ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

1. Αγκυρα: Ανίκανοι Ελληνες πολιτικοί προσπαθούν να χαλάσουν τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας

Ψάχνω να βρω τί μου θυμίζουν οι κουβέντες αυτού του ανεγκέφαλου  κυβερνητικού συνεργάτη του δικτάτορα της Τουρκίας  και εύκολα καταλήγω στον… δικό μας Κυριάκο Μητσοτάκη. ΄Ιδιες και απαράλλακτες κουβέντες.

Οπότε, ένας Μητοστάκης στην Ελλάδα  σώζει την κατάσταση,  μας λέει ο Τούρκος. Μια Δεξιά κυβέρνηση που έχει …σοβαρούς πολτικούς (!) και θα οικοδομήσει άριστες σχέσεις με τους γείτονες.

“Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του”.

2.ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Πατέρας Δημήτρη Κούκλατζη: Ευχαριστούμε όσους προσεύχονται για τα παιδί μας

Να τον  χαίρεσαι ,αγαπητέ μου, τέτοιο γιο που έχεις.  Από μυαλό σκίζει, αφού κατάφερε με την ανοησία του να μπλέξει σε περιπέτεια έναν ολόκληρο λαό. Σγχαρητήρια! ΄Εχετε κι άλλους ίδιους γιούς; Να τους στείλετε κι αυτούς να υπηρετήσουν την πατρίδα. Αλλά, σε πόστα,  σαν αυτό  του  αδελφού τους.

Ζητάει και τα ρέστα ο πατέρας. Αντί να βγει  να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για όλο αυτό το εντελώς  ηλίθιο περιστατικό  με το γιο του, που  κόστισε στον κόμο την ηρεμία του, μας δουλεύει από πάνω και  ζητάει προσευχές! Μήπως να τον βγάλουμε  ήρωα και να βάλουμε  την αφίσα του γιου  στις αίθουσες των σχολείων, δίπλα στον Αθανάσιο Διάκο;

Δεν υπάρχει τσίπα στους Ελληνάρες. Τι να λέμε τωρα

3.Ο ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Σε χωριά των Χανίων θα «κάψουν» τον Ερντογάν αντί για τον Ιούδα

Μπράβο πατριωταράδες μου εσείς. Από μυαλό πάτε καλά;  Μήπως είναι τίγκα τα χωριά σας στα Χανιά από κουζουλούς; Αλλιώς δεν εξηγείται η αφροσύνη αυτή.

Προτείνω την ώρα που θα καίτε τον Ερτογάν να τραγουδάτε σύμπαντες οι κουζουλοί το “πότε θα κάνει ξαστεριά”.  Και συνάμα  να ονειρευόσαστε πως βγαίνετε με τις κουμπούρες στο χέρι στην παραλία της Σύρνης να πάρετε το αίμα μας πίσω,   “να κάνετε μάνες χωρίς παιδιά , γυναίκες δίχως άντρες”.

4. Εκλογές στην Ουγγαρία: Ο Βίκτορ Ορμπαν μια ανάσα από μια νέα θητεία στην πρωθυπουργία

Με αυτή του την πλειοψηφία ο απερχόμενος, και πιθανότατα μελλοντικός, πρωθυπουργός, άλλαξε, για παράδειγμα, τον εκλογικό νόμο υπέρ του κόμματος του, μειώνοντας τον αριθμό των εδρών της Βουλής από 386 σε 199, ενισχύοντας και το πλειοψηφικό στοιχείο σε ένα μικτό σύστημα (λίστας και απευθείας εκλογής), ενώ οι νέες εκλογικές περιφέρειες φέρεται να προσαρμόστηκαν αποκλειστικά στις ανάγκες του δικού του κόμματος.

Πέραν όμως του εκλογικού νόμου ο Βίκτορ Όρμπαν έβαλε στη διάρκεια της κυβερνητικής οκταετίας του τη σφραγίδα του και σε μια σειρά άλλους πολιτειακούς, πολιτικούς ή οικονομικούς τομείς της χώρας, όπως για παράδειγμα, με την αλλαγή του Συντάγματος, τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων του Συνταγματικού Δικαστηρίου ή τον αμφιλεγόμενο νόμο περί Τύπου, που είχαν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στις Βρυξέλλες και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς.

Απειλή για τον Όρμπαν μια ενδεχόμενη χαμηλή συμμετοχή

Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της χώρας και λόγω ανυπαρξίας μιας αξιόλογης αντιπολίτευσης, ο Ούγγρος πρωθυπουργός με μια σειρά λαϊκιστικών μέτρων του, κατόρθωσε να διατηρήσει τη δημοτικότητά του και το εντυπωσιακό προβάδισμα του κόμματός του σε όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, με ποσοστό 47-51 %, και αυτό, παρά τη σωρεία σκανδάλων που αποκαλύπτονται συνεχώς και στα οποία φέρεται να ενέχονται συγγενικά του πρόσωπα ή έμπιστα κομματικά στελέχη του.

Πολωνική και Ουγγρική κυβέρνηση δεν απέχουν πολύ από το φασισμό.  Δεν είναι απλά ακροδεξιές.

Το πρόβλημα είναι πως και στις δύο αυτές χώρες, δε λείπει  μόνο μια ισχυρή αντιπολίτευση, αλλά και  ικανή  δύναμη ακτιβιστών που θα αντιμαχόταν τις φασιστικές αυτές κυβερνήσεις. Ειδικά ο αρχιφασίστας και ρατσιστής  Βίκτορ Όρμπαν, κάνει ό,τι θέλει στη χώρα και δεν χαμπαριάζει κανέναν. Ούτε καν  στην Ευρώπη από την οποία ξεκοκαλίζει πακτωλό ευρώπουλων.

5. Κάποτε
Στίχοι: Ευσταθία
Μουσική: Ευσταθία
Πρώτη εκτέλεση: Ευσταθία

Μου λες πως κάποτε εμείς αγαπιόμαστε
πως μεταξύ μας έπαιζε πάθος τρελό
αιώνια αγάπη ορκιζόμαστε
όμως ήταν κάποτε κάποτε κι αυτό

Κάποτε μωρό μου υπήρχε κι η δραχμή
κάποτε υπήρχε κι η Ολυμπιακή
το να βγάλεις διαβατήριο ήταν υπόθεση απλή
κι η βενζίνη ήταν πολύ πιο φτηνή
Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν οκτάωρο
κάποτε υπήρχε χρόνος και για φλερτ
υπήρχε ακόμα το βινύλιο
και ζούσε κι ο Cobain ο Kurt
Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάω
προτού να φύγει το παγόβουνο απ΄την Αρκτική
και΄ρθεί σε μας

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Κάποτε υπήρχε χώρος για τους καπνιστές
υπήρχαν και τ΄ανέκδοτα με τις ξανθιές
τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα΄χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη
Κάποτε υπήρξε ο τόπος χαλαρός
υπήρχε και ο ύπνος ο μεσημεριανός
υπήρχε το λαϊκό το έντεχνο το ροκ
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά πριν γίνουν ποπ
Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Το άκουσα πρωινιάτικα  στο ραδιόφωνο .Μου άρεσε η μουσική και η φωνή της κοπελιάς που το έλεγε, αλλά …στράβωσα σε κάποιους στίχους του τραγουδιού. Ιδιαίτερα  εκείνο το

θα τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα΄χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη

μου άναψε τα λαμπάκια.

Η Μαλβίνα ήταν μια εποχή ,εμείς οι παλιότεροι τη ζήσαμε (εγώ τη γνώρισα προσωπικά  αρχές  δεκαετίας του ΄90)  που μονοπωλούσε κυριολεκτικά με τις ατάκες  και τους εξυπνακισμούς της (τους μπέρδευε συχνά με την εξυπνάδα) τη μαύρη παραπληροφόρηση . Μιλούσε επί παντός επιστητού. Πολιτική, έρωτα, τέχνη, μόδα, κουτσομπολιό, high sociality . Σε όλα μέσα το κορίτσι.

Είχε λόγο εμπρηστικό, επιθετικό, παραληρηματικό, “ξύλινο” πολλές φορές (επαναλαμβανόμενο σαν σε τσιτάτα)   και άρεσε στον πολύ κόσμο.  Η πολιτική της κριτική  ήταν, πέρα από αβαθής (ή και ανύπαρκτη)  και εμπαθής, φανατική. Θα τη χαρακτήριζα ως απολίτικο άτομο. Δεν είχε  ιδιότητα πολίτη, πολύ περισσότερο ακτιβιστική  συνειδητοποίηση. ΄Επαιζε  σε ολο το μήκος και το πλάτος του πολιτικο-κομματικού γηπέδου. Από “αναρχία”  μέχρι    “ακροδεξιά” .   Σε κάποιες στιγμές της, μάλιστα,   έβγαζε έναν επικίνδυνο κοινωνικό ρατσισμό κι άλλες, ξαφνικά , μεταμορφωνόταν κυριολεκτικά  σε… Κατερίνα Γώγου.  Αντέγραφε το στυλ της “περιθωριακής” ποιήτριας και το λόγο της. (΄Ηταν  της μόδας τότε  για τους “ψαγμένους” τέτοιες  ακραίες, άγριες, ισοπεδωτικές  “κραυγές”, εδικά  μέσα από την τέχνη).

 Καθοριστική ,όμως,  ήταν η συμμετοχή της Μαλβίνας και στον τομέα της  ερωτικής παραπληροφόρησης.  Μάλιστα, τα  τελευταία της χρόνια   “δούλεψε”   σκληρά  στην κατεύθυνση της συντήρησης    του μοντέλου της “ξανθιάς”, γυναίκας. Της αδύναμης, της απροστάτευτης, της συναισθηματικά  κλυδωνιζόμενης,  της  εξαρτημένης από τις “εκκρίσεις της μήτρας” της (όπως  έλεγε και ο μέγας σεξιστής Μ. Καραγάτσης) . Εκείνης που  έχει ανάγκη πάντα  το δυνατό,τον  παντελονάτο, το σερνικό με… όρχεις.

Συντηρεί σχεδόν προκλητικά τους παραδοσιακούς, πατριαρχικούς ρόλους, υποβιβάζει τη γυναίκα  σε λάιτ εκδοχή ανθρώπου και εξιδανικεύει τη σερνικάδα, στην οποία είναι υποχρεωμένη η θηλυκότητα να παραδίνεται αμαχητί, αλλά μόνο με όρους μονογαμικούς.  Η συντροφική σχέση, δεν έχει ισότιμα μέλη.  Είναι πάθος ερωτικό κυρίως. Με τη γυναίκα στα “τέσσερα”, παραδομένη στις ορέξεις του άντρα-αφέντη.

Ουδέποτε δόθηκε η ευκαιρία  για τέτοιο εύρος φαλλοκρατικής προπαγάνδας και  παραπληροφόρησης και μάλιστα από γυναίκα, όσο στην Μαλβίνα Κάραλη, που είχε ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του  υστερικού  λόγου της,  λαϊκά και “σοβαρά” ραδιόφωνα , εφημερίδες, περιοδικά και αργότερα κανάλια. Κι αν σκεφτει κανείς πως δεν ήταν λίγοι οι…προοδευτικοί της εποχής που έπαιρναν τοις μετρητοίς της μπαρούφες της μακαρίτισσας  δημοσιογράφου, πατεράδες πια , αντιλαμβάνεται κανείς γιατί  και σήμερα οι έφηβοι,  ακόμα κι αυτών των “ψαγμένων”, μπολιασμένοι  από το φαλλοκρατικό μπόλι της  Κάραλη,  συνεχίζουν το ίδιο  βιολί. Της διάκρισης των δύο φύλων, όχι με βάση την ιδιότητα του ανθρώπου ,αλλά  εκείνης που καθιέρωσαν οι πατριαρχικές ,εξουσιαστικές κοινωνίες  και αφορούσε τις ανάγκες και τις συμπεριφορές  των γεννητικών  τους οργάνων.

Θα αργήσει πολύ  ο Νότος της Ευρώπης να γίνει Βορράς. Ακόμα και στα πιο απλά,τα αυτονόητα,τα μη ουσιώδη.  Μήν πάτε μακριά. Πότε, ας πούμε,   οι δημόσιες τουαλέτες στην Ελλάδα, θα είναι κοινές για τους ανθρώπους, χωρίς διακριτικά Ανδρών-Γυναικών;  Μην προχωράμε σε άλλα σοβαρότερα.

Από παλιότερο κείμενό μας εδώ μαζέψαμε κάποιες χαρακτηριστικές ,πατριαρχικές και σεξιστικές, αλλά “ροζ”  ατάκες της Μαλβίνας,που σε κάνουν να ανατριχιάζεις . Το τραγικό για τον πολιτισμό και την εξέλιξη του ατόμου είναι πως και σήμερα, σχεδόν 30 χρόνια μετά από τότε που  έβγαζε στον αέρα η δημοσιογράφος Μαλβίνα Κάραλη αυτές τις… μεγαλοφυείς “εφετμές”  της , είναι δημοφιλείς και αποδεκτές από ένα μεγάλο   σύνολο ανθρώπων. Απολαύστε μερικές:

(1/8/2014)

«Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα»
«Είμαι πάνω από όλους και κάτω από αυτόν»
«Σπάστηκα με την ατάκα σου “Κοίτα να διασκεδάσεις”. Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα.

– γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς»
«Δε θα μπορούσα να είμαι ποτέ με έναν οικοδόμο ή γιατρό ή πολιτικό μηχανικό. Θα μπορούσα να είμαι μόνο με έναν άνθρωπο που εκφράζεται…. Πρέπει κάτι να τον τρώει, να του καίει τα σπλάχνα»
«Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο»
«-Γιατί τα κάνεις αυτά; -Γιατί είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω»

«Θα ευχηθώ αυτό που εύχομαι πάντα. Να γίνει το καλύτερο για σένα και να είμαι κι εγώ εκεί κοντά. Και πιο κοντά να μη γίνεται»
«Μία μέρα πριν χωρίσουν τους βλέπουμε στα περιοδικά να διαφημίζουν την ερωτική ευτυχία τους. Το θεωρούν πως είναι προϊόν προς διαφήμιση»
«Αυτό που επιζητεί μία γυναίκα από τη σχέση με έναν άντρα είναι η άλωση… Το να χαθεί μέσα σε άλλον. Που σημαίνει ότι αν μία γυναίκα πάει με άλλον άντρα έχει χαθεί ο προηγούμενος»
«Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.»
«Εμένα κάνε με κύκλο ομόκεντρο, να νιώθω τη συγγένεια. Και τότε η καλύτερή σου είναι η καλύτερή μου. Αλλά ομόκεντρο. Αλλιώς ζηλεύω. Κι όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα.»
«Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι»
«Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας. Έρωτας είναι, φίλη, τι νόμιζες;»
«Ο ταλαντούχος άνθρωπος, ότι κι αν κάνει, το κάνει εμπνευσμένα. Και η Κόλαση να σε περιμένει μαζί του, θα είναι μια παραδεισένια Κόλαση. Ενώ από τον ατάλαντο άνθρωπο να μην περιμένεις τίποτα καλό. Και ο Παράδεισός του ανούσιος»
«Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Εγώ, που μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα “πίσω μου σ έχω σατανά”. Εγώ χόρτασα. Ένα χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα»
«Στην καψούρα η καλύτερη του ενός είναι η χειρότερη του άλλου»
«..Για τι θες να μιλήσουμε; Για τσάντες ή για άντρες; Μην απαντάς: Άντρες. Εσένα τι συνειρμό σού κάνει το λήμμα άντρας; Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου, λέω. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.
-Τον άντρα δεν τον πιάνουν κότσο εκεί που πιάνουν εσένα. Σου λέει: «Άσε θα πάω εγώ να τους μιλήσω». Ακόμα και αν είναι ενάμιση μέτρο άντρας, πρέπει να σου δημιουργεί τη βεβαιότητα πως μπορεί και να τους δείρει για σένα στην εφορία.
…Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα. Αυτή είναι, ίσως, η πιο φεμινιστική αρχή. Κάθεσαι και κάνεις νύχι. Ο σωστός άντρας έρχεται με τα χαρτιά από την τράπεζα και σου λέει: «Εδώ υπόγραψε. (Γιατί ξέρει και σωστά ελληνικά, δεν τον πήραμε τυχαία). Εκείνη την ώρα -καταλαβαίνεις, δεν καταλαβαίνεις- σαν να σου δίνει ένα υποχθόνιο σήμα, ώστε να αρχίσεις να κάνεις γυναικεία: «πού να υπογράψω; Εδώ; Κάτσε να στεγνώσει πρώτο το νύχι».
Τότε ο σωστός άντρας θα πει: «Άσε καλύτερα. Υπογράφω εγώ. Και θα γίνει πλαστογράφος… Το κάνει για να μην χαλάσεις το πεντικιούρ; Επειδή σε περνάει για ηλίθια; Επειδή αταβιστικά κάτι τον σπρώχνει;
Το συμπέρασμα είναι: αυτή η κατάσταση σε βολεύει. Άρα ο άντρας είναι ο σωστός. Βεβαίως, να μη σε ξεγελάω, όλα αυτά τα πρακτικά μπορώ να τα κάνω και μόνη μου. Αλλά είναι αυτή η άχαρη διανομή, η διανομή που ονειρεύτηκα; «Που προχωράς μέσα στο πλήθος, χλομή, γκρίζα γυναίκα, που κανείς δεν σε φροντίζει;» Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί, να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μη σε λυπηθεί, να μην ανησυχήσει»
Αποσπάσματα από συνέντευξη:
-Εγώ και στον εχθρό μου που λένε, το χέρι θα του το ‘σφιγγα.
– Ακόμα κι αν ο εχθρός σου ήταν η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα σου;
– Η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα μου δεν είναι εχθρός μου. Υπάρχει μια παρανόηση.(γελάει) Έτσι και διαβάλλεις ένα τρίτο πρόσωπο έχεις στρώσει έδαφος να πάει καλά η αντίζηλος. Δεν έχω ποτέ ασχοληθεί με τρίτους στη σχέση μου εξευτελιστικά. Έχω κάνει βέβαια αηδίες μπροστά στα μάτια του άντρα μου, αλλά στα μάτια μιας τρίτης δεν νομίζω ποτέ να έχω εξευτελιστεί. Όσο πιο πολύ ασχολείσαι με το να διαβάλλεις μια τρίτη στα μάτια ενός άντρα, τόσο πιο πολύ τον καψουρεύεις μαζί της.
– Υπάρχουν συνταγές στον έρωτα;
– Πλάκα μου κάνεις; Πως δεν υπάρχουν. Οι οποίες κι απαιτούν επιθετικότατη
ακρίβεια στην εκτέλεση.
– Ποια είναι η χειρότερη ώρα ενός ανθρώπου;
– Το είπε η Αναγνωστάκη « Η χειρότερη ώρα, είναι η ώρα που ενδέχεται να
ανακαλύψεις την ομοιότητα αυτών που αγαπάς, με τους ανθρώπους που τους
περιβάλλουν»
-Αγαπάς την ομορφιά;
-Ποιος δεν την αγαπάει! Ιδίως όταν απορυθμίζει τους επικριτές της