ISIS (Islamic State of Iraq and Syria), γνωστό μόνο και ως IS (IS) (Islamic State). Μια οργάνωση που τη χαρακτηρίζει κυρίως ο παραλογισμός και η ακραία σκληρότητα. Ακόμα και άλλες ισλαμικές οργανώσεις, όπως η Αλ Κάιντα, έχουν απορρίψει τους Τζιχαντιστές του “Χαλιφάτου” ,επειδή ακριβώς η τακτική τους με τους αποκεφαλισμούς, τις σταυρώσεις, τους ακρωτηριασμούς και τα άλλα ειδεχθή βασανιστήρια, προκαλούν τον αποτροπιασμό ακόμα και σε σκληροτράχηλους τρομοκράτες, όπως για παράδειγμα παλιότερα οι οπαδοί του Μπιν Λάντεν.
Μια μικρή, κατατοπιστική αναδρομή στη δημιουργία της οργάνωσης είναι αναγκαία σ΄αυτό το σημείο. Ο ISIS εμφανίστηκε με την κατάρρευση του Ιρακινού στρατού, τον οποίο είχαν εκπαιδεύσει οι Αμερικανοί, μετά την ήττα του Σαντάμ Χουσεϊν και οι πρώτες επιθέσεις τους οργανώθηκαν με επιτυχία κυρίως στη Μοσούλη και σε πόλεις στο Β. Ιράκ. Ο οπλισμός της οργάνωσης, κυρίως αμερικανικής προέλευσης, μεγάλος και βαρύς, αποκτήθηκε σχετικά εύκολα από τις αφύλακτες αποθήκες του Ιρακινού στρατού μετά την κατάρρευσή του.
Είναι ανεξήγητο , πάντως , ως και αυτή τη στιγμή πώς μια οργάνωση λίγων μαχητών από φανατικούς Τζιχαντιστές με σοβαρή διαφορετικότητα και ανομοιογένεια, αλλά με κοινό στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού “Χαλιφάτου”, κατάφερε μέσα σε λίγο χρόνο να απωθήσει τον αξιόμαχο στρατό της Συρίας, αλλά και του Ιράκ καθώς και τους εμπειροπόλεμους Κούρδους πολιτοφύλακες και να γίνουν κύριοι μιας μεγάλης έκτασης ,όσο περίπου η Μεγάλη Βρετανία, στη Μ. Ανατολή. Το επίσης σημαντικό είναι πως στην περιοχή που βρισκόταν υπό την κυριαρχία τους, υπάρχουν μεγάλες πετρελαιοπηγές και διυλιστήρια. Το πετρέλαιο μαζί με τις ληστείες-λεηλασίες, τις απαγωγές και άλλες τέτοιες επικερδείς βιαότητες, αποτέλεσαν τις βασικές πηγές τεράστιου πλούτου που νέμονταν ανεξέλεγκτα οι επικεφαλής της οργάνωσης.
Μετά απ΄αυτές τις συνοπτικές διευκρινίσεις, ας περάσουμε να αναλύσουμε μια εντελώς σκοτεινή, υπό την έννοια ανερμήνευτη ,πλευρά της εγκληματικής δραστηριότητας αυτής της οργάνωσης, τουλάχιστον ,όπως την παρουσιάζει και προσπαθεί να την ερμηνεύσει η εμπορική δημοσιογραφία. Είναι οι τυφλές, τρομοκρατικές ενέργειες ,που διεκπεραιώνουν σε χώρες της Ευρώπης, ζηλωτές, «μάρτυρες», μέλη του ISIS, πολλά από τα οποία, όμως είναι «άκαπνα», δε έχουν καμιά εμπειρία πολέμου, ούτε άλλη στρατιωτική ετοιμότητα ή εκπαίδευση .Λίγοι απ΄ αυτούς έλαβαν μέρος σε μάχες ή έτυχαν σκληροτράχηλης στρατιωτικής εκπαίδευσης. Ο πιο πολλοί έχουν επιστρατευτεί κυρίως στο διαδίκτυο και κατηχηθεί-“ριζοσπαστικοποιηθεί από Ιμάμηδες και άλλους Ισλαμιστές ιερωμένους που ζουν στην Ευρώπη.
Γαλλία, Βέλγιο, Αγγλία, Ισπανία είναι οι χώρες ,που δέχτηκαν το κύριο βάρος αυτών των τρομοκρατικών χτυπημάτων και μάλιστα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, περίπου στα τελευταία δύο χρόνια. Βόμβες σε γήπεδα, σταθμούς μετρό, επιθέσεις με αυτοκίνητα και μαχαίρια σε πεζούς ήταν οι προσφιλέστερες μέθοδοι τυφλής εξόντωσης αθώων πολιτών από τους φονταμενταλιστές Τζιχαντιστές-«Μάρτυρες». Όλες αυτές οι επιθέσεις παρουσιάστηκαν και στον τύπο, αλλά και στις δηλώσεις όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων της Ε.Ε και φυσικά από τους Αμερικανούς, ως ακραία τρομοκρατικά εγκλήματα, χρεωμένα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο ISIS ,που είναι ο βασικός εκφραστής της ακραίας Ισλαμικής τρομοκρατίας και το οποίο άλλωστε «Χαλιφάτο», δια του…κυβερνητικού του εκπροσώπου, αναλάμβανε πάντα την ευθύνη στις περισσότερες, αν όχι σε όλες, αυτές επιθέσεις.
Αν τώρα πάμε λίγα χρόνια πίσω και δεχτούμε πως το χτύπημα στους Δίδυμους αμερικανικούς πύργους το 2001, ήταν μια εκδικητική τρομοκρατική ενέργεια για την πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στον αραβικό κόσμο και ακόμα οι πολύνεκρες επιθέσεις των Τσετσένων στη Ρωσία το 2002 (θέατρο) και το 2004 (σχολείο), ήταν απότοκα εκδικητικής μανίας για την ισοπέδωση της Τσετσενίας από τον Πούτιν, έχουμε έναν αξιόπιστο ιστορικό μπούσουλα, που μας οδηγεί στην ερμηνεία αυτών των φαινομένων της τυφλής τρομοκρατίας. Δηλαδή, η οργή και η εκδίκηση θυμάτων, συγγενών , ομόδοξων ,ομόφυλων κ.λπ που δεν μπορεί να εκτονωθεί σε «επίσημα» κυβερνητικά ή στρατιωτικά πρόσωπα τα οποία προκάλεσαν τη φρίκη, επειδή αυτοί οι στόχοι φυλάσσονται επιμελώς, διοχετεύονται πλέον στα ανώνυμα πρόσωπα που ζουν ή έτυχε να περνούν από τις χώρες, οι κυβερνήσεις των οποίων θεωρούν οι δράστες πως ευθύνονται για τη συμφορά τους. Τα χτυπήματα αυτά πέρα, από την εκδίκηση των δραστών, είναι ταυτόχρονα και μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως «είμαστε εδώ και σας τιμωρούμε».
Κι ενώ όλα ή σχεδόν όλα αυτά και τα όμοια τρομοκρατικά χτυπήματα των ακραίων Ισλαμιστών, παλιότερα και νεότερα, βρίσκουν εύκολα την ιστορική τους εξήγηση, οι επιθέσεις των τελευταίων χρόνων των ίδιων στην Ευρώπη μέσω του ISIS , ναι μεν διαθέτουν αληθοφανή εξήγηση, στερούνται όμως σοβαρής ιστορικής βάσης και ερμηνείας. Θα προσπαθήσουμε να τεκμηριώσουμε αυτή την άποψη.
Χοντρικά, στον πόλεμο της Συρίας, ο μεν ΄Ασαντ είχε ισχυρό σύμμαχο τον Πούτιν και το τεράστιο οπλοστάσιό του με τους Ρώσους συμβούλους και εμπειρογνώμονες επί τόπου, η δε ένοπλη συριακή αντιπολίτευση είχε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Από την άλλη μεριά, οι Τζιχαντιστές στη Συρία, πολεμούσαν κι αυτοί τον ΄Ασαντ, επομένως και τους Ρώσους . Γι΄αυτό δεν ήταν λίγες οι φορές που κρυφά ή φανερά το ISIS στη Συρία συνεργάστηκε με την συριακή αντιπολίτευση σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις ,αλλά και σε εμπορικούς τομείς στον πρόσφατο πόλεμο.
Με τη διαπίστωση αυτή και την ιστορική εμπειρία, η εκδίκηση των Τζιχαντιστών ,μια και η ένοπλη συριακή αντιπολίτευση δεν υιοθετεί την τρομοκρατία, λογικά και αυτονόητα έπρεπε να στραφεί εναντίον των Ρώσων και όχι εναντίον των συμμάχων των, έστω και ευκαιριακά, δικών τους συμμάχων. Με τα όπλα του Πούτιν και με τις στρατιές των συμβούλων του οι ΄Ασαντ γονάτισε τον ISIS στη Συρία. ΄Οπως ,ακριβώς, έγινε ,όπως είπαμε, με τ τους ΄Αραβες τρομοκράτες στην Αμερική και τους Τσετσένους στη Ρωσία . Αντ΄αυτού ,όμως, τι έχουμε;
Οι Τζιχαντιστές επιλέγουν να μεταφέρουν τον πόλεμο της τρομοκρατίας τους στην Ευρώπη, η οποία στην ιστορική πραγματικότητα σε σχέση με την Αμερική και τη Ρωσία, αυτή τη φορά, τουλάχιστον ,είχε τη λιγότερη συμμετοχή στις αγριότητες του πολέμου στη Συρία και τα χιλιάδες θύματά του. Η Αμερική και πρωτίστως η απολύτως υπεύθυνη στη διεξαγωγή αυτού του πολέμου Ρωσία ,ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ! Εντελώς ανεξήγητο, αν όχι σκοτεινό το σκεπτικό εκείνων που προγραμμάτισαν και όσων εκτέλεσαν τα τρομοκρατικά αυτά χτυπήματα στις ευρωπαϊκές χώρες.
Να προσέξουμε τώρα το ακόλουθο: Οι χώρες που δέχονται αυτές τις επιθέσεις και η στιγμή που πραγματοποιούνται έχουν ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ. Ας το εντοπίσουμε:
1. Στη Γαλλία, τα φοβερά χτυπήματα έρχονται την ώρα που η ακροδεξιά Λεπέν φαίνεται να έχει φοβερό ρεύμα και κατά τις διαβεβαιώσεις του Τύπου στις παραμονές των γαλλικών εκλογών, θα μπορούσε να φτάσει ακόμα και στη διεκδίκηση της Γαλλικής προεδρίας. ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΛΕΠΕΝ ΕΙΝΑΙ,ΩΣ ΓΝΩΣΤΟ, Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε και η ανάπτυξη ειδικών σχέσεων με τη Ρωσία, όπως δήλωσε προεκλογικά η ίδια στην επίσκεψη της στη Μόσχα και την προκλητική της συνάντηση με τον Πούτιν.
Στην Αγγλία τα χτυπήματα των τρομοκρατών πραγματοποιούνται την «παραμονή» των εκλογών, τη στιγμή που η Βρετανή πρωθυπουργός Μέι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, μέσα σε λίγους μήνες μέσα, χάνει 11 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες και οι εργατικοί δείχνουν ικανοί να κόψουν το νήμα. ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΜΕΙ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ BREXIT ΚΑΙ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. ΜΕΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ Ε.Ε
Το Βέλγιο είναι η καρδιά της Ευρώπης .Η πρωτεύουσα της Ε.Ε είναι η Βρυξέλλες. Το μήνυμα από το τρομοκρατικό χτύπημα στο αεροδρόμιό της, είναι εναργέστατο. Χτυπάμε το σύμβολο της Ε.Ε, της ένωσης των λαών της Ευρώπης και την ανάγκη νέας στροφής των ευρωπαϊκών χωρών στον εθνικισμό και το αυτόνομο, ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος.
Η πρόσφατη επίθεση στη Βαρκελώνη έρχεται ακριβώς την ώρα που είναι έτοιμο το δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας. Η έξαρση του Καταλανικού εθνικισμού έφτασε στο φόρτε του μετά τη οικονομική κρίση (2009) που έπληξε δεινά και την Ισπανία. Η περιοχή της Καταλονίας είναι η πιο πλούσια στη χώρα και οι κάτοικοι βγαίνουν εδώ και χρόνια στους δρόμους με σύνθημα εθνικιστικό «Απόσχιση της περιοχής. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. Να μην πληρώσουμε εμείς τα χρέη της Μαδρίτης στην Ε.Ε.»
Στη Ρωσία τώρα, που όπως αντιλαμβάνονται όλοι, θα έπρεπε να είναι ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ των ακραίων Ισλαμιστών, ως βασική και πραγματική απειλή των εχθρών του ΄Ασαντ, μεταξύ των οποίων και οι Τζιχαντιστές και η οποία Ρωσία συνεχίζει ανενόχλητη από τρομοκρατικές ενέργειες να διεξάγει τον πόλεμο στη Συρία ( φυσικά και εναντίον του ISIS), γίνεται μια και μοναδική τρομοκρατική ενέργεια στο μετρό της Αγ. Πετρούπολη, με εντελώς άγνωστο ακόμα δράστη, έστω κι αν επίσημα υπέδειξαν ένα άτομο, που πιθανότατα ήταν και ο ίδιος, ανύποπτο θύμα της έκρηξης. Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η «ΕΠΟΜΕΝΗ» ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΡΩΣΙΑ . Ο ίδιος σε δριμύτατες δηλώσεις του εναντίον της αντιπολίτευσης, είχε …προβλέψει πως αυτές οι απεργίες, το χάος, η έλλειψη τάξης καθιστούν εύκολο στόχο τη χώρα στην Ισλαμική Τρομοκρατία! Ακριβώς λίγο, μετά ακολούθησε ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ τρομοκρατικό χτύπημα στην Αγ. Πετρούπολη. Να σημειώσουμε και τούτο το βασικό: Η ΡΩΣΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ ΥΠΕΡ ΜΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΝΗΚΕΙ.
Θα αφήσουμε τον καθένα να βγάλει από μόνος του τα συμπεράσματά του, αφού υπενθυμίσουμε ακόμα και τα εξής:
1.Ο «Τσάρος» της Ρωσίας με την κατάληψη της Α. Ουκρανίας, «έλυσε» (διάβαζε «άνοιξε τον ασκό του Αιόλου» ) το περίφημο «Ανατολικό ζήτημα» αιώνων της Ρωσίας για διέξοδο σε Αιγαίο, Μεσόγειο, Βαλκάνια
Επόμενος στόχος του «Τσάρου» είναι η Μολδαβία .Θα τον καλέσει κι εδώ ,όπως και στην Ουκρανία, η αποσχισμένη περιοχή της Υπερδνειστερίας, για να βάλει ο κι εδώ τη ρώσικη εθνικιστική-φυλετική τάξη! Μάλιστα, απώτερος , ιστορικός στόχος των Ρώσων είναι και η κυριαρχία επί της Ρουμανίας, ιστορικό έδαφος της οποίας είναι η Μολδαβία. Είναι η άλλη πτυχή του Ανατολικού ζητήματος, που λέγαμε, ο έλεγχος των Βαλκανίων.
Μόνο με τη διάλυση της Ε.Ε (ειδικά στην πορεία του οράματος για μια ουσιαστική ένωση λαών ,χωρίς έθνη και πατρίδες) και την αυτόνομη πορεία των «εθνών» της Ευρώπης, που σημαίνει νέο μοίρασμα του κόσμου, θα μπορούσε το σχέδιο Πούτιν για οριστική λύση του «Ανατολικού ζητήματος» να πραγματοποιηθεί. Είναι κι αυτός ο λόγος, που μοναδικός στόχος του «Τσάρου» ανέκαθεν και σήμερα είναι
α. Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΜΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ και ως εκ τούτου η ανάπτυξη του εθνικισμού στη γηραιά ήπειρο , όπως ακριβώς προσπαθεί να επιβάλει και στον ίδιο ο λαό της Ρωσίας
β. Η άνοδος της ακροδεξιάς και των ναζιστικών μορφωμάτων στην Ευρώπη.
γ. Η ενίσχυση ακόμα και οικονομικά φιλορωσικών και αντιευρωπαϊκών κομματικών σχηματισμών σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ιταλία του «κινήματος των πέντε αστέρων» στην Ισπανία των Podemos και στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΕΛ.
δ. Προσάρτιση στη ρώσικη επιρροή χωρών με ακροδεξιές και εθνικιστικές κυβερνήσεις, όπως της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας, της Σερβίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας.
