ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΗΣ ΑΣΥΔΟΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ, ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΑΓΩΓΙΑΣ

Εθνικιστές και παπατζήδες είναι. Το γνωρίζετε. ΄Ολα για το θεαθήναι με στόχο την ψήφο του χαχόλου.

Σιγά που νοιάστηκε ο Κούλης για τα Ελγίνεια. Η Φαμίλια να κλέβει ξέρει Ελγίνεια,  όχι να τα φέρνει πίσω. Αν μπορούσε να τα εκποιήσει για ελόγου του ο Κυριάκος,  θαρρείτε πως θα δίσταζε;

Αλλιώς, αν δεν ήταν κι αυτό  τώρα ένα επικοινωνιακό παιχνίδι προς  άγραν ψήφων ,γιατί μαζί  με αυτά από τους  Εγγλέζους  δε ζητάει ο Κούλης τους  να φέρουν και τα άλλα μάρμαρα οι Γάλοι πίσω από το Λούβρο;  Τουλάχιοστον την Αφροδίτη που την  αγόρασαν από αρχαιοκάπηλο και μάλιστα αντί  πινακίου φακής;   Μόνο  τα  Ραφάλ και τις Φρεγάτες ξέρουν να μας στέλνουν με τις τιμές φαρμάκι αγορασμένα;    Σε ποιους τα λέει να  χάψουν τέτοια ο γιος του γνωστού αρχαιοκάπηλου ,πλην των άλλων, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη;

«Αυτή  η κολόνια κρατάει χρόνια»  για τα Ελγίνεια.  Κι έχουν τα  δίκια και οι δυο μεριές.  Τη δική μας ιστορική άποψη για αυτό το ζήτημα την έχουμε διατυπώσει  πριν χρόνια σε κείμενά μας. Εδώ και σε  αλλού.

 

 

Βάζουμε ένα παλιότερο, που αναδημοσιεύτηκε με σχόλια και στα Indymedia.  ΄Ηταν απάντηση σε ένα άρθρο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ  της δημοσιογράφου Μαίρης Αδαμοπούλου, η οποία εκείνη την εποχή μας επιτέθηκε από τις στήλη της με σφοδρότητα και με προσβλητική αναφορά  στην ιδιότητα του διδάκτορα της Ιστορίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ ,εκείνη ως…δημοσιογράφος γνωρίζει καλύτερη Ιστορία, ακόμα και από τους ιστορικούς.

 

 

“ΜΑΡΜΑΡΑ” ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ , ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

 

Indymedia,

 

Να τελειώνουμε, λοιπόν, με αυτό το εθνικιστικό ντελίριο της κλοπής, των μαρμάρων, γιατί και ως λαό και ως συντεταγμένη πολιτεία, όχι μόνο δε μας τιμά, αλλά και μας εκθέτει ανεπανόρθωτα. Ο ΄Ελγιν δεν προέβη σε καμιά παράνομη πράξη, πολύ περισσότερο σε κλοπή. Κι αν υποστηρίζεται, και μάλιστα με επίσημη πολιτική γραμμή στην χώρα μας, αυτή η άποψη, είναι μόνο για εθνικιστική κατανάλωση. Δεν έχει καμιά ιστορική βάση και ουδείς σοβαρός ερευνητής, ΄Ελληνας ή ξένος, δέχτηκε ποτέ ή θα μπορούσε να στηρίξει μια τέτοια θέση.

ΗΟΜΟ-NATURALIS.GR  (ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ)

14-1-2015)

Ξέσπασμα Κουράκη (ΣΥΡΙΖΑ) για το βιβλίο της Γ” Λυκείου: Γράφει ότι τα Ελγίνεια «μεταφέρθηκαν» και δεν «κλάπηκαν»

 

Ο συντονιστής της επιτροπής ελέγχου του κυβερνητικού έργου παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κουράκης, σε μια ανακοίνωση του με αυστηρό ύφος, κατήγγειλε το περιεχόμενο σχολικού βιβλίου, που αναφέρει την κλοπή των γλυπτών του Παρθενώνα ως «μεταφορά».

Το επίμαχο απόσπασμα, που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Τάσου Κουράκη, ανήκει στο σχολικό βιβλίο της Ιστορίας της Τέχνης της Γ΄Λυκείου. Ανάμεσα σε όσα αναφέρει το βιβλίο, βρίσκεται και η εξής πρόταση: «Ομως με τη μεταφορά των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αγγλία από το Λόρδο Έλγιν, το 1806, για πρώτη φορά οι καλλιτέχνες των ευρωπαϊκών χωρών μπόρεσαν να δουν και να θαυμάσουν από κοντά έργα της ακμής της ελληνικής γλυπτικής»

Το ρήμα «μεταφέρθησαν» ήταν ο κύριος λόγος που οδήγησε τον Τάσο Κουράκη να συντάξει την ανακοίνωση του. Σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ένα ρήμα όπως το «εκλάπησαν» ή το «αποσπάστηκαν βιαίως» θα χαρακτήριζε ορθότερα το γεγονός.

 ***

Κάτω  τα χέρια από την Ιστορία, πανάθλιοι πολιτικάντηδες. Δεν έχετε ούτε την αρμοδιότητα και την επιστημονική εξουσιοδότηση, αλλά ούτε το πολιτικό ήθος και το κύρος να ασχολείσθε  με ιστορικά ζητήματα για τα οποία προ πολλού  η ιστορία έχει  αποφανθεί και αποφασίσει . Η υπόθεση  της αρπαγής ή της μεταφοράς των μαρμάρων του Παρθενώνα από τον ΄Ελγιν στην Αγγλία έχει λήξει ιστορικά.

 Γράφαμε γι΄αυτό το ζήτημα  στις 4/7/2009 σε μια αντιπαράθεσή μας τότε με τη  δημοσιογράφο  της ΕΡΤ και του συγκροτήματος του ΔΟΛ Μαίρη Αδαμοπούλου (ουδεμία, πέραν της συνωνυμίας, άλλη σχέση έχουσα με το γράφοντα).

 

» Η κυρία Μαίρη Αδαμοπούλου εκθέτει  στο «Βιβλιοδρόμιο» (4-5/7/09,σελ.14) τις απόψεις της για τη «βέβηλη κλοπή» των γλυπτών του Παρθενώνα από τον ΄Ελγιν, όπως λέει, σχολιάζει επικριτικά  τον τρόπο συντήρησης-προστασίας τους από τους υπεύθυνους του Βρετανικού μουσείου και μέμφεται τη σθεναρή άρνησή του να τα επιστρέψει  στο χώρο απ΄  όπου τα αφαίρεσε ο λόρδος πρόγονός τους το 1801.

Επειδή,

α. στο άρθρο (;) αυτό υπάρχουν πολλές ανακρίβειες, αλλά και ευδιάκριτο σε όλο σχεδόν το κείμενο ένα εθνικιστικό παραλήρημα της αρθρογράφου  και εν ταυτώ μια απαξιωτική αναφορά και προσβλητική κριτική σε ένα λαό με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, όπως είναι οι Εγγλέζοι και

β. οι αναγνώστες σας θα πρέπει να ακούσουν και τη διαφορετική άποψη, ειδικά των  ειδημόνων, για  να μορφώσουν σωστές ιστορικές θέσεις  επί του εν λόγω θέματος και όχι εθνικιστικές,

Σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε αυτήν την απάντηση προς την αρθρογράφο σας για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.

1.Το φιρμάνι υπογράφεται με σφραγιστόλιθο από τον Σεγκέρ Αβδουλάχ Καϊμακάμη, αναπληρωτή του Μεγάλου Βεζίρη και είναι γνήσιο, επίσημο έγγραφο της Πύλης.  Με αυτό,  ο ανώτατος κρατικός υπάλληλος και αντικαταστάτης του Σουλτάνου, όπως είπαμε, εντέλλεται στις επίσημες οθωμανικές αρχές της Αθήνας να επιτρέψουν στον πρεσβευτή ΄Ελγιν και στους εργάτες του, να κάνουν με την ενδεδειγμένη προσοχή, όποιες εργασίες θέλουν στο Ναό, ακόμα και να ανασκάψουν το λόφο, αν χρειαζόταν. Τέλος, ο εκπρόσωπος της Πύλης προστάζει να δοθεί η άδεια στον Ελγιν να πάρει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κομμάτια από τον Παρθενώνα έκρινε εκείνος πως μπορούσαν να  αποσπαστούν.

΄Αρα, είναι ψευδέστατη η επιβληθείσα πλύση εγκεφάλου στους Νεοέλληνες (με προεξάρχουσα διδασκάλισσα τη Μελίνα Μερκούρη), πως ο ΄Ελγιν έκλεψε τα μάρμαρα και τα μετέφερε στη Βρετανία   εν αγνοία των επισήμων αρχών, στη δικαιοδοσία των οποίων υπήγοντο τότε η διαφύλαξη, η συντήρηση και η «τύχη» γενικότερα των αρχαιοελληνικών μνημείων της Αττικής. Η κυρία  Αδαμοπούλου, μάλιστα, τιτλοφορεί με μεγαλογράμματα το άρθρο της «ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΒΗΛΗ ΚΛΟΠΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΗ ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΙΑ», προφανώς για να τονίσει αυτό, ακριβώς, που εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν έγινε. Την ίδια στιγμή, μάλιστα η ίδια (σε πλαίσιο) μνημονεύει το έγγραφο της Πύλης που επιτρέπει την…κλοπή και παραθέτει ένα  μέρος του , το σημείο που οι αρχές της Αττικής παίρνουν εντολή να μην παρεμποδίσουν τον ΄Ελγιν  να πάρει οποιαδήποτε κομμάτια από πέτρες ή μορφές.

Ορθά, λοιπόν, και με την… «άδεια της αστυνομίας» πήρε ο Έλγιν τα μάρμαρα. Δεν τα έκλεψε αλλά του τα παραχώρησε με έγγραφο η επίσημη αρχή της Πύλης. Τώρα, 200 χρόνια μετά, είναι αστείο να λέμε πως το έγγραφο δεν το… υπέγραψε ο Σουλτάνος και το υπέγραψε ο αντικαταστάτης του, άρα είναι άκυρο. Λες και ο Σουλτάνος είχε λόγο να αρνηθεί να  υπογράψει το συγκεκριμένο  έγγραφο, αν του το ζητούσε ο Πρέσβης.΄Ηταν τάχα περισσότερο…φιλέλληνας ο Σουλτάνος ή φιλότεχνος και θα αρνιόταν να υπογράψει ό,τι  ο εξουσιοδοτημένος αντικαταστάτης του υπέγραψε;΄Οπως συμβαίνει σε κάθε εξουσία και δημόσια υπηρεσία, ο «ηγεμών», ο προϊστάμενος εκχωρεί  αρμοδιότητες και σε άλλα πρόσωπα-υπαλλήλους και  δικαίωμα υπογραφής, ακριβώς για να υπάρχει αποκέντρωση και καταμερισμός αρμοδιοτήτων και ευθυνών. Άλλωστε, ότι όλα έγιναν νόμιμα, όσον αφορά το ζήτημα της απόσπασης και της μεταφοράς των μαρμάρων, και σύμφωνα με την ισχύουσα τότε νομιμότητα και  σε καμιά περίπτωση ο Σουλτάνος δεν εξαπατήθηκε από τον αναπληρωτή του στο έγγραφο με το οποίο χορηγούσε απόλυτη πληρεξουσιότητα στον Εγγλέζο πρέσβη της Πύλης ακόμα και να μεταφέρει  τα μάρμαρα, αποδεικνύεται και από το εξής:

Να υποθέσουμε προς στιγμήν ότι συνέβη μια τέτοια εξαπάτηση . Όταν αποκαλύφθηκε, όμως, (γιατί ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός, η αφαίρεση, δηλαδή, των γλυπτών από τον Παρθενώνα, δε θα μπορούσε να κρατηθεί μυστικό και θα είχε φτάσει αμέσως στα αυτιά του εξαπατημένου Σουλτάνου), εκείνος θα έπρεπε: α. Να τιμωρήσει αυστηρά και άμεσα το δράστη ανώτατο  υπάλληλο και αντικαταστάτη του β. Να απαιτήσει δια της διπλωματικής οδού από τους Εγγλέζους  να επιστραφούν πάραυτα τα κλαπέντα μάρμαρα στην Αθήνα, αν θεωρούσε ότι πράγματι είχε εξαπατηθεί από τον Έλγιν .

Τίποτα, όμως, δεν έγινε από όλα αυτά, που σημαίνει ότι  Σουλτάνος απ-εδέχθη, ως νόμιμη την πράξη του Εγγλέζου Πρέσβη, αφού την προέβλεπε το επίσημο έγγραφο της Πύλης.(Η υποστηριζόμενη από κάποιους ύπαρξη   στα αρχεία  του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών τουρκικού εγγράφου – διαβήματος διαμαρτυρίας του 1805 για την αρπαγή των γλυπτών και τη μεταφορά τους στην Αγγλία, δεν τεκμηριώνεται από πουθενά, αφού ποτέ δεν έχει δημοσιευτεί επίσημα).

Να τελειώνουμε, λοιπόν, με αυτό το εθνικιστικό ντελίριο της κλοπής, γιατί και ως λαό και ως συντεταγμένη πολιτεία, όχι μόνο δε μας τιμά, αλλά και μας εκθέτει ανεπανόρθωτα.

1.Ο ΄Ελγιν δεν προέβη σε καμιά παράνομη πράξη, πολύ περισσότερο σε κλοπή. Κι  αν υποστηρίζεται, και μάλιστα με επίσημη πολιτική γραμμή στην χώρα μας, αυτή η άποψη, είναι μόνο για εθνικιστική κατανάλωση. Δεν έχει καμιά ιστορική βάση και ουδείς σοβαρός ερευνητής, ΄Ελληνας ή ξένος, δέχτηκε ποτέ ή θα μπορούσε να στηρίξει μια τέτοια θέση.

2.Τα «μάρμαρα» τα μετέφερε ο  Ελγιν στη Βρετανία, όχι για να τα πουλήσει, όπως ισχυρίζεται η δημοσιογράφος (και ιστορικός;) κυρία Αδαμοπούλου, αλλά για να στολίσει με κάποια από αυτά το αρχοντικό του  και για να τα διαφυλάξει, τόσο από την Οθωμανική αδιαφορία, όσο και από την καταστροφική μανία των Ορθοδόξων Νεοελλήνων. Οι Ελλαδικοί κατά τη βυζαντινή περίοδο, αλλά και αργότερα  κατέστρεφαν με πρωτοφανή μανία τα μνημεία της αρχαιότητας, για να χτίσουν πάνω σε αυτά εκκλησιές («ες έδαφος φέρειν»), να τα χρησιμοποιήσουν ως οικοδομικά υλικά στις στάνες για τα ζωντανά τους ή στα κονάκια τους  και μέχρι την επανάσταση του ΄21, για να πουλούν πάσης φύσεως «μάρμαρα» στους «περιηγητές» και τους «λόρδους», που λυμαίνονταν εκείνη την περίοδο  τον ελλαδικό χώρο. Ο Μακρυγιάννης, μάλιστα, είναι εξοργισμένος στα απομνημονεύματα του για αυτή τη συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στα μνημεία.-Να τα σεβόσαστε, να μην τα καταστρέφετε, να μην τα πουλάτε, τους συμβουλεύει. Εμείς γι αυτά πολεμήσαμε…

3.Ο ΄Ελγιν δεν ήταν φυσικά και ο αγνότερος των Εγγλέζων. Ούτε καμιά διάθεση έχουμε να τον «αγιοποιήσουμε» ούτε να τον αναγορεύσουμε σε φιλέλληνα (φιλότεχνος, ναι, ήταν). Οπωσδήποτε, είχε τους δικούς του ιδιοτελείς λόγους για να «μετακομίσει» τα μάρμαρα στην Αγγλία. Αλλά, και αν ο πρώτος λόγος δεν ήταν αυτός που μνημονεύσαμε (η σωτηρία των γλυπτών) και ήταν η αλαζονεία και ο κομπασμός του Λόρδου να στολίσει το νεόδμητο «παλάτι» του και πάλι δε μειώνει την αξία της μεταφοράς, αφού, εξαιτίας αυτής και χάριν αυτής, τα μάρμαρα είναι σήμερα ακέραια  και μάλιστα φυλαγμένα σε ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα εξοπλισμένα μουσεία του κόσμου. Αν είχαν αφεθεί στην Ακρόπολη και δεν είχαν μεταφερθεί τότε, το πιθανότερο είναι σήμερα να είχαν καταστραφεί  ή εξαφανιστεί.

4.Είναι εντελώς ανυπόστατα αυτά, που αναφέρει η αρθρογράφος για βούρτσες, χλωρίνες και πατσαβούρια, που χρησιμοποίησαν οι ΄Αγγλοι για να ασπρίσουν τα μάρμαρα!  Ε, ολίγη σεμνότης δε θα έβλαπτε. Στη χώρα μας, μέχρι χτες, η συντήρηση έργων τέχνης ούτε σαν έννοια ήταν γνωστή (εμείς, για παράδειγμα, στο αρχαιολογικό τμήμα δε  διδαχτήκαμε τίποτα σχετικό), ενώ στην Αγγλία ήδη από τον 1890, υπάρχει ειδικότητα συντήρησης έργων τέχνης. Να λέμε πως οι αρχαιολόγοι του Βρετανικού μουσείου έπλυναν με χλωρίνες τα γλυπτά, πέρα από το ότι είναι «χωροφυλακίστικο» και σαν αστείο , εκθέτει και όσους αγνοούν πως η συντήρηση έργων τέχνης, ως επιστήμη, θεμελιώθηκε και αναπτύχθηκε στην Αγγλία. Λίγη αιδώς και λιγότερος εθνικισμός, αν μη τι άλλο επιβάλλονται, όταν μιλάμε για έναν άλλο λαό και μάλιστα πολύ πιο προχωρημένο και στην έννοια της δημοκρατίας και στις επιστήμες απ΄όσο εμείς οι Νεοέλληνες.

Αλλά, το ζητούμενο από αυτή την απάντησή μας δεν είναι, ούτε κατά διάνοια, να ψέξουμε την αρθρογράφο, αλλά για να επισημάνουμε, κάποιες ιστορικές αλήθειες που είναι απαραίτητο να λέγονται στη χώρα μας-και μάλιστα από Έλληνες-την οποία πολλοί ξένοι τη χαρακτηρίζουν ως χώρα που περισσεύει ο εθνικισμός και ο ρατσισμός. Δεν αξίζει η Ελλάδα τέτοιων χαρακτηρισμών. Συγκεκριμένα, λοιπόν:

1.Τα πάσης φύσεως μνημεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, δεν έχουν εξ αίματος κληρονόμους, αλλά ανήκουν στην πανανθρώπινη κοινωνία.

2.Τα συγκεκριμένα μνημεία(γλυπτά) του Παρθενώνα, ο ΄Αγγλος (Σκωτσέζος) ΄Ελγιν το 1801 τα μετέφερε στην Αγγλία με επίσημη άδεια από τις Οθωμανικές αρχές και, επομένως, η πράξη του δεν ήταν απάδουσα προς την επικρατούσα τότε νομιμότητα.

3.Το Βρετανικό μουσείο εκμεταλλεύτηκε οικονομικά τα γλυπτά, αλλά και τα διέσωσε και τα διατήρησε σε άριστη κατάσταση, όπως ιδίοις όμμασι, διαπιστώσαμε πολλές φορές. Κανείς δε γνωρίζει αν θα υπήρχαν σήμερα τα συγκεκριμένα μνημεία, αν ο ΄Ελγιν, έστω και για ιδιοτελείς λόγους, όπως είπαμε, δεν τα διέσωζε από την αδιαφορία των Οθωμανών και την καταστροφική μανία των Ορθοδόξων Νεοελλήνων.

4. Η «καμπάνια» της Μελίνας Μερκούρη πριν χρόνια, δεν εξυπηρέτησε την υπόθεση της επιστροφής των γλυπτών στη χώρα μας. Αντίθετα, έδωσε όλα τα προσχήματα στην άλλη πλευρά να την τροχοπεδήσει και να τη μεταθέσει σε ανύποπτο χρόνο. Ειδικά, ο εντελώς αντιεπιστημονικός τρόπος που έθεσε το θέμα της επιστροφής τους η μακαρίτισσα, πληθωρική ηθοποιός, καθώς και η θυμική της συμπεριφορά, εξόργισαν όχι μόνο τους ειδικούς του Μουσείου, αλλά και τη συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών στον κόσμο, που σχημάτισαν την εντύπωση πως αντιμετωπίζουμε το θέμα σε επίπεδο «τζερτζελέ» (ένα ακόμα, δηλαδή, ελληνικό πανηγυράκι από εκείνα που ξέρουμε εμείς εδώ να στήνουμε για «ψύλλου πήδημα». Το ζήτημα αυτό έπρεπε να τεθεί σε βάση επιστημονική και νομική και όχι σε πολιτική-εθνικιστική .

Να αντιμετωπιστεί ακόμα συλλογικά για την επιστροφή  όλων των ελληνικών αρχαιοτήτων (όχι μόνο του Βρετανικού μουσείου).Να υποστηριχτεί, μάλιστα, με έμφαση, πρώτα από τη χώρα μας, η ανάγκη να επιστραφούν οι αρχαιότητες  σε όλες τις χώρες από τις οποίες αφαιρέθηκαν για οποιοδήποτε λόγο.

Δυστυχώς, οι «κραυγές» της Μελίνας («δώστε τα μάρμαρά μου πίσω»), αφαίρεσαν μαζί με τη νηφάλια και επιστημονική αντιμετώπιση του ζητήματος της επιστροφής και τα ελληνικά επιχειρήματά  γι αυτή. Για άλλη μια φορά, όπως και με τόσα άλλα θέματα (πχ Μακεδονικό), ο ερασιτεχνισμός, ο εθνικισμός, το δήθεν, η «πατσατσουλιά» αντικατέστησαν τα επιχειρήματα, την πειθώ, την επιστημονική  συμπεριφορά γενικότερα, αλλά και τη διεθνή νομιμότητα.

5.Το θέμα των αρχαιοτήτων και όχι μόνο του Βρετανικού μουσείου, όπως τονίσαμε, πρέπει να τεθεί σε νέα βάση (εξ αρχής και μηδενικής) σε μια διευρυμένη συζήτηση στην οποία θα συμμετάσχει η παγκόσμια κοινότητα και θα διεξαχθεί αποκλειστικά μεταξύ ειδικών και όχι πολιτικών ή διπλωματών. Στην επιστήμη, η μισαλλοδοξία, οι κραυγές και οι υστερίες δεν έχουν θέση. Αλλιώς, επιστρέφουμε στην εποχή της «πυράς» και του κυνηγίου μαγισσών. Οι Κουράκηδες και οι  Λοβέρδοι, λοιπόν, όψιμα αναγορευθέντες ΚΑΙ  σε Ελληνάρες  με   ό,τι  λένε και ό,τι  κάνουν  στοχεύουν στην ψηφοθηρία. Και ως  αισχροί δημαγωγοί  και άκρατα λαϊκιστές, αδίστακτοι και ξεδιάντροποι  όπως είναι, εμπλέκουν και την Ιστορία στα ανήθικα αυτά παιχνίδια τους. Μόνο τους «οπαδούς», όμως και  τους αφελείς   πείθουν με τις υστερικές, υποκριτικές κραυγές τους.  Κανένα  σώφρονα και συνετό δεν αγγίζουν οι εθνικιστικές «κορώνες» των εμπόρων της ψήφου και των πραματευτών   της εξουσίας και του κομματισμού.

 

(ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ):

Υπάρχει ένα ζήτημα ως προς τη νομιμότητα της αφαίρεσης των μαρμάρων: το αυθεντικό φιρμάνι έχει «χαθεί», υπάρχει μόνο μια μεταγενέστερη μετάφραση του στα ιταλικά. Συμφωνώ απόλυτα πως ο τρόπος που διεκδικήθηκε στο παρελθόν η επιστροφή τους ήταν διαποτισμένος με τον παραδοσιακό, λαικϊστικο εθνικισμό πάνω στον οποίο στήθηκε η ιδέα του ελληνικού κράτους (κυρίως μέσα στον 20ο αιώνα) έτσι κι αλλιώς.

Παρ’ όλα αυτά, βρίσκω εξίσου ενοχλητικά τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς, τα βλέπω ως μια νεκρανάσταση του ξεπεσμένου και κοιμισμένου βρετανικού ιμπεριαλισμού. Οι Αγγλοι ευγενείς παρουσίαζαν πάντοτε τον επεκτατισμό του βρετανικού κεφαλαίου με έναν ηθικό μανδύα. Ο εκπολιτισμός των «άγριων» ιθαγενών της Ασίας και της Αφρικής, η αρπαγή των μνημείων της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας, ακόμα και η σκλαβοποίηση των μαύρων της Αφρικής, όλα αυτά που οδηγησαν δηλαδή στην οικονομική και πολιτιστική εκμετάλλευση εκατομμυρίων ανθρώπων στα χρόνια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, πάντοτε έμπαιναν κάτω απο το πρίσμα του θεόπνευστου καθήκοντος με το οποίο η αγγλική ολιγαρχία δικαιολογούσε και προωθούσε πάσης φύσεως εγκλήματα: τον εκπολιτισμό φυλών που η ίδια θεωρούσε κατώτερες και απολίτιστες. Αλλωστε, σε πολύ γενικές γραμμές, οι Ναζί δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απο τον να εισάγουν στην ηπειρωτική Ευρώπη τις πρακτικές που η Βρετανική Αυτοκρατορία ακολουθούσε στον υπόλοιπο κόσμο για αιώνες. Βάζοντας σε αυτό το πλαίσιο και την αφαίρεση των μαρμάρων, απο το να στέκονται σ΄ένα εγγλέζικο μουσείο, θα προτιμούσα να τα στέλναμε σε ένα απομονωμένο χωριό στην Αμαζονία και να τα χρησιμοποιούσαν τα παιδιά σαν δοκάρια για να παίζουν μπάλα. Θα ήταν πιο χρήσιμα έτσι.

Πάντως, αν σώνει και καλα τα μάρμαρα ανήκουν σε κάποιον, αυτές πρέπει να είναι οι κολόνες τους. Αν όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να ζήσουμε το εξής σουρεάλ σκηνικό: να  τα δείχνεις εσύ στα παιδιά σου και να προσπαθείς να τους εξηγήσεις πως τούτα τα μνημεία είναι ό,τι πιο απτό μας απέμεινε από την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια (με όλα τα καλά και στραβά της) για τον έλεγχο της ζωής των ανθρώπων από τους ίδιους και όχι από αυτόκλητους επί της γης θεούς, πως η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν αποτέλεσμα εξεγέρσεων και όχι κάποιας ουρανοκατέβατης δωρεάς, την ίδια ώρα που ο μέσος ελληναράς, ακριβώς δίπλα σου, θα αναφωνεί ”ρε τι φτιάξαμε οι κερατάδες, είμαστε και γαμώ τους λαούς” φορώντας μπλουζάκι με τη στάμπα «Η Μακεδονία Είναι Ελληνική» και τη φάτσα του Αλέξανδρου, που μπορεί να κατέλυσε τη Δημοκρατία στην Αθήνα, αλλά τι μας νοιάζει, ποιος ασχολείται με αυτά, ο τύπος έφτιαξε αυτοκρατορία και ήταν δικός μας.