ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

 

Κύπρος. Αποχή, ο μεγάλος νικητής.

 

Απώλειες μέτρησε ο δικομματισμός (ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ)στις βουλευτικές εκλογές της Κύπρου, με την αποχή και το αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής ΕΛΑΜ να είναι οι μεγάλοι νικητές.

Η πιο πολυκομματική βουλή στην ιστορία της κυπριακής Δημοκρατίας είναι γεγονός, με 8 κόμματα να κερδίζουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Η αποχή εκτοξεύθηκε στο 33,26%, με 1 στους 3 Κύπριους να γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική σκηνή του τόπου και να πλήττουν τη δύναμη (ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ), που δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ποσοστά άνω του 60%.

Η αποχή εκτοξεύθηκε στο 33,26%, με 1 στους 3 Κύπριους να γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική σκηνή του τόπου και να πλήττουν τη δύναμη (ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ).

Πάλι νικητές είμαστε η δύναμη της ΑΠΟΧΗΣ.  ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Πρώτο “κόμμα” όχι μόνο στην Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά και σε Ευρώπη και Αμερική. Για να μην πούμε σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου υπάρχουν  δημοκρατικά πολιτεύματα.

Το μήνυμα έχει σταλεί καθαρό, εύκολο στην αποκρυπτογράφησή του, εδώ και χρόνια. ΄Ηρθε η ώρα να αλλάξουμε το πολίτευμα, όχι τα πρόσωπα. Η κοινοβουλευτική Δημοκρατία “εξεμέτρησε το ζην”.  Δε μένει παρά να την κηδέψουμε.

_________________________________________________________________________

 

 

1.   ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗ.

2. ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

3.  ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ. ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ  ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΧΑΜΕΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

4. “Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ”!

1. ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ

O Λαφαζάνης μπήκε στο προαύλιο της Βουλής και «σήκωσε» πανό

Πανό ανήρτησαν το βράδυ της Κυριακής στον προαύλιο χώρο της Βουλής, υπό τα συνθήματα των συγκεντρωμένων στον Άγνωστο Στρατιώτη, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Δημήτρης Στρατούλης, ο Κώστας Ήσυχος και ο Βασίλης Πριμικήρης.

Το πανό ανέγραφε ”ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ-ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ – NO PASSARAN”, με υπογραφή Λαϊκή Ενότητα.

Παναγιώτης Λαφαζάνης, H… Eλένη Λουκά της “Αριστεράς”! Να δείτε που θα την ξεπεράσει κιόλας.

Πάντως, όσο γραφικός κι αν  γίνει, δεν πρόκειται να αποφύγει τον “πέλεκυ”. Είναι υπόδικος για τη συνωμοσία στη Μόσχα, όταν σχεδίαζαν με εντολή του δικτάτορα Πούτιν την επιστροφή στη δραχμή. Συνταγματική εκτροπή από τις πιο επικίνδυνες και προκλητικές

2. Ποιοι είναι οι ακροδεξιοί της Κύπρου -Μπήκαν στη Βουλή, για πρώτη φορά

 

4. Παραιτείται από τη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ

 

Την παραίτησή του από την Αγία και Μεγάλη Ιερά Σύνοδο των Ορθόδοξων Εκκλησιών ανακοίνωσε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος σε ανακοίνωσή του εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι διαφωνεί τόσο με τη θεματολογία όσο και με τη διαδικασία. Η Σύνοδος θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στην Κρήτη.

Στην επιστολή που απέστειλε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, εξηγεί διεξοδικά τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ:

Ἐπειδή κατά τόν Θεῖο Ἀπόστολο Πέτρο ὀφείλομεν νά εἴμεθα «ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν. κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας (Α΄ Πέτρου 3,15-18), δημοσιοποιῶ τοῦς λόγους παραιτήσεώς μου ἀπό τήν συμμετοχή μου στήν ἐκπροσώπηση τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν συγκληθησομένη Ἁγία καί Μεγάλἦ Σύνοδο. Ἡ ἀπόφασις τῆς προλαβούσης ἐκτάκτου Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μοῦ παρεῖχε αὐτό τό δικαίωμα συμμετοχῆς κατόπιν τῆς παραιτήσεως τῶν πρό ἐμοῦ κατά τά πρεσβεῖα Σεβασμιωτάτων Ἁγίων ἀδελφῶν.

Παραιτήθην προφορικῶς ἐνώπιον τῆς προλαβούσης Ἱεραρχίας γιά λόγους συνειδήσεως καί εἰδικώτερα διότι διαφωνῶ καί διά τήν θεματολογία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί διά τήν διαδικασία. Διαφωνῶ διά τήν θεματολογία διότι μετά 93 χρόνια προετοιμασίας μιᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου ἡ ἐνασχόλησίς της μέ οὐσιωδῶς λελυμένα θέματα ἀπό τήν Πατερική καί Κανονική μας Παράδοση, ὅπως τῆς Νηστείας καί τοῦ Γάμου, μόνον δυστυχῶς θυμηδία προκαλεῖ. Διαφωνῶ καί μέ τήν ἀπαράδεκτη θέση τοῦ κειμένου περί τῶν μεικτῶν γάμων, πού προάγει τόν λεγόμενο λαϊκό συγκρητιστικό οἰκουμενισμό, καί διαφωνῶ ἐπίσης ριζικά μέτά ἄλλα δύο ψηφισμένα κείμενα τῶν προσυνοδικῶν διασκέψεων «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» καί «Ἡ ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῶ συγχρόνῳ κόσμῳ.» Ἐάν πράγματι έπεδιώκετο ἡ Πανορθόδοξος αὐτή Σύνοδος νά εἶναι Ἁγία καί Μεγάλη καί νά ἀποτελεῖ Ἱεράσυνέχεια τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων στόν 21ο αἰώνα καί ἐπέκεινα, διακηρύσσουσα ὅτι «ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καί ἡμῖν», ὤφειλε στοιχοῦσα στό πνεῦμα καί τό γράμμα τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων νά ἀποφασίσῃ τά ἀκόλουθα :

α) Νά ἀναγνωρίσει τίς θεωρούμενες ἀπὸ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους δύο Συνόδους τοῦ ἐνάτου καὶ δεκάτου τετάρτου αἰῶνος ὡς Οἰκουμενικές, δηλ. τήν Η´ ἐπὶ Μ. Φωτίου, τοῦ 879-880, καὶ τήν Θ´ ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ 1351, οἱ ὁποῖες, κατεδίκασαν ἡ μὲν πρώτη τὸ Filioque καί τό πρωτεῖο τοῦ Πάπα ὡς αἱρέσεις, ἡ δὲ δεύτερη τὴν περὶ κτιστῆς Θείας Χάριτος καί Ἐνεργείας αἵρεση, διότι δι’ αὐτῆς προσβάλλεται ἡ σχέσις τοῦ Θεοῦ πρός τήν κτίσιν Του καί ὀργανικῶς ἀνταλλάσσεται ἡ ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ τό ἀλάθητο καί τό πρωτεῖο ἑνός ἀνθρώπου, καί ἑπομένως καὶ τὸν Παπισμό ὡς αἵρεση. Νά ἐπικαιροποιήσει καί ἐπικυρώσει τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1282-1284) διά τῶν ὁποίων ἀκυρώθηκε ἡ ψευδοένωσις τῆς Λυών καί τῆς Μεγάλης Συνόδου (1484) διά τῆς ὁποίας ἀκυρώθηκαν οἱ ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς Συνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας. Να καταδικάσει τό ψευδοπέτρειο δόγμα, πού στηρίζεται σέ πλαστογραφημένα στοιχεῖα (ψευδοκωνσταντίνειος δωρεά, ψευδοπιπίνειος δωρεά, ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις, ψευδοκλημέντεια) καθώς καί τίς διδαχές τῶν ψευδοσυνόδων I καί II Βατικανῆς καί νά ὁριοθετήσῃ τήν θέση τοῦ πρώτου στήν Ἐκκλησία, ὁ ὁποῖος κατά τόν 34ον Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού ἔχει Οἰκουμενικήν ἀναγνώρισιν (9οςἈντιοχείας, 1ος Δ΄, 2ος ΣΤ΄ καί 1ος Ζ) εἶναι PrimusinterPares καί ὄχι PrimussineParibus.

β) Νά ἐκλέξει, νά χειροτονήσει καί νά ἐνθρονίσει στό πάλαι ποτέ περίπυστο Πατριαρχεῖο τῆς Ρώμης καί τῆς Δύσεως νέο Ὀρθόδοξο Πάπα Ρώμης, καί Ὀρθόδοξη Ἱεραρχία μή ἀναγνωρίζουσα τόν σημερινό καταληψία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως καί αἱρεσιάρχη κ. Φραγκῖσκο (HorheBergolio). Ἔτσι, θά ἐλύοντο τά προβλήματα τοῦ Παπισμοῦ καί τῆς Οὐνίας.

διετήρησε ἀδιάφθορο, ἀδιαλώβητο καί εὐωδιάζον τό σκήνωμα τοῦ Ἁγίου Του μέσα στό βόθρο καί ὄχι μέ ἐκείνους πού τό ἔρριψαν μέσα.

Ἑπομένως δέν θά συμμετάσχω στό «ἀνόσιο παίγνιο» τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

 Τρεις (3) φορές ζήτησα  από το google την επιβεβαίωση-επαλήθευση  του έτους και της ημερομηνίας.  Έτσι, όπως  διάβαζα την επιστολή Σεραφείμ  και έβλεπα και τη φωτογραφία του, σάλεψε προς στιγμή ο νους (πολύ θέλει να  αρχίσει να χορεύει… τσάμικο το μυαλό τ΄ανθρώπου; ) και νόμισα πως ναι, μεν, είχαμε, λέει, σήμερα  23/5/, αλλά 1453  και όχι 2016.  Το  δράμα της πολιορκίας της Πόλης έβαινε προς την κορύφωσή του.

Μαθαίναμε εμείς οι  βαριά τραυματίες πολεμιστές στις πρόχειρες δραγατσούλες (καλυβίτσες απο χόρτο και φύλλα) δίπλα από τις τάπιες   που ξεψυχούσαμε τα κακά  μαντάτα.  Δε θα αντέχανε για πολύ οι συστρατιώτες, υπερασπιστές της λατρεμένης Πόλης .Ο Μωάμεθ είχε ρίξει τις επίλεκτες δυνάμεις του πάνω  στο ταλαιπωρημένο, μισογκρεμισμένο τείχος που από μέρα σε μέρα έδειχνε πως  θα κατέρρεε εντελώς. Ο αυτοκράτορας, ψιθύριζαν,  είχε δώσει εντολή στον υπασπιστή του, αν τα πράγματα χειροτέρευαν και οι εχθροί ανέβαιναν στο τείχος, να του πάρει το κεφάλι, για να μην πέσει ζωντανός  και ταπεινωθεί στα χέρια των απίστων.

Ο θρήνος και τα μοιρολόγια των γυναικών και των γερόντων μέσα από την   Αγιά Σοφιά κορύφωνε το δράμα ακόμα περισσότερο. Ο πυρετός με κατέτρωγε και οι πληγές αιμορραγούσαν ασταμάτητα. Είχα πέσει σε ημικώμα και ήξερα πως το τέλος μου δεν ήταν μακριά. Μέσα στην παραζάλη έπιασα, λέει να απαγγέλω  το απόσπασμα του Ξενοφώντα που περιγράφει τις σκηνές, όταν ήρθε στην Αθήνα η είδηση της καταστροφής του αθηναϊκού στόλου στη Σικελία.

“Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά͵ καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν͵ ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων· ὥστ΄ ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη͵ οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες͵ ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς”

Είχαν περάσει σχεδόν 7 μέρες. Εμένα μου φάνηκαν 7 αιώνες από τους πόνους και την αγωνία.Αλλά  ακόμα δεν είχα “φύγει”. Η καρδιά μου ήταν φαίνεται  γερή και συνέχιζε να “δουλεύει” ,έστω και χωρίς να έχει δουλειά, αφού το αίμα μου είχε στερέψει πια. Σταγόνα δεν είχε μείνει στις φλέβες.

 Και ενώ όλοι οι κάτοικοι της πόλης  μικροί και μεγάλοι συνέχιζαν όλες αυτές τις ημέρες να κλαίνε γοερά, οι γέροι  έτυπταν  τα στήθη και οι γυναίκες ξερίζωναν τα μαλλιά τους, ξαφνικά  ήρθε η πολυπόθητη είδηση που θα έδινε τέλος στο μαρτύριο:  “Η Πόλις εάλω”! Ο εχθρός είχε καταλάβει το τείχος σε όλο το μήκος του  και ο αυτοκράτορας λίγο πριν  είχε “πέσει” , μαχόμενος  ως λέοντας.

Τότε, λέει  η όραση, αρχίσανε να χτυπάνε οι καμπάνες και τα σήμαντρα της Αγια Σοφιάς, όλα μαζί, αλλά όχι σε ήχο πένθιμο, σε πανηγυρικό!Χτυπούσαν τρελά για ώρα και όταν σιώπησαν, ξαφνικά  μέσα από  την Αγια Σοφιά ξεπετάγεται μια κομπανία γύφτων με νατούλια και ζουρνάδες, σα βρυκόλακες,σαν μαινάδες αρχαίας τραγωδίας.

 Και πίσω τους, σε  παράταξη στην αρχή και μετά πιασμένοι χέρι χέρι  σε χορό κυκλοτερό ,βγήκαν στον προαύλιο της εκκλησιάς ένα τσούρμο παπάδες. Μεγαλόσχημοι και  ταπεινοί. Με χρυσές μήτρες και γκλίτσες στα χέρια ,ντυμένοι σε χρυσοποίκιλτα άμφια.

Μπροστά, το χορό έσερνε ο Σεραφείμ ,ολόιδιος, όπως τον βλέπω τούτη την ώρα, που τέλεψε η όρασή μου.  Και με στεντόρεια, αποτρόπαιη φωνή τραγούδαγε    και χόρευε τ΄ αψήλου σαν σε τσάμικο πανηγυριού. Κι  ανεμίζανε τα ράσα του και χτυπάγανε  οι χρυσοί  σταυροί αναμετάξυ τους στο  στήθος. “Καλύτερα σαρίκι τούρκικο, παρά τιάρα παπική”, τραγουδούσε και ξανά μανά,  αλλόφρων, να σκούζει να παραληρεί. Και όλο το παπαδαριό στην ομήγυρη του χορού αλάλαζαν από χαρά, σε έκσταση , μέσα σε  όπα -όπα και κρούσεις παλαμών .

Να σου τριβελίζουν το μυαλό, ανακετεμένοι  όλοι τούτοι οι ήχοι  με το θρήνο και τον κοπετό των γυναικών και των γερόντων, δίπλα στον ξέφρενο χορό των παπάδων.  Σμίγανε τούτοι οι αποτρόπαιη ήχοι με τις ιαχές των εχθρών που  κοντοζύγωναν  και το κροτάλισμα των σπαθιών τους .