ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΑ. ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΗΣ…ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Το ζητούμενο πια είναι να μη διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ εις τα εξ ων συνετέθη. ΄Η, η, με μαθηματική (διάβαζε ιστορική) ακρίβεια, συρρίκνωσή του, να μην καταλήξει σε μέγεθος…καρφίτσας.
Φαινόταν τέτοια κατάληξη από την ώρα που συμπτύχθηκε στις πλατείες των αγανακτισμένων , με υλικό από λίθους, πλίνθους , κεράμους ατάκτως ερριμένα. Το επισημαίναμε από τότε.
Εκείνο που τώρα απομένει στο πάλαι ποτέ αξιοπρεπές και δυναμικό κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, δεν είναι ασφαλώς η ελπίδα να ξαναμπεί σε τροχιά εξουσίας («δε ζωντανεύουν οι νεκροί», που τραγούδαγε με παράπονο ο “Στελάρας”) ,αλλά να αποφύγει τη γελοιοποίηση. Μαζί και της μεγάλης παράταξης της Αριστεράς. Εκείνης που εκπροσωπούσε.
Αλλά, δεν είναι καθόλου εύκολο με τέτοια λουλούδια- ηγέτες να μην τρίβουν τα χέρια τους οι Σεφερλήδες, που ανυπομονούν να τους περιλάβουν στο αθύρωτο στόμα τους, αν η μοίρα, του μετά Τσίπρα , ΣΥΡΙΖΑ, επιφυλάσσει να έχει επικεφαλής έναν αστείο Οξφορδιανό, εγγονό κομμουνιστοφάγου στρατηγού ή την Ευτυχούλα, Μαινάδα του μορφώματος ΜΕ ΤΟΟ (καλός άντρας , ο νεκρός άντρας). Αστείοι αμφότεροι. Και δε λέμε ως μούρες (μη γινόμαστε και…ρατσιστές), αλλά ως πολιτική παρουσία και συγκρότηση Οι κύριοι…ΤΙΠΟΤΑ που θα έλεγε και ο μακαρίτης , πάντα πικρόχολος εν ζωή, Πάγκαλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε το τρένο που πήγαινε κατ΄ ευθείαν στου Μαξίμου και μάλιστα σύντομα (πιθανότατα στα μέσα της κυβερνητικής τετραετίας του Κυριάκου), όταν:
α. Εντελώς αψυχολόγητα, απερίσκεπτα και θυμικά ο Αλέξης Τσίπρας εγκατέλειψε το σκάφος. Βέβαια, θα ξαναγυρίσει ο Αλέξης μια μέρα, αλλά υπό ανώμαλες πολιτικές ή άλλες συνθήκες. Δεν είναι, πάντως, σίγουρο πως θα υπάρχει (για να βρει) ένα αξιοπρεπές κόμμα έτσι, όπως θα το έχουν καταντήσει η Ευτυχούλα και ο… ρέκτης οικονομολόγος Ευκλείδης.
β. Την επομένη της αναχώρησης Τσίπρα, τα όργανα του κόμματος δεν προχώρησαν, ως όφειλαν, σε δυνατό και παρατεταμένο ΚΑΡΠΑ, για να μην πούμε σε ισχυρό ηλεκτροσόκ από την πρώτη στιγμή (π.χ συλλογική ηγεσία , συνέδριο, επιτακτική-δεσμευτική πρόσκληση επιστροφής Τσίπρα) . Επέλεξαν απλά χαστουκάκια , για να επαναφέρουν τη βαριά τραυματισμένη καρδιά . Δεν έπραξαν τα δέοντα και ο…ασθενής απέθανε.
γ. Τα βαριά χαρτιά της Κουμουνδούρου (Πολάκης, Σπίρτζης, Τεμπονέρας ) που μπορούσαν να κρατήσουν το βάρος δυναμικών εξελίξεων με προσφυγή-σεισμό κατ΄ ευθείαν στη βάση και κήρυξη ανένδοτου για επιστροφή στο κόμμα ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ του Αλέξη Τσίπρα, προτίμησαν το συμβιβασμό και τη συστημική νομιμότητα, που θα στοιχίσει και στους ίδιους κι αυτή τους την πολιτική υπόσταση.
Ο χριστιανικός μύθος από τα βυζαντινά χρόνια, θέλει στον ομφαλό της Γης, που ήταν οι Δελφοί για τους αρχαίους ΄Ελληνες , το 361 Κ.Χ, οι ιερείς του Απόλλωνα να έχουν ανακοινώσει στον απεσταλμένο του αυτοκράτορα Ιουλιανού , το θάνατο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού με την περίφημη ρήση:
«Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ουδέ παγάν λαλέουσα. Απέσβετο και λάλον ύδωρ», (σύμφωνα με το ο χρησμός τηςΠυθίας).
(Μετάφραση=Πείτε στον βασιλιά, το μεγαλόπρεπο μέγαρο έπεσε στο έδαφος.
Ο Φοίβος δεν έχει πια τόπο εκεί, ούτε τη δάφνη της μαντείας,
ούτε την πηγή που μιλά . Και το νερό που είχε λαλιά , στέρεψε και τούτο.
Αυτή την τραγωδία ζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ,που σύντομα θα γίνει κωμωδία, όταν οι μνηστήρες-καρικατούρες που διεκδικούν το θρόνο του «Οδυσσέα», τον καταλάβουν κιόλας. Οι σύγχρονοι Αριστοφάνηδες καραδοκούν, ως κόρακες να επιπέσουν επί του σεσηπότος πτώματος της Αριστεράς, εκείνου, τουλάχιστον, του κομματιού, που διεκδικούσε το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα.
Θα είναι ο χειρότερος εξευτελισμός . Αντίστοιχος εκείνου του ΚΚΕ με Μήτσο Κουτσούμπα Γ. Γραμματέα του και Λιάνα Κανέλλη βουλευτίνα του! Χειρότερο, δεν είδε ποτέ το ιστορικό κόμμα του Ανταρτών.