“Τί 30, τί 40, τί 50” !
Η σύζυγος του Εμανουέλ Μακρόν, 24 χρόνια μεγαλύτερη, ένα «ισχυρό χαρτί»
![Η σύζυγος του Εμανουέλ Μακρόν, 24 χρόνια μεγαλύτερη, ένα «ισχυρό χαρτί» [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/brigitte708_1.jpg?itok=vTp5zTLS)
Πίσω από την ξανθιά κόμη της και το αιώνια μαυρισμένο δέρμα της, η Μπριζίτ Τρονιέ, 64 ετών, είναι «τα μάτια και τα αυτιά» του υποψηφίου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, καθώς επίσης και ο σύνδεσμός του με την κοινωνία.
«Μανού» και «Μπιμπί» τους αποκαλούν οι φίλοι τους, υποκοριστικά των ονομάτων τους, Εμανουέλ και Μπριζίτ. Πρόκειται σίγουρα για ένα ασυνήθιστο ζευγάρι, ζουν μαζί εδώ και είκοσι χρόνια, γράφει ένα νέο βιβλίο για το διάσημο πολιτικό ζευγάρι με τίτλο «Οι Μακρόν» το οποίο γράφουν οι δημοσιογράφοι Caroline Derrien και Candice Nedelec.
Η Τρονιέ, πρώην καθηγήτρια γαλλικών του Μακρόν, την οποία αγάπησε και παντρεύτηκε παρά τη διαφορά ηλικίας, διαβάζει και διορθώνει τις ομιλίες του («Αν εγώ δεν καταλαβαίνω τι λέει, κανείς δεν θα καταλάβει!», λέει),
Η σύζυγος του Μακρόν δεν είναι στέλεχος στο κίνημά του «Εμπρός!», αλλά εργάζεται στο πλευρό του υποψηφίου. Και όπως έχει πει ο ίδιος, η Τρονιέ βρισκόταν ήδη στο πλευρό του από την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση Ολάντ. «Η γνώμη της με ενδιαφέρει, δίνει πολύ από τον χρόνο της» είχε πει ο Μακρόν τον Νοέμβριο του 2015, ενώ ήταν ακόμη υπουργός, στο κανάλι Canal+.
“24 χρόνια μεγαλύτερη! Πρόκειται σίγουρα για ένα ασυνήθιστο ζευγάρι, ζουν μαζί εδώ και είκοσι χρόνια”.
Τις τελευταίες ημέρες στη βιομηχανία παραπληροφόρησης και όχι μόνο αποκλειστικά στις φυλλάδες, περισσότερα διαβάσαμε κι ακούσαμε για την προσωπική ζωή του ζεύγους Μακρόν-Τρονιέ, παρά για το πολιτικό πρόγραμμα του υποψήφιου προέδρου της Γαλλίας. Δίνουν και παίρνουν σχόλια σαν τα παραπάνω ,που θεωρούν ασυνήθιστο δυο άνθρωποι που έχουν διαφορά ηλικίας 24 χρόνια να είναι μαζί 20 ολόκληρα χρόνια! Ειδικά, αφού πρόκειται για γυναίκα. Αν ήταν ο Μακρόν δυο ντουζίνες χρόνια μεγαλύτερος, δε θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως, δεν υπάρχει με τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ και την αρκετά χρόνια νεότερη σύζυγό του.
Είναι φανερό πως οι κοινωνίες μας, ακόμα και μεσούντος σε λίγο χρόνια του 21ου αιώνα, είναι ανώριμες να διαχειριστούν τέτοια ζητήματα. Να γκρεμίσουν ισχυρά στερεότυπα του παρελθόντος ειδικά, όταν πρόκειται για βαθιά ριζωμένες συνήθειες ή θεσμούς. Θα έλεγε, μάλιστα, κανείς, πως οι αρχαιότερες κοινωνίες και ίσως οι πρώτες ανθρώπινες συλλογικότητες, ήταν περισσότερο προοδευτικές και πιο φυσικά τα μελη τους, αφού δεν υφίσταντο ηλικιακοί φραγμοί σε μια σχέση, ανεξάρτητα από το ποιο φύλο στο ζευγάρι η στην οικογενειακή-σεξουαλική ομάδα, ήταν νεότερο ή μεγαλύτερο. Αρκεί να ήταν σεξουαλικά δραστήριο.
Για να μπορέσουμε να διερευνήσουμε ορθά και εποικοδομητικά το ζήτημα του ηλικιακού ρατσισμού που βιώνουμε έντονα στις μέρες μας, ειδικά σε βάρος της γυναίκας, δεν έχουμε άλλη επιλογή από την προσφυγή στη μια και μοναδική «Λυδία λίθο», που πάνω της δοκιμάζονται οι χρυσές αλήθειες των ανθρώπινων πραγμάτων. Κι αυτή δεν είναι άλλη από τη Φύση και τους νόμους της . Και στο υπό εξέταση θέμα , εύκολα, απλά και κατανοητά, είναι η ίδια που θα μας διδάξει του “λόγου το αληθές”.
Η Φύση, δεν έχει ηθικούς κανόνες, τους οποίους επιβάλουν συνήθως στις ανθρώπινες κοινωνίες οι εξουσίες όλων των μορφών. Τα ιερατεία , όλων των αιώνων και των θρησκειών, πρωτοστατούν κυρίως στη διαμόρφωση κωδίκων ηθικής συμπεριφοράς. Τί, δηλαδή, είναι (θεωρείται) ηθικό (επομένως καλό) και τί ανήθικο(άρα κακό) για τον άνθρωπο. Αντίθετα από τη Φύση, που επιβάλει την τήρηση των δικών της ηθικών κανόνων και απορρίπτει κατηγορηματικά το δικαίωμα σε άτομα ή σύνολα να διαμορφώνουν δικούς τους τέτοιους κανόνες και ερήμην των δικών της. Κυρίαρχο όργανο επεξεργασίας, κατανόησης, κωδικοποίησης και τήρησης αυτών των φυσικών ηθικών κανόνων, είναι μόνο ο ΝΟΥΣ. Πρώτος και κυρίαρχος τέτοιος νόμος της ανθρώπινης νόησης είναι η αρχή πως “ό,τι είναι φυσικό, είναι και ηθικό. Και αντίστροφα”.
Η Φύση είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε κάθε είδους ρατσισμό. Φυλής-ράτσας, χρώματος, ηλικίας και σε όσους άλλους επινόησαν και επέβαλαν οι στρεβλές ανθρώπινες κοινωνίες (γλώσσα, θρησκεία, έθνος, νοοτροπία). ΄Ολα τα πράγματα είναι απλά στη Φύση, για να έχει τη δυνατότητα αντίληψης και ερμηνείας τους κάθε ανθρώπινο όν. Και στο θέμα των ρατσισμών λύνει κάθε παρεξήγηση με μια κατηγορηματική και αδιαπραγμάτευτη αρχή. Κάθε όν που «σφραγίζεται» από τη Φύση με την ιδιότητα του ανθρώπου (άνθρωπος= «ανδρός» όψη), ανεξάρτητα απ΄όλες τις άλλες ιδιότητες που μπορεί να έχει ( χρώμα επιδερμίδας, ύψος, βάρος, αρτιμέλεια κ.λπ), δε χάνει, ούτε στερείται κανενός δικαιώματος που ισχύουν για τους συνανθρώπους του και είναι (τα δικαιώματα αυτά) φυσικά ή κοινωνικά. Μάλιστα, τα θεωρεί για όλους ίσα και τα χαρακτηρίζει ως αναφαίρετα, απαράγραπτα, διαχρονικά και καθολικά.
Ο τρόπος που υπολογίζουμε την ηλικία του ανθρώπου δεν είναι ο ορθός ,δοθέντος πως χρόνος δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Είμαστε ως “Κόσμος”, «Σύμπαν» ,όντα, άχρονοι. Χωρίς αρχή και τέλος. Η γέννηση και ο θάνατος ενός ανθρώπου δε σηματοδοτούνται χρονικά, αλλά υπαρξιακά. Γεννιέται, άρα υπάρχει-ζει. Πεθαίνει, άρα δεν υπάρχει, δε ζει. Η διαδικασία της ανάπτυξης του ανθρώπου που εμπερικλείει για άγνωστους ακόμα σε μας λόγους τη φθορά-γήρανση, δεν είναι ηλικιακό, χρονικό χαρακτηριστικό, αλλά αδυναμία (ακόμα) καταπολέμησής του.
Η μεγαλύτερη απόδειξη πως δεν υπάρχει ηλικιακός χρόνος είναι η ίδια η ζωή και το προσδόκιμό της για τις γενιές. Στις κοινωνίες των “σπηλαίων” φαίνεται πως δεν ξεπερνούσε τα 30 χρόνια. ΄Αρα, ένας 25αρης ήταν τότε γέρος. Με την πρόοδο της επιστήμης, ειδικά της ιατρικής, το προσδόκιμο αυτό έχει σταδιακά αυξηθεί και σήμερα σχεδόν φτάνει τα 85 χρόνια με την ελπίδα, πως αν τελειοποιηθούν οι μέθοδοι μεταμόσχευσης οργάνων και νομοθετηθεί η ανεμπόδιστοι παραγωγή κλώνων, η διάρκεια ζωής θα εκτιναχθεί σε επίπεδα που ο σημερινός 85αρης θα θεωρείται έφηβος.
Όμοια με το προσδόκιμο ζωής είναι και η ικανότητα των ενστίκτων να λειτουργούν ανεξάρτητα από το χρόνο. Αν δεχτούμε πως τα ισχυρότερα ένστικτα του ανθρώπου είναι η λογική λειτουργία (ο Νους), της αυτοσυντήρησης και της διαιώνισης του είδους, τότε και τα τρία αυτά καθοριστικά ένστικτα, ακολουθούν τον άνθρωπο σε όλη τη διαδρομή της ζωής του, άλλοτε σε πλήρη εγρήγορση και ικανότητα και άλλοτε υποτονικά και εξασθενισμένα. Μια αλλοίωση της ικανότητας ορθής και πλήρους λειτουργίας ενός ενστίκτου, έχει να κάνει περισσότερο με τη διαχείριση της προσωπικής ζωής του καθενός (κακές διατροφικές ή άλλες σωματοκτόνες συνήθειες),αλλά και την αδυναμία της επιστήμης να θεραπεύσει-διορθώσει τις φθορές των οργάνων του. Κι αυτό πάλι φαίνεται από την πορεία της επιστήμης. Παλιότερα με προσδόκιμο ζωής τα 50 τελείωνε ή εξασθενούσε εκεί κάπου και η σεξουαλική ζωή του ατόμου. Σήμερα, με τη δυνατότητα αιμάτωσης των σεξουαλικών οργάνων (θεραπεία στυτικής δυσλειτουργίας) ο άνθρωπος είναι σεξουαλικά ενεργός και σε μεγάλη ηλικία.
Αν η φύση αντιμάχεται το ρατσισμό, οι κοινωνίες των ανθρώπων, όταν ξέπεσαν σε κτητικές, την εποχή που η ιδιοκτησία έγινε κυρίαρχη αντίληψη, καθιέρωσε ,επέβαλε και διατήρησε ρατσιστικές συμπεριφορές με γνώμονα το ιδιοκτησιακό της συμφέρον. Η δουλεία, ο διαχωρισμός του ανθρώπου σε ανώτερες -κατώτερες φυλές, σε ισχυρό φύλο (άντρας) σε αδύναμο (γυναίκα) ήταν τα βασικά εργαλεία εκμετάλλευσης της δύναμης, του κορμιού και του μυαλού των “διαφορετικών”.
Στο ζήτημα της σεξουαλικής συμπεριφοράς, είχαμε με την επικράτηση της ιδιοκτησίας την ίδια αντιμετώπιση του ανθρώπου. Πρώτα απ΄όλα, με την επιβολή της μονογαμίας. Ενώ η φύση επιτάσσει απόλυτη ελευθερία στο σεξ και πολυγαμία, τα ιερατεία , οι άλλες εξουσίες και η «Αγορά» επέβαλαν τη μονογαμία (ιδιοκτησιακό καθεστώς*) ως ηθικό γνώρισμα του ατόμου και ανήθικη την πολυγαμία. Και δεν είναι φυσικά η μοναδική διαστρέβλωση της Φύσης ή η κατάργηση των κανόνων της. Ο…ανέραστος Απόστολος Παύλος με την εξουσία του φανατισμού και της παράνοιας επιβάλει «δια ροπάλου» τη μονογαμία. “΄Εκαστος την εαυτού γυναίκα εχέτω και εκάστη τον εαυτής άνδρα”. Και το αστείο είναι πως ο Φαρισαίος αυτός που δι-οργάνωσε το Χριστιανισμό σε θρησκεία όλες αυτές τις αφύσικες διακηρύξεις, τις ζητάει να εφαρμοστούν από ανθρώπους που ζούσαν στην Κόρινθο! Εκεί, όπου το “κορινθιάζω” και το “κορινθιακώς ζην” ήταν “αξίες” υπέρτατες για τους κατοίκους της πλούσιας αυτής πόλης .
Επακόλουθο της μονογαμίας υπήρξε και ο ηλικιακός ρατισμός, ο οποίος όμως επιβλήθηκε από την Αγορά κυρίως. Η “ροζ” βιομηχανία δε συντήρησε προς όφελός της μόνο τη μονογαμία, αλλά τη διεύρυνε με την επινόηση του χάσματος των γενεών και άλλες τέτοιες ρατσιστικές αντιλήψεις για τους ανθρώπους. Οι βασικοί πυλώνες αυτής της μεγάλης σεξιστικής βιομηχανίας είναι, όπως είπαμε, πρώτα η ροζ -ρομαντική αντίληψη του σεξ, η μονογαμία, η μόδα και τα καταναλωτικά προϊόντα της, τα θεάματα, τα ακούσματα, η λογοτεχνία και τα παρεμφερή. Μια απέραντη και πανίσχυρη με λίγα λόγια σεξουαλική αγορά που επιβάλει κανόνες ως θέσφατα, συντηρεί στερεότυπα, επινοεί φραγμούς, με μοναδικό σκοπό και μόνο το αισχρό κέρδος.
Η Φύση είναι απούσα απ΄όλα αυτά. Και όχι μόνο, τα καταδικάζει με οργή. Για παράδειγμα, τα πρότυπα ομορφιάς, που δεν έχουν καμιά σχέση με τους φυσικούς, αλλά με τους εκάστοτε κοινωνικούς κανόνες. ΄Ενας Σεξπηρικός Ρωμαίος σήμερα με …αλόγατα, σπάθες και “βράκες” θα ήταν ο απεχθέστερος κλαρινογαμπρός για τα σύγχρονα κορίτσια .Το ίδιο και η θεά Αφροδίτη με τα κιλά και τα πιασίματά της για το σύγχρονο σερνικό που φαντασιώνεται μοντέλα τύπου… Καρντάσιαν . Κι ακόμα, πρότυπο ομορφιάς για τον Κινέζο, φυσικά και δεν είναι η Ιταλίδα Μπελούτσι, αλλά η αντίστοιχη Κινέζα… Τσιντσιλούτσι. Οι εποχές, η αγορά, οι εξουσίες, ανάλογα με τα συμφέροντά τους, καθιερώνουν και πρότυπα ομορφιάς, καλλιεργούν τα σύνδρομα της απέχθειας σε ένα συγκεκριμένο τύπο σώματος, αλλά και φυλής και ηλικίας.
Η Φύση και τα νοήμονα-νουνεχή παιδιά της δυσανασχετούν και οργίζονται με όλες τις μορφές του ρατσισμού. Και φυσικά και με τον ηλικιακό. Οι άνθρωποι δε χωρίζονται σε ράτσες, χρώματα και ηλικίες. Είναι επινοήματα-κατασκευάσματα ,όπως είπαμε, επιβεβλημένα από εποχές, ιερατεία, εξουσίες, αγορές. Μολυσμένες πηγές, ιδεοληψίας, συμφέροντος και κέρδους.
Αν είχαν καταργηθεί όλες αυτές οι στερεότυπες συμπεριφορές που έχουν σχέση με διαφορές ηλικίας, το χάσματα γενεών, τα πρότυπα ομορφιάς, άλλες όμοιες συνήθειες που τις συντηρεί το σύστημα, δε θα υπήρχαν σήμερα πελάτες της εμπορικής δημοσιογραφίας, που θα θεωρούσαν περίεργο ή ασυνήθιστο να είναι η 24 χρόνια μεγαλύτερη η Μπριτζίτ Τρονιέ από τον Εμανουέλ Μακρόν Αν οι δυο τους “τα βρίσκουν” στο σεξ, τον ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο, την παρέα, την κουβέντα, την ιδεολογία, ασφαλώς και δε μας πέφτει λόγος για κρίσεις και κριτικές. Με γεια τους με χαρά τους! Η χαρά της Φύσης!