Ο Ρουβίκωνας, με ανακοίνωσή του σε γνωστό ιστότοπο του αντιεξουσιαστικού χώρου ανέλαβε την ευθύνη για την εισβολή στο γραφείο του βουλευτή των ΑΝΕΛ Κώστα Κατσίκη.

Η ανακοίνωση του Ρουβίκωνα: 

«Ρουβίκωνας: Σχετικά με την απόπειρα εισβολής στο γραφείο του βουλευτή Κ.Κατσίκη

Σήμερα το πρωί στις 9:45 σύντροφοι/ισσες της ομάδας επιχείρησαν να μπούνε στο γραφείο του βουλευτή Κωνσταντίνου Κατσίκη στη Βασιλίσσης Σοφίας 10 στον 2ο όροφο. Δυστυχώς η είσοδος της ομάδας στο βουλευτικό γραφείο δεν κατέστη εφικτή. Ό,τι αναφέρεται σχετικά με το γεγονός είναι ψέμα. Κανείς δεν μπήκε στο γραφείο εκτοξεύοντας απειλές.

Η αστική δημοκρατία είναι, ειδικά σήμερα, ένα αδειανό πουκάμισο. Οι πολιτικές δεν φτιάχνονται στο εσωτερικό της όπως κάποτε. Αν κάποτε το κεφάλαιο, οι εθνικές κρατικές ελίτ, οι μεγάλοι ιμπεριαλισμοί, χρησιμοποιούσαν το κοινοβουλευτικό πεδίο για να σχηματοποιήσουν τις επιλογές τους, σήμερα το έχουν ξεφορτωθεί ως παράγοντα καθυστέρησης και εμπλοκών. Στο παρόν λοιπόν η αστική δημοκρατία δεν είναι παρά ένα σούπερ μάρκετ πολιτικής δημοσιότητας, παραγοντισμού γύρω από προνόμια και παρασιτισμού σε δημόσιους πόρους από διάφορες κλίκες συμφερόντων που συνεχίζουν να αποκαλούνται κόμματα. Σε αυτή την πολιτική μπίζνα αυτό το φανταστικό καχέκτυπο του “πολίτη”, η διαταξική σούπα των ψηφοφόρων, ψωνίζει κάθε λίγα χρόνια με τους μόνους όρους που συνίστανται σε πραγματικότητα: με όρους ενός θεαματικού πολιτικοϊδεολογικού lifestyle.

Οι υποψήφιες μορφές του lifestyle βρίσκονται απλωμένες στα ράφια. Έχει “σοβαρούς τεχνοκράτες”, έχει “ρομαντικούς ιδεολόγους”, έχει στιβαρούς της “realpolitic”, “έντιμους” (χωρίς άκρες να διορίσουν), “άτιμους” (με άκρες να διορίσουν) κλπ, κλπ.

Μια κατηγορία πολιτικών προϊόντων που μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο είναι τα “παρατράγουδα”. Αν και από πάντα υπήρχαν οι “αντισυμβατικοί”, αυτοί δηλαδή που θα πουν την οποιαδήποτε επικίνδυνη ή ακίνδυνη μπούρδα χωρίς τον φόβο να τους εγκαταλείψει το εκλογικό κοινό τους ή να δημιουργήσουν θέμα στο κόμμα τους, στις μέρες μας αυτή η κατηγορία έχει πολλαπλασιαστεί. Από την μία τα κόμματα έχοντας χάσει το μερτικό εξουσίας που είχαν στο κράτος πρέπει να διατηρήσουν τον όγκο τους έστω και με κοπανιστό αέρα, από την άλλη το κοινό που υπόρρητα γνωρίζει πως πρόκειται για μια παράσταση νιώθει πιο χαλαρό να διασκεδάσει αφηνόμενο σε φορτισμένες συναισθηματικά σκιαμαχίες. Το “παρατράγουδο” είναι πλέον διακριτός ρόλος σε κάθε κόμμα. Από τον Μιχελογιαννάκη του Σύριζα, τον Γεωργιάδη της ΝΔ, τον Λοβέρδο του ΠΑΣΟΚ, τον Ψαριανό από το ΠΟΤΑΜΙ. Και γίνονται όλο και περισσότεροι από ένας σε κάθε κόμμα, σε όλο και υψηλότερα ιεραρχικά θέσεις. Κι όχι μόνο αυτό, υπάρχουν κόμματα που καθαυτά υφίστανται ως παρατράγουδο. Οι ΑΝΕΛ είναι ένα παράδειγμα. Συμπυκνώνοντας τον ανερμάτιστο εθνολαϊκισμό της Άνω πλατείας, συνδυάζοντας παλιομοδίτικη δεξιά με κακοχωνεμένο πεζοδρομιακό αγώνα και καλοκαιρινή επιθεώρηση, κατάφεραν να μαζέψουν τόσες ψήφους όσες χρειαζόταν η “ριζοσπαστική αριστερά” για να βάλει τη στάμπα της στην ούγια του αδειανού πουκάμισου της δημοκρατίας.
Θα ήταν μόνο για γέλια αν δεν κάθονταν τελικά στο σβέρκο μας.

Το θέμα με τα παρατράγουδα είναι ότι αποδεικνύονται πολύ πιο επικίνδυνα από τα άλλα κοινοβουλευτικά προϊόντα. Είναι στην πραγματικότητα ο πιο αντιπροσωπευτικός τύπος πολιτικού της εποχής μας και ήδη σε πολλές χώρες τις Ευρώπης, όπως και στις ΗΠΑ, αναλαμβάνει και την εξουσία. Κι αυτό γιατί από τη μία ανταποκρίνεται καλύτερα στην αισθητική ενός “κορυφαίου θεσμού” χωρίς περιεχόμενο ενώ από την άλλη καταφέρνει κάτι μοναδικό: αντί να μεταφέρει πιέσεις της εκλογικής βάσης στο κράτος μεταφέρει πιέσεις του κράτους στην βάση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο ρατσιστικός, εθνικιστικός, φοβικός λόγος χαρακτηρίζει σχεδόν όλα τα πολιτικά “παρατράγουδα” ανά τη Γη. Αυτό που κάνουν πίσω από την “αθυροστομία” και την αμεσότητα του λόγου τους δεν είναι να εκφράζουν κάποιο κομμάτι της κοινής γνώμης που τους στηρίζει αλλά να δημιουργούν και να” τσιμεντάρουν” τέτοια κομμάτια της “κοινής γνώμης” που θα τους στηρίξουν στη συνέχεια. Είναι ένα εργαλείο εκφασισμού και κοινωνικής νομιμοποίησης των πιο αντιδραστικών επιλογών κράτους και κεφαλαίου, την ώρα που οι εχθροί τους γελάνε μαζί τους, αυτοί σκάβουν βαθιούς λάκκους. Και σε όσους αρέσει η ιστορία να θυμίσουμε πως πολλοί πήγαιναν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Χίτλερ για να γελάσουν τα πρώτα χρόνια.

Ασφαλώς ο Κατσίκης δεν είναι Χίτλερ. Δεν είναι όμως και μόνο για γέλια.

Όταν ταυτίζει την παιδοφιλία με την ομοφυλοφιλία δεν είναι καθόλου γραφικός. Αναζητεί και κατασκευάζει ομοϊδεάτες να στοιχηθούν πίσω του. Αυτοί οι ομοϊδεάτες θα κρατήσουν τη φλόγα της ομοφοβίας αναμμένη, θα συντηρήσουν διακρίσεις και επιθέσεις ώσπου να γυρίσει ο τροχός και ο καθαρός φασισμός να μπορέσει να γράψει νέους νόμους.

Όταν ζητάει να ανταλλαγούν οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί με τους 2 Έλληνες δεν θέλει φυσικά να έρθει σε κόντρα με τον αστικό κόσμο που τόσο τους υπεράσπισε. Ετοιμάζει όμως το έδαφος για να ανταλλαγούν Τούρκοι επαναστάτες με τους 2 Έλληνες αξιωματικούς και αυτό το βλέπουμε τώρα με την επαπειλούμενη έκδοση του δημοσιογράφου Τουργκούτ Καγιά από τον Άρειο Πάγο και τον Σύριζα.

Όταν ζητάει να μας πυροβολήσουν στο κεφάλι πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό να πούμε “σιγά τα αίματα”. Γιατί άνθρωποι που αγωνίζονται έχουν πολλές φορές πυροβοληθεί στο κεφάλι, και θα συνεχίσουν να πυροβολούνται. Γιατί όλοι αυτοί που θέλουν να μας κλείσουν στα μπουντρούμια ασφαλώς και χρειάζονται έναν γραφικό καραγκιόζη για να δείξουν, σε σύγκριση με εκείνον, πόσο δημοκράτες και λελογισμένοι οπαδοί της καταστολής είναι.

Κι όλα αυτά από βουλευτή που ανήκει σε κυβερνών κόμμα. Σε κυβέρνηση της “ριζοσπαστικής αριστεράς”. Αν όλο αυτό ακούγεται σαν ένα μεγάλο παρατράγουδο, είναι όντως. . Η “γενικευμένη τρολοκρατία” όμως είναι πλέον εργαλείο της εξουσίας και των πολιτικών της. Δεν μπορούμε να την αγνοούμε υπεροπτικά. Δεν είναι ότι προσβληθήκαμε που ο κάθε Κατσίκης θέλει τα μυαλά μας στο χώμα. Είναι ο φασισμός που πρέπει να τον τσακίσουμε κι ας γελάμε μαζί του την ώρα που το κάνουμε. Είναι το παραμύθι της αστικής δημοκρατίας και των ρόλων της που πρέπει να ξεσκεπάσουμε. Είναι η υπόθεση της ταξικής, κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης όλων μας, της πιο σοβαρής υπόθεσης από όλες. Και στο όνομα αυτής της υπόθεσης ενημερώνουμε τα παρατράγουδα ότι δεν χαίρουν καμιάς ασυλίας.

Καθαρές κουβέντες.

Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας»

΄Εχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στη σχέση των φορέων και οπαδών της ΄Ενοπλης Λαϊκής Βίας με τη Δεξιά. Στις 26 Σεπτεμβρίου  1989, παραμονές  βουλευτικων εκλογών (5/11/1989), οι Κουφοντίνες με τους Ξηρούς δολοφονούν το γαμπρό του αρχηγού της Ν.Δ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,  Παύλο Μπακογιάννη . Αυτή η δολοφονία και το φορτισμένο,  συγκινησιακό κλίμα που δημιούργησε, έφερε τη Ν.Δ πρώτο κόμμα και λίγο αγότερα στις νέες εκλογές ,ο “Αποστάτης κάθαρμα” έγινε πρωθυπουργός της χώρας.

Σήμερα, πάλι… εντελώς συμπτωματικά την επομένη της αποστασία  Λαζαρίδη , οι Ρουβίκωνες που ομνύουν στο όνομα του Κουφοντίνα και ακολουθούν τη δική του γραμμή  σε όλα, εισβάλουν στο γραφείο του  βουλευτή Κατσίκη, που αντιτάχτηκε στην κίνηση αποστασίας  Λαζαρίδη,  όχι για να τον προειδοποιήσουν πως αν δεν ακολουθήσει το δρόμο Λαζαρίδη, διάβαζε (Μητσοτάκη-Μαρινάκη) θα έχει κακά ξεμπερδέματα μαζί τους, αλλά για να τον… καταγγείλουν πως εξομοίωσε παιδεραστία με ομοφυλοφιλία . Και επαναλαμβάνουμε. Συμπτωματικά χτύπησαν  ΣΗΜΕΡΑ!

 

Παράλληλα, βγάζουν και μια μακροσκελή για τα δικά τους δεδομένα, ανακοίνωση, με πολύ μπλά- μπλα και “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”, όπως ακριβώς είχε κάνει και ο Κουφοντίνας τότε με τη δική του  προκήρυξη για τη δολοφονία Μπακογιάννη .Φοβερές συμπτώσεις,λέμε!

 

Αν αυτή η κίνηση των  επαναστατημένων… αντικαπιταλισταστών αστών (μηχανές βαριές, υπολογιστές, γρήγορο νετ, κινητά τελευατίας γενιάς,  μπιρόνια και στριφτά),  γινόταν λίγες ημέρες νωρίτερα,  μια  και κα το παραλήρημα Κατσίκη για τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς και την εξομοίωση παιδεραστίας ομοφυλοφιλίας και  μετράει μήνες τώρα ,θα συνυπογράφαμε την ανακοίνωσή τους. Οι ημερομηνίες, όμως, δε μας το  επιτρέπουν.΄Οπως και εκείνες της δολοφονίας Μπακογιάννη. Είναι “φως φανάρι” τί παιχνίδι παίζουν. Και  “εν ου παικτοίς”

Ουδένα πλέον πείθουν οι Ρουβίκωνες για το βρώμικο  ρόλο που έχουν αναλάβει. Ούτε καν οι μπαχαλάκηδες ,οι χούλιγκαν  και  τα λοιπά περιθωριακά στοιχεία , τους πστεύουν.

 Καιρός, λοιπόν,  να καταθέσουν τα …στυλιάρια,τις βαριοπούλες  και τα τσεκούρια και να πάνε σπίτια τους.  Καλά φάγανε. Τους φτάνουν  να περάσουν τον υπόλοιπο βίο τους, ασχολούμενοι για καβάτζα και τούτοι με  τίποτα συγγενή της μελισσοκομίας.

Κι αυτό, αφού στην Ελλάδα οι περισσότεροι από εκείνους που αναλαμβάνουν τέτοιες δουλειές,  μένουν συνήθως  ατιμώρητοι (όρα  την ασύλληπτη ως σήμερα ομάδα της Δεξιάς στη 17Ν) .΄Εχουν δυνατούς προστάτες.  Θα το διαπιστώσουμε πάλι  την αποφράδα επαύριο που ο Κυριάκος ως πρωθυπουργός πια, θα  ανταμείψει τους Ρουβίκωνες για τις υπηρεσίες τους  με παντελή     αμνησία για τα κρίματά τους. Εδώ θα είμαστε.

Ξαναβάζουμε αποσπάσματα το κείμενό μας στις (9/6/2018  για να διαπιστώσει ο αναγνώστης πόσο άμεσα συνδεόνται  οι δύο αυτές  ενέργειες  Κουφοντίνα και Ρουβίκωνα, έστω και αν  τις χωρίζουν κάποιες δεκαετίες:

 

ΟΙ «ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΕΣ» ΕΚΑΝΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ . ΟΙ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΕΣ» ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΥΙΟ.

…Τα μέλη της 17Ν που δε συνελήφθησαν, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο φερόμενος ως αρχηγός  της 17Ν, ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΩΡΟ (εξωκοινοβουλευτικό -κοινοβουλευτικό). ΄Αρα, η  πολιτική-κομματική τους ταυτότητα δεν είναι ούτε  μαρξιστική-λενινιστική- μαοϊκή, τροτσκιστική κ.λπ, (ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ, δηλαδή), αλλά  ούτε ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ. Τότε τί μένει να είναι; Ποιος χώρος (κοινοβουλευτικός ή του «παρακράτους») μένει απ΄έξω; Εκείνος της ΔΕΞΙΑΣ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ, φυσικά. Για το Κέντρο δε μιλάμε, δεν υπάρχει εδώ και χρόνια Κέντρο στην Ελλάδα. Αυτά  τα μέλης της 17Ν, που είχαν  μη κομμουνιστική-σοσιαλιστική ταυτότητα και τα «πολιτογραφήσαμε» στη Δεξιά και πέρα, διέθεταν ένα ισχυρό προφίλ, πολιτικό και επαγγελματικό. Με άλλα λόγια, δεν ήταν… Κουφοντίνες και Ξηροί. Ούτε καν, λέει ο ίδιος ο συντάκτης των χαρακτηρισμών, «Γιωτόπουλοι». Δοθέντος πως το μορφωτικό επίπεδο του θεωρούμενου από τις Αρχές  αρχηγού της 17 Ν, είναι υψηλότατο, καταλήγουμε στο συμπέρασμα  πως τα εν λόγω άτομα διέθεταν καλύτερο μορφωτικό μπαγκράουντ ακόμα κι από τον ίδιο τον Αλέκο Γιωτόπουλο. Πέρα ακόμα κι  από το επαγγελματικό και το κομματικό τους κύρος.

Οι Δεξιοί «τρομοκράτες» που αποκαλύπτει ο Αλέκος Γιωτόπουλος είχαν συμμετοχή στη συγκεκριμένη δολοφονία; ΄Ενα βασικό ερώτημα. Και μετά.  Σε ποια πτέρυγα της Δεξιάς ανήκαν; Της κεντροδεξιάς ή της ακροδεξιάς; Αν ήταν της κεντροδεξιάς ,είχαν λόγους και συμφέρον  να δημιουργήσουν πολιτικό και φορτισμένο, συγκινησιακό κλίμα, ώστε ο αποκλειστικός την εποχή εκείνη εκπρόσωπός της,  ένα «λαβωμένο» άλογο, που κουβάλαγε  βαριά φορτία από το «αμαρτωλό» του παρελθόν, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, να πεταχτεί ξαφνικά  μπροστά στην εκλογική «ιπποδρομία», να γίνει αουτσάιντερ  και τελικά  πρωθυπουργός της χώρας; Χωρίς τη δολοφονία Μπακογιάννη υπήρχε, έστω και η απειροελάχιστη πιθανότητα να πάρει τις εκλογές  ο «Μητσοτάκης -Κάθαρμα» και να αξιωθεί να γίνει πρωθυπουργός της χώρας; (Και σύντομα  και ο γιος του και αδερφός της χήρας Μπακογιάννη «θα πεζέψει τον ίδιο θρόνο», απ΄ότι δείχνουν τα πράγματα).

Συμπεράσματα:

1. Ο πρώτος, κυριότερος και καθοριστικός λόγος που οι  Δεξιοί εκτελεστές («αντάρτες πόλεων»,ω θεοί!), έμειναν τόσα χρόνια στο «απυρόβλητο» είναι γιατί  η αποκάλυψη των ονομάτων τους θα οδηγούσε απαραίτητα και κατ΄ευθείαν σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, τον οποίο οι αρχές δεν ήθελαν ΕΠ΄ ΟΥΔΕΝΙ  να αγγίξουν. Κι αυτός ο χώρος δεν ήταν η αριστερά είτε κοινοβουλευτική είτε εξωκοινοβουλευτική. ΄Ηταν η Δεξιά!

2. Αν  τα μέλη της Β17Ν  «συντρόφευαν» και με  δεξιούς… «αντάρτες πόλεων», τότε το ιδεολογικό και μάλιστα αριστερό προφίλ της οργάνωσης, πάει περίπατο, αποδομείται συθέμελα εκ των πραγμάτων. «Κέραμοι και λίθοι ατάκτως ερριμένα» ήταν εκεί μέσα. Και τα μέλη της έπαιρναν δουλειές πολλές και διάφορες.΄Οχι μόνο «πολιτικές»,αλλά και «ποινικές». Ενταγμένη σ΄αυτή την κατεύθυνση, σ΄αυτή την ευκαιριακή  ανάληψη εκτέλεσης «συμβολαίων θανάτου» έναντι ανταλλαγμάτων (οικονομικών ή συγκάλυψης της  ταυτότητας των μελών της οργάνωσης; ) πρέπει να συμπεριληφθεί  και η  δολφονία του Παύλου Μπακογιάννη.

3. Είναι βαριές οι κατηγορίες-καταγγελίες του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου. Ανατρέπουν όχι τόσο το προφίλ της Β17 Ν, ως  ομάδας ένοπλης λαϊκής βίας (ήταν γνωστό πως δεν ήταν καθαρό), αλλά  υποβιβάζουν σε επίπεδο μαφίας και «ποινικών» το γενικότερο μπαγκράουντ της παγκόσμιας ΄Ενοπλης Λαϊκής-Επαναστατικής Πάλης και των μελών της, που αυτοχαρακτηρίζονται Αντάρτες  Πόλεων.

 

_______________________________________________________________

1.α.ΝΔ: Η πανικόβλητη κυβέρνηση ανακαλύπτει εχθρούς σε επιχειρηματίες με τους οποίους συναλλασσόταν

β.Λαζαρίδης: Δεν παραδίδω την έδρα μου.

γ.Απόπειρα εισβολής κουκουλοφόρων στο γραφείο του Κατσίκη των ΑΝΕΛ

Λες και δεν άλλαξε τίποτα από το 1965 και τις ημέρες τις αποστασίας. Μόνο που στο πόδι του  αποδημήσαντος εις… Μαμωνά πλέον Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,  στέκεται αντάξια ο υιός του Κυριάκος.

Κατά τα άλλα, όλα ίδια. Εφοπλιστές  (υπόδικοι  κατηγορούμενοι για ναρκωτικά και μη)  από το Λονδίνο και τον Πειραιά, βασιλιάδες και πρίγκιπες. ΄Ολοι αυτοί, από τη μια,  αλλά  κι εμείς από την άλλη, να  θυμίζουμε στους αμνήμονες ή με αδύνατη μνήμη πως “τ΄ασπρα πουλήσαν το χριστό τ΄άσπρα πουλούν και σένα”.

Και όμως. Κάτι άλλο έχει αλλάξει  οριστικά και αμετάκλητα. Αλλά, ο… πατριωταράς Λαζαρίδης, όμως, ως ανιστόρητος, πέρα από ανήθικος, δεν είναι σε θέση να   αντιληφθεί τη σοφή ρήση των Νεο-Ελλήνων  “μια του κλέφτη, δυο, τρεις και την κακή του μοίρα”, Ούτε την παλιότερη των αρχαίων Ελλήνων δια στόματος Σοφοκλή.

 

Καὶ μάθηθ᾽ ὅτι οὐκ ἐξ ἅπαντος δεῖ τὸ κερδαίνειν φιλεῖν.

Ἐκ τῶν γὰρ αἰσχρῶν λημμάτων τοὺς πλείονας ἀτωμένους ἴδοις ἂν

ἢ σεσωσμένους

(και να καταλάβετε ότι δεν πρέπει από παντού  να  τα κονομάτε. Γιατί από τις λαμογιές και τα αισχρά  κέρδη, τους περισσότερους θα τους  δεις να χάνονται  και όχι να   την σκαπουλάρουν)

Και τούτη τη φορά ο θρασύτος  και προκλητικώς υψώνων  δάκτυλο Λαζαρίδης, που απεδείχθη κανονικός  πολιτικός απατεώνας, θα έχει κακά ξεμπερδέματα.  Η νέα και η αρχαία σοφία  είναι απόλυτες  στη κρίση τους.

Και μια υπόμνηση. Οι πατεράδες μας δεν μπόρεσαν να στείλουν το διδάξαντα την Αποστασία, πατέρα Μητσοτάκη  φυλακή, όπως του άξιζε. Και πέθανε στο κρεβάτι του ατιμώρητος και πλήρης ημερών. Ας μη συμβεί το ίδιο με τον υιό. Ας μην επιτρέψουμε ατιμωρητί  στους εμπόρους ναρκωτικών και τους κομματικούς προστάτες τους να κυβερνήσουν τη χώρα.

 

2. Διαδήλωση 3 ατόμων έξω από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο -«Είστε προδότες»

Κυριολεκτικά … τρεις, αλλά όχι και  ο κούκος, μια και   “οι  κούκοι  ούτε  έχουν δουλειά , ούτε  πατριωταράδες είναι για να πηγαίνουν να διαμαρτυρηθούν  έξω από  τις πρεσβείες. Τα συμπαθή πουλιά  προτιμούν  να  “το λένε  στα βουνά”  καθώς διαλαλεί και το ομώνυμο παραδοσιακό άσμα. Ακούστε το να χαλαρώσετε:   https://www.youtube.com/watch?v=mpum4BCScU8

3. Πληρώνουμε τους φόρους Τσίπρα-Καμμένου;

Τι να σχολιάσεις  από την  προκλητική  αυτή δήλωση του αιωνίως ρεμπεσκέ και χαραμοφάη υιού Μτσοτάκη; Ας το πάρει τοποτάμι!

 

4.Κόλαφος» της ΕΕ για Τουρκία: Παράνομες ενέργειες στο Αιγαίο -Αναφορά στους 2 στρατιωτικούς

Κατά τα άλλα, ανεγκέφαλοι Ελληνάρες ,που …σκίζονται  (στα λόγια και εκ του ασφαλούς)  για  την πατρίδα, δε θέλουν τη χώρα στην Ευρώπη. Μια χαρά τα βγάζουμε πέρα και μόνοι μας, σου λένε.

Τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρώπης. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Σουλτάνος απέναντι. Και χωρίς την Ευρώπη η χώρα θα καταντούσε, όπως ακριβώς θα καταντήσει η  γείτων  σε λίγο , μια και ο νεοεκλεγείς  ο ηγέτης της, ο τρελαμένος Ισλαμιστής (αλλά και Κεμαλιστής!) Ερντογάν,  θέλει τη χώρα του   μακριά από τη Δύση, για να μη μολυνθούν, λέει,    τα χρηστά  ήθη   του ισλαμικού συρφετού που τον εκλέγει πρόεδρο.

Ολοι οι πατριωταράδες  απανταχού στο κόσμο  έχουν τα ίδια γνωρίσματα. Απατετώνες, ανήθικοι, εκτός εποχής, τόπου και χρόνου.

5. Δήμαρχος Μάνδρας: Ακόμα περιμένω να ξεκινήσουν τα έργα από την Περιφέρεια

 

Δε μου λες κυρά μου, έστειλες στον εισαγγελέα τους συγχωριανούς σου και τους προηγούμενους τοπικούς άρχοντες σας εκεί,  που μπάζωσαν τα ρέματα και τα έκαναν  οικόπεδα και γκαράζ;  Αν όχι, άσε τα κομματικά παιχνίδια, που παίζεις και κοίτα να αποδώσεις ευθύνες  σε κείνους που έπνιξαν τους ανθρώπους. Δε φτύνουμε με τέτοιες δηλώσεις  όσους  πνίγηκαν στο προηγούμενο κακό. Περιμένουν τιμωρία και δικαίωση ενόχων τα θύματα.  Και πρώτοι  υπεύθυνοι  είστε εσείς το δημαρχιαριώ,  που κάνατε  κουμάντο εκεί.  Μην πας να βγάλεις με τέτοιες δηλώσεις  από τη μύγα (κομματικό) ξύγκι”, κυρία …τοπική αρχόντισα.

 

6. #Tsipras_movies: Το twitter κλαίει με την γκάφα Τσίπρα για το «Too hard to die»

Αγγλικά μπορεί να μην ξέρουν στην πλειοψηφία τους οι συνέλληνες (εδώ δε γνωρίζιουν καλά-καλά τη μητρική τους γλώσσα)  ή  ξέρουν  μόνο εκείνα   της “παραλίας”( τα απαραίτητα για καμάκι), αλλά  στις διορθώσεις και τις υποδείξεις πρώτοι.  Χαρακτηριστικό του ξερόλα και του δοκησίσοφου. Και οι ΄Ελληνες ειναι πρώτοι και σε τούτα τα ελαττώματα.

 

7. Ταϊλάνδη: Εγκλωβισμένα 12 παιδιά με τον προπονητή τους σε σπηλιά -Πλήθος προσεύχεται απ’ έξω

 

Παράλληλα βουδιστές μοναχοί έφτασαν στο σημείο για να προσευχηθούν μπροστά από τη σπηλιά μαζί με τις οικογένειες των παιδιών.

Γιατί δε φώναζαν και Χριστιανούς και Μουσουλμανους να προσευχηθούν; Μπορεί να κάνανε καλύτεροι δουλειά τούτοι.  Ως φαίνεται, ο Βούδας είναι πολύ πίσω από τους δύο άλλους  Μεσσίες .   Χριστός και Μωάμεθ είναι σταρ, βεντέτες εδώ και αιώνες στο θρησκευτικό  στερέωμα.

8. Οταν το ΚΚΕ αποκήρυξε τον Αρη Βελουχιώτη- Η αποκατάσταση ήρθε μετά από 73 χρόνια

Το ΚΚΕ διέγραψε το 1945 τον Αρη Βελουχιώτη εξαιτίας της αντίθεσης του «Αρχηγού των Ατάκτων», με την συμφωνία της Βάρκιζας, που σήμαινε και την διάλυση του ΕΛΑΣ.

Ο στρατηγός Στ. Σαράφης γράφει σχετικά:

«Οταν ετοιμάστηκε η διαταγή, κάλεσα τον Αρη να την υπογράψουμε, αλλά αρνήθηκε λέγοντας πως δεν ήταν ανάγκη να υπογράψει και αυτός και πως έφθανε η δική μου υπογραφή.

Γνωρίζοντας ότι ήταν κατά της εφαρμογής της συμφωνίας και ότι θα παρουσιαζόταν πως αυτός είχε τη σωστή γνώμη και γραμμή, του δήλωσα κατηγορηματικά ότι αν δεν υπέγραφε, τότε κι εγώ δεν θα υπέγραφα.

Του ζήτησα δε να αποταθεί στο κόμμα που ανήκε και να ζητήσει τις αποφάσεις του. Την ίδια μέρα ο Αρης μού ανακοίνωσε ότι θα υπέγραφε τη διαταγή.

Ετσι εκδώσαμε τη διαταγή που καθόριζε την έναρξη της αποστράτευσης στις 15 του Φλεβάρη»

Δύο ημέρες μετά την υπογραφή της Βάρκιζας ο Αρης στέλνει ένα υπόμνημα προς το Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Σ’ αυτό διατυπώνει την διαφωνία του με την συμφωνία της Βάρκιζας, γράφει οτι είναι ακατανόητη για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και τα μέλη του ΚΚΕ και σημειώνει για τον εαυτό του:

«Παίρνω παράδειγμα τον εαυτό μου και το λέω με ειλικρίνεια. Σ’ όποια δουλειά κι αν με βάλετε δε θ’ αποδώσω ποτέ όσα σε στρατό και πόλεμο. Αλλωστε, τώρα είναι και έξω από την όρεξή μου καθετί άλλο»

Γι αυτό άλλωστε και επιχείρησε να ανασυγκροτήσει το ΕΑΜ και να φτιάξει ένα νέο μέτωπο, το οποίο το ονόμασε Μέτωπο Εθνικής Ανεξαρτησίας (ΜΕΑ).

Επίσης επιχείρησε να ανασυγκροτήσει τον ΕΛΑΣ φτιάχνοντας τον νέο ΕΛΑΣ ή «ΕΛΑΣ-Ν», όπως τον ονόμασε. Μαζί με τους συντρόφους του που τον ακολούθησαν συνέταξε «Προγραμματικές θέσεις» και «Διακήρυξη» του ΜΕΑ, ενώ στον ΕΛΑΣ-Ν υπήρχε κείμενο όρκου και διαδικασία ορκωμοσίας.

Τα κείμενα αυτά ποτέ δεν εκτυπώθηκαν και ποτέ δεν διακινήθηκαν μεταξύ των ανταρτών. Εγιναν γνωστά σε έναν πολύ στενό κύκλο.

Το ΜΕΑ ποτέ δεν πήρε σάρκα και οστά και ο ΕΛΑΣ-Ν σε όλη τη διάρκειά του παρέμεινε ένα πολύ μικρό αντάρτικο σχήμα πιστών συντρόφων του Αρη.

Οπως γράφει ο Γρ. Φαράκος, τα πρακτικά ορκωμοσίας ανταρτών στον Νέο ΕΛΑΣ αναφέρουν 92 άτομα.

Η στιγμή της ρήξης θα έρθει όταν ο Αρης που είχε διαφύγει στην Αλβανία γυρίζει στην Ελλάδα και κατευθύνεται προς τη νότια Ελλάδα. Ηταν η κίνηση που ξεχείλισε το ποτήρι.

Το ΚΚΕ κατήγγειλε τη στάση του με δήλωση του Ν. Ζαχαριάδη– εξ ονόματος της Κ.Ε. του Κόμματος- η οποία δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 12-6-1945.

«Ο σ. Ζαχαριάδης μας ανεκοίνωσε ότι η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Αρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια).

»Ο Βελουχιώτης, και ύστερα από τη σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας, συνέχισε τη δράση του.

Η δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να χτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση για την ανοικτή καταγγελία του Αρη Βελουχιώτη.

Οπως είνε γνωστό, ο Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά είχε πιαστεί και είχε κάνει δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης του ΚΚΕ».

Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 16-6-1945 δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» η απόφαση για την διαγραφή του Αρη η οποία έχει ως εξής:

«Το Πολιτικό Γραφείο ενέκρινε τη δημοσίευση στο Ριζοσπάστη της απόφασης της 11ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής (σ.σ. συνήλθε αρχές Απρίλη του 1945) για τον Αρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια).

Ο Κλάρας, αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να ξαναγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε.

Το ΚΚΕ του έδωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως, σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίνει το ΚΚΕ με την τυχοδιωκτική και ύποπτη δράση του, που μονάχα τον εχθρό ωφελεί.

Στο ΚΚΕ δεν έχει θέση κανένας, οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είνε, όταν οι πράξεις του δε συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική πειθαρχία»

Την ημέρα που δημοσιεύτηκε η απόφαση της διαγραφής του, ο Αρης είχε ήδη δώσει τέλος στη ζωή του. Στον θάνατο τον ακολούθησε και ο πιστός του αντάρτης ο Τζαβέλας.

Οι διώκτες τους αποκεφάλισαν τους δύο νεκρούς συντρόφους και κρέμασαν τα κεφάλια τους, σ’ ένα φανοστάτη στα Τρίκαλ

Τρεις μέρες μετά τον θάνατό του, στις 19 Ιουνίου 1945, ο «Ριζοσπάστης» έγραφε, ανάμεσα σε άλλα, στην πρώτη του σελίδα:

«Ο τόσο τραγικός θάνατος του Αρη Βελουχιώτη προκαλεί θλίψη ανάμεσα στους πραγματικούς πατριώτες και αγωνιστές της εθνικής ιδέας.

Γιατί ανεξάρτητα από τη θέση που πήρε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, θέση που αντικειμενικά εξυπηρετούσε την αντίδραση, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να ξεχνάει κανείς ότι ο Αρης Βελουχιώτης ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του αγώνα της αντίστασης, από τους πρωταθλητές για την οργάνωση του αντάρτικου κινήματος».

Το ΚΚΕ αποφάσισε να αποκαταστήσει κομματικά τον Αρη Βελουχιώτη. Η πολιτική του αποκατάσταση είχε γίνει το 2011, αλλά ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ δεν είχε αποκατασταθεί και κομματικά. Η απόφαση ήρθε 73 χρόνια μετά.

 

 

Σιγά που περίμενε ο ΄Αρης τους χαρτογιακάδες συστημικούς Κουκουέδες του Περισσού να τον αποκαταστήσουν .Και μάλιστα με Γ.Γραμματέα του κόμματος έναν ανεκδιήγητο, πέρα από άκαπνο ,Δ. Κουτσούμπα.

Το σταλινικό σημερινό ΚΚΕ καμιά σχέση δεν έχει με το Ιστορικό ΚΚΕ.  Με όσα λάθη κι αν έκαναν οι  αγωνιστές εκείνοι  στο αντάρτικο, κανείς δεν μπορεί να μένει ασυγκίνηντος από την μαχητικότητα, την παλικαριά, την αυτοθυσία και την ανιδιοτέλεια αυτών  των ανθρώπων που τα έδωσαν όλα , για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Μεταξύ αυτών στην πρώτη γραμμή και ο ΄Αρης Βελουχιώτης.

Αθάνατος!