«Η Δημοκρατία δεν τρομοκρατείται! Η ευθεία απειλή κατά της ζωής του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Άδωνι Γεωργιάδη από τους τρομοκράτες δεν πρόκειται να κάμψει ούτε το φρόνημα ούτε την κοινοβουλευτική δράση τόσο του ιδίου, όσο και οποιουδήποτε Έλληνα Βουλευτή», τονίζει με αφορμή την απειλή τρομοκρατών κατά της ζωής του Βουλευτή Άδωνι Γεωργιάδη, η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη.
Τέλος η κυβερνητική εκπρόσωπος καλεί όλα τα κόμματα να καταδικάσουν την απόπειρα τρομοκράτησης μέλους του ελληνικού Κοινοβουλίου. «Ας αναλογιστούν οι πάντες, τι σημαίνει για τη Δημοκρατία μας, η πολιτική στοχοποίηση Έλληνα Βουλευτή», σημείωσε.
Το κείμενο του Μαζιώτη:
«Οι δολοφόνοι και οι δήμιοι του λαού είναι πάντα υποκριτές. Έτσι και ο Άδωνις Γεωργιάδης ο οποίος είναι συνεργός χιλιάδων δολοφονιών πολιτών σε μαζική κλίμακα, θανάτων από αυτοκτονίες (περίπου 4000), θανάτων από ασθένειες, από έλλειψη φαρμάκων, από πείνα και υποσιτισμό κατηγορούν εμάς για δολοφονίες. Απόδοση Δικαιοσύνης και όχι δολοφονία θα ήταν ένας τέτοιος δολοφόνος, όπως ο Γεωργιάδης, να εκτελεστεί μπροστά σε χιλιάδες λαού στην πλατεία Συντάγματος και το πτώμα του να κρεμαστεί ανάποδα όπως έκαναν οι Ιταλοί Παρτιζάνοι στην πλατεία Λορέτο στο Μιλάνο στον ομοϊδεάτη του Μπενίτο Μουσολίνι».
1. O Μαζιώτης κακώς, κάκιστα είπε αυτά, που είπε για τον…΄Αδωνι. Ο ΄Αδωνις, το λέμε τόσα χρόνια εδώ, είναι ένας γραφικός τύπος , μεγαλωμένος σε εθνικο-φασιστικό περιβάλλον, ανεπαρκής (ανύπαρκτος) και στρατευμένος ως επιστήμονας, με συγκεκριμένη ακροδεξιά «ιδεολογία», που δεν έχει θέση σε δημοκρατικά, κοινοβουλευτικά κόμματα . Ούτε ακόμα της Δεξιάς Ν.Δ (που όπως δείχνουν τα πράγματα, πάει να εξελιχθεί σε κεντροδεξιά.) ΄Η τουλάχιστον,αν ήταν να είναι κάπου,ας πήγαινε στους ΑΝ.ΕΛ. Εκεί ταιριάζει καλύτερα.
2. «Η δημοκρατία δεν τρομοκαρτείται». ΄Ομως, ούτε έχει να φοβηθεί τίποτα, κόβοντας τα τηλέφωνα και αρνούμενη το διάλογο και την ελεύθερη έκφραση, ακόμα και στους αντιπάλους της. Δεν κυνηγάς, ως κράτος-εξουσία το Μαζιώτη με πρωτοφανές μένος (δεν έχει “βάψει με αίμα τα χέρια” του) ούτε δαιμονοποιείς τη δράση του την ίδια ώρα που αφήνεις τόσα χρόνια τους Ναζί να αλωνίζουν, να προκαλούν,να δολοφονούν, να κακοποιούν. Αν μη τί άλλο, είναι παράλογο, ανήθικο, προκλητικό, αντιδημοκρατικό. Ωραίες, “βαριές και ασήκωτες» οι κουβέντες της κυρίας Βούλτεψη, αλλά άνευ αντικρύσματος.
3. Δε θα μεταπείσουμε το Μαζιώτη ,δε θα επιχειρήσουμε να κάνουμε διάλογο μαζί του. ΄Εχουμε διαφορετικές απόψεις για το θέμα της ΄Ενοπλης Λαϊκής Βίας και της αναγκαιότητάς της στις ημέρες μας. Δεν πιστεύουμε πως αν κρεμάσεις στο Σύνταγμα ,έστω και τον …αστείο Γεωργιάδη, θα αλλάξει τίποτα. Ούτε αν σκοτώσεις επίσης το Μαρινάκη, θα προσφέρεις κάτι στο λαϊκό κίνημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συμβεί. Οι «Αντάρτες Πόλεων» είναι πιο προσεκτικοί και πιο σοβαροί ακόμα και στη διατύπωση των απειλών τους. Η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο Μαζιώτης στην κόντρα του με το Γεωργιάδη ήταν τουλάχιστον ατυχής (για να μην πούμε απαράδεκτη). Τέτοιες απειλές θυμίζουν περισσότερο Χρυσαυγίτες-Ναζί και όχι μέλη οργάνωσης Λαϊκής Βίας.
4. Πολλά, μα πάρα πολλά λάθη διαπιστώνουμε πως κάνουνε τα τελευταία χρόνια οι οπαδοί της ΄Ενοπλής Λαϊκής Πάλης. Και φυσικά κακές, κάκιστες επιλογές στόχων. Ας τα σκεφτούν όλα από την αρχή και πρώτα απ΄όλα ας επαναπροσδιορίσουν τη σκοπιμότητα της δράση τους και την προσφορά τους στην υπόθεση της “Επανάστασης” (με τη σημασία της αλλαγής, της αποδόμησης του παλιού και κακού και της οικοδόμησης του νέου και ωφέλιμου για τα άτομα και τους λαούς) . “Δε βάζεις καινούριο κρασί σε παλιό ασκί” . Σήμερα ,επιλογές επαναστατικής δράσης, σαν αυτές του Μαζιώτη, φαντάζουν παλιομοδίτικες, αναχρονιστικές, ξεπερασμένες, πέρα από άκρως επικίνδυνες για τα ίδια τα ατομικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των λαών.
5. Αλλά, είναι και κάτι άλλο. Αμαυρώνουν και την εικόνα των παλιών “ανταρτών” (Κασίμης, Τσιρώνης, Τσουτσουβής κ.α), απαξιώνουν τη δράση τους σ΄εκείνες τις “πέτρινες” εποχές και προκαλούν σύγχυση, πρωτίστως ιστορική. Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά είχε επιδείξει και η Β΄ 17Ν ,του Ξηρού και Κουφοντίνα, με τις “επιχειρησιακές” της επιλογές. Με τέτοιες συμπεριφορές και δραστηριότητες των νέων “Ανταρτών πόλεων” είναι σίγουρο πως δε θα καταφέρουν να αποσπάσουν ούτε τη συμπάθεια των πολιτών ,αλλά (πολύ περισσότερο) την καταξίωσή τους μέσα στις σελίδες της Ιστορίας.
