ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ
1. Αρβελέρ: Η πανδημία είναι σχεδόν υποχρεωτική… για την ανανέωση των γενεών!
Η Ελένη Γλύκαζη-Αρβελέρ ουδέποτε υπήρξε σοβαρή, ούτε ως ιστορικός ,ούτε ως αριστερή. Αντιμετώπιζε πάντα και τα δύο με ελαφρότητα. Εξ ου και τα …μαργαριτάρια που πετάει κάθε φορά.
Βέβαια, να μην ξεχνάμε πως και τούτη , ως παλιά πανεπιστημιακός, είναι κάργα συστημική. Αλλά και εθισμένη στην “αλλαξοκωλιά”. Γιατί, πάλι ως γνωστό, δε γίνεται να είσαι σε αυτό το χώρο, χωρίς “δούναι και λαβείν”. Κανόνας.
Πρόσφατα στο τετ α τετ με τον πατριάρχη της παραπληροφόρησης Νικ. Χατζηνικολάου, είχαμε τις νέες…αθάνατες ατάκες της . Μάλιστα, μας μπέρδεψε κιόλας , σε αυτό πάνω που είπε για τις γενιές και την πανδημία. Γενιά από γενιά, μαθαίνουμε τώρα από τη Βυζαντινολόγο. απέχει…100 χρόνια!
Αλλιώς, δεν εξηγείται η…ιστορική διαπίστωση πως η πανδημία της Ισπανικής γρίπης του 1918 ως τη σημερινή , είναι υποχρεωτικές για την..ανανέωση των γενεών!
Κι ακόμα:
-Δεν παρέλειψε να δηλώσει πως είναι αριστερή και αντιστασιακή, υπενθυμίζοντας πως ήταν μέλος της ΕΠΟΝ ενώ την ίδια στιγμή, δήλωσε τη στήριξη της στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς είναι “ο μόνος που μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις» (π.χ ο…αριστερός πτωχευτικός του).
-Σε παλαιότερη συνέντευξή της στην τηλεόραση είχε δηλώσει πως η Κωνσταντινούπολη είναι η μόνη πρωτεύουσα Βαλκανικού κράτους που δεν έχει ελευθερωθεί!
-Το 2019 είχε συνυπογράψει το αίτημα για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου
– Παλιότερα είχε ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ: ΄Ελεγε:
“Η “Χρυσή Αυγή” καλπάζει, όπως και η Χαμάς στην Παλαιστίνη. Είσαι μεγάλη γυναίκα, πας να πάρεις τις πέντε πεντάρες σου και σε περιμένει ο πεινασμένος μετανάστης να σου τις πάρει, σε παίρνει το αγόρι της Χρυσής Αυγής, σε πηγαίνει πιο κάτω, οπότε το λες στον εγγονό, στην κόρη, στον γιο. Δεν ήρθαν οι δικοί σου να σε πάνε και σε πήγε η “Χρυσή Αυγή”. Oπότε να ψηφίσουμε “Χρυσή Αυγή”, γιατί αυτοί θα πηγαίνουν στη θέση μας, αντί να παίρνουμε εμείς την γιαγιά την παίρνουν αυτοί”.
Ελένη Γλύκαζη- Αρβελέρ. Η ελαφρότητα του…είναι!
2.ΑΥΤΟΙ … ΠΑΝΕ ΠΟΛΕΜΟ!
΄Εδωσαν τα ρέστα τους στο “Μακεδονικό” οι εθνικόφρονες. Δεξιοί και ακροδεξιο-Ναζιστές πατριώτες. Σήμερα, οι νέοι “Μακεδονομάχοι” είναι μεν και τούτοι πατριώτες, “στα κάγκελα” , αλλά από…Αριστερά.
Ζητάνε λέει να “απλώσουμε το ζωνάρι” μας ,ως τζάμπα μάγκες που είμαστε, στα 12 μίλια. Που αυτό με τη σειρά του και με ένα τρελαμένο απέναντι Ερντογάν, σημαίνει πόλεμο.
Για δείτε παραλήρημα εθνικισμού από την “αριστερή” κολεκτίβα των συντακτών με το κείμενο του Τάσσου Παππά. Τύφλα να έχει ο Χίου
Μπλέξαμε τα… μίλια μας!
Αν έχουν μπερδευτεί οι πολίτες, αν έχουν μπερδευτεί τα στελέχη, τα μέλη και οι ψηφοφόροι της Δεξιάς, πώς να μην μπερδευτούν και οι ξένες κυβερνήσεις. Ο λόγος είναι η θέση της κυβέρνησης για το ελληνοτουρκικό ζήτημα. Η πολυγλωσσία που επικρατεί (επί της ουσίας και όχι σε δευτερεύουσες πλευρές της υπόθεσης) στέλνει αντιφατικά μηνύματα στους εταίρους μας από τους οποίους ζητάμε μετ’ επιτάσεως να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε την τουρκική επιθετικότητα.
Ο στενότερος συνεργάτης του πρωθυπουργού, ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης, δηλώνει ότι η κόκκινη γραμμή είναι τα έξι ναυτικά μίλια. Αρα μπορεί κάποιος τρίτος να υποθέσει πως ό,τι κάνουν οι Τούρκοι μεταξύ των έξι και των δώδεκα μιλίων δεν είναι ακριβώς παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, αλλά προκλητική ενέργεια σε μια περιοχή που δεν έχει καθοριστεί ποιο από τα δυο κράτη έχει και σε ποια έκταση δικαιοδοσία.
Γι’ αυτό άλλωστε μερικοί αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο αμερικανικός παράγοντας συχνά-πυκνά αναφέρονται προς κακοφανισμό μας σε αμφισβητούμενα ύδατα, αν και κριτικάρουν τις επιλογές Ερντογάν. Γι’ αυτό άλλωστε η Γερμανία, που έχει αναλάβει με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης να μεσολαβήσει, αποφεύγει να πάρει ανοιχτά θέση υπέρ της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι αποδοκιμάζει (στην πρώτη φάση ήπια, εσχάτως πιο δυναμικά) τις κινήσεις του Ερντογάν.
Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Αμυνας όπου βρεθούν και όπου σταθούν στο εξωτερικό καταγγέλλουν την αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας, υπογράφουν συμφωνίες με τους αντιπάλους της (κατά το γνωστό αλλά αρκετά επισφαλές ως προς την αποτελεσματικότητά του δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου») και υποστηρίζουν σε όλους τους τόνους με αυστηρό ύφος, που δεν επιδέχεται αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις τους, ότι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 12 ναυτικά μίλια, συμπληρώνοντας για να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις ότι θα το ασκήσουμε όποτε εμείς κρίνουμε.
Λένε, δηλαδή, αυτό που έχουν πει όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Ωστόσο κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης, ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, στην προσπάθειά του να αντικρούσει την επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλο μέτωπο που τον αφορά προσωπικά (περίπτωση Χρ. Παππά), θεώρησε σκόπιμο να πλατσουρίσει στα νερά της εξωτερικής πολιτικής και μίλησε για τον εθνικισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που εστιάζει στα 12 μίλια.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν είναι γέννημα θρέμμα της Νέας Δημοκρατίας. Προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και ήταν ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Κώστα Σημίτη, ο οποίος δεν είχε τότε, και μάλλον δεν έχει ούτε σήμερα, πρόβλημα με τέτοιου τύπου… αιρετικές προσεγγίσεις. Είναι ο πρωθυπουργός που υπέγραψε τη Συμφωνία της Μαδρίτης, μια συμφωνία που είχε χαρακτηριστεί από το λεγόμενο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ (σταθερά τουρκοφαγικό) ως η μεγαλύτερη συμφορά για τον τόπο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή!
Η Δεξιά όμως με την οποία συνεργάζεται ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό. Πουλάει πατριωτισμό με το κιλό, σε φτηνές τιμές, για να αγοράζουν οι πάντες. Τον άδειασαν δυο υπουργοί (Εξωτερικών και Αμυνας), ένας αντιπρόεδρος (Πικραμμένος), ο ίδιος ο πρωθυπουργός –αυτός με ύποπτη κομψότητα–, τον αποδοκίμασαν τα παραταξιακά μέσα ενημέρωσης. Μέχρι τώρα ούτε ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει ανακαλέσει ούτε ο πρωθυπουργός τον έχει αποπέμψει.
Ποιο συμπέρασμα να βγάλουμε; Εκανε λάθος ο κ. Χρυσοχοΐδης αλλά του δόθηκε άφεση αμαρτιών επειδή είναι ένα χρήσιμο στέλεχος που το χρειάζεται η κυβέρνηση; Μήπως ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε δημοσίως αυτά που λένε ιδιωτικώς ο πρωθυπουργός με τους συνεργάτες του, οπότε το σφάλμα του κ. Χρυσοχοΐδη ήταν ότι αποκάλυψε πράγματα που έπρεπε να μείνουν μακριά από τη δημόσια συζήτηση;
3.ΤΥΠΟΣ: ΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΧΑΛΚΕΥΣΗ .
Αν πίνεις το πρωινό καφεδάκι σου και ανοίγεσαι στον ιντερνόκοσμο, με πρώτο κλικ στην γνωστή πορνοτρομολάγνα φυλλάδα του αχυράνθρωπου Ράπτη, τότε σίγουρα δεν είσαι καλά. ΄Εχεις εθιστεί στον τρόμο. Χρειάζεσαι ισχυρές δόσεις απόγνωσης, δυστυχίας, πόνου (των άλλων), για να νιώσεις στα ίσια σου.
Ο “Τύπος” το μόνο που δεν υπηρετεί είναι η είδηση. Και ειδήσεις σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτές παρακάτω και με τον τρόπο που παρουσιάζονται. Και το σημαντικότερο, καμιά αναφορά, έστω και σε ένα ευχάριστο, αναζωογονητικό, αστείο θέμα. Μαυρίλα!
Και δεν είναι η συγκεκριμένη μοναδική . Οι φυλλάδες, τα κανάλια, τα ραδιόφωνα ζουν από την τρομολαγνία, το φόβο και την απειλή. Οι κοντυλοφόροι είναι οι μεταπράτες, οι έμποροι του θανάτου, της καταστροφής, της δυστυχίας. Αυτή είναι η δουλειά τους.
Μα πιο τραγικοί και ανήθικοι είναι οι σκουπιδοφάγοι τους. Τα εθισμένα ζόμπι, που τρέφονται από τις χωματερές τους ανελλιπώς και ανερυθριάστως. ‘ Αξιος ο μισθός της απόγνωσης και της κατάθλιψης, που κουβαλούν.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ…ΑΡΘΡΟΓΡΦΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ, ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ΅ΑΠΑΤΗΣ
Κορωνοϊός: Στο παρά πέντε για lockdown και η Αθήνα τον Νοέμβριο -«Κλείνει» σήμερα η Θεσσαλονίκη
Οι εξελίξεις στην Αττική θα καθορίσουν το εθνικό lockdown Τα περιθώρια όμως έχουν στενέψει και η Θεσσαλονίκη δεν θα αποφύγει τα νέα περιοριστικά μέτρα, αναφέρουν από την κυβέρνηση Εχουν ήδη γίνει οι πρώτες εισηγήσεις από τους ειδικούς για ένα δεύτερο lockdown Κρίσιμη για τις εξελίξεις η αυστηρή εφαρμογή των μέτρων
ΕΛΛΑΔΑ 29|10|2020 | 09:50
Τρόμαξε η Θεσσαλονίκη: Ατελείωτες ουρές για rapid tests κορωνοϊού -Πλησιάζει το lockdown
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 29|10|2020 | 07:32
«Παγώνει» ο ΦΠΑ στις περιοχές που κλείνουν με lockdown -Στο ΥΠΟΙΚ βλέπουν να συσσωρεύονται τα χρέη της πρώτης καραντίνας
ΚΟΣΜΟΣ 29|10|2020 | 06:58
Σοκ με τα νέα lockdown σε Γαλλία-Γερμανία -Τηλεδιά
Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΟΔΥ
Αρκουμανέας: Μας ανησυχεί η Θεσσαλονίκη -Ολα δείχνουν ότι θα έχουμε αύξηση κρουσμάτων τις επόμενες ημέρες
«Μας ανησυχεί πολύ», είπε ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ Παναγιώτης Αρκουμανέας ερωτώμενος για την κατάσταση με τον κορωνοϊό στη Θεσσαλονίκη.
ΕΛΛΑΔΑ 29|10|2020 | 09:43
ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ «ΥΓΕΙΑ»
Τροχαίο στην Κηφισίας: Νεκρός ο οδηγός του αυτοκινήτου που εξετράπη
Τροχαίο με έναν νεκρό σημειώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες στη λεωφόρο Κηφισίας, όταν οδηγός ΙΧ κάτω από άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και αυτό εξετράπη της πορείας του.
ΕΛΛΑΔΑ 29|10|2020 | 09:28
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΕΛΛΑΔΑ 28|10|2020 | 13:29
Το iefimerida στα άδυτα της Πολιτικής Προστασίας -Ποιοι εργάζονται στο 7ώροφο κτίριο, η μάχη της ιχνηλάτησης [εικόνες]
ΕΛΛΑΔΑ 28|10|2020 | 09:03
Τέλη κυκλοφορίας 2021: Ποιοι δεν θα πληρώσουν -Οι 3 κατηγορίες [λίστα]
ΕΛΛΑΔΑ 29|10|2020 | 00:44
Νέα οικογενειακή τραγωδία στη Δράμα: Γιος σκότωσε τη μητέρα του μετά από διαπληκτισμό
ΚΟΣΜΟΣ 28|10|2020 | 23:00
Κορωνοϊός και τηλεργασία: Πόση επιτήρηση χρειάζεται ο εργαζόμενος στο σπίτι;
ΕΛΛΑΔΑ 28|10|2020 | 21:28
Οικογενειακή τραγωδία στη Ρόδο: Αδέλφια 15 και 13 ετών ήταν τα δύο θύματα του δυστυχήματος με parasailing
ΚΟΣΜΟΣ 28|10|2020 | 20:30
Αμερικανικές εκλογές 2020: Το περίεργο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ -Τελικά, πώς εκλέγεται ο Αμερικανός πρόεδρος;
ΕΛΛΑΔΑ 28|10|2020 | 18:11
Κορωνοϊός: Νέο «μαύρο» ρεκόρ με 1.547 κρούσματα -10 νεκροί, 108 διασωληνωμένοι
ΕΛΛΑΔΑ 28|10|2020 | 16:50
Εδώ είπε το «ΟΧΙ» ο Μεταξάς – Η εγγονή του ανοίγει το σπίτι του παππού της στην Κηφισιά στο iefimerida [βίντεο]
ΠΟΛΙΤΙΚΗ 28|10|2020 | 16:38
Χυδαία επίθεση Καρανίκα και Νίκου Παππά στην 28η Οκτωβρίου -Υμνούν το ΕΑΜ που ιδρύθηκε το ΄41!
ΕΛΛΑΔΑ 29|10|2020 | 06:11
Καιρός: Συνεχίζεται η κακοκαιρία με ισχυρές καταιγίδες -Σταδιακή βελτίωση από το απόγευμα
ΚΟΣΜΟΣ 29|10|2020 | 04:07
Κορωνοϊός: Το Μεξικό ξεπέρασε τους 90.000 νεκρούς
ΚΟΣΜΟΣ 29|10|2020 | 02:03
Κορωνοϊός: Αλλοι 510 θάνατοι στην Βραζιλία -Στα 5,5 εκατομμύρια έφτασαν τα κρούσματα στην χώρα
ΚΟΣΜΟΣ 28|10|2020 | 23:46
ΗΠΑ: Η Φιλαδέλφεια επιβάλλει απαγόρευση κυκλοφορίας τη νύχτα -Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις για τον θάνατο Αφροαμερικανού
ΚΟΣΜΟΣ 28|10|2020 | 23:22
Σερβία: Η πρωθυπουργός Ανα Μπρνάμπιτς έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή
ΠΟΛΙΤΙΚΗ 28|10|2020 | 23:04
ΚΙΝΑΛ: Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Πέτρο Κουναλάκη
ΚΟΣΜΟΣ 28|10|2020 | 21:20
Κορωνοϊός: Η Πορτογαλία υιοθετεί την υποχρεωτική χρήση της μάσκας στον δρόμο
ΚΟΣΜΟΣ 28|10|2020 | 21:08
«Εφιάλτης» στην Τουρκία με τους νεκρούς του κορωνοϊού -Ξεπέρασαν τους 10.000
ΣΤΙΣ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Τήνος: Πρόστιμο 3.000 ευρώ για συνωστισμό σε κλαμπ όπου εμφανιζόταν ο Μπίγαλης -Τι υποστήριξε ο τραγουδιστής
Βαριά καμπάνα με πρόστιμο ύψους 3.000 ευρώ έπεσε σε κλαμπ στο νησί της Τήνου που εμφανιζόταν ο τραγουδιστής Κώστας Μπίγαλης, καθώς διαπιστώθηκε πως υπήρχε συνωστισμός, ενώ αρκετοί θαμώνες ήταν όρθιοι.
ΕΛΛΑΔΑ 29|10|2020 | 10:12
Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/
Δεν τα φταίνε πάντα οι άλλοι, όπως συμβαίνει πολλές φορές να υποστηρίζεις. Κυρίως είσαι ο ίδιος υπεύθυνος για όσα συμβαίνουν μέσα σου.
4. Πέθανε η γηραιότερη γυναίκα στην Ελλάδα – Ήταν 115 ετών
Έφυγε από τη ζωή η γηραιότερη γυναίκα στην Ελλάδα, η Κατερίνα Καρνάρου, σε ηλικία 115 ετών! Η κ. Κατερίνα γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 1905 στο Γρύλλο Κρεστένων, έζησε για αρκετά χρόνια στην Αθήνα και επέστρεψε στην Κρέστενα τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της. Ήταν 5 χρονών όταν ήρθε ο Ελ. Βενιζέλος στην Ελλάδα, ήταν 8 χρόνων όταν έληξαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, ήταν 13 ετών όταν έληξε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ήταν 17 ετών στην Μικρασιατική Καταστροφή , ήταν 39 όταν φύγανε οι Γερμανοί κατακτητές από τη χώρα μας και 62 όταν έγινε η Χούντα των Συνταγματαρχών.
***
Η γιαγιά Κατερίνη, ήταν από τα χωριά μας κάτω. Από ένα κοντά στην Κρέσταινα. (Δήμος Ανδρίτσαινας-Κρέσταινας).
Δεν ξέρω, αλλά ως παιδί, θυμάμαι πολλούς …πολυχρόνιους γέροντες.. Και πάνω από 100.
΄Ηταν η φυσική ζωή που έκαναν. Μπορεί να είχαν “τουράγνια” (τυραννία), κόπο, μόχθο να βγάλουν τον “επιούσιο”, αλλά ζούσαν μέσα στον καθαρό αέρα, την αμόλυντη Φύση. Και βέβαια, μια ζωή στην υγιεινή διατροφή.
Αλλά, το σημαντικότερο χωρίς άγχος, αγωνία, κατάθλιψη. Και μάλιστα σε κοινωνικές σχέσεις δυνατές, σε πολυμελείς οι οικογένειες ,όλες οι ηλικίες μαζί, δεμένοι σε πόνο και χαρά. Πού να βρει τράτο να φωλιάσει το φίδι της μοναξιάς;
Αλλά και έξω, στο δρόμο, την πλατεία, το καφενείο. Καλοσυνάτοι οι περισσότεροι. Με την καλημέρα, το αστείο, τα πειράγματα, τον καλό λόγο ο ένας για τον άλλο.
Πώς να μη φύγουν πλήρεις ημερών; Και …παραπλήρεις, κάποιοι. ΄Οπως παραπάνω γιαγιά η Κατερίνη από την Κρέστενα και η γρια η Ρόιδω από το Κουφόπουλο της Ανδρίτσαινας (*)
*Η ΠΡΩΤΗ, “ΜΑΥΡΗ” ΜΟΥ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
Η γρια η Ρόιδω , η μάνα της θεια Νικήταινας (γρια και τούτη τη θυμήθηκα) , λέγανε στη δεκαετία του ΄60 πως στα χαρτιά της κοινότητας Κουφόπουλου, Ανδρίτσαινας Ολυμπίας, φερόταν γεννημένη το 1850! Το βεβαίωνε, άλλωστε, και ο επί δεκαετίες γραμματέας μπάρμπα Γιώργης ο Μπιριμπίλης, που είχε υπό την κατοχή και φύλαξη στο σπίτι του τα χειρόγραφα δημοτολόγια και μητρώα στα οποία εκτός από τις εγγραφές γέννησης, έκανε και τις…νόμιμες (με βάση το άγραφο δίκαιο και το έθος) πλαστογραφίες.
Πρώτα σε δεκάδες χρονολογίες γέννησης, κυρίως για μεγαλοκοπέλες (“μεινεμένες”), για να φαίνονται μικρότερες στην ταυτότητα, μη και στραβωθεί κανένας απονήρευτος από τα κάτω χωριά ή από την Αθήνα και στεφανωθεί καμιά από δαύτες. (΄Αγνωστο γιατί, Ανδρίτσαινα και Κουφόπουλο, είχαν πολλές γεροντοκόρες, που τις λογαριάζανε εκείνα τα χρόνια συνολικά να φτάνανε και τις 50!)
Ο έτερος λόγος, για τις πλαστογραφίες στις ληξιαρχικές δέλτους των βιβλίων της κοινότητας, από τον ίδιο το γραμματέα της, ήταν η σύνταξη του ΟΓΑ, που θεσπίστηκε εκεί στις αρχές του ΄60 για τους αγρότες. Πρόσθετε χρόνια παραπάνω (και πάντα χωρίς “αζημίωτο”) ο “αγαθός” Μπιρμπίλης στους ξωμάχους, για να προλάβουν να πάρουν σύνταξη…αγριοτική. Λογαριάστε τώρα τα χρόνια της γερόντισσας της Ρόιδως , ενθυμούμενοι απλώς πως ο ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης, πέθανε εν έτει 1843. Εφτά χρόνια πριν της γέννησής της, δηλαδή! Κι αν πιστέψουμε όσα διασώζανε στόμα με στόμα από τους παππούδες τους οι γερόντοι στα χωριά μας κάτω πως, δηλαδή, ο “Γέρος του Μωριά” δε χαμπάριαζε, και μάζευε στρατό από Μεσσηνία, Ηλεία και Αρκαδία ακόμα και με το ζόρι, με απειλή να κρεμάσει όποιον σερνικό που μπορούσε να φέρει όπλα, δεν καταταγόταν στ΄ ασκέρια των οπλαρχηγών να πολεμήσει, αυτό σήμαινε πως και ο πατέρας της Ρόιδως θα έπρεπε λογικά να είχε λάβει μέρος, τουλάχιστον στην πρώτη μάχη της επανάστασης στο “πέρασμα του Χαλήλαγα” (΄Αη-Θανάσης), έξω από την Καρύταινα. Εκεί στο ποτάμι είχε στήσει καρτέρι στους Φαναρίτες Τούρκους ο Κολοκοτρώνης με παλικάρια από την Ανδρίτσαινα και τους Μανιάτες των Μαυρομιχαλαίων. “΄Οπου φύγει φύγει” οι Τούρκοι για την Τριπολιτσά , πλήθος μέγα, παιδιά, γερόντοι, γυναίκες, άντρες. Να προφτάσουν να χωθούν στο κάστρο, πριν οι ξεσηκωμένοι Ραγιάδες τους αφανίσουν ,έτσι όπως ήταν απομακρυσμένοι και αποκομμένοι από το ισχυρό, τούρκικο κέντρο του Μωριά. Δεν προφτάσανε. Εκεί στου “Χαλήλαγα το πέρασμα” έγινε ο τάφος τους.
Τη γρια Ρόιδω, λοιπόν, τη θυμήθηκα κι εγώ παιδί. 110 ετών και παραπάνω, μιλάμε! Στα κάλαντα και στο “ψυχούδι” πηγαίναμε με το Χρήστ΄Αργύρη (παπα-Χρήστος αργότερα) και της “τα λέγαμε”. Από συμπόνοια και “καλή καρδιά” περισσότερο για τη γιαγιά, όχι πως είχαμε κανένα κέρδος. Τα άλλα παιδιά δε ζυγώναν κατά κει, γιατί η Νικήταινα δεν έδινε ούτε μεγάλο ψυχούδι (φραντζολίτσα μικρή σαν πρόσφορο), αλλά και στα κάλαντα δεν έριχνε στο κουτί φράγκο ή δίφραγκο, όπως έκαναν οι περισσότεροι νοικοκυραίοι. Μόνο 2-3 δεκάρες. Μια χρονιά, μάλιστα, Παραμονή πάλι ΄Αγιο Βασιλιού, μας είχε δώσει μια πεντάρα! Είχαν προκάνει τα άλλα παιδιά, δικαιολογήθηκε.
Οπότε, εκείνη τη χρονιά αποφασίσαμε οι δυο φίλοι και συνέταιροι στη μοιρασιά, να μην τηρήσουμε την παράδοση του “ψυχικού”. Να μην πάμε να “τα πούμε” κει κάτω στης γρια Ρόιδως. ΄Ηταν και μακριά το σπίτι, “άκρη κόσμου”, στα “Αγγλογύρια”. Θα χάναμε πολύτιμο χρόνο επί πλέον . Είχαμε να γυρίσουμε πάνω από 200 σπίτια “αρχοντικά” στην Ανδρίτσαινα κυρίως. ΄Ηταν καθαρά οικονομικό το πρόβλημα, δεν επέτρεπε το συφέρο μας τέτοιου είδους μεγαλοψυχίες και συναισθηματισμούς .Να τραβηχτούμε κει κάτω, μόνο και μόνο για να κάνουμε το “ψυχικό”.
Δεν πήγαμε, λοιπόν, εκείνη τη φορά, παραμονή Πρωτοχρονιάς στης Νικήταινας να τα πούμε και η γρια Ρόιδω δεν “τα άκουσε” η κακομοίρα, προφανώς για πρώτη φορά στη μαθουσάλια ζωή της. Περίμενε με αγωνία αυτή τη μέρα ,για να δει κι εκείνη άνθρωπο, που δεν έβλεπε όλο το χρονιά κλεισμένη μέσα.΄ Ηταν κατάκοιτη τα τελευταία χρόνια, δεν έβγαινε έξω, ούτε και κανένας τραβιόταν εκεί κάτω , να τους κάνει βίζιτα.
Την επομένη, ΄Αγιο Βασιλειού ανήμερα, χαράματα, ακόμα δεν είχε ο κόσμος σηκωθεί από το κρεβάτι, άρχισε να χτυπάει πένθιμα η μικρή καμπάνα. Δεν ήταν ο ήχος της μεγάλης καμπάνας για τη λειτουργία. ΄Ηταν ο πένθιμος ρυθμός -μήνυμα για άνθρωπο που πέθανε.΄Οχι το πανηγυρικό εκείνο ντιν-νταν-ντιν-νταν που καλούσε τον κόσμο στην κυριακάτικη, γιορτινή λειτουργία, αλλά το πένθιμο, που πάγωνε τις καρδιές των ανθρώπων. Νταν (παύση) και πάλι νταν-νταν (συνεχόμενα). Πάνω από 10-15 λεπτά έσκιζε την πρωινιάτικη ησυχία του χωριού ο λυπητερός ήχος του θανάτου.
Ο πατέρας με τη μάνα μου, όπως συνήθιζαν σε τέτοιες περιστατικά, πάλευαν να μαντέψουν ποιος “έφυγε για Αμερική” (το λέγανε έτσι συνθηματικά, για να μην τρομάξουμε εμείς τα παιδιά με το θανατερό άκουσμα). Λογαριάζανε τους πολύ γερόντους πρώτα, μετά τους βαριά άρρωστους, τους ετοιμοθάνατους. Και συνήθως άλλες φορές δεν πέφτανε έξω. ΄Ηταν “φως φανάρι” ποιον θα έπαιρνε ο χάρος κάθε φορά. Αλλά το πρωί εκείνης της πρωτοχρονιάς, “άλλα αντί άλλων” ονοματίζανε ,όπως αποδείχτηκε μετά. Ούτε που είχε πάει το μυαλό τους στο όνομα της πεθαμένης.
Καμιά ώρα μετά, η θεια Τασία του Πασχαλίνου έφερε τα μαντάτα .
-Η γρια Ρόιδω “μας άφησε χρόνους”, γειτόνοι. Πέθανε χτες στα σουρουπώματα. “Ζωή σε λόγου μας”.
Είχε πάει από νωρίς στην “Κάτου Βρύση” να φέρει νερό με τη στάμνα. Εκεί ανταμώθηκανε με τη Νικήταινα. Είχε έρθει και τούτη να γεμίσει τη “λάτα” της (τενεκές). Θέλανε μπόλικο νερό, να νεκροπλύνουν οι γυναίκες τη μάνα της .Είχε δώσει διάτα να τη στείλουν να βρει τον άντρα και τα πέντε πεθαμένα παιδιά της, παστρικιά. ΄Ετσι, έμαθε τα καθέκαστα από πρώτο χέρι. Πώς ψυχομάχησε, πόση ώρα, τί είπε, τί ζήτησε.
“Είχε βάλει ο Νικήτας το ράδιο να ακούσει ειδήσες στις 7. Και τον απόπερνε η καψερή από την κάμερη, να βάλει τη φωνή σιγά, δεν μπόραγε να ακούει. Από τις 6 τ΄απόγεμα, την είχε πιάσει “βαριοθυμιά”. Ρώταγε και ξαναρώταγε τί ώρα είναι και όλο μουρμούραγε με παράπονο
-Πάει, δεν ήρθαν τα παιδιά, δε μας τα είπαν φέτο, κακό σημάδι εφτούνο, θυγατέρα.
Και όσο νύχτιωνε, βάραινε η ανάσα της και αναστέναζε και βαρυγκομούσε ,κι όλο έλεγε και ξανάλεγε.
-Δεν ήρθαν τα παλιόπαιδα να μας “τα πούνε”. Κάθε χρόνο ερχόσανται. Φέτο, μας ξέχασανε και φτούνα κι ο θεός. Κακό σημάδι σου λέω, τσούπα. ΄Ηρθε και χτες μεσάνυχτα στο παρεθύρι και λάλησε ο χουχουλόγερας (κουκουβάγια). Ούλα τα κακά μαζεμένα. Σημάδι πως θα φύγω, παιδιά μ΄ απόψε. Κόφτε τη βασιλόπιτα νωρίς, να προκάνετε να κάνετε Παραμονή, κι ελάτε μετά να με τοιμάσετε. Τούτο μόνο σας ζητάω, να πάω παστρικιά, για να σας δώκω την ευχή μου.
“Δεν κρατιότανε σας λέω γυναίκες, ούλο τέτοια έλεγε, ως στις 7 πού έφυγε. Μάλωσε το Νικήτα για το ράδιο, μετά έκανε ένα αχ, και πέταξε η ψυχούλα της σαν πουλάκι”!
Τα διηγιόταν στους δικούς μου “χαρτί και καλαμάρι” η θεια Τασία, όπως με τ΄αυτιά της τα άκουσε στη βρύση από την ίδια την κόρη της πεθαμένης.
-Σιγά μίλα, καλέ, τη μάλωνε η μάνα μου, μην ακούσουν τα παιδιά, κοιμούνται μέσα.
Εγώ, έκανα πως κοιμόμουνα και κρυφάκουγα. Είχα ακούσει καθαρά το χαμπέρι, ειδικά στο μέρος που με αφορούσε. Εμείς την είχαμε σκοτώσει τη γρια Ρόιδω! Εγώ με το Χριστ΄ ΄Αργύρη, που δεν πήγαμε Παραμονή να της πούμε τα κάλαντα, όπως κάναμε κάθε χρόνο.
Κι όσο συλλογιζόμουνα πως δεν κατεβήκαμε ως εκεί κάτω, γιατί δεν είχαμε καλό “διάφορο” από εκείνο το σπίτι, τόσο περισσότερο με πιάνανε οι τύψεις και οι ενοχές. Και να, ποτάμι τα δάκρυα στα μάτια και μούσκευαν το μαξιλάρι ,που μέσα στη γέμισή του είχα κρύψει ολόκληρο χάρτινο κατοστάρικο, όσο ήταν το μερτικό μου από τα χτεσινά κάλαντα. Και ούτε με ένοιαζε πια αν θα το βρει ο Πέτρος, ο αδερφός μου και το χουφτώσει, όπως έκανε πάντα με το χαρτζιλίκι μου, κάθε φορά που το ξετρύπωνε. Ας το΄ παιρνε, το ευχόμουν κιόλας. Θα ήταν εξιλέωση για το θάνατο της γρια Ρόιδως, που ήμουν υπαίτιος και ένοχος.
Από τότε πέρασα κι άλλες “μαύρες” Πρωτοχρονιές. Με θανάτους, αρρώστιες, ξενιτιές. Εκείνη η Πρωτοχρονιά, όμως, που φορτώθηκα το θάνατο της γρια Ρόιδως, ήταν η πρώτη και χειρότερη. Οι ενοχές της πράξης ήταν ασήκωτες με τα ζύγια της παιδικής μου αθωότητας, που χάθηκε νωρίς κι εκείνη .
Αλλά, και μέχρι σήμερα, χωρίς το βάρος της, ουδέποτε μου φάνηκε πως εκείνο κατοστάρικο, κι ας ήταν πολύτιμο τότε, άξιζε περισσότερο απ΄το παράπονο της γιαγιάς, που έφυγε, γιατί δεν της “τα είπαμε”. Ευαισθησίες μιας ζωής που δε λένε να φύγουν μαζί με τα νιάτα. Αντίθετα, όσο πάνε και θεριεύουν. Και είναι καλοδεχούμενα, σε μια εποχή που όλα μοιάζουν απάνθρωπα και παγωμένα. Ειδικά οι καρδιές των ανθρώπων.