Τον λέμε “μεζούρα” στην παρέα. Οι άλλοι τον αποκαλούν στρατηγό. Είναι απόστρατος. Ακροδεξιός του κερατά, αν και ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροδεξιός. Του κολλήσαμε το παρατσούκλι, γατί είναι υπέρμαχος της ιδέας του δικτάτορα Πάγκαλου πως “το…κράτος δια της αστυνομίας, πρέπει να έχει λόγο επί του… μήκους της φούστας μιας εκάστης. Μια και τα …παλιογύναικα σήμερα κυκλοφορούν τσίτσιδες “.
΄Εχει καταγωγή από ένα χωριό της Εύβοιας. Κανα δυο φορές τη εβδομάδα έρχεται στη Στενή για καφέ ή για κοψίδια. ΄Εχουμε κι εμείς στην παρέα έναν απόστρατο, καλό παιδί και με σοβαρό πολιτικό λόγο. Από το στρατό γνωρίζονταν και ήταν αυτός ο λόγος που 2-3 φορές ο στρατηγός κάθισε μαζί μας , από τις μέρες που ανηφόριζε Στενή,
Σήμερα, μας έγινε πάλι μπάστακας στο Τσαγιούς κάτω από τον αιωνόβια πλάτανο της πλατείας που πίναμε τα καφέδια και τα άις τη μας . Είπαμε τα τυπικά ,τις γενικότητες της μέρας και μια στιγμή ο δικός μας απόστρατος, του λέει: “Στρατηγέ, για δες εδώ τί λέει σήμερα ο Αρκάς ,που τον λάτρευες όλο αυτό τον καιρό ,όταν έβριζε τον Τσίπρα”.(΄Οντως, μας είχε ζαλίσει με τους διθύραμβους για τον σκιτσογράφο,που προτού να βγάλει τα κόμπλεξ του με τον Τσίπρα, ο “μεζούρας” ούτε που είχε ακούσει τι εστί Λουκρητία και Καστράτο). Του δίνει το τάμπλετ με τις γελοιογραφίες παραπάνω ,βάζει τούτος τα γυαλιά του, διαβάζει προσεκτικά, επεξεργάζεται τις εικόνες για λίγο, αποθάει το τάμπλετ στο τραπέζι και έμπλεος οργής και σιχασιάς αποφαίνεται: “Τελικά είναι πολύ μαλάκας ο ΄Ανθρωπος”!
Το έχουμε επανειλημμένα εδώ σχολιάσει Ο φανατικός,ο φονταμενταλιστής κάθε είδους,έχει πίσσα στα μάτια, δεν βλέπει την τύφλα του. Ορθό και αληθές είναι ό,τι ταιριάζει με όσα εκείνος πρεσβεύει. Φίλοι ή έστω με ανοχή, είναι μόνο οι συνοπαδοί-συνοδοιπόροι. Και να βγάζει μάτι και να βοά το σωστό, αν δεν είναι στη δικιά του πλευρά, αποκλείεται να υπάρχει ίχνος αλήθειας στην…αλήθεια. “Λυδία λίθος” είναι η ιδεοληψία του ,μοναδικό μέτρο αξιακής κλίμακας. ΄Εχει υποστή τέτοιας μορφής μιθριδατισμό, που οι ίνες του μυαλού του ,οι προσλαμβάνουσες όλες, έχουν απολύτως διαβρωθεί, φαρμακωμένες , ως τα μύχια. Δεν βλέπει, δεν ακούει,δεν αισθάνεται γενικώς.
Ο “μεζούρας”, όσο ο Αρκάς έβριζε τον αντίπαλο του Κούλη, ήταν ” θεός, απίστευτος,μοναδικός, πένα φαρμάκι και βουτηγμένη στο μελάνι της αλήθειας”. Τί κι αν του λέγαμε εμείς πως ο Αρκάς πια δεν είναι τίποτα περισσότερο από τυχοδιώκτης , καιροσκόπος, τυχάρπαστος καλλιτέχνης. Ούτε κουβέντα να ακούσει. Εμείς είμαστε οι συκοφάντες, ως… κουμμούνια που δε βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας .Και φυσικά, είμαστε οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ!
Σήμερα, που ως φαίνεται μετά την ξεφτίλα του ο Αρκάς,αλλάζει πλώρη ή πάει να θολώσει τα νερά κι αρχίζει να πετάει τις πρώτες σπόντες για το γιο του Αποστάτη, ο στρατηγός έγινε …Τούρκος μαζί του. “Μαλάκας πια ο άνθρωπος”, αφού έπαψε να υπηρετεί τη τύφλα του στρατηγού.
Η φύση είναι αμείλικτη σε όσους πάνε κόντρα στις επιταγές της. Και είναι αυτή που επ΄ ουδενί δέχεται το φανατισμό και την τύφλα. ΄Εχει ένα σωρό χρώματα, φωνές διαφορετικές, οράσεις αλλιώτικες, τίποτα ίδιο, άσπρο-μαύρο, μοναδικό. Μισεί η φύση την επανάληψη,τη ρουτίνα. Αλλαγή, εναλλαγή, ποικιλία πολυχρωμία είναι το φόρτε της.
Ο φανατικός αυτοτιμωρείται,επειδή ακριβώς δεν καταφέρνει ποτέ να αποκτήσει την αρετή και την αυτονόητη,πλούσια από τη φύση πολυτέλεια να ανακαλύπτει την αλήθεια,όπου εκείνη γλιστράει κάθε φορά,γιατί σαν τη μάνα της τη φύση δε βολεύεται στη στασιμότητα,την ασφάλεια της πεπατημένης. Πετάει σαν το πουλί από δεντρί σε δεντρί,σαν τη μέλισσα από άνθος σε άνθος. ΄Οποιος έχει “λουλούδια και άνθια” στο μυαλό, είναι σίγουρο πως εκεί χτίζει την κατοικία της η καρπερή αλήθεια Στα μαραμένα δέντρα στους καμένους κορμούς αηδόνι δεν κάθεται ποτέ να τραγουδήσει , να παίξει η πεταλούδα το ερωτικό της νούμερο για να φέρει κοντά το αγαπημένο εραστή της.
Ψιλά γράμματα αυτά γα το στρατηγό-μεζούρα. Φύση μάνα, Φύση θεά!