Η Αργεντινή χρεοκόπησε, για δεύτερη φορά τα τελευταία 12 χρόνια, καθώς έσβησαν οι ελπίδες για την εξεύρεση μίας λύσης τα μεσάνυχτα, με τους πιστωτές της που θέλουν να αποπληρωθούν πλήρως για τα ομόλογά τους, με αποτέλεσμα να αναμένονται μειώσεις στις τιμές των μετοχών και των ομολόγων της και να αυξάνονται οι πιθανότητες επιδείνωσης της οικονομικής ύφεσης εφέτος.

Μετά από μία μακρά δικαστική διαμάχη με τα κερδοσκοπικά ταμεία (hedge funds) που αρνήθηκαν να δεχθούν την αναδιάρθρωση του χρέους της Αργεντινής μετά τη χρεοκοπία της χώρας το 2002, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής δεν κατάφερε να επιτύχει συμφωνία πριν την καταληκτική προθεσμία που είχε έως τα μεσάνυχτα για την πληρωμή τοκομεριδίων σε αναδιαρθρωμένα ομόλογά της.

Ακόμη και μία σύντομη χρεοκοπία θα αυξήσει το κόστος δανεισμού των επιχειρήσεων, θα ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στο νόμισμα της χώρας (πέσο), θα εξαντλήσει τα μειωμένα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας και θα τροφοδοτήσει τον πληθωρισμό της χώρας που είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο, αναφέρει το πρακτορείο Reuters.

Στο μεταξύ, από σήμερα το πρωί που έμαθα την είδηση  της (αναμενόμενης) χρεοκοπίας,δε μου φεύγει από το μυαλό αυτό που είπε  ο Μέσι μετά τη λήξη του  τελικού στο Μουντιάλ:  “Μπορεί να πήραν οι Γερμανοί τη νίκη, αλλά εμείς είμαστε οι καλύτεροι στον κόσμο ,ό,τι και να πουν”. Την ίδια ώρα που ο ποδοσφαιρικός… μεσσίας Μέσι υποστήριζε αυτά, σύσσωμος ο λαός της Αργεντινής θρηνούσε για τη μεγάλη αδικία,να στερήσουν τη νίκη σε μια εθνική ομάδα, που οι περισσότεροι τη θεωρούν την καλύτερη στον κόσμο (να μη  ξεχνάμε πως η Αργεντινή έχει βγάλει και τον άλλο… ιεροφάντη   της στρογγυλής θεάς, τον Μαραντόνα!)

Αλλά,δε με ταράζει θυμικά με οποιοδήποτε τρόπο ούτε και  η   (αναμενόμενη) μαυρογυαλούρικη οργή του Τσίπρα (στον οποίο ανήκει η περίφημη φράση “να γίνει η Ελλάδα Αργεντινή”) για τους παγκόσμιους (αλήτες) τοκογλύφους που πίνουν το αίμα  του δύστυχου  λαού της Αργεντινής. Και δε με ταράζουν οι ιαχές και οι κατάρες των απανταχού της γης ψευτοαριστερών, γιατί σε καμιά περίπτωση ένα τέτοιο “πράμα”,που λίγες μέρες πριν σπάραζε στο εθνικό μνημόσυνο για την ήττα της ομάδας του,δεν είναι λαός. Είναι μια “μάζα”,που τρέφεται με “άρτον και θεάματα” και που τώρα θα τα στερηθεί και τα δύο. Γιατί, επομένως,να… χαλάσω τη ζαχαρένια μου για δαύτους;

΄Αξιος ο μισθός τους. Να μην ξεχνάμε πως κάθε λαός εισπράττει τη…χρεοκοπία που του αξίζει.