Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΩΣ… ΜΑΚΕΔΩΝ, ΕΛΛΗΝ ΚΑΙ… ΝΕΚΥΣ!

– Ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος έχει την πεποίθηση οτι ο τάφος στην Αμφίπολη ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο

– Την άποψη αυτή την έχει εκφράσει εδώ και χρόνια, πριν ξεκινήσουν οι ανασκαφές των αρχαιολόγων

– Πως τεκμηριώνει την πεποίθηση του σε βιβλίο που έχει γράψει για τον στρατηλάτη

– Διαβάστε το ακριβές απόσπασμα

Στο τρίτομο έργο του “Μέγας Ἀλέξανδρος: Ὁ Ἄνθρωπος Φαινόμενο”, τόμος γ΄σσ. 205-206, 214, ο ιστορικός και συγγραφέας τεκμηριώνει την άποψη του. Oπως μάλιστα δήλωσε ο ίδιος στο Νewsit “αυτό εγώ το υποστηρίζω καιρό τώρα, δε το είπα χθες ή προχθές”.\

   ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ

 Αρχαιολόγος Κατρίνα Περιστέρη

«…Τό σῶμα του ταριχεύθηκε καί τοποθετήθηκε σέ χρυσῆ λάρνακα.

Τό 321 π.Χ. ὁ Πτολεμαῖος ὁ Λάγου μετέφερε τή λάρνακα στήν Ἀλεξάνδρεια καί τήν τοποθέτησε σέ μεγαλοπρεπές τέμενος.

Ἔκτοτε ὁ τάφος τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀναζητεῖται μέχρι τῶν ἡμερῶν μας.

Ἐνδέχεται ὅμως, ἀντί τῆς Αἰγύπτου, νά βρεθεῖ κάποτε στήν Μακεδονία.

Ἡ εἰκασία μου αὐτή ἑδράζεται στήν ἀκόλουθη σκέψη:

ἡ Ὀλυμπιάς θά ἔκανε τά ἀδύνατα δυνατά γιά νά φέρει τά λείψανα τοῦ γυιοῦ της στήν Μακεδονία καί νά τά κάνει ἱερό ἔμβλημα τῆς δικῆς της ἐξουσίας.

Ἡ περιοχή τῆς Ἀμφιπόλεως εἶναι ἡ πιό πιθανή. Ἴσως καί ὁ Λέων πού ἔχει στηθεῖ ἐκεῖ (πού ἀσφαλῶς δέν ἦταν τρόπαιο τῆς νίκης τῶν Σπαρτιατῶν ἐπί τῶν Ἀθηναίων, στήν μάχη τῆς Ἀμφιπόλεως, 422 π.Χ.) νά ἦταν τό ἐπιστέγασμα τοῦ τύμβου, ἐντός τοῦ ὁποίου εἶχε ταφεῖ ἡ σορός τοῦ Ἀλεξάνδρου.

Ἄν ἡ σορός εἶχε μείνει στήν Αἴγυπτο -φυσικά σέ ἀνάλογο μνημεῖο- θά εἴχαμε τήν περιγραφή τοῦ χώρου καί τοῦ μνημείου ἀπό κάποιον Ἀλεξανδρινό συγγραφέα.

Οἱ ἀναφερόμενες ἐπισκέψεις ἐπιφανῶν Ρωμαίων στό ὑποτιθέμενο λείψανο τοῦ Ἀλεξάνδρου πιθανῶς νά ἦταν σέ κάποιο ὑποκατάστατό του…

Ὁ Λέων τῆς Ἀμφιπόλεως, πού ἔχει κοινά τεχνοτροπικά στοιχεῖα μέ τόν Λέοντα τῆς Χαιρωνείας, καί τόν ὁποῖο βρῆκαν Γάλλοι στρατιωτικοί μηχανικοί κατά τὸν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δέν εἶναι αὐτοτελές μνημεῖο.

Οἱ πέριξ αὐτοῦ διασκορπισμένοι καί καλά πελεκημένοι λίθοι δείχνουν πώς ἦταν ἡ κορωνίς ἑνός γιγάντιου ταφικοῦ μνημείου, ἀντάξιου τοῦ μεγάλου στρατηλάτη. Πιθανῶς ἐκεῖ”

Μια ενημέρωση για όσους δε γνωρίζουν ποιος είναι ο Σαράντος Καργάκος και πιθανότατα να επηρεάζονται από τα  φληναφήματά του με τις συχνές “εμφανίσεις” του στα “καταστήματα”  της εμπορικής ιστορίας (σε πάγκους βιβλιοπωλείων) και της δημοσιογραφίας (σε έντυπα- τηλεπαράθυρα”). Ο κύριος αυτός, λοιπόν, ΔΕΝ ΕΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ. Είναι φιλόλογος και μάλιστα υπηρέτησε   για πολλές δεκαετίες στην ιδιωτική (ποτέ στη δημόσια) εκπαίδευση, σε ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια, “γκρουπάδικα” με παχυλότατες απολαβές.  Τα φροντιστηριακά του βιβλία, μάλιστα, (εκθεσολόγιο και ιστορία) αποτέλεσαν τις καλύτερες εμπορικές επενδύσεις του φροντιστή Καργάκου στη δεκαετία του ΄70, χωρίς να είναι και τα καλύτερα.

Ο Σ. Καργάκος δεν έχει σοβαρές σπουδές.  Δεν έχει κανένα διδακτορικό, καμιά επαφή με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Δε γνωρίζει ξένες γλώσσες. Τα βιβλία και τα άρθρα που έχει γράψει (κρίνω τα  ιστορικά)  είναι εμπορικά βιβλία  γραμμένα στο “πόδι” και  η θέση τους είναι στους “πάγκους”   των βιβλιοπωλείων… Γεωργιάδη και των συναφών. Ο Σ. Καργάκος δεν διαθέτει καμιά επιστημονική, ιστορική επάρκεια (δεν είναι ιστορικός επαναλαμβάνουμε). Οι “ιστορικές” του “μελέτες” είναι “αλχημείες” περισσότερο, ερασιτεχνικές συγγραφικές ακροβασίες, δεν έχουν εμβάθυνση-σοβαρότητα και φυσικά  η γραφή του είναι έμπλεη ακροδεξιού και εθνικιστικού παραληρήματος (πέρα από το γλωσσικό αλαλούμ που διακρίνει το γράψιμό του.  Σύγχυση…γλωσσικών  “φρενών” να το πούμε).

Οφείλουμε, βέβαια, να σημειώσουμε  εδώ πως ο φροντιστής δεν ήταν έτσι πάντα, ακροδεξιός και εθνικιστής.  Τον γνώρισα το 1976, όταν φρεσκο-απολυμένος τότε από το στρατό, έψαχαν να βρω κανένα καλό  φροντιστήριο,  για να ξεκινήσω την…εκπαιδευτική μου καριέρα. Πήγα και στο φροντιστήριο “Ηράκλειτος” στην Κωλέττη (θετικό φροντιστήριο), που το είχε  ο χημικός Κώστας Μανωλκίδης,αντιστασιακός και ταλαιπωρημένος επί χούντας. Με προσέλαβε και  δίδαξα εκεί για ένα χρόνο περίπου.  Στο “Ηράκλειτο” δίδασκε ΄Εκθεση Ιστορία (στα οικονομικά τμήματα) και ο Σαράντος Καργάκος.Τότε δεν ήταν ακροδεξιός.  Δεν έδειχε γενικώς ,βέβαια, “τι καπνό φουμάρει”. Εμείς, οι περισσότεροι καθηγητές  στο φροντιστήριο, είμαστε αριστεροί και δεν το κρύβαμε. Ο Καργάκος δεν ήταν μαζί μας στις συνελεύσεις  μας  ούτε θυμάμαι να τον παίρναμε ποτέ κοντά μετά το μάθημα στις βραδινές μας εξόδους στην ιστορική ταβέρνα του “Μπάρμπα Γιάννη” στα Εξάρχεια (Ε. Μπενάκη). Δεν “κόλλαγε” μαζί μας  (ήταν και πολύ μεγαλύτερος από μας). Μετά, που έφυγα από τον “Ηράκλειτο” και πήρα το φροντιστήριο του Τζουγανάτου, μιλήσαμε ξανά  2-3 φορές όλες κι όλες, όσο έμεινα στη φροντιστηριακή αγορά. ΄Οταν πια πήγα στη δημόσια εκπαίδευση, τον έχασα εντελώς, ως τώρα δεν τον έχω δει πάλι.  Λέγεται πως είχε μαθητές στο φροντιστηριακό γκρουπάδικο και σε “ιδιαίτερα” κάποιους… αστέρες της ιδιωτικής τηλεόρασης (ένας πασίγνωσος) , που τον βγάλανε και στο “γυαλί” και τον κάνανε τηλεποτικό “μαϊντανό”… “επί παντός επιστητού”. Αυτά για το “ποιον” του Σ. Καργάκου.

Τώρα, πάμε στην ουσία. ΄Οσα λέει παραπάνω ο εθνικιστής φιλόλογος  για τη μεταφορά του πτώματος (“μούμια” του Αλέξανδρου στη Μακεδονία ,  δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παραμύθι και ως τέτοιο δεν έχει καμιά ιστορική τεκμηρίωση. Υποθέσεις και οι γνωστές εθνικιστικές φαντασιώσεις-υστερίες του  Καργάκου.Τίποτα διαφορετικό.

Για να κλείσουμε με το θέμα του τάφου του Αλέξανδρου ,να πούμε τα εξής: Πέρα από την ιστορική μαρτυρία πως τάφηκε στην Αίγυπτο, τίποτα άλλο δε γνωρίζουμε για την κατοπινή τύχη του τάφου. ΄Αποψή μας (με επιφύλαξη φυσικά, αφού είναι μια απλή ιστορική υπόθεση) ο ιμπεριαλιστής, νεαρός  και υπερόπτης Αλέξανδρος, που σφαγίασε έναν ολόκληρο κόσμο και ισοπέδωσε φοβερούς, αρχαίους πολιτισμούς, για να ικανοποιήσει τη νεανική του τρέλα (καμιά σχέση με ,τάχα μου,  σχέδιο για  τη διάδοση του…ελληνικού πολιτισμού στα “πέρατα της οικουμένης”), δεν τάφηκε ποτέ στον τάφο της Αιγύπτου. Δεν είναι καθόλου απίθανο οι επίδοξοι διάδοχοί του να τον δηλητηρίασαν και όταν πέθανε, φρόντισαν να εξαφανίσουν το πτώμα, για να αποφύγουν μια μελλοντική  εκταφή για “νεκροψία” από αντιπάλους τους και φίλους του νεαρού βασιλιά, που θα απεδείκνυε το έγκλημά τους. Αυτός ίσως είναι και ένας λόγος που  ο τάφος του Αλέξανδρου δε βρέθηκε ποτέ.

Καιρός,πάντως, να σταματήσει αυτό το “άγριο”, εθνικιστκό ντελίριο, που στην ουσία το ξεκίνησε η υπεύθυνη της ανασκαφής του τάφου στην Αμφίπολη Κατερίνη Περιστέρη. Κακώς επίσης μπερδεύτηκε η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός σε τέτοια…αντισκοπιανά πανηγύρια, που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα το “εθνικό” συμφέρον. Δεν αλλάζει η ιστορία, επειδή κάποιοι “ντόπες”  εθνικιστές, ΄Ελληνες και Σκοπιανοί,  μπέρδεψαν την ιστορία με το ποδόσφαιρο.

 Ο Αλέξανδρος ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα ιστορικά. Οι Μακεδόνες ήταν ένα φύλο ,άγνωστης προέλευσης στα βόρεια. Πιθανότατα στα χρόνια του Φιλίππου Β΄ και μετά, το κεντρικό κράτος τους να βρισκόταν  στην περιοχή γύρω από την Αμφίπολη και να εκτεινόταν ως πάνω στα σημερινά Σκόπια. Σε καμιά περίπτωση δε θα μπορούσε να ήταν στα σημερινά Σκόπια η πρωτεύουσα του βασιλείου (για πολλούς λόγους, βασικός, η  έλλειψη θάλασσας).

Οι Μακεδόνες ξεχώριζαν από  τους νότιους ΄Ελληνες (φυλετικά, πολιτιστικά, πολιτικά κ.λπ), ειδικά από τους Αθηναίους. Δεν αποκλείεται, όμως,  να μιλούσαν μια “μακεδονική”  διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας σε μακεδονική εκδοχή (“βαριά” ελληνικά). Αλλά η “μακεδονική” τους μπορεί να ήταν και συγγενής των ηπειρωτικών διαλέκτων, ακόμα και των ιλλυρικών φυλών. Το σίγουρο είναι πάντως πως  ξεχώριζε από τη γλώσσα των νότιων Ελλήνων. Οι Μακεδόνες στρατιώτες του Αλέξανδρου στην εκστρατεία, ξέρουμε πως αυτή τη διάλεκτο μιλούσαν, τη “μακεδονική”, η οποία φαίνεται να μη δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ  αυτών και των νότιων στρατιωτών, δοθέντος πως το κράτος των Μακεδόνων ήδη από την εποχή του Φιλίππου είχ εξελληνιστεί σε βαθμό που και η αττική  διάλεκτος,τουλάχιστον στο παλάτι και την ανωτερη τάξη, να εχρησιμοποιείτο δίπλα στη μακεδονική. Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου στα ελληνιστικά κέντρα επικράτησε πια απόλυτα η νότια ελληνική (η αττική γλώσσα στην ελληνιστική της εξέλιξη).

Συν-΄Ελληνες η Ιστορία είπαμε δεν είναι ποδόσφαιρο. Εκτονωθείτε στο “Μουντιαλ”,είναι καλύτερα και λιγότερο επικίνδυνο για όλους μας.  Σε λίγα χρόνια, εμείς θα φύγουμε (μαζί και οι κακίες, οι μικρότητες, οι φανατισμοί που κουβαλάμε). Η ιστορική αλήθεια,όμως ,είναι διαχρονική. Θα ζει στον αιώνα τον άπαντα.