ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ. ΤΟ “ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ” ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

                                      ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ

1. Δάνεια σε ελβετικό φράγκο: Υπέρ των τραπεζών απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

Εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της ευρωπαϊκής οδηγίας για την προστασία των καταναλωτών ,ρήτρα σε δανειακή σύμβαση, η οποία απηχεί νομοθετική διάταξη και προβλέπει πληρωμή σε εγχώριο νόμισμα με βάση την τρέχουσα αξία του ξένου νομίσματος,Αυτό αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχετικά με τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο, που μετά την θεαματική ενίσχυση του νομίσματος της Ελβετίας, έναντι του ευρώ, διόγκωσε το χρέος των δανειοληπτών που θα πρέπει να αποπληρώσουν  με βάση την τρέχουσα ισοτιμία και όχι εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο κατάρτισης της σύμβασης με την τράπεζα.Η απόφαση του Ευρωπαικού δικαστηρίου έρχεται προς επίρρωση της απόφασης του Άρειου Πάγου που επίσης έκρινε ότι η αποπληρωμή με βάση την τρέχουσα ισοτιμία του Ελβετικού Φράγκου με το Ευρώ κατά την ημέρα εξόφλησης, είναι δηλωτικός όρος και ως εκ τούτου δεν μπορεί καν να ελεγχθεί, εαν είναι καταχρηστικός ή όχι.

Η δικαίωση των τραπεζών και η απόρριψη των επιχειρημάτων των δανειοληπτών ματαιώνει τις ελπίδες  για ελάφρυνση των χρεών. Η υπόθεση αφορά περίπου 65.000-70.000 δανειολήπτες, που έχουν λάβει δάνεια ονομαστικής αξίας περί τα 7 δισ. ευρώ.

*****

Ηλιού φαεινότερο και  ευκόλως κατανοητό κι από τον πλέον αδαή περί   τα νομικά  πως η παραπάνω απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, νομιμοποίησε πρώτα την απάτη και μετά την κλοπή των τραπεζιτών. Με λεκτικούς και νομικούς ακροβατισμούς ( “δηλωτικός όρος”!!),  αποφάσισε αυτό ακριβώς που ζητούσαν οι τραπεζίτες.

Θα πει κανείς, εν τάξει. Το ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδας, όντως,  έχει δώσει πολλές και επιτυχείς εξετάσεις πίστης και αφοσίωσης στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά το ευρωπαϊκό…ανεξάρτητο και χωρίς τις εξαρτήσεις και τις παθογένειες της εγχώριας δικαιοσύνης;

Δεν καταλάβατε. Μάλλον ζείτε στα σύννεφα και…ουρανοβατείτε.  Οπότε, καλή σας διαμονή.

Οι μηχανισμοί  της δικαιοσύνης σε όποια μορφή και σε κάθε επίπεδο,  ανέκαθεν υπάκουε στο σύστημα από καταβολής κόσμου και οργανωμένων κοινωνιών. Η Ιστορία έχει  επιβεβαιωμένο με πλήθος μαρτυριών αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο.  Το Σύστημα στηρίζεται εν πολλοίς στο πυλώνα της Δικαιοσύνης  η οποία  ,ως εκ τούτου, πρέπει να είναι κατα-δική του .Αλλιώς,  δε στέκεται ούτε λεπτό όρθιο . Κι ας διαθέτει  όσες  τέτοιες όμοιες  ή διαφορετικές ισχυρές βάσεις.

Το δικό μας σύστημα είναι εκείνο της οικονομίας της αγοράς. Το άγριο καπιταλιστικό σύστημα , που το υπηρετούν ευπειθώς  (και ανερυθριάστως)   κυβερνήσεις, λοιπές εξουσίες και θεσμοί. ΄Ολες οι προσλαμβάνουσες και οι παράμετροι είναι διατεταγμένες  -συντονισμένες  στα δικά του μήκη κύματος και δεν παρεκκλίνουν ούτε στο ελάχιστο.  Οπότε, “το ένα χέρι νίβει τ΄άλλο  και τα δυο το πρόσωπο”.

Ο  θεσμός, η εξουσία της  δικαιοσύνης δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Είτε σε περιφερειακό, τοπικό, είτε σε κεντρικό, ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι δικαστές, δουλειά τους έχουν να υπακούν στους νόμους που η νομοθετική εξουσία επιβάλει και να τους ερμηνεύουν -εφαρμόζουν. Δεν τους πέφτει λόγος για τον πυρήνα ενός νόμου, αν είναι δίκαιος  και συνάδων  στην τρέχουσα ηθική ή   όχι.  Να αυτονομηθεί ο δικαστής, ειδικά σε ζητήματα “αστικά”, να δώσει άλλες και ακόμα χειρότερα  αυθαίρετες, εκτός της ουσίας και του περιεχομένου  των  νόμων,  ερμηνείες ,είναι από σπάνιο μέχρι αδύνατο. Σε ζητήματα ποινικά έχει τράτο. Μπορεί  εδώ και να  τσιτώσει και να παρ -ερμηνεύσει το νόμο. Οι άλλες μορφές του δικαίου, όμως,  είναι μπετόν αρμέ.

Κι αν, επομένως , είναι καταφανώς άδικη η παραπάνω απόφαση του ευρωπαίων  δικαστών, που ξεμπέρδεψαν  (νομίζουν) με το νομικό φληνάφημα   “δηλωτικός όρος”, τυπικά  είναι σύννομοι. Όπως είπαμε και με τις ελάχιστες νομικές ακροβασίες τους, έφεραν  την απόφαση στα μέτρα του καπιταλιστικού νόμου, της βούλησης των τραπεζιτών.  Και ας είναι  εξόφθαλμη  η αδικία     σε μια υπόθεση ,όπως είναι αυτή της χορήγησης δανείων σε ελβετικό φράγκο, που εκκρεμεί χρόνια και υπάρχουν μάλιστα και σε πρωτόδικα δικαστήρια αποφάσεις που δικαιώνουν τα θύματα των τραπεζών σε αυτή την απάτη.

Το ευρωπαϊκό δικαστήριο δεν είναι περίεργο που παρανόμησε δικαιικά και  όχι νομικά.  Είναι το σύνηθες . ΄Οπως είπαμε, δηλώνει και έμπρακτα απόλυτη υποταγή στο σύστημα. Είναι ο θεσμός που στηρίζει θεμελιακά το ευρωπαϊκό σύστημα.

Η ύπαρξή του   είναι συγγενής  με εκείνη του   Δούρειου ίππου.  Αυτός είναι ο κύριος στόχος . Έχει ρόλο βιτρίνας, προσχηματικό,  ενός τάχα μου δημοκρατικού, αυστηρά  ανθρώπινου και δικαίου συστήματος δικαιοσύνης,   όπως διατείνεται πως είναι, άλλωστε,  όλο το εποικοδόμημα της Ενωμένης Ευρώπης. Επί της ουσίας, βέβαια,  κι αυτό το δικαστήριο,  είναι όπως τα άλλα, τα περιφερειακά στις ευρωπαϊκές χώρες ΕΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ  ΥΠΗΡΕΣΙΑ.

Μην σας εξαπατούν κάποιες εκκωφαντικές αποφάσεις δικαίωσης ,ενός αλλοδαπού, για παράδειγμα που προσέφυγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ,γιατί ξυλοκοπήθηκε κατά τη σύλληψη του. ΄Η  κάποιου αλλόθρησκου που έκανε το ίδιο γιατί παραβιάζονται τα θρησκευτικά του δικαιώματα. και βρήκε ηχηρή στήριξη.

Η δικαίωση κάποιων τέτοιων υποθέσεων είναι το  ΑΛΛΟΘΙ  κι αυτού του δικαστηρίου. Για να έχει λόγο ύπαρξης και να τηρεί τα προσχήματα. Κατά τα άλλα, οι αποφάσεις του είναι ίδιες και όμοιες με εκείνες των άλλων δικαστηρίων και σύμφωνες και  προπαντός υπήκουσες  στο επικρατούν σύστημα.

Να μνημονεύσουμε και είναι αρκετή, νομίζουμε, την περίπτωση της υπόθεσης της δολοφονίας του Γιώργου Τριάρχη.  Μια καταγγελία που έχουμε   εδώ  δημοσιεύσει κι άλλες φορές.  Συγκεκριμένα.

Τα ελληνικά δικαστήρια μέχρι και το ΣτΕ, από το 2006   με πασιφανή παράνομο τρόπο απέφυγαν να αποφανθούν επί της ουσίας, ποιοι δηλαδή, είναι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του καθηγητή  Γ. Τριάρχη και για ποιο λόγου. Για να συγκαλύψουν τους δράστες που ήταν μεγαλόσχημοι, δεν “μπήκαν” την ουσία της υπόθεσης.

  Και για να δικαιολογήσουν την ανεπίτρεπτη αυτή δικονομικά και δικαιικά  στάση τους, συζήτησαν, μεν, στο ΣτΕ  την υπόθεση   χωρίς, όμως  την παρουσία του εξουσιοδοτημένου δικηγόρου, αφού δεν τον κάλεσαν, ως όφειλαν για να παραστεί  σε συζήτηση. Και εξέδωσαν απορριπτική απόφαση για αυτόν ακριβώς το λόγο.  Πως δεν παρέστη ο δικηγόρος!!  Αυτόν δηλαδή, που δεν κάλεσαν ,όπως όφειλαν να κάνουν.

Την τερατώδη, λοιπόν, αυτή  απόφαση του ΣτΕ την  κοινοποιήσαμε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ,που προσφύγαμε και περιμέναμε, αν και γνωρίζαμε εκ των προτέρων την πορεία και την εξέλιξη  της υπόθεση κι εδώ.  Και όπως το είχαμε προβλέψει, μόλις διάβασαν ποια πρόσωπα εμπλέκονταν στη δολοφονία και  ποιοι ήταν πίσω από  το μεγάλο εκείνο σκάνδαλο της κλοπής εκατομμυρίων   δημοσίου χρήματος… ανέκρουσαν πρύμναν.

Είπαν πως το χαρτί που γράφτηκε η προσφυγή δεν ήταν καλής …ποιότητας σύμφωνα με τις γραφειοκρατικές τους   απαιτήσεις!   Ξαναστείλαμε αμέσως  καινούριο φάκελο , σύμφωνα με όλα τα τυπικά και μάλιστα με κοινοποίηση και στον ίδιο τον πρόεδρο  του  ευρωπαϊκού δικαστηρίου.   Και πάλι απάντησαν  με την ίδια δικαιολογία. Φανερό πως “έκαιγε” ο φάκελος και δεν ήθελαν ούτε οι ίδιοι  να καούν, ούτε συναδέλφους  τους στην Ελλάδα, αλλά  και υπουργούς και άλλα πολιτικά πρόσωπα να τσουρουφλίσουν.    Και όταν  εμείς επιμέναμε και  τους ζητήσαμε να μας επιστρέψουν το φάκελο για να ελεγχθεί ,  θυμήθηκαν πως τον είχαν…καταστρέψει!

Απίστευτο;  ΄Οχι, για όσους γνωρίζουν και δε χρειάζονται εμάς  να τους πούμε όσα εκθέσαμε παραπάνω για την ποιότητα απονομής δικαιοσύνης κι από  αυτό το δικαστήριο.

Συμπέρασμα; Αλλοίμονο σε όποιο έχει την ατυχία να τα βάλει με μεγαλόσχημα  θεριά. Στο λεπτό θα  τον κατασπαράξουν.  Και χωρίς έλεος.

Γράφαμε για τον αποδημήσαντα χτες Κάρολο Παπούλια στις 30 Σεπτέμβρη 2014:

ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΑΝΗΣΥΧΩΝ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ

30 Σεπτεμβρίου 2014

“Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, θέτει θέμα αμφισβήτησης της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών επαναφέροντας το θέμα «παραβίασης του καθεστώτος της αποστρατιωτικοποίησης».

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για τον απολογισμό της χρονιάς, ο Τούρκος ΥΠΕΞ, αναφέρθηκε στην επιστολή που έστειλε η Άγκυρα στον ΟΗΕ προειδοποιώντας πως «σε περίπτωση της παραβίασης του καθεστώτος της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου» είναι «συζητήσιμη και η κυριαρχία τους».

***

Ωχ,… πάμ΄ πόλεμο! Πάλι. Και  ασυζητητί τούτη τη φορά. Το  υπονοεί  και η έγκριτη και “υπεράνω” εφημερίδα  της Κολεκτίβας. Τι (άλλη) χρείαν έχομεν μαρτύρων.;

Οπότε, χρειαζόμαστε κι άλλα, πολλά ακόμα Belharra  και  Rafale. Και δεν έχει καμιά σημασία πως, έστω κι αν έκανε ο Κούλης τους χρυσή την πολεμική βιομηχανία του Μακρόν, δε θίγεται στο ελάχιστον η τούρκικη.  υπεροπλία έναντι της ελληνικής. Ούτε στον αέρα, όπως διαδίδουν (ψευδώς)  οι ξεκοκαλίσαντες  τις  μίζες από τα κοσμούντα  τους ελληνικούς  ουρανούς  καταδιωκτικά σκάφη   που ψώνισε πρόσφατα  ο γόνος της φαμίλιας

Λεπτομέρειες  είναι αυτά. Καλά κάναμε  και  τα πήραμε . Και να πάρουμε κι άλλα.  Για  την τιμή των όπλων. (Ποια τιμή, μη ρωτάτε , αν είναι εκείνη που κοστίζουν στον ΄Ελληνα  η άλλη η…ελληνική του).

Αλλά, δεν κατάλαβα, τί είπε ο κύριος  Τσαβούσογλου:  “Σε περίπτωση παραβίασης  της στρατικοποίησης”  είπε;  Δηλαδή, δεν έχει ακόμα παραβιαστεί αυτό το καθεστώς της συνθήκης;  Κι εμείς που νομίζαμε πως το ξέρουν οι Τούρκοι πως  είναι τίγκα τα νησιά από ελληνικό στρατό.

Κι αν το ξέρουν και αφού έχουν υπεροπλία, γιατί δε χτυπάνε ένα νησί ,έστω και για τη δική τους τιμή των όπλων;  Γιατί είναι χέστηδες;   ΄Η ,μήπως, όλο αυτό το παραμύθι του πολέμου που παίζει εκατό χρόνια τώρα, είναι  όντος για παιδάκια, μια και κανένας πόλεμος δεν πρόκειται ποτέ να γίνει για τους λόγους που πολλές φορές έχουμε αναλύσει εδώ;

Συνεχίστε, απατεώνες μου.  Κι εδώ κι απέναντι,  έχετε σοβαρούς λόγους ,όντως, να λέτε τέτοια κάθε τόσο. Στο πρόγραμμα  οι λεονταρισμοί. Πρώτο πλάνο.   Δεν πέφτει μίζα, αλλιώς, ούτε  βρίσκουν καλύτερο    μπαμπούλα από τον ξορκισμένο, αλλά ουδέποτε γινόμενο    πόλεμο ,για  να αφιονίζουν και τους ανεγκέφαλους πατριωταράδες , εκείθεν και εντεύθεν.