1. ΑΠΕΙΛΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ
Πρωτοφανείς απειλές από σύμβουλο Ερντογάν: «Θα σπάσουμε τα πόδια σε όποιον Ελληνα ανέβει στα Ιμια»
Απειλές ακόμα και κατά του Έλληνα πρωθυπουργού εξαπέλυσε σύμβουλος του Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Γιγκίτ Μπουλούτ εκτόξευσε αδιανόητες απειλες σε τηλεοπτική εκπομπή. Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στα Ίμια, είπε πως η Τουρκία θα σπάσει τα χέρια και τα πόδια σε όποιον Ελληνα πρωθυπουργό, υπουργό και αξιωματούχο πατήσει στα Ιμια.
«Η Αθήνα θα νιώσει την οργή της Τουρκίας, χειρότερη από αυτή στην Αφρίν. Θα σπάσουμε τα χέρια και τα πόδια αξιωματούχων, του πρωθυπουργού ή όποιου υπουργού τολμήσει να ανέβει στα Ίμια στο Αιγαίο», είπε, μεταξύ άλλων, σε έξαλλη κατάσταση ο σύμβουλος του Ερντογάν
“Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις…” ! Αναλύσαμε προχτές εδώ τα στημένα παιχνίδια στο Αιγαίο στο θέμα μας με τίτλο
ΣΤΗΜΕΝΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΘΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.
Ο Ερντογάν, δε είναι μόνο ανεγκέφαλος , ανιστόρητος και θαρσύς. Και φυσικά δικτάτορας. ΄Ανοιξε ένα σωρό μέτωπα στο εσωτερικό και το εξωτερικό και τώρα πάει να καλύψει την αφροσύνη της επίθεσης στη Β. Συρία με στημένα κόλπα στο Αιγαίο. Σαν να μπορούσε ποτέ να αλλάξει το εδαφικό στάτους Ελλάδας ή Τουρκίας με …αερομαχίες!
Πόλεμος ανάμεσα στις δύο χώρες ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα υπάρξει. ΄Οσο, τουλάχιστον, οι δυο χώρες βρίσκονται στο ΝΑΤΟ και η Ελλάδα στην Ε.Ε. Να, γιατί είναι απείρως πιο σημαντική για τη χώρα μας η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε από την παραμονή της εκτός.
“Θα φάει τα μούτρα” του ο …Σουλτάνος. ΄Οπως είπαμε, “τρίβουν τα χέρια” τους στο ΝΑΤΟ να συμβεί “ατύχημα” .Αυτό, ακριβώς, που θα σημάνει και το τέλος παραφροσύνης και δυναστείας Ερντογάν.
Υπάρχει μια πιθανότητα να μη συμβούν όλα αυτά. Αν ο Τούρκος πρόεδρος συνετιστεί , αποσύρει το στρατό από τη Β. Συρία και σταματήσει τα επικίνδυνα παιχνίδια στο Αιγαίο. Αυτό, βέβαια, σημαίνει στροφή 180 μοιρών και υπακοή στο ΝΑΤΟ. Σε καμιά περίπτωση δεν αφήνουν το “λουκούμι” που λέγεται Τουρκία, εκτός επιρροής τους οι Αμερικανοί. Αστεία πράγματα.
Ο Ερντογάν ας διαβάσει πραγματική, σύγχρονη ιστορία της χώρας του. Και θα αντιληφθεί εκείνα που ως τώρα δεν κατάφερε να συνειδητοποιήσει και να αφομοιώσει. Και το συμπέρασμα είναι πως δεν τα βάζεις με την Αμερική, όταν συμβαίνει να είσαι εξουσία σε μια χώρα, που το ΝΑΤΟ τη χρειάζεται σαν…τρελό. Αλλιώς…σε τρώει το μαύρο σκοτάδι!
2.ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Θεολόγοι κατά Γαβρόγλου: Μεθοδεύει την αποορθοδοξοποίηση των παιδιών στα σχολεία
΄Ακου λέξη …αποορθοδοξοποίηση! Πέρα από νεολογισμός- βαρβαρισμός (και φυσικά χωρίς αρμονία ήχου), είναι και παραδοχή πως το ελληνικό κράτος, δεν είναι όπως διατείνονται επίσημα οι φορείς του δημοκρατία, αλλά θεοκρατικό καθεστώς. Μόνο στο Ιράν, ας πούμε θα μπορούσε κάποιος να μιλάει για …αποϊσλαμοποίηση των παιδιών.
Θα μείνει στην Ιστορία ο Γαβρόγλου, αν τα βάλει με το ιερατείο και το ξεδοντιάσει. Τόλμη χρειάζεται και λογική. Δεν έχουν κότσια να κάνουν κάτι ανατρεπτικό οι τέτοιου είδους φονταμενταλιστές. Γαυγίζουν μόνο.
Οι Συριζαίοι δεν έχουν να πάρουν ψήφους εκκλησιστικούς. Τους σαρώνει μονοκούκι ο Μιχαλολιάκος, ο Καμμένος και ο Μητσοτάκης. Επομένως, “από πίτα που δεν τρώς τι σε μέλλει κι αν καεί;”.
3. Πώς ο Παπαδημούλης «κάρφωσε» στην Ευρώπη τους πολιτικούς που πήγαν στο συλλαλητήριο -Τι καταγγέλλει ο Γιώργος Κύρτσος
Με ένα ανεπίσημο, τρισέλιδο ενημερωτικό σημείωμα, το οποίο συνέταξε το τμήμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και απεστάλη σε όλους τους ευρωβουλευτές, εκ μέρους του Δημήτρη Παπαδημούλη, «καρφώθηκαν» οι πολιτικοί που πήγαν στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ως «ακροδεξιοί, εθνικιστές, φανατικοί και θρησκόληπτοι».
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης και το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν στο εν λόγω έγγραφο ότι στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης συμμετείχαν 90.000 πολίτες, όπως είπε η αστυνομία, και όχι 500.000 όπως υποστήριζαν οι διοργανωτές του μαζικού συλλαλητηρίου.
1. “…ακροδεξιοί, εθνικιστές, φανατικοί και θρησκόληπτοι». Αυτή είναι η δεξαμενή ψήφων του Μητσοτάκη. Αν τους μοιραστεί με το Μιχαλολιάκο στις επόμνες εκλογές, ούτε να το σκέφτεται για αυτοδυναμία.
Εκτός αν ο Πάνος Καμμένος έχει (που έχει) ημερομηνία λήξης στη συγκυβέρνηση με τους Συριζαίους και επιστρέψει στη…μήτρα του. Το πιθανότερο σενάριο. ΄Ετσι μόνο θα σπάσει και η ομερτά Καραμανλή-Τσίπρα και πιθανότατα θα καθίσει ο πρώτος σε σκαμνί ειδικού δικαστηρίου.
Και μόνο έτσι έχουν ελπίδες οι Συριζιανοί να ξαναμπούν με απαιτήσεις στο εκλογικό παιχνίδι. Να πουν την αλήθεια. Ποιος είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος της χρεοκοπίας της χώρας. Και να απαιτήσουν την τιμωρια του. Αυτό, ακριβώς, που δεν έκαναν τόσα χρόνια. Αλλιώς θα καταποντιστούν εκλογικά.
2. Στη Θεσσαλονίκη οι…(συν) λαλήσαντες δεν ήταν πάνω από 50χιλιάδες. Καλό είναι να ενημερώνεται ο Παπαδημούλης από τον ξένο τύπο και όχι (κυρίως) απο τον ελληνικό. Ευρωβουλευτής είναι.
4.ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ Η ΔΙΑΙΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ…ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Μια ανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην ορθοστασία ένας άνθρωπος καίει 0,15 χιλιοθερμίδες (kcal) ανά λεπτό περισσότερες από ό,τι στο καθισιό του.
Ετσι, αν ένας άνθρωπος 65 κιλών στέκεται όρθιος συνολικά επί ένα εξάωρο καθημερινά, αντί να κάθεται, θα «καίει» 54 έξτρα χιλιοθερμίδες τη μέρα. Εφόσον η ποσότητά της τροφής του παραμείνει σταθερή, αυτό «μεταφράζεται» σε απώλεια 2,5 κιλών ετησίως ή δέκα κιλών μέσα σε μια τετραετία.
«Στην ορθοστασία δεν καίει κανείς μόνο περισσότερες θερμίδες, αλλά μειώνεται η πιθανότητα εμφραγμάτων, εγκεφαλικών και διαβήτη, συνεπώς τα οφέλη της ορθοστασίας πάνε πέρα από τον έλεγχο του βάρους» δήλωσε ο Λόπεθ-Χιμένεθ.
Το «κλειδί», τόνισε, είναι να αντικαταστήσει κανείς τις ώρες του καθισιού με ώρες ορθοστασίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το δυνητικό όφελος από την μετατροπή του καθισιού σε ορθοστασία φαίνεται να είναι μεγαλύτερο για τους άνδρες, οι οποίοι καίνε περίπου διπλάσιες έξτρα θερμίδες σε σχέση με τις γυναίκες.
Ε, ναι, λογικό ακούγεται. Δοθέντος πως ο άνθρωπος έκανε αιώνες να σταθεί από τα τέσσερα στα δύο. Σήμερα, με το επικίνδυνο και πολύωρο καθισιό, οι περισσότεροι ξαναγυρίζουν στη στάση των παλαιών προγόνων τους. Καιρός οι παχύσαρκοι ,εκτός από …φυλακήν τω στόματί τους, να στέκονται και όρθιοι . Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
5. Εντμόν Αμπού -Ο Γάλλος που μισήθηκε γιατί ειρωνεύτηκε Ελληνες, κλέφτες και αρματολούς
Ο Εντμόν Αμπού (Edmond About) ήταν Γάλλος συγγραφέας και δημοσιογράφος. Το 1852 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ως υπότροφος της Γαλλικής Σχολής, με τη συντροφιά του αρχιτέκτονα Charles Garnier και του ζωγράφου Paul-Alfred de Curzon.
Κατά τη διάρκεια της 2ετούς παραμονής του περιόδευσε όλη τη χώρα και, επιστρέφοντας στο Παρίσι, δημοσίευσε το βιβλίο του «Η Eλλάδα του Όθωνα». Έναν χρόνο αργότερα δημοσίευσε το μυθιστόρημα «Ο Βασιλιάς των Ορέων», έργο που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα. Σχεδόν την ίδια περίοδο, άρχισε να δημοσιογραφεί στην εφημερίδα Le Figaro. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας «19ος αιώνας».
Προερχόμενος από τη Γαλλία που ζούσε τα πλούσια χρόνια της Β΄ Γαλλικής Αυτοκρατορίας υπό τον Ναπολέοντα Γ΄ (ο Αμπού ήταν φιλομοναρχικός και εναντίον του κλήρου), περιόδευσε στη φτωχή Αθήνα του Οθωνα που ήταν ακόμη ένα χωριό, γύρω από την Ομόνοια και το Σύνταγμα.
Για τα ευρωπαϊκά μέτρα, η ζωή στην Ελλάδα ήταν εντελώς πρωτόγονη αλλά σαφώς γοητευτική και εξωτική, πασπαλισμένη με τη γεύση της αρχαιότητας. Από όλη την Ευρώπη διανοούμενοι και περιηγητές συνέρρεαν στην απελευθερωμένη μικρή χώρα της Μεσογείου και ο φιλελληνισμός βρισκόταν στο αποκορύφωμά του.
Το πορτρέτο της Αθήνας και της Ελλάδας στην εποχή του Οθωνα, όπως το δίνει ο Αμπού, είναι πολύτιμο, γιατί με το μάτι του οξυδερκούς δημοσιογράφου που είχε (ταξίδεψε και στην Αίγυπτο το 1867, ενώ συμμετείχε και στο πρώτο ταξίδι του Orient Express το 1883), απέρριψε τις υπερβολές των φιλελληνιστών που ήταν της μόδας εκείνη την εποχή.
Το βιβλίο του «Η Ελλάδα του Οθωνα» (1854) έγινε μεγάλη επιτυχία στην εποχή του: είναι από τους λίγους περιηγητές που επιμένει πως δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στον ελληνικό μύθο της αρχαιότητας και στην πραγματικότητα της σύγχρονης Ελλάδας.
Στο βιβλίο του «Ο βασιλιάς των Ορέων» διακωμωδεί, με μοναδικό τρόπο, τον ρομαντικό μύθο του Ελληνα παλικαριού, του πολεμιστή-ληστή, ήρωα της ελληνικής επανάστασης. Ωστόσο, ο Εντμόν Αμπού δεν αποδομεί μόνο τον μύθο της Ελλάδας: και στο βιβλίο του «Ο Φελάχος» ειρωνεύεται τον αιγύπτιο χωρικό, ενώ στο βιβλίο του «Από το Ποντουάζ ως την Κωνσταντινούπολη» παρωδεί το διάσημο βιβλίο του συγχρόνου του Σατωμπριάν «Οδοιπορικόν εκ Παρισίων εις Ιεροσόλυμα», όπου εκφράζει την αρχαιολατρεία του και τη συμπάθειά του για τους συγχρόνους του Έλληνες.
Ο Αμπού γράφει τα αντίθετα: Στον «Βασιλέα των ορέων» η άποψή του για την Ελλάδα ντύνεται σε ένα λογοτέχνημα: Ένας λήσταρχος ονόματι Χατζησταύρος περιφέρεται θρασύτατα στην Αττική, σκοτώνει, απάγει, ληστεύει με την ανοχή και τη συνεργασία των διωκτικών αρχών, κι όταν αισθάνεται ότι τα χρόνια πέρασαν, αποσύρεται σε «μια μικρή έπαυλη στις όχθες του Ιλισού…και κινείται δραστήρια ν’ αναλάβη το υπουργείο Δικαιοσύνης».
Το βιβλίο του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα, γιατί αποδομούσε με καυστικότατο τρόπο τους κλέφτες και αρματωλούς: Ενας νεαρός γερμανός βοτανολόγος, ο Hermann Schultz, μόλις αποφοιτά από το πανεπιστήμιο, στέλνεται στην Ελλάδα από το Muséum de Paris για να μελετήσει την χλωρίδα. Αναζητώντας σπάνια φυτά, συναντά δύο Αγλλίδες, μητέρα και κόρη, στο δρόμο που οδηγεί στον Παρνασσό. Οι τρεις τους απάγονται από μια ομάδα κλεφτών, με επικεφαλής τον Χατζησταύρο, τον «βασιλιά των ορέων», διάσημο για την βιαιότητά του. Η Αγγλίδα αρνείται να πληρώσει τα λύτρα, ο βοτανολόγος ερωτεύεται την κόρη της και προσπαθεί να δραπετεύσει.
Ο Αμπού περιγράφει εξονυχιστικά τον λήσταρχο, ο οποίος έχει στήσει επιχείρηση στο βουνό και τοποθετεί τα χρήματα που κερδίζει από τα λύτρα των απαγωγών σε βρετανική τράπεζα. Ιδρύει μάλιστα και εταιρεία με μετόχους! Η διαφθορά στην εξουσία, η ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών αλλά και ο κυνισμός των κλεφτών-αρματωλών περιγράφονται με περίτεχνο αλλά ωμό τρόπο. Ο Αμπού στηλιτεύει και την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών, την ώρα που, όπως γράφει «οι μεγάλες δυνάμεις που απελευθέρωσαν την Ελλάδα προσπαθούν να ιδρύσουν ένα βασίλειο» τοποθετώντας έναν Γερμανό βασιλιά, τον Οθωνα.
Το έργο αυτό του Αμπού θεωρήθηκε εξόχως μισελληνικό και ανήκει στην κατηγορία αυτή των ιστορικών που τους έχουμε κολλήσει την ταμπέλα «Ανθέλληνες». Με το βιβλίο του «Ο Βασιλεύς των Ορέων» καταγράφηκε στην συλλογική μνήμη ως εχθρός της χώρας και του Ελληνισμού.
Βέβαια, ο μετριοπαθής αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι ο Αμπού απλώς περιέγραψε την πραγματικότητα που βρήκε στην Ελλάδα του 1854, πραγματικότητα η οποία αποτελείτο από ερείπια, φτώχεια και μεγάλες κοινωνικές αντιθέσεις. Απλώς δεν έκανε καμία προσπάθεια ωραιοποίησης – και γιατί να κάνει άλλωστε!
Τα βιβλία του Αμπού για την Ελλάδα θεωρούνται σήμερα διαχρονικά για την κριτική ματιά τους.
Στο βιβλίο του «Ελλάδα του Οθωνα» λέει, χαρακτηριστικά, οι Ελληνες «τυφλώνονται κατά τρόπο περίεργο σχετικά με τη σπουδαιότητα της Ελλάδας. Κατά τη γνώμη τους όλα τα γεγονότα της Ευρώπης έχουν για επίκεντρο και σκοπό την Ελλάδα. Αν η Αγγλία κάνει διεθνή έκθεση, ο λόγος είναι για να προβληθούν τα προϊόντα της Ελλάδας. Αν η Γαλλία κάνει επανάσταση, ο λόγος είναι για να τροφοδοτήσει τις αθηναϊκές εφημερίδες με ενδιαφέροντα άρθρα (…). Ο Σηκουάνας και ο Τάμεσης είναι υπόγειοι παραπόταμοι του Ιλισού και του Κηφισού».
Το βιβλίο του Εντμόν Αμπού επανεκδόθηκε και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Αριστέας Κομνηνέλλη, πρόλογο του Τάκη Θεοδωρόπουλου και τίτλο «Η Ελλάδα του Οθωνα».
Ειδκά αφιερωμένο το παραπάνω άρθρο στους πατριωταράδες -Ελληνάρες-Μακεδονομάχους των συλλαλητηρίων. Με την υπενθύμιση πως η πατριδοκαπηλία “ποτέ δεν πεθαίνει”