ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΜΕ ΙΣΟΒΙΑ
Τουρκία: 9 διανοούμενοι στο εδώλιο -Ανάμεσά τους η εμβληματική συγγραφέας Ασλί Ερντογάν
Μια συγγραφέας, μια γλωσσολόγος και δύο δημοσιογράφοι, μεταξύ άλλων, παρουσιάζονται την Πέμπτη ενώπιον του δικαστηρίου με την κατηγορία ότι είναι «μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης», δηλαδή μέλη του Κόμματος του Κουρδιστάν.
Πρόκειται για μια εμβληματική δίκη στην Τουρκία, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Εννέα διανοούμενοι θα σταθούν στο εδώλιο, στο δικαστικό μέγαρο του Caglayan. Η αίθουσα που επελέγη είναι τόσο μικρή που δεν χωράει τους ευρωπαίους διπλωμάτες, τους αντιπροσώπους των ΜΚΟ, τους γονείς και τους δημοσιογράφους που θέλουν να παρακολουθήσουν τη δίκη. Οι δικηγόροι μάταια διεκδίκησαν μεγαλύτερη αίθουσα, δεν το κατόρθωσαν. Το υπουργείο Δικαιοσύνης της Τουρκίας αρνήθηκε το αίτημά τους.
«Θα μοιραστούμε σε ομάδες, θα ερχόμαστε λίγοι λίγοι», εξηγεί η Nilgün, ένα από τα μέλη της ομάδας υποστήριξης των φυλακισμένων διανοούμενων. Για να αποφύγουν τα επεισόδια με την αστυνομία, η οποία έχει ισχυρή παρουσία στη δίκη, οι ομάδες θα σταθούν με τα πανό, σιωπηλοί, μπροστά στο δικαστικό μέγαρο.
Στα έδρανα των κατηγορουμένων θα βρεθούν μια συγγραφέας, μια γλωσσολόγος, δύο δημοσιογράφοι. Συνολικά οκτώ άτομα κινδυνεύουν με ισόβια γιατί έγραψαν άρθρα ή γιατί εκδήλωσαν την υποστήριξή τους στην καθημερινή εφημερίδα Özgür Gündem, φιλική στην κουρδική εξέγερση και στο κουρδικό κόμμα ΡΚΚ, το οποίο βρίσκεται σε πόλεμο με το τουρκικό κράτος για πάνω από τριάντα χρόνια. Πέντε έδρανα θα παραμείνουν κενά, γιατί οι κατηγορούμενοι πρόλαβαν και διέφυγαν πριν τις συλλήψεις της αστυνομίας, το περασμένο καλοκαίρι. Οι υπόλοιποι τέσσερις, η συγγραφέας Ασλί Ερντογάν, η γλωσσολόγος Necmiye Alpay, οι δημοσιογράφοι Inan Kizilkaya και Zana Kaya βρίσκονται σε προσωρινή κράτηση από τα μέσα του περασμένου Αυγούστου.
Η Ασλί Ερντογάν:
Η Necmiye Alpay:
Η συγγραφέας Ασλί Ερντογάν (δεν έχει συγγένεια με τον Τούρκο πρόεδρο) κινδυνεύει με ισόβια. Πρόκειται για διάσημη συγγραφέα τα μυθιστορήματα της οποίας έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Κατηγορείται ότι επιχείρησε εναντίον της «ακεραιότητας του Κράτους» με τα χρονογραφήματά της και επειδή «είναι μέλος μιας τρομοκρατικής οργάνωσης», του ΡΚΚ. Κατηγορίες οι οποίες δεν στέκονται για αυτή την γυναίκα, η οποία θεωρείται ανεξάρτητη πολιτικά, χωρίς ετικέττες.
«Η Ασλι πάντα βοηθούσε τους αποκλεισμένους από το σύνολο. Οταν ήταν μικρή μάζευε τις γάτες της γειτονιάς για να τις βάλει σε ζεστό μέρος όταν είχε καταιγίδα. Ο ακτιβισμός της δεν έχει τίποτα ιδεολογικό, έτσι είναι ο χαρακτήρας της. Εδώ και 18 χρόνια γράφει άρθρα σε πολλές εφημερίδες της Τουρκίας, αντιπολιτευτικά, με το ίδιο πάντα πνεύμα και ποτέ δεν καταδικάστηκε. Η Ασλι δεν άλλαξε. Αντίθετα, η Τουρκία άλλαξε», δηλώνει ο Aysegül Tozeren, φίλος της Ερντογάν.
Θα είναι η πρώτη φορά που η Ασλί Ερντογάν θα παρουσιαστεί δημόσια, από τις 17 Αυγούστου, όταν οι αστυνομικοί την συνέλαβαν στο σπίτι της, στην Κωνσταντινούπολη και την μετέφεραν στην φυλακή Bakirköy. Ποιές συνέπειες υπέστη στη φυλακή αυτή η 49χρονη γυναίκα, με εύφθραυστη υγεία;
Η Ασλί Ερντογάν δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ στη ζωή της στη φυλακή. Εχει ωστόσο γράψει γι’αυτό, σε ένα μυθιστόρημα «Το πέτρινο κτίριο», το οποίο δημοσιεύτηκε στην Τουρκία το 2010. Εκεί περιγράφει την περιπέτεια μιας γυναίκας που στοιχειώνεται από την παραμονή της πίσω από τα σίδερα, δίπλα σε ακτιβιστές, διανοούμενους και παιδιά του δρόμου, σε ένα σύμπαν όπου κυριαρχεί η βία, τα βασανιστήρια και τα ουρλιαχτά. Στο βιβλίο της η τουρκάλα συγγραφέας καταγγέλλει την θεσμική βία και ζωντανεύει τις πληγές που έζησε η Τουρκία στα στρατιωτικά πραξικοπήματα του 1960, του 1971 και του 1980. Περιγράφει επίσης τον «βρώμικο πόλεμο» που εξαπολύθηκε στις περιοχές των Κούρδων στις αρχές του 1990, ο οποίος σημαδεύτηκε από ομάδες θανάτου, εξωδικαστικές δολοφονίες και εξαφανίσεις ανθρώπων.
Το βιβλίο της έκανε ρεκόρ πωλήσεων από τη στιγμή που φυλακίστηκε η ίδια. Ομάδες στήριξης κινητοποιήθηκαν αμέσως, βραδιές συναντήσεων διοργανώθηκαν και διανοούμενοι διάβαζαν κεφάλαια από τα μυθιστορήματά της. Από πότε μπαίνουν και οι συγγραφείς στη φυλακή; είναι το ερώτημα που κυριαρχεί.
Στα τέλη Αυγούστου 2016 ένα κείμενο από συγγραφείς, διανοούμενους και κριτικούς όλου του κόσμου υπεγράφη διεκδικώντας την απελευθέρωσή της. Η Ερτνογάν κρατήθηκε σε απομόνωση στη φυλακή επί τριάντα ημέρες και στη συνέχεια έμεινε σε κοινό κελί με την γλωσσολόγο Necmiye Alpay, 71 ετών. Σε μια επιστολή που είχε γράψει πριν την σύλληψή της, για την αυταρχική στροφή της Τουρκίας, ανέφερε:
«Η κυβέρνησή μας μονοπωλεί την «αλήθεια» και την «πραγματικότητα». Κάθε άποψη που μοιάζει λίγο διαφορετική καταπνίγεται με βία. Η επιστολή μου είναι μια έκκληση επείγοντος. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, τρομοκρατική και εξαιρετικά ανησυχητική. Είμαι πεπεισμένη ότι η ύπαρξη ενός αυταρχικού καθεστώτος στην Τουρκία θα καταρακώσει αναπόφευκτα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ολόκληρη την Ευρώπη. Αλλά η Ευρώπη, επικεντρωμένη στην προσφυγική κρίση, μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που εγκυμονεί η εξαφάνιση της Δημοκρατίας στην Τουρκία».
Αν κάποιος θα πάει ισόβια και σύντομα μάλιστα, αυτός είναι ο δικτάτορας Ερντογάν. Ξεπέρασε κάθε όριο ανοχής πλέον με όσα κάνει και λέει. Φυσικά, όλες οι εξουσίες είναι ανήθικες, αφού στηρίζονται στα όπλα. Η τωρινή, όμως, στην Τουρκία ξεπερνάει με τα κατορθώματά της και την πιο διεστραμμένη φαντασία. Η μισή χώρα είναι ή στα κάτεργα. Οι πάντες ύποπτοι. Πολλοί ή έχουν διαφύγει ή προσπαθούν να διαφύγουν στο εξωτερικό.
΄Ενας πανικός στη γείτονα με τη βιομηχανία δικών, συλλήψεων και εξόντωσης αντιπάλων που έχει στήσει ο θρασύτατος τύραννος της Τουρκίας. Και κάποιοι δικοί μας εδώ δικαστές, αντί να συμπαρασταθούν στους φυγάδες Τούρκους της Αλεξανδρούπολης και να τους σώσουν από το σίγουρο μαχαίρι του δικτάτορα, αποφάσισαν, “ελαφρά τη καρδία”, να τους παραδώσουν ως πρόβατα επί σφαγήν στους μακελάρηδές τους. Θα τιμωρηθούν μια μέρα γι΄αυτό που αποφάσισαν οι ριψάσπιδες και επίορκοι αυτοί δικαστές. Ελπίζουμε, τουλάχιστον, το ανώτατο δικαστήριο της χώρας που σε λίγο θα εξετάσει την υπόθεση, να μη διαπράξει το ίδιο ανοσιούργημα.
Πολλοί από τους ανθρώπους που δικάζονται σωρηδόν σήμερα στην Τουρκία, θα είναι αύριο εκείνοι που θα αναλάβουν να βγάλουν τη χώρα από τα τραγικά αδιέξοδα που την οδήγησε ο “Σουλτάνος” με τους πασάδες του. Αυτή την ώρα ο λαός της Τουρκίας ζει τα δικά του «πέτρινα χρόνια». Διχασμένος, πανικόβλητος, με την πλάτη στον τοίχο, με μια οικονομική σοβούσα κρίση, με έλλειψη οράματος και ελπίδας, “ανεβαίνει το Γολγοθά” του.
Ας στηρίξουμε ένα φίλο λαό με τον οποίο μας συνδέουν όχι απλά περισσότερα, αλλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. Οι Τούρκοι είναι συναισθηματικοί άνθρωποι. Θα μας το ανταποδώσουν, αν σήμερα στις δύσκολες ώρες σταθούμε κοντά τους.
___________________________________________________
-
ΚΑΙ…ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑ ΤΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ ΤΟΥ.
2. ΑΝΑ-ΕΠΙ-ΒΙΩΣΗ ΤΟΥ “ΣΕΡΝΙΚΟΥ” ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
3. ΤΖΟΡΤΖ ΜΑΪΚΛ. ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΕΙΔΩΛΟΥ
1. ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ Ο,ΤΙ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΘΕΙ»
Μητσοτάκης: Κατάπτυστη η επιστολή Τσακαλώτου -Ζητάει συγγνώμη σε 5 σημεία
«Κατάπτυστη» χαρακτήρισε την επιστολή Τσακαλώτου ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, καταλογίζοντας στην κυβέρνηση «παιχνίδι διγλωσσίας».
«Στο εσωτερικό σηκώνει μπαϊράκι και στο εξωτερικό ζητάει συγγνώμη» διευκρίνισε ο κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Alpha 9,89» και πρόσθεσε ότι ο κ. Τσίπρας θα υπογράψει ό,τι του ζητηθεί προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.
Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης επεσήμανε ότι οι κ.κ. Τσίπρας και Τσακαλώτος είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι του κ. Σόιμπλε, ικανοποιώντας «κάθε του επιθυμία».
Χαρακτήρισε «κατάπτυστη» την επιστολή του κ. Τσακαλώτου, ενώ υποστήριξε ότι «η κυβέρνηση υπογράφει τα πάντα και καταδικάζει τη χώρα σε παρατεταμένη λιτότητα».
«΄Εχει ο καιρός γυρίσματα». Ο Κυριάκος, ελέω 150-250.000 ψηφοφόρων, η περίφημη “κινούμενη άμμος», το αισχρότερο και ανηθικότερο πληθυσμιακό κομμάτι της χώρας (καιροσκόποι, πελάτες των κομμάτων εξουσίας και φυσικά απολίτικοι ), ο υιός, λοιπόν, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη θα γίνει και τούτος πρωθυπουργός της Ελλάδας.
΄Ετσι, εκτός των άλλων, θα πληρωθεί το ρηθέν πως η κληρονομική βασιλεία στον τόπο μας…ζει και βασιλεύει. Δυναστεία και πρόσωπα άλλαξαν μόνο. Η ρίζα είναι μέσα στο χώμα και βλασταίνει ασταμάτητα κάτι νέα….λέλουδα, άλλο πράμα.
Ο Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός, είναι σίγουρο πως θα είναι απείρως πιο υπάκουος στις εντολές του Σόιμπλε. Και θα στείλει πολλές και κατάπτυστες επιστολές και όχι μόνο μία σαν αυτή του Τσακαλώτου.
Τότε, όμως, θα έχει φροντίσει να υποστεί αμνησία. ΄Οταν θα του θυμίζουν την τωρινή του τοποθέτηση « Τσίπρας και Τσακαλώτος είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι του κ. Σόιμπλε, ικανοποιώντας «κάθε του επιθυμία»», θα απαντάει με …άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Σήμερα, θέλει πάση θυσία να γίνει πρωθυπουργός. Χαρακτηριστικό των Ελλήνων πολιτικών είναι η ανηθικότητα και ο καιροσκοπισμός ,που τους διακρίνουν. Είναι τόσο φιλόδοξοι και αδίστακτοι. Θυσιάζουν, έστω και ίχνη αξιοπρέπειας, που τουλάχιστον έχει ένα συνήθως μέσος άνθρωπος
΄Οντως…κατάπτυστος ο ίδιος. Κι ας κατα-πτύει την επιστολή Τσκαλώτου. «΄Ολα τα γουρούνια έχουνε την ίδια μούρη». Του Κυριάκου Μητσοτάκη, απλά η μύτη είναι πιο…μεγάλη και σουβλερή, αφού συναγωνίζεται εκείνη του Πινόκιο!
2.α. ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Τραμπ, Πούτιν, Ερντογάν: Επιστρέφουν οι άντρες «μάτσο» στη διεθνή πολιτική;
Ντόναλντ Τραμπ, Ταγίπ Ερντογάν, Βλάντιμιρ Πούτιν, αντιπροσωπευτικά παραδείγματα ηγετών που θέλουν να κάνουν τη χώρα τους και πάλι κραταιά με συμπεριφορές μάτσο απέναντι στις γυναίκες. Εκλείπει ο φεμινισμός;
Περίεργα σημάδια εκπέμπει η διεθνής πολιτική. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει πρόβλημα να καταφέρεται εναντίον των γυναικών, ο Βλάντιμιρ Πούτιν βρίσκεται στο απόγειο της δημοτικότητάς του και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «κατασκευάζει» ένα ισχυρό προεδρικό σύστημα με στοιχεία απολυταρχικού καθεστώτος. Σαν να μαζεύτηκαν δηλαδή πολλοί πολιτικοί παλιάς κοπής στην εξουσία. Και όχι μόνο αυτό. Οι πολίτες πολλών δυτικών κρατών φαίνεται να συμφωνούν με αυτές τις πολιτικές και να τις επιβραβεύουν με τη ψήφο τους.
Επιστροφή σε πεπαλαιωμένα μοντέλα
Η Σίλκε Τέμπελ, αρχισυντάκτρια του περιοδικού «Διεθνής Πολιτική» που εκδίδεται από τη Γερμανική Εταιρία Εξωτερικής Πολιτικής, μια παραδοσιακή δεξαμενή σκέψης στο Βερολίνο, θεωρεί καταρχήν ότι και οι τρεις ηγέτες έχουν κάτι κοινό. «Όλοι θέλουν να κάνουν τη χώρα τους και πάλι κραταιά και μάλιστα ανεξάρτητα από τις άλλες. Ο Πούτιν θέλει να κάνει τη Ρωσία και πάλι παγκόσμια δύναμη, ο Τραμπ επίσης, η Μαρίν Λεπέν, που ανήκει στον κύκλο των μεγάλων ανδρών αν και γυναίκα, το ίδιο. Οι δρόμοι και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι σχετικά απλοί. Θέλουν να απομακρυνθούν από τον κόσμο και να τα καταφέρουν μόνοι τους. Το θεωρώ, για να σας πω την αλήθεια, ως μια μη ρεαλιστική ανοησία»
Για τη γερμανίδα δημοσιογράφο αυτού του τύπου οι πολιτικοί θέλουν να γυρίσουν τον ρου της ιστορίας προς τα πίσω, να επιστρέψουν σε ένα λιγότερο πολύπλοκο κόσμο, σε ένα πεπαλαιωμένο κοινωνικό μοντέλο, που δεν θα είναι τόσο πολυπολιτισμικό, τόσο θηλυκό. Επιστροφή δηλαδή σε έναν κόσμο όπου ορισμένες κοινωνικές ομάδες όπως οι γυναίκες ή οι μειονότητες, δεν έχουν πολιτικό λόγο και ρόλο.
«Ο φεμινισμός ανήκει στην αστική ελίτ»
«Όταν ακούω αυτούς τους ανθρώπους να μιλούν, τότε παρατηρώ ότι οραματίζονται μια κοινωνία όπου τον κύριο λόγο έχουν οι παλιές ελίτ, δηλαδή οι λευκοί άνδρες, και όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν» επισημαίνει η Σίλκε Τέμπελ, «Οι γυναίκες στην κουζίνα ή στη δεύτερη και τρίτη σειρά και να μην συμμετέχουν στα δρώμενα με τόση ΄αναίδεια΄. Ιδιαίτερα στον Ντόναλντ Τραμπ τέτοιες τάσεις είναι ιδιαίτερα εμφανές». Το περίεργο είναι ότι στην περίπτωση του εκλεγμένου αμερικανού προέδρου οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ήταν γυναίκες. Δείγμα ότι ελκύονται οι γυναίκες από τέτοιους μάτσο τύπους;
«Υπάρχουν πολλές γυναίκες που ισχυρίζονται ότι γι’ αυτές πιο σημαντικό είναι να ξαναβρεί ο άνδρας τους δουλειά. Έχουν άλλες προτεραιότητες, γι’ αυτές ο φεμινισμός ανήκει στις αστικές ελίτ, σημασία έχει η θέση εργασίας. Είναι κάτι που πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά. Σε άλλες γυναίκες κυριαρχεί το συναίσθημα επιστροφής σε παλαιότερες εποχές, όπου όλα ήταν φαινομενικά πιο εύκολα. Όπου ο άνδρας ήταν αυτός που εξασφαλίζει οικονομικά την οικογένεια και η γυναίκα του στηρίζει τα νώτα. Εργαζόμενη σύζυγος και παράλληλα μητέρα είναι κάτι πολύ δύσκολο. Βέβαια πρόκειται για την απόλυτη απλούστευση, που όμως είναι ελκυστική ή επιδρά ανακουφιστικά».
β. Αφγανιστάν: Αποκεφάλισαν γυναίκα επειδή «κυκλοφόρησε σε πόλη χωρίς τον άνδρα της»
Άγνωστοι μαχαίρωσαν κι αποκεφάλισαν μια 30χρονη γυναίκα στο Λάτι της επαρχίας Σαρ-ε-Πουλ του βόρειου Αφγανιστάν επειδή επισκέφθηκε μια πόλη χωρίς τον σύζυγό της!
Κυβερνητικός αξιωματούχος δήλωσε ότι τη γυναίκα τη σκότωσαν Ταλιμπάν χαρακτηρίζοντας «πράξη απιστίας» το ότι βγήκε για ψώνια χωρίς να συνοδεύεται από άρρενα συγγενή της.
Τεράστια είναι η ευθύνη της ροζ βιομηχανίας σ΄αυτή την άκρως επικίνδυνη στροφή σε πεπαλαιωμένα και θλιβερά μοντέλα συμπεριφορών απέναντι στη γυναίκα. Στο διάβα της ιστορίας το ανθρώπινο γένος χρεώθηκε με άπειρα εγκλήματα εναντίον του θηλυκού ανθρώπου σε όλες τις εποχές. Κι ακόμα δεν έχει αποκατασταθεί η φυσική τάξη ,που επιβάλει όχι απλά ισότητα, αυτή είναι αυτονόητη, αλλά απαγορεύει κάθε αναφορά σε ξεχωριστά φύλα και διαφορετικά πρόσωπα. Η Φύση αναγνωρίζει μια ιδιότητα και μοναδική για άντρα και γυναίκα. Εκείνη του Ανθρώπου.
Σήμερα, μια μεγάλη πλειοψηφία γυναικών υπακούοντας στις εντολές των ποικίλων βιομηχανιών ασύστολου και αισχρού κέρδους, που για λόγους ευκολίας τις ονομάζουμε “ροζ”, γυρίζει πίσω το χρόνο και επιδεικνύει συμπεριφορές και αντιλήψεις παλιών γιαγιάδων . Ρομαντισμός , έρωτας, αγάπη, μονογαμία (διάβαζε άρρωστος εγωκεντρισμός- αρπαχτική κτητικότητα), πριγκιπόπουλα σε άσπρα άλογα, “πακέτο” όλα, με ροζ κορδέλα τυλιγμένο, πάνε κι έρχονται, σαν το σήμερα να είναι ένα πολύ παλιό χτες .
Απίστευτη η ζημιά που έκαναν στον ανθρώπινο γένος οι “Σοφοκλήδες”, οι «Σαίξπηρ», αλλά και ο Παύλος ,ο Μωάμεθ, όλοι οι στυλοβάτες των θρησκειών. Υπακούοντας η γυναίκα στις εντολές της εξουσίας, που επιβάλει δια ροπάλου τη μονογαμία , ως ασφαλιστική δικλείδα, ως εγγύηση της “πατρότητας” του τέκνου, για να του παραδοθεί το όνομα και η κληρονομιά , τα έκανε στις ημέρες μας θάλασσα.
Ο άντρας, το σερνικό που θα της παρέχει προστασία και ασφάλεια, που θα κουβαλάει ψωμί στο σπίτι, που θα τη στήνει στην υποτακτική, σεξουαλική στάση ζώου “στα τέσσερα”, που είναι ο αφέντης και κύριό της ,αυτός ο άντρας ζει σήμερα στα όνειρα, στη φαντασία, την προσμονή, αλλά και στην καθημερινότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των γυναικών.
Τι κρίμα! Πόσο πίσω πάνε το φεμινιστικό κίνημα αυτές οι άθλιες ροζ “Ιουλιέτες”.
Γράφαμε στις 5/9/2014:
ΦΥΣΙΚΕΣ ΄Η ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ (ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΕΣ) ΑΛΗΘΕΙΕΣ. (1. ΕΡΩΤΑΣ-ΜΟΝΟΓΑΜΙΑ-ΠΟΛΥΓΑΜΙΑ)
Αναγκαστική ,αρχές Αυγούστου, «συγκατοίκηση» σε ταξί με 35άρα (όπως την έκοψα) ταξιτζού, μόρτισα και… «ψύλλο καλιγώνουσα», όπως διαπίστωνα κάθε χιλιόμετρο που αφήναμε πίσω μας στη διαδρομή Αθήνα-Ν. Μάκρη. «Συγκατοίκηση» με εξαναγκασμό σε βασανιστική συνακρόαση καψουροτράγουδων από το ραδιόφωνο του (μισθωμένου κατά τα άλλα!) οχήματος ,που διήρκεσε κοντά μια ώρα.
΄Ολο αυτό το διάστημα δε σταμάτησε η τύπισσα (στο θεό της!) ούτε στιγμή να ακούει σκυλάδικες..εκτελέσεις και να τις σιγομουρμουράει κιόλας με την «τσιγαρόμπασα», αλλά μουσικά σωστή, φωνή της . Τί … την αγαπάει και την πονάει / Τι… θα τη σφάξει και θα την θάψει/Τί …σ΄αυτόν τα πίνει, αλλά αλλού πάει και το δίνει. Τέτοια, μια ολόκληρη ώρα, φορτισμένη και φορτωμένη η ατμόσφαιρα με στιχάκια, «μουσική» και λιγωμένες φωνές τραγουδιάρηδων, ανατριχιαστικά άπαντα (συν τον μολυσμένο αέρα, που κατάπινα από τα 4 τσιγάρα που κάπνισε μέχρι που φτάσαμε Ζούμπερι.)
Καθόμουνα πίσω και κανα τέταρτο την διέκοψα από τη μουσική αποχαύνωσή της και με μορφή «συζήτησης και άγνοιας» της απέσπασα τα εξής …καταπληκτικά μυστικά: ΔΕΝ ακούει τα ίδια τραγούδια, μόνο τις 6 ώρες ,όλες κι όλες, που κοιμάται και όσο κρατάει ο…Σουλεϊμάν, η σειρά στην τηλεόραση, που βλέπει ανελλιπώς αγκαλιά με το αγόρι της, τον «μούσκουλά της», όπως τον έλεγε συνέχεια.
Μετά τη 15λεπτη ανάκριση καθόμουνα και συλλογιζόμουν έμφροντις και συνοφρυωμένος: «Εξ απαλών ονύχων» η άμοιρη η ταξιτζού μέχρι τα πρώτα -άντα που υπολόγισα πως διανύει, είδε και άκουσε: Τον πατέρα της να ομνύει γονατιστός μπροστά στην έξαλλη σύζυγο και μάνα της πως ουδέποτε την απάτησε με τη Λούλα την κομμώτρια και πως όλα ήταν μια…παραξήγηση(άσχέτως βέβαια πως ήταν παραμύθι ο όρκος του μπερμπάντη συζύγου). Τον εξομολογητή γέροντα στο μοναστήρι που την κουβάλαγε η μάνα της μέχρι που έγινε έφηβη, να την απειλεί με απαγόρευση προσέλευσης στη «θεία κοινωνία» και αργότερα με κόλαση, αν τολμήσει να χαϊδεύεται στα απόκρυφά της ή διαπράξει το μέγα αμάρτημα να κάνει σεξ πριν το γάμο . Την ανοργασμική δασκάλα της να τη συμβουλεύει πως για να εμπλουτίσει την ψυχή κα το λεξιλόγιό της για την έκθεση να αρχίζει να ρουφάει εικονογραφημένα παραμύθια με…καραρόζ πρίγκιπες που κατηφοράνε από τα κορφοβούνια καβάλα σε άσπρα αλόγατα για να πάρουν στα καπούλια τους τις Σταχτοπούτες . Αργότερα στο λύκειο (αν προχώρησε ως εκεί ) τον λαλημένο φιλόλογο να αναλύεται σε δάκρυα και κρυφούς ανα-στεναγμούς, μόλις απάγγελνε την ατάκα από την Αντιγόνη «Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις, ος εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις, φοιτάς δ’ υπερπόντιος εν τ’ αγρονόμοις αυλαίς» του ερωτιάρη, αρχαίου ¨Ελληνα ποιητή Σοφοκλή ή να λιγώνεται στο μάθημα της λογοτεχνίας απαγγέλοντας αποσπάσματα από το «αθάνατο» μυθιστόρημα «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» (αιώνιος ύμνος στον έρωτα και την αγάπη) του (Εγγλέζου τούτη τη φορά) ερωτοχτυπημένου (άπειρες φορές λένε) σερ Σαίξπηρ.
Να προσθέσουμε τώρα σε όλα αυτά (μέχρι τα 35 της που είπαμε πως είναι) τις χιλιάδες ώρες ακρόασης ερωτοτράγουδων. Τα χιλιάδες μέτρα … διαχρονικών ταινιών της Μάρθας Βούρτη και της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Τις «οκάδες» τα λαϊκά περιοδικά που διάβασε και που ίσως διαβάζει ακόμα με ιστορίες αγάπης-έρωτα- τρέλας και που όλες τελειώνουν με την υπόδειξη-εφετμή «να ακούς την καρδιά σου, κάνε ό,τι εκείνη σε προστάζει» (όπως για παράδειγμα, παράτησε ακόμα και τα μωρά παιδιά σου για το νέο σου αίστημα. Είναι… έντιμο και ηθικό,αφού πρόκειται γι΄αγάπη και πάθος!).
Μια πρωτοφανής, απίστευτη «πλύση εγκεφάλου».΄Ενας πραγματικός βιασμός της ψυχούλας και του μυαλού του υπέστη αυτό το κοριτσάκι (και εκατομμύρια, δισεκατομμύρια άλλα κορίτσια και αγόρια σε όλο τον κόσμο, όλες τις εποχές). Πώς να αντέξει, πώς να λυτρωθεί από τον ψυχαναγκασμό της αγάπης, του έρωτα και της συνεπακόλουθης μονογαμίας, που της επέβαλαν να πιστέψει («κεφάλι καζάνι») και «που, δεν μπορεί, θα έρθει ο έρωτας και θα αλλάξει για πάντα τη ζωή» της!
Στο μεταξύ, τελειώνοντας τις παραπάνω διαπιστώσεις, πάλι περίλυπος και σύνους, συνοψίζοντας και τις επιλογές που τραγουδούσαν στους στίχους τους οι… εκτελεστές των εν λόγω καψουροτράγων στο ταξί, παραδόθηκα σε άλλες μελαγχολικότερες διαπιστώσεις. Αυτές είχαν να κάνουν τώρα με το… μείζον θέμα, τί γίνεται όταν ο…μούσκουλας-ντουλάπα-αναβολικάκιας την «κάνει» μια μέρα των ημερών «για τα μάτια μιας μικρής» κι αφήσει την ταξιτζού απατημένη και μόνη;
Κατέληξα στις εξής βεβαιότητες: Η εγκαταληφθείσα και απατηθείσα 1. θα το ρίξει στο ποτό και στα πιο βαριά τσιγάρα.2. Θα παίρνει αντικαταθλιπτικά ή θα της τρώει το «αγώι» κανένα λαμόγιο ψυχίατρος 3. θα οδηγεί το ταξί του σκοτωμού, μέχρι να το «παρκάρκει» σε κανένα γκρεμό με το ραδιόφωνο να παίζει διαπασών «οδηγώ και σε σκέφτομα» 4 .Θα βάλει «Αλβανό» να σπάσει στο ξύλο τον άπιστο και θα τον στείλει 6 μήνες σε νοσοκομείο. 5.(Το πιο ακραίο). Θα τον παραμονέψει και θα του ρίξει σ΄»αυτά τα μάτια τα μελιά» μια κούπα ακουαφόρτε!
Γράφαμε στα «ΔΡΩΜΕΝΑ» (26-12-2011) σε κείμενό μας με τίτλο«ΕΡΩΤΑΣ-ΑΓΑΠΗ: ΠΡΟΪΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ «ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ» ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ.—————————————————————————————- |
Ο “ εραστής”, ως εκ της ιδιότητος του ερωτευμένου ,αποκτά το δικαίωμα να θεωρεί και να πιστεύει ότι ο έτερος “εραστής” αποτελεί ιδιοκτησιακό – “περιουσιακό” στοιχείο του. Μάλιστα, εκμηδενίζει στη συνείδησή του ή υποβαθμίζει την αξία των άλλων “αγαθών” που κατέχει γι΄αυτό είναι έτοιμος ακόμα και να τα θυσιάσει χάριν του “έρωτά” του. Η μεταμόρφωσή του όμως αυτή για το νουνεχή,τον έχοντα σώας τας φρένας ,δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια νευρωτική, θα έλεγαν οι ειδικοί ,κατάσταση,η οποία τον εξωθεί και τον παροτρύνει να επιδιώκει την ικανοποίηση σκοτεινών και βάρβαρων πτυχών του “Εγώ”,όπου προεξέχουν τα ατομικιστικά-εγωιστικά ένστικτα. Η α-φύσικη αυτή μετάλλαξή του ,όντως μπορεί να τον οδηγήσει να θυσιάσει και τη ζωή του για τον “εραστή”,την ίδια ώρα,που δε διανοείται,όμως, όχι να θυσιάσει τη ζωή του,αλλά ούτε να ασχοληθεί, έστω και στοιχειωδώς, με τις ανάγκες του συνανθρώπου του. Εκείνος δίνει ΜΟΝΟ και τα ΠΑΝΤΑ σε συγκεκριμένο πρόσωπο και για συγκεκριμένο σκοπό.Οι άλλοι δεν “υπάρχουν” ή είναι ήσσονος σημασίας η ύπαρξή τους. Το “σκοτεινό αντικείμενο του πόθου” καθίσταται μανία,τρέλα,απόλυτος σκοπός και τον απομονώνει από το κοινωνικό περιβάλλον και από τα κοινά κοινωνικά-πολιτικά προβλήματα. Ακόμα και η φυσική ανάγκη για πολυγαμία και αλλαγή “συντρόφου” στραγαλίζεται και το γενετήσιο ένστικτό του ασκείται για να ικανοποιείται μόνο μέσω του “κτήματος”. Διακατέχεται από απόλυτο πάθος και καθοδηγείται μόνο από εκείνο . Δεν ησυχάζει αν δεν είναι σίγουρος πως δεν κινδυνεύει να “δραπετεύσει” ο συν-αιχμάλωτος . Οι ψυχολόγοι θα έλεγαν πως σ΄αυτή την περίπτωση έχουμε αφύσικη υπερ-ανάπτυξη του «ΕΓΩ».
Αν ,τώρα. ο άλλος δεν ανταποκρίνεται σ΄αυτές τις απαιτήσεις ,είτε επειδή κάποια στιγμή αμβλύνεται και εξαφανίζεται το πάθος, κυρίως λόγω της συνήθειας-καθημερινότητας, είτε λόγω της “ανάγκης” για αναζήτηση νέου,ερωτικού …θηράματος (ο επιρρεπής στις “ροζ” εκδοχές της ερωτικής ζωής είναι ένας «Σίσυφος», ένα τραγικά ανικανοποίητο άτομο,που στην ουσία κυνηγάει “χίμαιρες”, ψάχνοντας τον “πρίγκιπα”,ο οποίος φυσικά δε θα φανεί ποτέ,ούτε είναι όπως τον θέλει εκείνο), τότε το “ζεύγος” βιώνει αβυσσαλέες ανατροπές. Κι ενώ ο ένας εραστής “εξανθρωπίζεται”, αφού “έρχεται εις εαυτόν”, ο εναπομένων στο παλαιό πάθος ,αναγορεύεται από τον ίδιο και τον περίγυρό του σε “απατημένο” και εκδικητή, καταλαμβάνεται από αμόκ, κατατρύχεται από απόλυτη “ζήλεια” και φθόνο,που μπορεί να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία ακόμα και στη δολοφονία του “προδότη” .Δεν υπάρχει εγωιστικότερο συναίσθημα από τον έρωτα, αφού απαιτεί απόλυτη υποταγή ελεύθερου προσώπου, δίκην δούλου, και καταφέρνει με την «εκπνοή» του να προκαλέσει-διεγείρει τα χειρότερα, αρνητικά συναισθήματα στον άνθρωπο.
Το γεγονός και μόνο πως ο έρωτας δεν είναι “ένστικτο”, αλλά επίκτητη και διεστραμμένη κοινωνική επιβολή και αντίληψη ,φαίνεται καθαρά από το γεγονός πως δεν έχει διάρκεια,σε αντίθεση με τα αυθεντικά ένστικτα, τα οποία, ως στη στιγμή του θανάτου, δεν καταργούνται και μάλιστα είναι κυρίαρχα.(Η ανάγκη για σεξουαλική ικανοποίηση για παράδειγμα ,έστω και φαντασιακά, είναι παρούσα και καμιά φορά έντονη και σε μεγάλες, γεροντικές ηλικίες).Ο έρωτας ,αντίθετα, ως μη φυσικό,αλλά επινοημένο συναίσθημα,ως προϊόν κοινωνικής προπαγάνδας-επιβολής (“πλύση εγκεφάλου”),αλλά και κακής ερμηνείας και αντίληψης της φυσικής, ερωτικής ορμής του ανθρώπου, είνα πρόσκαιρος, παρωδικός, έχει ημερομηνία λήξης, και όταν συμβεί αυτό, οι ερώμενοι, δεν έχουν την ευαισθησία και το σεβασμό να διαθέτουν ούτε το ελάχιστο θετικό συναίσθημα ο ένας για τον άλλο.Αν νιώθουν κάτι, συνήθως είναι μίσος. οίκτος ή σιχασιά.
Βέβαια, η “ροζ» (ρομαντική) αντίληψη του έρωτα ,ειδικά μέσα από τα υποπροϊόντα της λογοτεχνίας και της «βιομηχανίας» του κινηματογράφου-θεάτρου-τηλεόρασης,μουσικής προσπαθεί να αντιδιαστείλει τον έρωτα του αλόγιστου πάθους (“καψούρα”) από την ήρεμη “αγάπη”,που έχει διάρκεια,ποιότητα, ανθρωπιά και ελεγχόμενη ένταση. Αλλά ,κι αυτό δεν είναι αλήθεια.Δεν υπάρχει τέτοιο συναίσθημα σε μια ερωτική σχέση,έστω και με τη μορφή της αγάπης, όπως την εννοοούν οι “οπαδοί” της ,αφού διατηρεί πολλά (τα περισσότερα) από τα αφύσικα- αρνητικά χαρακτριστικά στοιχεία του έρωτα (“καψούρα”. Πχ,τη ζήλεια, την αποκλειστικότητα, τη μονογαμία,την καταδίκη και την τιμωρία της “παρεκτροπής”-απάτης και το δικαίωμα από τον απατημένο για απαίτηση εξήγησης και επανόρθωσης).
Αλλά,θα αναρωτηθει κανείς,δεν μπορεί να υπάρξει μιας άλλης μορφής, «υγιής» ερωτική σχέση; Τέτοια μορφή σχέσης μπορεί ,βέβαια,να υπάρξει,αλλά όχι στον “καθένα”. Μόνο σε άτομα, που έχουν κατακτήσει ανώτερες “σφαίρες ζωής” που έχουν απαλλαγεί ή περιορίσει τη ζωώδη πλευρά τους, που έχουν καταφέρει αυτό που λέμε “υπέρβαση” και κατάκτηση της απέναντι “όχθης” είναι δοσμένη μια τέτοια σχέση ως «βραβείο» και καρπός αγώνα. Αυτή η ένωση λέγεται Συντροφικότητα και δε διαθέτει, παρά ελάχιστα στοιχεία από εκείνα που μνημονεύσαμε πως συνυπάρχουν με τον έρωτα ή την αγάπη (π.χ η ύπαρξη “σεξουαλικής χημείας” με το σύντροφο).Η Συντροφικότητα είναι η κορυφαία κατάκτηση-εξέλιξη του ενστίκτου της διαιώνισης του είδους. Δε διακατέχεται από παραλογισμούς και μανίες, δεν έχει νευρώσεις,ούτε “σκοτεινά αντικείμενα πόθου”.Το σπουδαιότερο, έχει μονιμότητα και διάρκεια, μπορεί και «μιας ζωής». Διέπεται από αλληλο-σεβασμό-εκτίμηση, ανιδιοτέλεια ,ουσιαστικό ενδιαφέρον, ειλικρίνεια, επικοινωνία, τρυφερότητα για τον άλλον, τον οποίο δεν αντιμετώπίζει ως «κτήμα» σε ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά ως ανεξάρτητη προσωπικότητα που έχει και το δικαίωμα και την υποχρέωση να διαθέτει τον εαυτό του ως βούλεται και αισθάνετα. Ακόμα και η μονογαμία (η “αιχμή του δόρατος” , το “ευαίσθητο σημείο” της ερωτικής σχέσης ) δεν επιβάλεται σε κανέναν από τους συντρόφους, αν δεν είναι αρεστή ή επιθυμητή .Οι μόνοι περιορισμοί που επιβάλει η Συντροφικότητα είναι εκείνοι που υπαγορεύονται από τη λογική (για παράδειγμα, η αυτονόητη ελευθερία μου δε θέτει σε κίνδυνο ή δοκιμασία και περιορισμό την ελευθερία του συντρόφου μου). Είναι όντως μια υψηλή κατάκτηση του ανθρώπινου πνεύματος, που καθοδηγείται από τις επιταγές του Νου, επομένως της Φύσης και απαιτεί καλλιέργεια και κατάκτηση των ποιοτικών ιδιοτήτων του ανθρώπου, όπως πάταξη και εξουθένωση του ατομικισμού-εγωκεντρισμού, χαλιναγώγηση σκοτεινών πόθων και ανάδειξη της ανθρωπιστικής πλευράς του ατόμου (αλληλεγύη, κατανόηση, συμμετοχή στη θεραπεία της ανάγκης του “πλησίον”) .Αλλά μια τέτοια “υπέρβαση” συνεπάγεται και απαιτεί μελέτη -κατανόηση των ιδιοτήτων του ανθρώπου και των νόμων της Φύσης.΄Ο,τι αποκαλείται προσωπική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και απεγκλωβισμός του ανθρώπου από τα δεσμά της ζωώδους υπόστασής του,είναι η κατάκτηση και η βίωση αυτής της ερωτικής σχέσης που αποκαλείται ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ .
Συμπέρασμα; Η Φύση «με χίλιες γλώσσες κρένει» και..»ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω»: Κάντε σεξ. ΄Οχι στον πόλεμο και τα μίση για τη… μονογαμία. Η πολυγαμία είναι φυσική και ως εκ τούτου ηθική.Τη θέλει και ο …θεός, σα να λέμε.
3. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ
«Τα ναρκωτικά τον κατέστρεψαν, πήγαινε σε ηδονιστικά πάρτι μέχρι πρόσφατα» -Φίλος του Τζορτζ Μάικλ αποκαλύπτει
Η εύκολη πρόσβαση στα ναρκωτικά. Αυτή είναι η αιτία της καταστροφής της καριέρας του .