“Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών” . ΝΤΕΛΙΡΙΟ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΜΦΥΛΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΜΑΙΝΑΔΕΣ!

Τα δίνουν όλα σήμερα στην εφημερίδα των Συντακτών    η… Ντίνα και η Εύα (*).  Δεν είναι μόνο δημοσιογραφίνες (αλήθεια, είναι δουλειά αυτή;).  Δε βρίσκονται  απλώς  εν τρικυμία εν τω κρανίω και σε απόλυτη σύγχυση (που γεννούν αμφότερα φανατισμό και τύφλα).  Είναι ανιστόρητες για τους λόγους που έχουμε αναπτύξει εδώ. Παράλληλα, ως Γεμπελίνες τούτες ,ακολουθούν τη μέθοδο του Ναζί πατρός (λασπολογείτε,  δώστε πλαστά και ανυπόστατα  στοιχεία, προκαλέστε σύγχυση, παραπαληροφόρηση,  προαγάνδα.   Και στο τέλος το όποιο ψέμα το κάνετε αλήθεια).

Αλλά,

Υπάρχει ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ αλήθεια που μόνο ο άρρωστος από φασιμό,  ρατσισμό ,σεξισμό και συναφείς  ασθένειες αδυνατεί να κατανοήσει:

΄Οπως δεν υπάρχει   κλέφτης  Αλβανός και εγκληματίας  Ρώσος (για τους ΄Ελληνες), λόγω καταγωγής και εθνικότητας,  όπως ο Βόρειο- Ελλαδίτης δεν είναι “Βούλγαρος” (για τους Νότιους ανεγκέφαλους), όπως, γενικώς και λογικώς,   ουδείς χαρακτήρας διαμορφώνεται  και καμιά συμπεριφορά   δεν καθορίζεται αποκλειστικά  από τις ορμόνες, αλλά από χίλιους άλλους παράγοντες, έτσι και ο άντρας ΣΗΜΕΡΑ δεν είναι εγκληματίας, επειδή  είναι σερνικό.  Στο παρελθόν, το ΣΥΣΤΗΜΑ διένειμε ρόλους  αρσενικούς και θηλυκούς. Και με βάση αυτούς, λειτουργούσαν οι κοινωνίες.  Η πατριαρχία ήταν  ΕΠΙΒΟΛΗ,ΝΟΜΟΣ της εξουσίας, όχι επιλογή, ούτε γονιδιακή, στερεότυπη αντίληψη.

Στον κόσμο   τα δυο τελευταία   χρόνια εκατοντάδες δολοφόνοι  ΑΝΤΡΕΣ και ΓΥΝΑΙΚΕΣ  σκότωσαν συνανθρώπους μας, για διάφορους λόγους. Και  όχι επειδή  ήταν  δολοφόνοι λόγω φύλου.  Κι αν τις ίδιες χρονιές στην Ελλάδα είχαμε δεκάδες δολοφονίες,   ανάμεσα  σε αυτές  και  39 γυναικών,  και τούτες   , τις σκότωσαν άτομα  που έφτασαν ως εκεί , όχι επειδή  ήταν  άντρες ή γυναίκες , αλλά γιατί ήταν…δολοφόνοι .

Και εν πάση περιπτώσει.   Το γεγονός πως 15.000 παιδιά κάτω των 5 ετών  πεθαίνουν ΚΑΘΕ  ΗΜΕΡΑ από έλλειψη νερού , τροφής  και   στοιχειωδών εμβολίων και εκατοντάδες ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ πνίγονται στις θάλασσες ,γιατί ΟΛΟΙ εμείς παριστάνουμε τους αθώους ,  είναι ΥΒΡΙΣ και πρόκληση να υπάρχουν  άρρωστοι  που  διακρίνουν τους θύτες  και  θύματα με βάση τα γεννητικά τους όργανα!

 

Για την ημέρα που εορτάζουν  σήμερα οι “λογάδες”, οι Γκεμπελίσκοι, οι άλλοι  καιροσκόποι και οι άρρωστοι κάθε είδους (οι δημαγωγοί, οι ανιστόρητοι, οι  φανατικοί, οι σεξιστές και οι φορείς  έμφυλου ρατσισμού)  και  την οποία   η πλειοψηφία  των ΑΝΘΡΩΠΩΝ, που δεν χωρίζονται σε  άντρες και γυναίκες, απορρίπτουν  και δε συμμετέχουν  (μεταξύ  όλων αυτών και τα τρία παιδιά μου, δυο κόρες και ένας γιος που στο ρόλο του  πατέρα τα μεγάλωσα ως Ανθρώπους  και όχι  σε ρόλους θηλυκούς και σερνικούς)   τους αφιερώνουμε   το κείμενο μας , που πρόσφατα ανεβάσαμε:

H ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ “ΑΝΔΡΟΚΤΟΝΙΑΣ” ΑΙΩΝΩΝ

“Χαλάνδρι: Ποιος είναι ο γιατρός-οφθαλμίατρος που πυροβόλησε η πρώην σύντροφός του μπροστά στο παιδί τους

Μάχη για να κρατηθεί στη ζωή δίνει 68χρονος οφθαλμίατρος, ο οποίος δέχθηκε πυροβολισμούς από την πρώην σύντροφό του το μεσημέρι στο Χαλάνδρι.

Ο γιατρός έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, ενώ η γυναίκα, Αλβανίδα στην καταγωγή,  συνελήφθη το μεσημέρι στη συμβολή των οδών Ζαν Μωρεάς και Φιλικής Εταιρείας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο τους διατηρούσαν παλαιότερα σχέση, από την οποία απέκτησαν ένα κορίτσι, που είναι 12 ετών σήμερα. Ο γιατρός είχε πάρει όμως την επιμέλεια του παιδιού και το μεγάλωνε με την σύζυγό του.

Ο δικηγόρος  κ. Αλεξανδράκης χαρακτήρισε την 49χρονη ως «άτομο με μανιακές εκρήξεις που κινείται στο όριο του παραλόγου», ενώ ανάφερε ότι είχαν κάνει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της για να μην πλησιάζει στο σπίτι και στο ιατρείο του, ωστόσο «κάθε μέρα παραβίαζε την απόφαση».                ****

***

1.Αλβανίδα η  δράστις .(“Φίδι που την έφαγε”!) Και ως εκ καταγωγής και εθνικότητας …βίαιη!   Τα γνωστά αλβανικά , εγκληματικά γονίδια!   Ρωτήστε και τον αντιρατσιστή  (στα χαρτιά)  Έλληνα.   ΄Οπως και συλλήβδην τα αρσενικά.  Βίαια και δολοφονικά ένστικτα. Εδώ ρωτήστε  το ακροδεξιό, ελληνικό  μόρφωμα #ΜΕ ΤΟΟ.

2. Οι  “πατσαβούρες” (Αχ, βρε Ευάγγελε Γιαννόπουλε)  όλων των κοντυλοφόρων και των αφεντικών τους , που τρέφονται  από  “αίμα και σπέρμα”, αν γινόταν το αντίστροφο, το θύμα-άντρας  είχε πυροβολήσει τη δράστιδα- γυναίκα, θα έβγαιναν πάλι με πηχυαίο τίτλο και πολύχρωμο ρεπορτάζ να παρουσιάσουν τη νέα ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ  (και χωρίς εισαγωγικά) από το γνωστό, όπως είπαμε,  βίαιο, αρσενικό σύντροφο. Και θα είχαμε  τουλάχιστον και για τις επόμενες 7 ημέρες, πλήρη καταγραφή -αναφορά  και της   τελευταίας  λεπτομέρειας του δράματος.  Σήμερα,  οι φυλλάδες ,πχ. η λαλίστατη περί των “γυναικοκτονιών”    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, τσιμουδιά.

3 Κανένα Μέσο…Ενημέρωσης δεν χαρακτήρισε τη δολοφονική απόπειρα στο Χαλάνδρι  “ανδροκτονία”.  Ούτε καν σε  απλή αναφορά.   Η γυναικοκτονία   ΠΟΥΛΑΕΙ. ΄Εχει ,όχι μόνο φανερό, αλλά και μπόλικο κρυφό και  υπονοούμενο  “σπέρμα”, που, όταν  ανακατεύεται   με  “αίμα”,  έχεις  την  καλύτερη συνταγή για ξεπούλημα της δημοσιογραφικής παρλαπίπας.

Αυτά τα της επικαιρότητας.  Και πάμε να δούμε το θέα της  “ανδροκτονίας ” ιστορικά.

Τα περισσότερα  κοινωνικά φαινόμενα που συναντώνται στην ιστορία  (όπως άλλωστε και τα  δρώμενα) οι παραδοσιακοί ιστορικοί, ως θιασώτες  της Ιστοριογραφίας περισσότερο και καθόλου (ή  ελάχιστα)  του κριτικού  σχολιασμού,  αρκούνται να τα παραθέσουν ,να τα περιγράψουν , κάποτε και υπερβολικά εκτενώς , αλλά σπανιότερα αναζητούν  τις αιτίες που τα εξέθρεψαν ή τις συνέπειες που προέκυψαν  από τη γιγάντωση και τη  διαιώνισή τους. Και δεν είναι μόνο χαρακτηριστική η συγκεκριμένη αυτή ενασχόληση της  κλασσικής ιστορικής γραφής . Και οι νεότεροι ιστορικοί ,ακολουθούν κατά πόδας,  ως  συνεχιστές της  παραδοσιακής   Ιστοριογραφίας, που είναι και η ευκολότερες “σελίδες” της Ιστορίας  στην ολότητά της.

Στο μέγα κοινωνικό φαινόμενο της πατριαρχίας, της ισχυρής ,δηλαδή, παρουσίας του άντρα στους αιώνες  σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής  σε βάρος, τις περισσότερες  φορές ,της φυσικής  δραστηριότητας της γυναίκας και της διαμόρφωσης της προσωπικότητάς της,  αλλά  και  της δεινής  καταπάτησης ακόμα και των  στοιχειωδών, φυσικών  δικαιωμάτων της,  οι ιστορικοί συγγραφείς  αρκούνται στην πιστοποίηση του φαινομένου και  δεν αναφέρονται στο ελάχιστο  στην ερμηνεία και τις συνέπειες του φαινομένου σε μια ευθεία και αντικειμενική κρίση.  Το παραθέτουν,  ως να είναι  αυτονόητο, φυσικό  και   εξ ουρανού πεσμένο.

΄Οταν  για παράδειγμα μιλούν για την Αθηναία γυναίκα, κλεισμένη στο γυναικωνίτη  της και μη μετέχουσα  στο ελάχιστο στη διαμόρφωση  της ζωής της πόλης ,έστω και με την απλή και εκ περιεργείας  παρουσία  της στην Εκκλησία του Δήμου, δε σχολιάζουν, δεν υπάρχει λόγος,  το  ακατανόητο  όχι  για μας σήμερα, αλλά  και απαράδεκτο αργότερα  φαινόμενο  για το ρηξικέλευθο ,επαναστάτη  βασιλιά Νάβη της Σπάρτης, ο οποίος  έθεσε επικεφαλής του στρατού την Απήγα.  ΄Ηταν μια τέτοια ανατροπή στο στάτους  των θεσμών και των αρχών της εποχής , που έκανε το ίδιο τον ύπατο  Φλαμινίνο να μείνει άναυδος  και  στη συνάντηση των δύο ανδρών,  ο Ρωμαίος    δε δίστασε να  διακηρύξει    πως “διεπράχθη  ΄Υβρις”  με την ανάθεση σε γυναίκα της αρχηγίας ενός στρατού και μάλιστα  Σπαρτιατών!

Και για να έρθουμε στα χρόνια μας, όταν το 1995  οι Σέρβοι της Βοσνίας σκότωσαν πάνω από 8.000 άντρες και αγόρια στην πόλη Σρεμπρένιτσα.  Οι Σέρβοι ξεχώρισαν τους άνδρες    και τα αγόρια από τις γυναίκες ,  τους  σκότωσαν και πέταξαν   τα πτώματά τους σε ομαδικούς τάφους.  Η σφαγή αυτή ήταν Η  ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ   ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ  ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ.  (Στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα  συμμετείχαν και 30-40 ΄Ελληνες παραστρατιωτικοί, Χριστιανοί Ορθόδοξοι και Ομόδοξοι των Σέρβων,  οι οποίοι ανάρτησαν την Ελληνική, την Βυζαντινή και την σημαία της Βεργίνας (!) δίπλα στην Σερβική σημαία την επόμενη  ημέρα  της  φοβερής  γενοκτονίας!).

Αν αναζητήσετε ερμηνεία, ακόμα και από ιστορικούς , του φαινομένου της σφαγής ΜΟΝΟ ανδρών και αγοριών  σε αυτή τη γενοκτονία ( ούτε ο Χίτλερ το διανοήθηκε   με τους Εβραίους),   ακόμα και σήμερα δε θα βρείτε  στην παγκόσμια βιβλιογραφία.    Στη δίκης της Χάγης, αν δει κανείς από τα πρακτικά , η αναφορά σε  αυτό το ζήτημα είναι σποραδική, ακροθιγής , χωρίς εξήγηση σε βάθος.

Η βασική αιτία της πατριαρχίας ,ίσως και μοναδική, είναι τούτη: Η κατανομή ρόλων στα δύο φύλα με  γνώμονα την ικανότητα-δυνατότητα   προσφοράς  ασφάλειας και επιβίωσης των  μελών των κοινωνιών και κοινοτήτων.  Και σε αυτή  την περίπτωση η ΔΥΝΑΜΗ ,η ΙΣΧΥΣ  ,είναι η  κυρίαρχη αξία. Ποιος μπορεί να διαφυλάξει τη ζωή  των μελών της δικής  του κοινότητας σε περιόδους κινδύνου,  αλλά και ποιος σε αυτές της   ειρήνης, θα εξασφαλίσει τα προ το ζην για τους μη δυνάμενους ή   τους διαθέτοντας ελλιπή δύναμη.  Ο ρόλος του στρατιώτη σε συνδυασμό με εκείνον  του
“κουβαλητή” είχε  υπογραφή,  σφραγίδα και   αποκλειστικότητα  . ΑΝΤΡΑΣ.

Και η σωματική υπεροχή  του άντρα στους αιώνες, επομένως,  υπήρξε η καταλυτική αιτία,  πρώτα  για να γίνεται ο ίδιος “κιμάς”  στις μάχες, αλλά  και θύμα  του σωματικού  μόχθου,  της χειρωνακτικής  εργασίας για την εξασφάλιση του  “επηετανού βίου ” της οικογένειας.  Κι απότοκο μιας τόσο σημαντικής και αναντικατάστατης  κοινωνικής προσφοράς,   η γέννηση και η διαιώνιση    της  πατριαρχικής δομής της κοινωνίας, που   εκτιμήθηκε ως   μισθός, πληρωμή,  τίμημα αυτής τη τεράστιας και αποκλειστικής   προσφοράς της σερνικής δύναμης.

Η υποτίμηση της θέσης της γυναίκας, η υποβίβαση της σε β΄ κατηγορίας άνθρωπο ή και αντικείμενο, η χειριστική συμπεριφορά  και κυρίως η σεξουαλική χρησιμότητά της ήταν το αντάλλαγμα στο σερνικό αίμα που χυνόταν  άφθονο και  αδιαμαρτύρητα στα πεδία των μαχών, στις βαριές δουλειές και το μόχθο  για την  επιβίωση της οικογένειας της οποίας,  “εκ δικαιώματος” ,πλέον, ήταν πατριάρχης και αρχηγός.

΄Ηταν επόμενο και το  “σπέρμα”  ,ως σερνικό  “όπλο”,   να διαθέτει ισχυρότερη αξία  σε σχέση  με το θηλυκό “ωάριο”. Κι αυτή την αρχή, την καθιέρωσαν οι ιδιοκτησιακές  κοινωνίες με τα  ιερατεία των θρησκειών. Κυρίαρχο μέσο  η μονογαμία και η ανάδειξη της μοιχείας  ,όχι απλώς σε  αμαρτία, αλλά  σε “έγκλημα καθοσίωσης” .

Ειδικά η Χριστιανική και Ισλαμική θρησκεία  “αγιοποιούν”  το σπέρμα. Το καθιστούν μοναδικό παράγοντα διαιώνισης του είδους και συνέχισης  των γενεών, αλλά  κύριο της γονικής περιουσίας,  με απαράγραπτα κληρονομικά δικαιώματα. Το σερνικό σπέρμα στην Εβραϊκή Βίβλο εμπεριέχει τη δύναμη της μετάγγισης    του αίματος,  είναι  ο μοναδικός κρίκος   στην αλυσίδα, τη σειρά των γενεών .

Και…”Ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, ο Ισαάκ εγέννησε τον Ιακώβ, ο Ιακώβ εγέννησε τον Ιούδα και τους αδερφούς του. Ο Ιούδας εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά με τη Θάμαρ. Ο Φαρές εγέννησε τον Εσρώμ και ο Εσρώμ τον Αράμ. Ο Αράμ εγέννησε τον Αμιναδάβ, ο Αμιναδάβ τον Ναασών και ο Ναασών τον Σαλμών. Ο Σαλμών εγέννησε τον…Ούτε για δείγμα ένα “ωάριο” στη διαδοχή. Και όχι μόνο. Ο άνδρας γεννά. Η γυναίκα τίκτει!  Το ίδιο ακριβώς μοτίβο  και στις Ισλαμικές Γραφές.

Εξολοθρεύεις,  άρα το σπέρμα  , ακόμα και σημειολογικά,  καταργείς, χάνεται η  γενεά.  Ανακόπτεις  τη σειρά, τη γραμμή, τη συνέχεια. Στη Σρεμπρένιτσα  και τη γενοκτονία του 1995 ,το Ισλαμικό σπέρμα νικήθηκε  από το Ορθόδοξο,  εξαφανίστηκε με τη σφαγή των σερνικών. Τα θηλυκά δε μετράνε στη διαιώνιση του ισλαμικού αίματος.  Και μαζί  με τη σφαγή των 8.000  αντρών και αγοριών , η  Μουσουλμανική παράδοση  ξεριζώθηκε  από την  περιοχή!

 

Οι ποταμοί του  αντρικού αίματος και ιδρώτα που χύθηκαν στους αιώνες δε συγκρίνονται με αντίστοιχους της γυναίκας  ΄Οπως  από την άλλη ,  η ταπεινωτική,  η ανάξια για το ον που λέγεται ΄Ανθρωπος θέση, η  επαίσχυντη ,  αναξιοπρεπής και ανελεύθερη  ζωή  που βίωσε επίσης στους αιώνες η γυναίκα,  ως φύλο,  δεν έχουν σύγκριση.

Οι εξουσίες τα ιερατεία , το διαχρονικό Σύστημα της  έννομης τάξης ”  φρόντισαν να μοιράσουν ρόλους στα δύο φύλα. Μόνο και μόνο για να εκμεταλλευτούν αυτή τη διανομή.  Για τα δικά τους συμφέροντα.

Η Φύση δε συμμετείχε σε τέτοιο όνειδος.   Οι αρχές της Φύσης δεν είναι οι αρχές της Φιλελεύθερης , της καπιταλιστικής  αντίληψης των πραγμάτων. Ούτε αποδέχεται την πατριαρχία στο όνομα  στη σωματικής ρώμης.    “Το μεγάλο ψάρι δεν τρώει το μικρό”. Επειδή, ακριβώς.  ο ΄Ανθρωπος  δεν είναι… ψάρι. Ούτε έχει μυαλό … καρχαρία.

Στις μέρες μας το Σύστημα έχασε πολλές μάχες. Τις κέρδισαν όσες κοινωνίες  παλεύουν  να καταργήσουν τους ρόλους των φύλων.   Και οι εξουσίες τρέμουν μια τέτοια εξέλιξη, που θα είναι η καταστροφή  του ίδιου του Συστήματος.  Κι έριξαν νέα όπλα στον πόλεμο. ΄Οχι πια εκείνο το παλιό και σκουριασμένο της σωματικής ρώμης,  αλλά  αυτό του σεξισμού και της κατανομής νέων ρόλων. Κυρίως μπερδεμένων, αφύσικων, αλλά στη βάση σεξιστικών ρόλων.

Σημασία έχει να διατηρηθεί το χάσμα,  η αντιπαλότητα, η διαφοροποίηση σε είδος σερνικό και είδος  θηλυκό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διανομής ρόλων.

Τίποτα δε φοβάται  περισσότερο το Σύστημα  από την κατάργησή τους.   Αν ο  άντρας και η γυναίκα δεν είναι φύλο, αλλά ΄Ανθρωπος, ξεφούσκωσε το Σύστημα. Οι μέχρι πρότινος αντίπαλοι ,ενώνουν  δυνάμεις. Πέφτουν στη μάχη της διεκδίκησης με ίδια  ιδανικά  ,στόχους και αναζητήσεις. Τις ΑΦΥΛΕΣ μελλοντικές κοινωνίες,  που η πατριαρχία ή η μητριαρχία,  η φαλλοκρατία και η αιδοιοκρατία,  η “ανδροκτονία” και η “γυναικοκτονία”   θα είναι  όροι,    λέξεις που  θα ζουν στα λεξικά μόνο.

΄Οσο δεν προχωράμε  σε τέτοιες μορφές κοινωνιών,  χωρίς   ρόλους, ο κίνδυνος  οπισθοδρόμησης  δεν εξέλειπε.  Καιροφυλακτούν  οι “δυνατοί” να γυρίσουν πίσω σε αλήστου μνήμης  εποχές . Εκεί που “δίκαιο είναι το συμφέρον του πιο ΔΥΝΑΤΟΥ”.

Και δυνατός δεν είναι πια  εκείνος που έχει μούσκλια και κοιλιακούς.  Είναι όποιος   δεν  πεινάει, αυτός ,που έχει πατρίδα ,απαντοχή και αναφορά. Κι αδύναμος, ανίσχυρος, αναλώσιμος   εκείνος που πεινάει, ο πρόσφυγας, ο  κυνηγημένος,  ο “κολασμένος της γης”.

Και αν συμβεί αυτό, αν πάλι η Ισχύς είναι το αξιακό  μέτρο  , τότε μια άλλη, νέας μορφής πατριαρχία  θα  γίνει πραγματικότητα. Σ αυτή που πάλι οι στρατοί  και οι δυνάμεις καταστολής και επιβολής τάξης,  θα είναι…αντρική υπόθεση.

Οι συνετοί, οι  λογικοί, οι έντιμοι, οι ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ  ΠΟΛΙΤΕΣ παλεύουμε  για κοινωνίες ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ, ΑΤΑΞΙΚΕΣ, ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ,  ΑΝΤΙΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ,    ΑΘΡΗΣΚΕΣ ΚΑΙ ΑΦΥΛΕΣ.

 

 

 

Χρειάστηκε χρόνια να περάσουν και ένα χάσταγκ να γίνει κίνημα παγκόσμιο που φωνάζει #metoo και σαρώνει μέχρι σήμερα θύτες και εξουσίες, για να μη θεωρείται η λέξη ένας απλός νεολογισμός

Είναι παντού επικίνδυνο να είσαι γυναίκα, πολλές φορές ακόμα και μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Αλλού θα ακρωτηριάσουν τα γεννητικά σου όργανα και κάπου πιο κει θα σου φορέσουν μπούργκα. Είσαι το πρώτο θύμα στις εμπόλεμες ζώνες και φτηνό εμπόρευμα στα σκλαβοπάζαρα, ευάλωτη στους δρόμους της προσφυγιάς και στοιβαγμένη σε άθλια στρατόπεδα – αν τα καταφέρεις να φτάσεις στην Ευρώπη.

Είναι μια τόση δα λέξη, με δύναμη μεγατόνων ωστόσο: πατριαρχία. Κι είναι καιρός να ονοματίσουμε τις αντιλήψεις και να παλέψουμε στο φως τις πράξεις. Είναι η πατριαρχία που μας κακοποιεί αιώνες τώρα και είναι η γυναικοκτονία το βίαιο απόγειό της. Το φεμινιστικό κίνημα -και οι σύμμαχοί του- σε όλο τον κόσμο παλεύει ώστε του χρόνου τέτοια μέρα να μη λείπει καμιά

«Στράβωσε η φάση» – με αυτή τη φράση ο δολοφόνος της «εξήγησε» γιατί την γκρέμισε από τα βράχια. Ηταν μόλις 26 χρόνων, φοιτήτρια και έκανε μαζί του διακοπές στη Φολέγανδρο. Πριν από λίγες μέρες η μητέρα της παρέλαβε το μεταπτυχιακό δίπλωμα της νεκρής της κόρης στη Φαρμακευτική Σχολή του ΕΚΠΑ. Την έλεγαν Γαρυφαλλιά – κι εκείνη μπορούμε να τη μνημονεύουμε με το όνομά της. Σε πολλές περιπτώσεις δεν μαθαίνουμε καν τα ονόματα των γυναικών που δολοφονήθηκαν – και δεν ξέρουμε καν πόσες άλλες μπορεί να έχουν χάσει τη ζωή τους χωρίς να γίνουν είδηση ποτέ, σε κανένα αστυνομικό δελτίο.

Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

«Στράβωσε η φάση» για τον φονιά της Γαρυφαλλιάς, «θόλωσε το μυαλό» κάποιου άλλου, «δεν ήθελε να τη χάσει» ένας άλλος. Οι γυναικοκτόνοι και οι κακοποιητές, όπως δείχνουν έρευνες, έχουν παντού το ίδιο ρεπερτόριο δικαιολογιών, το ίδιο σκεπτικό που οπλίζει το χέρι τους: η γυναίκα είναι το κτήμα τους κι άμα λάχει το ταπεινώνουν, το εξευτελίζουν, το χαστουκίζουν, το γρονθοκοπούν, το πυροβολούν, το πνίγουν, το γκρεμίζουν από τα βράχια. «Θα τον ρωτούσα μόνο «γιατί», αν και δεν υπάρχει απάντηση πίσω από μια δολοφονία», είπε η μητέρα της Γαρυφαλλιάς. «Θεωρώ τη Γαρυφαλλιά ήρωα. Η απάντηση είναι ότι το παιδί μου είπε «όχι” κι επειδή ήταν γυναίκα τής αφαιρέθηκε η ζωή. Δεν νομίζω ότι θα σκότωνε τον φίλο του αν έχανε τον δρόμο ή «χάλαγε” η φάση».

Στην Ελλάδα, μία οικογένεια κάθε μήνα ντύνεται στα μαύρα για μια γυναίκα που δολοφονήθηκε από έναν άντρα μόνο και μόνο γιατί ήταν γυναίκα και τόλμησε να πει «όχι». Πόσες βιάστηκαν και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά; Πόσες ξυλοκοπούνται κάθε μέρα;

Πόσες εκβιάζονται; Πόσες απειλούνται; Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΠΟΥ, 1 στις 3 γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχει υποστεί βία από τον σύντροφο, σεξουαλική βία ή και τα δύο, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά για μια κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη και δημοκρατική – και είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου, αφού όσα βλέπουμε σε πίνακες και στατιστικά αντικατοπτρίζουν γυναίκες που μπόρεσαν να καταγγείλουν, να ζητήσουν βοήθεια, να ασκήσουν ένδικα μέσα. Η βία κατά των γυναικών (και όλων των θηλυκοτήτων και των ΛΟΑΤΚΙ) παραμένει εν πολλοίς αόρατη.

Τα τελευταία δύο χρόνια ο εγκλεισμός λόγω της πανδημίας επιδείνωσε ακόμα περισσότερο τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας. Εκθεση του ΟΗΕ δείχνει πως διαχρονικά οι περισσότερες γυναίκες στον κόσμο δολοφονούνται από πρόσωπα της οικογένειάς τους – 50 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους κάθε εβδομάδα μόνο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι, ενώ οι δρόμοι και οι πόλεις άδειαζαν κι όλοι «μέναμε σπίτι», ξεσπούσε μια άλλη, σκιώδης πανδημία, όπως χαρακτηρίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, η έκρηξη της έμφυλης βίας.

Αιτία θανάτου

Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν τη βία κατά των γυναικών «φαινόμενο μοναδικής ιστορικής αντοχής». Η έμφυλη βία αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή ως κύρια αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες ηλικίας 16-44 ετών, ξεπερνώντας ακόμη και τον καρκίνο αλλά και τα τροχαία. Είναι παντού επικίνδυνο να είσαι γυναίκα – πολλές φορές ακόμα και μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Αλλού δεν θα δεις το φως της μέρας, αφού τα θηλυκά έμβρυα δεν γεννιούνται ποτέ. Αλλού θα ακρωτηριάσουν τα γεννητικά σου όργανα και κάπου πιο κει θα σου φορέσουν μπούργκα. Αλλού καίνε με οξύ το πρόσωπό σου και παραδίπλα σου στερούν τη μόρφωση και τη δουλειά. Είσαι το πρώτο θύμα στις εμπόλεμες ζώνες και φτηνό εμπόρευμα στα σκλαβοπάζαρα, ευάλωτη στους δρόμους της προσφυγιάς και στοιβαγμένη σε άθλια στρατόπεδα – αν τα καταφέρεις να φτάσεις στην Ευρώπη.

Κι εδώ, στη Γηραιά Ηπειρό μας, δύο αιώνες μετά τον Διαφωτισμό και παρά τις εργατικές επαναστάσεις, ακόμα δεν έχεις ίση αμοιβή για ίση εργασία, ακόμα το κεφάλι σου βρίσκει σε «γυάλινο ταβάνι», ακόμα είσαι η πρώτη επιλογή για τις στρατιές των ανέργων, ακόμα υποεκπροσωπείσαι στη Βουλή και στα συνδικάτα, ακόμα φτύνεις αίμα για να διδάξεις στο Πανεπιστήμιο ή να γίνεις επιχειρηματίας, ακόμα οι παπάδες έχουν λόγο για το σώμα σου, ακόμα ελέγχεσαι από τους μπάτσους της ηθικής για το τι φοράς, αν έχεις παιδιά, αν και πότε και πόσες φορές θα κάνεις σεξ. Για πόσο ακόμα;

Για όλους αυτούς τους λόγους το #metoo, που επιτέλους ξέσπασε και στην Ελλάδα αποκαλύπτοντας το άγριο παρασκήνιο στο θέατρο, στον αθλητισμό, στη δημοσιογραφία, στην πολιτική, στους χώρους δουλειάς, ήρθε σαν ένα ποτάμι που σαρώνει και δίνει ελπίδα. Οπως και το κατασυκοφαντημένο γυναικείο κίνημα που δίνει αγώνες δεκαετίες τώρα με συνέπεια και επιμονή και, επιτέλους, γίνεται και πάλι μαζικό, εμπνέοντας πολύ και πολύ νέους ανθρώπους. Οπως και το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα που ξεδιπλώνεται με ορμή.

Τουλάχιστον 39 γυναικοκτονίες τελέστηκαν στην Ελλάδα το 2019 και το 2020

ΠΗΓΗ: υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, ΕΛ.ΑΣ., UNODC, ΓΓΟΠΙΦ, Συμβούλιο της Ευρώπης, Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τις Γυναικοκτονίες

Ζούμε όλες μεσοτοιχία με τη φρίκη…

…κι είναι ζήτημα τύχης αν δεν έχουμε δει κατάματα το πρόσωπό της στην πιο άγρια εκδοχή της, αφού αν μιλήσουμε για την παρενόχληση στους χώρους εργασίας ή το διαδικτυακό μπούλινγκ, θα καταλάβουμε πως είναι ελάχιστες από εμάς όσες δεν έχουν ζήσει τουλάχιστον ένα χαμηλής έντασης, κακοποιητικό ωστόσο επεισόδιο. Τα στοιχεία, ακόμη και εντός της Ε.Ε. είναι σοκαριστικά. Σύμφωνα με έρευνα όπου συμμετείχαν πάνω από 42.000 γυναίκες, 18 έως 74 ετών, από 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε.:

  • 1 στις 3 γυναίκες άνω των 15 ετών έχει υποστεί σωματική βία
  • 1 στις 2 έχει βιώσει ψυχολογική βία από τον σύντροφό της
  • 1 στις 8 έχει υποστεί οικονομική βία από τον σύντροφό της
  • 1 στις 10 έχει βιώσει σεξουαλική βία
  • 1 στις 20 έχει πέσει θύμα βιασμού
  • 1 στις 3 έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά στον χώρο εργασίας
  • 1 στις 5 γυναίκες 18-29 ετών έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά στο διαδίκτυο
  • 1 στις 5 έχει βιώσει stalking (παρενοχλητική παρακολούθηση)

Οι γυναίκες που χάσαμε το 2021

Δεν είμαστε όλες εδώ, λείπουν οι δολοφονημένες

14 διεκδικήσεις, 19 οργανώσεις, χιλιάδες γυναίκες, ένα κίνημα

Απέναντι σε κάθε γυναικοκτονία και σε κάθε βιασμό, σε κάθε κακοποίηση και κάθε μισογύνικη επίθεση, ένα κίνημα διεκδικεί τους δρόμους και τους νόμους. Και η Ιστορία που θα γραφτεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος θα αφορμάται από δεκάδες παραδείγματα αυτού του νέου φεμινιστικού κινήματος που ξεδιπλώθηκε ξανά με τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη, φέρνοντας αναρίθμητες νέες γυναίκες στα χνάρια που άφησαν οι γυναίκες που αγωνίζονται μαχητικά αιώνες τώρα. «Γυναίκες, να κάνουμε τον φόβο μας εξέγερση», φώναζαν οι φεμινίστριες το 1982, «Μας σκοτώνουν, καμία Ελένη λιγότερη», φώναζαν πριν από τρία χρόνια.

Απέναντι στον βιαστή που βασάνιζε για εννέα ώρες μια καθαρίστρια στα Πετράλωνα υπήρξε ένα κίνημα που σε μια αυθόρμητη κίνηση διαμαρτυρίας βρέθηκε έξω από την πολυκατοικία της οδού Συμμαχιδών για να απαιτήσει δικαιοσύνη. Απέναντι στην πολύμηνη κακοποίηση της 19χρονης κοπέλας στην Ηλιούπολη από αστυνομικό, στάθηκαν χιλιάδες άνθρωποι που πραγματοποίησαν πορείες γειτονιάς. Και υπάρχουν και άλλα: τα δεκάδες κεράκια που απλώνονται κάθε τόσο έξω από τη Βουλή, τα άδεια ρούχα, τα γοβάκια, οι αρβύλες αλλά και το γκλίτερ για τον Ζακ που συμβολικά αφήνονται στην άσφαλτο.

Χρειάστηκε χρόνια να περάσουν και ένα χάσταγκ να γίνει κίνημα παγκόσμιο που φωνάζει #metoo και σαρώνει μέχρι σήμερα θύτες και εξουσίες, για να μη θεωρείται η λέξη ένας απλός νεολογισμός. Σπάει το φράγμα και σιγά σιγά εισβάλλει στα κυρίαρχα ΜΜΕ, μελετάται στα Πανεπιστήμια και ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός (Β. Πλιώτας) την υιοθέτησε, στον αντίποδα ακριβώς του υπουργού Δικαιοσύνης που δεν τόλμησε να της δώσει νομική υπόσταση: γυναικοκτονία.

Κάθε μήνα κατά μέσο όρο στην Ελλάδα μία γυναίκα χάνει τη ζωή της από αντρικό χέρι. Το φεμινιστικό κίνημα έχει, ακόμη, να παλέψει για πολλά και να διεκδικήσει ακόμη περισσότερα. Δεκαεννιά γυναικείες οργανώσεις, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, συνυπογράφουν κοινή επιστολή και απαιτούν ισότητα. Προσυπογράφουμε.

  1. Απαιτούμε στις περιπτώσεις τέλεσης σωματικής βλάβης, απειλής, παράνομης βίας, να ακολουθείται ως κανόνας η αυτόφωρη διαδικασία με τη σύλληψη του δράστη, την προσαγωγή του, την άσκηση εναντίον του ποινικής δίωξης και την άμεση παραπομπή του στο ποινικό ακροατήριο.
  2. Τα θύματα να προσεγγίζονται με σεβασμό και να ενθαρρύνονται να καταγγείλουν.
  3. Να εισαχθεί στον νόμο ο όρος «γυναικοκτονία» και να τιμωρείται ως επιβαρυντική περίσταση σε σχέση με την ανθρωποκτονία.
  4. Την άμεση εφαρμογή όλων των μέτρων προστασίας και στήριξης των επιζωσών βίας και των παιδιών τους, θυμάτων ή μαρτύρων που περιλαμβάνει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και την ενσωμάτωση όλων των προβλέψεών της στον Ποινικό και Αστικό Κώδικα και στους Κώδικες Δικονομίας.
  5. Την ενίσχυση, τον πολλαπλασιασμό των δομών στήριξης γυναικών, τη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας και την πλαισίωση και στελέχωση με μόνιμο προσωπικό.
  6. Να δημιουργηθεί η υποδομή που απαιτείται για επείγουσα, άμεση φιλοξενία χωρίς καμία γραφειοκρατία, για εναλλακτική φιλοξενία των γυναικών και παιδιών που αποκλείονται από τους ξενώνες και όσων χρειάζονται μακροπρόθεσμη φιλοξενία, η οποία να διαρκεί έως ότου επιλυθούν τα βασικά προβλήματα των επιζωσών βίας και των παιδιών τους.
  7. Τη διάθεση ενός ικανού οικονομικού κονδυλίου από το κράτος, που να εγγραφεί στον φετινό προϋπολογισμό και ιδιαίτερα από το πακέτο στήριξης και ανθεκτικότητας που δίδεται λόγω Covid, για την αντιμετώπιση θεμάτων ενδοοικογενειακής βίας αλλά και τη θεσμοθέτηση ειδικού επιδόματος για τη στήριξη γυναικών και παιδιών που δραπετεύουν από την ενδοοικογενειακή βία.
  8. Την αυτοματοποίηση της διαδικασίας που θεωρείται απαραίτητη για την παροχή νομικής βοήθειας σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος και τη διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων, τουλάχιστον για τις επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας που έχουν παιδιά.
  9. Την ακύρωση του νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που εκθέτει τις γυναίκες σε ένα φάσμα βίας που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εξαναγκάζοντάς τες να παραμένουν σε γεωγραφική εγγύτητα με αυτούς που τις κακοποιούν και να ασκούν τα γονεϊκά τους δικαιώματα μέχρι την οριστική τους καταδίκη για ενδοοικογενειακή βία.
  10. Να ενισχυθεί η ιατροδικαστική υπηρεσία και να είναι διαθέσιμη όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου.
  11. Τα σωματεία των δημοσιογράφων να απαιτήσουν από τα μέλη τους να εφαρμόζουν τους σχετικούς κώδικες δεοντολογίας, αποφεύγοντας την επαναλαμβανόμενη προβολή κακών προτύπων.
  12. Να γίνουν οι αναγκαίες νομοθετικές παρεμβάσεις, ώστε να εφαρμοστεί άμεσα σε όλο τον δημόσιο τομέα η Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και να εφαρμόζεται σε όλα τα πλαίσια, δημόσια και ιδιωτικά.
  13. Να χορηγείται άσυλο στα σύνορα σε προσφύγισσες που καταγγέλλουν βία λόγω φύλου και βιασμούς.
  14. Τη δημιουργία υπουργείου Ισότητας Φύλων και, μέχρι να επιτευχθεί αυτό, την επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες πραγματοποιούν σήμερα εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Στην Αθήνα, καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 6.00 μ.μ. και στη συνέχεια θα πραγματοποιήσουν πορεία. «Ενώνουμε τη φωνή μας με τις φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες και διεκδικούμε μαχητικά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας και το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα σε μια ζωή χωρίς κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση, σεξισμό, φόβο, απειλές, βιασμούς, γυναικοκτονίες. Διεκδικούμε το δικαίωμα σε μια αξιοβίωτη ζωή», αναφέρουν οι οργανώσεις στην κοινή ανακοίνωσή τους.

Χρειάστηκε χρόνια να περάσουν και ένα χάσταγκ να γίνει κίνημα παγκόσμιο που φωνάζει #metoo και σαρώνει μέχρι σήμερα θύτες και εξουσίες, για να μη θεωρείται η λέξη ένας απλός νεολογισμός

Ηχηρό μήνυμα από τον μικρό Απόλλωνα στο Ευπάλιο

Το Ευπάλιο είναι ένα μικρό κεφαλοχώρι στην επαρχία Δωρίδα της Φωκίδας. Πριν από λίγες μέρες η ομάδα του, ο Απόλλωνας, κατάφερε να γίνει γνωστός σε κάθε γωνιά της Ελλάδας: οι παίκτες του εμφανίστηκαν με μαύρα περιβραχιόνια και μπήκαν στο γήπεδο με πανό που έγραφε «Καμία Λιγότερη», ενώ λίγο πριν από την έναρξη του αγώνα κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

Η κίνηση ήταν εντυπωσιακή, όχι μόνο γιατί ήρθε από μια μικρή επαρχιακή ομάδα αλλά και για το εξαιρετικά συγκροτημένο σκεπτικό της. «Είμαστε μια ομάδα που αφουγκραζόμαστε τι γίνεται γύρω μας και θέλουμε να κινούμαστε εξωαγωνιστικά. Από το ’17 που άλλαξε η διοίκησή μας έχουμε πραγματοποιήσει κινήσεις αλληλεγγύης με δικούς μας πόρους και εθελοντές. Ο στόχος μας ήταν το μήνυμα του αντισεξισμού να προβληματίσει έναν χώρο βαθιά ανδροκρατούμενο και να ανοιχτεί και στις μεγάλες ομάδες», μας λέει ο πρόεδρός της Γιάννης Κούγιας. Στον χώρο τον γηπέδων, έναν χώρο απολύτως εμπορευματοποιημένο, βαθιά σεξιστικό και που ενίοτε φλερτάρει με την Ακροδεξιά, ο μικρός Απόλλωνας δείχνει τον δρόμο.

ι φυσικά ελέω του  επίσης ακροδεξιού και πρωθυπουργού της χώρας  Κούλη   ΄Ονειδος!