ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

 ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗ

Από σήμερα το πρωί 10/12 ο Νίκος Ρωμάνός ξεκίνησε και την απεργία δίψας. Λόγω σωματικής καταβολής δεν έχει την δύναμη να γράψει κείμενο αλλά ζητά από τους συνηγόρους του να μεταφέρουν την πληροφορία καθώς κάποιοι αποφάσισαν πάλι να παραπλανήσουν τον κόσμο αμφισβητώντας την δήλωσή του και δηλώνοντας ότι δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Από το πρωί δεν έχει λάβει κανένα υγρό, συνεχίζει να μην δέχεται ορό και η κατάσταση της υγείας του πλέον έχει άμεσο κίνδυνο για αιφνίδιο θάνατο. Η Πολιτεία οφείλει να δώσει την λύση που υπάρχει.

Φραγκίσκος Ραγκούσης

Λίλα Ραγκούση

 

Δε θα μείνουμε  σήμερα στην ανθρωπιστική διάσταση του θέματος. Δε θα ικετεύσουμε την επιείκεια των δολοφόνων του Νίκου Ρωμανού, που κρύβονται πίσω από το νόμο  και εκτελούν αργά και βασανιστικά ένα παιδί.

Να μείνουμε στα παρακάτω πρωτάκουστα και καινοφανή πράγματα που  συμβαίνουν μ΄αυτή την ιστορία:

1. Το ύψιστο αγαθό της ζωής διακυβεύεται από τα όργανα της πολιτείας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που αναγορεύουν τις εσφαλμένες ερμηνείες ενός νόμου, ως το ύψιστο αγαθό της πολιτείας αντί της ζωής, όπως ορίζει το Σύνταγμα.  Πολιτικός και νομικός ” Μεσαίωνας” στην Ελλάδα.

2. Απορρίπτεται από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας η αίτηση χορήγησης εκπαιδευτικής άδειας σε έναν κρατούμενο φοιτητή,χωρίς σκεπτικό,χωρίς αιτιολόγηση. Πιθανολογείται μόνο πως δεν του χορηγήθηκε η συγκεκριμένη άδεια,γιατί είναι ύποπτος φυγής. Κι ενώ έχει διαπραχθεί νομικό  έγκλημα,ο υπουργός δικαιοσύνης δεν προχώρησε, όπως όφειλε, σε διοικητικές κυρώσεις κατά των υφισταμένων του, αλλά και με τη στάση του και με τις δηλώσεις του επικροτεί και επιβραβεύει την παρανομία τους.

Ερώτημα. Είναι ή όχι παράνομη  η επιλεκτική εφαρμογή του νόμου; Αν για παράδειγμα, ένας προσωρινά κρατούμενος, έχει συμπληρώσει τον από το νόμο οριζόμενο χρόνο προφυλάκισης,δεν αποφυλακίζεται πάραυτα, ανεξάρτητα από το φόβο των αρχών πως πιθανολογείται σφόδρα η εξαφάνισή  του;

΄Εμεινε κανείς νοήμονας ή έστω  στοιχειωδώς νομικά καταρτισμένος  να μας απαντήσει;

________________________________________________________________

2. Εννέα μήνες στην κοιλιά:

Το θαύμα της ζωής μόνο μία γυναίκα μπορεί να το βιώσει.
Τα συναισθήματα δεν μπορούν να περιγραφούν με λέξεις. Μόνο όποια έχει γίνει μάνα μπορεί να τα καταλάβει στο 100%.
Τους 9 μήνες ενός εμβρύου μέσα στην κοιλιά μιας γυναίκας. Τα λόγια είναι λίγα μπροστά σε αυτό το μεγαλείο.
Πηγή: http://www.mothersblog.gr/tha-gino-mama/item/22261-ennea-mines-stin-koilia-to-sygklonistiko-vinteo-pou-prepei-oloi-na-doyme#ixzz3LVUfdiwV

 Ρατσιστικό   και εντελώς αιδοιοκρατικό κείμενο. Το μεγαλείο από τη Φύση ανήκει και στα 2 φύλα. Ο άντρας κουβαλάει το σπερματοζωάριο, τη ζωή στην ελάχιστη σμικρογαρφία της  (το παράγει, το διατρέφει, το  συντηρεί, το διασφαλίζει) σε όλη του τη ζωή.

Τί κι αν η ζωή είναι σε μικροσκοπική μορφή στο σπερματοζωάριο και στη μήτρα σε μεγαλύτερη;  Αυτές οι ανόητες διακρίσεις μόνο το ρατσισμό και την  τροχοπέδηση του πολιτισμού εξυπηρετούν.

΄Αντρας και γυναίκα, γυναίκα και άντρας. ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Με ίδια δώρα μοιρασμένα με ακρίβεια από τη μάνα ΦΥΣΗ.

_______________________________________________________________________

3. 31 ημέρες απεργίας πείνας, είναι πολλές αδερφέ μου. Αφάνταστα πολλές.

 

 

Τώρα που έληξε το μαρτύριο για τον ηρωικό απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, να  συμμεριστούμε εδώ μια εμπειρία μοναδική, ανεπανάληπτη, αλλά και τρομερά βασανιστική.

Παλιότερα, μέσα Αυγούστου (και για χρόνια) ξεκινούσα  …σταφυλοθεραπεία. Ενας φίλος γιατρός μου την είχε συστήσει ως…πανάκεια για την αποτοξίνωση του οργανισμού (και είναι). Την κράτησα κάποια συναπτά χρόνια (τώρα σπανιότερα) ,αλλά φρόντιζα,  πάντα να την αρχίζω παρέα με κάποιον άλλο “κολλητό”(συντρόφισα, φίλο, “δικό” μου άνθρωπο) για παρηγοριά και αλληλοϋποστήριξη.

Η…συνταγή έλεγε πως κάθε μέρα μπορούσαμε να φάμε ως 2 (το πολύ ) κιλά σταφύλια και όσο νερό θέλαμε. 1- 2 ημέρες, μπορούσες να “νταγιαντίσεις”  την πείνα, τον καημό του φαγιού, κρατιόσουνα με τα δόντια. Μετά τη 2η μέρα, άρχιζε το πραγματικό μαρτύριο. Βασανιστικό, εφιαλτικό, εύρημα του “όξω απο δω”, που έλεγε και η γιαγιά.

΄Ετρωγες τα 2 κιλά σταφύλια, αλλά πάλι  και σε λιγώνανε και νηστικό σ΄αφήνανε. Πέφτανε τα ανάκαρα, να πάρεις τα πόδια σου δεν μπορούσες, ψυχολογικά ήσουνα  τελειωμένος. Να διαβάσεις, να γράψεις, να μιλήσεις, να τσακωθείς, να κάνεις ο, τιδήποτε ούτε λόγος.

Το μόνο που απέμενε ήταν η ελπίδα, η προσμονή πως θα περάσουν οι μέρες και θα φας. Ονειρευόσουνα στον “ύπνο και τον ξύπνιο”  ό,τι μπορείς να φανταστείς, αλλά αποκλειστικά σε φαγητό . Και πάντα τα καλύτερα, κείνα που σου άρεσαν. Και  το μαρτύρο γινότανε  χειρότερο στην ανάμνηση των…καλών ημερών της καλοφαγίας. Αλλά, οι 7 μερες δεν περνούσαν, μέναν κολλημένες, να σε σκίζουν στα δύο, να σου βάζουν στα πόδια βαρίδια, να σου “γανώνουν” το μυαλό, να σου ρουφάνε το μεδούλι της σκέψης.

΄Ολες αυτές τις ημέρες που ο Νίκος Ρωμανός έδινε τον υπέρτατο  αγώνα με μεγαλείο ψυχής, σκεφτόμουνα εκείνες τις βασανιστικές εμπειρίες πείνας των 7 ατελείωτων ημερών της σταφυλοθεραπείας και ντρεπόμουνα. Αυτός άντεξε 31 ολόκληρες ημέρες! Μια τρέλα και να το σκεφτείς, να το διανοηθείς!

Αυτά τα πράγματα, αυτές οι αποφάσεις δεν είναι για όλους.  Δεν πρόκειται για  ένα νεανικό πείσμα, ένα γινάτι, όπως κάποιοι άφρονες  λένε. Αστεία. Είναι αντοχή ψυχής, θέλει “χαρακτήρα” και πάνω απ΄όλα ιδεολογικό υπόβαθρο. Χωρίς αυτά ,δε γίνεται τίποτα. Δεν πιάνει. Σήμερα ξεκινάς τον αγώνα  σου, αύριο στα πρώτα δύσκολα, σκοντάφτεις.

Θέλει εμμονή με την…αποτοξίνωση αυτή η “σταφυλοθερπία”.  Θέλει να έχεις βάλει στόχο να αλλάξεις τον κόσμο τούτη η μεγαλειώδης απεργία πείνας των 31 ημερών. Αλλιώς… “χαιρέτα μου τον πλάτανο”. Δεν αντέχεται, εδικά η πείνα, όχι μέρες, ούτε ώρες. Κι ας λένε οι άσχετοι πως μετά τη συνηθίζεις. Ψέματα, τίποτα δε συνηθίζεις, είναι παρούσα συνέχεια να σου ξεσκίζει το μυαλό πρώτα και μετά  το στομάχι. (Με την ευκαιρία.΄Αμοιρα παιδιά της Αφρικής. Η άλλη τραγωδία!)

Μπράβο,Νίκο Ρωμανέ .Είσαι σπουδαίος και μοναδικός . ΄Αντεξες,φίλε!

 

__________________________________________________________________________