ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

 

Η   ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΜΕΝΗ  “ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ”  ΠΟΥ  ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΥ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

“Ρέθυμνο: Δίκασαν Γερμανό καθηγητή ιστορίας ,γιατί έγραψε για τη Μάχη της Κρήτης”

 

_______________ ____________________________________________________

1. ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΑΒΕΣ.

2.ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΞΕΤΑΣΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ.

3.ΡΩΣΙΚΟΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

4. ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ ΝΕΚΡΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

 

1.α. Τα λαϊκά δικαστήρια του ISIS για τους ομοφυλόφιλους -Μάρτυρας εκτέλεσης περιγράφει και προκαλεί φρίκη

β. ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Οι έφηβες της Παλαιστίνης μπαίνουν στη μάχη της Δυτικής Οχθης -Ενας διαφορετικός ξεσηκωμός

Η 16χρονη είχε δείξει ξεκάθαρα προειδοποιητικά σημάδια ότι ετοίμαζε κάτι, μέρες πριν αφήσει τα βιβλία της για να πιάσει το μαχαίρι, πηγαίνοντας σε ένα κοντινό ισραηλινό σημείο ελέγχου.

«Αν σκοτωθώ», είπε η Ασρακάτ Κατανάνι στον πατέρα της «μην κλάψεις για εμένα, κλάψε για την Παλαιστίνη». Η Χαντίλ Αουάντ, μόλις 14 ετών, δεν είχε αποκαλύψει τις ίδιες σκέψεις που έκανε. Ο αδερφός της είχε πέσει νεκρός από σφαίρες των ισραηλινών δυνάμεων δύο χρόνια νωρίτερα. Αυτό όμως την είχε κάνει να θέλει να γίνει γιατρός, ώστε να μπορεί να σώζει ζωές. Ομως, ενώ πλησίαζε η δεύτερη επέτειος του θανάτου τους αδερφού της, η Χαντίλ έπιασε ένα ψαλίδι μαζί με την ξαδέλφη της, την 16χρονη Νουρχάν, και ήρεμα περπάτησαν προς την αγορά της Ιερουσαλήμ.

Οι τρεις αυτές έφηβες είναι ανάμεσα στις 15 γυναίκες που προσπάθησαν, ή κατηγορήθηκαν ότι αποπειράθηκαν, να μαχαιρώσουν Ισραηλινούς στρατιώτες ή πολίτες στη Δυτική Οχθη, από τον Οκτώβριο. Αν και τα προηγούμενα ξεσπάσματα βίας αφορούσαν κυρίως άνδρες, τους τελευταίους δύο μήνες γυναίκες αποτελούν το 20% των δραστών. Και ίσως για πρώτη φορά σε αυτή την πατριαρχική κοινωνία, δρουν μόνες τους, χωρίς να συμβουλεύονται κάποιον άνδρα, όπως σημειώνουν οι New York Times.

Την Τρίτη, μία 19χρονη φοιτήτρια, η Μαράμ Χασούνα, έπεσε νεκρή από σφαίρες, όταν επιτέθηκε με μαχαίρι σε στρατιώτες, σε ένα σημείο ελέγχου στα βόρεια της Δυτικής Οχθης, σύμφωνα με τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ. Μία άλλη γυναίκα συνελήφθη για ανάκριση, γιατί βρέθηκε με ένα μαχαίρι στην τσάντα.

Πολλές από τις κοπέλες που προχωρούν σε μία τέτοια απόπειρα είναι κορίτσια με προβλήματα, όπως η Ασρακάτ, η οποία καβγάδιζε συχνά με τον πατέρα της και πηγαινοερχόταν στα σπίτια των χωρισμένων γονιών της, ενώ ήταν αρραβωνιασμένη για λίγο στα 14 της.

Δεν είναι όμως όλες τέτοιες περιπτώσεις. Μία από αυτές προγραμμάτιζε τον γάμο της. Εννιά από τις γυναίκες σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους, ενώ έξι συνελήφθησαν. Αρκετοί Ισραηλινοί τραυματίστηκαν, αλλά κανένας δεν δολοφονήθηκε από αυτές τις νεαρές.

Σε αυτό το νέο κύκλο βίας, οι νεαρές γυναίκες έχουν υιοθετήσει έναν ασυνήθιστο ρόλο. Τα πρόσωπα πολλών από αυτές είναι σε πόστερ μαρτύρων στις γενέτειρές τους. Πολλές είναι μακιγιαρισμένες, κάποιες χαμογελούν στο φακό, όλες φορούν μαντίλα. Προκαλεί εντύπωση, καθώς οι περισσότερες προέρχονται από οικογένειες τόσο συντηρητικές, που θα κατέκριναν ακόμη και το να χρησιμοποιούν φωτογραφίες τους για το προφίλ τους στο Facebook. Οι οικογένειες που κάποτε παρακολουθούσαν στενά το πού βρίσκονταν οι κόρες τους, τώρα μαθαίνουν τις ενέργειές τους από την τηλεόραση.

Ο ρόλος των γυναικών επίσης έχει προσδώσει ορμή σε αυτή τη βία, καθώς οι άνδρες προσπαθούν να εκδικηθούν για το θάνατό τους. Ο 26χρονος Ραέντ Τζαραντάτ μαχαίρωσε έναν στρατιώτη στις 26 Οκτωβρίου, αφότου ένα 17χρονο κορίτσι έχασε τη ζωή του από πυρά στρατιωτών οι οποίοι ανέφεραν ότι κρατούσε μαχαίρι. Η οικογένεια του κοριτσιού, της Ντάνια αλ-Χουσεΐνι, αργότερα ανακοίνωσαν τον μετά θάνατον αρραβώνα της με τον Τζαραντάτ, αποκαλώντας τον «γάμο μαρτύρων».

«Ετσι παρηγορούν οι άνδρες τον εαυτό τους», λέει η μητέρα της Ντάνια, Αμάλ, προσθέτοντας ότι ο σύζυγός της πασχίζει να αποδεχθεί το θάνατο της κόρης τους, την οποία περιέγραψε ως ένα ονειροπόλο κορίτσι, που της άρεσε να ζωγραφίζει γοργόνες.

Η συμμετοχή των γυναικών σε αυτό τον ξεσηκωμό σε ένα βαθμό δείχνει την αλλαγή της φυλετικής δυναμικής στην κοινωνία της Παλαιστίνης. Επίσης όμως είναι αποτέλεσμα της εξατομικευμένης, αυτοσχεδιαστικής φύσης της βίας, κατά την οποία νεαροί άνθρωποι χρειάζεται μόνο να αρπάξουν ένα μαχαίρι από την κουζίνα για να πέσουν στη μάχη.

Οι γυναίκες ήταν ανάμεσα στους ηγέτες του πρώτου τετραετούς ξεσηκωμού στην Παλαιστίνη το 1987, οργανώνοντας πορείες, συνεταιρισμούς τροφίμων και τις πρώτες βοήθειες. Κατά τη δεύτερη, πιο βίαιη, ιντιφάντα από το 2000 έως το 2005, οι στρατιωτικοί ηγέτες αποθάρρυναν τις γυναίκες που ήθελαν να μετάσχουν. Παρόλα αυτά, 8 γυναίκες έκαναν βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας.

Οι αναλυτές αναφέρουν ότι τα νεαρά κορίτσια είναι εκτεθειμένα στην ίδια προπαγάνδα με τους νεαρούς άνδρες που προχωρούν σε βίαιες ενέργειες. Πολλές από αυτές, όπως η Ασρακάτ που είχε χαράξει επαναστατική πίεση πάνω από το κρεβάτι της και ήθελε ο πατέρας της να κλάψει για την πατρίδα της, φαίνονται ασπάζονται το ιδανικό του θανάτου για το καλό της γενιάς τους.

Η συμμετοχή τους όμως έχει οδηγήσει και σε καταγγελίες για εκμετάλλευση. «Παίζουν με τα ευαίσθητα παιδιά, με υλικό από μάχες και θάνατο», λέει η Μανάλ Αουάντ, θεία της Χαντίλ. Και οι περισσότερες οικογένειες δεν μπορούν να εξηγήσουν τις πράξεις των κοριτσιών τους.

γ.  Η πραγματική φρίκη της τρομοκρατικής επίθεσης στο Μόναχο το 1972 -Στοιχεία που βγαίνουν τώρα στο φως

Το Σεπτέμβριο του 1992, δύο χήρες από το Ισραήλ πήγαν στο σπίτι του δικηγόρου τους. Εκείνος τις ενημέρωσε ότι είχε λάβει κάποιες φωτογραφίες στο πρόσφατο ταξίδι του στο Μόναχο. Πίστευε όμως ότι δεν έπρεπε να τους τις δείξει.

Οταν εκείνες επέμειναν, ο δικηγόρος πρότεινε να καλέσει ένα γιατρό για να είναι παρών όταν οι δύο γυναίκες δουν τις φωτογραφίες. Η Ιλάνα Ρομάνο και η Ανκιε Σπίτζερ, οι σύζυγοι των οποίων ήταν ανάμεσα στα μέλη της ομάδας του Ισραήλ που κρατήθηκαν ως όμηροι και δολοφονήθηκαν από Παλαιστίνιους τρομοκράτες στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου το 1972, απέρριψαν και αυτή την πρόταση του δικηγόρου. Οι δύο γυναίκες είδαν τις φωτογραφίες που επί δεκαετίες τους έλεγαν ότι δεν υπάρχουν. Και συμφώνησαν να μην συζητήσουν ποτέ για αυτές δημοσίως.

Εκείνη η επίθεση στο Ολυμπιακό χωριό παραμένει μία από τις πιο φρικτές σελίδες του αθλητισμού. Οι οχτώ τρομοκράτες, εκπροσωπώντας ένα παρακλάδι του PLO (Παλαιστινιακή Απελευθερωτική Οργάνωση) εισέβαλαν στα διαμερίσματα στα οποία έμεναν οι Ισραηλινοί αθλητές, πριν ξημερώσει η 5η Σεπτεμβρίου 1972. Τότε ξεκίνησε ένας διεθνής εφιάλτης, που διήρκεσε πάνω από 20 ώρες και κατέληξε με μία καταστροφική απόπειρα διαφυγής.

Τα φέρετρα με τα θύματα σε συναγωγή του Μονάχου

Η αντιμετώπιση της οποίας έτυχαν οι όμηροι ήταν επί χρόνια θέμα υποθέσεων, γράφουν οι New York Times. Τώρα όμως έρχονται στο φως οι πιο φρικτές λεπτομέρειες. Για πρώτη φορά η Ρομάνο, η Σπίτζερ και συγγενείς άλλων θυμάτων επέλεξαν να μιλήσουν ανοιχτά για τα έγγραφα που ήταν άγνωστα για το κοινό, σε μία προσπάθεια να λάβουν οι αγαπημένοι τους την αναγνώριση που πιστεύουν ότι τους αξίζει.

Οπως τώρα αποκαλύπτεται, τα μέλη της Ολυμπιακής ομάδας του Ισραήλ ξυλοκοπήθηκαν και τουλάχιστον ένας από αυτούς ευνουχίστηκε. «Εκοψαν τα γεννητικά του όργανα και τον κακοποίησαν», λέει η Ρομάνο για τον σύζυγό της, Γιόσεφ. «Μπορείτε να φανταστείτε τους άλλους εννιά να είναι εκεί δεμένοι; Το παρακολούθησαν αυτό», λέει στην αμερικανική εφημερίδα. Ο σύζυγός της ήταν πρωταθλητής της άρσης βαρών, ο οποίος πυροβολήθηκε όταν προσπάθησε να σταματήσει τους τρομοκράτες, στο πρώτο στάδιο της επίθεσης. Μετά, τον άφησαν να πεθάνει μπροστά στους άλλους και τον ευνούχισαν. Ο σύζυγος της Σπίτζερ, Αντρέ, ήταν ο προπονητής ιππασίας της ομάδας του Ισραήλ.

Αλλοι όμηροι ξυλοκοπήθηκαν και είχαν σοβαρούς τραυματισμούς, μεταξύ άλλων κατάγματα. Ο Ρομάνο και ένας ακόμη όμηρος πέθαναν στο Ολυμπιακό χωριό. Οι άλλοι εννιά σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μίας αποτυχημένης προσπάθειας διαφυγής, όταν οι τρομοκράτες τους μετέφεραν στο αεροδρόμιο.

Η Ανκιε Σπίτζερ στο Ολυμπιακό χωριό το 1972

Οι συγγενείς των θυμάτων έμαθαν το τι ακριβώς συνέβη στους ανθρώπους τους μόλις 20 χρόνια μετά από την τραγωδία, όταν οι γερμανικές αρχές έδωσαν εκατοντάδες σελίδες εγγράφων με αναφορές, που έως τότε αρνούνταν πως υπάρχουν.

Οι δύο τους, ως εκπρόσωποι των οικογενειών των θυμάτων, είδαν για πρώτη φορά τα έγγραφα εκείνο το βράδυ του 1992. Η μία κόρη της Ρομάνο επρόκειτο να παντρευτεί τρεις ημέρες αργότερα, αλλά εκείνη δεν σκέφτηκε καν να καθυστερήσει την αποκάλυψη. Ηδη περίμενε αρκετά.

Οι φωτογραφίες ήταν «όσο άσχημες θα μπορούσα να φανταστώ», λέει. Οι New York Times έχουν τις φωτογραφίες, αλλά επέλεξαν να μην τις δημοσιεύσουν, εξαιτίας της σκληρότητάς τους.

Δεν είναι ξεκάθαρο το αν ο ακρωτηριασμός του Ρομάνο έγινε πριν ή μετά το θάνατό του. Η χήρα του πιστεύει ότι συνέβη αφού είχε αφήσει την τελευταία του πνοή. «Οι τρομοκράτες ισχυρίζονταν ότι δεν πήγαν εκεί για να σκοτώσουν κάποιον. Οτι το μόνο που ήθελαν ήταν να απελευθερωθούν οι φίλοι τους που ήταν φυλακισμένοι στο Ισραήλ. Δεν είναι όμως αλήθεια. Πήγαν για να κάνουν κακό. Πήγαν για να σκοτώσουν», λέει η Σπίτζερ.

Η Ιλάνα Ρομάνο (αριστερά) και η Ανκιε Σπίτζερ

Από την αρχή, υπήρχε η σύγχυση για το τι ακριβώς συνέβη στα θύματα, λέει εκείνη. Οι σοροί τους αναγνωρίστηκαν από συγγενείς ή φίλους στο Μόναχο, αλλά τους έδειξαν μόνο τα πρόσωπά τους, ενώ μόλις επιστράφηκαν στο Ισραήλ, έγινε αμέσως η ταφή όπως επιτάσσει ο εβραϊκός νόμος. Με τους αξιωματούχους του Ισραήλ να επικεντρώνονται μετά από τις επιθέσεις στα λάθη που είχαν κάνει οι Γερμανοί και οι αξιωματούχοι των Ολυμπιακών αγώνων, επιτρέποντας στους τρομοκράτες να χτυπήσουν, τα ερωτήματα των συγγενών των θυμάτων ήταν προτεραιότητα μόνο για εκείνους. «Ζητήσαμε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά μας είπαν ξανά και ξανά ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο», λέει η Σπίτζερ.

Ομως, το 1992, μετά από μία συνέντευξη για τη γερμανική τηλεόραση στην οποία εξέφρασε τον εκνευρισμό της επειδή δεν ήξερε ακριβώς τι συνέβη στον σύζυγό της, επικοινώνησε μαζί της ένας άνδρας που της δήλωσε ότι εργαζόταν για γερμανική κυβερνητική υπηρεσία, με πρόσβαση στις αναφορές για την επίθεση.

Αρχικά ο άνδρας, που τήρησε την ανωνυμία του, της έστειλε περίπου 80 σελίδες αναφορών της αστυνομίας και άλλων εγγράφων. Με αυτά, ο δικηγόρος της πίεσε τη γερμανική κυβέρνηση να τους δώσει τον υπόλοιπο φάκελο, που περιελάμβανε τις φωτογραφίες.

Οταν παρέλαβαν τον φάκελο, οι οικογένειες των θυμάτων έκαναν μήνυση στη γερμανική κυβέρνηση, την κυβέρνηση της Βαυαρίας και την πόλη του Μονάχου, για ελλιπή ασφάλεια και σοβαρά λάθη, που καταδίκασαν την επιχείρηση διάσωσης. Η μήνυση τελικά απορρίφθηκε.

Παρόλα αυτά, οι οικογένειες προσπάθησαν για να εξασφαλίσουν μία αναγνώριση από το Ολυμπιακό κίνημα για τους αγαπημένους τους. Μετά από δεκαετίες, ο πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ συμφώνησε φέτος να βοηθήσει τη χρηματοδότηση ενός μνημείου στο Μόναχο, ενώ σχεδιάζεται η μνημόνευση των θυμάτων στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2016, στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

«Η στιγμή που είδα τις φωτογραφίες ήταν ιδιαίτερα οδυνηρή», λέει η Ρομάνο. «Μέχρι εκείνη την ημέρα, θυμόμουν τον Γιόσεφ ως ένα νέο άνδρα, με ένα μεγάλο χαμόγελο», προσθέτει και διστάζει. «Εκείνη η στιγμή, έσβησε για πάντα τον Γιόσεφ που ήξερα», καταλήγει.

Κακά τα ψέματα. Οι ΄Αραβες συνεχώς βρίσκονται στην… τσίτα σε σχέση με τους λαούς που δεν ανήκουν στι Ισλάμ. ΄Εχει περάσει στο   DNA τους πλέον πως “πας μη ΄Ελλην βάρβαρος”. Πας μη Μουσουλμάνος, άπιστος και επομένως …καλό και φτηνό κρέας, για  κιμάς!

Αυτή είναι η πραγματικότητα ,θέλουν δε θέλουν να την αποδεχτούν οι ίδιοι ή κάποιοι υποστηριχτές του φανατισμού και της σχιζοφρένειας  που κουβαλούν οι Ισλαμιστές. Και να για εξηγούμαστε: Εμείς θεωρούμε επικίνδυνους, πέρα από ανώδυνους  χαιρέκακους,  ακόμα και τους  αποκαλούμενους μετριοπαθείς Ισλαμιστές. Δεν υπάρχουν τέτοιοι. “Το αίμα νερό δε γίνεται”.

Ο Χριστιανισμός πέρασε κι αυτός την ίδια αρρώστια της άλογης βίας και του παροξυσμού.  Πας μη Χριστιανός άπιστος! Και ήταν  αγία πράξη να εξοντώνεις, ως  σταυροφόρος  τα σκυλιά. Η Ιερή Εξέταση , το κράτος του Βατικανού, αλλά και οι χριστιανικές κοσμικές-κρατικές εξουσίες στους αιώνες αιματοκύλησαν τον κόσμο στο όνομα του Χριστού. Χριστιανοί γενικώς, δε λέμε μόνο οι Καθολικοί. Να θυμηθούμε τον ορθόδοξο Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο το Β, τον επονομαζόμενο και Βουλγαροκτόνο. ΄Υπήρξε τόσο Βάρβαρος Ορθόδοξος, που εξόρυξε τους οφθαλμούς  14.000 σχεδόν Βουλγάρων.

Να τί γράφαμε γι΄αυτό το ζήτημα σε παλιότερο κείμενό μας.

                                (16/8/2014)

Λέγαμε χτες στο πρώτο μας κείμενο πως ο θρησκευτικός φανατισμός εκτρέφει και τον εθνικισμό. Σήμερα λέμε πως  είναι αιτία και σοβαρών ψυχικών παθήσεων, όπως ο διχασμός της προσωπικότητας του ατόμου ,της παράνοιας, της υποκρισίας και της κυκλοθυμίας. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, αν οι «πιστοί» θέλουν να λατρεύουν και να προσεύχονται στην «Υψηλοτέρα των Ουρανών» δικαίωμά τους και σίγουρα δε θα ζητήσουν τη δική μας άδεια.  Είναι, όμως, και δικό μας δικαίωμα και καθήκον να κρίνουμε με την ιδιότητα του ιστορικού  όλα αυτά τα φαινόμενα της  παθογένειας που γεννούν ο θρησκευτικός και ο εθνικιστικός φανατισμός ,απότοκα της «τυφλής» πίστης.

΄Οπως είναι καθήκον μας, επίσης, να επισημαίνουμε και τις αντιφάσεις, τις υποκρισίες και τον παραλογισμό που επικρατούν στη ζωή ή στη  διαδικασία άσκησης των λατρευτικών-θρησκευτικών καθηκόντων αυτών των «πιστών». Να κρίνουμε ακόμα και να κατακρίνουμε ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα,οι πράξεις των οποίων εξαίρονται από στρατευμένους   “ιστορικούς» και να ξεσκεπάζουμε την ανισόρροπη συμπεριφορά ή τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν οι πράξεις τους στο ιστορικό γίγνεσθαι. Να μνημονεύσουμε στη συνέχεια ένα τέτοιο ιστορικό, χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Γράφει ένας από τους «κακούς», καθεστωτικούς  ιστορικούς (κράτησε για πάνω από 30 χρόνια την έδρα της βυζαντινής ιστορίας στο πανεπιστήμο Αθηνών) ο Διον. Ζακυθηνός για τον πολεμικό, πολιτικό και θρησκευτικό βίο του Βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ (του επονομαζόμενου και Βουλγαροκτόνου). Να ξεκινήσουμε με ένα πολεμικό γεονός, τη μάχη και τη νίκη των Βυζαντινών  στο «Κλειδίον» το 1014.

Γράφει ο Ζακυθηνός (Bυζαντινή Ιστορία 324-1071,σελ 434): «…Και ούτω τα Βουλγαρικά στρατεύματα κυκλωθέντα  και πληγέντα από του νώτου, υπέστησαν δεινήν ήτταν την 29 Ιουλίου 1014. Πολλοί έπεσον εν τη μάχη και έτι πλείονες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Κατά τας μαρτυρίας πηγών ο αυτοκράτωρ απετύφλωσε δέκα πέντε ή δέκα τέσσαρας χιλιάδας Βουλγάρων…» (!) . Είναι η γνωστή, απίστευτα άγρια   και παρανοϊκή (στην παγκόσμια Ιστορία)  συμπεριφορά του (Χριστιανού Ορθόδοξου) Βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ προς  αιχμαλώτους ,η τύχη των οποίων, ως γνωστόν, σε όλες τις εποχές ,όπως λέει και ο ίδιος ο Ζακυθηνός, διέπεται από τις αρχές και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που αφορούν το σεβασμό της ζωής τους και της σωματικής τους ακεραιότητας.

 Ο ανεκδιήγητος πανεπιστημιακός καθηγητής,  φτάνει ως το σημείο να δικαιολογήσει τη βασανιστική και ατιμωτική αυτή πράξη της «πήρωσης» των Βουλγάρων αιχμαλώτων μετά την ήττα τους από  τους Βυζαντινούς, διότι κατά την…ιστορική του άποψη ( Β.Ι σελ 441), ο αυτοκράτορας  «..εκίνησε το εσωτερικόν δίκαιον…Κατά τούτο οι ένοχοι στάσεως ετιμωρούντο δια τυφλώσεως. Αι πηγαί θεωρούν την πήρωσιν, επιβαλλόμενην αντί της εσχάτης των ποινών επί στασιαζόντων,ως πράξιν φιλανθρωπίας».

Μάλιστα! Θαυμάστε την   ιστορική κρίση ενός εθνικιστή, καθεστωτικού καθηγητή της  Ιστορίας, που επί συναπτά έτη «ασέλγησε» κι αυτός, στην επιστήμη και  την ιδιότητά του (Να σημειώσουμε εδώ με την ευκαιρία πως ο επίσης εθνικιστής και φανατικός, Ορθόδοξος ιστορικός Κων. Παπαρρηγόπουλος , για να εξιλεώσει και τούτος  τον Βασίλειο το Β” και να δικαιολογήσει την ειδεχθή-πρωτοφανή και αποτρόπαιη πράξη της τύφλωσης τόσων χιλιάδων αιχμαλώτων πολέμου, επικαλείται πράξεις παρόμοιας σκληρότητας στην αρχαιότητα και τη Δυτική Ευρώπη! Καμιά σχέση φυσικά δεν έχουν αυτές οι πράξεις που μνημονεύει με το βάρβαρο, παγκοσμίως, έγκλημα του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου).  Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.΄Αλλο θέλουμε να επισημάνουμε.

Αυτός ο σκληρός και απάνθρωπος, λοιπόν, αυτοκράτορας, ο Βασίλειος ο Β΄, μετά την παραπάνω ανήκουστη πράξη  φρόντισε, όπως λέει πάλι ο Ζακυθηνός ( Β.Ι σελ.437) να εκτελέσει και τα…υψηλά θρησκευτικά του  καθήκοντα και «..εκείθεν δια των Σερβίων,των Σταγών της Θεσσαλίας και των Θερμοπυλών εγένετο εν Αθήναις και τα της νίκης ευχαριστήρια τη Θεοτόκω δους και αναθήμασι πολλοίς λαμπροίς και πολυτελέσι κοσμήσας τον ναόν, υπέστρεψεν εις Κωνσταντινούπολιν…»! (Δε μας είπαν οι βιογράφοι του, βέβαια, αν ανάμεσα στα αναθήματα και τα δώρα στη Θεοτόκο ήταν και καμιά  μακάβρια συλλογή από τις… κόρες  των εξορυχθέντων οφθαλμών των δυστυχισμένων Βουλγάρων αιχμαλώτων!  Εμείς καθόλου δεν το αποκλείουμε).

Θα ήταν άχρηστο να σχολιάσει  κανείς αρνητικά την παραπάνω παράγραφο από το βιβλίο του Ζακυθηνού, γιατί:  1. Οι τετυφλωμένοι εθνικιστές και θρησκευάμενοι δεν πείθονται για το αισχρό ,ασεβές και παράλογο αυτής της ενέργειας-΄Υβρεως του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Θα επινοήσουν χίλιες δικαιολογίες («ου με πείσεις καν με πείσης¨).΄Αρα δεν έχει νόημα να «λακτίζουμε προς κέντρα». 2.  Οι σώφρονες και λογικοί δεν έχουν ανάγκη ευρύτερης ανάλυσης -σχολιασμού και κρίσεων του εν λόγω αποσπάσματος. Αντιλαμβάνονται, κάλλιον παντός άλλου, την αντίφαση, την ΄Υβριν και τον παραλογισμό, να υποστηρίζει κανείς πως …ασμένως η Θεοτόκος στην Ακρόπολη των Αθηνών  δέχτηκε τα δώρα και τις προσφορές του αισχρού , «εγκληματία πολέμου» αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄΄ και μάλιστα   η “Παναγία των Αθηνών»,όπως και άλλοι εθνικιστές «ιστορικοί» υποστηρίζουν, «…ευλόγησε τα όπλα του Αυτοκράτορος  και εστερέωσε την ένδοξον αυτού βασιλείαν»!

΄Ενα σχόλιο, όμως,πριν κλείσουμε (ή μάλλον πριν ανοίξουμε ένα καινούριο κεφάλαιο αντιπαράθεσης με κάποιους), το δικαιούμεθα. Τη θρησκευτική συμπεριφορά  του Βασιλείου του Β”  του Βουλγαροκτόνου (τηρουμένων των αναλογιών) ακολουθούν χιλιάδες, εκατομμύρια «πιστοί» της Παναγιάς (Μαντόνα) σε όλο τον κόσμο, που στην κυριολεξία ζουν μέσα σε παρόμοιο  διχασμό και αντίφαση, ώστε να αναρωτιέται δικαίως κανείς,  αν υποκρίνονται ή δεν έχουν πάρει είδηση την άρρωστημένη κατάσταση που βιώνουν. Μαφιόζοι ανά την υφήλιο, ποδοσφαιριστές πριν την εκτέλεση …πέναλτι, αλλά και εγκληματίες πριν το έγκλημα, εθνικιστές, Ρώσοι Ορθόδοξοι στο δόγμα, δολοφόνοι (μεταξύ αυτών και ο δικτάτορας Πούτιν) 300 αθώων επιβατών αεροπλάνου, καθημερινοί άνθρωποι (της «διπλανής πόρτας»), αδιάφοροι για τα δράματα της ανθρωπότητας (π.χ πείνα-δίψα εκατομμυρίων συνανθρώπων μας) , παρτάκηδες, διαπλεκόμενοι, πελάτες κομμάτων, μικρο-απατεώνες, φοροφυγάδες (διάβαζε κλέφτες με  «αστερίσκο»), χαιρέκακοι στην κοινωνική τους ζωή, «αιμοβόροι», ψυχροί υπολογιστές, άκαρδοι ψυχάκηδες, πατσίζουν τις αισχρές συμπεριφορές της ζωής τους με ένα… «πατερημώ», ένα «σταυρό», ένα κερί, ένα ανάθημα-τάμα-προσκύνημα στην Παναγιά της Τήνου ,της …Τρυπητής και της Καρκαλούς, όχι μόνο για να εξιλεωθούν, αλλά και να το έχουν δίπορτο. ΄Οταν χρειαστούν κάτι  να τους το δώσει η …Μεγαλόχαρη, που όλα  τα «αλέθει» η χάρη της στον τεράστιο «μύλο» της ανοχής και της μεγαλοκαρδίας της.

Μιλάμε για αφασία, για άρρωστο διχασμό για  συντριβή  προσωπικότητας.

Περίφημη και μοναδική παραμένει η κριτική για τους ΄Αραβες του Κορνήλιου Καστοριάδη  που παραθέτουμε στη συνέχεια:

Στην ιστορία της Δύσης υπάρχουν αναρίθμητες φρικαλεότητες, τις οποίες η Δύση διέπραξε τόσο εναντίον των άλλων όσο και εναντίον του ίδιου του εαυτού της. Οι φρικαλεότητες όμως δεν αποτελούν προνόμιο της Δύσης. Παντού στον κόσμο υπάρχει συσσώρευση φρίκης, είτε πρόκειται για την Kίνα, την Iνδία, την Aφρική πριν από την αποικιοκρατία, είτε για τους Aζτέκους. H ιστορία της ανθρωπότητας δεν είναι η ιστορία της πάλης των τάξεων. Eίναι η ιστορία των φρικαλεοτήτων – αν και όχι μόνον αυτή.

Yπάρχει, οπωσδήποτε, ένα θέμα προς συζήτηση: το θέμα του ολοκληρωτισμού. Eίναι ο ολοκληρωτισμός – όπως το νομίζω – η κατάληξη της τρέλας για κυριαρχία ενός πολιτισμού ο οποίος διέθετε τα μέσα εξόντωσης και χρησιμοποίησε την πλύση εγκεφάλου σε τέτοια κλίμακα που ποτέ άλλοτε δεν γνώρισε η Iστορία; Eίναι ο ολοκληρωτισμός ένα διεστραμμένο πεπρωμένο, εγγενές στη σύγχρονη εποχή, με όλες τις αμφισημίες που τη χαρακτηρίζουν; Eίναι, μήπως, κάτι άλλο ο ολοκληρωτισμός; Για τη συζήτησή μας το θέμα αυτό, αν μπορώ να πω, είναι θεωρητικό. Kαι είναι θεωρητικό στο μέτρο που τις φρικαλεότητες του ολοκληρωτισμού η Δύση τις έστρεψε εναντίον των δικών της (των Eβραίων συμπεριλαμβανομένων). Eίναι θεωρητικό στο μέτρο που η φράση «σκοτώστε τους όλους, ο θεός θα ξεχωρίσει τους δικούς του», δεν είναι φράση του Λένιν, αλλά ενός πολύ θεοσεβούμενου χριστιανού δούκα και ελέχθη όχι τον 20ό αλλά το 16ο αιώνα. Eίναι θεωρητικό, στο μέτρο που οι ανθρώπινες θυσίες έχουν εφαρμοστεί αφειδώς και σε τακτά χρονικά διαστήματα από τις μη ευρωπαϊκές κουλτούρες κ.λπ. Tο Iράν του Xομεϊνί οπωσδήποτε δεν είναι προϊόν του Διαφωτισμού.

Yπάρχει όμως κάτι το οποίο αποτελεί την ιδιομορφία, τη μοναδικότητα και το βαρύ προνόμιο της Δύσης: πρόκειται γι’ αυτή την κοινωνικο-ιστορική αλληλουχία που ξεκινά στην αρχαία Eλλάδα και αρχίζει ξανά, από το 11ο αιώνα και μετά, στη δυτική Eυρώπη. Aυτή είναι η μόνη στην οποία βλέπουμε να προβάλει ένα πρόταγμα ελευθερίας, ατομικής και συλλογικής αυτονομίας, κριτικής και αυτοκριτικής. H πιο εντυπωσιακή επιβεβαίωση αυτού είναι ακριβώς ο λόγος ο οποίος καταγγέλλει τη Δύση. Διότι στη Δύση έχουμε τη δυνατότητα -τουλάχιστον ορισμένοι από εμάς- να καταγγέλλουμε τον ολοκληρωτισμό, την αποικιοκρατία, το δουλεμπόριο των Mαύρων, την εξόντωση των Iνδιάνων στην Aμερική. Ομως δεν έχω δει τους απογόνους των Aζτέκων, των Iνδών ή των Kινέζων να κάνουν μια ανάλογη αυτοκριτική. Aπεναντίας, βλέπω ότι ακόμη και σήμερα οι Iάπωνες αρνούνται τις θηριωδίες που διέπραξαν κατά το B Παγκόσμιο Πόλεμο.

Tις πταίει

Οι Aραβες καταγγέλλουν συνεχώς ότι για όλα τα κακά που τους ταλαιπωρούν εξαθλίωση, έλλειψη δημοκρατίας, διακοπή της εξέλιξης του πολιτισμού τους κ.λπ.­ ευθύνεται η αποικιοκρατία την οποία υπέστησαν από τους Eυρωπαίους. Ωστόσο, η αποικιοκρατία σε αρκετές αραβικές χώρες διήρκεσε στη χειρότερη περίπτωση εκατόν τριάντα χρόνια (έτσι συνέβη στην Aλγερία, 1830-1962). Ομως οι ίδιοι αυτοί Aραβες, πριν από την αποικιοκρατία των Eυρωπαίων, είχαν υποστεί για πέντε αιώνες το ζυγό των Tούρκων. H τουρκική κυριαρχία στην εγγύς και τη Mέση Aνατολή αρχίζει τον 15ο αιώνα και τελειώνει το 1918. Aλλά οι Aραβες, καθώς οι Tούρκοι κατακτητές τους ήταν ομόθρησκοί τους μουσουλμάνοι, δεν μιλούν για την κυριαρχία αυτή.

Πάντως, η εξέλιξη της αραβικής κουλτούρας σταμάτησε το 11ο με 12ο αιώνα, δηλαδή οκτώ αιώνες πριν καν να μπορεί να γίνει λόγος για την κατακτητική επέκταση της Δύσης. Eξάλλου και αυτή η ίδια η αραβική κουλτούρα βασίστηκε στις κατακτήσεις, την εξόντωση και τη λίγο έως πολύ βίαια επιβολή της ισλαμικής θρησκείας στους κατακτημένους πληθυσμούς. Στην Aίγυπτο το 550 μ.X. δεν υπήρχαν Aραβες, όπως δεν υπήρχαν Aραβες, τότε, ούτε στη Λιβύη ούτε στην Aλγερία ούτε στο Mαρόκο ούτε στο Iράκ. Οι Aραβες που βρίσκονται τώρα εκεί είναι απόγονοι των κατακτητών που κυρίευσαν αυτές τις χώρες και που επέβαλαν, με ή χωρίς βία, στους τοπικούς πληθυσμούς τη δική τους θρησκεία. Δεν βλέπω όμως να γίνεται καμία κριτική αυτών των γεγονότων μέσα στο χώρο του αραβικού κόσμου. Kατά τον αυτό τρόπο, μιλάμε βεβαίως για το δουλεμπόριο των Mαύρων απο τους Eυρωπαίους (16ος αιώνας και εντεύθεν), αλλά δεν μιλάμε ποτέ για το γεγονός ότι το δουλεμπόριο και η συστηματική υποδούλωση των Mαύρων στην Aφρική τα εγκαινίασαν Aραβες έμποροι (11ος – 12ος αιώνας και εντεύθεν, με τη συνενοχή – συμμετοχή, όπως πάντα, βασιλιάδων και φυλάρχων). Eπίσης, δεν μιλάμε για το γεγονός ότι η δουλεία δεν καταργήθηκε αυθόρμητα σε καμία ισλαμική χώρα και ότι σε κάποιες από αυτές η δουλεία ισχύει ακόμη και σήμερα.

Δεν θέλω να πω με κανέναν τρόπο ότι όλα αυτά απαλείφουν τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Δυτικοί. Λέω μόνον ότι η ιδιαιτερότητα του δυτικού πολιτισμού έγκειται ακριβώς στην ικανότητά του της αυτοαμφισβήτησης και της αυτοκριτικής. Στην ιστορία της Δύσης, όπως και σε όλες τις άλλες ιστορίες, υπάρχουν θηριωδίες και φρικαλεότητες.

Aλλά όμως μόνον η Δύση δημιούργησε την ικανότητα για εσωτερική αμφισβήτηση ­αμφισβήτηση των ίδιων των θεσμών και των ιδεών της εν ονόματι της λογικής συζήτησης μεταξύ των ανθρώπων, η οποία παραμένει ανοιχτή στο διηνεκές και δεν αναγνωρίζει έσχατο δόγμα.

Τα είπε όλα και καλά ο Κορνήλιος.Τί να προσθέσει άλλο κανείς;

2. Πρόταση «βόμβα»: Εισαγωγή χωρίς εξετάσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

Εισαγωγή σε κάποια τμήματα πανεπιστημίων χωρίς εξετάσεις είναι μία από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στην εισήγηση του προέδρου της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, Αντώνη Λιάκου.

Μιλώντας στο «Κόκκινο», ο κ. Λιάκος μεταξύ άλλων είπε ότι «δεν χρειάζονται σε όλα τα τμήματα των ΑΕΙ εξετάσεις, για να εισαχθούν οι υποψήφιοι σε αυτά» και πρόσθεσε: «Σήμερα όσοι θέλουν να πάνε σε ΑΕΙ πηγαίνουν, γι’ αυτό άλλωστε η βάση εισαγωγής είναι κάτω του 10. Λίγες σχολές χρειάζονται εξετάσεις».

«Σ’ αυτές τις λίγες σχολές θα υπάρξει μια λίστα προτεραιότητας με κριτήρια, τα οποία θα διαμορφωθούν και με τη συμμετοχή των ΑΕΙ. Ολα αυτά τα κριτήρια δεν θα είναι κριτήρια που θα οδηγούν τα παιδιά στα φροντιστήρια. Δεν θα έχουν να κάνουν με την προηγούμενη γνώση. Δεν είναι απαραίτητο, αυτός που θα πάει να σπουδάσει Ιατρική, να έχει τελειώσει πρακτικής Κατεύθυνσης Γυμνάσιο και Λύκειο, ούτε αυτός που θα πάει Φιλοσοφική ή στο Ιστορικό τμήμα να έχει τελειώσει Κλασικό τμήμα Σπουδών».

Αναφερόμενος στο Λύκειο, υπογράμμισε: «Το Λύκειο πρέπει να είναι ένα σχολείο που θα έχει τρεις βασικές και μεγάλες σφαίρες: την ανθρωπιστική παιδεία, τη φιλοσοφία και την πολιτική, τη μελέτη της επιστήμης, του περιβάλλοντος και του σώματος, την τέχνη και τον πολιτισμό».

Ακούγεται όχι απλά καλό, αλλά…τέλειο.Τολμήστε. Χρόνιο αίτημα και λογικό. Αυτές οι εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ είναι παρωδία! Κι αν σκοπός των εξετάσεων είναι να μπαίνουν οι “καλύτεροι”, τότε το σίγουρο είναι πως με αυτές τις εξετάσεις, μπαίνουν μόνο οι “παπαγάλοι”.

Πολλά χρόνια στην εκπαίδευση, το έχουμε διαπιστώσει επανειλημμένα. Και μελετήσει σε βάθος το συγκεκριμένο ζήτημα. Πολλές φορές το θίξαμε  και στις σελίδες  του Homo-Naturalis. gr

3. Τρέλα στη Ρωσία εναντίον των Τούρκων -Αντίποινα σε πολίτες και τουρίστες

Οι σοβαρές συνέπειες με τις οποίες απείλησε ο Πούτιν την Τουρκία φαίνεται πως χτύπησαν πρώτα τους Τούρκους που ζουν ή πρέπει να επισκεφθούν τη Ρωσία.

Δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι βλέπουν να έχει αλλάξει δραματικά η ζωής τους στη Ρωσία, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ακόμα και για τη ζωή τους. Μάλιστα υποστηρίζουν πως η κατάσταση που θα βιώνουν αυτοί θα είναι όλο και πιο δύσκολη όσο συνεχίζεται ο ψυχρός πόλεμος και το διπλωματικό παιχνίδι ανάμεσα σε Πούτιν και Ερντογάν.

«Υπό κράτηση 16 ώρες μέχρι να με απελάσουν»
Ενδεικτικές είναι και οι μαρτυρίες που καταγράφει ο Guardian. H Vildan Seçkiner επισκεπτόταν για πρώτη φορά τη Ρωσία και περίμενε να θαυμάσει από κοντά τα αξιοθέατα της Αγίας Πετρούπολης. Τελικά η 32χρονη συνελήφθη στο αεροδρόμιο Sheremetyevo της Μόσχας. Την είχαν υπό κράτηση για 16 ώρες, την απείλησαν (όπως υποστηρίζει) και στην συνέχεια την απέλυσαν. Το έγκλημά της όπως αναφέρει ήταν η τουρκική υπηκοότητα.

Το ταξίδι τελείωσε στον έλεγχο των διαβατηρίων, επειδή είμαι από την Τουρκία
Η Seçkiner είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια που ζει στη Ρουμανία, είχε προγραμματίσει να δώσει μία διάλεξη σε μια μικρή ομάδα φοιτητών κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στη Ρωσία. Τελικά χρειάστηκε να την ακυρώσει, αφού το ταξίδι της τελείωσε στον έλεγχο των διαβατηρίων. Από την αστυνομία της είπαν πως μπορούν να της επιτρέψουν την είσοδο στη χώρα, αφού δεν είχε κάνει κράτηση σε κάποιο ξενοδοχείο, ωστόσο της έκαναν σαφές πως ο πραγματικός λόγος της απαγόρευσης εισόδου ήταν το τουρκικό διαβατήριό της .

Παρουσιάζουν την Τουρκία να επιθυμεί την ανοικοδόμηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και γι αυτό θέλει να προσαρτήσει την Κριμαία!

Αφηναν πίσω δουλειές, συζύγους, φιλενάδες 
«Όταν με πήγαν στην αίθουσα των transit, είδα και άλλους Τούρκους πολίτες που περίμεναν να απελαθούν από τη Ρωσία. Κάποιοι από αυτούς ήταν εξαντλημένοι, αφού είχαν συμπληρώσει 48 ώρες αναμονής. Κάποιοι από αυτούς εργάζονταν στη Μόσχα και όπως μου είπαν έχουν αφήσει αρκετά προσωπικά αντικείμενα, τα οποία δεν γνώριζαν πότε και αν θα τα έπαιρναν πίσω. Αλλοι επισκέπτονται τις Ρωσίδες συζύγους ή φιλενάδες τους, αλλά τους σταμάτησε η αστυνομία στο αεροδρόμια» αναφέρει η Seçkiner στον Guardian.

Το παραλήρημα από μερίδα των ρωσικών ΜΜΕ
Και ενώ ο διπλωματικός πόλεμος συνεχίζεται, χιλιάδες Τούρκοι που ζουν στη Ρωσία φοβούνται πως πλέον η ζωή τους έχει αλλάξει για πάντα. Ενδεικτικό είναι πως συγκεντρώθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα περισσότερες από 2.000 online υπογραφές από Ρωσίδες που είναι παντρεμένες με Τούρκους ζητώντας από τα ρωσικά ΜΜΕ να σταματήσουν την προπαγάνδα εθνικού μίσους κατά των Τούρκων. Ενδεικτικό είναι πως η ρωσική τηλεόραση ζει το δικό της παραλήρημα αφού προβάλλονται εκπομπές που παρουσιάζουν την Τουρκία να επιθυμεί την ανοικοδόμηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και γι αυτό το λόγο θέλει να προσαρτήσει την Κριμαία!
Την ίδια ώρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφορούν σελίδες που απευθύνουν έκκληση στις υπηρεσίες μετανάστευσης να επιτρέψουν στους Τούρκους πολίτες να παραμείνουν στη χώρα και να συνεχίσουν να εργάζονται.

Τέλος οι νέες άδειες εργασίας
Στην περιοχή της Δημοκρατίας του Ταταρστάν, οι πολίτες είναι τουρκικής καταγωγής. Γι αυτό και πολλές τουρκικές εταιρείες έχουν επενδύσει στην περιοχή περισσότερα από 1,5 δισ. δολάρια. Αν και τα μέτρα έχουν ληφθεί από το Κρεμλίνο δεν δεν εμποδίζουν τουρκικές εταιρείες να λειτουργούν στην περιοχή, ωστόσο δεν αναμένεται να εκδοθούν άλλες άδειες εργασίας για Τούρκους πολίτες που δεν βρίσκονται ήδη στη χώρα.

Το «χτύπημα» μέσω τουρισμού
Η Μόσχα, όπως εξάλλου είχε προαναγγείλει μετά την κατάρριψη του Su-24 ο Βλάντιμιρ Πούτιν, προχώρησε σε οικονομικές κυρώσεις απέναντι στην Τουρκία και μέσα σε αυτές περιλαμβάνονται και οι ακυρώσεις όλων των πτήσεων τσάρτερ από την Τουρκία στη Ρωσία. Ωστόσο το μεγαλύτερο πλήγμα το έχει δεχθεί η τουρκική κοινότητα της Ρωσίας.

Εξαντλητικοί έλεγχοι και γραφειοκρατία 
Ο Orhan Gazigil, εκπρόσωπος της τουρκικής πρεσβείας στη Μόσχα, υποστήριξε πως είχε γίνει δέκτης παραπόνων από Τούρκους πολίτες, οι οποίοι του διαμαρτύρονταν για συνεχείς και εξαντλητικούς ελέγχους σε επίσημα έγγραφα (πχ διαβατήρια), αλλά και για πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν από τη στιγμή που ξέσπασε ο ψυχρός πόλεμος ανάμεσα στις δύο χώρες.

Υπενθυμίζεται πως η πρεσβεία έγινε στόχος και άγνωστη πέταξαν αυγά, μπογιές και πέτρες στην πρόσοψη του κτιρίου την περασμένη εβδομάδα. Υπάρχουν περίπου 80.000 Τούρκοι πολίτες που ζουν σήμερα στη Ρωσία, αναφέρει ο Gazigil. Φυσικά τεράστια προβλήματα αντιμετωπίζουν πλέον πολλοί Τούρκοι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία, ο οποίοι όμως για ευνόητους λόγους δεν θέλουν να μιλήσουν και κρατούν την ανωνυμία τους.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντιμίτρι Μεντβέντεφ περιέγραψε τα οικονομικά αντίποινα κατά της Τουρκίας ως το «πρώτο βήμα». Οι εισαγωγές φρούτων και λαχανικών από την Τουρκία απαγορεύτηκαν, τα κοινά «ενεργειακά»προγράμματα καθώς και πολλά κατασκευαστικά έργα «πάγωσαν». Ομως το πιο οδυνηρό για την τουρκική οικονομία θα είναι η απαγόρευση πτήσεων τσάρτερ, ενώ την ίδια ώρα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών καλεί τους Ρώσους πολίτες να μην επισκεφθούν την Τουρκία. Υπενθυμίζεται πως μόνο την περασμένη χρονιά περίπου 4,4 εκατομμύρια Ρώσοι επισκέφθηκαν την Τουρκία.

Γολγοθάς και για τους φοιτητές
Την Τρίτη, ο Ρώσος υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι θα καλέσει όλους τους Ρώσους φοιτητές που σπουδάζουν σε τουρκικά πανεπιστήμια μέσω προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών να επιστρέψουν πίσω. Βέβαια το υπουργείο δήλωσε ότι δεν θα υπάρξουν κυρώσεις κατά των Τούρκων φοιτητών που βρίσκονται στη Ρωσία. Ωστόσο ήδη υπάρχουν αναφορές για «προβλήματα» και ο φόβος έχει εγκατασταθεί στην τουρκική φοιτητική κοινότητα.

Στην πόλη Saratov, η αστυνομία πραγματοποίηση επιχείρηση σε φοιτητική εστία το περασμένο Σάββατο. Εγιναν έρευνες με ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά στα δωμάτια περίπου 20 φοιτητών, η επιλογή των οποίων είχε γίνει βάσει εθνικοτήτων. Μάλιστα έγινα καταγγελίες, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης, πως οι φοιτητές ρωτήθηκαν αν έχουν κάνει χρήση ναρκωτικών, ελέγχθηκαν τα έγγραφα τους και στη συνέχεια τους ζητήθηκε από τις Αρχές να υπογράψουν σε λευκά χαρτιά. Στο Voronezh πάντως Τούρκοι ζητήθηκε σε φοιτητές από την Τουρκία να υπογράψουν έγγραφα πως εθελοντικά εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.

Ο φόβος έχει εγκατασταθεί στην τουρκική φοιτητική κοινότητα

Σε ένα γκρουπ στο Facebook για Τούρκους φοιτητές που σπουδάζουν στη Ρωσία είχαν αναρτηθεί συμβουλές όπως να μην πηγαίνουν σε νυχτερινά κέντρα ή κινηματογράφους. Μάλιστα τους προέτρεπε όταν
Από την πλευρά της η ένωση Τούρκων φοιτητών εξέδωσε ανακοίνωση με συμβουλές για το πως θα πρέπει να αντιδράσουν οι φοιτητές σε περίπτωση ελέγχου από τη ρωσική αστυνομία.

«Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, αλλά και να δείχνουμε σεβασμό κατά τη διάρκεια ελέγχων από τους αστυνομικούς. Θα πρέπει να τους δείξουμε τι εστί τουρκική φιλοξενία. Ας υποδεχθούμε τους αστυνομικούς με ένα χαμόγελο και να τους προσφέρουμε, αν αυτό είναι δυνατό, ένα φλιτζάνι τούρκικο τσάι».

Καμία διάθεση από Ερντογάν και Πούτιν για επαναπροσέγγιση
Παρά το γεγονός πως και οι δύο πλευρές έχουν δηλώσει ότι δεν θέλουν να κλιμακώσουν περαιτέρω την κατάσταση, ωστόσο οι Πούτιν και Ερντογάν δεν δείχνουν να έχουν καμία διάθεση για επαναπροσέγγιση.
Από τη μία ο Ερντογάν προσπάθησε να μιλήσει με τον Πούτιν τηλεφωνικώς μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού, αλλά ο Ρώσος πρόεδρος δεν απάντησε ποτέ. Επίσης ο Τούρκος ηγέτης ζήτησε από τον Πούτιν να συναντηθούν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι, αλλά εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπές «όχι».
Από την πλευρά του ο Πούτιν ξεκαθάρισε πως θα μιλήσω με τον Ερντογάν μόνο όταν αυτός είναι έτοιμος να ζητήσει συγγνώμη, κάτι που ο Τούρκος πρόεδρος αρνήθηκε να κάνει. Στη συνέχεια ο Πούτιν κατηγόρησε την Τουρκία για συνδιαλλαγές (πετρέλαιο) με το Ισλαμικό Κράτος. Μάλιστα προχώρησε ένα βήμα παρακάτω υποστηρίζοντας πως η Ρωσία έχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η Τουρκία κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό προκειμένου να προστατέψει τους διαδρόμους του παράνομου εμπορίου του πετρελαίου. Ο Ερντογάν όμως σήκωσε το γάντι και δήλωσε ότι θα παραιτηθεί εάν η Ρωσία δώσει αποδείξεις για τα όσα καταγγέλλει.

Σφόδρα εθνικιστές στην πλειοψηφία τους οι Ρώσοι.  Και φανατικοί.  Ορθοδοξάρες.

Δεν είναι, επομένως, καθόλου περίεργη και ανεξήγητη η συμπεριφορά τους απέναντι  στον τούρκικο λαό και ειδικά στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται μέσα στη χώρα .  Μια τρέλα είναι όλα όσα κάνουν για αντίποινα οι Ρώσοι, αν σκεφτεί κανείς πως ανάμεσα σ΄αυτούς που καταδιώκουν και ταλαιπωρούν οι αρχές στη Ρωσία, είναι πολλοί αντιφρονούντες και αντίπαλοι του Ερντογάν.

Η γενίκευση, το “συλλήβδην”, η συλλογική ευθύνη είναι φασισμός.  Ξεκινάει η εξουσία μιας χώρας πόλεμο εναντίον μιας άλλης και οι αντίπαλοι απαντούν βομβαρδίζοντας τον κόσμο, τον απλό, αθώο πολίτη που μπορεί να διαφωνεί κιόλας με τις επιλογές της εξουσίας.

Αυτή είναι μια παράνοια και  δεν είναι πρόσφατη.Γι΄αυτό η εξουσία  είναι παράλογη, ανήθικη και ο τρόπος άσκησης εμπερικλείει αντίφαση με τη  Φύση, τους νόμους της αλλά και τις κατακτήσεις του ανθρώπινου πολιτισμού.

Δε θα μπορέσει ποτέ το κράτος και οι μηχανισμοί του να απαλλαγούν από αυτά τα βαρίδια. Κράτος, εξουσία δίκαιη και σωστή δεν υπάρχει.Ούτε υπήρξε στο διάβα των αιώνων.

Μένει να δοκιμάσουμε τη δικαιοσύνη και τη λογική των “μηχανών”. Οι άνθρωποι απέτυχαν παταγωδώς να διαφυλάξουν τους εαυτούς τους και τον πλανήτη τους από τις συνεχείς τραγωδίες, απότοκα τις αφροσύνης τους.

 

4. Ολο το ελληνικό θέατρο στην κηδεία του Μηνά Χατζησάββα -Στο εξωτερικό η σορός του για αποτέφρωση

Από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών τελέστηκε σήμερα η κηδεία του αγαπημένου ηθοποιού Μηνά Χατζησάββα, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών, από εγκεφαλικό.

Η κηδεία του ηθοποιού είναι πολιτική, ενώ, όπως ήταν και η επιθυμία του ίδιου, η σορός του θα μεταφερθεί στο εξωτερικό για να αποτεφρωθεί. Η οικογένειά του δεν επιθυμεί στεφάνια και μάλιστα έκαναν γνωστό ότι αν κάποιος θέλει, μπορεί αντί στεφάνου να δώσει τα χρήματα για τους πρόσφυγες.

Τί θα γίνει με αυτό το πολύ σπουδαίο θέμα της αποτέφρωσης των νεκρών; Εμείς, που δε θέλουμε, όταν “αναχωρήσουμε”, να μας θάψουν χριστιανικά, για να…αναστηθούν τα πτώματά μας (ακόμα και ως…”χούφτα χώμα” ή ούτε καν αυτή), γιατί ταλαιπωρούν τους δικούς μας και τους ξοδεύουν; 10 χιλιάρικα ,λέει, κοστίζει η αποτέφρωση, για να πας το νεκρό σου στην κοντινή Βουλγαρία. Εγώ δεν τα έχω αυτά τα λεφτά. Ο ηθοποιός παραπάνω τα είχε και τον πήγαν να τον κάνουν στάχτη στη γείτονα. Γιατί εμένα, του μη ευνοημένου πολίτη, μου αρνιέται η ΄πολιτεία το αναφαίρετο δικαίωμά μου να κάνω το πτώμα μου ό,τι θέλω;

Τουλάχιστον, όσοι είμαστε “δωρητές σώματος”, γιατί δε μας κάνουν αυτοί που θα  αφαιρέσουν τα όργανά μας και τη διευκόλυνση να μας καίνε “αδιάβαστους”; Μια μικρή ένδειξη σεβασμού και αναγνώρισης στους δωρητές οργάνων. Θα αυξανόταν έτσι και η συμμετοχή των Ελλήνων σ΄αυτή την πραγματικά “θεάρεστη” πράξη της προσφοράς των οργάνων ενός νεκρού, για να σωθεί ένας πάσχων συνάνθρωπος. Γιατί να πηγαίνουν τζάμπα  και μάλιστα  στο  χώμα; (“Τούτ΄τη γης που την πατούμε/όλοι μέσα θε να μπούμε”, τελικά;)