Μητσοτάκης: Προσφυγή στη Χάγη, αν δεν τα βρούμε με Τουρκία
Ανοιχτός στο ενδεχόμενο προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τον ορισμό της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο δηλώνει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσα από συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», όπου τονίζει ότι «δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα ως χώρα από αυτή την εξέλιξη».
1.Το ζητάμε κι εμείς επίμονα και τόσα χρόνια, ΄Επρεπε καιρό πριν να είχε γίνει. Η Χάγη είναι μονόδρομος. Και θα δώσει λύση. Συμφέρουσα και για τις δυο χώρες.
Τα ψάρια στο Αιγαίο δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα με τέτοια εξέλιξη. Θα συνεχίζουν να σουλατσαρουν “ελεύθερα και ωραία”, έστω και ανυποψίαστα της μοίρας τους προς βρώση, εντεύθεν κι εκείθεν της υφαλοκρηπίδα μας.
Ας κάνουμε το όνειρο πράξη. Εδω και τώρα Χάγη.
2. “Το μονοπώλιο της νόμιμης βίας το έχει μόνο το κράτος», μας λέει ο… πρωθυπουργός- Υιός. Μα, αν είναι έτσι και όποιος διαθέτει νόμιμη μεν βία, αλλά ισχυρότερη, είναι ηθικό και δίκαιο να κυριαρχεί της ναι,μεν, επίσης νόμιμης βίας,αλλά ασθενέστερης. Και πού τα βρήκαν αυτά γραμμένα,πέρα από τα άρρωστα μυαλά τους;
΄Ετσι φτάνουμε, αστόχαστε πρωθυπουργέ, σε ένα από τα εγκλήματα που μισεί η Φύση, γιατί δώρισε ΝΟΥ στον άνθρωπο. Κι αυτό που δε δέχεται ποτέ ,είναι “το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό”. Μόνο στο βασίλειο των άλογων, μπορεί να συμβαίνει αυτό. Και εννοούμε και των άλογων ανθρώπων, φυσικά.
Μίλα,επομένως, συνετά.΄Η κοστίζει η αλήθεια σε ψήφους Νοικοκυραίων;
_____________________________________________________
1. ATHENS INDYMEDIA:
“(New) Merry Christmas!
από Νίκος Αδαμόπουλος
26/12/2019 1:09 μμ.
Αιτιολόγηση μη δημοσίευσης:
Δημοσιευτής που έχει πάρει συστηματική θέση ενάντια στις πολιτικές αρχές του Athens Indymedia”.
*****
Τί σου είναι αυτή η πο@τάνα η σύμπτωση, ΄Ο,τι γουστάρει κάνει. Εδώ λένε πως από ένα τυχαίο… μπαμ, γεννήθηκε Σύμπαν και “κόσμος”. Και δε θα υπήρχαν και στο δικό μας μικρόκοσμο ανάλογες συμπτωσούλες …ως η περί ης;
Οι φίλοι που μας επισκέπτονται στο σάιτ, γνωρίζουν πως από την πρώτη μέρα, εδώ και σχεδόν 13 χρόνια , που λειτουργήσαμε ως σάιτ της Ιστορίας με ιδιαίτερη ενασχόληση στον κλάδο της ιστορικής δημοσιογραφίας, ξεκινήσαμε πόλεμο με τους “κοντυλοφόρους” της εμπορικής δημοσιογραφίας, “ο καλύτερος των οποίων”,ως γνωστό ” έχει σκοτώσει τη μάνα του”. Και γενικότερα παλεύουμε τόσα χρόνια “με νύχια και δόντια” να ροκανίσουμε από το λιπώδες σαρκίο της βιομηχανία παραπληροφόρησης, ό,τι μπορεί να φαγωθεί από τα “κυβικά” των δικών μας οδόντων.
Δυο μέρες πριν, ανεβάσαμε θέμα με τίτλο ΟΛΓΑ ΤΡΕΜΗ ΚΑΙ ΠΕΤΕΡ ΕΡΝΤΛΙ. ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ,όπου για άλλη μια φορά τα χώναμε δυνατά, ως άγρια, στο συνάφι της παραπληροφόρησης. Χτες απάντησαν σε όσα γράφαμε διάφοροι. Υβριστές,κυρίως και ασφαλώς ως τέτοιοι, χωρίς επιχειρήματα και γνώση γενικώς.
Ανταπαντήσαμε γιατί θεωρούμε τη φάρα των δημοσιογράφων ως την αισχρότερη συντεχνία και μάλιστα επικινδυνέστερη και αυτής της πυρηνικής απειλής. Χρησιμοποιήσαμε για τη χώρα μας 3 ιστορικά παραδείγματα (τις δύο καταστροφές στον πόλεμο του 1897 ,τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 και την πρόσφατη χρεοκοπία της), δεινά για τα οποία τεράστια ευθύνη επωμίζεται ο “Τύπος” κάθε εποχής ,είτε με την εγκληματική του προπαγάνδα και την εθνικιστική υστερία, είτε με τη συνειδητή απόκρυψη το 2008 της έλευσης της χρεοκοπίας της χώρας.
Στη σύμπτωση τώρα. Σήμερα, φίλος με μέιλ μας ενημέρωσε πως , πριν λίγες ημέρες, έστειλε για (ανα)δημοσίευση στα ATHENS INDYMEDIA το κείμενο που ανέβηκε εδώ στις 25/12 με τίτλο (New) Merry Christmas και την απάντηση από το γνωστό σάιτ για το λόγο που δεν ανέβασε το κείμενό μας . ΄Οπως διαβάσατε ,εξηγούν πως ο “Δημοσιευτής έχει πάρει συστηματική θέση ενάντια στις πολιτικές αρχές του Athens Indymedia”.
Δημοσιευτής εν προκειμένω είναι ο γράφων κι αυτές τις αράδες. Οπότε κάθομαι και σκέφτομαι.
Με κράζουν ασυστόλως και συνεχώς οι ύαινες της βιομηχανίας παραπληροφόρησης. Και καλά κάνουν. Το χαιρόμαστε κιόλας. ΄Ολοι ανεξαιρέτως, ακόμα και οι…προοδευτικοί (τρομάρα τους!) της μεγάλης μπίζνας, γιατί διαπράττουμε το έγκλημα της εσχάτης συντεχνιακής τους προδοσίας, να τους θεωρούμε χείριστη απειλή και αναγκαίο προς εξαφάνιση είδος.
Τώρα, τα άλλα “παιδάκια” στην αντίπερα όχθη της λεγόμενης “Αντιπληροφόρησης”, μας κράζουν εξίσου γοερώς, γιατί, λένε, πολεμάμε τις πολιτικές αρχές του Athens Indymedia! Κρατάνε φακέλους τα παιδιά. Τί νομίζετε; Μόνο στην ΕΥΠ μας γνωρίζουν ενδελεχώς και πανταχόθεν ;
Μάλιστα. Μεταξύ δύο πυρών, λοιπόν, και άντε να …διασωθείς (που δεν το χρειαζόμαστε,βέβαια).
Το ερώτημα είναι τούτο, μετά την ακόλουθη διευκρίνιση: Αν οι….σύντροφοι από την “Αντιπληροφόρηση” κάνουν τον κόπο να ψάξουν στο αρχείο τους να βρουν πόσα κείμενά μας (ποικίλου περιεχομένου) υπογραμμένα προσωπικά είτε αναδημοσιευμένα από το σάιτ μας, ακόμα και με διάφορα ψευδώνυμα, αναπαύονται στην Data των Athens Indymerdia , θα ανακαλύψουν άπειρα (ων ουκ έστιν αριθμός). Μάλιστα,μια εποχή ανέβαζαν 2 και 3 κείμενά μας την εβδομάδα.
Και ξαφνικά, γίναμε εχθροί τους! Αντιμαχόμαστε, μας κατηγορούν, τις πολιτικές θέσεις των Indymedia. Αλλά,από τότε που μας φιλοξενούσαν ανελλιπώς μέχρι σήμερα, η δική μας φιλοσοφία,η πολιτική στάση,οι όποιες απόψεις μας,δεν έχουν αλλάξει,ούτε προχωρήσει ή υποχωρήσει βήμα. Εδώ και χρόνια παραμένουμε ιδεολογικά…στάσιμοι.
Πώς, διάβολο, τότε,παλιότερα, που μας “ανέβαζαν” είμαστε στη γραμμή της πολιτικής των Indymedia και σήμερα το τρένο μας παρεξέκλινε; Τότε είμαστε “καλοί”, προοδευτικοί, ακτιβιστές, επαναστάτες και σήμερα όχι; Ομολογούμε πως αν συνέβη τέτοια αλλαγή, δεν την πήραμε είδηση. Αλλά κι αν ο ίδιος δεν κατάλαβα διαφορά, ο πιο καθαρός καθρέπτης είναι οι φίλοι μας εδώ. Ουδέποτε μου επισήμαναν τέτοια επικίνδυνη αλλαγή ιδεολογικής πλεύσης. Είμαι στα…ίσια μου,με διαβεβαιώνουν. Κι ακόμα πιο πέρα από τα εσκαμμένα!
Το άλλο ερώτημα ,απότοκο του παραπάνω,είναι τούτο. Μήπως τελικά, αν άλλαξαν κάποιοι, είναι τα “παιδιά” τώρα εκεί στα ελληνικά Indymedia; (Γιατί στα ξένα που ανεβάζουμε κείμενα, δεν έχουν αλλάξει στάση απέναντί μας). Μιλάμε για κάποιος που στελεχώνουν τη Δ.Ο.
Ναι, λέμε εμείς, “μετά λόγου γνώσεως”, επειδή ξέρουμε κι ελόγου μας “πρόσωπα και πράγματα” από μέσα. Η στροφή έγινε στη συνέλευση εκείνη που πάρθηκε η απόφαση να αλλάξει “πρόσωπο” το σάιτ. Και μάλιστα να καπελωθεί στην κυριολεξία από συγκεκριμένη ομάδα, με επίσης συγκεκριμένη ιδεολογία. Περισσότερα δε λέμε, γατί δεν έχει νόημα να “γινόμαστε ρόμπα” και παραπέρα. Ξέρουν αυτοί για τους οποίους μιλάμε.
Και παλιότερα είχαμε “μαλώσει” με τη ΔΟ. Και μάλιστα κάποιο από εκείνα τα παιδιά, ανέβασε ένα όχι και τόσο “ευγενικό” κείμενο για μας, επειδή τους κάναμε κριτική σε κάποιο ζήτημα. Αλλά, έμεινε εκεί το θέμα. Ουδείς ψαλιδοχέρης σκέφηκε ποτέ να μας χαλάσει τη μόστρα.
Σήμερα, η λογοκρισία της ΔΟ είναι επιεικώς απαράδεκτη, έως εγκληματική .Πάει περίπατο εκείνος ο παλιός πλουραλισμός των παλιότερων Indymedia. Μπήκαν οι” σκληροί και οι “σκληρές” μπροστά και με τον τσαμπουκά και το έτσι θέλω που τους διακρίνει, “αποφασίζουν και διατάσσουν” ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει στις σελίδες του σάιτ.
Να είστε καλά …καλόπαιδα! Δεν έχουμε χώρο για κακίες. Δεν προλαβαίνουμε και δεν έχουμε και τράτο για τέτοιες πολυτέλειες. ΄Αλλωστε…προς τί το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;
Μετά τις οργισμένες εναντίον μας και για άλλη μια φορά, επιθέσεις της “Βιομηχανίας παραπληροφόρησης”, αλλά και την ετυμηγορία της υπηρεσίας λογοκρισίας της ΔΟ στα Indymedia ,πως η μούρη μας δεν ταιριάζει με τις δικές τους , τους αφιερώνουμε ,μέρες γιορτινές που είναι, την ακόλουθη όμορφη και διδακτική ιστορία από τους παλιούς, σοφούς ΄Ελληνες.
“ΡΟΔΙΟΙ” ΚΑΙ “ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ” ,”ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ” ΚΑΙ “ΡΟΔΙΟΙ”
Κάποτε, παρακολουθούσε τους αρχαίους αγώνες στην Ολυμπία ο Διογένης. Πριν την έναρξη των αγώνων, μπαίνανε στον αθλητικό χώρο να χαιρετίσουν τους θεατές οι αποστολές των αθλητών.
Παρελαύνουν πρώτα οι Ρόδιοι, στολισμένοι, αλειμμένοι με λάδια και πανάκριβα αρώματα, με στεφάνια πολύχρωμα στο λαιμό (πάμπλουτη η Ρόδος). “Αλαζονεία”, μουρμουρίζει ο Διογένης, μόλις τους είδε. Λίγο μετά, εισέρχονται οι Σπαρτιάτες. Αγέλαστοι, σκυθρωποί, αστόλιστοι, ρακένδυτοι. “Αλαζονεία”, ξαναμουρμουρίζει ο κυνικός φιλόσοφος, “χειρότερη από την πρώτη”!
Καλή και δημιουργική χρονιά!
2. Καλός φίλος από τα παλιά, μου έστειλε την παρακάτω ενημέρωση και με δικό του κλείσιμο- ερώτημα: “Τί θυμάσαι;”
Γιώργος Καραμπελιάς: «Μαζέψτε όλους τους μετανάστες σε δυο-τρία ακατοίκητα νησιά 1του Αιγαίου»
Πρόταση-σοκ από διανοούμενο, που προέρχεται από την παραδοσιακή Αριστερά!
Γ. Καραμπελιάς: «Μαζέψτε όλους τους μετανάστες σε δυο-τρία ακατοίκητα νησιά του Αιγαίου και φτιάξτε εκεί υποδομές, μέχρι να φύγουν από την Ελλάδα»
Μια πρόταση-σοκ για την αντιμετώπιση της όξυνσης του μεταναστευτικού προβλήματος, που προσλαμβάνει διαστάσεις πρωτοφανούς κρίσης για την Ελλάδα, έκανε ο γνωστός συγγραφέας-διανοούμενος Γιώργος Καραμπελιάς, που είναι επικεφαλής της κίνησης «Άρδην» και προέρχεται από τον χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς.
****
Το Γιώργο Καραμπελιά τον γνώρισα στις “καλές” του μέρες. Τότε που οι κυβερνήσεις τον θεωρούσαν, ως μέλος της 17Ν και του ΕΛΑ . Τότε που ΡΗΞΗ ,το περιοδικό που έβγαζε με το ασκέρι του, όντως “έσπαζε κόκαλα” .
΄Ηταν γαμπρός του Ανδρέα Σταματόπουλου (είχε παντρευτεί την αδερφή του). Με τον Ανδρέα,φυσικός εκείνος ,στο Κολέγιο του Λονδίνου, δίναμε τη μάχη μας με τους”βασιλιάδες” (1982/83).
Κάποιες γιορτές σαν τούτες, είχαμε έρθει σύσσωμη η “καλή παρέα” από το Λονδίνο και μας είχε τους… αντάρτες τραπέζι στο Μαρούσι ο πατέρας του Ανδρέα, ο παλιός κομμουνιστής Νικόλας Σταματόπουλος. Εκεί το γνώρισα για πρώτη φορά το Γιώργο Καραμπελιά.
΄Ηταν επαναστάτης τότε. Ακόμα και ο παλαίμαχος Αριστερός πεθερός του, τον έβρισκε…ακραίο Αριστερό. Τον πήγαινα πάντως τότε, κι ας διαφωνούσαμε σε πολλά.
΄Εκτοτε, είχαμε κάποιες σποραδικές συναντήσεις.Και μετά ,εγώ στην ξενιτιά, τον έχασα.
Και να τος πάλι μπροστά μου, “πεσμένη δρυς” πια, σάπια, χωρίς χυμούς και χρησιμότητα. Αντίθετα, πιάνει και χώρο και τον βρομίζει. Τραγική πτώση, αλλόκοτη. Τρομάζει!
Πόσο δίκιο είχε ο ποιητής.”Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος”!
3. Ο μοναδικός Θάνος Μικρούτσικος δεν είναι πια μαζί μας και με τον θάνατό του κλείνει ένα τεράστιο κεφάλαιο για το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
Στο καλό Θάνο,Μικρούτσικε. Σε περιμένει “καλή παρέα” στη γειτονιά των αγγέλων!