1.Η Ελλάδα δεν έδωσε πολιτικό άσυλο σε τρεις Τούρκους στρατιωτικούς που ήρθαν μετά το πραξικόπημα
Απορρίφθηκε η αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου στους 3 από τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς που αυτομόλησαν στη χώρα μας μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, στις 15 Ιουλίου.
Για τους υπόλοιπους πέντε Τούρκους θα υπάρξει δεύτερος γύρος επαναληπτικών συνεντεύξεων την επόμενη εβδομάδα.
Να σημειωθεί ότι οι αιτούντες άσυλο έχουν δικαίωμα προσφυγής τόσο σε δευτεροβάθμια επιτροπή, όσο και στα πολιτικά δικαστήρια, με την Τουρκία να πιέζει ωστόσο για την έκδοσή τους, κατηγορώντας τους για συμμετοχή στο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν.
Δεν είναι η Ελλάδα που δεν έδωσε άσυλο στους φυγάδες. “Ελλάδα” είμαστε και μεις. Είναι μια δράκα αναίσθητων, ασυνείδητων και χειραγωγούμενων δημοσίων υπαλλήλων, ,που έγραψαν στα “παλαιότερα των υποδημάτων” τους διεθνείς κανόνες δικαίου,αλλα και τις προβλέψεις της ελληνικής νομοθεσίας και αποφάσισαν, όπως αποφάσισαν. Να στείλουν, δηλαδή, στην αγχόνη τρεις συνανθρώπους μας
Η Ιστορία θα αναζητήσει τα ονόματα των δραστών και θα τα δημοσιεύσουμε. Ζητάμε την παραδειγματική τους τιμωρία , όταν και στη χώρα μας υπάρξει πολιτικός και δικαιικός πολιτισμός. Σήμερα η χώρα ζει μέσα σε ένα πρωτοφανή βαρβαρισμό
Ντροπή τους!
2. Ο πρόεδρος των Φιλιππίνων ξαναχτυπά: Σήκωσε το μεσαίο δάχτυλο στην Ευρώπη
Με ομοβροντία ύβρεων “απάντησε” ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση –έπειτα από ανάλογες αντιδράσεις εναντίον της διεθνούς κοινότητας– με αφορμή την κριτική που του ασκήθηκε για την εκστρατεία που έχει ξεκινήσει για να πατάξει την εγκληματικότητα στη χώρα του.
Ο Ντουτέρτε συνόδευσε τα λόγια και με μια χαρακτηριστική, υβριστική χειρονομία εναντίον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο καταδίκασε πρόσφατα “το κύμα εξωδικαστικών εκτελέσεων και δολοφονιών” στις Φιλιππίνες.
“Τους λέω να πάνε να γ… Το κάνετε αυτό για να εξιλεωθείτε από τα αμαρτήματά σας” είπε απευθυνόμενος στους ευρωβουλευτές, σε ομιλία του στην πόλη Νταβάο που μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι ABS-CBN.
Ο 71χρονος πρώην δικηγόρος είχε καθυβρίσει με τον ίδιο τρόπο και άλλους διεθνείς οργανισμούς, όπως τον ΟΗΕ ενώ είχε χαρακτηρίσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα “πουτάνας γιο”.
Ο αμφιλεγόμενος πολιτικός εξελέγη πρόεδρος των Φιλιππίνων τον Μάιο, με την υπόσχεση ότι θα εξαλείψει τη διακίνηση ναρκωτικών μέσα σε έξι μήνες. Μετά την ορκωμοσία του, τον Ιούνιο, έχουν σκοτωθεί περίπου 3.000 άνθρωποι, οι μισοί από αστυνομικούς και οι υπόλοιποι από άγνωστους δράστες, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία των αστυνομικών αρχών. Την Κυριακή ανακοίνωσε ότι θα παρατείνει για άλλους έξι μήνες την εκστρατεία του για την πάταξη της εγκληματικότητας διότι το πρόβλημα του λαθρεμπορίου ναρκωτικών αποδείχθηκε πιο σοβαρό απ’ ό,τι πίστευε.
Την περασμένη εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε ανησυχίες για “τον εξαιρετικά υψηλό αριθμό των προσώπων που σκοτώνονται σε αστυνομικές επιχειρήσεις” και ζήτησε από τη Μανίλα να ξεκινήσει άμεσα έρευνα για τις δολοφονίες αυτές.
Ο Ντουτέρτε επιφύλαξε ιδιαίτερη μεταχείριση στη Γαλλία και τη Βρετανία, δυο χώρες που τις χαρακτήρισε “υποκριτικές”. Οι αποικιοκράτες πρόγονοι των ευρωβουλευτών σκότωσαν “χιλιάδες Άραβες” και άλλους λαούς, είπε. “Το παίζουν ηθικοί για να ελαφρύνουν το αίσθημα ενοχής τους. Ποιον σκότωσα εγώ; Αν αληθεύουν τα στοιχεία, 1.700, όμως ποιοι είναι αυτοί; Είναι εγκληματίες. Και αυτό το αποκαλείτε γενοκτονία;”, συνέχισε.
“Και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το θράσος να με καταδικάζει. Το επαναλαμβάνω λοιπόν, να πάτε να γ…”, κατέληξε, δείχνοντας το μεσαίο δάχτυλό του στις Βρυξέλλες…
“Οι αποικιοκράτες πρόγονοι των ευρωβουλευτών σκότωσαν “χιλιάδες Άραβες” και άλλους λαούς, είπε. “Το παίζουν ηθικοί για να ελαφρύνουν το αίσθημα ενοχής τους”
Δε θα μείνουμε ούτε στο ύφος και το λεξιλόγιο του τσαμπουκαλεμένου Φιλιππινέζου, ούτε στον “αιματηρό” αγώνα που διεξάγη κατά των εμπόρων ναρκωτικών. Ο αγώνας αυτός είναι καλός. Αρκεί, βέβαια, να τηρείται η νομιμότητα, όταν πρόκειται για κράτος. Κουβαλάει τόσα και τόσα κουσούρια το οργανωμένο κράτος με τον τρόπο που λειτουργεί, παλιότερα και σήμερα. Η συντριπτική τους πλειοψηφία στην εποχή μας, δεν είναι κράτη δικαίου,αλλά δεινής και αισχρής αδικίας και εκμετάλλευσης. Γνωστά αυτά και δοκιμασμένα στην καθημερινότητα του καθενός. Και δεν μπορεί, δε δικαιούται να απαγορεύει την αυτοδικία, αν ίδια η πολιτεία τη χρησιμοποιεί.
Εκείνο που θέλουμε να θίξουμε απ΄όλο αυτό το υβρεολόγιο του…ρέκτη προέδρου των Φιλιππίνων και το οποίο είναι το πιο ανόητο και παράλογο απ΄όσα…κουφά είπε ο τ.δικηγόρος (να, πώς εξηγείται το κουσούρι της απρεπούς συμπεριφοράς του!) , είναι αυτό με τους προγόνους αποικιοκράτες των Ευρωπαίων. Ναι, ήταν εγκληματίες και χείριστοι μάλιστα.Και οι Γάλλοι και οι ΄Αγγλοι και οι Ισπανοί και οι Πορτογάλλοι. Και “τα έργα και οι ημέραι” τους ανείπωτα και ασυγχώρητα
΄Ομως, αυτό το παραμύθι να χρεώνονται οι απόγονοι τα αμαρτήματα των προγόνων είναι….βιβλική πατέντα. Ανισόρροπο και άδικο να πληρώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια το …προπατορικό αμάρτημα! Ελεινό παραμύθι το “αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα”,
Ο καθένας ως άτομο, αλλά και οι πολίτες ,ως λαός, είναι υπεύθυνοι για τη δική τους πορεία, τα δικά τους πεπραγμένα. Δε φταίει ο σημερινός Γερμανός, γιατί ο παππούς του υπήρξε Ναζί. Ούτε η τωρινή Γερμανία ως χώρα, οφείλει κάτι σε κανέναν. Κι αυτά περί πολεμικών αποζημιώσεων, κατά τη δική μας ιστορική θεώρηση και κρίση, είναι ανήκουστα ,ανήθικα και και ιστορικά ανυπόστατα και παράδοξα.
Ο προ-προ πάππος μου ήταν ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ως υποπρόξενος της Αγγλίας την εποχή εκείνη με έδρα τον Πύργο και το Επιτάλιο (τότε Αγουλινίτσα), προετοίμασε με κάθε λεπτομέρεια το εγχείρημα. ΄Ολα τα ιστορικά ντοκουμέντα, εκεί συγκλίνουν. Η εντύπωση στους αγωνιστές και τους πατριώτες της εποχής ήταν πως με την εκτέλεση εκείνη, εξόντωναν έναν ΤΥΡΑΝΝΟ-πράκτορα-τοποτηρητή των Ρώσων, όπως και πράγματι ήταν ο Καποδίστριας. Δεν είχε καμιά σημασία η συνεργασία με τους Εγγλέζουν ή με τον “Διάβολο”, αφού επρόκειτο για την εκτέλεση ενός προδότη-τυράννου και περιφρονητή των μπαρουτοκαπνισμένων αγωνιστών του ΄21.
΄Οπως και να έχει το πράγμα , έχω εγώ προσωπικά και η οικογένειά μου, ως απόγονος του ηθικού αυτουργού μιας δολοφονίας, καμιά ευθύνη; Δε θα ήταν παράλογο και ανήθικο να επωμιστούν οι απόγονοι στο γενεαλογικό μας δέντρο , αυτή την πράξη;
Κι αν ακούγεται σωστό για τα άτομα, γιατί όχι και για τους λαούς; Να βγει, δηλαδή, αύριο ο “Σουλτάνος” να μας ζητήσει την πολεμική αποζημίωση για την εκστρατεία στη Μ Ασία, που επεδίκασαν τότε οι μεγάλες δυνάμεις και μας τη χάρισε ο Κεμάλ, εξαιτίας της φτώχειας που μάστιζε τη χώρα από το προσφυγικό; Μήπως να ζητήσουν οι Τούρκοι και …τόκους υπερημερίας με τη λογική μιας ανόητης “θυγατέρας”, που βρήκε βήμα την πολιτική και τα φληναφήματα περί γερμανικών, πολεμικών αποζημιώσεων, για να ακουστεί να κάνει τζέρτζελο γύρω απο το όνομά της;
Ας αφήσουμε τη δημαγωγία και το λαϊκσιμό προνόμιο των “πολτικών”. Ας μην “τσιμπάμε” και οι πολίτες.
____________________________________________________
1. ΟΛΑΝΤ ΨΥΧΟΠΟΝΩΝ ΤΗΝ ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΑ ΣΥΡΙΑ ΟΝΤΑΣ ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ .
2. ΔΙΑΖΥΓΙΟ- ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΗ… ΜΠΑΝΑΝΑ ΓΙΑ ΠΙΘΗΚΟΥΣ!
3. “ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ” , ΑΛΛ΄ΟΥΧΙ ΕΝ ΠΟΛΕΜΩ.
1. Ολάντ για Συρία: Φτάνει πια! -Ρωσία και Ιράν έχουν ευθύνη για το χάος
Εκκληση να μπει ένα τέλος στο μακελειό στη Συρία έκανε ο Φρανσουά Ολάντ, από το βήμα της Συνόδου του ΟΗΕ, τονίζοντας «Φτάνει πια!».
«Η συριακή τραγωδία θα μείνει στην ιστορία ως ντροπή για τη διεθνή κοινότητα, αν δεν βάλουμε γρήγορα ένα τέλος», είπε ο Γάλλος πρόεδρος, που χαρακτήρισε το Χαλέπι- το οποίο είναι ξανά στο έλεος των αεροπορικών βομβαρδισμών- ως «μαρτυρική» πόλη.
Ο Ολάντ κατηγόρησε το συριακό καθεστώς για την κατάρρευση της εκεχειρίας στην οποία είχαν συμφωνήσει ΗΠΑ και Ρωσία. «Χιλιάδες παιδιά έχουν σκοτωθεί από τους βομβαρδισμούς, ο πληθυσμός λιμοκτονεί, τα ανθρωπιστικά κομβόι δέχονται επιθέσεις και χρησιμοποιούνται χημικά όπλα», είπε ο Γάλλος πρόεδρος.
«Ενα έχω να πω εδώ: φτάνει πια», πρόσθεσε.
Απευθυνόμενος στη Ρωσία και το Ιράν, τους υποστηρικτές του Μπασάρ αλ Ασαντ, ο Ολάντ είπε ακόμη ότι πρέπει υποχρεώσουν το καθεστώς να κάνει ειρήνη, προειδοποιώντας ότι «αν δεν το κάνουν, μαζί με το καθεστώς θα έχουν την ευθύνη για το χάος στη Συρία».
Καλά. Η Ρωσία και το Ιράν είναι οι χώρες που είναι. Δηλαδή, δικτατορίες. Μαφιόζικη η μια, θεοκρατική η άλλη. Δουλειά τους να πουλάνε όπλα, να δολοφονούν και να φυλακίζουν αθώους, να ζουν στην ανηθικότητα ,την τύφλα και το έγκλημα. Να μην έχουν “ιερό και όσιο” γενικώς.
Ο κύριος Ολάντ, όμως, που σεμνύνεται πως ηγείται μιας χώρας με πολιτικό πολιτισμό και κουλτούρα, που υπερηφανεύεται πως η δημοκρατίας τους είναι από τις κορυφαίες της Δύσης, πώς και η τόσο σπουδαία αυτή χώρα, συμπεριφέρθηκε στη διάρκεια της λεγόμενης “αραβικής άνοιξης”, χειρότερα κι από τα παραπάνω δικτατορικά καθεστώτα; Δεν ήταν η Γαλλία, ως μέλος του ΝΑΤΟ ,που διέλυσε τη Λιβύη, αλλά και πριν την Αίγυπτο; Δεν έχει και η ίδια μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην αποσταθεροποίηση, που προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας εγκληματικής πολιτικής του ΝΑΤΟ , ειδικά στην περιοχή της Μ. Ανατολής;
Τώρα τον έπιασε ο πόνος τον Ολάντ για τη συμφορά που δέρνει τη Συρία; Η Δύση δεν ήταν αυτή που βοηθούσε μέχρι πρόσφατα, αν δε βοηθάει ακόμα, τη συριακή αντιπολίτευση, που συνεργάζεται σχεδόν απροκάλυπτα με το ISIS; Δεν είναι οι Τζιχαντιστές καρπός της ανιστόρητης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ;
΄Oχι “δυο μέτρα και δυο σταθμά”. “Στου κρεμασμένου το σπίτι δε μιλάνε για σκοινί”, κύριε Ολάντ. Κι εσείς κρεμάσατε και αποκεφαλίσατε αθώους ανθρώπους,αφού τους παραδώσατε βορά στην εγκληματική μανία τυφλωμένων από πάθη και μισαλλοδοξίες υπανθρώπων. Χιλιάδες αθώα θύματα στις χώρες του θεάτρου του πολέμου αλλά και σε Ευρώπη και Αμερική, πλήρωσαν και πληρώνουν την ανόητη και ανήθικη πολτική σας.
Παριστάνετε σε πάμπολες περιπτώσεις τους χωροφύλακες του κόσμου. “Φυτρώνετε εκεί που δε σας σπέρνουν”. Και μετά, βγαίνετε και αναζητάτε ενόχους και αποδιοπομπαίους τράγους. Οποία υποκρισία!
Η Ιστορία σας θεωρεί υπεύθυνους ΟΛΟΥΣ,όσοι έχετε εμπλακεί σ΄αυτό το έγκλημα που ακόμα είναι σε εξέλιξη στο Ιράκ, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Συρία, τη Β.Αφρική. Δεν έχουν μόνο οι Ρώσοι και οι Ιρανοί ευθύνη.Το ίδιο βάρος επωμίζεστε και σεις. Η Δύση, το ΝΑΤΟ, η Αμερική.
Η Ιστορία δε χαρίζεται σε κανέναν. Αλλοίμονο αν συνέβαινε κι αυτό. Θα ήταν ο κόσμος μια παράνοια.΄Ενα βιβλίο γραμμένο σε μη αναγνωρίσιμη γλώσσα.
2.α. Σάλος στα διεθνή ΜΜΕ για τον χωρισμό Τζολί με Μπραντ Πιτ: Διέκοψαν το πρόγραμμά τους μεγάλα δίκτυα
Η είδηση του χωρισμού της Ατζελίνα Τζολί με τον Μπραντ Πιτ άναψε… φωτιά σε όλα τα ΜΜΕ παγκοσμίως.
Μεγάλα sites και γνωστά διεθνή ΜΜΕ είχαν πρώτο θέμα τον χωρισμό των δύο διάσημων ηθοποιών του Χόλιγουντ, ενώ μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα όπως το CNN και το BBC διέκοψαν το πρόγραμμα τους για να μεταδώσουν την είδηση, ενώ συνέχισαν με ρεπορτάζ για τις αιτίες του διαζυγίου και την επόμενη μέρα για το διάσημο ζευγάρι.
Μάλιστα, το CNN το έχει βασικό πρώτο θέμα στο site του τονίζοντας «Διαζύγιο για τους Μπρατζελίνα», ενώ το BBC το έχει στα βασικά θέματα του. Αναφορά κάτω από τα βασικά του θέματα για το διαζύγιο που άναψε… φωτιές στο Χόλιγουντ κάνει και το πρακτορείο Reuters αναφέροντας «Τέλος για τους Μπρατρ
β. Brangelina: Εχουν περιουσία 500 εκατομμύρια να μοιράσουν
Δεν είναι μονο η βιομηχανία της μαζικής παραπληροφόρησης-αποβλάκωσης άρρωστη. Είναι η ίδια η κοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο νοσούσα βαρέως.
Κι αν διέκοψαν ακόμα και οι… “Τιτάνες” του Τύπου το πρόγραμμά τους, για να μεταδώσουν μια ανόητη είδηση, που αφορούσε την προσωπική ζωή των επίσης ανοήτων χολιγουντιανών αστέρων Πιτ και Τζολί, το έκαναν γιατί εκατομμύρια …πιθηκάκια ήταν σίγουρο πως θα πάθαιναν έμφραγμα από το…φοβερό γεγονός. Και ποιοί παρακαλουθούσαν, αν όχι αυτός ο όχλος, τα προγράμματα των εν λόγω μέσων μαζικής αποχαύνωσης; Δε θα διέκοπταν, φυσκά, τη ροή του προγράμματός τους, αν γνώριζαν πως τους παρακολουθούσαν σοβαροί άνθρωποι με κουλτούρα και ήθος.
Στους χωματερές, μόνο σκουπίδια συναντά κανείς και όσοι κυκλοφορούν σ΄αυτές, δε βρίσκονται εκεί για να… μάσουν άνθη. ΄Η για να πετάξουν ή για να μαζέψουν σκουπίδια έχονται. Και αυτούς τους αποκαλούμε (και είναι) σκουπιδοφάγους. Οπότε, άξια η…τροφή στους τόπους που την αναζητούν.
΄Οσο τώρα για το διαζύγιο των δύο ψωνισμένων αστέρων…”χέστηκε η φοράδα στ΄αλώνι”,που λέγαν και στο χωριό μου. Δε θα μπορέσουμε από τη θλίψη μας σήμερα μπουκιά να βάλουμε στο στόμα μας. Το καημένο και πολυαγαπημένο ζευγάρι (προς χάριν της δημοσιότητας) τί τους έμελλε να πάθουν!
3.Η πρώτη κινηματογραφική τους συνάντηση, στην ταινία ««Μr & Mrs Smith»
«’Ηταν μια “μνημειώδης” αλλαγή για περισσότερους από έναν λόγους!» είχε πει με νόημα , ο Μπραντ Πιτ για την ταινία στην οποία γνώρισε τη γυναίκα της ζωής
του και μητέρα των παιδιών του, Αντζελίνα. Η χημεία τους στα γυρίσματα της ταινίας ήταν εκρηκτική. Ο ηθοποιός ήταν ακόμη παντρεμένος με την Τζένιφερ Άνιστον, αν και ο ίδιος -σε πρόσφατη συνέντευξη του στη Guardian- ισχυρίστηκε ότι η σχέση του με την Αντζελίνα ξεκίνησε μετά τον χωρισμό του από την Άνιστον. Στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας «Mr & Ms Smith», ο Μπραντ εμφανίστηκε μόνος και ο γάμος του με την Άνιστον είχε ήδη λήξει.
Το φαρμακερό σχόλιο εκδίκησης της Ανιστον για τον χωρισμό Τζολί-Πιτ
Αφιερώνουμε το παρακάτω κειμενό μας και στους δυο συζύγους ,που πλέον είναι πρώτοι εχθροί, ως εκδίκηση για τα χρόνια που μας… ζάλισαν τ΄αυτιά, για να μας πείσουν πως είναι το ιδανικό ζευγάρι, οι …αιώνια ερωτευμένοι “έφηβοι” και παθιασμένοι με τη σχέση τους .Κουβέντες του αέρα, βέβαια, από άτομα που στη ζωή τους ως έργο έχουν να επιδείξουν…αέρα ( τόνους υποκουλτούρα) .
Ακόμα και τα παιδιά που υιοθέτησαν δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια κίνηση διαφήμισης, που υποβοηθούσε τη διασημότητά τους. Κι αυτή με τη σειρά της ,βέβαια, έφερνε χρήμα και “δόξα” στους αστόχαστους και αφιλοσόφητους στυλοβάτες της αμερικανικής, βαριάς βιομηχανίας θεάματος -ακούσματος.
26-11-2012“ΕΡΩΤΑΣ-ΑΓΑΠΗ: ΠΡΟΪΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ “ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ” ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ. |
Οι κοινωνίες,από τη στιγμή που εξολίσθησαν από φυσικές και ελεύθερες,ευρείες ομάδες ατόμων ,σε αφύσικες και ανελεύθερες, απέκτησαν ιδιοκτησιακές καταβολές-νοοτροπίες και θεσμοθέτησαν διατάξεις (νόμους) που επέβαλαν-εξασφάλιζαν την “κτήση”,την ιδιοκτησία . Φρόντισαν,λοιπόν, για να εξασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και “εξ αίματος” μεταβίβασή αυτής της ιδιοκτησίας σε απογόνους ,να διδάξουν και επιβάλουν με το πέρασμα του χρόνου τη μονογαμία, η οποία όντως εξασφαλίζει τη αυθεντική “κληρονομικότητα” και είναι εχέγγυο της μεταβίβασης της “κτήσης” από τον πρόγονο στο γνήσιο από-γονό του. Γι΄αυτό, με μοχλό της θρησκεία περισσότερο,τα συστήματα εξουσίας κυνήγησαν αμείλικτα την πολυγαμία και σε κάποιες περιπτώσεις τη εξόρισαν εντελώς από τη ζωή του ατόμου.΄Οπου και όποτε την επέτρεψαν, έγινε όχι επειδή αναγνωρίστηκε το δικαίωμά τους να επιλέγουν οι “υπήκοοί” τους ελεύθερα διαφορετικούς (λίγους ή πολλούς) σεξουαλικούς συντρόφους, αλλά λόγω σκοπιμοτήτων που εξυπηρετούσαν ανάγκες του ίδιου του συστήματος ΄Ετσι, το αφύσικο της μονογαμίας ανεδείχθη- κατέστη …φυσικό και το “ανήθικο”, ηθικό! (Στη ηθική της φύσης, ό,τι είναι φυσικό είναι και ηθικό).
Αλλά, η χειρότερη μορφή εκτροπής της πολυγαμίας και η μετάλλαξή της σε μονογαμία, επετεύχθη με την επινόηση της ύπαρξης τάχα μιας άλλης, ανώτερης μορφής και ποιοτικής “συνεύρεσης”,που στηρίζεται περισσότερο,αν όχι αποκλειστικά, στο συναίσθημα,στη ψυχή και όχι στη “σαρκική” επιθυμία και αποκαλείται έρωτας, αγάπη και τα οποία καταιγιστικά και σε βάθος χρόνου προπαγανδίστηκαν με τη μορφή “πλύσης εγκεφάλου” πως έχουν,τάχα, φυσκή προέλευση ή είναι νόμος και εντολή του θεού. Γι΄αυτό και τον αποκαλούμε “κοινωνικό” έρωτα,επειδή δεν έχει τις επιταγές και τις προδιαγραφές της φυσικής ικανοποίησης του γενετήσιου ενστίκτου.
Το έργο της ανατροπής της φυσικής ισορροπίας, της μετάλαξης-διαστρέβλωσης, δηλαδή, της φυσικής ανάγκης για πολυγαμία, το ανέθεσαν τα “συστήματα” σε δύο “φορείς”: Στους “ιερείς” και στους οπαδούς-υμνητές του έρωτα , συγγραφείς και “φιλοσόφους”.Οι πρώτοι (για να περιοριστούμε στις δύο μεγαλύτερς θρησκείες) είτε ως Γιαχβεδιστές ή Χριστιανοί (Μωυσής, προφήτες, απόστολοι,πατέρες,κλήρος) μέσω της Βίβλου και ειδικά των επιστολών του Παύλου, είτε ως Μουσουλμάνοι (Μωμάμεθ,μουλάδες-ταλιμπάν) με το Κοράνι και τη “σαρία”, όχι μόνο διαμόρφωσαν και επέβαλαν συγκεκριμένους “ηθικούς” κανόνες συμπεριφοράς,αλλά ανέδειξαν αυτή την αφύσικη κατάσταση της μονογαμίας σε υπέρτατη αρετή και όρισαν για τους παραβάτες πολυγαμικούς (με θύματα κυρίως τίς γυναίκες) ποινές…μεταφυσικής κόλασης ή κρεμάλας. Ποιητές,μουσικοί ,“Φιλόσοφοι” από τη Σαπφώ (ο΄Ομηρος έχει μια ιδιόμορφη άποψη για τον έρωτα-αγάπη-σεξ),τον Πλάτωνα,το Σοφοκλή,μέχρι τον Σαίξπηρ και τους σύγχρονους… ροζ “νουβελογράφους”-μυθυιστοριογράφους και τραγουδοποιούς ,ομνύουν στην κυριολεξία, θεοποιούν και εξαίρουν τον έρωτα ως το …υψηλότερο συναίσθημα του ανθρώπου. Η “Ουράνιος Αφροδίτη” κατά Πλάτωνα, ως ..ποιοτική, είναι απείρως ανώτερη και προτιμότερη από την “Πάνδημον Αφροδίτη”. Μάλιστα, δε θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως, σύμφωνα με τις επιταγές και τις παραινέσεις της ροζ “βιβλιογραφίας” και της βιομηχανίας του θεάματος-μουσικής”, γι΄αυτό το θείο ιδανικό του έρωτα , αξίζει κανείς ακόμα και να πεθάνει!.
Σύμφωνα με τη θεωρία της “θείας” προέλευσης και της ανωτερότητας του συναισθήματος του έρωτα και της αγάπης,δύο άτομα,κυρίως διαφορετικού φύλου, επιθυμούν διακαώς να συνυπάρχουν, ως ζευγάρι στη ζωή, αποκλειστικά εκείνα και να συνευρίσκονται πάλι…αποκλειστικά μόνο εκείνα και μεταξύ τους.Η παρέκκλιση, ειδικά από το δεύτερο κανόνα, συνεπάγεται προδοσία-απάτη-“ανηθικότητα” που αποκαλείται απιστία-μοιχεία, χαρακτηρίζεται από τις χειρότερες ηθικές παρεκτροπές και επισύρει ακόμα και… ποινικές ευθύνες. Τιμωρείται, μάλιστα, με σκληρές ποινές και σε προσωπικό επίπεδο (χωρισμός, διαπόμπευση) ή με φυλακίσεις, χρηματικά πρόστιμα και στην περιπτωση της σαρίας με…θάνατο. Βέβαια,εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται, αν απεκδυθεί τον τεχνητό εαυτό που του διαμόρφωσαν τα αφύσικα πρότυπα και στερεότυπα, πως το υψηλό αυτό …ιδανικό, δεν είναι είναι καθόλου τέτοιο. Αντίθετα, είναι η υλοποίηση-έκφραση της ζωώδους συμεριφοράς του ανθρώπου και η αποσφράγιση του “βόθρου” εκείνου που ο Φρόυντ αποκάλεσε “Id”(υποσυνείδητο). Η απελευθέρωσή του αποκλείει εντελώς τη φυσική λειτουργία της λογικής (ΝΟΥΣ-ΕΓΩ),δημιουργεί μια ψευδή,ανυπόστατη και φανταστική εικόνα για τα πρόσωπα και τα πράγματα και υπό την επήρεια αυτής της υποβολής-ύπνωσης (“νευρωτική” κατάσταση) θεοποιείται-εξιδανικεύεται ο “εραστής” ,ο οποίος αποτελεί πλέον το “κέντρο” του κόσμου. Οι ερωτευμένοι έχουν την αφύσικη …πολυτέλεια να πιστεύουν ότι ανήκει ο ένας στον άλλο και πως μπορούν ,κατ΄επέκταση του διαιώματος ιδιοκτησίας στα “πράγματα”, να την αποδεχτούν-επιβάλουν και στα έμψυχα.
Ο “ εραστής”, ως εκ της ιδιότητος του ερωτευμένου ,αποκτά το δικαίωμα να θεωρεί και να πιστεύει ότι ο έτερος “εραστής” αποτελεί ιδιοκτησιακό – “περιουσιακό” στοιχείο του. Μάλιστα, εκμηδενίζει στη συνείδησή του ή υποβαθμίζει την αξία των άλλων “αγαθών” που κατέχει γι΄αυτό είναι έτοιμος ακόμα και να τα θυσιάσει χάριν του “έρωτά” του. Η μεταμόρφωσή του όμως αυτή για το νουνεχή,τον έχοντα σώας τας φρένας ,δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια νευρωτική, θα έλεγαν οι ειδικοί ,κατάσταση,η οποία τον εξωθεί και τον παροτρύνει να επιδιώκει την ικανοποίηση σκοτεινών και βάρβαρων πτυχών του “Εγώ”,όπου προεξέχουν τα ατομικιστικά-εγωιστικά ένστικτα. Η α-φύσικη αυτή μετάλλαξή του ,όντως μπορεί να τον οδηγήσει να θυσιάσει και τη ζωή του για τον “εραστή”,την ίδια ώρα,που δε διανοείται,όμως, όχι να θυσιάσει τη ζωή του,αλλά ούτε να ασχοληθεί, έστω και στοιχειωδώς, με τις ανάγκες του συνανθρώπου του. Εκείνος δίνει ΜΟΝΟ και τα ΠΑΝΤΑ σε συγκεκριμένο πρόσωπο και για συγκεκριμένο σκοπό.Οι άλλοι δεν “υπάρχουν” ή είναι ήσσονος σημασίας η ύπαρξή τους. Το “σκοτεινό αντικείμενο του πόθου” καθίσταται μανία,τρέλα,απόλυτος σκοπός και τον απομονώνει από το κοινωνικό περιβάλλον και από τα κοινά κοινωνικά-πολιτικά προβλήματα. Ακόμα και η φυσική ανάγκη για πολυγαμία και αλλαγή “συντρόφου” στραγαλίζεται και το γενετήσιο ένστικτό του ασκείται για να ικανοποιείται μόνο μέσω του “κτήματος”. Διακατέχεται από απόλυτο πάθος και καθοδηγείται μόνο από εκείνο . Δεν ησυχάζει αν δεν είναι σίγουρος πως δεν κινδυνεύει να “δραπετεύσει” ο συν-αιχμάλωτος . Οι ψυχολόγοι θα έλεγαν πως σ΄αυτή την περίπτωση έχουμε αφύσικη υπερ-ανάπτυξη του “ΕΓΩ”.
Αν ,τώρα. ο άλλος δεν ανταποκρίνεται σ΄αυτές τις απαιτήσεις ,είτε επειδή κάποια στιγμή αμβλύνεται και εξαφανίζεται το πάθος, κυρίως λόγω της συνήθειας-καθημερινότητας, είτε λόγω της “ανάγκης” για αναζήτηση νέου,ερωτικού …θηράματος (ο επιρρεπής στις “ροζ” εκδοχές της ερωτικής ζωής είναι ένας “Σίσυφος”, ένα τραγικά ανικανοποίητο άτομο,που στην ουσία κυνηγάει “χίμαιρες”, ψάχνοντας τον “πρίγκιπα”,ο οποίος φυσικά δε θα φανεί ποτέ,ούτε είναι όπως τον θέλει εκείνο), τότε το “ζεύγος” βιώνει αβυσσαλέες ανατροπές. Κι ενώ ο ένας εραστής “εξανθρωπίζεται”, αφού “έρχεται εις εαυτόν”, ο εναπομένων στο παλαιό πάθος ,αναγορεύεται από τον ίδιο και τον περίγυρό του σε “απατημένο” και εκδικητή, καταλαμβάνεται από αμόκ, κατατρύχεται από απόλυτη “ζήλεια” και φθόνο,που μπορεί να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία ακόμα και στη δολοφονία του “προδότη” .Δεν υπάρχει εγωιστικότερο συναίσθημα από τον έρωτα, αφού απαιτεί απόλυτη υποταγή ελεύθερου προσώπου, δίκην δούλου, και καταφέρνει με την “εκπνοή” του να προκαλέσει-διεγείρει τα χειρότερα, αρνητικά συναισθήματα στον άνθρωπο.
Το γεγονός και μόνο πως ο έρωτας δεν είναι “ένστικτο”, αλλά επίκτητη και διεστραμμένη κοινωνική επιβολή και αντίληψη ,φαίνεται καθαρά από το γεγονός πως δεν έχει διάρκεια,σε αντίθεση με τα αυθεντικά ένστικτα, τα οποία, ως στη στιγμή του θανάτου, δεν καταργούνται και μάλιστα είναι κυρίαρχα.(Η ανάγκη για σεξουαλική ικανοποίηση για παράδειγμα ,έστω και φαντασιακά, είναι παρούσα και καμιά φορά έντονη και σε μεγάλες, γεροντικές ηλικίες).Ο έρωτας ,αντίθετα, ως μη φυσικό,αλλά επινοημένο συναίσθημα,ως προϊόν κοινωνικής προπαγάνδας-επιβολής (“πλύση εγκεφάλου”),αλλά και κακής ερμηνείας και αντίληψης της φυσικής, ερωτικής ορμής του ανθρώπου, είνα πρόσκαιρος, παρωδικός, έχει ημερομηνία λήξης, και όταν συμβεί αυτό, οι ερώμενοι, δεν έχουν την ευαισθησία και το σεβασμό να διαθέτουν ούτε το ελάχιστο θετικό συναίσθημα ο ένας για τον άλλο.Αν νιώθουν κάτι, συνήθως είναι μίσος. οίκτος ή σιχασιά.
Βέβαια, η “ροζ” (ρομαντική) αντίληψη του έρωτα ,ειδικά μέσα από τα υποπροϊόντα της λογοτεχνίας και της “βιομηχανίας” του κινηματογράφου-θεάτρου-τηλεόρασης,μουσικής προσπαθεί να αντιδιαστείλει τον έρωτα του αλόγιστου πάθους (“καψούρα”) από την ήρεμη “αγάπη”,που έχει διάρκεια,ποιότητα, ανθρωπιά και ελεγχόμενη ένταση. Αλλά ,κι αυτό δεν είναι αλήθεια.Δεν υπάρχει τέτοιο συναίσθημα σε μια ερωτική σχέση,έστω και με τη μορφή της αγάπης, όπως την εννοοούν οι “οπαδοί” της ,αφού διατηρεί πολλά (τα περισσότερα) από τα αφύσικα- αρνητικά χαρακτριστικά στοιχεία του έρωτα (“καψούρα”. Πχ,τη ζήλεια, την αποκλειστικότητα, τη μονογαμία,την καταδίκη και την τιμωρία της “παρεκτροπής”-απάτης και το δικαίωμα από τον απατημένο για απαίτηση εξήγησης και επανόρθωσης).