‘ Όπως αιώνες τώρα, συνεχίζουμε να έχουμε δύο είδη ανθρώπων. Τους άντρες και τις γυναίκες. ΄Ετσι ήταν πάντα ,έτσι είναι και τώρα. Σαν να μην άλλαξε τίποτα στον άγνωστο προσδιοριστικό χρόνο που έχει διαρρεύσει από τότε που δεν υπήρχε σημείο έναρξης, μια και ο χρόνος είναι…άχρονος. (΄Η έστω, αφού απεγνωσμένα το ανθρώπινο μυαλό, ως σε συνεχή ανεπάρκεια και έλλειψη ευρισκόμενο, ψάχνει για αρχή, μέση και τέλος., να πούμε πως ο χρόνος ξεκινάει από τη στιγμή της λεγόμενης Μεγάλης ΄Εκρηξης).
Μάλιστα, θα ήταν μια καλύτερη, πιο επιτυχής υπόμνηση της παραπάνω διάκρισης, αν λέγαμε πως έχουμε δύο είδη ανθρώπου. Το θηλυκό και το αρσενικό. Με δύο κυρίαρχες ιδιότητες ενός εκάστου. Τη θηλυκότητα και την αρρενωπότητα.
Η ίδια διάκριση θα συνεχίζεται εσαεί, όσο τουλάχιστον οι κοινωνίες, δε συνειδητοποιούν πως η ιδιότητα του ανθρώπου είναι κοινή και πάνω από τα φύλα.΄Αρα , για τη Φύση , δεν υπάρχουν δυο είδη ανθρώπου.
Μέχρι τότε και τα δυο φύλα, θα υποδύονται ρόλους και θα ταυτίζονται μ΄αυτούς. ΄Εως ότου η εξέλιξη και ο ανώτερος πολιτισμός θα φέρουν σίγουρα μια μέρα την απαλλαγή του ανθρώπου από τις αλυσίδες των φύλων, των ρόλων και ειδικά των ιδιοτήτων της θηλυκότητας και της αρρενωπότητας . Και απ΄αυτό το σημείο και μετά, ο νέος κόσμος θα οδεύει ολοταχώς στις φυσικές, ως άφυλες κοινωνίες. Τα μέλη τους θα είναι μόνο άνθρωποι με τα ανατομικά τους χαρακτηριστικά ως διαφορά. Όπως θα είναι και τότε η άσπρη από τη μαύρη επιδερμίδα ,ο ψηλός και ο πιο κοντός κ.ο. κ
Συμπερασματικά, ο προσδιορισμός των ανθρώπων και σήμερα ,όπως πάντας , είχε σεξουαλικό περιεχόμενο, που ανάλογα την εποχή, έμενε σε πλαίσια ελέγχου και σε άλλες κατέληγε μάστιγα, όπως ο σεξισμός. Τέτοια εκτροπή του σεξισμού που βλέπουμε και στις ημέρες μας, μπορεί να συναντήσει κανείς σε πολλές ιστορικές περιόδους. Για παράδειγμα από την άνθιση των πολιτισμών των Ανατολικών λαών και των Μινωιτών, μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή, λίγο πριν τον Οκταβιανό Αύγουστο .
΄Οσο η σεξουαλική ταυτότητα παραμένει ειδοποιός διαφορά και μοναδική διάκριση του ανθρώπου σε δύο φύλα ,τότε θα συνεχίζεται να γίνεται απολύτως κατανοητό και αποδεχτό από τις κοινωνίες το…αφύσικο, ως φυσικό! (θρησκευτική, κυρίως, συνήθεια). ΄Οπως στην κυριολεκτική και τη μεταφορική του σημασία, όταν ο… ένας γ@μάει, ως εκπρόσωπος της αρρενωπότητας και η άλλη, ως το θήλυ , γ@μιέται . Με ό,τι σημαίνει αυτή η αποδοχή και στις εκτός συνουσίας συμπεριφορές, αμφοτέρων και τη διαμόρφωση χαρακτήρων.
Και όσο υφίστανται ως αποκλειστικά και μάλιστα εκ φύσεως επιβεβλημένα (!) αυτά τα γνωρίσματα του άντρα και της γυναίκας, ο καθένας από τους δυο θα παρα(εκ)θέτει τα δικά του όπλα, για να κερδίσει την μάχη του σεξ. Δύναμη, κοιλιακούς, πλάτες, άλλα …προσόντα ο επιβήτορας , βυζί , μπούτι η “μαινάς ορχούμενη” σε τέτοια έκθεση , όσο να εκπέμπουν πρό(σ)κληση και υπόσχεση.
Κι αυτό με τη σειρά του, μια και όλα ακολουθούν στη ζωή, άλλοτε την επαγωγική και άλλοτε την απαγωγική μέθοδο συμπεριφοράς, οι φορείς της θηλυκότητας δε θα διστάζουν να προκαλούν με κάθε σεξιστικό τρόπο ( σεξουαλική παρενόχληση) και εκείνοι της αρρενωπότητας με την επιβολή ( σεξουαλική παρενόχληση επίσης) και την κατάκτηση .
Οι εκτροπές, οι παρενέργειες από τις καθορισμένες, ως επιτρεπτές συμπεριφορές και ανάλογα με τους κοινωνικούς κανόνες κάθε εποχής, οδηγούν σε ακρότητες, όπως η σεξουαλική ή άλλης μορφής κακοποίηση , η εκμετάλλευση της σεξουαλικότητας, με στόχο την κερδοσκοπία ή την απόκτηση άλλων ωφελημάτων κ.λπ. Είναι αυτά τα σημεία που θα εξετάσουμε την επόμενη φορά και με αφορμή το νέο σκάνδαλο ή σκευωρία που ξέσπασε παραμονές εκλογών κα υπογράφεται από δύο πρωταγωνιστές, ακραιφνείς, ως φαίνεται, εκπροσώπους της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας, (πέραν του αβρόχοις ποσί, προσπορισμού παχυλών μισθών και επιδομάτων από την ελληνική Ευρωοπαρέα εξικνούμενου και σε γερή μπάζα με τη μέδοδο Εύας Καϊλή).