστηκε και το έλλειμμα την εποχή εκείνη και λίγο μετά, είχε ξεπεράσει το 15%.    Την έκρυθμη κατάσταση της οικονομίας, είχαμε τότε αντιληφθεί από δύο κινήσεις “αθόρυβες” μεν, αλλά αρκούντως αποκαλυπτικές της τραγωδίας που ζύγωνε.   Η πρώτη έγινε από την Αμερική στις αρχές  του 2008.  Οι Αμερικανοί μυστικά αλλά επίσημα, έκρουσαν ισχυρό κώδωνα κινδύνου για την επερχόμενη λαίλαπα στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Λίγο μετά,  ακολούθησαν και  οι Βρυξέλες. Κι από δω έφτασαν ηχηρά  τα μαύρα μηνύματα στην τότε κυβέρνηση για την κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας και απαιτήθηκαν εδώ και τώρα μέτρα, για  μη εξελιχθεί σε μη αναστρέψιμη η κατάσταση.

Ο  “ανιψιός” με σοβαρές  διαταραχές ατομικής συνείδησης σε επίπεδα ηθικής, αλλά  και εκτεθειμένος σε  παντελή ανικανότητα αντίληψης της  πολιτικής υποχρέωσής του με την ιδιότητα του πρωθυπουργού της χώρας    να ενημερώσει   κόμματα και λαό  για την απελπιστική κατάσταση της οικονομίας και να ζητήσει εδώ και τώρα τη συγκρότηση  μιας  εξωκοινοβουλευτικής κυβέρνησης ή έστω πολυκομματικής με όποια ονομασία κι αν επρόκειτο να συσταθεί, για την αντιμετώπιση της κρίσιμης  κατάστασης, δεν προχώρησε σε κανένα από τα δύο αυτά βήματα.  Αντίθετα. Σε κοινή  σύσκεψη των κομματικών συνεργατών του και των πρωτοκλασάτων υπουργών του αποφασίστηκε η εσπευσμένη εγκατάλειψη του “σκάφους”  και η μεθόδευση της σωτηρίας τους από ένα επικείμενο “ειδικό δικαστήριο” το οποίο ήταν  σίγουρο πως θα ακολουθούσε μετά την ανακάλυψη και δημοσιοποίηση και από άλλους της τραγικής αλήθειας για την κατάρρευση της οικονομίας.

Από τότε, λοιπόν, το χρέος είχε καταστεί μη βιώσιμο, αφού αυτό ακριβώς σήμαινε, πως έχεις ξεπεράσει το έλλειμμα το 15% και μέσα στις δύο κυβερνητικές σου θητείες διπλασίασες  το χρέος. Με άλλα λόγια, η κατάσταση χαρακτηριζόταν από τότε ως μη αναστρέψιμη, που σήμαινε πως  βρισκόμαστε ήδη από το 2008  (ίσως και 1 χρόνο νωρίτερα)  σε χρεοκοπία και πτώχευση.

 Το επτασφράγιστο  αυτό μυστικό   της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή για τη χρεοκοπία της χώρας, κρατήθηκε έτσι για καιρό με τη χειραγώγηση ( την εξαγορά) της τότε βιομηχανίας παραπληροφόρησης. Ιδιοκτήτες εφημερίδων, ραδιοφώνων, τηλεοπτικών σταθμών συνεπικουρούμενοι φυσικά από τα δημοσιογραφικά τους επιτελεία,  απέκρυψαν από τον ελληνικό λαό τη φοβερή είδηση και “έπαιζαν” όσο πιο δυνατά μπορούσαν την ίδια εποχή, για να διασκεδαστεί η συμφορά, θέματα-σκάνδαλα με πρωταγωνιστές  τους  Βαβίλη,   Γιοσάκη, Μπουρμπούλια, Καλούση (παραδικαστικό) ,Εφραίμ και   Ζαχόπουλο. ΄Ενας από τους “πατριάρχες” της εμπορικής δημοσιογραφίας, ο…πολύς  Ι.Κ.Πρετενέρης σε πρόσφατη συνέντευξή του έχει παραδεχτεί  την ευθύνη της απόκρυψης της ενημέρωσης από τον Τύπο της εποχής για τη χρεοκοπία της χώρας με το …επιχείρημα πως θα επικρατούσε πανικός και   ο κόσμος θα έσπευδε να σηκώσει τις καταθέσεις του.

Στο μεταξύ, λίγο μετά, η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, ύστερα από την αποκάλυψη πια της οικονομικής τραγωδίας της χώρας , κατάφερε να εξασφαλίσει το βασικό ζητούμενο για εκείνη, την παραμονή της, δηλαδή,  στο δικαστικό απυρόβλητο. Κι αυτό το πέτυχε   με δύο εύστοχες κινήσεις: Πρώτα, με την αναφανδόν στήριξη του ανερχόμενου τότε πολιτικού  αστέρα Αλέξη Τσίπρα  στην περίφημη φράση του  Κ. Καραμανλή “τον Τσίπρα τον πάω”, που ήταν το μήνυμα στην κεντροδεξιά να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και  δεύτερο με τη δέσμευση του “βαμμένου” Καραμανλικού Πάνου  Καμμένου να στηρίξει Τσίπρα στο σχηματισμό κυβέρνησης σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερνε να εξασφαλίσει αυτοδυναμία.

Και πράγματι.  ΄Οπως τα είχε σχεδιάσει το επιτελείο του Κ. Καραμανλή, ακριβώς έτσι και χωρίς καμιά συγκλονιστική  φθορά ή τιμωρία  , εξελίχθηκαν όλα για την εγκληματική εκείνη κυβέρνηση. Και ως αυτή την ώρα και μετά τα νέα σκληρά μέτρα που υπέγραψαν χτες  με τους δανειστές η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ ,ΟΥΔΕΙΣ από τους συστημικούς  και τους θεσμικούς παράγοντες, ζήτησε ακόμα ευθύνη για την κατάρρευση της οικονομίας από την  τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, που υπήρξε αποκλειστικά υπεύθυνη για τη χρεοκοπία της χώρας και τη σημερινή κατασυντριβή  με τις νέες συμφωνίες.

 Από κει και ύστερα, τα πράγματα ακολούθησαν πια μια πορεία προδιαγεγραμμένη ,που πέρασε από τους παρακάτω σχεδιασμένους  από την Ε.Ε , τους δανειστές και τις ελληνικές κυβερνήσεις πορεία:

1. Παραμονή στο ευρώ με αντάλλαγμα  την αποδοχή της νομιμότητας της οικονομίας της Αγοράς από τον τότε πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου. Η επιλογή συμμόρφωσης σ΄αυτούς τους νόμους, σηματοδότησε και την εξέλιξη της οικονομικής (και όχι μόνο)  υποδούλωσης  της χώρας, όπως τη ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, ως αυτή τη στιγμή. Ο τότε πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γ.Παπανδρέου, αντί να ακολουθήσει την ασφαλέστερη για εκείνη την εποχή, έξοδο από την ευρωζώνη, μονομερές και βαθύ κούρεμα του χρέους, ειδικό δικαστήριο για την ένοχη κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ απ΄όλα αυτά. Αποδείχτηκε πολύ μικρός και  ασήμαντος ως πολιτικός .Προτίμησε την κομματική “ομερτά” και την υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια και την “ταπεινωτική επιτροπεία”, όπως αποκάλεσε τον εξευτελισμό της ο Αλέξης Τσίπρας.

2. Οι  Κυβερνήσεις Παπαδήμα, Σαμαρά-Βενιζέλου και Αλέξη Τσίπρα που ακολούθησαν, παρέλαβαν η μια μετά την άλλη την ίδια σκυτάλη της υποταγής και της υπογραφής των μνημονίων με ένα και μοναδικό επιχείρημα, που  οφείλουμε ιστορικά να παραδεχτούμε πως δεν ήταν, τότε τουλάχιστον, επινόηση και πρόσχημα. Τη συνέχιση της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη με αντάλλαγμα την αποφυγή μιας άτακτης χρεοκοπίας της, οι συνέπειες της οποίας θα ήταν απρόβλεπτες.   ΄Ηδη το έδαφος μιας “εμφυλιακής” σύγκρουσης είχε προετοιμάσει από το 2008 ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α Ν. Μιχαλολιάκος. Κι αυτή η διαδρομή σηματοδοτήθηκε με τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου. ΄Οπως σε άλλες αναλύσεις μας έχουμε στηρίξει, εκείνη η δολοφονία ανήκει αποκλειστικά και μόνο  στους Ναζί και όχι στην…”κακιά την ώρα”. Αυτοί τη σχεδίασαν και ανάθεσαν την εκτέλεσή της στους δύο επίσης Ναζί δολοφόνους αστυνομικούς  Κορκονέα και Σαραλιώτη . Οι επόμενοι σταθμοί για  την πρόκληση μιας  εμφύλιας σύρραξης , όπως τους είχε σχεδιάσει ο Μιχαλολιάκος, περνούσαν απαραίτητα μέσα από μια άτακτη χρεοκοπία κατά την οποία, όπως ο ίδιος σε λόγο του στις Θερμοπύλες το 2012 είχε αποκαλύψει, την περίμεναν πώς και πώς  για να καλέσουν  τον κόσμο να βγει στους δρόμους και “να ακονίζουν τα σπαθιά τους στα πεζοδρόμια”!

3. Το φόβητρο της εμφύλιας σύρραξης με την υποκίνηση  των ταγμάτων της Χ.Α,  καλλιέργησαν τεχνηέντως  αργότερα, και όταν ακόμα είχε παρέλθει  ο κίνδυνος μιας άτακτης χρεοκοπίας, και η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά κυρίως η τότε αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ με το άνευ προηγουμένου  δημαγωγικό παραλήρημα  των στελεχών του κομματικού αυτού μορφώματος και όχι μόνο του Αλέξη Τσίπρα. Να θυμίσουμε την περίφημη, χαρακτηριστική  φράση του διεφθαρμένου δημοσιογράφου και ευρωβουλευτή σήμερα Στ. Κούλογλου στην Ισπανία πως “αν δεν καταφέρει  να κερδίσεις τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ναζί θα έκαναν κυβέρνηση στην Ελλάδα την επόμενη  ημέρα”!

4. Αυτή την ώρα , όπως όλα δείχνουν, μετά από την εμπειρία που αποκτήσαμε ως λαός   με όσα τραγικά  συνέβησαν ,η χώρα  έχασε και κέρδισε ταυτόχρονα σε δυο επίπεδα: α. Η ΑΠΩΛΕΙΑ : 1. Επωμίστηκε δυσβάστακτα βάρη με τα μνημόνια, τις δεσμεύσεις και τα άλλα σκληρά μέτρα που όλα είναι ΥΠΕΡ των δανειστών.  2. Υποθηκεύτηκε το μέλλον  των επερχόμενων γενεών για τουλάχιστον 30 χρόνια. 3. Κατακρεουργήθηκε το εισόδημα του σημερινού ΄Ελληνα σε σημείο που η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού να βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην κατάσταση  του “νεόπτωχου”  . β. ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ: 1. Το φάντασμα-φόβητρο του εμφυλίου πολέμου βρίσκεται πια μακριά από τη χώρα, μια και έχει εντελώς ξεδοντιαστεί  πια το θηρίο του ναζισμού που αληκτούσε  και έδειχνε  συνεχώς τα προηγούμενα χρόνια τα αιμοβόρα δόντια του. Και ύστερα, γιατί ο λαός στη συντριπτική  του πλειοψηφία, μέσα στη δίνη των  μνημονίων, των  περικοπών, του πανικού των κάπιταλ κοντρόλ, της στέρησης, της ψυχολογικής πίεσης απόκτησε μια  σπουδαία, ανεκτίμητη  πείρα. ΄Εστω κι αν σήμερα συμβεί (που δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση) μια άτακτη χρεοκοπία της χώρας , ο κόσμος ΔΕ ΘΑ ΒΓΕΙ ΜΕ ΤΑ  ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΝΑ ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥΣ. Δεν υπάρχει καμιά τέτοια περίπτωση, κι ας το εύχεται, επαπειλώντας με τις προχτεσινές  δηλώσεις του ο Ευάγγελος Βενιζέλος. 2.  “Ουδέν κακόν αμιγές καλού”, όπως τόνιζε η αρχαία ελληνική σοφία. Σήμερα , είμαστε πια, ως ΄Ελληνες  πιο ώριμοι ,αλλά και φορείς εμπειρίας, που “αργάστηκε  στο πετσί” μας . Είμαστε  πιο σοφοί τώρα  και έτοιμοι να πάρουμε οριστικές, καθοριστικές και μη αναστρέψιμες   αποφάσεις. Κι αυτές έχουν σχέση με τις δύο λύσεις, όπως τις προτείνουμε και τις αναλύουμε στη συνέχεια.

5. Η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει νόημα, στην κατάσταση ασφυξίας που έχει περιέλθει  η χώρα.  Είναι τόσο επαχθές και ασήκωτο το βάρος των μνημονίων , των άλλων ανειλημμένων υποχρεώσεων της χώρας απέναντι στους δανειστές και όσα άλλα επακολουθήσουν, που τίποτα δεν προοιωνίζει μια έστω και  παροδική ανακούφιση, πόσο μάλλον  σε χρόνο βαθύτερο. Τουλάχιστον για 3 δεκαετίες ακόμα οι ΄Ελληνες θα σύρονται στα 4 απέναντι στους δανειστές και στις μελλοντικές κυβερνήσεις  του τόπου (με αρχή την κυβέρνηση του “υιού” Μητσοτάκη, στο όνομα του οποίου ομνύουν οι δανειστές) μια και δε θα είναι τίποτα περισσότερο από εκτελεστές της βούλησης των δανειστών. ΄Ο,τι είναι να γίνει ,αν είναι να σωθεί η χώρα και να ξαναμπεί στο δρόμο μιας νέας αρχής,  πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ. Και οι λύσεις δεν είναι πολλές, ούτε εναλλακτικές. Είναι  δύο και η μια, αν ισχύσει,  αναιρεί την άλλη. Και οι δυο διαθέτουν μοναδικότητα και αποκλειστικότητα, έχουν συγκεκριμένη υπόσταση και ακούνε  σε συγκεκριμένη περιγραφή: α. Παραμονή της χώρας στο ευρώ, ΜΟΝΟ μετά από ΑΜΕΣΗ διαπραγμάτευση για ένα βαθύ κούρεμα του χρέους. Αυτό σημαίνει απαλλαγή από τα υφιστάμενα ειδεχθή μνημόνια και τις άλλες δεσμεύσεις και μέτρα. Το εναπομείναν, μετά την ελαχιστοποίηση , χρέος  να εξοφληθεί σταδιακά και σε λογικές δόσεις , σε βάθους χρόνου που θα εκτείνεται τουλάχιστον στα 50 χρόνια. β. ΄Εξοδος της χώρας από την ευρωζώνη. Κούρεμα του εξωτερικού χρέους “μέχρι τη ρίζα” και υποτίμηση του εθνικού νομίσματος.  Μια υποτίμηση, αν γίνει σωστά και στην ώρα της,  θα επιφέρει ανάκαμψη της οικονομίας με τη στήριξη του “πρωτογενή τομέα”. Και η ανάκαμψη  δε θα είναι καθόλου δύσκολη, αφού το επαχθές βάρος των δόσεων και των  αποκρουστικών  τελευταίων επιτοκίων των νέων δανείων, δε θα υφίστανται.   Παράλληλα είναι αναγκαία η σύσταση  ειδικού δικαστηρίου για την απόδοση ευθυνών και την τιμωρία των ενόχων για την οικονομική κατάρρευση της χώρας.  Χωρίς τιμωρία, δε θα υπάρξει “κάθαρση” και η επανάληψη των ίδιων λαθών, θα βρίσκεται πάντα «επί θύραις”. Βεβαίως, όλων αυτών προηγείται η άμεση ενίσχυση των εισοδημάτων όσων  επλήγησαν  δεινά από τη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης.  Μια τέτοια εξέλιξη είναι καταφανές επίσης  πως θα  επιβάλει και θα ενισχύσει την εκπαίδευση  των Νεο-Ελλήνων για την παγίωση μιας εξακολουθητικά υφιστάμενης  συνείδησης πως οφείλει να στηρίζεται  πλέον στα δικά του πόδια.και να καταναλώνει ό,τι παράγει. Να  κατανοήσει πως  ως πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας του δεν είναι όσες  φαντασιώνεται  περί ανάπτυξης … βαριάς βιομηχανίας στον τόπο, ούτε τα «όνειρα θερινής νυκτός»  περί του…φοβερού  πλούτου που κρύβει το Ιόνιο. Αν υπάρχει τέτοιος θησαυρός, ας βγει στην επιφάνεια με το χρόνο. Τώρα ,τα ελληνικά προϊόντα, γεωργικά και κτηνοτροφικά ,μαζί με  τη ορθολογιστικά σχεδιασμένη ανάπτυξη του τουρισμού, ας γίνουν οι πυλώνες πάνω τους οποίους θα στηριχτεί οικονομικά η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.

6. Μια επιτυχία στην ανάκαμψη της οικονομίας, δε θα αποτελέσει απλώς το μέσο της ανακούφισης της δεινά χειμαζόμενης οικονομίας της χώρας, αλλά θα  είναι το ισχυρότερο χαστούκι στην αφύσικη  ,την εκτρωματική, όπως εξελίχθηκε οικονομία της Αγοράς.  Θα μάθουν οι λαοί πως δεν μπορούν να εξαπατούν ο ένας τον άλλον, οι μεν δανείζοντες επαχθώς  και οι δε δανειζόμενοι αφρόνως, που στην ουσία σημαίνει και για τους μεν και για τους δε “εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο”. Τέτοιοι λαοί, με ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις στην οικονομία και κατ΄ επέκταση στον πολιτισμό, μπορούν να προωθήσουν μια πραγματική Ευρωπαϊκή  ΄Ενωση λαών και  όχι πια χωρών με πλούσια μέλη Βόρεια και «φτωχούς συγγενείς» Νότια.  Μια ένωση που θα προοιωνίζει έναν μελλοντικό, ενωμένο   κόσμο  χωρίς φυλετικές,  εθνικές, πατριωτικές, θρησκευτικές, γλωσσικές και άλλες διακρίσεις.

7. Ας το παλέψουμε. Δεν είναι δύσκολο. ΄Εχουμε σύμμαχό μας την Ιστορία που διδάσκει σε όλους τους τόνους  πως, όσα δεν μπορεί ή δε θέλει να κατανοήσει ο άνθρωπος του  τα επιβάλει με το ζόρι  η  ΑΝΑΓΚΗ. Είναι ένα από τους βασικούς νόμους της Φύσης. Και η χώρα έφτασε πια στην ΕΣΧΑΤΗ ΑΝΑΓΚΗ.  Θα είναι  αυτή που θα δείξει το νέο δρόμο για τη Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο ολόκληρο. Ας συστρατευτούμε και ας τολμήσουμε.