Το πρόβλημα της ελληνικής δικαιοσύνης δεν είναι η κακή δικαιοσύνη. Ο άδικος νόμος. Η φιλοσοφία, ο τρόπος και η διαδικασία της ορθής απονομής της είναι αρκούντως ικανοποιητικά και νομικά ενισχυμένα, όπως καθορίζονται σαφώς και σε λεπτομερειακή πολλές φορές ανάλυση στα περιεχόμενα του Συντάγματος και τους λοιπούς νόμους της Πολιτείας . Ο ΄Ελληνας «νομοθέτης» , ακόμα και στον αδαή περί τα νομικά, είναι φανερό πως διακατέχεται από τις περισσότερες αρετές, που οφείλουν να χαρακτηρίζουν έναν επαγγελματία, πέρα από ΄Ανθρωπο, φορέα δικαιικού και νομικού πολιτισμού.
Κι αν έτσι έχουν τα πράγματα, πώς γίνεται ο κάθε εισαγγελέας Προβατάρης και τρεις δικαστές στο Εφετείο Αθηνών χτες, να γράφουν στα “παλαιότερα των υποδημάτων” τους την υποχρέωσή τους να σέβονται στην πράξη το νομικό μας πολιτισμό (και όχι μόνο αυτόν, αλλά και κάθε πολιτισμική κατάκτηση των οργανωμένων κοινωνιών στους αιώνες) και να στέλνουν πίσω στα κάγκελα της φυλακής έναν εντελώς αθώο πολίτη, που συμβαίνει, όπως η Ηριάννα , να είναι και καταξιωμένη επιστήμονας; (Αυτή η ιδιότητα ενός ατόμου, λειτουργεί συνήθως από μόνη της, εκτός των άλλων, και ως αποφασιστική τροχοπέδη σε παραβατικές συμπεριφορές) .
Και το χειρότερο, για τους βεβαρημένους με τέτοια εσφαλμένη δικαστική απόφαση (μια και θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως και οι δικαστές ως άνθρωποι διαπράττουν σφάλματα), να βρίσκονται ως αυτή την ώρα, χωρίς καμιά συνέπεια για την επαγγελματική τους ανεπάρκεια ή την προκατειλημμένη δικαστική τους κρίση ; Τα εντεταλμένα όργανα (και ειναι πολλά) μιας οργανωμένης πολιτείας, γιατί ως αυτή την ώρα αδρανούν;
Αν χτες ένα γιατρός χειρουργός γινόταν φανερό πως από σοβαρή έλλειψη επαγγελματικής ικανότητας ή άλλης σκοπούμενης ενέργειας, προξενούσε ανεπανόρθωτες ή έστω σοβαρές βλάβες σε ασθενή του, αν μη τι άλλο, τα εντεταλμένα γι΄αυτό το σκοπό όργανα του νοσοκομείου, θα τον είχαν απομακρύνει από το χειρουργείο, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα και τεκμηριωθεί η ευθύνη του ή όχι για τέτοιο συμβάν. Το ίδιο για κάθε άλλο φορέα ειδικότητας, επαγγελματικής ιδιότητας-δραστηριότητας σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Θα είχε τεθεί σε «διαθεσιμότητα», την επομένη κιόλας της βαριάς αμέλειας η ανεπάρκειας στο έργο του.
Στη σύνθεση του Εφετείου Αθηνών τα 3 μέλη που χτες, μετά από εισήγηση και του εισαγγελέα , αποφάσισαν να στείλουν πίσω στη φυλακή την Ηριάννα με το σκεπτικό πως αν έμενε ελεύθερη θα διέπραττε πιθανότατα νέες εγκληματικές πράξεις (!), σήμερα… πιθανότατα θα δικάζουν σε άλλη έδρα …ελεύθεροι και ωραίοι, σαν να μη συνέβη χτες τίποτα στην αίθουσα, όπου κατάφωρα ασέλγησαν σε κάθε έννοια δικαιοσύνης και δικαίου. Θα συνεχίζουν ανενόχλητοι τούτοι και όχι η Ηριάννα, τη διάπραξη “νέων εγκληματικών πράξεων» ,να στέλνουν, δηλαδή, στη φυλακή ή να επιβάλουν ποινές σε κατηγορούμενους, που είχαν την ατυχία να δικάζονται στις έδρες των συγκεκρμένων δικαστών.
Η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, την οποία οι λαλίστατες, συνήθως μόνο για οικονομίστικα ή κλαδικά ή κομματικά ζητήματα, ενώσεις των δικαστών και εισαγγελέων, διασαλπίζουν σε κάθε ευκαιρία, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι στη διάπραξη δικαστικών λαθών, σκοπούμενων ή μη. Χτες, οι παραβάτες των καθηκόντων τους, εισαγγελέας και δικαστές, θα κρυφτούν πάλι πίσω από τα «φουστάνια» της ανεξάρτητης και ελεύθερης τάχα μου δικαστικής κρίσης και φυσικά θα επισείσουν επί των κεφαλών των ….υπηκόων τον πέλεκυ της δικαστικής τους ιδιότητας , ως φορείς… εξουσίας.
Η αυθαιρεσία, η παράβαση του γραπτού και άγραφου νόμου, η απονομή δικαιοσύνης με κομματικά ή άλλα επισφαλή, ιδεοληπτικά-φανατικά και προκατειλημμένα κριτήρια, δεν καλύπτονται ούτε από τη νεφελώδη έννοια της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, ούτε από το συνταγματικό ορισμό της , ως μια από τις εξουσίες της οργανωμένης πολιτείας. Πολύ περισσότερο, όταν κάποιος από τη σύνθεση του χτεσινού δικαστηρίου είναι… υπότροπος.
Ο εισαγγελέας Ιωάννης Προβατάρης ήταν αυτός που αποφυλάκισε τους επικεφαλής της εγκληματικής, ναζιστικής οργάνωσης της Χ.Α. Πρόκειται για έγκλημα «καθοσίωσης», για το οποία βαρύνεται αποκλειστικά ο εισαγγελικός κλάδος. Πρώτα, η αλήστου μνήμης π. εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη νομιμοποιεί τους Ναζί, τους αποκαθαίρει ιστορικά από τα εγκλήματά τους και στους στέλνει στη Βουλή των Ελλήνων. Και λίγο μετά, πάλι εισαγγελείς, τους ίδιους ακριβώς εγκληματίες, τους ομνύοντες στο όνομα του Χίτλερ και του Ναζισμού (εξόντωσαν πάνω από 20.000.000 ανθρώπους), τους αποφυλακίζουν!
Σήμερα, η Ηριάννα, που δε βαρύνεται με καμιά εγκληματική πράξη, βρίσκεται πεταμένη στα κάτεργα. Ο Μιχαλολιάκος και οι συν αυτώ, φορτωμένοι με 60 δολοφονίες και 3.500 επιθέσεις, κακοποιήσεις, βασανισμούς συνανθρώπων μας, φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί αυτών των εγκλημάτων, κυκλοφορούν δίπλα μας, ελεύθεροι και θρασείς!
Οι εισαγγελείς, όμως, που διέπραξαν μιας τέτοιας μορφής ανίερο έγκλημα, να αποδώσουν εύσημα στο Ναζισμό μέσα από τη νομική αναγνώριση (νομιμοποίηση) μιας εγκληματικής οργάνωσης ,ως πολτικό κόμμα και στη συνέχεια να αποφυλακίσουν τα μέλη της , τους θρασύτατους υμνητές της χιτλερικής θηριωδίας , ας γνωρίζουν πως έχουν ήδη καταδικαστεί αμετάκλητα στο αδέκαστο δικαστήριο της ιστορίας. Και η ιστορία δεν…αστειεύεται, ούτε απειλείται ούτε διαπραγματεύεται. Επειδή ακριβώς είναι η υπέρτατη ΗΘΙΚΗ «εξουσία» που κρίνει όλες τις άλλες.
Προς τιμή του ο υπουργός Δικαιοσύνης στη χτεσινή ανακοίνωσή του επισήμανε αυτά ακριβώς που ο κάθε νουνεχής και έντιμος πολίτης σκέφτεται. Ο υπουργός Κοντονής, όμως, προϊσταται της ελληνικής δικαιοσύνης. Κι αν δεν κάνουμε λάθος, είναι και ο ίδιος νομικός. Αλλά κι εμείς είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως έχει όχι μόνο ένα, αλλά απεριόριστα εργαλεία στα χέρια του, είτε να «ανακαλεί στην τάξη», είτε ακόμα να τιμωρεί και να διατάσσει έρευνα για παρατυπίες ή άλλες αξιόποινες πράξεις που συμβαίνουν στο χώρο της δικαιοσύνης. Ας μην περιοριστεί, λοιπόν, στη λεκτική ανώδυνη κριτική της δικαστικής απόφασης ,αλλά ας προχωρήσει σε ουσιαστικές ενέργειες, που θα οδηγήσουν στην «κάθαρση» της δικαστικής τραγωδίας, που ζει η χώρα από χτες.
Περιμένουμε την αντίδραση του υπουργού. Αλλά και του Ανώτατου δικαστηρίου της χώρας επίσης ,που κι αυτό έχει πρωτίστως αρμοδιότητα παρέμβασης. Ευελπιστούμε πως θα δοθεί κι από εκεί εντολή να ερευνηθεί γιατί διεπράχθη χτες «΄Υβρις» στην αίθουσα του δικαστηρίου του Εφετείου της Λουκάρεως. .Γιατί τόλμησε μια δράκα εκπροσώπων της ελληνικής δικαιοσύνης να ασεβήσει στο γραπτό και το άγραφο δίκαιο της χώρας. Να στείλει πίσω στη φυλακή, έναν άνθρωπο που το ΜΟΝΟ έγκλημά του ήταν ότι είχε συντροφική σχέση με έναν ύποπτο για συμμετοχή σε οργάνωση ένοπλης λαϊκής βίας, ο οποίος, μάλιστα , αθωώθηκες της κατηγορίας αυτής! Και είναι αυτονόητο, απλό και κατανοητό στην απάντησή του το δικονομικό ερώτημα: Αν δεν υπάρχει έγκλημα πώς εν τούτοις γίνεται να δικάζεται και να τιμωρείται κάποιος για το συγκεκρμένο έγκλημα που δε διέπραξε, αφού ούτε καν υφίσταται;
Κάποιοι «παίζουν εν ου παικτοίς». Ευτυχώς είναι οι λιγότεροι και αγνοούν πως η έννοια της Δικαιοσύνης είναι διαχρονική, ως αξία και θεσμός. Αυτοί που αποφάσισαν να ασελγήσουν χτες πάνω στο «σώμα» της Δίκης είναι θνητοί και ως εκ τούτου «μικροί» και η αισχρότητά τους με ημερομηνία λήξης.
Το Δίκαιο θα θριαμβεύσει, όπως συμβαίνει πάντα, γιατί είναι συνέπεια φυσικού και ως εκ τούτου απαράβατου και πανίσχυρου Νόμου της Φύσης. Οι δικαστές που έστειλαν χτες πίσω στη φυλακή την Ηριάννα, δεν είναι μόνο ανεπαρκείς, ως επαγγελματίες και ασεβείς ως λειτουργοί στο ναό της Θέμιδος ,αλλά και ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ. Πολλά…μαζεμένα, επικίνδυνα και ασυγχώρητα για ένα δικαστή ελαττώματα.
