Η τρικυμία εν τω κρανίω, δεν είναι μόνο γνώρισμα και…δικαίωμα του φρονούντος…αφρόνως οπαδού της Δεξιάς. ΄Οσοι ομνύουν στο αντιδεξιό μένος, ως αριστεροί, σοσιαλιστές, κεντρώοι, αναρχικοί, και θεωρούν…ταξικό τους αντίπαλο τον χαχόλο ψηφοφόρο της δικιά μας εδώ Ν.Δ, όλοι τούτοι και οι λοιποί, που παραλείπουμε, δεν έχουν απλώς τρικυμία εν τω κρανίω. Κατατρύχονται από…δεινή δίνη στο μυαλό, που μπορεί, ως Λεβιάθαν, να καταπιεί τα πάντα , ακόμα και τη στοιχειώδη , την πιο απλή και αυτονόητη λογική.
Θα ήταν ,ασφαλώς, ύβρις αν χαρακτηρίζαμε αφελή τον ορισμό της πάλης των τάξεων, όπως, ο Μαρξ και ο ΄Ενγκελς την προσδιόρισαν στα συγγράμματά τους. Θα προτιμούσαμε από σεβασμό να τον χαρακτηρίσουμε ως ελλιπή ορισμό.
Πάντως, όπως και να έχει, δεν είναι η πάλη αυτή των τάξεων, όπως κι εκεί που την περιορίζουν. Ούτε ο καθένας μπορεί να ενταχθεί σε κάθε κοινωνική συνομοταξία-είδος έτσι απλά και εύκολα. Και ειδικά , με μόνο και αποκλειστικό κριτήριο τον οικονομικό παράγοντα ΄Αλλωστε, όπως το είπε ο Χριστός (αν το είπε και δεν ήταν ο μόνος,) “ουκ επ΄άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος».
«΄Ολη η Ιστορία υποστήριξαν , ο Μαρξ και ο ΄Ενγκελς, δεν είναι τίποτα περισσότερο από καταγραφή της πάλης των τάξεων». Και…ξεμπέρδεψαν! Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Καλύπτει και τον ορισμό της Ιστορίας η ισοπεδωτική αυτή αντίληψη περί του περιεχομένου και των στόχων της επιστήμης του Θουκυδίδη;
Πρόκειται καθαρά για ιστορικό ζήτημα, βεβαίως. Κι έχει ξεχωριστά ,αλλά και πολλές φορές «παρεμπιπτόντως» αναλυθεί στις σελίδες μας. Ο σκοπός μας, όμως σήμερα είναι να αναδείξουμε άλλες διαστάσεις της λεγόμενης πάλης των τάξεων. Και κυρίως, όπως προσδιορίστηκαν και αναλύθηκαν από τους κορυφαίους Μάρξ και ΄Ενγκελς.
Πώς (χοντρικά) δέχονται οι μεγάλες αυτές διάνοιες την ταξική πάλη ; Πώς την προσδιορίζουν; Είναι εκείνος ο πόλεμος, δέχονται, μεταξύ των μελών των κοινωνιών, ανέκαθεν, πάντα και διαπαντός, που διαφοροποιούνται μεταξύ τους για λόγους οικονομικούς!
Πιο καταληπτικά και συγκεκριμένα. Από τη μια, έχουμε τους καπιταλιστές , την άρχουσα τάξη, τους εργοδότες. ΄Οσοι έχουν στα χέρια τους και νέμονται, κυρίως τα μέσα παραγωγής. ΄Ολοι μαζί και συλλήβδην, είναι λιγότερο ή περισσότερο πλούσιοι και εκμεταλλεύονται τη δύναμη, χειρωνακτική ή διανοητική των «υπαλλήλων», της εργατικής τάξης, του προλεταριάτου, κατά Μαρξ.
Να το δεχτούμε και να επιχειρήσουμε να εντάξουμε τους παρακάτω πρωταγωνιστές παραδειγμάτων που θα παραθέσουμε στις δύο αυτές μεγάλες κατηγορίες με βάση τα κριτήρια εξουσίας, κύρους, πλούτου, ιδιοκτησίας, μέσων παραγωγής που κατέχουν ή όχι. ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΟΧΙ ΤΟΥ ΝΟΥ , ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ , ΤΗΣ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ.
Πάμε, λοιπόν:
Ο Χρυσαυγίτης από τη Χαλκίδα που δουλεύει στο Δήμο σκουπιδιάρης και με υπόδειξη άλλου, μπάτσος Χρυσαυγίτης και τούτος, μου επιτέθηκε παλιότερα, είναι ταξικός μου αντίπαλος; Ιδεολογικός; Σε ποιο είδος κοινωνικής τάξης θα τον εντάξουμε και με ποια μέτρα και σταθμά; Κι ακόμα. Το Σταλίνα, ο οποίος κάποια χρόνια πριν με χαστούκισε σε συνδικαλιστική σύναξη για τους ίδιους …ιδεολογικούς λόγους με το Χρυσαυγίτη παραπάνω, πού και πώς θα πάρει θέση να ενταχθεί; Κανένας μας από τους τρεις δεν είμαστε πλούσιο, ούτε καν «μεσαίοι». Πάντως, ανήκουμε …ισοπεδωτικά και στρωματσάδα στο “προλεταταριάτο” του Μαρξ. «Κουτσοί, στραβοί όλοι στον Άγιο Παντελεήμονα».
Ακόμα χειρότερα. Ο Μιχαλολιάκος, ο Λαγός, εκατοντάδες ΝεοΝαζί, δεν είναι απλώς «νοικοκυραίοι». Πολλοί από δαύτους έχουν εκατομμύρια. Σταλίνες , σοσιαλιστές και «αριστερούς» βιομήχανους και εμπόρους, ξέρω ουκ ολίγους επίσης.
Εντάξτε ταξικά και τούτον στη συνέχεια: Το μηχανικό αυτοκινήτων στην Εύβοια, με ιδιόκτητα κτίριο, πανάκριβα μηχανήματα και πέντε Πακιστανούς προσωπικό με μεροκάματα της πείνας ,που χρόνια με δούλευε ψιλό γαζί, αλλά δεν το είχα πάρει πρέφα, γιατί δήλωνε «αριστερός» και κάθε φορά που του πήγαινα το αμάξι να κοιτάξει τα «φρένα» , μου τρύπαγε το «κολλάρο» του νερού, για να μου τα ξαναπάρει, πού στα κομμάτια θα τον στριμώξω (ταξικά) και τούτον;
Μια και έχουμε «ημέρες του Μαγιού» να επιχειρήσω να ολοκληρώσω , μόνο με παραδείγματα όμοια και αποκαλυπτικότερα από τα παραπάνω; Και πού θα βγει; Τί σόι λογική θα επικαλεστούν οι Μαρξιστές και οι καπιταλιστές με τα δικά τους γνωστά τσιτάτα και τον ξύλινο λόγο τους;
“΄Αλλά λόγια να αγαπιόμαστε”, θα πουν. « Είναι η εξαίρεση του κανόνα», θα ξεφύγουν. ΄Ετσι, έ; Αλλά τέτοιος κανόνας με μόνο εξαιρέσεις, δεν είναι πια κανόνας, αλλά σούργελο και… ρόμπα!
Πέρα από αυτό. Σου απαγορεύω να με τσουβαλιάζεις ως προλετάριο, μαζί με το Χρυσαυγίτη, τον μπάτσο, τον «αριστερό». Να με βάλεις με τον Πακιστανό μαζί και πάλι άδικο είναι. Για κείνον. Αν μη τί άλλο, γιατί ποτέ στη ζωή μου, αν και υπήρξα μετανάστης, δε δούλεψα με 10 ευρώ μεροκάματο ,ούτε κοιμηθήκαμε στο πάτωμα «πέντε νομά σε ένα δωμά».
Μην παλεύεις να ξεφύγεις, ως οπαδός και σύντροφος του…προλετάριου Κουτσούμπα ή ψηφοφόρος του Ανδρουλάκη, της ΄Εφης ,της Ζωής και του Βαρουφάκη. Δε σε σέβομαι, γι΄αυτό και δεν υπολογίζω ούτε την κριτική σου ούτε την κρίση σου.
΄Ενα μονάχα ξέρω. Κι ας χτυπιέσαι να το μεταλλάξεις, να κάνεις το ίσιο, στραβό: Δεξιός είσαι. Καταδεξιός .Μητσοτάκη ψηφίζεις, μαζί κι εσύ με σύμπασα τη γαλάζια ακρίδα. Και ας είσαι ξεβράκωτος και πένης.
Για ανόητος και κρετίνο σε κρίνω ,αφού δε διαθέτεις ούτε απλή λογική να το αντιληφθείς. Η λοβοτομή που τους άφησες να σου κάνουν είναι βαθιά και μη αναστρέψιμη. Κοιμάσαι τον ύπνο του ιδιώτη.
Και είναι απλό,όπως όλες οι αλήθειες. Ο συνετός και συνειδητοποιημένος πολίτης, που δεν έχει καμιά σχέση με τον “γηπεδικό”, κομματικό οπαδό, γνωρίζει έναν αυτονόητο κανόνα .Και αυτόν ακολουθεί: ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΤΟ, ΔΙΑΛΕΓΕΙ ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ. ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ, ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ. ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΙΔΙΟΙ. ΑΡΑ , ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ , ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝΕΣ. ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΒΑΛΟΥΝ ΦΩΤΙΑ ΝΑ ΚΑΨΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. Τελεία και παύλα.
Και μην τολμήσεις, κυρία Ιωάννα Κολοβού από Ζωγράφου που σου πήρε το διαμέρισμα το Fund να παριστάνεις πάλι το θύμα. «Ριξ΄ το δαγκωτό» Κουτσούμπα να πάει Μητσοτάκη και κάνε μετά πως δεν καταλαβαίνεις. Ούτε κι εσύ πανάθλιε, αντιδεξιέ ψηφοφόρε, να αφρίζεις γιατί η βενζίνη χτυπάει οσονούπω το 2μισάρι. Και κάθε φορά ,που πας στο Βασιλόπουλο , γαμωσταυρίζεις τον Κυριάκο.
Αν θες κάποιους να τους πετάξεις την πατσαβούρα, γιατί το αξίζουν είναι οι δικοί σου «Μητσοτάκηδες». Διαφέρουν μόνο στο όνομα. Και όπως το λέει ο λαός, «άλλος έχει το όνομα και άλλος έχει τη χάρη». Αυτοί σε πήραν πρώτοι στο λαιμό τους. Μετά ο γιος του αλήστου μνήμης “Μητσοτάκη κάθαρμα” !