1. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ
Πάνω από τρία εκατομμύρια τα βιομηχανικά ρομπότ το 2020
Τα 3,05 εκατομμύρια εκτιμάται ότι θα φθάσει το 2020 ο συνολικός αριθμός των βιομηχανικών ρομπότ παγκοσμίως, από 1,47 εκατομμύρια το 2014, δηλαδή θα υπάρξει υπερδιπλασιασμός τους μέσα σε μία μόνο εξαετία, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ρομποτικής (International Robotics Federation-IFR).
Το 2018, τα ρομπότ που είναι εγκατεστημένα σε βιομηχανίες και σε άλλες επιχειρήσεις, αναμένεται να φθάσουν τα 2,32 εκατομμύρια. Η μέση ετήσια αύξηση των εγκατεστημένων βιομηχανικών ρομπότ κατά την περίοδο 2017-2020 εκτιμάται σε 14%, έναντι ετήσιου ρυθμού 12% την περίοδο 2011-2016.
Όλο και περισσότερα εργοστάσια γίνονται «έξυπνα», με περισσότερους αυτοματισμούς και περισσότερα ρομπότ και μηχανές ψηφιακά συνδεδεμένες. Με αυτό τον τρόπο, συνεχώς μειώνεται ο χρόνος ανάπτυξης και παραγωγής νέων προϊόντων, ενώ αυξάνεται η ποιότητά τους.
Ενώ στο παρελθόν μόνο μεγάλες εταιρείες εγκαθιστούσαν ρομπότ, τώρα πια ολοένα μικρότερες εταιρείες στρέφονται σε αυτά. Κι ενώ κάποτε ήσαν κατά βάση οι κλάδοι αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών που τα χρησιμοποιούσαν, σήμερα ολοένα περισσότεροι κλάδοι προτιμούν τα ρομπότ.
Σε αυτά τα ρομπότ του δευτερογενούς τομέα θα πρέπει να προστεθούν τα ρομπότ του τριτογενούς τομέα (υπηρεσιών): οι πωλήσεις των τελευταίων ήσαν περίπου 6,8 εκατομμύρια το 2016 και αναμένεται να εκτιναχθούν σε πάνω από 51 εκατομμύρια το 2020, καθώς αυξάνεται η ζήτησή τους διεθνώς.
Ενδεικτικά, αυξάνεται συνεχώς η χρήση ρομπότ σε όλη την αλυσίδα του τομέα υγείας, από τις δοκιμές και την παραγωγή φαρμάκων έως τη θεραπεία και τη φροντίδα των ασθενών. Η IFR εκτιμά ότι το 2018 οι πωλήσεις καθαρά ιατρικών ρομπότ (για χειρουργικές επεμβάσεις, διάγνωση, αποκατάσταση ασθενών κ.α.) θα φθάσει τα 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σε δειγματοληπτική έρευνα που πραγματοποίησε η IFR σε 7.000 εργαζόμενους σε επτά χώρες, σχεδόν το 70% δήλωσαν ότι η ρομποτική και η αυτοματοποίηση στην παραγωγική διαδικασία θα τους δώσουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν πιο εξειδικευμένες και καλύτερα αμοιβόμενες θέσεις εργασίας.
Μια νέα μελέτη της IFR με θέμα «Ρομπότ και η θέση εργασίας του μέλλοντος» παρουσιάζει μια αισιόδοξη εικόνα, σύμφωνα με την οποία στην επόμενη δεκαετία η ποιότητα εργασίας και οι αμοιβές θα βελτιωθούν, ενώ νέου τύπου θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν.
Η IFR επισημαίνει ότι, παρά τους διάχυτους φόβους στα μέσα ενημέρωσης και στην κοινή γνώμη, «δεν υπάρχουν καθόλου απτά στοιχεία που να δείχνουν ότι η τρέχουσα αυτοματοποίηση είναι διαφορετική στις επιπτώσεις της πάνω στην απασχόληση από ό,τι τα προηγούμενα κύματα τεχνολογικών αλλαγών στην πορεία των αιώνων, τα οποία όλα οδήγησαν σε ένα μίγμα απώλειας θέσεων εργασίας, δημιουργίας νέων θέσεων και αλλαγής του ‘προφίλ’ του τρόπου δουλειάς».
Η μόνη διαφορά φαίνεται να είναι ο ταχύτερος ρυθμός των αλλαγών, καθώς, σύμφωνα με την εταιρεία Manpower, το 65% των εργασιών που θα κάνουν τα σημερινά παιδιά, δεν έχουν ακόμη υπάρξει. Σύμφωνα με την IFR, ο συνδυασμός αυτού του επιθετικού ρυθμού αλλαγών και των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης είναι που δημιουργεί τη διάχυτη ανασφάλεια.
Η νέα μελέτη υποστηρίζει ότι, παρά την εντεινόμενη αυτοματοποίηση, η ανθρώπινη εργασία θα παραμείνει ανταγωνιστική και οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να αποτελούν κεντρικό παράγοντα στην παραγωγή. Οι ειδικοί στους τρεις τομείς που κάλυψε η νέα μελέτη -μεταποίηση, εφοδιαστική αλυσίδα (logistics) και υπηρεσίες υγείας- προβλέπουν ένα μέλλον όπου άνθρωποι και μηχανές θα έχουν αγαστή συνεργασία, πράγμα που θα αυξήσει την παραγωγικότητα.
Έτσι, η αυτοματοποίηση θα φέρει τελικά τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση όσο και μεγαλύτερες αμοιβές για τους εργαζόμενους. Επιπλέον, τα ρομπότ θα κάνουν ασφαλέστερες και πιο εύκολες πολλές βαριές και δύσκολες δουλειές.
Η IFR επισημαίνει ότι το βασικό πρόβλημα σήμερα δεν είναι οι θέσεις εργασίας που εξαφανίζονται εξαιτίας των ρομπότ, αλλά οι θέσεις εργασίας που μένουν κενές, επειδή οι εργαζόμενοι δεν έχουν τις αναγκαίες τεχνολογικές και άλλες δεξιότητες. Γι’ αυτό, επισημαίνει ότι είναι ο ζωτικός ρόλος των κυβερνήσεων, προκειμένου να βοηθήσουν στην κατάλληλη εκπαίδευση των εργαζομένων.
Ευλογημένη η στιγμή που τα ρομπότ θα αναλάβουν σημαντικότερους τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας. Και φυσικά, όταν η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι αυτή που θα διδάσκει, θα αποδίδει δικαιοσύνη . Θα ασκεί “εξουσία” με άλλα λόγια.
Μόνο έτσι θα εκπληρωθούν τα όνειρα των ιδεολόγων, των αγωνιστών, των ακτιβστών που παλέψανα και παλεύουν για ένα κόσμο χωρίς διαφθορά, διαπλοκή, πονηρία, αναξιοκρατία, εν τέλει αδικία. Με τα υπάρχοντα πολιτικά-κομματικά συστήματα και τους υφιστάμενους θεσμούς δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητα. Θα μείνουν “όνειρο θερινής νυκτός” οι καινούριες και διαφορετικές κοινωνίες.
Είναι τότε που θα προκύψουν εύκολα, νομοτελειακά- αναγκαστικά οι αταξικές, αντιεξουσιαστικές ,κομμουνιστικές κοινωνίες. Σε αυτές θα ζήσει ο Φυσικός ΄Ανθρωπος (Homo Naturalis). Τυχερές γενιές!
2. Ιταλία, δύο λαϊκιστές στην εξουσία
Οι ηγέτες της Λίγκας και του Κινήματος Πέντε Αστέρων, οι οποίοι σχημάτισαν τελικά κυβέρνηση την Πέμπτη, πήραν στα χέρια τους τα υπουργεία-κλειδιά Εσωτερικών και Ανάπτυξης
Του πέρασε τελικά του Σέρτζιο Ματαρέλα με τον εκβιασμό. ΄Η εξαφανίζετε τον αντιευρωπαϊστή υποψήφιο υπουργό οικονομίας ή δίνω εντολή σχηματσιμού κυβέρνησης τεχνοκρατών (σίγουρα θα ήταν καλύτερη). Και οι διψασμένοι για εξουσία λαϊκιστές και τα ακροδεξιά κοράκια , έσπευσαν να συμμορφωθούν. Γιες σερ!
Ο Ιταλός πρόεδρος, βέβαια, , άνθρωπος κι αυτός του συστήματος (από το συνάφι-συντεχνία των νομικών) έπαιξε καλά το παιχνίδι .Κράτησε τα προσχήματα της δημοκρατίας, όπως την εννοούν οι οπαδοί της. Οι εντυπώσεις, ο τύπος πρωτίστως. Αναλαμβάνουν, δηλαδή, να κυβερνήσουν εκείνοι που ήρθαν πρώτοι. Η πλειοψηφία, που τελικά είναι η… συντριπτική μειοψηφία.
Από την άλλη, ο τετραπέρατος “δικολάβος” κατάφερε να ξεφτιλίσει εντελώς τους δημαγωγούς… πενταφάσκελους και τους Ιταλούς “Λεπενιστές” συνεταίρους τους, αφού τους υποχρέωσε «να γλείψουν εκεί ακριβώς που έφτυναν» τάχα από σιχασιά όλο αυτό τον καιρό.
΄Οντως. Αποδείχτηκε τσακάλι ο Ματαρέλα. Και πώς δε θα ήταν; Είναι έτσι όλοι όσοι βρίσκονται χωμένοι στο βαθύ, το μέσα φλοιό στο σύστημα εξουσίας. Γνωρίζουν καλά το παιχνίδι και για τούτο είναι οι καλύτεροι παίχτες.
Βέβαια, ουδείς, πλην τον “ψαγμένων” δεν πήρε είδηση τί έγινε ΚΑΙ στην Ιταλία. Τα οικονομίστικα θέματα κυριάρχησαν και μονοπώλησαν το ενδιαφέρον, εξαφανίζοντας τεχνηέντως και παντελώς την ουσία του προβλήματος της Ιταλικής δημοκρατίας (και όχι μόνο) που είναι άλλη. Και απότοκο ,όχι αιτία είναι τα προβλήματα της οικονομίας.
Η δημοκρατία τους είναι κανονική απάτη! Διασαλπίζουν αιώνες τώρα οι θιασώτες της την προσχηματική “υπεροχή” και “ισότητα” των πολλών, έναντι των λίγων, που εξασφαλίζει τάχα το συγκεκριμένο πολίτευμα στους υπηκόους με τους εκλογικούς νόμους και τα λοιπά τα τερτίπια των εκλογών .
Παράδειγμα τρανταχτό σήμερα η Ιταλία. Περίπου 15 εκατομμύρια ψήφους πήρε το αστείο “κίνημα” του Ιταλού Καραγκιοζένιου και οι ακροδεξιοί της Λέγκα στα βόρεια. Οι εγγεγραμμένοι, σύμπαντες Ιταλοί στους εκλογικούς καταλόγους, είναι 45 εκατομμύρια. Μια απλή και μόνο αφαίρεση, δίνει τη λογική αυτού που λέμε. Η μειοψηφία των 15 εκατομμυρίων ψήφων ,ανάλαβε να κυβερνήσει την πλειοψηφία των…30 εκατομμυρίων πολιτών και λοιπών οπαδών.
Και δεν είναι γι΄αυτό μόνο αισχροί οι ομνύοντες στην υπεροχή και τις λοιπές αρετές του πολιτεύματος της Δημοκρατίας, η οποία, κατά τον ευφυολόγο Τσόρτσιλ, “είναι το χειρότερο πολίτευμα ,αν δεν υπήρχαν τα άλλα”. Το επίσης ξετσίπωτο είναι πως για χρόνια έχει αναδειχθεί η υποκρισία ως το κυριότερο, ίσως και μοναδικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Και έχει κατακυρωθεί πλέον επισήμως, ως στερεότυπο, αναγκαίο και …αβλαβές συστατικό της. Τί εννοούμε;
Ενώ, κι αν πάνε 100 οπαδοί να ψηφίσουνε οι συστημικοί θα βγάλουν κυβέρνηση…πλειοψηφίας, έστω κι αν το πρώτο κόμμα, από τις 100 ψήφους πάρει τις 10 και οι άλλοι λιγότερες. Θέλουν ,όμως, να τηρούν τα προσχήματα, να δουλεύουν ψιλό γαζί τη μάζα, να ταϊζουν τα πρόβατα με το σανό της ψευδαίσθησης πως στη δημοκρατία αποφασίζει η πλειοψηφία!
Ουδέν ψευδέστερον. Υπό την ιδιότητά της αυτή δε διαφέρει, μπορεί να είναι και χειρότερο (και ας λέει εξυπνακισμούς ο Εγγλέζος π. πρωθυπουργός) ,από τα άλλα πολιτεύματα, που δοκιμάστηκαν κατά καιρός στην ανθρώπινη πορεία.
Η πραγματικότητα που αποτυπώνει η Ιστορία είναι άλλη. Εντελώς διαφορετική. ΄Οσα τάχα εξασφαλίζει το άτομο χάριν της … λαχειοφόρου εφεύρεσης της Δημοκρατίας (της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, που καμιά σχέση δεν έχει με την άμεση) είναι «έπεα πτερόεντα . Προφάσεις εν αμαρτίαις. ΄Αλλοθι της σύνθλιψης της ίδια της ζωής και των επιλογών του ελεύθερου συνειδητοποιημένου πολίτη. Η μάζα έχει τον πρώτο και μοναδικό λόγο στη Δημοκρατία. Ποτέ ο Πολίτης, αν δεν υποβιβαστεί σε οπαδό.
Συμπεράσματα; Πολλά και διάφορα. Να μείνουμε σε δυο ηλίου φαεινότερα. Η Δημοκρατία “ξεβρακώνεται” καθημερινά και στην πράξη. Ακόμα και οι σοβαροφανείς εκπρόσωποί της, ως ο σημερινός πρόεδρος της Ιταλίας ,μένουν με το ‘φύλλο συκής” στα σκέλη που κι αυτό σε λίγο, όταν φυσήξει δυνατός σορόκος, ούτε θα καταλάβουν για πότε θα κάνει…φτερά .
Κι ακόμα. Για μια άλλη φορά και με το παράδειγμα της Ιταλίας ενισχύεται η κρατούσα ιστορική άποψη πως τελικά κυβερνούν οι χειρότεροι. ΄Εντιμος, σοβαρός, πολιτικοποιημένος άνθρωπος είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να συμμετέχει σε τέτοια άθλια, ανήθικα παιχνίδια εξουσίας που απαιτεί η δημοκρατία των προσχημάτων. Και φυσικά των εγκλημάτων. Πόσο δε όμορφα και παραβολικά, όπως παρακάτω, το διαβεβαιώνει και η θυμόσοφη διάθεση του απλού, αλλά έντιμου ΄Ελληνα, από συστάσεως ελληνικού κράτους ως σήμερα.
Αυτήκοος μάρτυρα της διήγησης του 88χρονου σήμερα μπάρμπα Νίκου Τζουρία στη Στενή στη διάρκεια κρασοκατάνυξης στην ταβέρνα του Γκέτσικα ένα θερινό βράδυ στην πλατεία, κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια της. Την παραθέτουμε αυτούσια και αμετάλλακτη.
“΄Ηταν χρόνια πριν, δάσκαλε, παιδί εγώ τότες. Είχαν προκηρυχτεί δημοτικές εκλογές εκείνη τη χρονιά και ανάμεσα στους υποψήφιους προέδρους, έκπληκτοι οι Στενιώτες άκουσαν και το όνομα ενός αγαθού, ντιπ αθώου και “ακομμάτιστου ανθρωπάκου -συγχωριανού τους.
Το μαθαίνει και ο κολέγας του, ο κολλητός του που το λέτε εσείς. Ξεκινάει, πάει στο καφενείο τον βρίσκει…. – Ρε , Παναή, τονε ρωτάει. Είσαι κλέφτης; Κέρωσε ο άλλος. -Τι λες, ρε Μήτσο, από παιδί με ξέρεις .Είμαι εγώ κλέφτης; -Παναή είσαι ψεύτης και παλιάνθρωπος; – Α, για στάσου, του κάνει ο άλλος. Φίλος είσαι συ ή οχτρός; Με ξέρεις για τέτοιον από τότες που γνωριζόμαστε;
-΄Οχι, βέβια, του απαντά ο Μήτσος. -Γι αυτό σου λέω ρε Παναή μου. Τί σου ήρθε εσένανε, σαν τον ξάστερο ουρανό άνθρωπος, να βάλεις για πρόεδρος; Δε βγαίνεις ρε, Παναή, άμα δεν είσαι κλέφτης και ψεύτης. Τί θες με τα θερία, του θεού άνθρωπος εσύ ;»
Μη λέμε περισσότερα και το χαλάμε.
3. Το θαύμα στο Άγιο Όρος που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει!
Ζωντανό θαύμα στο Άγιο όρος με το Τίμιο ξύλο που βυθίζεται, κατόπιν προσευχής, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
“Πάσα θάμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερεις.” Κανονικό αληταριό ,όχι απλά θεατρίνοι. Θεομπαίχτες του κερατά οι κατασκευαστές του.
4.ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΟ ΛΟΓΟ
Σόου Ζωής στη δίκη του «Λίπους»: Φωτογράφιζε τους αστυνομικούς -Πρόεδρος: «Βγάλτε και σέλφι»
Με έντονες λογομαχίες και φωνές μεταξύ της συνηγόρου Ζωής Κωνσταντοπούλου και της προέδρου της έδρας ξεκίνησε η δικάσιμος του Συμβουλίου Εφετών στη Θεσσαλονίκη για το αίτημα έκδοσης του Λάσα Σουσανασβίλι («Λίπος» από τις γαλλικές αρχές.
Αρχικά η κ. Κωνσταντοπούλου διαμαρτυρήθηκε που υπήρχαν και σήμερα ένοπλοι άνδρες της ΟΠΚΕ στην αίθουσα. «Με το δάκτυλο στη σκανδάλη θα κάνουμε τη διαδικασία; Αρνούμαι!», είπε προς την πρόεδρο η οποία της ζητούσε να σταματήσει. «Με συγχωρείτε αλλά εγώ θα το φωτογραφίσω αυτό», είπε η κ. Κωνσταντοπούλου και σηκώνοντας το κινητό της φωτογράφισε τους αστυνομικούς.
«Εάν θέλετε βγάλτε και σέλφι» απάντησε η πρόεδρος του δικαστικού συμβουλίου.
Μην με διακόπτετε», φώναξε η κ. Κωνσταντοπούλου και η πρόεδρος είπε: «Σας αφαιρώ τον λόγο!». Καθώς η έδρα σηκώθηκε για να αποσυρθεί η κ. Κωνσταντοπούλου φώναζε: «Δεν έχετε δικαίωμα να μου αφαιρείτε τον λόγο, εκτίθεστε προσωπικά».
Λίπος= μαφία. Και όχι απλά μαφία. Η χειρίστη μορφή της. Εγκλήματα, ναρκωτικά, εκβιασμοί. “Λουλούδι” το τέρας.
Και φυσικά ποια θα είχε συνήγορο το “λίπος” με τα εκατομμύρια τους αίματος; Μα ποια άλλη από τη Ζωή. Την κόρη του…αριστερού Κωνσταντόπουλου. Ναι, το γνωστό τσιράκι του Βαρδινογιάννη και…εισαγγελέας -δικαστής στην έδρα του βρώμικου 89. Ξεχνιούνται αυτά;
΄Ιδια και χειρότερη η κόρη του. Δε χρειάζεται συστάσεις. Χρεωμένη με τα συντρόφια Μπαρουφάκη ,Λαφαζάνη στην επάρατη κυβέρνη ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ το πρώτο εξάμηνο της ζωής της, δισ. ευρώ που έπαιζαν αδίστακτα στο χρηματιστήριο του λαϊκισμού,του ναρκισσισμού και της διαπλοκής τους.
Η ιστορία λέει πως τα εγκλήματα έρχεται η ώρα που πληρώνονται. .΄Εστω κι αν φύγουν ατιμώρητοι οι εγκληματίες. Θα ντρέπονται τα παιδια τους. Και δεν υπάρχει χειρότεροι τιμωρία. ΄Ασε που στις καλές, μελλοντικές ημέρες, θα αναγκαστούν τα ίδια να πληρώσουν τις αμαρτίες των γονιών τους. Να γυρίσουν τα κλεμμένα πίσω.
5. ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Ελεύθεροι, με ποινές «χάδι», ο Φωτόπουλος και άλλοι συνδικαλιστές για το «πάρτι» στη ΔΕΗ
Αυλαία στη δίκη των χρυσών επιχορηγήσεων της ΔΕΗ προς την ΓΕΝΟΠ με πολλές αθωώσεις και όλους τους καταδικασθέντες ελεύθερους μέχρι την δίκη τους από το Εφετείο.
Το Τριμελές Εφετείο κακουργημάτων μετά από πολύμηνη διαδικασία, κήρυξε αθώους, είτε για λόγους ουσίας, είτε λόγω παραγραφής 51 από τους συνολικά 58 κατηγορουμένους στην υπόθεση των επιχορηγήσεων της ΔΕΗ προς την ΓΕΝΟΠ την τριετία 2008-2011.
Αποχώρησαν από το δικαστήριο ελεύθεροι.
Μήνυμα της ελληνικής δικαιοσύνης για να φρίττει η παγκόσμια: Καθήστε καλά, όσοι έντιμοι χαλάτε την πιάτσα. Κάντε ό, τι ο Φωτόπουλος. Κι εμείς είμαστε εδώ να σας καλύπτουμε, να σας διασώζουμε, έστω και την τελευταία στιγμή.
Αισχος. Χίλιες φορές ντροπή!
6. Τι ενδιαφέρει έναν 17χρονο ποιoν σκότωσε ο Κουφοντίνας; Η απίστευτη δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ
![Τι ενδιαφέρει έναν 17χρονο ποιoν σκότωσε ο Κουφοντίνας; Η απίστευτη δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ [βίντεο]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/adonis708_91.jpg?itok=FhAOdPG6)
Αγριος καυγάς ξέσπασε ανάμεσα στον Αδωνι Γεωργιάδη και τον βουλευτή του Σύριζα Χρήστο Μπγιάλα ,με αφορμή το ταξίδι του Πάνου Καμμένου στο Μονακό.
Και μοιραία η συζήτηση έφθασε στην δήλωση Μητσοτάκη οτι οι σημερινοί 17ρηδες δεν ενδιαφέρονται για το τί έγινε το 1963..
«Τι να ενδιαφέρει έναν 17χρονο σήμερα ποιον σκότωσε ο Κουφοντίνας;» σχολίασε τοτε ο κ. Μπγιάλας στην τηλεόραση του Σκάι, απαντώντας έτσι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
«Η δολοφονία του Μπακογιάννη τον ενδιαφέρει και δεν τον ενδιαφέρει η δολοφονία του Λαμπράκη;» επέμεινε ο κ. Μπγιάλας μετά την έντονη αντίδραση του Άδωνι Γεωργιάδη που οργισμένος είπε οτι «ο κ. Μητσοτάκης έχασε μέλος της οικογένειάς του από τον κ. Κουφοντίνα και δεν ντρέπεστε».
Χωρίς να υπαναχωρεί από την αρχική τοποθέτησή του ο κ. Μπγιάλας συνέχισε: «Εγώ αναφερόμουν στο σκεπτικό του κ. Μητσοτάκη όπως δεν ενδιαφέρει έναν νεαρό ποιος δολοφόνησε τον Λαμπράκη, έτσι δεν τον ενδιαφέρει ποιος σκοτώθηκε από κάποιους τρομοκράτες».
«Όχι εγώ, ο κ. Μητσοτάκης τον εξίσωσε. Το να προσπαθήσουμε να διαγράφουμε ιστορίες είναι επικίνδυνο» επέμεινε ο κ. Μπγιάλας.
Είναι τόσο ανεγκέφαλος ή τόσο πονηρός ο ΄Αδωνις που δεν κατάλαβε πως το επιχείρημα του Συριζαίου ήταν ακριβώς η απάντηση στο Μητσοτάκη για όσα είπε περί Λαμπράκη; Αλλά, μάλλοβ, “ψιλά γράμματα” .Ανίκανος να τα διαβάσει χωρίς “γυαλιά” ένας Γεωργιάδης.
7. Βενιζέλος: Η «καθαρή έξοδος» κατέρρευσε ως αφήγημα σε όλες τις εκδοχές του
΄Αγρια η χαρά του, αν μάθει αύριο πως οι αγορές “έφτυσαν” τον Τσίπρα και η Ελλάδα γυρίζει στην αθλιότητά της. Τόσο χαιρέκακος, πέρα από λαμόγιο!
8. Θα γέμιζα χιλιάδες τόμους, γράφοντας μονάχα τη λέξη Τζένη» -Όταν ο Καρλ Μαρξ ερωτεύτηκε βαθιά
Tα 200 χρόνια από τη γέννησή του Καρλ Μαρξ (5/5/1818), γιορτάστηκαν φέτος με αναλύσεις, απολογισμούς, εκτενή αφιερώματα. Ελάχιστοι μίλησαν για την απλή, ανθρώπινη πλευρά του. Ακόμα πιο λίγοι γνωρίζουν πως, πριν από την επανάσταση, υπήρχε ο έρωτας που έκανε τον φιλόσοφο να γεμίζει τετράδια ολόκληρα με ρομαντικά στιχάκια. Όλα για κείνη. Για την Τζένη.
Η εικόνα που έχει ο περισσότερος κόσμος για τον Μαρξ είναι αυτή ενός μεσήλικα -ένα πρόσωπο σοβαρό, αγέλαστο, πνιγμένο σε μια θάλασσα από άσπρα, άτακτα κατσαρά μαλλιά και γένια. Ένας αυστηρός νεφεληγερέτης Ζευς που ατενίζει τον κόσμο από ψηλά. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι.
Στα φοιτητικά του χρόνια, ο Καρλ (πολύ πριν γίνει ο Mαρξ, ο ιστορικός, ο κοινωνιολόγος, ο δημοσιογράφος, ο οικονομολόγος, ο φιλόσοφος της θεωρίας του ιστορικού υλισμού, ο θεμελιωτής του κομμουνισμού) έμοιαζε περισσότερο με ζεν πρεμιέ σε ιστορικό δράμα εποχής: ένα λιγνό αγόρι, με φλογερά μάτια, καλογραμμένα, εκφραστικά χείλια, ωραία κατατομή, σκούρα μαλλιά που στεφάνωναν ένα πλατύ μέτωπο. Ήταν όμορφος. Και πολύ ερωτευμένος -τόσο, ώστε να γράφει ποίηση..
Αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κανείς, η γυναίκα που ενέπνευσε αυτούς τους στίχους δεν ήταν μια προλετάρια ή ένα ταπεινό κορίτσι της εργατικής τάξης, Η βαρόνη Ιωάννα Βέρθα Ιουλία Τζένη φον Βεστφάλεν ήταν ένα «άνθος» με ρίζες στην πρωσική και την σκοτσέζικη αριστοκρατία. Και τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή του. Εκείνη και ο Καρλ γνωρίζονταν από παιδιά -η Σόφι, η αδελφή του Καρλ, σχεδόν συνομήλική της Τζένης, ήταν η καλύτερή της φίλη. Και ο Καρλ, ως έφηβος, είχε πολύ καλές σχέσεις με τον πατέρα της, Λουδοβίκο φον Βεστφάλεν, ο οποίος υπήρξε για κείνον ένα είδος μέντορα -συνήθιζαν να κάνουν μαζί μεγάλους περιπάτους και να μιλούν για πολιτική ή να παραθέτουν και να αναλύουν με τις ώρες αποσπάσματα από τον Όμηρο, τον Δάντη, τον Γκέτε και τον Σέξπιρ. Η ίδια η Τζένη ήταν έξυπνη, εγγράμματη, με υψηλή μόρφωση κι αγάπη για τη λογοτεχνία -ιδίως για τους Γερμανούς ρομαντικούς.
ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ
Τον Οκτώβριο του 1835, μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, ο νεαρός Καρλ Μαρξ έφυγε για την Βόννη, για σπουδές Νομικής, στο Πανεπιστήμιο. Παραδόξως βρήκε τα νομικά βιβλία μάλλον πληκτικά -προτιμούσε να περνάει τον καιρό του, διαβάζοντας ιστορία, πολιτική, φιλοσοφία ή γλεντώντας στις μπιραρίες, ως μέλος της Λέσχης της Ταβέρνας ή της Λέσχης των ποιητών. Σε αντιστάθμισμα για κείνο το χαμένο χρόνο, επιστρέφοντας στο Τρίερ, το καλοκαίρι του 1836 κέρδισε μια σπουδαία νίκη: ζήτησε την Τζένη σε γάμο και κείνη δέχτηκε.
Στην Τζένη
Ι
Τζένη, γελώντας θα μπορούσες να ρωτήσεις,
γιατί “Στην Τζένη” απευθύνω τα τραγούδια μου,
Όταν για σένα μόνον ο σφυγμός χτυπάει πιο γρήγορα,
Όταν για σένα το τραγούδι μου ηχεί μ’απελπισία,
Κι όταν εσύ μονάχα με εμπνέεις,
Όταν σε κάθε λέξη βρίσκω τ’όνομά σου,
Όταν χαρίζεις μελωδία σε κάθε ήχο,
Κι όταν η κάθε ανάσα σου είναι θεϊκή,
Γλυκά τ’ωραίο σου όνομα ηχεί
Και ο ρυθμός του πάλι μου μιλάει
Κι ο πλούσιός του ήχος είναι μουσική,
Σαν τις δονήσεις των πνευμάτων στο σκοτάδι
Και σαν την αρμονία κάποιας χρυσής χορδής,
Μιας ύπαρξης υπέροχης και μαγικής.
ΙΙ
Βλέπεις! Θα γέμιζα χιλιάδες τόμους,
Γράφοντας μονάχα τη λέξη Τζένη,
Βιβλία που θα φανέρωναν έναν κόσμο σκέψης,
Κατόρθωμα αιώνιας θελήσεως,
Στίχοι που τρυφερά καταπραϋνουν κάθε πόθο,
Κάθε λάμψη, κάθε αιθέρια αστραπή,
Κάθε πόνο, κάθε θλίψη κι αγωνία,
Αλλά και κάθε ουράνια ευτυχία,
Κάθε ζωή και κάθε ανθρώπινη Σοφία.
Μπορώ να τα διαβάσω στα αστέρια
Κι η αναπνοή του Ζέφυρου τα ξαναφέρνει,
Από τους άγριους κεραυνούς της καταιγίδας.
Ω! Στ’αλήθεια θα τα γράψω σαν ρεφραίν,
Ώστε οι γενιές που έρχονται να ξέρουν:
ΤΖΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ.
Ο Καρλ Μαρξ και η Τζένη φον Βεστφάλεν, παντρεύτηκαν εν τέλει, στις 19 Ιουνίου 1843 -εκείνος ήταν μόλις 25 χρονών, εκείνη 29. Δεν έζησαν «και αυτοί καλά» όπως τελειώνουν τα ποιήματα και τα ρομαντικά παραμύθια, αλλά έζησαν μαζί, σε δύσκολους και ενδιαφέροντες καιρούς. Η αριστοκράτισσα καλλονή υπέφερε, εξορίστηκε, δοκιμάστηκε σκληρά από την ανέχεια, χωρίς ποτέ να χάσει το καλοπροαίρετο χιούμορ της και την εμπιστοσύνη της στον Καρλ Μαρξ και στην υπόθεση της εργατικής τάξης. Η αδιάλειπτη στήριξή της και η στράτευση στο πλευρό του έπαιξε ίσως τον σημαντικότερο ρόλο στην ολοκλήρωση του έργου του -άλλωστε τα σημαντικότερα άρθρα και συγγράμματα του Μαρξ, το «Κεφάλαιο», το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», πέρασαν από τα χέρια της, αφού είχε αναλάβει να καθαρογράφει και να δακτυλογραφεί -περίπου ως άτυπη γραμματέας- τα δυσανάγνωστα χειρόγραφα του άντρα της.
«Δεν θα ‘ναι υπερβολή», θα έγραφε αργότερα η μικρότερη κόρη του Μαρξ, Ελεονώρα, (σ.σ. ολόκληρο το όνομά της ήταν Τζένη – Ελεονώρα, αφού και οι τέσσερις κόρες του Μαρξ, είχαν πάρει και το όνομα της μητέρα τους, προς τιμήν της… ) αν πω ότι χωρίς τη Τζένη φον Βεστφάλεν ο Καρλ Μαρξ δε θα μπορούσε να γίνει ποτέ αυτός που έγινε. Δεν υπήρξαν ποτέ δυο άνθρωποι-και οι δυο το ίδιο υπέροχοι-που να ταιριάζουν τόσο και να συμπληρώνει ο ένας τον άλλο.»
Το μόνο που κατάφερε να κλονίσει το μαχητικό πνεύμα της Τζένης ήταν ο χαμός των παιδιών της: μόνο 3 από τα 7 παιδιά που απέκτησαν οι Μαρξ έζησαν ως την ενηλικίως, Τα άλλα 4, δυστυχώς, χάθηκαν είτε από ασθένειες είτε εξαιτίας των θλιβερών συνθηκών διαβίωσης της οικογένειας.
Το 1881 και η ίδια η Τζένη αρρώστησε. Οι γιατροί διέγνωσαν δυσπεψία. Στην πραγματικότητα, υπέφερε από καρκίνο στο συκώτι -πονούσε πολύ και κανένα από τα φάρμακα που της έδιναν δεν την ανακούφιζε. Την ίδια περίοδο, ο Καρλ ήταν επίσης καθηλωμένος στο κρεβάτι, σε άλλο δωμάτιο του σπιτιού, με βαριά γρίπη. Στις 2 Δεκεμβρίου 1881, όταν η Τζένη ένιωσε πως ο θάνατος ήταν κοντά, του φώναξε: «Κάρλ, οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν». Αυτά ήταν τα τελευταία της λόγια. Πεθαίνοντας, πήρε μαζί της και ένα κομμάτι του άντρα που την είχε αγαπήσει φλογερά. «Ήταν λες και ο θάνατός της σκότωσε κάθε κίνητρο ζωής για κείνον», θα έγραφε ο Ένγκελς. Ο Καρλ Μαρξ, πέθανε ενάμισι χρόνο αργότερα, στις 14 Μαρτίου 1883, στο Λονδίνο, απογοητευμένος, χωρίς καμιά αναγνώριση ή ένδειξη πως το έργο του, θα άλλαζε κάποτε την Ιστορία. Η Τζένη και ο Καρλ Μαρξ τάφηκαν μαζί, στο νεκροταφείο του Χαϊγκέιτ στο βόρειο Λονδίνο. Η αιωνιότητα μπορεί να μην καταλαβαίνει από έρωτα, αλλά έχει σίγουρα μέσα της κάμποση ποιητική δικαιοσύνη…