Η παρέμβαση Καραμανλή : Επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία το ζήτησαν
«Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο. Παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Αυτά τα στοιχειώδη για να αποτραπεί η περαιτέρω απαξίωση των θεσμών».
****
“Τον Αλέξη Τσίπρα τον πάω”, είχε δηλώσει πανηγυρικά ο Κώστας Καραμανλής ,όταν είχε τελειώσει η συμφωνία-«ομερτά» ανάμεσα στους δυο και η οποία συμπεριελάμβανε δύο σκέλη: α. Ο Κώστας Καραμανλής παραχωρεί τον άνθρωπό του Πάνο Καμμένο, για να σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και β. ο Αλέξης Τσίπρας αναλάμβανε την υποχρέωση να μη στείλει τον ένοχο για της χρεοκοπία της χώρας και τους συν αυτώ στο Ειδικό δικαστήριο. Η ανέντιμη αυτή πολιτικά συμφωνία (εξ ου κι εμείς την αποκαλέσαμε εξ αρχής «ομερτά»), τηρήθηκε κατά γράμμα. Οι εξελίξεις το απέδειξαν, λίγο καιρό μετά.
Αλλά , η περίοδος του μέλιτος ανάμεσα στους δύο πολιτικούς άντρες δε φαίνεται να είναι μόνο του …ενός μηνός. ΄Ολα δείχνουν πως συνεχίζονται οι καλές σχέσεις ανάμεσά τους με την πρόσφατη ηχηρή παρέμβαση Κώστα Καραμανλή, που στην ουσία ήταν ισχυρή στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα και μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.
Πρώτα -πρώτα στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο ο “ανιψιός” με το δικό του…γαλλικό τρόπο (κι ας μην ακούστηκε) καλεί το γιο του Αποστάτη που οδήγησε το κόμμα της Ν.Δ σχεδόν στο 20%, να ξεκουμπιστεί πάραυτα ,για να αναλάβει, όπως ακούγεται, την παράταξη αρχηγός με ..,άρωμα γυναίκας. (Κεφαλογιάννη; «Σόι πάει πάλι το βασίλειο»).
΄Εχουν πλέον δρομολογηθεί οι εξελίξεις. Ο Κυριάκος πριόνισε αλόγιστα το κλαρί που καθόταν. Η πτώση του είναι βέβαιη και ο γδούπος θα είναι δυνατός. Επόμενο βήμα, η εκλογή “νέας” αρχηγού του κόμματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το οποίο, οσημέραι, πνέει τα λοισθια . Και απ΄ό, τι φαίνεται, δεν πρόκειται να ανακάμψει για τουλάχιστον δύο τετραετίες. ΄Η ,το πιθανότερο, να λάβει μια νέα μορφή, πολυσυλλεκτική (ακρο-κεντρο-Δεξιά!) τούτη τη φορά.
Το ιστορικό ερώτημα είναι τούτο. Μια τέτοια ,νέα συμφωνία στήριξης του Αλέξη Τσίπρα (με τον τρόπο και την ώρα που έγιναν) είναι έντιμη; Δοθέντος πως ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, η απάντηση της Ιστορίας είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ. Οι Πολιτικοί όμως, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, στερούνται ηθικής. «Ο Καίσαρας και η γυναίκα του ,αρκεί να φαίνονται ηθικοί. Στην πραγματικότητα δε χρειάζεται».
Κι αν σκεφτεί κανείς πόσο ανήθικος υπήρξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός (στενή η λέξη για να χωρέσει το μέγεθος της απάτης, της διαφθοράς και της αλητείας ), όντως, η τωρινή ανηθικότητα της νέας “ομερτά”, μοιάζει για… πταίσμα. Ο γιος του Αποστάτη υπήρξε ο κακός δαίμονας της χώρας, όπως ακριβώς, και ο πατέρας του. Μέσα σε τρία χρόνια , τίναξε τα πάντα στον αέρα. 2η χρεοκοπία, εξαγορά του Τύπου, απόλυτη διαφθορά και διαπλοκή, δολοφονικός χειρισμός της πανδημίας.
Αλλά, το χειρότερο υπήρξε άλλο. Προχώρησε σε πρωτοφανείς προκλήσεις, έστησε σκηνικό πολέμου, κυρίως στο Αιγαίο , ως άλλοθι για την αγορά “άχρηστης λαμαρίνας” εξοπλισμών και την αποκόμιση από μίζες τεράστιων ποσών, ,που οδήγησαν τη χώρα πραγματικά σε παραμονές πολέμου. Κ ι αν η χώρα σώθηκε, αυτό οφείλεται (ακόμα τουλάχιστον) αποκλειστικά στο ΝΑΤΟ. Αλλιώς, ο Σουλτάνος θα ακολουθούσε τα βήματα του Τσάρου. Μια και ο ο Ερντογάν είναι της σχολής «στη βράση κολλάει το σίδερο».
“Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο”, τόλμησε και είπε ο Κώστας Κραμανλής.
Βαριές κουβέντες, αν θέλεις να κάνεις εσωκομματική αντιπολίτευση. Σε άλλη περίπτωση, αν κάποιος άλλος ξεστόμιζε τέτοιους χαρακτηρισμούς ,θα είχε φύγει κλοτσηδόν από το κόμμα. Τον «ανιψιό” αποκλείεται να τον σουτάρει ο «υιός». Κι ας τον εκτέλεσε εν ψυχρώ ο πρώτος