1. α. ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Κυβερνητικός αξιωματούχος για Θάνου: Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο
Μετά τον σάλο που ξέσπασε με τον διορισμό της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου ως προϊσταμένης του Νομικού Γραφείου της Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού, κυβερνητικές πηγές έδωσαν τη δική τους απάντηση.
«Δεν είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά, καθώς και ο πρώην πρόεδρος του ΣτΕ Σωτήρης Ρίζος ανέλαβε διευθυντής του Νομικού Γραφείου του Προέδρου του Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος μετά τη συνταξιοδότησή του», αναφέρουν.
β. Μαξίμου για Θάνου: Η ΝΔ σπιλώνει υπολήψεις -Δεκάδες δικαστικοί κατέλαβαν αντίστοιχες θέσεις
Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης στην προσπάθειά τους να υποστηρίξουν με ακόμα ένα ανόητο επιχείρημα το αφήγημά τους περί δήθεν παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη, ψεύδονται, χυδαιολογούν και σπιλώνουν υπολήψεις.
Τελευταία αφορμή αποτέλεσε η ανάληψη καθηκόντων της ε.τ. Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασιλικής Θάνου – Χριστοφίλου αμισθί ως Προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού, μετά τη συνταξιοδότησή της.
Επειδή ο συντάκτης της ανακοίνωσης της ΝΔ, είτε έχει κοντή μνήμη είτε όψιμα μπήκε στην πολιτική, υπενθυμίζουμε, ότι η ΝΔ δεν είχε κανένα πρόβλημα όταν:
– Ο Χαράλαμπος Αθανασίου παραιτήθηκε από εν ενεργεία Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, προκειμένου να μπει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Ν.Δ. επί Αντώνη Σαμαρά και εν συνεχεία να αναλάβει χρέη υπουργού Δικαιοσύνης.
– Ο πρώην Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης Πικραμμένος, ως εν ενεργεία δικαστικός λειτουργός την περίοδο 1991-1993 ήταν σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όπως έχει παραδεχθεί ο ίδιος, και μετά έγινε Πρόεδρος του ΣτΕ! Σήμερα δε, ως συνταξιούχος τέως Πρόεδρος του ΣτΕ συνεχίζει να παρέχει τις νομικές του γνώσεις στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
– Ο Κωνσταντίνος Μενουδάκος, επίσης ως εν ενεργεία δικαστικός λειτουργός, υπήρξε Νομικός Σύμβουλος της κυβέρνησης Σημίτη.
Σε αυτούς προστίθενται δεκάδες ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, οι οποίοι στο παρελθόν έχουν διατελέσει υπουργοί, νομικοί σύμβουλοι σε υπουργεία και έχουν υπηρετήσει στα νομικά γραφεία της Προεδρίας της Δημοκρατίας, στο γραφείο Πρωθυπουργού και στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.
Απαιτεί λοιπόν τουλάχιστον θράσος από τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη να εγκαλεί την κυβέρνηση για την ανάληψη καθηκόντων από την πρώην Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του Αρείου Πάγου μετά τη συνταξιοδότησή της, αλλά και σαφή προσβολή προς τα πρόσωπα των δικαστικών λειτουργών που αποφασίζουν κατόπιν της λήξης της θητείας τους να εισφέρουν τις νομικές τους γνώσεις από θέσεις που εκείνοι επιλέγουν.
΄Οχι πως και οι ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ θα λειτουργούσαν διαφορετικά ή θα έλεγαν άλλα, αν αλλάζανε ρόλους με τη Ν.Δ. “΄Ολα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη”. Γνωστό αυτό.
΄Ομως, είναι μια χαρά ευκαιρία να διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά πως “πολιτική” (κυρίως στην ελληνική, κομματική αντίληψη), σημαίνει πρωτίστως έλλειψη τσίπας, υποκρισία, παλιανθρωπιά. Να λες πως “στο σπίτι του κρεμασμένου”,ΝΑΙ, “μιλάνε για σκοινί”.
Πώς το έλεγε η σοφή αρχαιότητα; “‘ Αλλων ιατρός αυτός έλκεσι βρύων” (=είναι γιομάτος από αρρώστιες και λέει πως μπορεί να γιατρέψει τους άλλους!).
2. «ΝΟΜΙΚΑ ΑΣΧΕΤΟΙ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΙ»
Πρώην πρόεδρος ΣτΕ για τις επιθέσεις στη Δικαιοσύνη: Αισθανόμαστε ότι ζούμε σε καθεστώς στυγνής δικτατορίας
«ΝΟΜΙΚΑ ΑΣΧΕΤΟΙ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΙ»
Με τέτοια…φληναφήματα και χωροφυλακίστηκες εκφράσεις, βγάζουν οι περισσότεροι σαν τον…ομιλούντα π. πρόεδρο του ΣτΕ και τις αποφάσεις τους. Και “δεν τρώει η μούρη τους χώμα”, όταν διαπλέκοντα, είναι ανεπαρκείς, φοβούνται, κρύβονται, αποφεύγουν για χίλιους λόγους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους .Και καταφεύγουν στον αντιπερισπασμό ως όπλο, στις ύβρεις, όπως σ΄εκείνο το “θεσμικά κατάπτυστοι και στυγνή δικτατορία”. Αντί για αυτοκριτική για τσίπα για υπευθυνότητα.
Αυτοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους είναι οι θεσμικοί κατάπτυστοι. Και πρώτοι εκεί στο ΣτΕ δεν την κάνουν πολλοί. Επεμβαίνουν με αποφάσεις τους σε “ξένα χωράφια”, προσπαθούν να χειραγωγήσουν πολιτικές αποφάσεις, “περνούν τα εσκαμμένα” ,για να κρύψουν τις δικές τους πομπές. Την αγαστή διαπλοκή τους με τον Μητσοτάκη ,τον αυριανό πρωθυπουργό τους. Κι αυτό δεν είναι προσωπική μας μόνο εκτίμηση- διαπίστωση, αλλά συναδέλφων τους, που έχουν σύνεση και τσίπα.
Τί περιμένεις από ένα χειραγωγούμενο κομματικά θεσμό του ΣτΕ, που για να σώσουν τα “λουλούδια” της Δεξιάς Ντόρα Μπακογιάννη και Μαριέττα Γιαννάκου, συγκάλυψαν ένα φόνο, εκείνο του συναδέλφου Γιώργου Τριάρχη ,που κατήγγειλε τη διαφθορά στην οποία εμπλέκονται και οι δύο κυρίες ; Ποκλητική συγκάλυψη, ξετσίπωτη, ανίερη. Και μιλάμε για φόνο!
Και όχι μόνο στο ΣτΕ. Και στα προηγούμενα δικαστήρια που έγιναν οι καταγγελίες για το έγκλημα, έβγαζαν αποφάσεις…”άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”.
Θα τα πούμε σύντομα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. Αλλά είναι σίγουρο πως οι…θεσμικά κατάπτυστοι δεν πρόκειται να θορυβηθούν. Θα ξεκοκαλίζουν τη σύνταξή τους, χωρίς αιδώ. Γνωστά αυτά στη χώρα της “φαιδράς πορτοκαλέας”.
1. “ΚΑΜΙΝΙ” ΄Η “ΦΑΛΗΡΟ” ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΜΕΣΑ. ΑΣ ΔΙΑΛΕΞΟΥΝ
2. ΕΙΣΑΙ… ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΑΜΑ ΚΥΝΗΓΑΣ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΑ
3. ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ. ΚΑΙ Μ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ!
1. Καμίνι» η χώρα από τον νέο καύσωνα -Ανεβαίνει κι άλλο η θερμοκρασία
Πηγή: «Καμίνι» η χώρα από τον νέο καύσωνα -Ανεβαίνει κι άλλο η θερμοκρασία | iefimerida.gr
Καμίνι η χώρα δεν είναι. Κάνει απλά ζέστη. Πολλή αν θέλετε ζέστη. Της εποχής, κανονικά. Δε ζούμε δα και στον…παράδεισο. Αλλά, δεν ήρθε ούτε το τέλος του κόσμου ούτε είναι η πρώτη φορά.
Τρομολαγνία ,πανικό, ανασφάλεια είναι τα προϊόντα που παράγουν στο αισχρό έντυπο παραπάνω και στις άλλες φυλλάδες. Και θα ήταν μάλλον επιτυχής η φράση στον τίτλο τους , αν οι ίδιοι άναβαν ένα καμίνι και έπεφταν μέσα.΄Η ας ροβολήσουν κατά “Φάληρο” με… μια πέτρα στο λαιμό.
Και στον εαυτό τους θα προσέφεραν εξιλέωση (αν και “ο τεθνεώς ου δεδικαίωται)” και ο κόσμος θα είχε ξεβρωμίσει απο μια επικίνδυνη για την “υγεία” του χωματερή. Αλλά…θέλει…αρετή και τόλμη να ντρέπεσαι!
2.WSJ: Γιατί δεν εφαρμόζεται ο αντικαπνιστικός νόμος; Γιατί είναι Ελληνες
Στην αποτυχία να εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός νόμος στην Ελλάδα αναφέρεται σε εκτενές ρεπορτάζ της η Wall Street Journal, τονίζοντας ότι το πρόβλημα στην εφαρμογή του είναι οι ίδιοι οι Έλληνες.
Θυμάμαι ένα χρόνο πριν ,τέτοιο καιρό στα Πολιτικά της Εύβοιας. Τρώγαμε ένα βραδάκι σε μια παραλιακή ταβερνίτσα. Είμαστε μια μεγάλη Ελληνο-Εγγλεζο-παρέα. Δίπλα μας κάτι κλαρινογαμπροί, αντάμα με άλλα ξέκωλα, δεν ήταν μόνο που σκούζανε σαν να τους σφάζανε (έτσι “συζητάνε” συνήθως οι ΄Ελληνες) ή τσιρίζανε υστερικά στα γέλια τους, φούμαιρναν κιόλας άπαντες. Μιλάμε για οκτώ άτομα και οι καπνοί τους από τον αέρα πάνω μας! Ουδείς από μας καπνιστής στο μεταξύ.
Ο φίλος Εγγλέζος της παρέας μας πού κάτι τέτοια δεν τα σηκώνει και εύκολα “τα παίρνει κρανίο” (εξαιρετικά σπάνιο για ΄Αγγλο, εκτός αν, όπως ο δικός μας εδώ, είναι δυναμικός ακτιβιστής και δεν κολώνει), τους κεραυνοβολεί και τους ζητάει ή να σταματήσουν να καπνίζουν ή να αλλάξουν τραπέζι. Και οι Ελληνάρες, οι βλαχαντεροί των σκυλάδικων, αντί να “φάει η μούρη τους χώμα”, να ζητήσουν συγγνώμη και να αλλάξουν τραπέζι στη στιγμή, ένας τους, σε πανάθλια αγγλικά της “παραλίας”, τον ρωτάει αν είναι… φασίστας. Ο Εγγλέζος, που προφανώς παρανόησε, δεν κατάλαβε ή δεν ήθελε να πιστέψει τί ακουγαν τα αυτιά του, του απαντά πως “ναι ,καλά το κατάλαβες πως είναι φασισμός να καπνίζετε στη μούρη του άλλου”.
΄Οταν ανάλαβα να του εξηγήσω πως όχι, φασίστας δεν ήταν αυτός που με τη βία μας ανάγκαζε να στερηθούμε ό,τι δικαιούμαστε με την ιδιότητα του ανθρώπου και εν προκειμένω να μην αναπνέουμε το βρώμικο και δηλητηριασμένο αέρα από τα άρρωστα πνευμόνια του, αλλά φασίστας ήταν εκείνος, ο Εγγλέζος ,δηλαδή, που απαίτησε να σεβαστούν το άγρια καταπατημένο δικαίωμά του…”ποιος είδε το θεό και δε φοβήθηκε”! Τρεις τον κρατήσαμε να μην κάνει “τόπι στο ξύλο” (ήταν και γεροδεμένος) το θρασύτατο φασιστάκι.
Χρειάστηκε να γίνει τζέρτζελο, να επέμβουν και άλλοι από γύρω και να τους ζητήσει ο ταβερνιάρης να αλλάξουν τραπέζι. Αλλιώς, ή θα έπρεπε να σκοτωθούμε μεταξύ μας ή να πάρουμε την αστυνομία (που ΔΕΝ το συνηθίζαμε στην παρέα μας) ή να καθόμαστε σαν… κότες να μας βάζει ο κάθε…σπηλαιόβιος “χέρι στο κ@λο” να δει αν έχουμε αυγό!
Οι Ελληνάρες λέμε. Αμετανόητοι, θρασείς, ημιμαθείς, απολίτιστοι. Να ντρέπεσαι εξαιτίας τους να λες έξω πως είσαι ΄Ελληνας.
Υ.Γ Τη σκηνή στα Πολτικά,την έχω ζήσει άπειρες φορές στη ζωή μου και με προσωπική εμπλοκή και ως αυτόπτης μάρτυρας ίδιων περιστατικών με άλλους. Δεν έχουν φιλότιμο οι καπνιστές.(Κι ας είναι μια από τις αρετές της φυλής το φιλότιμο). Είναι …καθαρόαιμοι φασίστες, ακόμα κι εκείνοι που λεν πως είναι αντιφασίστες. Στις συμπεριφορές της καθημερινότητας φαίνεται αν είσαι φασίστας, ναζιστάκος, φαλλοκράτης-αιδοιοκράτισα, παλιάνθρωπος. Κι ας λες εσύ ό,τι θέλεις.
3.ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Νίκος Δήμου στο iefimerida: «Καραμανλής και Τσίπρας έκαναν την Ελλάδα ανέκδοτο…»
Διαφημιστής, δημοσιολόγος, αρθρογράφος, συγγραφέας, ποιητής είναι ορισμένες από τις ιδιότητες που θα μπορούσαν να προστεθούν δίπλα στο όνομά του. O Nίκος Δήμου είναι όμως, πάνω από όλα, ένας άνθρωπος που δεν χαρίζεται σε κανέναν -ούτε στον εαυτό του.
«Ηταν τραγική η τετραετία του Κώστα Καραμανλή με τον Προκόπη Παυλόπουλο», λέει. «Δεν περίμενα τέτοιο “καπέλωμα” της Εκκλησίας στην κυβέρνηση. Ευχαριστώ τον Θεό που με έκανε να ζήσω πολλά χρόνια για να απολαύσω αυτόν τον θίασο, του οποίου δεν έχει υπάρξει άλλο δείγμα στην Ιστορία. Οσο για την Κεντροαριστερά, είναι μια χαμένη υπόθεση».
– Κύριε Δήμου, πιστεύετε ότι ο δεξιός χώρος, αν επιστρέψει στην εξουσία, θα ξανακάνει τα ίδια λάθη ή έχει αποκτήσει συναίσθηση των ευθυνών του;
«Το θέμα πάει πολύ βαθύτερα. Είμαστε μια εντελώς ανώριμη κοινωνία. Δεν έχουμε αποκτήσει τρόπο να σκεφτόμαστε σωστά. Οι ρίζες βρίσκονται στην ιστορία μας, στα τετρακόσια χρόνια της τουρκοκρατίας και στη διάθεση των Βαυαρών να μας κάνουν Ευρωπαίους. Θέλαμε να έχουμε και την περικεφαλαία του Περικλή και το ημίψηλο του Ευρωπαίου. Από αυτό το σοκ η Ελλάδα δεν απέκτησε ποτέ αστική τάξη. Κι αυτό είχε πολλές επιπτώσεις».
– Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να αλλάξει το τοπίο;
«Οσο θαυματοποιός κι αν είναι λοιπόν ο Μητσοτάκης, ο Μακρόν της Ελλάδας -και μακάρι να υπάρξει ποτέ ένας Μακρόν-, δεν μπορεί να αλλάξει την ταυτότητα μέσα σε λίγα χρόνια. Είναι θέμα παιδείας. Η παιδεία είναι φαύλος κύκλος. Γιατί τη μεταφέρουν οι καθηγητές και τους καθηγητές ποιος τους εκπαιδεύει; Μια μελέτη που είχαν κάνει πρόσφατα οι καθηγήτριες Φραγκιουδάκη και Δραγώνα, σε δείγμα 2.000, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι η πιο συντηρητική και άμουση τάξη. Πρέπει λοιπόν για να αλλάξεις τη νοοτροπία των μαθητών να αλλάξεις τη νοοτροπία των δασκάλων. Αλλά αυτούς ποιος θα τους εκπαιδεύσει;».
– Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι αλλαγές στην Παιδεία που επιχειρεί να κάνει σήμερα η κυβέρνηση;
«Αυτό που εγώ βλέπω είναι ότι δεν θέλουν να φτιάξουν τίποτα. Θέλουν να βολέψουν καταστάσεις, να ευκολύνουν τα πράγματα, να μαζέψουν ψήφους. Ολη η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα για μένα είναι ανέκδοτο. Ευχαριστώ τον Θεό που με έκανε να ζήσω πολλά χρόνια για να απολαύσω αυτόν τον θίασο, του οποίου δεν έχει υπάρξει άλλο δείγμα στην ιστορία. Ολο το περιβάλλον γύρω από αυτή την κυβέρνηση. Είναι ακριβώς ό,τι δεν χρειαζόμαστε».
– Και τι χρειαζόμασταν;
«Μετά την τραγική διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Β’, χρειαζόμασταν μια κυβέρνηση εκσυγχρονιστική, που θα μπορούσε να προσπαθήσει να αλλάξει τα πράγματα, ώστε να βελτιωθούν σε βάθος χρόνου. Αντ’ αυτού, πήγαμε σε έναν θίασο ποικιλιών, ο οποίος χρησιμοποιεί είτε νεκρά ιδεολογήματα είτε αυτοσχεδιασμούς».
– Θεωρείτε τον Κώστα Καραμανλή μοιραίο πρόσωπο στην πορεία της χώρας; Περισσότερο από τον Γιώργο Παπανδρέου;
«Κατά κάποιον τρόπο ναι. Υπήρξε στην πρόσφατη ελληνική ιστορία μια εξαιρετική τετραετία, η πρώτη της διακυβέρνησης Σημίτη. Δυστυχώς υπήρξε μια τραγική επόμενη, όπου ξύπνησε το βαθύ ΠΑΣΟΚ και έκανε πίσω. Ακολούθησε μια χειρότερη με τον Κώστα Καραμανλή και τον τωρινό πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, κατά την οποία πολλαπλασιάστηκε κατά εκατοντάδες χιλιάδες το κόστος του κράτους. Μετά ήρθε ο συμπαθέστατος αλλά αφελής Γιώργος Παπανδρέου στον οποίο προσπάθησαν να εξηγήσουν τα πράγματα…».
– Και τώρα ποια είναι η κατεύθυνση;
«Εγώ θα ήθελα τον Κώστα τον Μπακογιάννη αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας στη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αλλά δυστυχώς δεν θα γίνει ποτέ λόγω συγγένειας. Είναι ένας άνθρωπος που έχει κάνει πάρα πολλά πράγματα και η δυνατότητά του να ξεχωρίζει το σημαντικό από το ασήμαντο είναι εξαιρετική.
Πιστεύω ότι και ο Μητσοτάκης είναι ένας σκεπτόμενος πολιτικός. Εχει όμως ένα τεράστιο βάρος με το κόμμα που κουβαλάει. Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδράσουν εκείνοι που θα κινδυνεύσουν να μην είναι υποψήφιοι, όπως επίσης αναρωτιέμαι αν τελικά θα τους ψηφίσει ο ελληνικός λαός. Ενας Αμερικανός παραγωγός, όταν τον ρωτούσαν πώς κάνει πάντα επιτυχίες με τις ταινίες του, έλεγε ότι “πρέπει να αρέσουν σε ένα δωδεκάχρονο παιδί”. Ετσι είναι και ο λαός μας σε σχέση με το κόμμα που ψηφίζει».
– Θα μπορέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ανανεώσει τη Νέα Δημοκρατία;
«Έχει την πρόθεση, έχει τις γνώσεις, έχει και την πολύ σωστή κρίση. Τα πράγματα που ακούω να λέει μου φαίνονται πολύ σωστά. Από εκεί και πέρα, αν θα μπορέσει να ανανεώσει το κόμμα, αν θα μπορέσει να δημιουργήσει ένα επιτελείο νέων ανθρώπων, δεν μπορώ να το ξέρω. Οι δυνάμεις της αντίδρασης και της συντήρησης στην Ελλάδα είναι πανίσχυρες. Εδώ, βλέπετε, η Εκκλησία, ένας από τους λόγους που είμαστε στα χάλια που είμαστε, ίσως όχι ο μόνος, αλλά σαφώς ο χειρότερος, καπέλωσε και τον ΣΥΡΙΖΑ και του υπαγόρευσε το μάθημα των Θρησκευτικών…».
– Υπάρχει κόμμα που μπορεί να αντιτεθεί στην Εκκλησία;
«Οχι, δεν περίμενα θαύματα, δηλαδή χωρισμό κράτους – Εκκλησίας, που είχε εξαγγελθεί άλλωστε. Δεν περίμενα μεγάλες μεταρρυθμίσεις και εντυπωσιακές αλλαγές. Αλλά δεν περίμενα να γίνει και το αντίθετο. Δεν είναι ότι δεν κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλει την κοσμική του άποψη στην Εκκλησία, αλλά ότι την κατήργησε και ακολούθησε την Εκκλησία».
– Για λόγους ψηφοθηρίας;
«Ναι. Στη συζήτηση του Μητσοτάκη με τον Ράμφο, στο τέλος ο Ράμφος του είπε ότι επιτέλους κάποιος πρέπει να χωρίσει το κράτος από την Εκκλησία και ο Μητσοτάκης είπε ότι δεν είναι το βασικό τους θέμα… Πρέπει να βρεθεί ένας άνθρωπος που να έχει το κουράγιο που είχε ο Ελευθέριος Βενιζέλος να πηγαίνει κόντρα στον λαό. Δεν τον βλέπω να υπάρχει, εκτός αν εξελιχθεί ο Μητσοτάκης σε κάτι τέτοιο».
– Πώς βλέπετε την ιστορία της Κεντροαριστεράς;
«Κατ’ αρχάς πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι σε μεγάλο βαθμό κεντρώα, αλλά μετά τη μεταπολίτευση ο χώρος του Κέντρου έπεσε σε λάθος χέρια. Κατ’ εμέ, ο φυσικός αρχηγός της κεντρώας παράταξης θα έπρεπε να είναι η Άννα Διαμαντοπούλου, γιατί είναι ευφυής, με σωστές απόψεις και μια διοικητική πείρα ευρωπαϊκού επιπέδου. Τη Φώφη Γεννηματά ούτε τη συζητάω. Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Οτι έχεις μια ικανή γυναίκα, φιλόδοξη, αλλά χωρίς λαϊκό έρεισμα. Μια άλλη γυναίκα, ανίκανη, αλλά με λαϊκό έρεισμα. Κι έχεις τον καλύτερο όλων, κατά τη γνώμη μου, τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος όμως είναι αντιπαθής ακόμα και στον εαυτό του. Δεν έχει αρχηγό αυτό το μαγαζί και στην Ελλάδα κόμμα χωρίς αρχηγό δεν κάνει τίποτα. Αυτό φοβάμαι και λυπάμαι γιατί αυτός είναι και ο δικός μου χώρος. Νομίζω ότι είναι μια χαμένη υπόθεση».
– Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που βασίζεται στον Αλέξη Τσίπρα…
«Αν αυτή τη στιγμή έφευγε από τη μέση ο Αλέξης Τσίπρας, το κόμμα θα διαλυόταν σε δεκάδες συνιστώσες. Νομίζω ότι και μετά από μια ήττα, ο ίδιος έχει δυνατότητες επιβίωσης, είναι ικανός, είναι ρωμέικο πλάσμα και επικοινωνεί με τον Ρωμιό. Πιστεύω ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει βουτιά με το κεφάλι βέβαια, αλλά έχει και τσαγανό και “χαρισματικότητα” για να μπορέσει να συντηρηθεί. Η έλλειψη παιδείας παίζει ρόλο στη χώρα μας. Αν ο Ελληνας κληθεί να επιλέξει μεταξύ του διανοούμενου και του μάγκα, ποιον θα προτιμήσει; Τον μάγκα».
– Πώς σας φάνηκε το Μνημείο της ΕΡΤ;
«Είναι γελοίο όχι απλώς το μνημείο, αλλά και η ιδέα του να βάλεις 23 ανθρώπους, που πέθαναν από διάφορες αιτίες, ότι είναι πεσόντες της ΕΡΤ… Μπορεί να μην είμαστε Πολυτεχνείο όπου μπήκε το τανκς, όπως είπε ο κ. Τσακνής, αλλά μπήκε το τανκς της ανεργίας… Εν τω μεταξύ, όλοι αυτοί που ήταν μέσα στην ΕΡΤ αποζημιώθηκαν παχυλά!».
– «Η δυστυχία τού να είσαι Έλληνας» αποδείχθηκε διαχρονικός τίτλος…
«Ομολογώ ότι όλη αυτή η κρίση μού έδωσε μια θετική εξέλιξη: Το βιβλίο μου αυτό, “Η δυστυχία τού να είσαι Έλληνας“, που κυκλοφορεί από το 1975, σε διαρκείς επαναληπτικές εκδόσεις, αποτελεί ρεκόρ πωλήσεων. Πουλάει κάθε χρόνο πέντε με έξι χιλιάδες αντίτυπα, έχει μεταφραστεί σε όλες γλώσσες και παγκοσμίως έχει πουλήσει πάνω από εκατό χιλιάδες, ενώ έχει εισπράξει διθυραμβικές κριτικές… “Δυστυχώς φορτώθηκες τη ‘Δυστυχία’ για την αιωνιότητα”, μου είχε πει ο μακαρίτης Γιώργος Σαββίδης.
Αλλά στην Ελλάδα μού έκανε ζημιά αυτό το βιβλίο. Διότι πριν κυκλοφορήσει ήταν διθυραμβικά αυτά που γράφτηκαν για μένα και μετά, λόγω της εντυπωσιακής επιτυχίας του, δεν γράφτηκε σχεδόν τίποτα, ούτε για τα υπόλοιπα βιβλία μου. Ακόμα και τη διεθνή επιτυχία της “Δυστυχίας” δεν την έχει αναφέρει πουθενά ο ελληνικός Τύπος».
– Πώς διαχειρίζεστε αυτή τη διαρκή σύγκρουση και απόρριψη;
«Ο Έλληνας παραμένει ενοχλημένος από το γεγονός ότι κάποιος πετυχαίνει. Εμένα δεν με συμπαθούν οι υπόλοιποι συγγραφείς, με θεωρούν αποδιοπομπαίο τράγο και περιθωριακό πλάσμα γιατί κάποτε ως επιχειρηματίας κέρδισα χρήματα. Η φίλη μου η Κική Δημουλά μου λέει ότι αν δεν σε δουν να ζητιανεύεις στη Σταδίου, κανείς δεν θα παραδεχθεί ότι είσαι πνευματικός άνθρωπος».
– Σας κοστίζει, υποθέτω…
«Ναι, με έχει πικράνει. Γράφω πάνω από εξήντα χρόνια. Κάθε χρόνο το υπουργείο Πολιτισμού βγάζει μια λίστα με όλα τα βιβλία που κυκλοφόρησαν μέσα στη χρονιά, από την οποία προκύπτει μια μικρότερη ώστε να επιλεγούν τα κρατικά βραβεία. Δικό μου βιβλίο μου δεν έχει μπει ποτέ ούτε στη μεγάλη ούτε στη μικρή. Δεν υπάρχω. Όπως δεν υπάρχω σε καμία ελληνική ανθολογία».
– Γιατί;
«Οταν έφυγα από το “Βήμα”, για τα επόμενα δύο χρόνια δεν χτύπησε ούτε μια φορά το τηλέφωνο για δουλειά -κι ας ήμουν ο πιο επιτυχημένος του αρθρογράφος. Ενα βράδυ, θυμάμαι, συνάντησα τον Τεγόπουλο: “Ξέρεις γιατί δεν είσαι στην ‘Ελευθεροτυπία’;”, μου είπε. “Γιατί γράφεις ό,τι θες. Κι όμως έχεις είκοσι χιλιάδες αναγνώστες, που σε ακολουθούν μετά τα Επίκαιρα” -απ’ όπου είχα φύγει παλαιότερα. Και του απάντησα: “Μήπως έχω τόσους αναγνώστες γιατί γράφω ό,τι θέλω και αυτό το ξέρουν οι αναγνώστες;”.
Πρόσφατα, μια Γαλλίδα δημοσιογράφος που γνώρισα με αφορμή μια έρευνα που έκανε στην Ελλάδα, μίλησε με πολλούς και μου είπε: “Σας αποκλείουν γιατί τους πέφτετε πολύς”».