Ανεξέλεγκτα συνεχίζει να καίει η μεγάλη φωτιά που ξέσπασε το μεσημέρι της Τετάρτης στον Πισσώνα Εύβοιας.
Οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν στην περιοχή έφεραν την πυρκαγιά νοτιότερα, στα όρια του δήμου Διρφύων – Μεσσαπίων με τον δήμο Χαλκιδέων. Οι φλόγες έχουν κυκλώσει τον οικισμό του Αφρατίου.
****
Αν δεν το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια, ίσως και να είχα τις αμφιβολίες μου. ΄Όχι πως δεν ξέρω τί σημαίνει, βέβαια, δημοσιοϋπαλληλίκι στην Ελλάδα! Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει. Ο μισθός να πέφτει και ας είναι πενιχρός , με την ελάχιστη σπατάλη ενέργειας, προπαντός σωματικής. (Για τέτοια είμαστε τώρα;).
Και για να μη λέμε τα αυτονόητα. Χτες μεσημέρι, λίγο πριν τις 14.00, κινούμαστε με το αυτοκίνητο στο νέο δρόμο, που ξεκινάει από τη γέφυρα Βασιλικού , φτάνει πάνω στον Πισσώνα και ενώνεται με τον παλιό δρόμο που πάει για Στενή. Στη διασταύρωση του νέου με τον παλιό δρόμο από Πεισώνα σε Θεολόγο, βλέπουμε τους πρώτους καπνούς σε καλαμιές χωραφιού.
Περιορισμένης έκτασης, ούτε καν 2 μέτρα φωτιά να καίει. Πίσω μας και λίγο μακριά, ακούσαμε τη σειρήνα του πυροσβεστικού να στριγκλίζει. Κόψαμε ταχύτητα , μεριάσαμε μόλις έφτασε πίσω μας να περάσει και είδαμε πως ήτανε ένα μικρό κόκκινο όχημα (μη φανταστείτε εκείνα με τις ψηλές ρόδες) να κατευθύνεται στο χωράφι με τη φωτά.
Ησυχάσαμε, έστω κι αυτό το σκατούλι λέμε, θα κάνει δουλειά. Τρία…μπουγέλα νερό να έριχνε κάποιος με το χέρι, θα έσβηναν στο λεπτό οι φλόγες. Πόσο μάλλον με τη μάνικα, έστω και της καρικατούρας του πυροσβεστικού που πήγε στην εστία τους.
Πλησιάζουμε προς Καθενούς, ο καπνός σε στήλη μικρή ακόμα, έδειχνε πως δεν υπήρχε κίνδυνος εξάπλωσης. ΄Αλλωστε, κοντά στη καλαμιά που καιγόταν, δεν ΥΠΗΡΧΕ ΔΑΣΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ.
Φτάνουμε σπίτι, κοιτάμε, ο καπνός όλο και ανέβαινε. Τί διάολο ,λέμε, ακόμα δεν τη σβήσανε; Δεν είχανε νερό και ψάχνανε ή δεν επιχείρησαν καν να ρίξουν;
Καμιά ώρα μετά, ντουμάνιασε ο τόπος! Η φωτιά πήρε έκταση και από το χωράφι στον Πισσώνα μέσα σε λιγότερο από 1 ώρα…ταξίδευε ελεύθερη και ολέθρια πώς τα κάτω, έκαιγε λέει σπίτια στο Αφράτι! (Μιλάμε για χιλιόμετρα μακριά! )
Εν τω μεταξύ, όση ώρα βρισκόμαστε στο αμάξι, άλλο πυροσβεστικό ούτε είδαμε, ούτε ακούσαμε να έρχεται στην εστία. Μόνο το μικρούλι. Και ως φαίνεται, οι εποχούμενοι σε δαύτο, μάλλον κοίταζαν από μακριά και έκαναν προφανώς … ασκήσεις επί χάρτου πώς θα σβήσουν 2 μέτρα φωτιά!
Ακομα χειρότερα. Πριν μπούμε στο χωριό του Πισσώνα από την πάνω μεριά στην κορυφή του δρόμου Αρτάκη- Στενή υπάχρει μόνιμα ένα μεγάλο πυροσβεστικό όχημα και οι επιβάτες του από Μάη μεχι Οκτώβρη κοιμούνται του καλού καιρού κάτω από πεύκα σε αυτοσχέδιες καρέκλες και κρεβάτια δίπλα. ΄Οταν περνάω, τους βλέπω ανελλιπώς ,αραγμένους και αναρωτιέμαι κάθε φορά με οργή ,γιατί τους πληρώνω αυτούς τους τύπους, για να πίνουν μπυρόνια στη δροσιά; (Ελλάς, το μεγαλείο σου!)
Ακόμα τραγικότερο. Μάθαμε χτες πως σε όλο το Δήμο Διρφύων -Μεσσαπίων υπάρχουν δεκάδες τέτοια οχήματα σταθμευμένα δίπλα σε δάση και χωριά. Εμείς, όλη αυτή την ώρα στην καδιά της χτεσινής ΜΙΚΡΗΣ, ΑΣΗΜΑΝΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ και για τόση ώρα, ούτε είδαμε ούτε ακούσαμε να φτάνει κάποια ενίσχυση. Μιλάμε από δίπλα. 10 λεπτά δρόμος. ΄Εστω 2-3 πυροσβεστικά από γύρω, αραγμένα στους χωματόδρομους και με… ελάχιστη σπατάλη ενέργειας των δημοσίων υπαλλήλων που τα κυκλοφορούν, θα είχε σβηστεί η κουτσουλιά της φωτιάς . Λούφαραν, άγρια, προκλητικά, εγκληματικά, Την άφησαν να κάψει ό,τι μπορούσε και παρίσταναν μετά πως ανασκουμπώθηκαν και αγκομαχούσαν να την ελέγξουν μην καούν τα σπίτια στο Αφράτι!
Δεν θέλουμε από κανέναν εξηγήσεις. ΄Εχουμε γνώση και εμπειρία απο αυτό τον τόπο. ΄Όλα είναι μπάχαλο στη χώρα. ΄Όχι μόνο ως κράτος, κυβέρνηση. Θεσμοί, λειτουργοί, υπάλληλοι, απόντες άπαντες και υπολειτουργούντες,
Το δημοσιοϋπαλληλίκι στη Ελλάδα, είναι η κατάρα του τόπου. ΄Ετσι έμαθε αυτός ο τεμπέλης και πονηρός λαός από την εποχή των ρωσόφιλων βολεμένων του Καποδίστρια, αργότερα στο Βούλγαρη ,το Δηλιγιάννη και την Κλαυθμώνος , ως εκείνους τους αισχρούς συνδικαλιστοπατέρες Πρωτόπαπα και Φωτόπουλο.
Μια τραγική χώρα. Με έναν ανεύθυνο λαό, που (ανα) γνωρίζει και ασκεί μόνο την τέχνη του κομματικού πελάτη.
Σιχτίρ!