Δίκη Φιλιππίδη: «Το στόμα δεν ανοίγει έτσι, μόνο με όπλο» -Αδιανόητη η απαλλακτική επιχειρηματολογία του εισαγγελέα
Για πλείστες αμφιβολίες της ενοχής του Πέτρου Φιλιππίδη και για την δεύτερη απόπειρα βιασμού μίλησε ο γνωστός και από τις παλαιότερες αγοραίες αναρτήσεις του για τα «κομμούνια που κατέστρεψαν τη χώρα» και όχι μόνο, που είχε στηλιτεύσει το Documento, εισαγγελέας εφετών, Ανδρέας Καραφλός.
Ο εν λόγω εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας, έχει προκαλέσει άλλωστε και στο πρόσφατο παρελθόν, με την στάση του στο δικαστήριο σε βάρος των γυναικών που έχουν καταγγείλει τον ηθοποιό για απόπειρα βιασμού.
«Το στόμα δεν ανοίγει έτσι απλά… μόνο με όπλο ή μαχαίρι ανοίγει».
Και συνέχισε ακάθεκτος να «ξεδιπλώνει» την επιχειρηματολογία του, τονίζοντας χαρακτηριστικά ως αντιφάσεις που δηλώνουν «αναξιοπιστία», συγκεκριμένες λεπτομέρειες για τις οποίες η καταγγέλλουσα, μετά από τόσα χρόνια, προφανώς και δεν ήταν σε θέση να θυμάται. Είπε μεταξύ άλλων ο κ. Καραφλός: «Δεν θυμάται τη μάρκα του αυτοκινήτου. Πώς θα δικάσουμε έτσι; Αν δεν γνωρίζει καν το όχημα, πώς μπορούμε να κρίνουμε την αξιοπιστία όσων περιγράφει;».
Σχολίασε πως οι καταθέσεις της καταγγέλλουσας, από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) μέχρι την ανάκριση και τη δίκη, έχουν «πολλές αλλαγές και προσθαφαιρέσεις», κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
«Άντε, είπε χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας της έδρας, με μία κατάθεση να προφυλακίζουμε; Τι είμαστε, κρεοπώληδες;»
Ατιμώρητος λόγω… υπαναχώρησης
Για τον ισχυρισμό της καταγγέλλουσας ότι ο Πέτρος Φιλιππίδης την άρπαξε από το κεφάλι και την έσπρωξε προς τα γεννητικά του όργανα, ανέφερε: «Για να τη σπρώξει με δύναμη, θα έπρεπε να είχε προκληθεί κοιλιακή αιμορραγία. Υπήρχε και το χειρόφρενο εκεί!»
«Οι βιαστές δεν δρουν με αυτόν τον τρόπο» τοποθετήθηκε χαρακτηρίζοντας μάλιστα τον κατηγορούμενο ηθοποιό ως «βιαστή για γέλια», η εικόνα του οποίου ήταν απλώς ενός ανθρώπου που «γελούσε και χαριεντιζόταν». Κατέληξε δε πως το περιστατικό, ενδεχομένως να αφορά περισσότερο ζήτημα προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας παρά απόπειρα βιασμού.
Καταλήγοντας, είπε πως εάν το δικαστήριο δεχθεί – όπως έγινε πρωτόδικα – πως υπήρξε σθεναρή αντίσταση του φερόμενου θύματος, ότι δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο…συνειδησιακών αναστολών από πλευράς του κατηγορούμενου.
«Μέσα στη συμπλοκή, ποιος μας λέει ότι για ηθικούς λόγους δεν έκανε πίσω; Δεν μπορώ να το αποκλείσω. Γι’ αυτό, εάν κριθεί ένοχος, εισηγούμαι να κηρυχθεί ατιμώρητος λόγω υπαναχώρησης», ζήτησε από το ΜΟΕ ο Ανδρέας Καραφλός.
***
Αν ζούσα από το νταβατζιλίκι της παραπληροφόρησης, θα είχα αυτοκτονήσει. Τελειωμένα πράματα. Θα έκανα το ίδιο, αν ήμουν δικαστής και ανακάλυπτα πως στέρησα από έναν αθώο άνθρωπο την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του.
Αλλά, δεν πρόκειται (να αυτοκτονήσω). Γιατί ούτε ποτέ Βαξεβάνης θα καταντούσα, να ζω από τέτοιο νταβατζιλίκι, ούτε δικαστικό κλάδο θα διάλεγα ποτέ να ακολουθήσω.
Δεν μπορώ να το παίζω «θεός». Είναι διάπραξη ΄Υβρεως να αναγορεύεσαι σε συστημικό δικαστή . Ακόμα και με τη βαρύγδουπη και άνευ ουσίας συνταγματική διακήρυξη πως «Πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού (του λαού) και υπάρχει υπέρ αυτού». Αστεία πράγμα ! Για άλλοθι πρόκειται. Σε διορίζουν ως εκπρόσωπο θεσμού τάχα, ενός κράτους που μόνο δίκαιο δεν είναι. Και το ξέρεις. Ειδικά το ελληνικό. Μιας κοινωνίας στην οποία το πιο ισχυρό όπλο είναι οι “αργυρές λόγχες” . Και τολμάς να ανεβαίνεις στη έδρα που την κατέστησες επάγγελμα (διάβαζε «κότα με τα χρυσά αυγά», ειδικά για τους υψηλόβαθμους δικαστές), ενώ ξέρεις που όλοι…ξέρουν. Αλλά, δεν αισχύνεσαι.
Τρέμω την κρίση μου για τον άλλο. Για το εαυτό μου δε με νοιάζει. Είμαι σκληρός, όταν πρέπει. Πιστεύω όχι στη δικανική αρχή, αλλά στη δικαϊκή και «άγραφη» πως καλύτερα 100 ένοχοι να κηρυχθούν αθώοι, παρά ένας αθώος, να καταδικαστεί, ως ένοχος. Γι αυτό δε θα γινόμουνα ποτέ δικαστής.
Δε με τρομάζει ο φασίστας. Ούτε στην καθημερινότητα, που κινείται ως ο “άνθρωπος της διπλανής πόρτας”, ούτε ως επιλογή ιδεασμού. Τους παλεύω.
Σηκώνω ,όμως τα χέρια όταν διαπράττεται ΄Υβρις. Η έλλειψη αυτογνωσίας και στοχασμού με τρομάζει. Για πολλούς και αυτονόητους λόγους. Ο πιο ισχυρός, γιατί ο «Κρέων» είναι ανίκητος. Γίγας! Ως ιδιώτης. Και ως γνωστό, ο ηλίθιος είναι αήττητος. Ως μη υπήκων στη μοναδική αρχή κάθε αλήθειας που καθορίζει τις συμπεριφορές και αξιολογεί ηθικά της πράξεις του ανθρώπου, τη Φύση και τους νόμους της. Αγνοεί πως είναι απλώς ένα αρπακτικό, που με το ράμφος του παλεύει να χαράξει αυλάκι σε γρανιτένιο βράχο.
Ο Βαξεβάνης είναι τέτοιος, Δείτε παραπάνω με πόση ξεδιαντροπιά και παντελή έλλειψη αυτογνωσίας, διατυπώνει δημόσια κρίσεις για την αγόρευση του εισαγγελέα στη δίκη Φιλιππίδη. Διαβάστε τον τρόπο που τον χλευάζει, μόνο και μόνο, γιατί ο εισαγγελέας δεν είναι “πέτσινος αριστερός” σαν ελόγου του. Μας πληροφορεί πως «…είναι ο γνωστός και από τις παλαιότερες αγοραίες αναρτήσεις του για τα «κομμούνια που κατέστρεψαν τη χώρα» και όχι μόνο, που είχε στηλιτεύσει το Documento, ο εισαγγελέας εφετών, Ανδρέας Καραφλός. Και επειδή αυτός ο… Καραφλός στηλίτευσε το «Ντοκουμέντο», αυτομάτως ο ίδιος μεν καθίσταται άχρηστος και ο κατηγορούμενος ένοχος. Είναι εχθρός, αφού «πας μη ων μεθ΄ημών, καθ΄ημών». Αποκλείεται ο ηθοποιός να μην έκανε ό,τι του καταλογίζουν , αφού την αμφιβολία περί της αθωότητάς του ,την εξέφρασε εισαγγελέας μη αρεστός στον εκδότη του «Ντοκουμέντο».
΄Εκαναν το ίδιο οι φυλλάδες που μισθοδοτούν τους…αντιφασίστες (!) Καρτερούς και Ψαρράδες με το Λιγνάδη, επίσης. Πλήρωσε και τούτος τα «επίχειρα της κακίας» του για το μεγάλο του αμάρτημα να είναι φαν της Μενδώνη. Εν μια νυκτί, κατέστη και τούτος ένοχος…παιδιοβιασμών. Με αυτή τη βαρύτατη και εξευτελιστική ενοχή (όχι κατηγορία) έστειλαν ο Βαξεβάνης και η Ψαρρά (κατά τα άλλα, κήνσορες και τιμητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά όχι κι εκείνου του “τεκμηρίου αθωότητητας ) στην «αγχόνη» το Λιγνάδη. Στο μεταξύ τα… παιδιά που βίαζε ο εκλεκτός της Μενδώνη, ήταν τότε 18χρονοι που είχαν επάγγελμα την εκπόρνευση!
Στο χορό την ίδια εποχή, βάλαν και τη «12χρονη από τον Κολωνό». Δεξιός κι εδώ ο «προστάτης» της ,που την εξέδιδε σε γνώση και αγαστή συνεργασία με τη μάνα της μικρής, η οποία, όμως, ως γυναίκα, κατά τις οργίλες δηλώσεις των «Μαινάδων» της Μπεκατώρου , δεν έπρεπε τούτη να πάει φυλακή.
΄Εκτοτε, πάντως και ως αυτή την ώρα ,η ελληνική κοινωνία έγινε… αγία. Όλως περιέργως, δεν παρουσιάστηκε κανένα όμοιο φαινόμενο βιομηχανίας βιασμών , όπως σωρηδόν την εποχή που στήθηκαν όλα αυτά… δια τας ανάγκας της αντιΜητσοτακικής προπαγάνδας.
Η πλέον, όμως, οδυνηρή υπόθεση και ως μεγάλη κηλίδα στην ελληνική κοινωνία και τη συστημική δικαιοσύνη, είναι η κατασκευασμένη ενοχή από τα «σκοτάδια στα τούνελ» της καυχώμενης κι ως… Πυργιώτισσα (απειλή;) Νικολούλη(ς) που ομού με τους λοιπούς «Κουζουλούς» στο Γκεμπελιστάν , έστειλαν την τραγική μάνα Πισπιρίγκου στη φυλακή. Και επιχαίρουν οι πανάθλιοι. Μαζί και ο κλαρινογαμπρός π. σύζυγός της για το κατόρθωμά τους.
Εξουσίες, θεσμοί και κοινωνία ζέχνουν στο Ελλαδιστάν . Κρατάει τη μύτη της η Ευρώπη. Και όχι μόνο η Ρουμάνα Ευρωπαία εισαγγελέας για τη διαφθορά που σπάζει κόκκαλα στην Μπανανία .
Η κοιτίδα της…Δημοκρατίας, ρε γαμώτο! ΄Εχει κανείς Ελληνάρας αντίρρηση;