Η Πηνελόπη στον αργαλειό και οι μνηστήρες.
Μινιατούρα από έκδοση στα γαλλικά του έργου του Βοκάκιου De claris mulieribus, περίπου 1440.
Βρετανική Βιβλιοθήκη
ME.. ΕΥΚΛΕΙΔΕΙΑ ΑΚΡΙΒΕΙΑ , Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η… ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ!
Μπορεί να είναι φτηνό το λογοπαίγνιο, αλλά είναι λίαν παραστατικό. Είτε με Ευκλείδη , είτε με Ευτυχία ( οι λοιποί (συν)υποψήφιοι μνηστήρες είναι αμελητέοι, ως χαμένοι από χέρι) ,το μόνο σίγουρο είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ με τέτοιο αρχηγό ή θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη ή θα συρρικνωθεί σε διαστάσεις ΚΚΕ και κάτω . Με…μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί ένα από τα δύο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως έχουμε επανειλημμένα αναλύσει εδώ, είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Προϊόν και τούτος του παθογενούς κομματικού συστήματος, που επιβάλει , το τιμόνι των κομμάτων να το κρατάει “χαρισματικός” ηγέτης. Αλλιώς…ίππος και αναβάτης πάνε κατά διαβόλου. (Πλην του ΚΚΕ βέβαια, που μπορεί να έχει Γ. Γραμματέα ακόμα και ένα Κουτσούμπα και να μην καταλαβαίνει χριστό! Να χαροπαλεύει και να μη βγαίνει η ψυχή).
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά απ΄αυτόν (όπως κι απεδείχθη), το χάος. Για να το πούμε μάλιστα, ακόμα πιο παραστατικά και απολύτως κατανοητά, ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη απόντα, είναι σαν Οδύσσεια χωρίς Οδυσσέα . Αν μη τι άλλο, τί νόημα θα είχαν στους στίχους της η ύπαρξη μιας Πηνελόπης, αλλά και μιας Καλυψώς και Κίρκης;
Χωρίς άλλη κουβέντα (δογματικά και απόλυτα), όποιος θέλει να υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ (και είναι κάτι…εκατομμύρια συνΕλληνες) ψηφίζει μονοκούκι επιστροφή Τσίπρα στην καρέκλα. Μόνο μια τέτοια επάνοδος μπορεί να εγγυηθεί (ανα)γέννηση, επανίδρυση, χτίσιμο από την αρχή πέτρα-πέτρα. Κόμμα πραγματικό, ιδεολογικά στιβαρό , ως αντίπαλο δέος στη Δεξιά.
Ο Ευκλείδης και η Ευτυχία, μετά λόγου γνώσεως και ευθύνης λέμε πως, αν μπορούν να προσφέρουν κάτι στην ελληνική κοινωνία , ως αρχηγοί ενός ιστορικού κόμματος, σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι …πολύ γέλιο στις επιθεωρήσεις που πρωταγωνιστεί ο Σεφερλής. Τίποτα περισσότερο.
΄Οσο πιο νωρίς το καταλάβουν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ, τόσο το καλύτερο για την Αριστερά και την αρραγή ενότητα του κόμματος της Κουμουνδούρου. Τα άλλα , είναι αστεία και μόνο τέτοια. Και κάνουν τον Κούλη να πλαντάζει στα γέλια από το λαχείο που του έπεσε εκεί που δεν το περίμενε. Και όχι μόνο τούτος. Τελεία και παύλα!
Υ.Γ. Να διακινδυνεύσουμε μια “πρόρρηση”; Βλέπουμε τον Αλέξη Τσίπρα εν ευθέτω χρόνω να επιστρέφει στην ηγεσία του κόμματος θριαμβευτικά. Με μια ολόκληρη χρεοκοπία έχει να αντιπαλέψει ο Κυριάκος. Πώς θα τη βγάλει καθαρή;
Μόνη της, όσο κι αν είναι αξιόλογη και ιστορική η συμφωνία για παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών στη Χάγη, μπορεί και να μην είναι αρκετή για να τον ξελασπώσει. Είναι πάντως αυτή, η μοναδική του ελπίδα.
Και ασφαλώς, αν ολοκληρωθεί επιτυχώς μια τέτοια πορεία, θα είναι η αγαθή τύχη για το μέλλον αυτής της χώρας, αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.