ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

  1. ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ  ΓΥΜΝΕΣ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΣΟΒΑΡΟΥΣ   ΑΝΑΛΥΤΕΣ  ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ.
  2. ΤΟ “ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΑ… ΦΑΣ ΚΙ ΕΣΥ ΨΩΜΑΚΙ”  ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ, ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
  3. ΟΙ “ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΙ”  ΤΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ …ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΑΝ ΜΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΤΙ ΜΕ ΣΦΥΡΙΑ  ΤΩΡΑ
1. Politico: Γιατί ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν φοβάται τον Ντόναλντ Τραμπ
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν φοβάται τον Τραμπ/ Φωτογραφία: AP

Τώρα ήρθε ώρα να πληρώσουν το τίμημα, λέει ο Τζον Γούλφσθαλ, ανώτερος σύμβουλος στην κυβέρνηση Ομπάμα και ειδικός αναλυτής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο Γούλφσθαλ υπήρξε ανώτατο στέλεχος στην επιτόπια παρακολούθηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην πυρηνική εγκατάσταση της Βόρειας Κορέας το 1995-96 και γνωρίζει πολύ καλά τι σκέφτεται ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι τρελός. Είναι μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων, για να φανεί ότι «αποθαρρύνεται από τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής» και ότι δεν είναι πρόθυμος να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση. Τουλάχιστον όχι προς το παρόν.

Για τους εξής 5 βασικούς λόγους:

Πρώτον, η Αμερική θέλει μια συμφωνία. Σύμφωνα με τη λογική του Κιμ Γιονγκ Ουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι είναι απαράδεκτο να διαθέτει η Β. Κορέα πυρηνικά όπλα, ωστόσο επί χρόνια το αποδέχονται. Στη δεκαετία του 1990 οι ΗΠΑ είχαν επιβάλει κυρώσεις για τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας. Αλλά τίποτα περισσότερο δεν συνέβη.

Η Βόρεια Κορέα αψήφησε τις διεθνείς κυρώσεις και το 2005 η Αμερική επέβαλε νέες κυρώσεις. Η Βόρεια Κορέα όμως συνέχισε με το πυρηνικό της πρόγραμμα. Το 2006 η Αμερική επέβαλε περισσότερες κυρώσεις, αλλά παρά τη στάση της Βόρειας Κορέας, ήταν διατεθειμένη πάλι να μιλήσει με τους αντιπάλους της.

Ακόμη και επί Ομπάμα, οι ΗΠΑ ήταν διατεθειμένες να συμμετάσχουν σε διάλογο για αποπυρηνικοποίηση. Συμπέρασμα; Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να κινηθούν επιθετικά και η Βόρεια Κορέα θα συνεχίσει την ίδια τακτική μέχρι να επιτύχει μια συμφέρουσα για εκείνη συμφωνία.

Δεύτερον, οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι η απομόνωση της Βόρειας Κορέας όλο και χειροτερεύει, γεγονός που δεν ισχύει, καθώς η Κίνα, ισχυρός αρωγός της βορειοκορεατικής οικονομίας, συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα από την Πιονγιάνγκ, οι εργάτες της Β. Κορέας συνεχίζουν να δουλεύουν σε αφρικανικά και ασιατικά κράτη στέλνοντας εμβάσματα πίσω στη χώρα και οι κυρώσεις -αν και δυσχεραίνουν την κατάσταση- δεν είναι ικανές να πλήξουν τη χώρα. Εξάλλου, μπορεί και η Κίνα να επιβάλει κυρώσεις ανά διαστήματα, αλλά υπάρχουν αρκετές διακρατικές συμφωνίες μεταξύ των δύο χωρών.

Τρίτον, μπορεί οι ΗΠΑ να μιλούν για στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά ποτέ δεν θα τολμούσαν να επέμβουν στη Βόρεια Κορέα. Αφού δεν επιτέθηκαν όταν η Βόρεια Κορέα δεν είχε πυρηνικά όπλα, γιατί να το κάνουν τώρα; Γιατί να ρισκάρει η μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία έναν τόσο δαπανηρό πόλεμο; Στο ίδιο πνεύμα και η Νότια Κορέα. Επίσης πλούσια χώρα, που δεν θα επιτρέψει στις ΗΠΑ μία επίθεση, αν αυτό σημαίνει μαζική καταστροφή.

Τέταρτον, οι ΗΠΑ χάνουν έδαφος στην περιοχή. Μπορεί να μιλούν για άξονα συμφερόντων, αλλά η αλήθεια είναι ότι με την πάροδο του χρόνου η Κίνα ισχυροποιείται και σύντομα Ιαπωνία και Νότια Κορέα θα κληθούν να αποφασίσουν με ποιανού το μέρος είναι. Εξάλλου, η Κίνα έχει καταστήσει σαφές ότι μια ενδεχόμενη καταστροφή της Βόρειας Κορέας είναι πολύ πιο ανησυχητική από τις πυρηνικές προκλήσεις της.

Πέμπτον, αν η Βόρεια Κορέα παραδώσει τον πυρηνικό της εξοπλισμό, δεν θα έχει τίποτα πλέον. Οι ΗΠΑ έκαναν συμφωνία με τον Καντάφι για την παράδοση του πυρηνικού του οπλοστασίου και η Λιβύη καταστράφηκε. Ομοίως και στο Ιράκ. Ο Σαντάμ Χουσεΐν σταμάτησε την κατασκευή πυρηνικών και η κατάληξη για τη χώρα ακόμα και σήμερα είναι τραγική. Όσο η Βόρεια Κορέα έχει πυρηνικά όπλα, μπορεί να καθορίζει τη τύχη της και να παίζει και αυτή επί ίσοις όροις. Αν τα παραδώσει, θα χαθεί από τον παγκόσμιο χάρτη.

Για αυτούς τους λόγους, ο Κιμ Γιονγκ Ουν γνωρίζει καλά ότι δεν χρειάζεται να φοβάται τον Ντόναλντ Τραμπ. Όπως δεν τον φοβήθηκαν και οι προκάτοχοί του. Η αλήθεια είναι ότι ο Τραμπ έχει ελάχιστες ρεαλιστικές εναλλακτικές για να σταματήσει το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, όσο κι αν δεν του αρέσει αυτό.

Ένας πόλεμος με τη Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να έχει τρομακτικά αποτελέσματα. Κανείς σώφρων άνθρωπος δεν θα προκαλούσε κάτι τέτοιο. Και παρά τις αμφιλεγόμενες αντιλήψεις, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι τρελός. Απλά πολύ καλά διαβασμένος. Ίσως πολύ περισσότερο από ό,τι η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί.

 

2. Αδελφές 44 και 41 ετών μπήκαν σε ΤΕΙ και φοιτούν μαζί με τις κόρες τους!
φωτογραφίες: kozanilife.gr

Μπράβο στα…κορίτσια. Αρκεί,όταν αποφοιτήσουν με ένα χαρτί η καθεμιά στο χέρι και είναι άνεργες, να το καλοσκεφτούν και να  μην αγανακτήσουν. Ούτε να αναφωνήσουν με απόγνωση “στερνή μου γνώση να σ΄είχα πρώτα”.

Το πανεπιστήμιο δεν δίνει πια  επαγγελματικά εισιτήρια σε τιμής ευκαιρίας, όπως παλιότερα. Λίγοι είναι εκείνοι οι τυχεροί που θα πάρουν πτυχίο από εδώ και μπρος στην Ελλάδα και θα το αξιοποιήσουν, θα αποκατασταθούν επαγγελματικά.

Οι υπόλοιπες χιλιάδες πτυχιούχοι, θα το κορνιζάρουν . Θα κρεμάσουν την  περγαμηνή στον τοίχο του σπιτιού τους, για να τους  υπενθυμίζει τί βλακεία διέπραξαν, που άκουσαν τον παπού τους να ορκίζεται πως ένα “χαρτί” ,παιδί μου, θα σου εξασφαλίζει ψωμί …βρέξει – χιονίσει. Πάνε αυτά πια.

Αν, πάντως,  μανάδες και κόρες θέλουν να φοιτήσουν στα ΤΕΙ που επέλεξαν για να διευρύνουν τις γνώσεις και τη μόρφωσή τους “με γεια τους με χαρά τους”. ΄Αξιες! Αν περιμένουν, όμως, να ζήσουν από τις σπουδές ,ας το ξεχάσουν είπαμε.

Καλύτερα να  ασχοληθούν με κάτι άλλο σίγουρο και αποδοτικό.  Και τέτοιοι  πια ορίζοντες ανοίγονται στη χώρα μας αποκλειστικά στον τουρισμό, τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Πουθενά αλλού . Προς το παρόν, βέβαια, αλλά και στο προσεχές μέλλον, σε βάθος τουλάχιστον 30 χρόνων.

 

3.ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ
Φωτογραφία: IntimeNews

Χωρίς να αναφέρεται ξεκάθαρα ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη, με μια ανακοίνωση που δεν είναι υπογεγραμμένη από κάποια οργάνωση αναλαμβάνεται η ευθύνη για την επίθεση στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ που σημειώθηκε την περασμένη Παρασκευή.

Η ανακοίνωση έχει αναρτηθεί σε ιστότοπο του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη εβδομάδα πέντε άτομα τα οποία είχαν στην κατοχή τους σφυριά και λοστούς χτύπησαν τις τζαμαρίες του κτιρίου, στην οδό Μιχαλακοπούλου –εκεί όπου μέχρι πριν από λίγες ημέρες στεγάζονταν ΜΜΕ του ομίλου. Πέταξαν μπογιές, ενώ στη συνέχεια η ασφάλεια του κτιρίου κατέβασε τα ρολά ασφαλείας και οι άγνωστοι τράπηκαν σε φυγή.

Με ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε ιστότοπο αντιεξουσιαστικού χώρου, αναλαμβάνεται η ευθύνη για την επίθεση, χωρίς ωστόσο να ονομάζεται η συλλογικότητα που ευθύνεται γι’ αυτό, αλλά μόνο στο τέλος του κειμένου η φράση «Συντρόφισσες και σύντροφοι από Καταλήψεις».

Η ανακοίνωση:

«ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΟΛ

Μην περιμένετε από μας αναφορά και συμμετοχή στις ενδοκαθεστωτικές σας συγκρούσεις.

Χτυπάμε και αποκλείουμε με κάθε ευκαιρία τα καθεστωτικά μέσα, όχι λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων που εξυπηρετούν, αλλά λόγω της ίδιας τους της δομής και λειτουργίας, της τάσης και της επιλογής τους να επιτίθονται στα αναρχικά/αντιεξουσιαστικά κινήματα.

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Πέρα των προθέσεων του κάθε δημοσιογράφου τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι δομές που κατασκευάζουν την πραγματικότητα των ανθρώπων. Αποκαλούνται 4η εξουσία και αυτό είναι παραδοχή ακόμα και των πιο φιλελεύθερων αναλυτών. Η ελευθερία του λόγου που καμώνονται πως διακατέχει τις φάρες τους μόνο ελευθερία δεν είναι.  Ο λόγος τους είναι εξαρτημένος και σε ευθυγράμμιση με τα συμφέροντα των χορηγών , των αφεντικών και των κομμάτων που βρίσκονται πίσω από κάθε εφημερίδα, ενώ οι δομές τους είναι πλήρως ιεραρχικές, παρόμοιες με αυτές των ολοκληρωτικών καθεστώτων όπου η κεντρική επιτροπή ελέγχει τη ροή του λόγου.  Πώς τολμούν αυτοί οι ρήτορες να ταυτίζουν αυτήν την απόλυτη κατάσταση εξάρτησης και ιεραρχίας με την ελευθερία;
Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης η σχέση των ΜΜΕ με την αναπαραγωγή του έθνους-κράτους. Τα ΜΜΕ είναι ιδεολογικοί συνοριοφύλακες των εθνοκρατικών κοινωνιών. Μέσω των θέσεων και αναλύσεων που καταθέτουν αποφασίζουν ποιος είναι και πως είναι ο εξωτερικός εχθρός, ποιος είναι αποδεκτός εντός της εθνικής κοινωνίας και με ποιο τρόπο. Προφανώς θύματα κάθε είδους συνοριακού πολέμου είναι οι μετανάστες/μετανάστριες και οι αποκλεισμένοι από τον δημόσιο λόγο.
Η σχέση των ΜΜΕ με τον κρατικό μηχανισμό έγγειται και στον εξοπλισμό των επιθετικών στρατηγικών του με κοινωνική νομιμοποίηση. Πολλές φορές μάλιστα η ισχύς τους φτάνει σε σημείο να κατευθύνει τις κρατικές στρατηγικές αποδεικνύοντας τη διάσταση της εξουσίας τους. Η ασφάλεια που τους προσφέρεται από το κράτος εντείνει την δυνατότητά τους να κρίνουν και να καταδικάζουν και τους προφυλάσσει από την πραγματική ευθύνη που θα τους προσέδιδαν όσοι/ες έχουν βρεθεί στο στόχαστρό τους.

Η επίθεση στα αντιεξουσιαστικά/αναρχικά κινήματα

Η επίθεση στα άτομα και στα εγχειρήματα του κινήματος διαφοροποιείται από μέσο σε μέσο ενώ οι συγκεκριμένες πρακτικές εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις εκτός του κινήματος. Προσπαθούν να αποπολιτικοποίησουν τις πράξεις μας προσδίδοντάς τους ιδιοτελή και ‘’σκοτεινά’’ συμφέροντα, αποκρύπτωντας τις περισσότερες φορές το λόγο μας ή ακόμα και τις ίδιες μας τις δράσεις. Σκαλίζουν το παρελθόν μας, βγάζουν στη φόρα προσωπικά στοιχεία και σχέσεις με σκοπό την ποινικοποίησή μας. Την ίδια στιγμή που γνωρίζουν εμπόρους τόνων ηρωίνης γράφουν τόνους άρθρων για τη σχέση αγωνιστών/τριών με ναρκωτικά. Πηγή τους αποτελεί το αστυνομικό δελτίο ή και πιο άμεσα η αντιτρομοκρατική η ίδια. Εστιάζουν αποκλειστικά στις βίαιες ενεργειές μας και όχι στα κοινωνικά και πολιτιστικά εγχειρήματά μας. Όσον αφορά στις καταλήψεις, η λασπολογία είναι στο ίδιο μήκος κύματος αφού αυτές συνδέονται άλλοτε με ναρκωτικά, με πρόκληση τρομοκρατίας στο κοινωνικό τους περιβάλλον και με εστίες μόλυνσης. Γι αυτό καλούν σε εκκένωση, αποκατάσταση της τάξης ακόμα και όταν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική αξιοποίηση. Στο στόχαστρο των καθεστωτικών μπαίνουν ακόμα και οι ιδιοκτήτες που αποφασίζουν να μην προβούν σε μήνυση.
Ο προοδευτικός τύπος, από την άλλη, εισχωρεί στα ενδότερα του κινήματος παίρνοντας θέση υπέρ της τάδε τάσης ή συλλογικότητας κατηγορώντας άλλα κομμάτια του κινήματος. Ο προοδευτικός τύπος, παράγωγο της ρεφορμιστικής και αφομοιωτικής αριστεράς προσπαθεί να διασπάσει τα κινήματα εκμεταλλευόμενος πραγματικές διαφωνίες και αντιφάσεις. Στην καλύτερη, το κίνημά μας αποτελεί για τον αριστερό τύπο, ‘’γέμισμα στα κενά της κυβέρνησης’’, μια εναλλακτική μέχρι την επανασυγκρότηση του κράτους. Όσον αφορά στις καταλήψεις,αυτές οι αφηγήσεις συνδέουν το κλείσιμο των καταλήψεων με πλάνα αξιοποίησης κοινωφελούς ενδιαφέροντος. Στα χιλιάδες άδεια κτήρια των μητροπόλεων, οι καταλήψεις κατά κύριο λόγο, επιτειδευμένα γίνονται άμεσος στόχος εκκένωσης με το πρόσχημα να γίνουν ωδεία, σχολεία, νοσοκομεία, μουσεία και ξενώνες για πρόσφυγες (ακόμα και στις περιπτώσεις που αποτελούν ήδη χώρους στέγασης μεταναστών και προσφύγων!).

Από την δική μας μεριά, το κινήμά μας έχει τις δικές του απαντήσεις τόσο προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και προς το ίδιο το σύστημα.

Τα κινηματικά μέσα αντι-πληροφόρησης όπως το σάιτ Ιndymedia Athens, η εφημερίδα δρόμου Άπατρις και άλλα πολλά παραδείγματα οριζόντιας, αντι-εμπορευματικής και εξωθεσμικής ενημέρωσης των αγώνων και των ελευθεριακών μορφών ζωής, είναι η προοπτική της ελεύθερης πληροφόρησης, ανεξάρτητης από τον κρατικό έλεγχο και τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Η οριζόντια δομή και η ανοιχτότητα τους διατηρεί τους διαχειριστές, τους συντάκτες και τους δημοσιευτές σε ίση θέση και σε άμεση επικοινωνία. Η αντι-εμπορευματική τους φύση διατηρεί την ενημέρωση προσβάσιμη σε όλους/ες, δίχως διαφημήσεις και καθοδήγηση, ενώ το συμφέρον όσων διαχειρίζονται αυτές τις δομές δεν είναι χρηματικό. Η μηδενική σχέση με τους θεσμούς, τα κόμματα και το κεφάλαιο δημιουργεί μια ενημέρωση πιο κοντά στην αλήθεια των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας και ειδικότερα αυτών που έχουν περάσει στην εξέγερση και στον αγώνα. Η ανεξαρτησία τους βασίζεται ακριβώς στην αντιπαράθεσή τους με τα καθεστωτικά συμφέροντα. 

Οι καταλήψεις μας απαντούν στο υφιστάμενο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης με ποικίλους τρόπους. Σπάνε την αστική αποξένωση και τρομοκρατία της εμμονικά κλειδαμπαρωμένης πόρτας και του καγκελόφρακτου παράθυρου. Αποτελούν σημεία συνάντησης και έκφρασης εκατοντάδων ανθρώπων. Προσπαθούν να σπάσουν τους διαχωρισμούς και τις ιεραρχίες που δημιουργεί η πατριαρχία και η εθνικότητα και αποτελούν καταφύγια πολέμου για  αποκλεισμένες και  κατατρεγμένες ψυχές. Στις καταλήψεις μας συγκροτούμε πολυεθνικές κοινότητες με αποδοχή στα διαφορετικά φύλα και τις διαφορετικές σεξουαλικότητες, αποκτούμε συνείδηση της κοινωνικής μας θέσης και ικανότητα να συνυπάρξουμε και να συμπράξουμε ενάντια σε όσους λεηλατούν και οριοθετούν τις ζωές μας. Οι καταλήψεις μπορούν να είναι σχολεία, ιατρεία, οικολογικές δομές, δομές εργασίας και δημιουργίας και μπορούν να υπάρξουν ανεξάρτητες και ελέυθερες μόνάχα όταν περιφρουρούνται και βρίσκονται σε αντιπαράθεση με την εξουσία, τους θεσμούς και το κεφάλαιο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι από Καταλήψεις»

Το ύφος του κειμένου προδίδει και  τους συντάκτες του. “Ηλίου φαεινότερο” πως δεν έχει συνταχτεί από εκείνους, που  το υπογράφουν ως…σύντροφοι από καταλήψεις.

Μια απορία. Από πότε τα Indymedia  ανεβάζουν  κείμενα, που μυρίζουν από μακριά προβοκάτσια ; Οι χρυσαυγίτες με κουκούλα έχουν δικό τους σάιτ, αν θέλουν να δημοσιεύουν κείμενά τους. Αλλά και οι αχυράνθρωποι της  Ν.Δ το ίδιο. Πολλές φυλλάδες  στηρίζουν τον Κυριάκο.

΄Η καλύτερα, ας δίνουν τα κείμενά τους απευθείας στα “μέσα παραπληροφόρησης” του Β.Μαρινάκη. Θα δημοσιεύονται στη στιγμή  και σε περίοπτη θέση.  “Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει”!