1.α. ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ
Τελικός Μουντιάλ 2018: Το ματς της ζωής τους για Γαλλία και Κροατία
Σήμερα (18:00, ΕΡΤ1) στο «Λουζνίκι» της Μόσχας το Μουντιάλ 2018 ολοκληρώνεται με τον μεγάλο τελικό, ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες του τουρνουά.
β. Η πρόεδρος της Κροατίας έδωσε στον Πούτιν φανέλα με… το όνομά του
γ. Πούτιν: Είμαστε περήφανοι για τη διοργάνωση του Μουντιάλ στην Ρωσία
δ. ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ «ΛΟΥΖΝΙΚΙ» ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ
Μουντιάλ 2018: Μαγεία με Γουίλ Σμιθ και… Ροναλντίνιο στην τελετή λήξης
ε. Οι Pussy Riot εισέβαλαν στον τελικό του Μουντιάλ ντυμένες αστυνομικοί
ζ.Συνάντηση Πούτιν – Μακρόν στη Μόσχα: Θα συζητήσουν για τη Συρία, το Ιράν και την Ουκρανία
Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, θα συζητήσει για τη Συρία, το Ιράν και την Ουκρανία με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντίμιρ Πούτιν, κατά τη συνάντησή τους στη Μόσχα αύριο, ημέρα κατά την οποία θα διεξαχθεί ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα στη Γαλλία και την Κροατία, δήλωσε πηγή του Γάλλου προέδρου.
Ο Μακρόν και ο Πούτιν αναμένεται να συναντηθούν στο Κρεμλίνο πριν από την έναρξη του αγώνα.
Ο δικτάτορας της Ρωσίας είναι ανάμεσα στους πέντε πιο γνωστούς δικτάτορες στην υφήλιο σήμερα. Συρία, Ιράν, Β. Κορέα ,Τουρκία είναι οι υπόλοιπες χώρες που αυτή τη στιγμή τα καθεστώτα τους ελάχιστη έως καμιά σχέση έχουν με ό,τι η Δύση αποκαλεί δημοκρατικό πολίτευμα.Το γεγονός , βέβαια, πως και στις πέντε αυτές χώρες που αναφέραμε τηρούνται κατά το μάλλον ή ήττον οι δημοκρατικές,εκλογικές διαδικασίες για την ανάδειξη των «αρχόντων», δε σημαίνει πως γι΄αυτό και μόνο το λόγο μπορεί το πολίτευμά τους να χαρακτηριστεί και δημοκρατικό. Ο Φράνκο, ο Πινοσέτ ο δικός μας εδώ Παπαδόπουλος, παλιότερα χρησιμοποίησαν τη διαδικασία της λαϊκής ψήφου κι ας ήταν, τουλάχιστον οι δυο πρώτοι, στυγνοί και απάνθρωποι δικτάτορες.Στη Ρωσία σήμερα, ο δικτάτορας Πούτιν εκλέγεται με ένα ποσοστό (αν και δεν είναι πραγματικά τα εκλογικά αποτελέσματα που ανακοινώνει) όχι υψηλότερο του 25-30% του εκλογικού σώματος. Αυτό, ,αν αφαιρεθεί στις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων ετών στις οποίες πάντα κατήγαγε…θριαμβευτικές νίκες, η τεράστια αποχή. Τα ποσοστά της, βέβαια, κατά τις μαρτυρίες των ξένων παρατηρητών στις διάφορες ρώσικες εθνικές εκλογές, αλλά και της ντόπιας αντιπολίτευσης, ουδέποτε ανακοινώθηκαν επισήμως σε πραγματικούς-αντιπροσωπευτικούς αριθμούς.Από την άλλη, η καταιγιστική εθνικιστική προπαγάνδα μέσα από τη βιομηχανία παραπληροφόρησης που ελέγχει απόλυτα το καθεστώς, έχει ξεπεράσει το κόκινο εδώ και χρόνια. Η ανεξέλεγκτη δράση επίσης της ρώσικης μαφίας που στηρίζει φανατικά το δικτάτορα, μαζί με τις ακροδεξιές, ναζιστικές και λοιπές ακραίες, παρακρατικές οργανώσεις , ελέγχουν τη δημόσια ζωή κατά τρόπο πρωτόγνωρο και εντελώς προκλητικό για καθεστώτα της Δύσης .Και να μην ξεχνάμε επί πλέον πως η φτώχεια, ο αλκοολισμός, η πορνεία, το χαμηλό προσδόκιμο ζωής μαστίζουν τον πληθυσμό της χώρας. Η μετανάστευση ,κυρίως σε δυτικές χώρες, έχει πάρει ήδη από την εποχή της πτώσης του σοβιετικού καθεστώτος τη μορφή επιδημίας, παρ΄όλα τα αυστηρά μέτρα, που έχουν ληφθεί από τις δυτικές χώρες για την εμπόδιση εισόδου και παραμονής σε μετανάστες από τη Ρωσία.Αλλά, το μεγαλύτερο έγκλημα του δικτάτορα και Τσάρου της Ρωσίας ,μετά την κατάληψη της Αν.Ουκρανίας με 10.000 νεκρούς, είναι ο τελευταίος αιματηρότατος πόλεμος στη Συρία, που διεξήχθη με ρώσικα όπλα και Ρώσους στρατιωτικούς συμβούλους πλάι στον ομόλογό του δικτάτορα ΄Ασαντ. 500.000 είναι οι νεκροί αυτού του πολέμου! Εκατομμύρια οι σακατεμένοι και οι πρόσφυγες. Ανυπολόγιστες οι υλικές ζημιές . Τα υπερσύγχρονα ρωσικά όπλα,αλλά και το άριστα εκπαιδευμένο στρατιωτικό προσωπικό της «Αρκούδας του Βορρά», έκαναν…καλή δουλειά τελικά.Τα θύματα των Ρώσων είναι τα περισσότερα και τα εγκλήματά του τα πλέον ειδεχθή μετά τη λήξη του 2ου παγκόσμιου πολέμου. Ακόμα και τα θύματα της π. Γιουγκοσλαβίας με την επαίσχυντη και ανήκουστη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα (1995, εκτελέσεις 8.000 άντρών και αγοριών από τους Σέρβους) ωχριούν μπροστά στους αριθμούς των θυμάτων της Ουκρανίας και της Συρίας. Και όλα αυτά, μόλις χτες. Από το Μάρτη του 2014 μέχρι πριν λίγους μήνες. Σε λιγότερο, δηλαδή, από 4 χρόνια! Και όμως! Οι παγκόσμιες κυβερνήσεις, ακόμα κι εκείνες της Δύσης, πέρα από κάποιες οικονομικές κυρώσεις και θορυβώδεις κραυγές για την αγριότητα και την έλλειψη σεβασμού του δικτάτορα στους διεθνείς κανόνες, καμιά άλλη τιμωρία δεν επιφύλαξαν στον υπόδικο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ούτε καν μια πρόσκαιρη διακοπή διπλωματικών σχέσεων για τα μάτια του κόσμου.
|