“Αντιδράσεις και καταδίκη για τον προπηλακισμό του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ
Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει εικόνα που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο από παρέμβαση ομάδας νεαρών στο γραφείο του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ και απεικονίζει τον Δημήτρη Μπουραντώνη με μία ταμπέλα κρεμασμένη στον λαιμό όπου αναγράφεται «αλληλεγγύη στις καταλήψεις».
Αθλιότητες αυτόκλητων τιμωρών»
«Η αήθης επίθεση στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ Δημήτρη Μπουραντώνη, αποτελεί μία βίαιη καταπάτηση κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας», σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωση του. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τονίζει ότι «οι πρακτικές διαπόμπευσης είναι εχθρικές προς κάθε έννοια δημοκρατικής διεκδίκησης» και πως «η αυτονόητη καταδίκη τους είναι όρος για την προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων».
Η ΕΠΕΚΕ Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, νωρίτερα, εξέδωσε ανακοίνωση κάνοντας λόγο για αθλιότητας από αυτόκλητους τιμωρούς, ενώ καταδίκασε τις συγκεκριμένες εικόνες αναφέροντας «οι νέες και οι νέοι στη χώρα μας δεν καταφεύγουν σε τραμπουκισμούς και σε διαπόμπευση προσώπων και μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας για να επιτύχουν τους στόχους τους. Αλίμονο! Αυτές είναι ενέργειες που ταιριάζουν σε μιμητές βιαιοτήτων και αστυνομικών πρακτικών της δεκαετίας του ’60».
***
Δεν γνωρίζω τον Δημήτρη Μπουραντώνη. Ως πανεπιστημιακός και μάλιστα πρύτανης, σίγουρα είναι της γνωστής συνομοταξίας της “αλλαξοκωλιάς”. Οι “έδρες” και ο λοιπές θέσεις-βαθμίδες στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό , αποκτώνται ΜΟΝΟ μέσω …κονέ. Γονείς, άλλοι συγγενείς, εραστές και φυσικά λίαν απαραίτητη και αποτελεσματικότερη όλων, η κομματική ταυτότητα. Από την άκρα Δεξιά ως και την άκρα Αριστερά. “Δούναι-λαβείν”.
Θα μπορούσα να καταγράψω εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις. Και σήμερα και παλιότερα. Αλλά από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς;
Κι αυτός είναι ένας από τους σοβαρούς λόγος που τα ελληνικά πανεπιστήμια υπολειτουργούν σε όλου τους τομείς. Διδασκαλία και έρευνα ( η τελευταία, μόνο λογής κονδύλια ξεκοκαλίζει). Κι αυτή επίσης είναι η αιτία, που σε σοβαρές, έξω από συμφέροντα και πηγαδάκια, αξιολογήσεις, τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι από τα τελευταία στην κατάταξη.
Αλλά, δεν είναι μόνο το πανεπιστημιακό προσωπικό. Το επίπεδο σπουδών γενικότερα είναι τόσο χαμηλό, πού και να αξίζει κανείς ως φοιτητής, ειδικά στην έρευνα, δε θα μπορούσε να αναδειχτεί, αλλά ούτε να αποκτήσει τα επιστημονικά εφόδια που θα είχε εξασφαλίσει σε ένα οποιοδήποτε καλό πανεπιστήμιο άλλης χώρας.
Στα ελληνικά πανεπιστήμια, αν μετράει κάτι στη φοίτηση , είναι η παπαγαλία και η αντιγραφή. Η τελευταία μάλιστα, με τη νέα τεχνολογία, έχει εξελιχθεί σε…επιστήμη. Αν είσαι καλός σε αυτά τα δυο, φτάνεις άνετα στο πτυχίο.
Για να τελειώσεις και να θητεύσεις και συ μετά στις στρατιές των διπλωματούχων ανέργων. Κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως δεν επιτρέπεται εσύ… μορφωμένο παιδί, να ασχοληθείς ποτέ με…πακιστανικές και παρεμφερείς ταπεινωτικές δουλειές.
Και για την…ιστορία να πούμε κάτι που θαρρώ παλιότερα το έχουμε ξαναγράψει εδώ. Στα δικά μου χρόνια (δεκαετία ΄70, πολύ περισσότερο παλιότερα), ως φοιτητές, αλλά και πτυχιούχοι, πηγαίναμε σε ΟΛΕΣ τις δουλειές. Προπαντός τις “πακιστανικές” . Από χωράφια, μεροκάματο σε οικοδομές, πωλητές, μεταφορές, πλασιέ. ΄Οπου υπήρχε, έστω και πενιχρό μεροκάματο, δε λέγαμε όχι.
Σε αντίθεση με τα “βλαστάρια” σήμερα και στην πρόσφατη οικονομική κρίση, που δεν καταδέχονταν να κάνουν παρακατιανές δουλειές.΄Εχουν το μερτικό από τη σύνταξη των παππούδων, για να αράζουν στα μπιτσόμπαρα και τις καφετέριες. ΄Αεργοι ,που υποκρίνονται τους άνεργους και μασούν κι από τα κοντύλια του ΟΑΕΔ το επίδομα, μέχρι να βρουν (που δε θα βρουν ποτέ) δουλειά…αντάξια των πτυχίων τους!
Αυτή είναι η τραγική κατάσταση στα Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Και το παραπάνω περιστατικό, η “διαπόμπευση” του πρύτανη, εντάσσεται σε αυτό το τοπίο, σε τέτοιο κλίμα και περιρρέουσα ατμόσφαρα…”φαιδράς πορτοκαλέας”, όπως είναι από άκρου εις άκρον όλη η Ελλάδα. Ανέκαθεν, όχι μόνο σήμερα.
΄Ενα εξευτελισμένο, απαξιωτικό, “στημένο” εκπαιδευτικό σύστημα, ήταν επόμενο να έχει τέτοιες και χειρότερες παρενέργειες. Θα μπορούσε ποτέ να συμβεί αυτό σε ένα ξένο, ακόμα και μέτριας βαθμολογικής αξιολόγησης πανεπιστήμιο; Θα ήταν έγκλημα καθοσίωσης.
Επειδή, ακριβώς, εκείνα τα πανεπιστήμια, δεν θυμίζουν σε τίποτα το ελληνικό. Κατάπτυστο και σε ό, τι αφορά το διδακτικό -ερευνητικό προσωπικό και την ποιότητα σπουδών και συμπεριφοράς φοιτητών. “Πάρ΄ τον ένα και χτύπα τον άλλο”!
Μπορεί, βέβαια, και τα ξένα πανεπιστήμια να είναι μέρος του Συστήματος και τις “εκτροφείο” στελεχών του, αλλά η ακαδημαϊκή ιδιότητα έχει διαφορετική αντιμετώπιση, ακόμα και από το ίδιο το Σύστημα. Για παράδειγμα, η στελέχωσή τους σε διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό. Η ποιότητα σπουδών και τα μέλη της φοιτητικής κοινότητας.
Θα μπορούσε ένας από τους δράστες της επίθεσης στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, να έχει καταφέρει να αποκτήσει την ιδιότητα του φοιτητή με το τρόπο που αποκτάται στην Ελλάδα; Ούτε κατά διάνοια.(Εκτός, βέβαια, αν είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και φοιτά στο Χάρβαρντ με χορηγίες τους πατρός του).
Αυτό είναι το παγκόσμιο Σύστημα . Δε θα μπορούσε να μην υπακούει ειδικά στους νόμους της Αγοράς. Και φυσικά, χρειάζεται άξια στελέχη στην επιστήμη, την τέχνη, τις άλλες δραστηριότητες. Και θα τα αποκτήσει μέσα από την “εκπαίδευση”, που δεν έχει καμιά σχέση με τη “μόρφωση” και την παιδεία. Από το πανεπιστήμιο θέλει (εξ)ειδικευμένους. Να εκμεταλλευτεί το μυαλό, το ταλέντο και τις γνώσεις τους. Και παράλληλα να τους ανταμείψει σε επίπεδο οικονομικών απολαβών αλλά και “κύρους”, αναγνωρισιμότητας.
Επομένως, όταν ζεις σε έναν κόσμο, όπως ο σημερινός, με καθορισμένους και μοιρασμένους ρόλους σε όλα τα επίπεδα, το να επιλέξεις να συμπεριφέρεσαι ιδιόμορφα και εκτός κανόνων ,θέτεις εαυτόν αυτομάτως εκτός συστήματος. Περιθωριοποιείσαι αυτοβούλως.
Η ιδιότητα του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ έχει εκχωρηθεί από το κρατικό σύστημα και ως εκ τούτου έχει, ως πρόσωπο, το επίσημο κύρος, που μοιράζονται όλο οι στυλοβάτες του. Κι ακόμα περισσότερο, αν σεβαστούμε το Σύνταγμα που ορίζει πως “πάσα εξουσία πηγάζει εκ του λαού”. Και άρα, ο Δημήτρης Μπουραντώνης, έχει τοποθετηθεί από την εξουσία στη θέση, που κατέχει, συμβολικά από τη θέληση του λαού. Καλώς- κακώς, έτσι ορίζει το Σύνταγμα.
Με τη μεμονωμένη αυτή πράξη της διαπόμπευσης και του διασυρμού του πρύτανη, οι δράστες προφανώς θέλησαν να αναδείξουν την οργή τους για όσα το Σύστημα παράγει και με τον τρόπο που λειτουργεί. Μόνο που ξέχασαν πως και οι ίδιοι ως πρωταγωνιστές του επεισοδίου, είναι άπαντες μέλη του ίδιου Συστήματος. Συγκεκριμένα.
Φοίτησαν και αποφοίτησαν από τα σχολεία του. ΄Εδωσαν εισαγωγικές εξετάσεις για να μπουν εκεί που είναι. Ακολουθούν τις διατάξεις που ορίζουν οι σχολές για τη φοίτηση και την περάτωση των σπουδών τους.
Και όχι μόνο. Καθημερινώς και στη λεπτομέρεια , αναπαράγουν και συντηρούν συστημικά στερεότυπα. Τα μπυρόνια και τα στριφτά τσιγάρα τους, ας πούμε, που παράγει και διοχετεύει στην Αγορά και που δεόντως τα τιμούν και τούτοι οι…αντιεξουσιαστές (διάβαζε μπαχαλάκηδες), είναι …προσφορά του Συστήματος που πολεμούν!
Και ακόμα ,μια χαρά “αύριο” θα ενταχθούν κι αυτοί στο Σύστημα, θα παράγουν έργο για το ίδιο και θα αμείβονται με μισθούς και επιδόματα πάλι από το Σύστημα. Θέλουν δε θέλουν, επομένως, είναι μέρος αυτού του Συστήματος.
΄Αρα, αν οι φοιτητές- δράστες, έκαναν ό,τι έκαναν, παριστάνοντας τα μέλη που δρουν εκτός Συστήματος, είναι “υπεράνω” και “δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί” τους, οπότε έχουν το δικαίωμα να διαπομπεύουν άνετα ένα μέλος ενταγμένο σε αυτό, όπως ο πρύτανης, είναι γελασμένοι, αν δεν είναι κουτοπόνηροι. Κι αυτό για ένα και μοναδικό οφθαλμοφανή λόγο. Προσκυνούν και οι ίδιοι καθημερινά το Σύστημα που τάχα πολεμούν , όπως εκθέσαμε και με τον τρόπο που περιγράψαμε.
Επομένως, ας μην “κρύβονται πίσω από το δάχτυλό” τους. Παίζουν και τούτοι με τους κανόνες και συμμετέχουν με τα…τσαρούχια μάλιστα, τόσο στην εύρυθμη λειτουργία ,όσο και τη συντήρηση του Συστήματος. Δε διαφέρουν στο ελάχιστο από τον πρύτανη ή απ΄ όσους άλλους αποφασίζουν για την τύχη και την πορεία της ζωής τους, σύμφωνα πάντα με τους νόμους και τους κανόνες που ορίζει πάλι το Σύστημα και όχι αυτοί.
Κι αν ήθελαν να διαπομπεύσουν κάποιον, ο πρύτανης θα έπρεπε να είναι ο τελευταίος , μια και ο ίδιος είναι πιο ειλικρινής. Παραδέχεται, σε αντίθεση με τους δράστες, πως είναι “σαρξ εκ της σαρκός” του Συστήματος και το υπηρετεί μάλιστα.
΄Αρα, αν έπρεπε κάπου να κρεμάσουν ταμπέλα τα… επαναστατημένα στα …σφηνάκια και και τους μπάφους, “βλαστάρια”, αυτός είναι ο δικό τους λαιμός. Και μάλιστα με ευδιάκριτη τη γραφή: ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Κ@ΛΟΠΑΙΔΙΑ -ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ;
Αν και καλύτερα θα ήταν η ομήγυρις των μπαχαλάκηδων να κρεμάσουν μια πέτρα στο λαιμό και μια …πλεξούδα σκόρδα και να οδεύσουν, καθήμενοι ανάποδα “επί πώλου όνου” κατά Φάληρο μεριά. Καταλληλότερη πράξη, πομπή και μέρος δεν υπάρχουν για ελόγου τους.