α. Ο κομβικός ρόλος του Αμερικανού φίλου της Χρυσής Αυγής, Μάθιου Χάιμπακ.
Δημ. Ψαρράς
Η επιχείρηση κατάληψης του Καπιτωλίου και οι σκοτεινοί δίαυλοι με την ελληνική Ακροδεξιά/
εφσυν
β. Στην «απομόνωση» ο Τραμπ – Αντιμέτωπος με νέα προσπάθεια παραπομπής του.
Το χάος, που προκλήθηκε και προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ενός αστυνομικού και τεσσάρων άλλων ανθρώπων
γ. ΑΦΟΡΑ ΥΠΟΚΙΝΗΣΗ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ
ΗΠΑ: Τη Δευτέρα ξεκινά διαδικασία καθαίρεσης του Ντόναλντ Τραμπ -Κατατίθεται άρθρο παραπομπή
Πηγή: iefimerida.gr
***
Καταιγισμός επιθέσεων απ΄όλες τις πλευρές εναντίον Ντόναλντ Τραμπ και οπαδών του. Και στη Ελλάδα. Η φυλλάδα της αριστεροφροσύνης και της κολεκτίβας των συντακτών, μάλιστα, σε αγαστή σύμπνοια και κοινές ομοβροντίες με τις ακροδεξιές φυλλάδες του Μαρινάκη…δίνουν τα ρέστα τους! ΄Ιδια αγυρτεία σε όλο το παγκόσμιο από το αληταριό της εμπορικής δημοσιογραφίας.
Και μόνη αυτή η συνύπαρξη, η συμμαχία, η συμπόρευση δείχνουν ποιους στόχους εξυπηρετούν όλες αυτές οι κοινές της παγκόσμιας βιομηχανίας παραπληροφόρησης επιθέσεις. Είναι η κλασική, παραδοσιακή αντίδραση της Μαφίας. Μπροστά στον κοινό κίνδυνο εξόντωσης, όλα τα μέλη της “φαμίλιας” συσπειρώνονται, ξεχνάνε τις επί μέρους διαφορές τους και πέφτουν στο από κοινού ξεκοίλιασμα του εχθρού.
Μαθαίνουμε, λοιπόν, από το συντάκτη του κειμένου της εφσυν, αλλά και από τις άλλες ψιμυθιασμένες, ελαφριές “κυρίες” του δημοσιογραφικού πεζοδρομίου πως ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι μισοί Αμερικανοί είναι… ΝεοΝαζί! Κάτι σαν τους δικούς μας εδώ Χρυσαυγίτες. Και στην καλύτερη περίπτωση , ακροδεξιοί. Οι οπαδοί του Τραμπ είναι κάποιοι σκοτεινοί και μυστήριοι τύποι, απροσδιόριστης ιδεοληπτικής ταυτότητας. Και σίγουρα επικίνδυνοι και ικανοί για όλα. Ακόμα και να κατεβάσουν το στρατό στις αμερικάνικες λεωφόρους!
Γι αυτό, με επικεφαλής τον υπόδικο πλέον για το Σύστημα, πρόεδρο της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ, “έκαναν εκείνο το ντου” οι πιο θερμόαιμοι απ΄αυτούς, λίγες ημέρες πριν, στο ΄Αβατο το Καπιτωλίου με στόχο την …επανάσταση και την ανατροπή του καθεστώτος! Και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος σήμερα, βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτή την κατηγορία της υποκίνηση σε…στάση (του… Νίκα;) του Αμερικάνικου λαού, ενάντια στον εαυτό του!
Επιχειρήματα δε χρειάζονται, όπως συνήθως οι κοντυλοφόροι και τα μικρόφωνα. Αν απειληθούν τα συμφέροντά τους, παθαίνουν κάτι σαν εγκεφαλικό, ντελίριο, παραλήρημα και ως συνειδητοποιημένοι Γκεμπελίσκοι, που είναι, “τα παίρνουν κρανίο” και μαζί όλα… σβάρνα. Υπό τέτοια συναισθηματική και διανοητική ανισορροπία, βέβαια, επιχειρήματα και οι αποδείξεις είναι περιττά.
Νηφάλια ,λοιπόν , λογικά και προπαντός με “προβολέα” την Ιστορία και τα διδάγματά της να επισημάνουμε για άλλη μια φορά τί συμβαίνει με τον Τραμπ και τους οπαδούς του:
1. Ο Ντόναλτ Τραμπ έχει τη μισή Αμερική με το μέρος του. Και ο μισός πληθυσμός της Αμερικής δεν είναι ούτε ΝεοΝαζί, ούτε Χρυσαυγίτες και τρομοκράτες. Πολύ περισσότερο, σκοτεινές ,περιθωριακές μορφές, όπως θέλει τους περισσότερους στην φυλλάδα του ο Δημήτρης Ψαρράς, που σήμερα , ετοίμασε καλή …γλαρόσουπα για όσους αναγνώστες του είναι χαχόλοι.
2 . Ο Ντόλαντ Τραμπ εκφράζει σχεδόν το σύνολό του τον Αμερικανικού λαού στις “αξίες” και τους στόχους του. Η πραγμάτωση του λεγόμενου “αμερικάνικου ονείρου” είναι κάτι σαν “εθνικό σπορ” όλων των Αμερικανών. Κι αυτό με τη σειρά του εμπεριέχει σκληρό καπιταλισμό, εμπορευματοποίηση της ζωής, άκρατο καταναλωτισμό, αλλά από την άλλη και πατριωτισμό, εθνικισμό και υπεροψία . ΄Ολα τούτα σε πακέτο, είναι τα κύρια…ιδανικά ενός λαού, που στην ουσία είναι τα ίδια ΣΗΜΕΡΑ με εκείνα ΟΛΩΝ των λαών στην υφήλιο.
3. Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους Ρεπουμπλικάνους και τους Δημοκρατικούς είναι αχνές και σχεδόν ανύπαρκτες. Μαλώνουν ..”περί όνου σκιάς”. Κάτι σαν τις ομάδες του μπέιζμπολ που οι Αμερικανοί λατρεύουν να στηρίζουν και να τσακώνονται με φανατισμό, βλέποντας ματς στην τηλεόραση και πίνοντας του σκασμού μπυρόνια στα ημικύκλια των αμερικάνικων μπαρ.
4.Στην ουσία, όπως είπαμε, έχουν ίδιους στόχους και κοινές αφετηρίες εκκίνησης και πορείας. Είναι, αν μη τι άλλο, αφελές να πιστεύουμε πως ο Δημοκρατικός Τζον Κλούνεϊ , ας πούμε, είναι διαφορετικός… χολιγουντιανός, εκατομμυριούχος αστέρας από την Ρεπουμπλικανή κι επίσης πάμπλουτη Κιμ Καρντάσιαν. Κρετίνοι το δέχονται. Λογικός, σώφρων και ψαγμένος πολίτης γνωρίζει πως ουδεμία διαφορά μεταξύ τους υφίσταται.
5. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει όλα τα αμερικάνικα … κουσούρα του καπιταλισμού, αλλά στο…φόρτε τους. Το καπιταλισμό που προσδιορίζεται, όπως είπαμε, ως “αμερικάνικο όνειρο”. Περισσότερο ασυγκράτητος ,θυμικός και λιγότερο θεατρικός από πολλούς στο “πολιτικό” συνάφι. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι πιο εκτεθειμένος , πολλές φορές χαλάει ανεπανόρθωτα την εικόνα του και μοιάζει να είναι λιγότερο ευπρεπής και ήρεμος από τον αντίπαλό του Τζον Μπάιντεν.
6. Αν μπορούσαμε να εντοπίσουμε μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους στην Αμερική είναι η στάση των μεν και των δε απέναντι στις “ράτσες”. Οι δεύτεροι, όπως ΟΛΟΙ οι Δεξιοί στον κόσμο, είναι ρατσιστές. Αλλά και πλέον θερμοκέφαλοι εθνικιστές από τους άλλους. Στην Ελλάδα, άλλωστε, το γνωρίζουμε πολύ καλά. Ο ρατσισμός, κυρίως της Δεξιάς ,αλλά και πολλών κατ΄επίφαση Αριστερών, είναι επίσης κι από τις δικές μας εθνικές παθογένειες . Αλλά αυτό ταυτόχρονα δε σημαίνει πως όλοι οι Δεξιοί της Ελλάδας έχουν τον ανελέητο και εγκληματικό ρατσισμό της Χ.Α ή της ακροδεξιάς. Το ίδιο, ακριβώς, συμβαίνει και στους Αμερικανούς. Δεν είναι σε καμιά περίπτωση “Χρυσαυγίτες” 75.000.000 Αμερικανοί!
7. ΄Οπως σε όλα τα δημοκρατικά λεγόμενα καθεστώτα, το πρόβλημα, αναλύσαμε και τις προηγούμενες ημέρες, της Δημοκρατίας είναι πως δεν μπορεί να διαχειριστεί πολλά προβλήματα. Τα περισσότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Αμερική. Η Δημοκρατία τους πετάει έξω το μισό πληθυσμό της χώρας! Πάντα υπήρχε το πρόβλημα. Απλώς, το ” έβαζαν κάτω από το χαλί”. Σήμερα ξεσκεπάστηκε . Οι Δημοκράτες οπαδοί είναι οι σωστοί, οι ευπειθείς, οι υπήκοντες στο Σύνταγμα . Και τους άλλους μισούς, πάνω από 75.000.000 , η ίδια η Δημοκρατία τους πετάει στον “Καιάδα”. Κι ας είναι τούτοι οι πλέον ισχυροί στυλοβάτες τους Συστήματος. Το ξανάπαμε. Πέρα από “περίεργο” είναι και “ανάπηρο” πολίτευμα. ΄Οχι εν παραλυσία ίσως, όπως κάποια άλλα καθεστώτα, σαν τη δικτατορία και το φασισμό, αλλά κι αυτό ανάπηρο.
8. Το σημερινό μένος της παγκόσμιας μαφίας του Τύπου εναντίον του Αμερικανού προέδρου ,έχει να κάνει, όπως τονίζουμε συνεχώς, ΜΟΝΟ με τα συμφέροντα της. Ο Ντόναλντ Τραμπ τους “ξεβράκωσε”. Ο μισός πληθυσμός της Αμερικής έπαψε να αγοράζει NYT ή να ακούει CNN. Τεράστιες οι οικονομικές απώλειες. Αλλά, αυτή η πολεμική απέδειξε πως και χωρίς τη στήριξη της βρώμικης βιομηχανίας των φέικ νιους , ο κόσμος μπορεί να προχωρήσει. Και αν χάνει το δρόμο του, το σωστό βηματισμό του, είναι πολλές φορές , εξαιτίας της . Από τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα αυτού του Λεβιάθαν που ακούει στο όνομα Γκεμπελικός Τύπος Οι τάχα μου δημοκρατικές ευαισθησίες των κοντυλοφόρων απανταχού της γης, είναι του..κ@λου. Η αυτοκρατορία τους κλονίζεται και σύντομα θα δούμε τα απέραντα ερείπιά της.
9. Ο Ντόναλντ Τραμπ ,είναι αισχρός. Ως δεινός καπιταλιστής και από τους ισχυρούς πυλώνες του Συστήματος. Τουλάχιστον για μας τους ακτιβιστές. Αυτό , όμως, δεν το καθιστά χειρότερο από Τον Τζόρτζ Μπους, τον Μπιλ Κλίντον, τους άλλους προέδρους των ΗΠΑ. Πολύ περισσότερο από ηγέτες σαν τον Κινέζο και τον Ρώσο. Είναι, απλώς, περισσότερο εκτεθειμένος και επομένως πιο ευάλωτος, ως αθυρόστομος και λιγότερο θεατρικός. Κι αν κάποιον πρέπει να καθίσουν πρώτον στο εδώλιο του κατηγορουμένου οι Αμερικανοί και οι παγκόσμιοι οργανισμοί, δεν είναι ο Τραμπ. Προηγούνται άλλοι για ειδεχθή εγκλήματα και κάποια “κατά της ανθρωπότητας”.΄Οταν δικαστεί και καταδικαστεί ο …Χριστιανός Ευαγγελικός Τζορτ Μπους για τα εγκλήματα στο Ιράν και το Αφγανιστάν , ας έρθει και η σειρά του Τραμπ. Δεν έχουμε καμιά αντίρρηση. Αλλά τούτος να δικαστεί, αν είναι, για ρατσισμό, ως εκπρόσωπος, τουλάχιστον 75.000.000 Αμερικανών, ίδιας πάστας.
10. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι η εικόνα της Αμερικής. Σήμερα και παλιότερα. Τίποτα περισσότερο , τίποτα λιγότερο. Κι αυτό δεν της αφαιρεί πόντους, ως Δημοκρατία. Ποτέ δεν υπήρξε η Αμερική “Μπανανία”. Κι αυτό δεν το πέτυχε μόνο με τους οπαδούς του Δημοκρατικού κόμματος. Θα ήταν αφέλεια πρώτου μεγέθους να το λέμε.
11. Στα φληναφήματα και τις ξιφουλκήσεις σήμερα των κοντυλοφορο-μικροφόνων μη δίνετε σημασία. Αύριο, όπως κάνουν πάντα, αν τα συμφέροντά τους το απαιτούν, θα τον ξεχάσουν τον Τραμπ. ΄Η, αν τούτος το “γυρίσει” και “έχουν λαμβάνειν” οι Γκεμπελίσκοι των “CNN”, , μπορεί να γίνουν ακόμα και… κολλητοί!