ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ. Ο “ΟΜΟΡΦΟΣ” ΤΟΥ “ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ” -ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ …ΤΟΝ ΕΡΙΞΑΝ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ!

Πέθανε ο ΄Ακης Τσοχατζόπουλος

Άκης Τσοχατζόπουλος

“…Στις 7 Ιουνίου 2010 ανεστάλη η κομματική του ιδιότητα από την Επιτροπή Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ, επειδή κρίθηκαν ανεπαρκείς οι εξηγήσεις που έδωσε σχετικά με τα περιουσιακά του στοιχεία και τη σχέση του με υπεράκτιες εταιρείες.

Στις 28 Απριλίου 2011, ύστερα από πρόταση που είχαν καταθέσει 112 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παραπέμφθηκε σε προανακριτική επιτροπή της Βουλής (με ψήφους 226 υπέρ και 9 κατά, ενώ απείχαν οι 15 βουλευτές του ΛΑΟΣ και 5 της Δημοκρατικής Συμμαχίας), η οποία ανέλαβε να διερευνήσει τυχόν ευθύνες του στην υπόθεση των προβληματικών υποβρυχίων.

Την 1η Ιουλίου 2011, ύστερα από μυστική ψηφοφορία της Ολομέλειας της Βουλής, ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του με ευρεία πλειοψηφία και παραπέμφθηκε στο Δικαστικό Συμβούλιο για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.

Η σύλληψη του Ακη Τσοχατζόπουλου
Στις 11 Απριλίου του 2012, συνελήφθη για τα ίδια αδικήματα, αλλά και φορολογικές παραβάσεις και στις 16 του ιδίου μήνα, κρίθηκε προφυλακιστέος και στις 17 οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού.

Στις 16 Μαΐου, παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων με την κατηγορία της ανακριβούς δήλωσης “πόθεν έσχες” για το έτος 2010, που αφορά τη χρήση του 2009.

Στις 8 Μαρτίου του 2013, καταδικάστηκε σε κάθειρξη οκτώ ετών, χρηματικό πρόστιμο 520 χιλιάδων ευρώ και δήμευση του ακινήτου της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου με την κατηγορία των ελλιπών και ανακριβών δηλώσεων “πόθεν έσχες”. Για την ίδια υπόθεση δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό τον Απρίλιο του 2014 από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημένων και η ποινή του μειώθηκε σε φυλάκιση πεντέμισι ετών και χρηματικό πρόστιμο 210 χιλιάδων ευρώ, ενώ επικυρώθηκε η δήμευση του επίμαχου ακινήτου.

Στις 7 Οκτωβρίου 2013, καταδικάστηκε από Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε ποινή κάθειρξης 20 ετών χωρίς ελαφρυντικά για την υπόθεση παράνομων αμοιβών από εξοπλιστικά προγράμματα. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος κατ’ επάγγελμα και για παθητική δωροδοκία.

Στις 30 Οκτωβρίου 2017, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων μείωσε κατά ένα χρόνο την ποινή του (κάθειρξη 19 ετών) χωρίς να του αναγνωρίσει και πάλι κανένα ελαφρυντικό. Επίσης το δικαστήριο διέταξε τη δέσμευση της περιουσίας του και επιδίκασε αποζημίωση του Δημοσίου με ποσό 1.000.000 ευρώ.Τον Ιούλιο του 2018, αποφυλακίστηκε, επικαλούμενους προβλήματα υγείας.

Ήταν παντρεμένος με την Βίκη Σταμάτη με την οποία απέκτησε έναν γιο, ενώ από τον πρώτο του γάμο είχε έναν γιο και μια κόρη”.

***

Ο ΄Ακης Τσοχατζόπουλος υπήρξε θύμα του  ελληνικού “πολικού”-κομματικού συστήματος για συγκριμένους  λόγους.  Τα “κρίματά” του δεν ήταν σε καμιά περίπτωση μεγαλύτερα από εκείνα  ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΣΚΗΣΑΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.  Απλώς,  ήταν ο πιο “άτυχος”  απ΄όλους  τους άλλους ενόχους συναδέλφους-ομολόγους του.  Συγκεκριμένα.

Ο  Κωνσταντίνος Καραμανλής  το 1965 κατηγορήθηκε  για τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα   της περιόδου 1955-1961.  Τα σκάνδαλα αυτά  εντοπίζονταν στη διαχείριση των γαλλικών πιστώσεων για την κατασκευή του υδροηλεκτρικού έργου του Μέγδοβα (Ταυρωπού), στο περιεχόμενο της σύμβασης για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στη γαλλικών συμφερόντων βιομηχανία αλουμινίου (Πεσινέ) και στη διαδικασία επιλογής –κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού– του κατασκευαστή του φράγματος Κρεμαστών Αχελώου.

Η πρόταση παραπομπής  στο ειδικό δικαστήριο  κατατέθηκε  στη Βουλή, όταν  ο ίδιος εκείνη την εποχή  είχε  σταλεί από τους Αμερικανούς στο Παρίσι.  ΄Ηταν η “ρεζέρβα” που φύλαγαν οι ΗΠΑ, οι οποίες την ίδια   εποχή ετοίμαζαν το ελληνικό πραξικόπημα και “φύλαγαν” τον άνθρωπό τους για την Μεταπολίτευση. Πράγματι,  ο Κων. Καραμανλής με αμερικανική παρέμβαση ,που απέτρεψε  την παραπομπή ,δεν (κατα)δικάστηκε τελικά ποτέ  γι΄ αυτά τα καραμπινάτα σκάνδαλα  και διαφυλάχτηκε “ακέραιος” ,όπως τον ήθελαν οι προστάτες του για την επόμενη ημέρα της πτώσης της Δικτατορίας.

 

 

Ο Ανδρέας  Παπανδρέου   παραπέμφθηκε επίσης  σε ειδικό δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά  στο  “βρώμικο”  1989. Τον παρέπεμψε    για μικροπολιτικούς λόγους ο  “αρχιερέας της διαπλοκής”  Κων. Μητσοτάκη, σε συνεργασία  με τη  τότε Αριστερά.  Τελικά  αθωώθηκε κι αυτός,  αν και ήταν αυταπόδεικτη η ενοχή του χρηματισμού του  του από τον τότε μεγαλοτραπεζίτη.  Η “βίλα της Μιμής” μίλησε από μόνη της αργότερα  για την ενοχή του Ανδρέα.    Συμπαραστάτης του τότε  κατηγορούμενου πρωθυπουργού στο ειδικό δικαστήριο, έσπευσε  να είναι και ο ίδιος ο Κων Καραμανλής με την περίφημη  φράση- υπόδειξη   απαλλαγής στο δεξιόφρονο δικαστικό κατεστημένο της Ελλάδας   (αφορούσε  και τα σκάνδαλα του ίδιου) πως “ένας π. πρωθυπουργός πάει σπίτι του και όχι φυλακή,   όταν  κατηγορείται για σκάνδαλα”!

 

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε μια ειδική περίπτωση  “πολιτικού” στην Ελλάδα, που όμοιά της, εμείς τουλάχιστον,  δεν έχουμε συναντήσει  στην  ιστορία της  χώρας από συστάσεως ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. ΄Ολη η “πολιτική” του ζωή υπήρξε μια συνεχής εγκληματική δραστηριότητα, απάτη και υποκρισία.  Τα σκάνδαλά του υπήρξαν αλυσιδωτά,  πρωτοφανή  σε αριθμό και σε  μέγεθος . Και εκτείνονταν από οικονομικά  με κυρίαρχο την  “ιστορική” υπόθεση  της Αποστασίας  και του  χρηματισμού  του  από τα Ανάκτορα,  το σκάνδαλο  Mayo , τις κατηγορίες  σε    υποθέσεις   αρχαιοκαπηλίας, μέχρι την περίεργη και ανεξακρίβωτη, ως σήμερα,  διωκτικά,  εμπλοκή  του στη δολοφονία του γαμπρού  του Π. Μπακογιάνη από τη 17 Ν.  Βεβαίως η λίστα τω  “βαριών κριμάτων” του δεν εξαντλείται σε αυτά. ΄Οπως  πολλές φορές γράψαμε εδώ, η  πολιτική το πορεία, υπήρξε από την αρχή ως το τέλος μια αλυσίδα  σοβαρών εγκλημάτων ,διαπλοκής, παρανομιών και άτιμων πράξεων. Εν τούτοις,  ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΦΥΛΑΚΗ. Πέθανε  “πλήρης ημερών εν τιμή και δόξη”,που του επιδαψίλευσαν κοντυλοφόροι σαν τους Παπαχελάδες  και παράδωσε το “δαχτυλίδι” της διαφθοράς  στο γιο του Κυριάκο,  πρωθυπουργό σήμερα  της χώρας!

 

Ο ανιψιός του “Εθνάρχη” που χρεοκόπησε τη χώρα το 2007/8, με  σιωπηρή συμφωνία του  αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα (η περίφημη “Ομερτά”=σε θέτω σε δικαστικό απυρόβλητο για το μέγα σκάνδαλο της χρεοκοπίας, μου δίνεις τον καταδικό σου άνθρωπο Πάνο Καμμένο  για να κυβερνήσω) και τούτος δεν παραπέμφθηκε ποτέ σε ειδικό δικαστήριο . Το τεράστιο και ασυγχώρητο  σκάνδαλο της χρεοκοπίας  της  χώρας, ίσως μοναδικό παράδειγμα στην παγκόσμια ιστορία, έμεινε (κι αυτό)  ατιμώρητο.

 

Τέλος, στο επίσης μεγάλο σκάνδαλο Novartis οι π. πρωθυπουργοί Α. Σαμαράς και Π. Πικραμένος, μαζί  με τη γνωστή ομάδα υπουργών  (και άλλων επιπλέον που ακόμα τα ονόματα τους δεν ήρθαν στη δημοσιότητα) δεν παραπέμφθηκαν  μέχρι σήμερα  στη δικαιοσύνη. Η  κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία,   έκανε ό,τι  μπορούσε  για να μην καθίσουν οι κατηγορούμενοι στο εδώλιο. Μόνο που δε θα καταφέρουν ως το τέλος να μείνουν και τούτοι  στο δικαστικό απυρόβλητο, γιατί τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ενοχή τους, είναι συντριπτικά  και αξιόπιστα.

Πέραν  τούτου , αν καταφέρουν και μείνουν ατιμώρητοι ,θα δεχτεί ένα από τα ισχυρότερα πλήγματα το FBI, ο  θεσμός των ΗΠΑ, που είναι από τους πλέον αξιόπιστους  παγκόσμια. Η ανώτατη αυτή Ομοσπονδιακή, διωκτική  αρχή των ΗΠΑ κατονόμασε  7  ενόχους ΄Ελληνες πολιτικούς  που εμπλέκονται στο σκάνδαλο της φαρμακοβιομηχανίας.  Και σε αυτά πάνω τα στοιχεία στηρίχτηκε αργότερα το  αμερικανικό δικαστήριο που επέβαλε μεγάλο πρόστιμο στην εταιρία για υπονόμευση   των αμερικανικών συμφερόντων . Το ίδιο δικαστήριο   προσωποποίησε τους ενόχους πολιτικούς στην Ελλάδα που ασκούσαν την εξουσία την ίδια περίοδο των σκανδάλων,

΄Ιδια   με των ανωτέρω, αλλά και  των άλλων ΠΟΛΛΩΝ διεφθαρμένων Ελλήνων πολιτικών, τύχη θα είχε και το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο  ΄Ακης Τσοχατζόπουλος, αν δε… “συνωμοτούσαν οι  πλανήτες” την περίοδο  της καταδίκης του σε απίστευτα συνδυαστικά  γεγονότα .    Συγκεκριμένα.

  1. Για τη χρεοκοπία στην οποία οδήγησε τη χώρα ο Κώστας  Καραμανλής και αφού ο ίδιος  δεν καταδικάστηκε , η κοινή  γνώμη απαιτούσε έναν “αποδιοπομπαίο τράγο”.  Η οργή του κόσμου  εκείνη την εποχή είχε  οδηγήσει τα πλήθη σε ενέργειες που θα μπορούσαν να αποβούν  μοιραίες και μη αναστρέψιμες  και  για το ίδιο το Σύστημα. Μια “βαλβίδα εκτόνωσης στο καζάνι που έβραζε”   ήταν  πλέον ή απαραίτητη.  Και τέτοια, βρέθηκε στο πρόσωπο του “όμορφου του ΠΑΣΟΚ”, που ρίχτηκε στο “βάραθρο εκτέλεσης κακούργων ”  με συνοπτικές, συστημικές διαδικασίες.
  2. Η οργή του κόσμου για τη χρεοκοπία  εκφράστηκε με τους “Αγανακτισμένους”  στις πλατείες που απαιτούσαν “αίμα στην αρένα, εδώ και τώρα”. Ηταν αυτό το λαϊκό κίνημα που γέννησε αυτή την εποχή  το ΣΥΡΙΖΑ, ένα αριστερό κόμμα που δεν ήταν, όμως, η γνωστή, παραδοσιακή ,ελληνική Αριστερά, αλλά ένα   πολυσυλλεκτικό   κόμμα,   που στέγασε πολλούς “Αγανακτισμένους” και με διαφορετικά πολιτικά ζητούμενα. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ  έβαλαν πρωταρχικό στόχο  εκείνο τον καιρό να διαμοιραστούν  τα “ιμάτια του ΠΑΣΟΚ, η βασική δεξαμενή  και των δύο . ΄Ετσι, κατέφυγαν στην ίδια τακτική  Μητσοτάκη-Φλωράκη-Κύρκου στο “βρώμικο 89”, που είχαν κι εκείνοι τον ίδιο  στόχο, την καταλήστευση  της δύναμης του κόμματος  του Ανδρέα Παπανδρέου.   Η καταδίκη του Τσοχατζόπουλου  και μέσω αυτού  η διάσπαση  του ΠΑΣΟΚ, ήταν  μια μεγάλη ευκαιρία για το νεοπαγές τότε  κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και την Κεντροδεξιά της Ν.Δ να καρπωθούν τα οφέλη μιας καταδίκης  ενός ιστορικού στελέχους και πάντα σε υψηλά αξιώματα προωθημένου  ανθρώπου του κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου.
  3.    Η Γερμανική συγκυρία μιας … πτώχευσης.

Ο ‘ Ακης  Τσοχατζόπουλος την  ίδια περίοδο  έπεσε σε μια όντως  σπάνια και απρόοπτη   περίπτωση  .  Πτώχευσε η μεγάλη,  γερμανική, ιδιωτική  εταιρία που πούλησε επί υπουργίας του  τα υποβρύχια  (έγερναν κιόλας!)  Το γερμανικό κράτος  ,αμέσως μετά από αυτή την πτώχευση της εταιρίας κατασκευής υποβρυχίων,  έστειλε   ορκωτούς  λογιστές να ελέγξουν τα οικονομικά της στοιχεία. Κι εκεί, ανάμεσα σε πολλές άλλες κομπίνες και χρηματισμούς , βρέθηκαν  και οι μίζες ,που είχε λάβει ο ΄Ελληνας υπουργός. Οι ίδιες οι γερμανικές αρχές, λίγο μετά τον έλεγχο,  έστειλαν στις ελληνικές,  τα έγγραφα που βρέθηκαν στα  αρχεία της εταιρίας και αποδείκνυαν τις μίζες που πήρε ο τ .υπουργός ΄Αμυνας, για να παραλάβει τα υποβρύχια, που έγερναν. Οι ελληνικές,  εισαγγελικές αρχές κράτησαν για καιρό στα συρτάρια τους τις επίσημες αυτές καταγγελίες, μέχρι που πήραν “άνωθεν εντολή”  να τις βγάλουν στη φόρα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

 

Γράφαμε στις 25/7/2020 στο θέμα με τίτλο

ΑΠΟ ΤΗ …ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΚΩΤΑ ΣΤΗ…ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΗΣ NOVARTIS

“…Μια μικρή στάση στην περίπτωση του ΄Ακη Τσοχατζόπουλου,που υπήρξε μια..παράπλευρη απώλεια στον ανήθικο  κόσμο της  μίζας  και του χρηματισμού των πολιτικών ,όταν  ασκούν εξουσία. Μαθητής και ο  “όμορφος” του αρχηγού τους, τσέπωσε ,ως υπουργός Εθνικές ΄Αμυνας, εκατομμύρια μίζες από την “αγορά του αιώνα” με τα περίφημα υποβρύχια που   “έγερναν”.

Αλλά,  αν:  α. δεν είχε πτωχεύσει η γερμανική εταιρία που τα κατασκεύαζε , οπότε μπήκαν ορκωτοί  λογιστές και ανακάλυψαν τα ποσά που δόθηκα ως μίζες στον ΄Ελληνα υπουργό β. δεν ενημέρωναν οι γερμανικές αρχές τις αντίστοιχες ελληνικές γ. δεν ήταν … Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος,  ο ΄Ακης Τσοχατζόπουλος. Αλλιώς , οι δικαστικές αρχές (σ.σ πάντα υπείκον το σώμα των  Ελλήνων  δικαστών κατά κανόνα  στο Δεξιό κράτος), θα τον είχαν θέσει σε δικαστικό απυρόβλητο.  δ. δε χρειαζόταν,  ως εκτόνωση  της συσσωρευμένης λαϊκής οργής, λόγω της χρεοκοπίας της χώρας ,ένας “αποδιοπομπαίος τράγος”,

τότε, ο ΄Ακης Τσοχατζόπουλος  ουδέποτε θα είχε κατηγορηθεί και πολύ περισσότερο  φυλακιστεί  γι΄αυτή την αποδεδειγμένη συμμετοχή του σε πράξεις διαφθοράς και χρηματισμού. Ο ίδιος, βέβαια, μέχρι σήμερα, δεν έπαυσε να μιλά για…σκευωρία από πολιτικούς  αντιπάλους με στόχο την πολιτική του εξόντωση!

 

 

  Το ερώτημα είναι.  Σχεδόν όλοι οι ΄Ελληνες διεφθαρμένοι πολιτικοί, πλην ελάχιστων  περιπτώσεων, δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Αν και, όπως είπαμε, η πλειοψηφία εκείνων που άσκησαν εξουσία, υπήρξε  διεφθαρμένη. Γιατί τότε να τιμωρηθεί ο ΄Ακης Τσοχατζόπουλος;

Η απάντηση από τη ιστορία είναι δεδομένη.  Σο άγραφο ,κυρίως, δίκαιο, η ατιμωρησία ενόχων δε ακυρώνει την ανάγκη τιμωρίας άλλων (συν)ενόχων.

  ΄Ομως, στην  περίπτωση του  ΄Ακη  Τσοχατζόπουλος υπήρξε και εκδικητική η τιμωρία, δοθέντος πως οι αρχές ενέπλεξαν και τη σύζυγο και την κόρη του για “αποδοχή προϊόντων εγκλήματος” και άλλα συναφή αδικήματα.΄Ομως, ποτέ δεν έγινε το ίδιο σε  παρόμοιες  υποθέσεις, ακόμα και  του   κοινού ποινικού κώδικα . Π.χ, μια οικογένεια που ζει  από τις οικονομικές η άλλες παροχές ενός μέλους της ληστή ή κλέφτη , δεν τιμωρείται , ακόμα κι αν γνώριζαν τα άλλα ενήλικα  μέλη  την προέλευση των…  “τροφείων” της.