ΜΠΟΧΑ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΚΑΙ ….ΑΡΩΜΑ ΟΙΣΤΡΑΔΙΟΛΗΣ!

    Η “αγάπη” ΣΑΣ ΜΑΣ δολοφονεί,

Σύνταγμα: Δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα - Παρών και ο Λεωνίδας Κακούρης

 

 

Στις 11 Ιουλίου του 1995 συντελείται η σφαγή πάνω από 8.000 ανδρών στη  Βοσνία (Σρεμπρένιτσα) από τους Σέρβους.   Η  Μουσουλμανική ιδιότητα των θυμάτων δεν ήταν η βασική αιτία  αυτής της γενοκτονίας  του ανδρικού πληθυσμού της Σρεμπρένιτσα,  αλλά το φύλο τους. Αυτή είναι η κυρίαρχη ιστορική αντίληψη.   Γι αυτό  και δε δολοφονήθηκαν οι  γυναίκες.

Στις  29 Ἰουλίου του  1014 διεξήχθη  η μάχη του Κλειδίου  μεταξύ  Βυζαντινών και Βουλγάρων. Στο τέλος αυτής της μάχης ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β’, ο επονομαζόμενος και Βουλγαροκτόνος,  έδωσε διαταγή  να βγάλουν τις κόρες των ματιών  σε  πάνω από 14.000  διασωθέντες άντρες, Βουλγάρους!  Η εθνική τους καταγωγή δεν ήταν η αιτία αυτού του αποτρόπαιου εγκλήματος, αλλά  κι εδώ  το φύλο των θυμάτων.
Στις σελίδες της Ιστορίας θα συναντήσει κανείς άπειρες όμοιες βαρβαρότητες μεταξύ όλων των λαών , τα κίνητρα των οποίων ποικίλλουν.  Ως κυρίαρχοι πάντως λόγοι   τέτοιων  ακραίων βιαιοτήτων,   γενοκτονιών κυρίως ,  καταγράφονται   τα φυλετικά, εθνικά ,θρησκευτικά και τα παρόμοια γενικά χαρακτηριστικά των θυμάτων.
΄Ομως,  αν και σε πρώτη ματιά , μοιάζει ορθή η  παραπάνω ιστορική άποψη και μάλιστα εκείνη που τονίζει τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις γενοκτονιών αντρών,  σαν αυτές που αναφέραμε της  Σρεμπρένιτσα και του “Κλειδίου”, δεν είναι η ερμηνεία τούτη,  ούτε  απολύτως ορθή,  ούτε ολοκληρωμένη. Κι αυτό για ένα και μοναδικό λόγο.
Στη διάρκεια της μακραίωνης ανθρώπινης Ιστορίας  το θύμα  όχι μόνο στις  περιόδους πολέμου, αλλά και της ειρήνης, ήταν πάντα ή  κυρίως ,  ο άντρας. Η συνήθης κατάληξη των γυναικών και των παιδιών των  ηττημένων ανδρών στις μάχες , ως συνήθεια και παράδοση πλέον , ήταν η δουλεία , σπάνια η ομαδική  εξόντωση  γυναικών ή παιδιών,  αποκλειστικά λόγω φύλου ή ηλικίας. Αντίθετη, μάλιστα στην επιβεβλημένη και θεωρούμενη φυσική, σκληρότητα απέναντι στον άντρα ,ο αντίπαλος ΄θεωρούσε  επίσης επιβεβλημένη και ηθικά υποχρεωτική την επίδειξη ανθρωπινότερης  συμπεριφοράς  απέναντι  σε γυναίκες και παιδιά.
Ο λόγος ήταν ένας και μοναδικός. Η γυναίκα δεν  μπορούσε να είναι ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Κι ως εκ τούτης της ιδιότητας, αυτού του συγκεκριμένου λόγου,  δεν ήταν επικίνδυνη. Τουλάχιστον ,στο μέτρο που ήταν ο άντρας στρατιώτης. Οι ρόλοι της  ήταν  άλλοι. Και πάντως όχι  εκείνοι της κατάκτησης και της βίας.
‘ Εχουμε αναπτύξει παλιότερα το συγκεκριμένο θέμα . Και όχι μόνο μια φορά. Στην τελευταία μας , με τίτλο “ΑΝΔΡΟΚΤΟΝΙΑ” ΚΑΙ  “ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ”  ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ, γράφαμε:

“‘ Αντρας, λοιπόν,  ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ .Γυναίκα,  ΜΗΤΕΡΑ-ΘΗΛΥΚΟ. Φύλα και ρόλοι ήδη απορρόφησαν εξ ολοκλήρου την ιδιότητα του Ανθρώπου. ΄Ετσι,  ο  ρόλος του στρατιώτη-πολεμιστή  είναι να  πολεμάει και να εργάζεται,  για να  έχει η μητέρα-θηλυκό  τις προϋποθέσεις , που απαιτούνται για  να ολοκληρώσει αυτόν,  το δικό της ρόλο. Αντιστροφή δεν υπάρχει. Ο άντρας ανατομικά δεν  εγκυμονεί   και η γυναίκα, πάλι,  δεν έχει τη  σωματική  αντοχή να αντέξει, για   γίνει “κιμάς”  στα πεδία των μαχών ή της σκληρής δουλειάς.

Τη φυσική , ανατομική ιδιαιτερότητα οι εξουσίες και τα ιερατεία την κατέστησαν μοναδική και μη ανατρέψιμη ιδιότητα, η οποία αντικατέστησε εντελώς αυτή την ΚΥΡΙΑΡΧΗ,ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ιδιότητα του Ανθρώπου. Αυτό απαιτούσαν οι “ηγεμόνες” και “ιερείς.  Αυτό πέτυχαν στη μακραίωνη ιστορία του ανθρώπου. Κι αυτό το μοντέλο,  το στερεότυπο “ευαγγέλιο” μας το παρέδωσαν ατόφιο , ως σήμερα

 

 Σε  άλλες εποχές  περισσότερο,  απ΄όσο σήμερα,   έχουμε ένα πραγματικά ειδεχθές και επαναλαμβανόμενο   έγκλημα.  Μια άγρια  και  πολυάριθμη  “ανδροκτονία”, που είναι απείρως  και αριθμητικά μη συγκρίσιμη  και αγριότερη από τη “γυναικοκτονία”   με όποιες αιτίες. “Κιμάς” ο άντρας και μάλιστα στο άνθος της  ηλικίας του  για μια σειρά αιώνων. Με αιτία ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το ρόλο του  φύλου.  Η “ανδροκτονία”  είναι τέτοια, γιατί ο στρατιώτης-πολεμιστής  πρέπει να είναι άντρας, όχι γυναίκα-θηλυκό.  Μάλιστα, σε πολλά κοινωνικά  ήθη,   ο αντίπαλος στρατιώτης-πολεμιστής   ήταν άτιμο και ανήθικο, να σκοτώνει  ή να  μη δείχνει αβρότητα στη  γυναίκα-θηλυκό…”

 

Το συμπέρασμα από  μια προσεκτική και χωρίς  παραμορφωτικά ματογυάλια  μελέτη της  Ιστορίας είναι πως η σκληρότητα και η βία δεν έχουν και δεν μπορεί να έχουν από την ίδια  Φύση έμφυλους κι αποκλειστικούς …ιδιοκτήτες  . Η Φύση βλέπει σε  ΄Ανθρωπο με κυρίαρχο  εργαλείο  αποτίμησης κάθε πράξης  και ενέργειάς του το  ΝΟΥ, κοινό σε άντρα και γυναίκα. Ποτέ το  φύλο δε διαφοροποιεί τα κριτήριά   στα πεπραγμένα    της συνείδησης.

Ιδιότητες ξεχωριστές ,  οποιασδήποτε  μορφής και ενάντια στη Φύση , είναι  οι  ΡΟΛΟΙ.  Κι αυτοί δεν φέρουν τη σφραγίδα  της Φύσης, αλλά είναι  προϊόντα των κοινωνιών ανά τους αιώνες.

Να επικαλεστούμε τις αποδείξεις ενός παραδείγματος. Ο ρόλος του Στρατιώτη που εναποτέθηκε στον άντρα, δεν ήταν επακόλουθο  της   ξεχωριστής, σωματικής του διάπλασης  ή της διανοητικής του δύναμης.  Το ίδιο ισχυρή  θα μπορούσε  να είναι  και η γυναίκα, αν στην αλυσίδα των αιώνων η άσκηση του σώματος ήταν αποκλειστική της,  όπως και στον άντρα,  ενασχόληση.

Κι αυτή, ακριβώς,  ή έλλειψη σωματικής  (εξ)άσκησης στους αιώνες , καλλιέργησε  και τις  διαφορετικές σωματικές αντοχές και επιδόσεις που διαμορφώθηκαν υπέρ των ανδρών.  Απόδειξη;   Ας  σταθεί  ένας άμαθος  πολεμικών τεχνών    άντρας  σήμερα απέναντι σε μια εξασκημένη σε  αυτές  γυναίκα. Δε θα ήθελες ποτέ  να το δοκιμάσεις!

Είναι, επομένως,  ιστορικά αυθαίρετη ,αλλά και φυσικά ανεπίτρεπτη και στρεβλή  η διασύνδεση  της βιαιότητας και της μοχθηρίας με με ένα φύλο. Εν προκειμένω το αρσενικό. Τέτοιες  απλουστεύσεις έχουν  φορείς κυρίως  ανιστόρητους και κάποιους φανατικούς -υστερικούς, κυρίως  θύματα σεξισμού και σεξομανίας.    Σύμφωνα με  αυτές τις απλουστευτικές γενικεύσεις  “όλοι ο άντρες είστε ίδιοι” (βίαιοι  και σεξομανείς) και  “όλες οι γυναίκες είστε ίδιες”  (πονηρές και πουτάνες) . Ο φασισμός στο μεγαλείο του. Δε χρειάζεται  άλλες ενισχύσεις.

Ο Ναζισμός στήριξε την ύπαρξή τους σε  τέτοιους μύθους γενίκευσης. Εκλεκτή φυλή η Αρία, κατώτερη και  βρώμικη  η Σημιτική. Η γενίκευση, όπως και η εικόνα,  βοηθούν πάντα στις δύσκολες  κατανοήσεις Ειδικά της μάζας .Ο ρατσισμός σε όλες του τις εκφάνσεις  δεν είναι   μόνο αδυναμία κατανόησης του αυτονόητου, αλλά  διευκόλυνση της  αποσφράγισης   της βαλβίδας  εκτόνωσης  ενός συμπιεσμένου-καταπιεσμένου υποσυνείδητου (id).

Η “αγάπη” ΣΑΣ, ΜΑΣ Δολοφονεί”, λένε παραπάνω κάποιες Μαινάδες που μαζεύονται για εκτόνωση,  σεξιστικών κυρίως γνωρισμάτων , στο Σύνταγμα κάθε φορά που κάποιος ανισόρροπος  σκοτώνει μια γυναίκα.

“ΣΑΣ” και “ΜΑΣ”.   ΕΣΕΙΣ στο ένα στρατόπεδο και ΕΜΕΙΣ στο άλλο! Δηλαδή, εγώ τώρα, με δυο κόρες και ισορροπημένες, διαπροσωπικές,  συντροφικές σχέσεις, οφείλω  να απολογηθώ  πως δεν  είμαι ίδιας πάστας, όπως  με κατηγορούν,   μια και μου έλαχε  να  να χύνονται  στο αίμα μου αρσενικές ορμόνες,  με τον αλητήριο φονιά  στα  Γλυκά  Νερά ή τα  διεστραμμένα  κτήνη στη Ρόδο,  που πέταξαν από βράχια  την άμοιρη  Ελενίτσα!

Το φασιστικό…συλλήβδην (ή ,άντε, στην καλύτερη περίπτωση,    το  “δε λέμε και όλοι”).  Οι  δολοφόνοι ΑΛΒΑΝΟΙ και  οι  κλέφτες  ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ.  Αλα  Χρυσαυγίτες .   Φτάνει η καταγωγή ,  το χρώμα και η τύφλα. Στο Σύνταγμα η γενίκευση είναι  σεξιστική. Η  μπόχα της  ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ  και το… άρωμα  της ΟΙΣΤΡΑΔΙΟΛΗΣ!

Μια εκκωφαντική  προπαγάνδα έμφυλου ρατσισμού με αφορμή πότε το θύμα του  π. συζύγου της    στην Κρήτη και άλλοτε τις κερδοσκοπικές   επιχειρήσεις  της τσόντας    του   “Αρβύλα.  Κι εγώ  στη μέση να απολογούμαι ή να παλεύω σε ανεγκέφαλους να αποδείξω πως δεν είμαι…ελέφαντας.

 

Για του λόγου το αληθές για δείτε πως με τέτοιες αφορμές,  μια Μαινάδα ανοίγει  πόλεμο  κατά παντός αρσενικού και σε σεξιστικό ντελίριο  τοποθετεί  το ζήτημα της ισότητας στα γεννητικά της όργανα.    Σιχαμερά  σεξιστικά!  Στους  φτωχούς  οργασμούς   των μεν  και στους απύθμενους, ως της “οργιαζούσης Φρυγίας”, του Λατίνου ποιητή στην Αινειάδα,

Τζούλη Αγοράκη

Μια πολύ βρώμικη Αρβύλα γεμάτη σεξισμό και χυδαιότητα

Χαίρομαι που το ’21 μέσα από όλες τις δυσκολίες λειτουργεί με έναν τρόπο νομοτελειακά και σαν αρχαία τραγωδία στο τέλος έρχεται η κάθαρση. Ήταν καιρός κάποια πράγματα να μπουν στη θέση τους και η θέση της γυναίκας οφείλει να αλλάξει. Από ερωτικό θύμα να περάσει σε εκείνη τη γυναικεία ερωτική παντοδυναμία ενός ακούραστου ερωτισμού, εκεί που οι άντρες σταματάνε, εμείς συνεχίζουμε”.

Πηγή: bovary

Απίστευτο; Καθόλου.  Αυτό είναι το ζητούμενο για το  νέο-φασιστικό μόρφωμα. του έμφυλου ρατσιμού.  Η γυναικεία ή  η αντρική ερωτική παντοδυναμία. Η σεξομανία. ΄Οχι η παντοδυναμία της ανθρώπινης  αξιοπρέπειας  και της κατίσχυσης  των  ατομικών δικαιωμάτων.

΄Ολα στο βωμό της ορμόνης. Τρίβει τα χέρια της η βιομηχανία της τσόντας. Να απεκδυθεί  ο  άντρας  το  ρόλο του κυρίαρχου γαμιά και να τον ενδυθεί  η γυναίκα. Από τη φαλλοκρατία  στη αιδοιοκρατία.  Και στη διαφήμιση   να ανεμίζει ένα μαστίγιο Αμαζόνας με υπόκρουση των αλλεπάλληλων και κατά συρροή  οργασμών της.

Αυτό είναι το πρόβλημα, τελικά στο μυαλό μιας ανόητης και ανιστόρητης πένας. Και όχι μόνο.  Κάθε Μαινάδας που εξαιτίας  της  υπερλειτουργίας της οιστραδιόλης της,  δε χύνεται πια το οιστρογόνο   στο αίμα ,  αλλά  τελματώνει  στη θέση  που θα έπρεπε να είναι το μυαλό.

Είναι , εκτός των άλλων, και καπιταλιστική, ως λίαν επικίνδυνα  απολίτικη , η στάση αυτών των Μαινάδων.  ΄Ενα ακόμα ισχυρό πλήγμα στον αγώνα  για την ήττα   της οικονομίας της Αγοράς , του καταναλωτισμού, των ταξικών και εξουσιαστικών  κοινωνιών.

΄Οντως , τρίβουν τα χέρια τους οι λογής βιομηχανίες .Η ροζ και πορνογραφική θεάματος, αναγνώσματος και ακροάματος ,η γκεμπελική,  της μόδας, των καλλιστείων,  της  αισθητικής, των καλλυντικών, των γυμναστηρίων.  Είναι αυτές οι  τεράστιες κερδοσκοπικές  επιχειρήσεις  του καταναλωτισμού  που κλονίζονται συθέμελα, όταν ο σεξισμός υποχωρεί και ισχυροποιούνται όταν γιγαντώνεται, όπως στις ημέρες μας.

΄Οσο ανθούν τέτοιες βιομηχανίες,  θα σκίζονται για τη διάκριση των Ανθρώπων σε   άντρες και γυναίκες. Υπό τη καταδυνάστευση των ορμονών  και των ενστίκτων  και όχι υπό την καθοδήγηση .  του  σώφρονος  Νου.   Να  και το έμβλημά τους, έτοιμο (από ποιον  άλλο;)  από τον Γκέμπελς στη θηλυκή  εκδοχή  του:

“Από ερωτικό θύμα να περάσει σε εκείνη τη γυναικεία ερωτική παντοδυναμία ενός ακούραστου ερωτισμού, εκεί που οι άντρες σταματάνε, εμείς συνεχίζουμε”. ,΄Οπως  ακριβώς το διατρανώνει   η… Τζούλη.

Ο νουνεχής άνθρωπος, άντρας, γυναίκα ,οφείλει να συστρατευτεί στον αγώνα να νικήσουμε κι αυτή τη νέα λαίλαπα του φασιστικού,  έμφυλου ρατσισμού, που (και αυτή)  εκπορεύεται και  καθοδηγείται,  φανερά ή κρυφά,  από  τα διάφορα κέντρα εξουσίας και αισχρού κέρδους.  Να αναδείξουμε την ιδιότητα του Ανθρώπου και όχι έμφυλων  αντιπάλων  που τροφοδοτεί  πόλεμο ενστίκτων.

Να χτίσουμε  κοινωνίες  ΑΦΥΛΕΣ. Χωρίς ρόλους αρσενικούς και θηλυκούς , σε  άντρες και γυναίκες . ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΥΛΑ, ΦΥΛΕΣ, ΡΑΤΣΕΣ ,ΕΘΝΗ, ΓΛΩΣΣΕΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ.  Είμαστε  ΜΟΝΟ ΄Ανθρωποι!