Η διαπίστωση φαινομένου χωρίς πρόταση είναι σχεδόν άχρηστη. Και ειδικά η αρνητική κριτική οφείλει να συνοδεύεται από στοιχεία θετικής αντιπροσφοράς. Διαφορετικά, πρόκειται για …κουβέντα να γίνεται και κάποτε σε θέματα που η ανάλυσή τους είναι σαν να “παραβιάζεις ανοιχτές πόρτες”.
Οι διαπιστώσεις μας στα δύο προηγούμενα μέρη πως οι εκτροπές των ενστίκτων,ειδικά των δύο ισχυρότερων, έχουν σοβαρές συνέπειες στις συμπεριφορές των ατόμων και κατ΄επέκταση των κοινωνιών, θα είναι χωρίς νόημα, αν δεν προσπαθήσαμε να δούμε μέσα απ΄αυτές τις αναλύσεις, πέρα από το πρόβλημα και τη λύση του. Αν και εφόσον υπάρχει. Δοθέντος πως η τρέχουσα αντίληψη ,”αν υπάρχει πρόβλημα,υπάρχει και λύση”, είναι περισσότερο ευχή παρά η αλήθεια.
Οι παρενέργειες που προκύπτουν από τη διαχείριση της χριστιανικής εντολής, όσον αφορά στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης , να μεριμνάς από σήμερα για το “αυριανό ψωμί” σου, “τον άρτον τον επιούσιον”, είναι σοβαρές, αν δεν κινείται η απόκτηση του “επιούσιου” στα κατανοητά και επιτρεπτά πλαίσια της πρόνοιας, της προνοητικότητας. Η εξασφάλιση του “επηετανού βίου”, κατά τον Ησίοδο ,είναι έλλογη και ηθική ενασχόληση. ΄Ομως, η συσσώρευση πλούτου,η συνεχής και ακόρεστη επιθυμία επαύξησή του, οδηγεί στην παρέκκλιση, την εκτροπή,την παρενέργεια από εκείνα,που η Φύση όρισε ως απαραίτητα και μη απάδοντα προς την ηθική της για την ικανοποίηση του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης. Η ιδιοκτησιακή αντίληψη,ο καπιταλισμός και η οικονομία της Αγοράς, ο καταναλωτισμός, από τις σοβαρότερες μάστιγες της ανθρωπότητας στο πέρασμα των αιώνων, είναι οι εκτός κανόνων της φύσης, παρενέργειες και εκτροπές του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης.
΄Οσον αφορά τώρα το σεξουαλικό ένστικτο, η απόκλιση από τους φυσικούς νόμους και η έλλειψη σεβασμού των βιολογικών κανόνων , έχουν και ατομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Η αποχή από το σεξ, ή πολύχρονη στέρηση, ο σεξισμός (συνεχής ενασχόληση με το συγκεκριμένο ένστικτο),η μονογαμία-απαίτηση σεξουαλικής αποκλειστικότητας, είναι άρρωστες καταστάσεις και από τις πλέον γνωστές και συχνές παθογένειες στην εποχή μας. Επίσης, σοβαρές είναι εκείνες της παιδεραστίας, του σαδισμού , του μαζοχισμού και άλλες, που συνήθως οδηγούν σε ανεξέλεγκτες συμπεριφορές του “id” και σε παντελή αδυναμία τιθάσευσης του άρρωστου πλέον σεξουαλικού τέτοιου ενστίκτου.
Η λύση για θεραπεία των αρρωστημάτων από την κακή ,την αφύσικη διαχείριση των δύο αυτών ενστίκτων, είναι από τα πλέον δυσχερή εγχειρήματα. Γι΄αυτό και ανέφικτη, ως σήμερα. Η παιδεία, η “μόρφωση”,η επιστήμη, ο πολιτισμός, το κοινωνικό στάτους γενικότερα (Super ego),αλλά και η ισχύς του νόμου, που στην πραγματικότητα καταστέλλουν δια του φόβου της διαπόμπευσης και της ποινής ,αλλά δε θεραπεύουν, συμβάλουν στην έστω και φαινομενική τιθάσευση, αλλά ποτέ στην ολοκληρωτική υποταγή στη λογική , το “ego”, της λειτουργίας των κυρίαρχων αυτών ενστίκτων.
΄Αποψή μας είναι πως , όσον αφορά:
α. Στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Η επαναφορά της αρχικής, ιστορικής μορφής της οικονομίας, της αποκαλούμενης “οικιακής” (“ό,τι παράγω, καταναλώνω”),είναι ο ασφαλέστερος κανόνας καταπολέμησης της ιδιοκτησιακής και καταναλωτικής αντίληψης των ατόμων, αλλά και της απίσχανσης με το χρόνο της σημερινής ισχύος της καπιταλιστικής λαίλαπας και της καταλυτικής κυριαρχίας της οικονομίας της Αγοράς.
Από τη μεριά της επιστήμης, που αφορά άμεσα και την κοινωνική αντίληψη και την αποστολή της πολιτικής, η έρευνα προς την κατεύθυνση της παρασκευής συμπυκνωμένης τροφής, σε μορφή δισκίου, κάψουλας, που θα εμπεριέχει όλα τα απαραίτητα, διατροφικά συστατικά,θα λύσει εν πολλοίς το τεράστιο πρόβλημα της πείνας, που σήμερα είναι ένα από τα σοβαρότερα του πλανήτη. Φυσικά, μια τέτοια επιτυχία της επιστήμης, συνεπάγεται και απλόχερη επίδειξη αλληλεγγύης των εύπορων κοινωνιών ,ειδικά του δυτικού κόσμου, για την εύκολη πρόσβαση σε τέτοιου είδους τροφικά παρασκευάσματα και ειδικά νερού, των ανθρώπων που στερούνται αυτών των αγαθών.
Παράλληλα, μια τέτοια εξέλιξη, θα είχε σοβαρές συνέπειες στην αλλαγή της τρέχουσας, παραδοσιακής, διατροφικής αντίληψης, της οποίας κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η γευστική απόλαυση και η “ιεροτελεστία” της παρασκευής και της κατανάλωσης των εύγευστων εδεσμάτων. Η αλλαγή και η εγκατάλειψη της διατροφικής “παιδείας” ως τώρα, με τη χρήση τέτοιων παρασκευασμάτων, πέρα από τη φροντίδα και την εξασφάλισης υγείας, θα αποτελέσουν και την απαρχή της κατανίκησης ασθενειών που προέρχονται από τη μολυσμένη διατροφική αλυσίδα και τις κακές διατροφικές συνήθειες. Καρκίνοι, εγκεφαλικά, καρδιά, υπέρταση,παχυσαρκία,δε θα έχουν πλέον την επέλαση μάστιγας ,όπως ακριβώς χαρακτηρίζονται σήμερα τέτοιες ασθένειες.
β. Το σεξουαλικό ένστικτο. Υπό το καθεστώς της παραδοσιακής ηθικής, της αναπαραγωγής των προτύπων της μονογαμίας, του έρωτα, αλλά και της ασύδοτης επικράτησης της ερωτικής-σεξουαλικής βιομηχανίας, ειδικά της “ροζ” λογοτεχνίας και του κινηματογράφου-θεάτρου- άσματος, της πορνογραφίας, της διάκρισης, με βάση τα γνωρίσματα και τις ιδιότητες του φύλου και όχι αυτά του Ανθρώπου, οι παθογένειες από την εκτροπή του σεξουαλικού ενστίκτου, κινούνται ανεξέλεγκτα και ανοδικά. Η εποχή μας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί,ως αιώνας του σεξισμού και της σεξουαλικής νοσηρότητας.
Να παραδεχτούμε πως σήμερα η δύναμη της χριστιανικής ηθικής, αλλά και των λοιπών θρησκειών του πλανήτη σε συνδυασμό με την προπαγάνδα της “ροζ”, της ερωτικής βιομηχανίας έχουν καταλυτική επίδραση στις μάζες. Η μονογαμία, η σεξουαλική αποκλειστικότητα και η ιδιοκτησιακή αντίληψη της συντροφικότητας, θεωρούνται ύψιστες…αρετές , ενώ η πολυγαμία …αφύσικη -ανήθικη και μάλιστα τιμωρητέα! Σε άλλα, αυστηρά, θεοκρατικά κράτη, οι “μοιχοί” (κυρίως η γυναίκα) λιθοβολούνται, τιμωρούνται με μαστιγώσεις και υφίστανται δεινό εξευτελισμό. Το φυσικό, καταντάει αφύσικο και το ηθικό ανήθικο, μια και στις θρησκείες και την μονογαμική, ερωτική βιομηχανία δεν ισχύει η αρχή “ό,τι είναι φυσικό, είναι και ηθικό”.
Από την άλλη, τα κέρδη της ερωτικής, μονογαμικής και πολυγαμικής βιομηχανίας, είναι τεράστια. Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να ξεκινήσει πόλεμο σε τέτοιο οικονομικό γίγαντα,σε τέτοια ισχυρά συμφέροντα . Σινεμά, θέατρο, πορνογραφία ,εκδοτικές επιχειρήσεις, τουριστικές, άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις, καθιστούν την αχαλίνωτη διάσταση της σεξουαλικής απόλαυσης, ως τον ισχυρότερο βραχίονα στην οικονομία και ως εκ τούτου είναι αδύνατον υπό τις παρούσες συνθήκες να καταπολεμηθούν αυτού του είδους οι παρενέργειες.
Πάντως, κι εδώ επιστήμη και πολιτική ,αν ήθελαν, θα μπορούσαν να παρέμβουν αποτελεσματικά στον πόλεμο κατά της διαστροφής και του σεξισμού.Ο έλεγχος της υπερλειτουργίας, της μη ρυθμιζόμενης επαρκώς έκχυσης στο αίμα της τεστοστερόνης και της οιστραδιόλης , των άλλων βασικών ορμονών της σεξουαλικής λειτουργίας, η “χαρτογράφηση” των οργανικών και ψυχικών δυσλειτουργιών που κατακυριεύουν κάποια άτομα με επιρρέπεια στη διαστροφή, ιδιαίτερα εκείνης της παιδεραστίας και του βίαιου σεξουαλικού προσανατολισμού , η φαρμακευτική και ιατρική υποστήριξη τέτοιων άρρωστων ατόμων ,είναι πλέον , παντός άλλου, απαραίτητα. Δοθέντος πως ο κοινωνίες παραδίδονται όλο και συχνότερα και πιο έντονα σε τέτοια φαινόμενα σεξισμού και διαστροφής.
Πάντως, τον ισχυρότερο κόλαφο , τόσο στην ιδιοκτησιακή μονογαμία, όσο και στο σεξισμό και τη διαστροφή, θα καταφέρουν οι κοινωνίες, όταν εξελιχθούν σε άφυλες. Τις εποχές που άντρας και γυναίκα δε θα αναγνωρίζονται με βάση τα χαρακτηριστικά του φύλου, που είναι κυρίως σεξουαλικά. ΄Οπως, δεν αναγνωρίζεις τον άνθρωπο από το χρώμα της επιδερμίδας , το ύψος,το βάρος,την ευμορφία ή τη δυσμορφία.
Κοινωνίες αντιεξουσιαστικές, αταξικές, αντικαπιταλιστικές και άφυλες, θα είναι απαραίτητες οι αυριανές, ακόμα και για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Να απαλλαγεί η ανθρωπότητα πλέον από τις κοινωνίες των αχαλίνωτων ενστίκτων, της βαρβαρότητας-αγριότητας, του πολέμου, της καταστροφής. Με τη σύναρση του πολιτικού και δικαιικού πολιτισμού , οπωσδήποτε και της επιστήμης, να καταστούν οι κοινωνίες ανθρώπινες και ανθρωποκεντρικές. Το όραμα γενεών ιδεολόγων και αγωνιστών ανά τους αιώνες,