ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

  1. “ΠΕΤΣΙΝΑ”  ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ …ΕΚ ΜΟΣΧΑΣ  ΚΑΙ ΡΩΣΙΚΗ ΑΦΑΣΙΑ
  2. “ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ (ΑΝΥΠΑΡΚΤΩ)  ΚΡΑΤΕΙ” ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
  3. 3. ΕΛΛΑΣ ΤΗΣ ΦΑΙΔΡΑΣ… ΛΕΜΟΝΙΑΣ.
1. Ανετη νίκη για το κόμμα του Πούτιν: 51% στις βουλευτικές εκλογές
Ανετη νίκη για το κόμμα του Πούτιν: 51% στις βουλευτικές εκλογές

To  θέατρο  του παραλόγου έχει αποκτήσει  μόνιμη σκηνή τα τελευταία χρόνια  στη Ρωσία.  Δεκαετίες ολόκληρες, ακόμα  και πριν την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος, συνεχίζονται εδώ οι παραστάσεις  από το  ίδιο έργο. Μόνο που ο παραλογισμός  και η φαιδρότητα της “σοβιετικής” εποχής,  συνοδευόταν   από πολύ αίμα, δυστυχία, ταπείνωση, εξευτελισμό.

Τί έχει πάθει  αυτή η χώρα στην ιστορική διαδρομή της και σημαδεύεται συνέχεια από δράματα και τραγωδίες; Φταίει μόνο ένας λαός, με σφοδρά εθνικιστικά σύνδρομα ,με μυαλό που γυρίζει …ανάποδα σε σχέση με τη φυσιολογική κίνηση του μυαλού των άλλων λαών; Θα ήταν ανεπίτρεπτη-απερίσκεπτη γενίκευση, αλλά και απλούστευση, αν υιοθετούσαμε τέτοια άποψη. Και δεν την αναγνωρίζουμε ιστορικά. Τις έχουμε ξαναθίξει εδώ.

Οι αιτίες είναι άλλες. Η απομόνωση της χώρας λόγω γεωγραφικής έκτασης ,αλλά και απόστασης από τον πολιτισμένο κόσμο. Οι  σκληρές συνθήκες ζωής επίσης που καλείται ανέκαθεν να αντιμετωπίσει- παλέψει ο Ρώσος, μέσα σε μια αχανή χώρα με εκτεταμένα βαρύ, κλιματολογικό “ημερολόγιο”. Η ίδια η φύση “τρώει τα σωθικά” της. Πλήττει τις  πλουτοπαραγωγικές   πηγές της χώρας ,αλλά και  αποδυναμώνει  τη δραστηριότητα και την ενέργεια των κατοίκων.

 Μια παγωμένη “Σιβηρία” είναι το μεγαλύτερο μέρος της Ρωσίας. Ακόμα και στις περιοχές με ήπιο κλίμα, δύσκολα κανείς επιβιώνει διατροφικά, αν στηριχτεί μόνο σε ό,τι παράγει η γη. Η χώρα, όπως εύστοχα χαρατκηρίστηκε πρόσφατα, είναι μόνο ένα τεράστιο …βενζινάδικο . Απ΄αυτό ζει. Κι αν στερέψει η κάνουλα, ή αν δεν υπάρχουν πελάτες πια , για να ψωνίζουν από το συγκεκριμένο “μαγαζί”, είναι τελειωμένη  χώρα οικονομικά.

Από την άλλη και  η γεωστρατηγική της θέση δεν είναι  σημαίνουσα, ούτε ευνοημένη. Δεν έχει διέξοδο στις θάλασσες ,που ήκμασαν οι αρχαίοι πολιτισμοί. Στα “κλεφτά” πάντα και πάνω σε μονόξυλα και άλλες  ναυτικές πατέντες πλεύσης, κατέβαιναν οι  ρώσικες-σλάβικες φυλές με τα ποικίλα ονόματα νότια, για  να ληστέψουν, να εκβιάσουν, να πάρουν λύτρα και πάλι να γυρίσουν πίσω στην παγωμένη γη τους. Μέχρι να βαρεθούν και πολλοί να εγκατασταθούν μόνιμα στις περιοχές ,που  κούρσευαν.

Αν κλείσει η ναυτική πύλη της Σεβαστούπολης, η χώρα αυτόματα γίνεται  μια κλειστή, ηπειρωτική χώρα και  τα καράβια της θα πρέπει να κάνουν ταξίδια εβδομάδων ,έναν ατέλειωτο γύρο, για να βρουν διέξοδο από την άλλη άκρη της χώρας σε θάλασσα. Το “Ανατολικό ζήτημα”, η διέξοδος της τσαρικής Ρωσίας, αλλά και της σύγχρονης στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, παραμένει αγκάθι μοναδικό, πρόβλημα άλυτο.

Κι ας νομίζει ο  σημερινός “τσάρος” της Ρωσίας πως έλυσε το ζήτημα  δια των όπλων.Με την ανήκουστη  διχοτόμηση της Ουκρανίας και την απόσπαση σχεδόν ολόκληρης της ανατολικής χώρας, η Ρωσία κατάφερε  στον αιώνα μας να μονοπωλήσει την έλλειψη σεβασμού στο διεθνές δίκαιο και τους καθιερωμένους κανόνες. Μοναδική αθέτηση  των υποχρεώσεων, ουσιαστικών και τυπικών ενός κράτους σε ένα άλλο και μάλιστα με λαό όμαιμο και γειτονικό .

Οι Ρώσοι θα βρουν μπροστά τους αργότερα  αυτό έγκλημα. Θα πληρώσουν ακριβά το  λεονταρισμό του δικτάτορα Πούτιν κάποια μέρα. Και θα τον καταριούνται γενεές, γενεών, όταν  κλείσει η ναυτική πόρτα που κρατά  με τη βία ανοικτή ο δικτάτορας στην Κριμαία. Τίποτα δε μένει αναπάντητο-ατιμώρητο σ΄αυτό τον κόσμο. Δεν ανα-γνωρίζει ο ανιστόρητος Πούτιν τέτοια “θέσφατα” της Ιστορίας.

΄Ολα αυτά, κατασκευάζουν  μια χώρα “κουβάρι” ανάμεσα στις άλλες πολιτισμένες  και δημιουργούν ένα ιδιόμορφο πολιτικό, κοινωνικό,οικονομικό,  στρατιωτικό, πολιτισμικό στάτους  στη Ρωσία από τα βυζαντινά ακόμα χρόνια μέχρι σήμερα. Μια χώρα sui generis,που δεν τη λες ούτε Ανατολή ούτε Δύση. Τη λές μόνο Ρωσία.

Τα “πέτσινα” αποτελέσματα των χτεσινών εκλογών -παρωδία που ανακοινώθηκαν από τη Μόσχα, επιβεβαιώνουν το χάος, τον παραλογισμό και τις τάσεις “αυτοχειριασμού”  μιας μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος, που προσέρχεται στις κάλπες και επιλέγει ένα μαφιόζικο καθεστώς, για να κυβερνήσει. Αλλά, βέβαια,  οι περισσότεροι από τους οπαδούς του κόμματος του δικτάτορα Πούτιν, μαφιόζοι είναι κι αυτοί, ακροδεξιοί, χούλιγκαν και μπαχαλάκηδες.

΄Ενα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού έχει εμποτιστεί “μέχρι μυελού οστέων” στην εθνικιστική προπαγάνδα με την οποία τους βομβαρδίζει καθημερινά  η δικτατορική κυβέρνηση. Κι αυτό, μαζί με τη βότκα, τον καπνό, την κακή διατροφή,την παγωνιά, αποδυναμώνουν και ναρκώνουν το μυαλό και τη βούληση.Το αποτέλεσμα είναι απολύτως ορατό. Αντί να είναι στη φυλακή το δικτάτορας το παίζει πρόεδρος, ίσια και όμοια με τους άλλους. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα στη Ρωσία!

Κι αντί πάλι οι ρακένδυτοι στην πλειοψηφία τους, οι πεινασμένοι, άρρωστοι εν πολλοίς  Ρώσοι, να είναι  στους δρόμους,  να γκρεμίσουν την τυραννία της μαφίας, που μασκαρεύτηκε με πολιτική τήβεννο, προτιμούν να σέρνονται στα καπηλειά , τα άθλια διαμερίσματα σοβιετικής κατασκευκής και τα παγωμένα πάρκα, χωρίς ελπίδα αλλαγής ,χωρίς διάθεση για αγώνα. ΄Ενας τραγικός λαός, παραδομένος, περιθωριοποιημένος,  μια  χώρα  με χαίνουσες,ορατές πληγές!

Υπάρχει η άποψη πως η Δύση θέλει να υπάρχει ένας τέτοιο αντίπαλο δέος. Γι΄αυτό επιτρέπει σε ένα δικτάτορα να επιβιώνει τόσα χρόνια στην εξουσία.΄Ετσι δικαιολογεί η Αμερική και οι χώρες του ΝΑΤΟ   τα αστρονομικά ποσά στους εξοπλισμούς και τη διατήρηση της υστερίας από την αναζοπύρωση ενός ψυχροπολεμικού κλίματος. Το ένα είναι αυτό.

Από την άλλη,η αθλιότητα και η φτώχνεια ενός λαού γεμιζουν τις αγορές  με φτηνά εργατικά χέρια, με σύγχρονους σκλάβους, ακόμα και του σεξ.  Είναι γνωστή και ανθούσα  η βιομηχανία του νυφοπάζαρου, αλλά και της πορνείας στα οποία παραδίδεται  αμαχητί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας, για να  φτάσει το δυτικό συνάλλαγμα  στην οικογένεια, που αργοπεθαίνει στις ρωσικες στέπες. Να γίνει  ρούβλι κι αυτό με τη σειρά του βότκα, τσιγάρο, φτηνό λίπος λουκάνικου. Μια τραγωδία χωρίς τέλος.

Ποιός θα φέρει την κάθαρση; Ο ίδιος ο Ρώσικος λαός απέδειξε  πως δεν μπορεί. ,Μήπως ήρθε η ώρα ο πολιτισμενος κόσμος να πάρει την τύχη της Ρωσίας στα χέρια του;  Να γκρεμίσει το δικτάτορα και το μαφιόζικο καθεστώς του ,για να πνεύσει επιτέλους άνεμος  ελευθερίας και αλλαγής στην αχανή χώρα;

Η Ρωσία ανήκει στην Ευρώπη.Μια μέρα  θα λογαριάζεται ως  μια από τις πολιτείες των ΗΠΕ. Ας μην τη σνομπάρουν οι…βέρα Ευρωπαίοι. Είναι “σάρκα από τη σάρκα” της. Συγγενείς πρώτου βαθμού, αν πιστέψουμε το θρύλο της παρα-Ιστορίας πως από τις ρωσικές στέπες διασκορπίστηκαν σε όλη την Ευρώπη οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων της γηραιάς ηπείρου. Δεν αποκλείεται.

 

Ξαναγράψαμε για το ίδιο θέμα στις 4 Μάρτη 2016:

 

ΤO 2012 ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΗΤΑΝ 40%.Ο Πούτιν «σαρώνει» με 74%:  Οι ψηφοφόροι τον θέλουν για Πρόεδρο
Ο Πούτιν «σαρώνει» με 74%: Οι ψηφοφόροι τον θέλουν για Πρόεδρο [εικόνες]

Η πρόθεση ψήφου του ρωσικού λαού για τις εκλογές του 2018 δείχνει Βλαντιμίρ Πούτιν δαγκωτό! Αν όντως τότε εκλεγεί, θα είναι η τέταρτη θητεία του.

Η υποστήριξη της κοινής γνώμης προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν για να υπηρετήσει άλλη μια θητεία ως πρόεδρος έχει φθάσει στο υψηλότερο επίπεδό της εδώ και τέσσερα χρόνια, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Το 74% των Ρώσων θα επανεξέλεγαν πρόεδρο τον Πούτιν, στη δημοσκόπηση της VTsIOM.

Ο Πούτιν κυριαρχεί στα κρατικά μέσα στη Ρωσία και αναμένεται ευρέως πως θα είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές το 2018. Αν κερδίσει, θα είναι η τέταρτη προεδρική θητεία του. Οι συγκρούσεις στην Ουκρανία και τη Ρωσία έχουν αυξήσει τη δημοτικότητά του και το μήνυμά του πως η Ρωσία είναι ξανά μια υπολογίσιμη δύναμη στην παγκόσμια σκηνή έχει απήχηση στους ψηφοφόρους.

H VTsIOM ανέφερε πως τα ποσοστά αποδοχής του Πούτιν έχουν αυξηθεί μεταξύ πολλών κοινωνικών ομάδων, περιλαμβανομένων και των νέων. Η δημοσκόπηση δείχνει επίσης πως η υποστήριξη προς τον Πούτιν έχει αυξηθεί απότομα τα τελευταία χρόνια: το 2012, στην ίδια σειρά δημοσκοπήσεων, μόνο το 40% των Ρώσων δήλωναν ότι θα ψήφιζαν τον Ρώσο ηγέτη.


«Ακόμα και μεταξύ εκείνων που πιστεύουν πως ο πρόεδρος δεν έχει εκπληρώσει ακόμη πολλές από τις προεκλογικές υποσχέσεις του, το 70% είναι πρόθυμο να υποστηρίξει τον Πούτιν», αναφέρεται σε ανακοίνωση της VTsIOM που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της.

Παράλληλα και μια ανεξάρτητη ρωσική εταιρία δημοσκοπήσεων, το Levada Center, δίνει στον Πούτιν παρόμοια ποσοστά.

Αυτή η πανηγυρική προτίμηση στον Ρώσο Πρόεδρο πάντως όπως είναι φυσικό προκαλεί δυσαρέσκεια στους αντιπάλους του. Φιλελεύθεροι πολιτικοί της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν πως τα ποσοστά είναι διογκωμένα λόγω του ότι η κρατική τηλεόραση, απ΄όπου ενημερώνονται οι περισσότεροι Ρώσοι, δίνει ευρεία κάλυψη στον Πούτιν ενώ εκείνους ως επί το πλείστον τους αγνοεί.

Αν πάντως ο Πούτιν κερδίσει τις εκλογές του 2018, θα έχει το δικαίωμα να παραμείνει πρόεδρος μέχρι το 2024. Το πρόβλημα είναι πως ώσπου να συμπληρωθεί αυτή η τέταρτη τετραετία εκείνος θα έχει περάσει την ηλικία των 70 χρόνων και θα προσκρούσει στο συνταγματικό όριο που θα του απαγορεύει να υπηρετήσει περισσότερες από δύο συνεχόμενες θητείες.

Μετά τις πρώτες δύο θητείες του ως πρόεδρος, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παραμέρισε το 2008 για να γίνει πρόεδρος ο προστατευόμενός του Ντμίτρι Μενβέντεφ. Ο Ρώσος ηγέτης επέστρεψε και πάλι στο Κρεμλίνο το 2012.

 Ο δικτάτορας επαίρεται και παραληρεί.   Είναι το χαρακτηριστικό όλων των …συναδέλφων του.  Να θυμηθούμε το  δικός μας  εδώ δικτάτορα.  Είχε βγάλει ποσοστά αποδοχής («ΝΑΙ») του σχεδίου Συντάγματος στο δημοψήφισμα του ΄68,  πάνω από 92%!. ΄Οχι, δηλαδή, πως δεν πήρε   κοντά  στο 75%.  ΄Ολη η επαρχία της χώρας ήταν χουντική την εποχή εκείνη με τα δάνεια που τους χάρισε, κάτι καλύβες-σπίτια που τους έχτισε και άλλα τέτοια ταξίματα. ΄Ιδια ιστορία αποδοχής με δημοψηφίσματα ή και εκλογές ολοκληρωτικών καθεστώτων από ισχυρές λαϊκές πλειοψηφίες, έχουμε σε όλο τον κόσμο, ειδικά στα καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής παλιότερα.

Για να επανέλθουμε στους Ρώσους,  μπορεί μεν τα «χαλκεία»   του δικτάτορα εκεί  να του δίνουν σήμερα μεγάλα ποσοστά αποδοχής, αλλά σίγουρα δε φτάνουν παραπάνω από 55%. Δεν είναι οι Ρώσοι  σε τόσο πια  μεγάλη πλειοψηφία εθνικιστές και αποχαυνωμένοι, ώστε να μη γνωρίζουν πού οδηγεί τη χώρα ο δικτάτορας.

 Η πλειοψηφία του ρωσικού λαού ζει μέσα στη δεινή ανέχεια, την ώρα που ο τσάρος  ζει στη χλιδή και συμπεριφέρεται ως «αστέρας» σε… σόου μπίζνες.  Με εθνικισμό δε χορταίνεις άδεια στομάχια, έστω κι αν πείθεις  προς στιγμήν πως για την κατάντια σου  φταίνε αποκλειστικά οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι.  Ναζί, ακροδεξιούς, φανατικούς εθνικιστές, περιθωριακούς, μαφιόζους, που είναι η κατ΄εξοχήν εκλογική πελατεία του δικτάτορα,  μπορεί προς το παρόν  να τους κουμαντάρει.΄Οχι, όμως, για πολύ. Ιδαίτερα αν τα πράγματα χειροτερέψουν περισσότερο οικονομικά .Με ψέματα δεν κρατάς έναν ολόκληρο λαό στη τύφλα και την πείνα.

Βέβαια, μεγάλη ευθύνη έχει η Δύση για το σημερινό κατάντημα της Ρωσίας. Δεν προσέγγισε με την οφειλόμενη ιστορική προσοχή αυτό το λαό (με την όντως περίεργη συμπεριφορά και νοοτροπία ανά τους αιώνες) από την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος και μετά. Οι Ρώσοι  στην πραγματικότητα ζουν ακόμα φυλακισμένοι από την εποχή του Στάλιν μέχρι σήμερα. Από τη μια, το απάνθρωπο σοβιετικό καθεστώς κι από την άλλη,ύστερα από  την πτώση του, η απομόνωση, η έλλειψη επικοινωνίας των μεγάλων ρώσικων μαζών με την κουλτούρα  των υπόλοιπων λαών  και ειδικά της Δύσης,  στέρησαν την ικανότητα και των δύο κόσμων να αντλήσουν ως «συγκοινωνούντα δοχεία» πολιτισμικά και άλλα στοιχεία, που θα έφερναν  κοντά τους λαούς.  Τρανή απόδειξη της δύναμης που έχει ο πολιτισμός,η ουσιαστική επικοινωνία και η ανταλλαγή νοοτροπιών  στους ανθρώπους είναι σήμερα οι άλλες  «Ανατολικές χώρες». Α. Γερμανία,Τσεχία, Πολωνία, Ουγγαρία,  Ρουμανία, Βουλγαρία  , έχουν αποκτήσει πλέον την ευρωπαϊκή κουλτούρα, αφού είναι και χώρες-μέλη της Ε.Ε . Ο πολίτης αυτών των χωρών δε θυμίζει πια  σε τίποτα τον απομονωμένο ,εθνικιστή, αντιευρωπαϊστή Ρώσο.

  Με 2 εβδομάδες διακοπές  των Ρώσων στην Ελλάδα και την Τουρκία,δε βιώνεις τον πολιτισμό της Δύσης. Αλλά κι αυτές τις ελάχιστες  διακοπές, μόνο τα μεσαία βαλάντια είναι σε θέση να τις χαρούν .Η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι εγκλωβισμένη σε μια απέραντη χώρα κι καταδικασμένη να συνεχίζει να ζει στην απομόνωση. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, αφού η χώρα  έχει να αντιπαλέψει και με διαφορετικές εθνότητες, εθνικισμούς, κουλτούρες, νοοτροπίες. Βεβαίως ,οι  «αυλικοί» της εξουσίας, οι άλλοι «ημέτεροι», οι  διαπλεκόμενοι και οι διεφθαρμένοι (τέτοιοι είναι …ο μισός και παραπάνω πληθυσμός της Ρωσίας), οι μαφιόζοι, απολαμβάνουν μια  μυθική ζωή (για τα πρότυπα της μάζας) ,η οποία μια μέρα, βέβαια, θα γυρίσει μπούμερανγκ  για το μαφιόζικο  καθεστώς Πούτιν, όταν τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στραφούν κάποια στιγμή εναντίον του.

Σήμερα, λείπει από το ρώσικο λαό η ενημέρωση, το άνοιγμα του «Παραθύρου» στον υπόλοιπο κόσμο. Τρέφεται από τους σκουπιδότοπους ενημέρωσης του δικτάτορα, αντιγράφει τς χειρότερες εκδοχές του δυτικού πολιτισμού, δέχεται τόνους εθνικιστικής και υβριστικής για όλους εμάς  προπαγάνδας και μένει με την εντύπωση πως είναι ένας περιούσιος, αλλά αδικημένος λαός από του υπόλοιπους. Στο μεταξύ, να μην ξεχνάμε πως η πλειονότητα του πληθυσμού έχει από το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, χείριστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, διατρέφεται ανθυγιεινά και οι κοινωνίες παιδιόθεν παραδίνονται στην αποχαύνωση, την αναπηρία κορμιού και ψυχής  και στον αργό θάανατο της βότκας, του καπνού  και άλλων ουσιών. Μια κόλαση βιώνουν στις μέρες μας οι Ρώσοι.

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί, βέβαια, να συνεχιστεί επ΄ άπειρον. Κι αν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι νομίζουν πως  είναι καλύτερα το καθεστώς να πέσει και να ανατραπεί ο δικτάτορας από «μέσα», μόνο με την οικονομική πίεση που έχουν οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ επιβάλει, είναι γελασμένοι. Αν δε βρεθεί τρόπος προσέγγισης των ευρύτερων λαϊκών μαζών, ενημέρωσης, «προπαγάνδας», συσπείρωση της αντιπολίτευσης και  δημιουργία καθαρών λαϊκών εξεγέρσεων, ο δικτάτορας θα επιβιώσει. Καί όχι απλά θα ζήσει, αλλά θα τον  δούμε να ανοίγει και νέα μέτωπα πολέμου στις «παρ-΄Ιστριες χώρες»  τώρα πια  και φυσικά στην Τουρκία και το Αιγαίο. Είναι ικανός, επειδή ακριβώς είναι τρελαμένος από τη φιλοδοξία.Θα κάνε μεγαλύτερα εγκλήματα από εκείνα στην Ουκρανία. Και τότε…ας κρυφτούν όσοι τον άφησαν να φτάσει ως εκεί.

 

2/.Σε αναβρασμό η Λέσβος: Χρυσαυγίτες χτύπησαν 3 κοπέλες σε συγκέντρωση κατοίκων -Πορεία μεταναστών και αλληλέγγυων.

Εκατοντάδες πολίτες της Μόριας αλλά και των άλλων χωριών βόρεια της πόλης της Μυτιλήνης διαδήλωσαν σήμερα από το πρωί μέχρι και το μεσημέρι στους δρόμους της πόλης, στο δημαρχείο, στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.

Η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του τοπικού συμβουλίου της Μόριας και ως αίτημα είχε την εκκένωση της περιοχής από χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που ζουν έξω από το hotspot, καθώς και, όπως λένε, την προστασία της ασφάλειας και των περιουσιών των κατοίκων. Κυριάρχησαν, δε, συνθήματα υπέρ της μετεγκατάστασης στη χερσαία Ελλάδα των εγκλωβισμένων στα νησί ανθρώπων και της ανάγκης στήριξης των τοπικών κοινωνιών.

Στην πορεία για μια ακόμα φορά είχαν παρεισφρήσει ακραία στοιχεία που προσπάθησαν να εκτρέψουν το χαρακτήρα της πορείας με αντικυβερνητικά συνθήματα, ενώ δεν έλειψαν και προσωπικές επιθέσεις από γνωστούς ακροδεξιούς κατά του δημάρχου Λέσβου Σπύρου Γαληνού που κατέβηκε να μιλήσει στους συγκεντρωμένους.

Όπως αναφέρει το τοπικό emprosnet.gr, μέλη της Χρυσής Αυγής χτύπησαν φοιτητές που παρακολουθούσαν την κινητοποίηση, στην είσοδο της αγοράς, κοντά στα Κεντρικά Λύκεια της Μυτιλήνης.

Μάλιστα γίνεται λόγος για επίθεση 15 χρυσαυγιτών σε τρεις κοπέλες. Ας σημειωθεί ότι, όπως καταγγέλλεται, η επίθεση κατά των γυναικών έγινε ενώ ήταν στο συμβάν παρόντες άνδρες υπηρεσίας ασφαλείας οι οποίοι δεν παρενέβησαν για να τις προστατεύσουν. Μία από τις φοιτήτριες, γνωστή εθελόντρια στο νησί, έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο.

Πορεία και αλληλέγγυων προς τη Μυτιλήνη

Στο μεταξύ, όπως μετέδωσε πριν από λίγο το lesvospost.com, εκκενώθηκε το Hot Spot της Μόριας από τους εργαζόμενους, λόγω επεισοδίων που ξεκίνησαν από διαμαρτυρία Παλαιστίνιων. Οι παλαιστίνιοι μετανάστες όπως αναφέρουν πληροφορίες προέβησαν σε καθιστική διαμαρτυρία γιατί περιμένουν μήνες να εξεταστεί το αίτημα ασύλου τους.

Μεγάλες δυνάμεις των ΜΑΤ βρίσκονται στην περιοχή, ενώ στην Μόρια πηγαίνουν και πυροσβεστικά οχήματα.

Νωρίτερα περίπου 300 μετανάστες διέφυγαν από το hot spot και επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν πορεία διαμαρτυρίας στην πόλη, αλλά ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις τους σταμάτησαν και τους υποχρέωσαν να επιστρέψουν στον καταυλισμό. Με την επιστροφή τους ξέσπασαν μεγάλες πυρκαγιές σε ελαιοκτήματα, νότια και βόρεια του καταυλισμού, τις οποίες προσπαθεί να θέσει υπό έλεγχο η Πυροσβεστική Υπηρεσία. Μέσα στον καταυλισμό αυτή την ώρα η κατάσταση είναι ήρεμη, ενώ κάποιοι εξ όσων μένουν εκεί, αρνήθηκαν να λάβουν φαγητό, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες διαμονής.

Σύμφωνα με πληροφορίες τα επεισόδια στο hot spot της Μόριας έγιναν με αφορμή τη φήμη που κυκλοφόρησε μέσα στον καταυλισμό, περί ομαδικής επαναπροώθησης στην Τουρκία.

Ανακοίνωση Χαρ. Αθανασίου

Πριν από λίγο με ανακοίνωσή του ο βουλευτής Λέσβου της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπος Αθανασίου χαιρέτισε τη σημερινή εκδήλωση διαμαρτυρίας των κατοίκων της Μόριας δηλώνοντας πως συμπαρίσταται «στον αγνό αγώνα σας για τη διάσωση της Λέσβου μας». Ο κ. Αθανασίου καταλήγει την ανακοίνωσή του ζητώντας «όχι άλλα Hot Spot στη Λέσβο και άμεση αποσυμφόρηση του νησιού μας από τους μετανάστες».

Δολοφονούν, κακοποιούν, καίνε, σπάζουν, τσαμπουκαλεύονται, προσβάλουν και υβρίζουν. Αλλά μένουν ατιμώρητοι οι Ναζί. Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό το ανοσιούργημα. Δεν υπάρχει στην ουσία κράτος, ειδικά θεσμός δικαιοσύνης. Το ίδιο το  ανώτατο δικαστήριο νομιμοποίησε τους Ναζί. Βαρύνονται με φυσικές και ηθικές αυτουργίες και δε δικάζονται, γιατί φροντίζουν κάποιοι στο δικαστικό σύστημα να τους κρατάνε έξω.  Ελεύθερους και… ωραίους!

Από κοντά, ως κρυπτο-Ναζί, ο βουλευτής ,παλιός εκπρόσωπος της δικαιοσύνης  και συνδικαλιστής Χαρ. Αθανασίου, να σιγοντάρει, να χειροκροτεί τη δράση των Χρυσαυγιτών, “να ρίχνει λάδι” στη φωτιά.  Μια χώρα έχει τους βουλευτές  που της αξίζουν. Και η “Ελλάς της φαιδράς πορτοκαλέας” έχει τον Αθανασίου που της αξίζει.

“Ω, τί κόσμος, μπαμπά”! Ω,τί χώρα και τί άνθρωποι την κατοικούν και την κουμαντάρουν!

 

3. Πώς τα λεμόνια στην Ελλάδα κατέληξαν να είναι… είδος πολυτελείας!
Φωτογραφία: eurokinissi

«Ξινή» για την τσέπη των Ελλήνων καταναλωτών φαίνεται πως είναι η χρήση λεμονιού, αφού η εγχώρια παραγωγή …δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες τους.

 Στα 3,30 ευρώ το κιλό φτάνει η τιμή των εισαγόμενων από την Αργεντινή λεμονιών κατά τους θερινούς μήνες και έως τον Οκτώβριο, οπότε δεν υπάρχει ελληνική παραγωγή ενώ στα ίδια επίπεδα κυμαίνονται και οι τιμές των προϊόντων από την Ισπανία.

Και δεν ντρέπονται οι πανάθλιοι παραγωγοί της Ελλάδας. Ούτε οι άεργοι, οι ρεμπεσκέδες και τεμπέληδες, να ξεκοκαλίζουν τα επιδόματα του ΟΑΕΔ ,που τα κλέβουν από την κουτσουρεμένη σύνταξη του μικροσυνταξιούχου.

Δεν έχουμε, λέει,  λεμόνια σε μια χώρα από τις λίγες που ευδοκιμεί η λεμονιά.  Και φταίνε τάχα οι…παγετοί και τα χιόνια. ΄Οχι η τεμπελιά των αγροτών μας που κυνηγούν μόνο την επιδότηση και τα κονδύλια της Ευρώπης.  Ω,θεοί!

Ας είναι καλά η Ισπανία, η Τουρκία, η Αργεντινή  που προμηθεύουν με λεμόνια την Ευρώπη.΄Εξω τα τρώμε πιο φτηνό απ΄ό,τι στην Ελλάδα.

Είπαμε.  Ελλάς της φαιδράς…λεμονιάς και απάντων των εσπεριδοειδών!