Από τη Μαλβίνα Κάραλη στην Αφροδίτη Λατινοπούλου. Αμφότερες πατριωταρούδες και υποκλινόμενες στη “βαρβατίλα” !

ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΝΑ ΚΡΑΞΕΙ ΕΝΑ ΕΒΡΑΙΟΧΑΖΑΡΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ “Κ@$#&@#Σ”, ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.

ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ “ΡΕΜΑΛΙΑ¨” ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ;;;

Αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη, αξέχαστες εκπομπές, αξέχαστες ατάκες!

Είναι «καρατσεκαρισμένο» ότι από τους «αγαπημένους» της κορυφαίας συγγραφέως, σεναριογράφου, δημοσιογράφου και παρουσιάστριας, κατά την ενασχόλησή της με τη σατιρική τηλεόραση, ήταν ο Κώστας Σημίτης, a.k.a. «τάπερμαν».

Τιμής ένεκεν λοιπόν, συγκεντρώσαμε για την «πολεμοχαρή φυλή» της Μαλβίνας κάποια από τα βίντεο της ιδιοφυούς περσόνας για τον (προσφάτως εκλιπόντα) πρώην Πρωθυπουργό:

*****

΄Εχουμε ασχοληθεί παλιότερα με τη Μαλβίνα και φορές με μέγα κράξιμο(*). Με τη Λατινοπούλου ελάχιστα και ευκαιριακά.

   Το να παίρνεις στα σοβαρά τα φληναφήματα και τους εξυπνακισμούς ,  τόσο  της μακαρίτισσας Μαλβίνας  όσο και το απολίτικο  ντελίριο  της ζώσης και περιφερόμενης στα πρωινάδικα  και τα   λαγούμια της   Ακροδεξιάς  Λατινοπούλου (αμφότερες πλην των άλλων,   πατριωταρούδες  και υποκλινόμενες   στη βαρβατίλα), είναι σα να αρχίζεις να διαπραγματεύεσαι και τη δική σου σοβαρότητα και αξιοπιστία.  Εμείς το διακινδυνεύσαμε, πάντως, με τη Μαλβίνα, αλλά  δε  θα ασχοληθούμε  με τη Λατινούλου.  Τέτοιο διακύβευμα δεν το τολμάμε. «Λακτίζεις προς κέντρα».

 Για τη   Μαλβίνα θα (ξανα)μιλήσουμε σήμερα , με αφορμή το θάνατο του Κώστα Σημίτη    Και εκείνη με τη σειρά της, ως κωλοπετσωμένη Γκεμπελίσκα,  δεν περνούσε η μέρα ,που να μην ασχοληθεί με το Σημίτη με ένα εντελώς κιτρινιάρικο  παραλήρημα σε μικρόφωνα κα λαϊκά – ιλουστρασιόν περιοδικά.  Κι έδινε τα ρέστα της, η μακαρίτισσα,  είτε  με τις   ρηχές της ,μέχρι κωμικής απλοϊκότητας, αναλύσεις  ή  με αβανταδόρικες, ανάλογα την περίπτωση , ατάκες, τάχα αστείες   για    το πολιτικό έργο του Κώστα Σημίτη , ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού.  Αλλά,   η καλύτερη ενασχόλησή της, ήταν  με τις…ελιές στα μάγουλά του , το ύψος και την τόση..  ασχήμια  του!

 Ναι, καλά ακούσατε.   Καρατσεκαρισμένο και  κατσιασμένο  τον ανέβαζε, βλογιοκομμένο τον κατέβαζε, η  βασίλισσα   της παρλαπίπας και του  χαζοχαρούμενου  χιούμορ ,  τον Κώστα Σημίτη. (Αν μη τι άλλο, χωρίς κανένα σέβας στην αντιστασιακή του, τουλάχιστον θητεία,  ούσα η ίδια εκείνη την  εποχή απούσα, “άκαπνη” και στην κοσμάρα της).

 Τα έβαζε συχνά και χωρίς πολλές φορές λόγο, με τον Κώστα Σημίτη, έτσι για…πλάκα, όπως έλεγε. ΄Η , το πιθανότερο, λέμε εμείς, για να  κάνουν  τη σύγκριση οι ομοίως “λαλημένοι” φαν της με το δικό της παίδαρο, το Διονύση Χαριτόπουλο, που αντάμα το ζεύγος σε αντίθεση με τη Λίτσα Σακελλαρίου, «πάγαιναν μαζί στο Μέγαρο», μια και οι δυο ανήκαν στη χά(λ)ι σοσιάιτι , διανόηση της χωματερής.

Η Μαλβίνα  δήλωνε, πως  γούσταρε το Διονύση,  πλην  των άλλων και για τη σερνικάδα του . Αλλά, όχι, όπως δήλωναν πολλοί, γιατί την έδερνε.  Επειδή, ως αχόρταγο σερνικό εκείνος  (και  ως τέτοιο , είχε το πάνω χέρι , στις  συνευρέσεις τους), της έκοβε ξεγυρισμένες σφαλιάρες, μέρος της ιεροτελεστίας, ως γνωστό, του σκληρού σεξ  και  κατάλοιπο της  πατριαρχικής και  φαλλοκρατικής κοινωνίας.

Ο ίδιος, βέβαια, ο, πλην του μεγάλου και σκληρού εραστή,   αυτοαναγορευθείς και  σε ιστορικό  -“βιογράφο” του ΄Αρη Βελουχιώτη (καλά που  έφυγες νωρίς ΄Αρη, για να μη δεις ούτε την κατάντια του αδερφού σου Μπάμπη Κλάρα στη  «Βραδυνή», ούτε τί είδους “κοντυλοφόρος” ανάλαβε να  σε βιογραφήσει),    είχε δηλώσει για αυτά τα κουτοσμπολιά   πως  την έκανε μαύρη  στο ξύλο τη Μαλβίνα,  τα ακόλουθα:

«Αφοπλιστικά ειλικρινής σχετικά με την σχέση του με την Μαλβίνα Κάραλη υπήρξε ο Διονύσης Χαριτόπουλος στα πλαίσια συνέντευξης του.

«Υποτιμούν και προσβάλλουν την μνήμη της. Θα έμενε ποτέ με κάποιον που την έδερνε; Είναι δυνατόν; Λέγονταν πολλά για την Μαλβίνα που δεν ίσχυαν. Πλήρωνε το κόστος της επωνυμίας της». Αυτό δήλωσε ο γνωστός συγγραφέας στην Real σχετικά με τις φήμες ότι έδερνε την Μαλβίνα Κάραλη.

Προσθέτοντας, σχετικά με την πρώτη τους γνωριμία «Τότε ήταν αρθρογράφος στο περιοδικό Γυναίκα και ήρθε να μου πάρει συνέντευξη. Εκείνη καθόταν στον καναπέ, εγώ στο πάτωμα, την κοιτούσα αχόρταγα, μου άρεσε πάρα πολύ, ήταν υπέροχη γυναίκα, θαύμαζα όλη την ώρα τα πόδια της και κάποια στιγμή , εντελώς αυθόρμητα, τη δάγκωσα στη γάμπα και την τράβηξα στο χαλί. Την πρώτη μέρα που συναντηθήκαμε, η Μαλβίνα ήταν πάρα πολύ όμορφη». (NEWSROOM IEFIMERIDA.GR)
28/03/2013 

Το δράμα με τους περισσότερους , Γκεμπελίσκους, κυρίως,  αλλά όχι μόνο, είναι να δηλώνεις αριστερός  ή προοδευτικός, αλλά να ζεις και να   συμπεριφέρεσαι  ως  ακροδεξιός.  Η Μαλβίνα Κάραλη ανήκε  σε αυτό  το είδος. Είναι  ο  λόγος που από  το δικό της «έργο» στις “κασσέτες” και τα ροζ περιοδικά , θα μείνουν μόνο  οι σεξιστικές της ατάκες (**)  σε μια πορνοεποχή σαν τη δική μας  που αναστενάζει στην καψούρα.

 Τούτου δοθέντος, ο Κώστας Σημίτης, ας πορεύεται ήσυχος στο συμπαντικό του ταξίδι. ΄Ετσι κι αλλιώς, στο δικό του «αστέρι», τον Καράγιωργα θα  συναντήσει πάλι. Σε καμιά περίπτωση τη Μαλβίνα. Κείνη θα  κατοικοεδρεύει  απέναντι στη  μακρινή από το δικό του, “μαύρη τρύπα” ,  που…κολάζονται,  όσοι στο μάταιο τούτο κόσμο  ασκούν το προσοδοφόρο  επάγγελμα του   κουτσομπόλη και του Γκεμπελίσκου! 

__________________________        

(*)Homo-Naturalis. gr

7 Απριλίου 2018 

5. Κάποτε
Στίχοι: Ευσταθία
Μουσική: Ευσταθία
Πρώτη εκτέλεση: Ευσταθία

Μου λες πως κάποτε εμείς αγαπιόμαστε
πως μεταξύ μας έπαιζε πάθος τρελό
αιώνια αγάπη ορκιζόμαστε
όμως ήταν κάποτε κάποτε κι αυτό

Κάποτε μωρό μου υπήρχε κι η δραχμή
κάποτε υπήρχε κι η Ολυμπιακή
το να βγάλεις διαβατήριο ήταν υπόθεση απλή
κι η βενζίνη ήταν πολύ πιο φτηνή
Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν οκτάωρο
κάποτε υπήρχε χρόνος και για φλερτ
υπήρχε ακόμα το βινύλιο
και ζούσε κι ο Cobain ο Kurt
Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάω
προτού να φύγει το παγόβουνο απ΄την Αρκτική
και΄ρθεί σε μας

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Κάποτε υπήρχε χώρος για τους καπνιστές
υπήρχαν και τ΄ανέκδοτα με τις ξανθιές
τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα΄χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη
Κάποτε υπήρξε ο τόπος χαλαρός
υπήρχε και ο ύπνος ο μεσημεριανός
υπήρχε το λαϊκό το έντεχνο το ροκ
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά πριν γίνουν ποπ
Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Το άκουσα πρωινιάτικα  στο ραδιόφωνο .Μου άρεσε η μουσική και η φωνή της κοπελιάς που το έλεγε, αλλά …στράβωσα σε κάποιους στίχους του τραγουδιού. Ιδιαίτερα  εκείνο το

θα τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα΄χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη

μου άναψε τα λαμπάκια.

Η Μαλβίνα ήταν μια εποχή ,εμείς οι παλιότεροι τη ζήσαμε (εγώ τη γνώρισα προσωπικά  αρχές  δεκαετίας του ΄90)  που μονοπωλούσε κυριολεκτικά με τις ατάκες  και τους εξυπνακισμούς της (τους μπέρδευε συχνά με την εξυπνάδα) τη μαύρη παραπληροφόρηση . Μιλούσε επί παντός επιστητού. Πολιτική, έρωτα, τέχνη, μόδα, κουτσομπολιό, high sociality . Σε όλα μέσα το κορίτσι.

Είχε λόγο εμπρηστικό, επιθετικό, παραληρηματικό, “ξύλινο” πολλές φορές (επαναλαμβανόμενο σαν σε τσιτάτα)   και άρεσε στον πολύ κόσμο.  Η πολιτική της κριτική  ήταν, πέρα από αβαθής (ή και ανύπαρκτη)  και εμπαθής, φανατική. Θα τη χαρακτήριζα ως απολίτικο άτομο. Δεν είχε  ιδιότητα πολίτη, πολύ περισσότερο ακτιβιστική  συνειδητοποίηση. ΄Επαιζε  σε ολο το μήκος και το πλάτος του πολιτικο-κομματικού γηπέδου. Από “αναρχία”  μέχρι    “ακροδεξιά” .   Σε κάποιες στιγμές της, μάλιστα,   έβγαζε έναν επικίνδυνο κοινωνικό ρατσισμό κι άλλες, ξαφνικά , μεταμορφωνόταν κυριολεκτικά  σε… Κατερίνα Γώγου.  Αντέγραφε το στυλ της “περιθωριακής” ποιήτριας και το λόγο της. (΄Ηταν  της μόδας τότε  για τους “ψαγμένους” τέτοιες  ακραίες, άγριες, ισοπεδωτικές  “κραυγές”, εδικά  μέσα από την τέχνη).

 Καθοριστική ,όμως,  ήταν η συμμετοχή της Μαλβίνας και στον τομέα της  ερωτικής παραπληροφόρησης.  Μάλιστα, τα  τελευταία της χρόνια   “δούλεψε”   σκληρά  στην κατεύθυνση της συντήρησης    του μοντέλου της “ξανθιάς”, γυναίκας. Της αδύναμης, της απροστάτευτης, της συναισθηματικά  κλυδωνιζόμενης,  της  εξαρτημένης από τις “εκκρίσεις της μήτρας” της (όπως  έλεγε και ο μέγας σεξιστής Μ. Καραγάτσης) . Εκείνης που  έχει ανάγκη πάντα  το δυνατό,τον  παντελονάτο, το σερνικό με… όρχεις.

Συντηρεί σχεδόν προκλητικά τους παραδοσιακούς, πατριαρχικούς ρόλους, υποβιβάζει τη γυναίκα  σε λάιτ εκδοχή ανθρώπου και εξιδανικεύει τη σερνικάδα, στην οποία είναι υποχρεωμένη η θηλυκότητα να παραδίνεται αμαχητί, αλλά μόνο με όρους μονογαμικούς.  Η συντροφική σχέση, δεν έχει ισότιμα μέλη.  Είναι πάθος ερωτικό κυρίως. Με τη γυναίκα στα “τέσσερα”, παραδομένη στις ορέξεις του άντρα-αφέντη.

Ουδέποτε δόθηκε η ευκαιρία  για τέτοιο εύρος φαλλοκρατικής προπαγάνδας και  παραπληροφόρησης και μάλιστα από γυναίκα, όσο στην Μαλβίνα Κάραλη, που είχε ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του  υστερικού  λόγου της,  λαϊκά και “σοβαρά” ραδιόφωνα , εφημερίδες, περιοδικά και αργότερα κανάλια. Κι αν σκεφτει κανείς πως δεν ήταν λίγοι οι…προοδευτικοί της εποχής που έπαιρναν τοις μετρητοίς της μπαρούφες της μακαρίτισσας  δημοσιογράφου, πατεράδες πια , αντιλαμβάνεται κανείς γιατί  και σήμερα οι έφηβοι,  ακόμα κι αυτών των “ψαγμένων”, μπολιασμένοι  από το φαλλοκρατικό μπόλι της  Κάραλη,  συνεχίζουν το ίδιο  βιολί. Της διάκρισης των δύο φύλων, όχι με βάση την ιδιότητα του ανθρώπου ,αλλά  εκείνης που καθιέρωσαν οι πατριαρχικές ,εξουσιαστικές κοινωνίες  και αφορούσε τις ανάγκες και τις συμπεριφορές  των γεννητικών  τους οργάνων.

Θα αργήσει πολύ  ο Νότος της Ευρώπης να γίνει Βορράς. Ακόμα και στα πιο απλά,τα αυτονόητα,τα μη ουσιώδη.  Μήν πάτε μακριά. Πότε, ας πούμε,   οι δημόσιες τουαλέτες στην Ελλάδα, θα είναι κοινές για τους ανθρώπους, χωρίς διακριτικά Ανδρών-Γυναικών;  Μην προχωράμε σε άλλα σοβαρότερα.

Από παλιότερο κείμενό μας εδώ μαζέψαμε κάποιες χαρακτηριστικές ,πατριαρχικές και σεξιστικές, αλλά “ροζ”  ατάκες της Μαλβίνας,που σε κάνουν να ανατριχιάζεις . Το τραγικό για τον πολιτισμό και την εξέλιξη του ατόμου είναι πως και σήμερα, σχεδόν 30 χρόνια μετά από τότε που  έβγαζε στον αέρα η δημοσιογράφος Μαλβίνα Κάραλη αυτές τις… μεγαλοφυείς “εφετμές”  της , είναι δημοφιλείς και αποδεκτές από ένα μεγάλο   σύνολο ανθρώπων. Απολαύστε μερικές:

(1/8/2014)

«Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα»
«Είμαι πάνω από όλους και κάτω από αυτόν»
«Σπάστηκα με την ατάκα σου “Κοίτα να διασκεδάσεις”. Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα.

– γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς»
«Δε θα μπορούσα να είμαι ποτέ με έναν οικοδόμο ή γιατρό ή πολιτικό μηχανικό. Θα μπορούσα να είμαι μόνο με έναν άνθρωπο που εκφράζεται…. Πρέπει κάτι να τον τρώει, να του καίει τα σπλάχνα»
«Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο»
«-Γιατί τα κάνεις αυτά; -Γιατί είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω»

«Θα ευχηθώ αυτό που εύχομαι πάντα. Να γίνει το καλύτερο για σένα και να είμαι κι εγώ εκεί κοντά. Και πιο κοντά να μη γίνεται»
«Μία μέρα πριν χωρίσουν τους βλέπουμε στα περιοδικά να διαφημίζουν την ερωτική ευτυχία τους. Το θεωρούν πως είναι προϊόν προς διαφήμιση»
«Αυτό που επιζητεί μία γυναίκα από τη σχέση με έναν άντρα είναι η άλωση… Το να χαθεί μέσα σε άλλον. Που σημαίνει ότι αν μία γυναίκα πάει με άλλον άντρα έχει χαθεί ο προηγούμενος»
«Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.»
«Εμένα κάνε με κύκλο ομόκεντρο, να νιώθω τη συγγένεια. Και τότε η καλύτερή σου είναι η καλύτερή μου. Αλλά ομόκεντρο. Αλλιώς ζηλεύω. Κι όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα.»
«Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι»
«Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας. Έρωτας είναι, φίλη, τι νόμιζες;»
«Ο ταλαντούχος άνθρωπος, ότι κι αν κάνει, το κάνει εμπνευσμένα. Και η Κόλαση να σε περιμένει μαζί του, θα είναι μια παραδεισένια Κόλαση. Ενώ από τον ατάλαντο άνθρωπο να μην περιμένεις τίποτα καλό. Και ο Παράδεισός του ανούσιος»
«Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Εγώ, που μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα “πίσω μου σ έχω σατανά”. Εγώ χόρτασα. Ένα χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα»
«Στην καψούρα η καλύτερη του ενός είναι η χειρότερη του άλλου»
«..Για τι θες να μιλήσουμε; Για τσάντες ή για άντρες; Μην απαντάς: Άντρες. Εσένα τι συνειρμό σού κάνει το λήμμα άντρας; Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου, λέω. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.
-Τον άντρα δεν τον πιάνουν κότσο εκεί που πιάνουν εσένα. Σου λέει: «Άσε θα πάω εγώ να τους μιλήσω». Ακόμα και αν είναι ενάμιση μέτρο άντρας, πρέπει να σου δημιουργεί τη βεβαιότητα πως μπορεί και να τους δείρει για σένα στην εφορία.
…Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα. Αυτή είναι, ίσως, η πιο φεμινιστική αρχή. Κάθεσαι και κάνεις νύχι. Ο σωστός άντρας έρχεται με τα χαρτιά από την τράπεζα και σου λέει: «Εδώ υπόγραψε. (Γιατί ξέρει και σωστά ελληνικά, δεν τον πήραμε τυχαία). Εκείνη την ώρα -καταλαβαίνεις, δεν καταλαβαίνεις- σαν να σου δίνει ένα υποχθόνιο σήμα, ώστε να αρχίσεις να κάνεις γυναικεία: «πού να υπογράψω; Εδώ; Κάτσε να στεγνώσει πρώτο το νύχι».
Τότε ο σωστός άντρας θα πει: «Άσε καλύτερα. Υπογράφω εγώ. Και θα γίνει πλαστογράφος… Το κάνει για να μην χαλάσεις το πεντικιούρ; Επειδή σε περνάει για ηλίθια; Επειδή αταβιστικά κάτι τον σπρώχνει;
Το συμπέρασμα είναι: αυτή η κατάσταση σε βολεύει. Άρα ο άντρας είναι ο σωστός. Βεβαίως, να μη σε ξεγελάω, όλα αυτά τα πρακτικά μπορώ να τα κάνω και μόνη μου. Αλλά είναι αυτή η άχαρη διανομή, η διανομή που ονειρεύτηκα; «Που προχωράς μέσα στο πλήθος, χλομή, γκρίζα γυναίκα, που κανείς δεν σε φροντίζει;» Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί, να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μη σε λυπηθεί, να μην ανησυχήσει»
Αποσπάσματα από συνέντευξη:
-Εγώ και στον εχθρό μου που λένε, το χέρι θα του το ‘σφιγγα.
– Ακόμα κι αν ο εχθρός σου ήταν η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα σου;
– Η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα μου δεν είναι εχθρός μου. Υπάρχει μια παρανόηση.(γελάει) Έτσι και διαβάλλεις ένα τρίτο πρόσωπο έχεις στρώσει έδαφος να πάει καλά η αντίζηλος. Δεν έχω ποτέ ασχοληθεί με τρίτους στη σχέση μου εξευτελιστικά. Έχω κάνει βέβαια αηδίες μπροστά στα μάτια του άντρα μου, αλλά στα μάτια μιας τρίτης δεν νομίζω ποτέ να έχω εξευτελιστεί. Όσο πιο πολύ ασχολείσαι με το να διαβάλλεις μια τρίτη στα μάτια ενός άντρα, τόσο πιο πολύ τον καψουρεύεις μαζί της.
– Υπάρχουν συνταγές στον έρωτα;
– Πλάκα μου κάνεις; Πως δεν υπάρχουν. Οι οποίες κι απαιτούν επιθετικότατη
ακρίβεια στην εκτέλεση.
– Ποια είναι η χειρότερη ώρα ενός ανθρώπου;
– Το είπε η Αναγνωστάκη « Η χειρότερη ώρα, είναι η ώρα που ενδέχεται να
ανακαλύψεις την ομοιότητα αυτών που αγαπάς, με τους ανθρώπους που τους
περιβάλλουν»
-Αγαπάς την ομορφιά;
-Ποιος δεν την αγαπάει! Ιδίως όταν απορυθμίζει τους επικριτές της