Σύψας: Πατριωτικό καθήκον ο εμβολιασμός -Πρέπει να ανοσοποιήσουμε το 70% του πληθυσμού
Η τραγωδία της Υεμένης
“Μετά τα Χριστούγεννα θα ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί στη χώρα μας, με την κυβέρνηση να επενδύει ιδιαίτερα επικοινωνιακά στην προσπάθεια να καλύψει την αποτυχία της στην διαχείριση της πανδημίας, ιδιαίτερα του δεύτερου κύματος”.
***
΄Ακου ο τύπος. Πανεπιστημιακός και γιατρός και σου μιλάει για …πατριωτικό καθήκον. ΄Ετσι τον βλέπει τον εμβολιασμό!
Κι αυτό με τη σειρά του και πίσω από τις λέξεις, σημαίνει πως στην Υεμένη ,σε άλλες φτωχές ή εμπόλεμες χώρες, χεστήκ@με , κι αν πεθαίνουν από έλλειψη ενός συνηθισμένου εμβολίου, μιας απλής ασπιρίνης ,14.000 παιδιά, κάτω των πέντε ετών. ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ! Δεν είναι πατρίδα μας η Υεμένη!
΄Αθλιε, γιατρέ, σφογγοκωλάριε του Κούλη σου. Πατρίδα μας είναι ο κόσμος όλος. Και προπαντός οι “Υεμένες”.
Οπότε βούλωσέ το καλύτερα. Κλείσου μετά τον μικρόκοσμο της “πατρίδος” σου και σε εκείνον της οικογένειας, μια και έρχονται Χριστούγεννα και η ευτυχισμένη ,χριστιανική και προπαντός ελληνική φαμίλια, πρέπει να γιορτάζει μαζί, να ανταλλάξουν τα μέλη της δώρα και ευχές για υγεία, λεφτά και πρόοδο. Εμείς να είμαστε καλά.
Και όσο για τους “άλλους” , “της γης τους κολασμένους”, απανταχού της υφηλίου, έχεις δικαιολογία. Ε, και τί να κάνουμε τώρα; ΄Ολα τα δάχτυλα δεν είναι ίσια. Ούτε ο κόσμος δίκαιος. Το λέει άλλωστε και το λαϊκό άσμα.
Πώς τα ’χεις έτσι μοιρασμέ
ντουνιά ψευτοπολιτισμέ .
Και ως λαϊκός ο στίχος, σου δίνει κιόλας άλλοθι να αποποιείσαι την ευθύνη.
Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο. Κανείς δεν είναι αμέτοχος του εγκλήματος της δολοφονίας εκατομμυρίων ανθρώπων από πείνα, δίψα, ελλείψεις εμβολίων για συνηθισμένες αρρώστιες και ιώσεις. Η αδιαφορία, ατομική και συλλογική, είναι προκλητική και ανείπωτα τραγική.
Φαντάζεται κανείς σήμερα σε μια τέτοια “Υεμένη” του κόσμου, να φύτρωνε ένας “ανθός” ,ένα “βότανο” να πολεμούσε τον Κορόνα; Αλλά να αρνιόντουσαν εκεί να μας τον στείλουν στον πολιτισμένο κόσμο να σωθούμε , για αντίποινα σε όσα τους κάναμε ως τώρα, την αδιαφορία και την ξιπασιά του καταναλωτισμού μας . Θα τους είχαμε ισοπεδώσει στο λεπτό “τους βάρβαρους κι απάνθρωπους”!
Ο πολιτισμένος κόσμος, οι δικές μας χώρες, διαθέτουν “φάρμακα” πολλά και πάμφθηνα, που θα μπορούσαν να σώσουν τα εκατομμύρια των “ζωντανών νεκρών” από μάστιγες ,όπως είναι η πείνα και οι ιώσεις. Ο κυβερνήσεις αρνούνται να το κάνουν. Τα μέλη των κοινωνιών αδιαφορούν επίσης να αναλάβουν δράση, να κινητοποιηθούν για τέτοια θύματα. Είναι μακριά και από το οπτικό και από το συναισθηματικό τους πεδίο. Οπότε, μακριά και από τη συνειδησιακή τους αντίδραση . Και έτσι διαιωνίζεται το έγκλημα.
Μακρόν και Μητσοτάκης, δεν είναι ονόματα . Ούτε Λάρι Κινγκ και Βαξεβάνης. Είναι επαγγέλματα. Δεν περιμένω από δαύτους προκοπή. Ούτε από τον κλαρινογαμπρό και το ξέκωλο. Τούτοι είναι άρρωστοι βαριά. Πολλώ μάλλον, δεν απαιτώ αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο από το Χριστιανό, το “Νοικοκύρη”, που ως γνωστό, τούτοι πρώτοι , αν υπήρχε κόλαση, θα πήγαιναν σούμπιτοι κει μέσα.
Εσύ με εξοργίζεις περισσότερο. Ο ψαγμένος , με ανθρωποκεντρικές, τάχα, ευαισθησίες που θέλεις πέντε μπυρόνια και μισή σακούλα καπνό την ημέρα να στανιάρεις. Αλλά, 20 ευρώ το μήνα να στείλεις στο Αφρικανάκι που δεν υιοθέτησες ως τώρα, “έχει καβούρια η τσέπη” σου. Στοπ οι μεγαλοστομίες σου κι εσύ.
Να επαναλάβουμε τη… δυσάρεστη είδηση πριν την απωθήσεις, γιατί σου χαλάει τη διάθεση . Να το ξαναγράψουμε μάλιστα και με κεφαλαία. ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΧΙΛΑΔΕΣ ΠΑΙΔΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, επειδή ακριβώς σε μας , κανένα παιδί δεν πεθαίνει από τέτοια αιτία και σε όμοιο περιβάλλον. Κι αν συμβεί κάποιο να φύγε έτσι, το κάνουν πρωτοσέλιδο οι φυλλάδες. ΄Αρα, πρόβλημα δεν υπάρχει, αφού δεν βιώνει τις συνέπειές του ο κόσμος που είναι μακριά από τέτοια δράματα.
Στο δικό μας “ασεβή” και απάνθρωπο κόσμο, οι κυβερνήσεις της δημαγωγίας των εκλογών και της κοινοβουλευτικής δικτατορίας (Δημοκρατία), τα Μέσα παραπληροφόρησης και οι θεσμοί , σήμερα έχουν στην κυριολεξία αφηνιάσει με την πανδημία του Κορόνα. Η τρομολαγνία, ο πανικός και η σύγχυση που ενσπείρουν είναι τα εργαλεία επιβολής και εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους (άλλο κάτι, πολύ περισσότερο η ζωή σου, δεν τους ενδιαφέρει). Αυτή είναι η δουλειά τους, το επάγγελμα τους. Να δείχνουν, τάχα, πως νοιάζονται για σένα και πως σε κανακεύουν.
Ένα χρόνο πριν σαν σήμερα, όλα ήταν καλά κι ωραία. Πλησίαζαν Χριστούγεννα πάλι, και όλα ακολουθούσαν στη σωστή ρουτίνα, αφού εμείς περνούσαμε καλά. Κι ας ήταν και τότε “μαυρισμένος” ο κόσμος από μάστιγες και πανδημίες λογής. Σε μας δεν είχαν φτάσει, άρα δεν υπήρχαν τέτοια.
Θα αντιληφθώ το φόβο σας , μην κολλήσετε κι εσείς το “χτικιό”. Θα συναισθανθώ το κορονοδράμα σας, που δεν μπορείτε (αλλά γιατί;) να αποχαιρετήσετε στις ΜΕΘ το αναχωρούντα γέροντα παππού σας, όπως με πρωτοφανή…ανθρωπιστική ευαισθησία παρουσιάζουν τα δακρύβρεχτα ρεπορτάζ των κοντυλοφόρων. Να μου απαντήσετε, όμως, πρώτα σε ΑΠΛΑ, ΛΟΓΙΚΑ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ και ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ερωτήματα.
Γιατί να συμμερίζομαι περισσότερο το δικό σας ,απειροελάχιστο πόνο, μπροστά στο δράμα άλλων συνανθρώπων μου, που κρατάει χρόνια ; ΄Οσων γονιών θρηνούν πάνω από τα πεντάχρονα παιδιά τους, που ξεψύχησαν μέσα σε φρίκη, γιατί δεν είχαν να τους κάνουν το απλό , του τυφοειδούς πυρετού εμβόλιο; Αυτό που για σένα, τον τόσο ευαίσθητο σήμερα στο δράμα της πανδημίας, στοιχίζει, όσο η μάσκα μιας χρήσης για να προφυλαχτείς από τούτη.
Η πανδημία ήρθε και θα φύγει. Με εμβόλια και με ανοσία. Και είναι ανοησία να δίνει κανείς προσοχή σε “ψεκασμένους” και συνωμοσιολόγους τύπου Τράγκα (εισαγγελέας δεν υπάρχει για το μέγα αυτό λαμόγιο , πατριωταρά και παραληρούντα συνεχώς με τέτοια;)
Η “πανδημία” της πείνας, της δίψας, της έλλειψης απλών εμβολίων για τα παιδιά και τους ενήλικες του τρίτου κόσμου, θα παραμείνει εκεί. Ελπίδα από τον κόσμο, που έχει επάγγελμα την πολιτική, τη θρησκεία και τη δημοσιογραφία, δεν υπάρχει.
Ελπίδα και γι΄αυτούς δίνει ΜΟΝΟ η αλλαγή. Αν πέσουν ,αν συντρίψουμε τους επαγγελματίες και και στη θέση τους αφήσουμε τους… ερασιτέχνες να σκεφτούν και να δράσουν και “για της γης τους κολασμένους”.
Μην κάνετε άλλες ευχές για τα Χριστούγεννα. Ούτε καν για τον Covid–19 που, όπως είπαμε, δε θα κάνουμε μαζί του γιορτές του χρόνου.
Κάντε μονάχα μια ευχή. Να φύγουν τούτοι οι φονιάδες. ΄Οσοι σκοτώνουν εκατομμύρια αθώα παιδιά για μια ασπιρίνη. . Σε όποια ονόματα κι αν ακούνε οι εγκληματίες. Και σε αυτό του αδιάφορου, του ουδέτερου, του ” τί μπορώ εγώ να κάνω, μια μονάδα μέσα σε τέτοιο σκληρό και απάνθρωπο σύστημα “!