Γκρόζνι , Χαλέπι, Μαριούπολη . Μνημεία της θηριωδίας ενός παρανοϊκού Νέου Χίτλερ.
Δεν υπάρχει ένας Ρώσος με ψυχή να πάρει το κεφάλι του τυράννου;
_____________________________________________________________
΄Ολα τα ελληνικά κόμματα, τα τάισε για χρόνια ο δικτάτορας της Ρωσίας, για να πετύχει τα σχέδιά του. Ιδιαίτερες, μάλιστα, σχέσεις ανάπτυξε με τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή. Είναι η εποχή που έρευσε πακτωλός χρημάτων στα ταμεία της Νέας Δημοκρατίας και ξεκίνησαν οι άριστες σχέσεις Πούτιν και Σκοπιανοφάγου Κ. Καραμανλή, οι οποίες ,βέβαια, αργότερα έγιναν μπούμερανγκ για τον ανιψιό και π. πρωθυπουργό που χρεοκόπησε τη χώρα.
1. Γράφαμε για το συγκεκριμένο θέμα στις 17/7/2015:
” Ελπίζουμε να μην ξαναζήσουμε μέρες του Ιουλίου 2007, όταν με εντολή του δικτάτορα Πούτιν κάηκε τότε η Ελλάδα. Μέχρι και στα ιερά σεβάσματα της αρχαίας Ολυμπίας ασέλγησε η ρώσικη μαφία, αφού κόντεψε να γίνει παρανάλωμα της φωτιάς ολόκληρη η αρχαία περιοχή που σεβάστηκε και ο χρόνος και οι λογής επιδρομείς. Το τίμημα, πέρα από τη φυσική καταστροφή, ήταν και περίπου 60 νεκροί (μεταξύ αυτών παιδιά) που κάηκαν στην Ηλεία στις μεγάλες εκείνες πυρκαγιές.
Το «στενό μαρκάρισμα» του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή από τους Ρώσους, φαίνεται να είχε αρχίσει μερικά χρόνια πριν το 2007, όταν , έναντι γενναίας οικονομικής ενίσχυσης του ταμείου της Ν.Δ από το Ρώσο δικτάτορα , ο αρχηγός της δεξιάς παράταξης αποδέχτηκε εντελώς επιπόλαια να δημιουργήσει ρήγμα στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε με στόχο την αποσταθεροποίησή τους, όπως ακριβώς τη βλέπουμε σήμερα να εκτυλίσσεται (σύγχρονη φάση του Ανατολικού ζητήματος).
Οι Αμερικανοί, βέβαια, που παρακολουθούσαν από κοντά τη συμπεριφορά του Κ. Καραμανλή, τον προειδοποίησαν πως είναι εγκληματική αυτή η συνεργασία της Ελλάδας με τη Ρωσία και τον προέτρεψαν να εγκαταλείψει άμεσα το σχέδιο. Ο κίνδυνος ήταν όντως μεγάλος για την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ και ο π. πρωθυπουργός, μόλις το συνειδητοποίησε, άρχισε να κρατάει αποστάσεις από το Ρώσο δικτάτορα. Είχε όμως εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Είχε πάρει και ξοδέψει τα ρούβλια του δικτάτορα, ο οποίος από τότε δεν τον άφησε σε «χλωρό κλαρί».
Το σχέδιο πίεσης του π. πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή είχε πολλές… παραγράφους και υποπαραγράφους, αλλά κυρίαρχα σημεία ήταν: 1. Η δημιουργία δεινής αναταραχής στη χώρα και έκθεση σε κίνδυνο της ασφάλειας , της ακεραιότητας και της δημόσιας τάξης της χώρας. 2. Οι άμεσες απειλές για τη ζωή του ίδιου του Κ. Καραμανλή και της οικογένειάς του, αν συνέχιζε ο ότε πρωθυπουργός να μη συμμορφώνεται με τις εντολές Πούτιν.
Ο Κ. Καραμανλής, έμπλεος φόβου και δέους μετά απ΄αυτό το κακό, τον Ιανουάριο του 2008, αναγκάζεται να δεχτεί στο προεδρικό μέγαρο της Σόφιας τη συμφωνία των μετόχων και το καταστατικό της διεθνούς εταιρείας για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Τότε άρχισε στην ουσία για πρώτη φορά να δια- φαίνεται η προσέγγιση της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή στη Μόσχα και η επικοινωνία που διατηρούσε ο πρωθυπουργός με το ρωσικό παράγοντα και ιδιαίτερα με τον Πούτιν .
Λίγους μήνες αργότερα, τον Απρίλη του ίδιου χρόνου, ο Κ. Καραμανλής στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, πάλι υπό την πίεση του Ρώσου δικτάτορα και με πρόσχημα το εθνικό ζήτημα της Μακεδονίας, προβάλει βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και γίνεται το…έλα να δεις. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, άλλοι έξαλλοι και άλλοι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης για τη στάση του ΄Ελληνα πρωθυπουργού, τον κατηγορούν ανοιχτά πως στηρίζει φανερά πια τους Ρώσους με πρόσχημα το «εθνικό» ζήτημα των Σκοπίων.
Το 2008, είναι χρόνος σημαδιακός για τον Κ. Καραμανλή.΄Ηδη ο τότε πρωθυπουργός έχει καταστήσει το χρέος μη βιώσιμο, αφού το διπλασίασε και εκτόξευσε το έλλειμμα πάνω από 15,5%, γεγονός πρωτοφανές και πρωτόγνωρο στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Ο οικονομικός κατήφορος της Ελλάδας έχει χρονολογία έναρξης κι αυτή είναι το 2008 επί κυβερνήσεως Ν. Δημοκρατίας υπό τον Κώστα Καραμανλή.
Πάλι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι προειδοποίησαν τον τότε πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς για ο μεγάλο κακό της χρεοκοπίας και της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας , που πλησίαζε. Ο Κ.Καραμανλής πανικόβλητος, τόσο από τις απειλές των Ρώσων για τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του, όσο και από το επερχόμενο οικονομικό χάος, αποφάσισε να εξαφανιστεί (κρύφτηκε στην κυριολεξία!) , εγκαταλείποντας το σκάφος στην τύχη του κι από τότε σπανιότατα τον βλέπει κανείς να βγαίνει μπροστά και να εκτίθεται…
Ο Αλέξης Τσίπρας ευχόμαστε να μην καταλήξει …καταζητούμενος των Ρώσων , όπως κάποτε ο Κ. Καραμανλής. Πολύ χρήμα κατέληξε και στα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ . Ρούβλια ποτισμένα από το αίμα της Ουκρανίας, που έχυσε εκεί ο δικτάτορας Πούτιν. Η «Αρκούδα του Βορρά» πλήρωσε, για να εκτελέσει συγκεκριμένο έργο η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου : Την αποσταθεροποίηση της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ. ΄Αλλά, όπως είδαμε, και αυτή η κυβέρνηση έκανε πίσω και δεν τήρησε το συμβόλαιο, που υπέγραψε με το δικτάτορα. Και είναι συμβόλαιο θανάτου! Ο τρελαμένος «τσάρος» δεν αστειεύεται.
Κάποιοι νομίζουν πως μπορούν να ξεφύγουν την επιτήρηση της Ιστορίας και να κρυφτούν. Αλλά είναι γελασμένοι. Να μην ξεχνούν τη σοφή ρήση πως «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Είναι νόμος της Φύσης και της Ιστορίας. Αρκετοί που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα (και μάλιστα «από μέσα»), για κάποιος λόγους «σπάζουν» και αρχίζουν να «κελαηδάνε». Και τότε …”ποιος είδε το θεό και δε φοβήθηκε»!
2. Παρέμβαση Καραμανλή κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών: Σεβαστείτε τον κόσμο (24/01/2019)
Πώς φτάσαμε στο βροντερό «όχι» του Καραμανλή στο Βουκουρέστι
Με γραπτή δήλωση πραγματοποίησε παρέμβαση ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η δήλωση Καραμανλή
«Όπως έχω ήδη επισημάνει, η κα Μπακογιάννη έχει περιγράψει με ακρίβεια την πολιτική της τότε Κυβέρνησης, που οδήγησε στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Απόφαση που προσέφερε ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στη Χώρα μας, το οποίο δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε.
Η κριτική της Νέας Δημοκρατίας για την προκείμενη συμφωνία είναι ισχυρή και πλήρως τεκμηριωμένη. Ιδίως μάλιστα όταν η όλη διαπραγμάτευση έγινε υπό όρους αδικαιολόγητης βιασύνης και όταν, προφανώς, άλλοι είναι εκείνοι που επείγονται για την διευθέτηση του θέματος. Οπωσδήποτε όμως όχι η Ελλάδα.
Τέλος, όφειλε η Κυβέρνηση να σεβαστεί την ευαισθησία και να αφουγκραστεί τις εύλογες ανησυχίες της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, αλλά και να διαμορφώσει με δική της πρωτοβουλία συνθήκες στοιχειώδους εθνικής συνεννόησης. Δεν είναι επιτρεπτό εθνικά θέματα τέτοιας σημασίας να οδηγούν σε οξύτητα που ευνοεί διχαστικό κλίμα».
Πώς φτάσαμε στο βροντερό «όχι» του Καραμανλή στο Βουκουρέστι