1. Αποφυλακίζεται μετά από έξι χρόνια ο Νίκος Ρωμανός
Το «πράσινο φως» για την αποφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού άναψε σήμερα το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Υπενθυμίζεται πως είχε προηγηθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου που του αναγνώρισε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς όλα αυτά τα χρόνια του εγκλεισμού του στη φυλακή. Μάλιστα ο Νίκος Ρωμανός είχε αναγκαστεί να κατέλθει και σε απεργία πείνας προκειμένου τελικά να του δοθεί το δικαίωμα να παρακολουθεί τα μαθήματα της σχολής του στην οποία είχε εισαχθεί ενώ ήδη ήταν κρατούμενος.
Οι θεσμοί της Πολιτείας οφείλουν μια συγγνώμη στο Νίκο Ρωμανό. Δεν του έκαναν χάρη που τον αποφυλακίζουν.
΄Οργανο της Πολιτείας,δολοφόνησε εν ψυχρώ το 15 χρονο φίλο του Αλέξη Γρηγορόπουλο. Στην ίδια την ηλικία και αυτός, ήταν δίπλα του όταν ο ΝεοΝαζί φονιάς Κορκονέας σημάδεψε τα παιδά και τράβηξε σκανδάλη. Θα μπορούσε και ο Νίκος να είναι νεκρός.
Και δεν τρελάθηκε το εφηβάκι, τότε. Ψύχραιμος, λογικός, ωραίος. Οι πράξεις που το αποδίδονται δεν είνα εγκληματικές. Είναι μια φυσιολογική αντίδραση στον εφιάλτη που έζησε αυτό το παιδί. Το οφείλουμε όλοι μια συγγνώμη.
Καλώς όρισες, “μικρέ”, στον κόσμο πάλι. Μείνε ακτιβστής. Πάλεψε μαζί μας και με το δικό μας τρόπο να αλλάξουμε τον κόσμο.
2.ΟΛΑ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Σταθερή η πρωτιά της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις -Ο Τσίπρας παλεύει για μικρή διαφορά
Από τα 15άρια, πέσαμε στο… όλα θα κριθούν στη δαφορά και ο Τσίπρας παλεύει για…μικρή! Αυτή η παράταξη φιλοδοξεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας!
Από αξιοπιστία, σοβαρότητα, ηθική, συνέπεια ,έλλειψη λαϊκισμού και δημαγωγίας σκίζει ο Υιός. Όπως πάντα άλλωστε η Δεξιά. Και όχι μόνο η… αγία οικογένεια
3.ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Το ναυάγιο της Μαντόνα στη Eurovision 2019: Ξεφτιλίστηκε, δεν μπορούσε να τραγουδήσει, γλέντι στα social media
Τόσα χρόνια ήταν θεά η Μαντόνα. Μιλάμε για δεκαετίες. Και φωνάρα, πέρα απ΄τα άλλα τσαλιμάκια,που την καθιέρωσαν.Και ξαφνικά στο Ισραήλ δεν ήξερε …πού παν τα τέσσερα από μουσική!
Φυσικά ουδείς πιστεύει την προπαγάνδα της Μοσάντ. Αν ξεφτιλίστηκαν κάποιοι, είναι οι ίδιοι οι Γκεμπελίσκοι και οι διοργανωτές του πανηγυριού.
Φυσικά, όλοι γνωρίζουν πως φταίνε τα μπαϊράκια που σήκωσαν οι άνθρωποί της. Αυτός εξόργισε. ΄Οποιος μιλάει για το δίκιο των Παλαιστινίων είναι εχθρός. Εξοντώστε τον.
4.Επίθεση στη Βουλή από τον Ρουβίκωνα, με μπογιές και καπνογόνα, για τον Κουφοντίνα
Με ανάρτησή του σε σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου ο Ρουβίκωνας εξηγεί τους λόγους της επίθεσης στη Βουλή.
Αναφέρει συγκεκριμένα:
Τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει, από το σύνολο σχεδόν του αναρχικού κινήματος και άλλων επαναστατικών δυνάμεων σειρά δράσεων και επιθετικών ενεργειών ως υποστήριξη στον δίκαιο αγώνα του κομμουνιστή απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Ένα διογκούμενο κομμάτι της κοινωνικής βάσης, πλάι στον κόσμο του αγώνα, αντιλαμβάνεται το ειδικό διακύβευμα αυτής της μάχης, την ειδική σημασία που έχει σε συμβολικό, πολιτικό αλλά και σε επίπεδο συγκυρίας.
Το διακύβευμα αυτό δεν είναι η αποτίμηση της πολιτικής ιστορικότητας του απεργού, ούτε οι μορφές πάλης. Δεν είναι μια αφηρημένη κουβέντα για το δικαίωμα εκδίκησης των «πληγέντων», ούτε για τα «δημοκρατικά δικαιώματα» και το φάντασμα της «ισονομίας». Δεν είναι καν θέμα κερδισμένων με αίμα και αγώνες δικαιωμάτων ενάντια στον σωφρονιστικό ολοκληρωτισμό .
Απέναντι στον Κουφοντίνα και την μάχη που δίνει έχει συνασπιστεί όλη η μαυρίλα της εξουσίας. Βαθύ δεξιό κράτος, σύριζα, αριστοκρατικές φαμίλιες της δημοκρατίας, φασίστες, μεγαλοεπιχειρηματίες και παπαγάλοι των ΜΜΕ.
Και όχι μόνο η ντόπια μαυρίλα. Οι ΗΠΑ και μέσω της πρεσβείας έχουν επανειλημμένα πιέσει στο προσκήνιο και το παρασκήνιο.
Το σημαντικότερο διακύβευμα στην υπόθεση Κουφοντίνα είναι η απάντηση της κοινωνικής βάσης ενάντια στο μέτωπο που συγκροτήθηκε εναντίον της με αιχμή το θέμα των αδειών του απεργού πείνας. Είναι απαραίτητο να μην νικήσουν. Είναι απαραίτητο να αντιληφθούν ότι κάθε τέτοια επίθεση, όποιον κι αν βάζει στο σκόπευτρό της θα έχει να πληρώσει κόστος. Τόσο το ίδιο το μαύρο μέτωπο ως τέτοιο όσο και η κάθε δύναμη που το στελεχώνει ξεχωριστά και χωρίς εξαιρέσεις.
Η νίκη του απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα είναι νίκη της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Κι αυτό γιατί είναι μια νίκη ενός κεφαλιού που σηκώνεται ψηλά και αψηφά την δύναμη των πανίσχυρων λίγων. Αυτών που ποτέ δεν υπολόγισαν καμιά ζωή για το κέρδος και την εξουσία τους. Αυτών που ξεκλήρισαν λαούς και κοινωνίες. Αυτών που δυναστεύουν την ζωή μας.
Απέναντι σε αυτούς τους δολοφόνους όρθωσε και συνεχίζει να ορθώνει ανάστημα ένας μαχητής. Ως αγωνιζόμενα μέλη της κοινωνικής βάσης, ως αναρχικοί που αντιπαλεύουμε το κράτος, ως άνθρωποι με συνείδηση θα σπεύσουμε πρόθυμα στην πρώτη γραμμή. Το πιθανό δικό μας κόστος είναι ένα τίποτα μπροστά στο κόστος που πληρώνει μετρητοίς ο Κουφοντίνας. Αυτό που θα είναι συγκρίσιμο με το κόστος που πληρώνει ο Κουφοντίνας θα είναι αυτό που θα πληρώσουμε όλοι και όλες αν η εξουσία πετύχει την εξόντωσή του, το κόστος μιας ιστορικής ήττας πρώτα σε συμβολικό και μετά σε υλικό επίπεδο κάθε σκέψης να σηκωθεί κεφάλι ενάντια στους κυρίαρχους.
Κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται, καμία εμπιστοσύνη στους ελιγμούς της καταστολής. Πλήρης επαγρύπνηση, ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση της κοινωνικής βάσης και του κόσμου του αγώνα , περισσότερη δράση, περισσότερη τόλμη.
Και ακόμα περισσότερη τόλμη.
Μέχρι την νίκη σε αυτή την μάχη.
Νίκη στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Ας πάρουν την απάνηση οι Ρουβίκωνες από τον Κάιν. Ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος μας έστειλε το κείμενο και ευχαρίστως (γιατί συμφωνούμε) το αναβάζουμε, ως απάντηση στις παρλαπίπες των Ρουβικόνων
«Διακηρύσσοντας ότι είμαστε αναρχικοί,διακηρύσσουμε
εκ προοιμίου ότι αρνούμαστε να κάνουμε στους
άλλους ότι δεν θα θέλαμε να μας κάνουν εκείνοι»
Πέτρος Κροπότκιν
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι πολύ-ισοβίτης στις φυλακές για πολιτικά εγκλήματα. Μπορεί να μην είναι από τον χώρο εκείνο των πολιτικών κρατουμένων που προσωπικά εμένα εκφράζουν και μπορούν να κινητοποιήσουν την αλληλεγγύη, διαφωνώ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του πλανήτη με τον κάθε Κουφοντίνα, αλλά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία πως δεν ταυτίζεται η ένοπλη πολιτική βία με τον serial killer πχ δολοφόνου γυναικών της Κύπρου ή τα συμβόλαια θανάτου ,την μαφία και το οργανωμένο ποινικό έγκλημα!
΄Ισως από τους αναρχικούς να είμαι και ο πιο “εκτεθειμένος” (στο «θέσφατο» και στο “political correct” του «χώρου»…)λόγω της κριτικής που έχω ασκήσει(κυρίως)τα τελευταία χρόνια στην θανατηφόρα ιδεοληψία της πολιτικής «επαναστατικής» βίας που συνέβαλε από την μεριά της να κλείσει ο δρόμος και να κοπεί με την κοινωνία το «κόκκινο νήμα της αντίστασης»!
Η ακύρωση του νόμιμου δικαιώματος της ολιγοήμερης άδειας του Δημήτρη Κουφοντίνα από το «βέτο» της αντιφατικής αστικής δικαιοσύνης που άλλοτε κλείνει την πόρτα των φυλακών(Μάϊος 2018) και άλλοτε την ανοίγει, μόνο σαν αφιονισμένος άνεμος ρεβανσισμού μπορεί να ερμηνευθεί! Το βάρος που σηκώνουν οι συγγενείς των θυμάτων από τους «διαμεσολαβητές-τιμωρούς» που ορίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει(στα χνάρια της χειρότερης Εξουσίας) δεν «μειώνεται» με το να καταδικάζεται στον «γύψο» της εκδίκησης και της εξαίρεσης ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Δεν γίνεται «διαχειρίσιμο» το βάρος της απώλειας με το να αμφισβητείται η άδεια λίγων ωρών από τις φυλακές ή το συγγραφικό δικαίωμα στον Δημήτρη Κουφοντίνα να εκδώσει τις αυταπάτες και τις εμμονές του, το γνωστό βιβλίο του «Γεννήθηκα 17Ν»(2014). Στο ποιοί και ποιές γεννήθηκαν 17 Νοέμβρη, ποια ήταν η πραγματική 17 Νοέμβρη έχει απαντήσει στον Κουφοντίνα και στο «αντάρτικο πόλης» η ίδια η ιστορία και οι χιλιάδες ανώνυμοι αγωνιστές εκείνης της «πέτρινης» εποχής στα ΕΑΤ-ΕΣΑ και στα ξερονήσια!
Είναι επίσης δείγμα δικαστικής παθογένειας η παράταση της φυλάκισης του πολιτικού κρατούμενου (μέλους της «17Ν») Σάββα Ξηρού που αργοπεθαίνει τυφλός και με πολλαπλές οργανικές βλάβες.
΄Εχω ξαναγράψει πως αφουγκράζομαι, ακουμπώ (όσο κανείς άλλος…) τον πόνο και τον θρήνο των συγγενών των θυμάτων της «17Ν»,αλλά η Δημοκρατία ως κατάκτηση και αγώνας των απλών ανθρώπων και όχι ως «σφραγίδα» της κοινοβουλευτικής τάξης, δεν γίνεται να καταλήξει από τα « δημόσια δάκρυα» της οικογένειας Μητσοτάκη (και όλων εκείνων που έχουν επιλεκτικές ευαισθησίες για την Βία και την Τρομοκρατία), στο μίσος ,στην σκληρότητα και στον ολοκληρωτισμό που ανεβάζουν στον «ουρανό» μόνο την ακροδεξιά και τους φασίστες!
Εξακολουθώ να λέω πώς μακριά από μένα κάθε «ζυγαριά» και κάθε «σκοπός που αγιάζει τα μέσα»,αλλά η αλήθεια είναι Ντόρα Μπακογιάννη, Κυριάκο Μητσοτάκη κλπ, πως από εδώ που αποφεύγετε να κοιτάτε, στην «δική μας πλευρά», έχουμε και εμείς αρκετές μανάδες, συντρόφους, δημοσιογράφους, φίλους και αγωνιστές τυφλούς, χωρίς ακοή, βασανισμένους, άρρωστους και δολοφονημένους από το χέρι της δικής σας Βίας! Με το ίδιο βάρος της απώλειας, του πόνου και του θρήνου,«αθέατοι» από την δική σας επιλεκτική «οπτική»!
Ο πατέρας σας ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν ήταν στην εξουσία το 1990 όταν αποφυλακίσθηκε ο Στυλιανός Παττακός για λόγους υγείας, ένας από τους πρωτεργάτες τυράννους με το «μυστρί» της επτάχρονης χούντας?
Επειδή θέλετε τον κρατούμενο απαραίτητα να «εξομολογείται» και να «μετανιώνει»(ποιος «νομοθέτης» και ποιος «κώδικας» αλήθεια το αναφέρει ως «προϋπόθεση»?….) προκειμένου να πάρει το «ευεργέτημα» της άδειας ,γιατί στον Στυλιανό Παττακό ( καταδικασμένος για πολύ χειρότερα εγκλήματα από εκείνα του Δ.Κουφοντίνα ) δόθηκε το «δώρο» της αποφυλάκισης παρά το ότι παρέμεινε μέχρι τέλους αμετανόητος για την επτάχρονη φοβέρα και σκλαβιά?
Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζέφρυ Ρ. Πάϊατ αντί να προωθεί την «επανένταξη» Κουφοντίνα στην εξόντωση καλύτερα να κοιτάξει τα χάλια της χώρας του από την διασπορά του τρόμου και του θανάτου που έχει φέρει η ανεξέλεγκτη μαζική ελεύθερη οπλοφορία και η βία της ομοσπονδιακής αστυνομίας στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και στους δρόμους! Εδώ, δεν θα στηθούν ποτέ ηλεκτρικές καρέκλες και θάλαμοι θανατικής ποινής!
Η άκριτη αλληλεγγύη(που δεν μένει μόνο στο θέμα των συνθηκών και των ατομικών δικαιωμάτων των κρατουμένων) στο Δημήτρη Κουφοντίνα ,ο εμπρησμός του αυτοκινήτου της δημοσιογράφου Μίνας Καραμήτρου, οι φθορές σε καταστήματα και πολιτικά-κομματικά γραφεία, οι επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα δεν «φωτίζουν» το δίκαιο αίτημα του κρατουμένου αλλά «ξεσηκώνουν» από τον τάφο το πτώμα της ηττημένης ιδεολογίας του «κόμματος του πιστολιού». Ο Αναρχισμός ΔΕΝ θα είναι ποτέ «σύντροφος» στις επιλογές του κάθε Δημήτρη Κουφοντίνα ,ΔΕΝ θα γίνει ποτέ «ουρά» της αριστερίστικης παρέλασης των φαντασμάτων που υπογράφουν ψευδεπίγραφα ως «αναρχικοί».
Οι Αναρχικοί έχουν μνήμη από τα ματωμένα πουκάμισα και τους λαιμούς των συντρόφων τους από τα «κομμουνιστικά» λαϊκά δικαστήρια των σταλινικών που πίσω και πάνω στην θέση του Χριστού είχαν το «σφυροδρέπανο» και οφείλουν να διαχωρισθούν από την «αντιεξουσιαστική» γραφειοκρατία του Δόγματος που θέλει στους δρόμους να κυκλοφορούν μόνο τα «πρότυπα αγωνιστών» και ο μπολσεβικισμός της «επαναστατικής πρωτοπορίας»! Το ΄Αλφα στον Κύκλο ΔΕΝ θα γίνει συνώνυμο και συνεργάτης της Κόκκινης Τρομοκρατίας!
Το πολιτικό έγκλημα δεν «καθαγιάζεται» επειδή είναι πολιτικό , τα συνωμοτικά υπόγεια με τα σχέδια και τους στόχους των «αυτόκλητων σωτήρων» δεν είναι «μέρος του αγώνα» ,η αυτονομία κάποιων να «μιλήσουν» με το «έτσι θέλω» της σφαίρας και του δυναμίτη (και ενίοτε με «παράπλευρες απώλειες»…) δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως η σύντομη «ζωή» του ένοπλου ήταν και είναι «αναπόσπαστο κομμάτι του κινήματος»! ΄Ηταν μια ακόμη ταφόπλακα και νάρκη στην προσπάθεια των κινημάτων να υπάρξουν!
Ναι, στο δικαίωμα της άδειας του κάθε κρατούμενου(στην προκειμένη περίπτωση και του Κουφοντίνα…) που είναι ηθική αξία του νομικού πολιτισμού, αλλά ΟΧΙ στην διαιώνιση του ΛΑΘΟΥΣ που διαλύει «καταδρομικά» την πορεία όσων αγωνίζονται και αγωνιούν για έναν καλύτερο Κόσμο.
Η Εισαγγελέας Ξένη Δημητρίου που έκανε την θεσμική παρέμβασή της αμφισβητώντας τους λόγους άρνησης των συναδέλφων της να δοθεί άδεια στον Δ.Κουφοντίνα, είναι η απόδειξη πως σε αυτούς τους θολούς καιρούς της συστημικής-κοινωνικής παρακμής και του φιλοτομαρισμού τελικά ΔΕΝ είμαστε «όλοι ίδιοι»,ΔΕΝ είναι όλα στο «ίδιο τσουβάλι»! Ο λαϊκισμός και η γενίκευση φέρνουν τελικά τον διχασμό, την αναισθησία και τον αλληλοσπαραγμό στις σχέσεις των ανθρώπων!
Η Ξένη Δημητρίου που πρόσφατα πήρε την πρωτοβουλία να ασχοληθεί με τους δύο εγκαταλελειμμένους καρκινοπαθείς κρατουμένους στην τύχη τους(ο ένας δυστυχώς δεν είναι πλέον ζωντανός και ο δεύτερος είναι 91 ετών…) από την αναλγησία του συμβουλίου της φυλακής να τους αποφυλακίσει για λόγους υγείας, είναι η βάσιμη ελπίδα να ικανοποιηθεί το δικαίωμα στην άδεια του απεργού πείνας(από τις 2/5) Δημήτρη Κουφοντίνα.
Για την Επιστροφή της Χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της Εποχής της Κτηνωδίας
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
Μεμονωμένο άτομο από τον Αναρχισμό
http://nadaparanosotros.blogspot.gr/ , https://exadaktylos.wordpress.com/