Δε θα σχολιάσουμε τις 3 επιστολές Β. Τζωρτζάτου και Δ.Κουφοντίνα, που παραθέτουμε εδώ μαζί με τα σχόλια των “φορέων” της εμπορικής δημοσιογραφίας . ΄Εχουμε πει πολλά για τη Β’17Ν στο HOMO-NATURALIS.GR .
1. ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ
“Η πικρή αλήθεια για:
– τον τραγικό θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν
– την εικόνα κατάντιας της 17Ν το 2002
Η απόφαση για την ενέργεια εναντίον του τότε υπουργού Οικονομικών πάρθηκε μετά από πολλές συζητήσεις, γιατί γνωρίζαμε ότι είχε ρίσκα. Γι’ αυτό θέσαμε δύο ρητές προϋποθέσεις: Πρώτον, ότι δεν θα υπήρχε κανείς τρίτος μέσα στο αμάξι του υπουργού και δεύτερον ότι δεν θα υπήρχαν πεζοί στα πεζοδρόμια της Νίκης προς Καραγιώργη Σερβίας. Είχαμε κάνει κάποιες παρατηρήσεις και είχαμε διαπιστώσει ότι το μεσημέρι όταν έφευγε, συχνά δεν υπήρχαν πεζοί στο πεζοδρόμιο και άρα η ενέργεια ήταν πραγματοποιήσιμη. Η εκτελεστική ομάδα είχε επιχειρήσει τουλάχιστον 5-6 φορές και την είχε ακυρώσει, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν οι παραπάνω προϋποθέσεις.
Την ημέρα που έγινε η ενέργεια παραβιάστηκαν και οι δύο προϋποθέσεις. Η οργάνωση ισχυρίστηκε τότε ότι οι δύο σύντροφοι που παρατηρούσαν απ’ το πατάρι της οδού Νίκης, την παρκαρισμένη Μερσεντές μπροστά στο Υπουργείο, για να ξεκινήσουν την ενέργεια, δεν είδαν τα δύο κορίτσια που μπήκαν στο Μερσεντές και νόμιζαν ότι μπήκαν στο Audi της Ασφάλειας. Αυτό όμως δεν είναι ακριβές.
Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα η δεύτερη ομάδα των τσιλιαδόρων που βρίσκονταν στο χώρο βεβαίωσε, ότι τα κορίτσια δεν μπήκαν αστραπιαία στο Μερσεντές. Έμειναν όρθια, μπροστά στην πόρτα της για αρκετό διάστημα και συζητούσαν, μέχρι να μπουν. Αρα αποκλείεται να μην τις είδαν. Οι τσιλιαδόροι ήταν τόσο σίγουροι ότι η ενέργεια θα ακυρωθεί ώστε αποχώρησαν. Δεύτερο, όταν οι σύντροφοι κατέβηκαν και βγήκαν στο πεζοδρόμιο της Νίκης απ’ όπου θα πυροδοτούσαν τη ρουκέτα, υπήρχε κόσμος στο απέναντι πεζοδρόμιο, άρα έπρεπε και πάλι να ακυρωθεί. Κι όμως πάτησε το τηλεχειριστήριο.
Ο τρίτος σύντροφος που βρίσκονταν στο πεζοδρόμιο από πριν του είπε: «”Γιατί το πάτησες αφού είχε κόσμο που είναι μέσα στα αίματα”. Απάντησε: “Υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες”. Τρίτο, λίγο πριν κατέβει ο τέταρτος σύντροφος απ’ το πατάρι, είδε τους δύο που θα αποφασίζανε, να συνεννοούνται με τα μάτια στο στυλ: “Να το πατήσουμε σήμερα, για να τελειώνουμε”. Τέταρτο, αυτός που πάτησε το τηλεχειριστήριο είπε στους υπόλοιπους ότι τον πίεζε η οικογένειά του για να φύγουν για διακοπές!
Απ’ το ίδιο βράδυ δεν υπήρχε ούτε ένα μέλος της 17Ν που να μην καθύβριζε τους δύο που αποφάσισαν να πατήσουν το τηλεχειριστήριο, ενώ υπήρχαν 2 κοπέλες μέσα στο Μερσεντές και ο κόσμος στο πεζοδρόμιο.
Η ευθύνη της 17Ν είναι δεδομένη, είναι ότι αποφάσισε να γίνει εκεί αυτή η ενέργεια. Η ευθύνη όμως για το ότι πραγματοποιήθηκε η ενέργεια είναι διαφορετική και δεν πρέπει να συγχέεται με την πρώτη. Ανήκει σ’ αυτούς τους δύο που παραβίασαν και τις δύο προϋποθέσεις που είχε καθορίσει η οργάνωση, και έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων για ασήμαντο λόγο κόπωσης ή διακοπών, πράξη που συνιστά ανοσιούργημα.
Αν υπήρχε σοβαρή οργάνωση θα ‘πρεπε απ’ την επόμενη να τους τιμωρήσει, τουλάχιστον αποκλείοντάς τους από οποιαδήποτε δραστηριότητα τους επέτρεπε να ‘χουν κάποια πρωτοβουλία. Μην ξεχνάμε ότι ο ΕΛΑΣ στον οποίο αρέσκονται να αναφέρονται ορισμένοι, περνούσε από στρατοδικείο τους παρανομούντες για πολύ ελαφρύτερα παραπτώματα.
Κανείς μέσα στην οργάνωση δεν μπορούσε τότε να φανταστεί αυτό που συνέβαινε κι αποκαλύφθηκε μετά. Οτι είχε δημιουργηθεί φράξια από ορισμένους, που προωθούσε δικό της, ιδιοτελές μη πολιτικό σχέδιο εν αγνοία της οργάνωσης. Ανέτρεπαν ειλημμένες αποφάσεις της οργάνωσης με φτηνές δικαιολογίες και χοντρά ψέματα τα οποία όμως λόγω της συνωμοτικότητας δεν μπορείς να ελέγξεις εύκολα.
Έκαναν στρατολογίες καταπατώντας τους κανόνες που είχε θεσπίσει η οργάνωση και εν αγνοία της. Παραβίαζαν τους κανόνες στεγανότητας των μελών γιατί τους βόλευε για τα ιδιοτελή σχέδιά τους εκτός οργάνωσης. Παραβίαζαν τους κανόνες στεγανότητας των σπιτιών με συνέπεια την κρίσιμη στιγμή το 2002 να μην υπάρχει ούτε ένα καθαρό, στεγανό σπίτι, ενώ παλιότερα υπήρχαν τουλάχιστον 4-5. Και το αποκορύφωμα, έφτασαν στο σημείο να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της οργάνωσης και των συντρόφων, πραγματοποιώντας εν αγνοία τους τουλάχιστον 3 ληστείες τραπεζών, για ίδιο όφελος. (Θεσσαλονίκη συν 2 άλλες που μου ομολόγησε μέσα στη φυλακή, όταν τον στρίμωξα). Όταν όμως ένα μέλος μιας επαναστατικής οργάνωσης, που δεν αντιμετωπίζει βιοποριστικό πρόβλημα αφού εισπράττει μηνιαίο μισθό απ’ τις απαλλοτριώσεις της οργάνωσης, κάνει μια τέτοια πράξη αυτό ισοδυναμεί με προδοσία των ιδανικών και της οργάνωσης.
Γιατί τα χρήματα της ληστείας δεν προορίζονται για την επανάσταση και την οργάνωση αλλά για την τσέπη του και τις εξω-οργανωτικές μη πολιτικές δραστηριότητές του. Αυτή η προδοσία οδηγεί στην κατάλυση της πολιτικο-ιδεολογικής συνοχής. Στην απώλεια της εμπιστοσύνης και της συντροφικότητας, στην κατάρρευση της πειθαρχίας. Ουσιαστικά οδηγεί στη διάλυση της οργάνωσης. Απλή πιστοποίησή της υπήρξε ο απίστευτος τραγέλαφος που αποκαλύφθηκε το 2002.
Και το χειρότερο είναι ότι μετά τις συλλήψεις του 2002, τόσο η Αντιτρομοκρατική όσο και οι ξένες πεπειραμένες Μυστικές Υπηρεσίες αντελήφθησαν αυτήν την φραξιονιστική δραστηριότητα, κι έτσι τους είχαν στο χέρι. Τους εκβίαζαν ότι αν “δεν συμμορφώνονταν προς τις υποδείξεις” θα τους αποκάλυπταν μέσω των ΜΜΕ ότι κορόιδευαν τους συντρόφους τους με ευτελή κίνητρα και θα τους έκαναν ρόμπα. Με τι τίμημα λοιπόν έγινε η συγκάλυψη αυτής της φραξιονιστικής δραστηριότητας από τις αρχές; Αναμφίβολα μέρος των “υποδείξεων”-τιμήματος, υπήρξε η απαίτηση μη αμφισβήτησης του κατηγορητηρίου της Δίκης και της διάτρητης απόφασής της.
Στις 4 Μαΐου του 1952 ο κομμουνιστής αγωνιστής Νίκος Πλουμπίδης, λίγο πριν οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα, έστειλε ένα γράμμα στην Ελλη Παππά. Σ’ αυτό παρ’ ότι ο ίδιος υπήρξε θύμα της σταλινικής πρακτορολογίας, δεν δίστασε να γράψει στο σημείο 9 τα εξής: “Και μέσα στους φυλακισμένους, στους εξόριστους και στους θανατοποινίτες ακόμα υπάρχουν ΧΑΦΙΕΔΕΣ (ονόματα). Αυτοί πρόδωσαν τα πάντα, στο δικαστήριο όμως αρνήθηκαν την κατάθεσή τους και παρέστησαν τον ήρωα, για να ξεγελάσουν το κόμμα και να συνεχίσουν το χαφιέδικό τους ρόλο (υπογραμμίζω εγώ).
ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιηθεί ΚΑΝΕΙΣ σε κομματική δουλειά, πριν εξεταστεί λεπτομερειακά όλη του η δράση. Οι τίμιοι και οι καλοί σύντροφοι θα χαρούν απ’ αυτήν την εξέταση, οι ύποπτοι θα δυσαρεστηθούν και οι χαφιέδες θα αντιδράσουν”.
Ποιος θα φανταζόνταν ότι σ’ αυτές τις λίγες παλικαρίσιες αράδες θα βρισκόνταν η αλήθεια και για μια άλλη δίκη, που θα γινόνταν μισό αιώνα μετά, αυτή της 17Ν.
Απρίλης 2014
Φυλακές Κορυδαλλού
Τζωρτζάτος Βασίλης”.
_______________________________________________________________________________
2.” ‘Αναψε τα αίματα στο εσωτερικό της 17Ν η επιστολή που έστειλε προ ημερών ο Βασίλης Τζωρτζάτος και έκανε λόγο για κατάντια της 17Ν. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας αντέδρασε έντονα και έστειλε επιστολή στην εφημερίδα των συντακτών. Σε αυτήν μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει υποβολέα της επιστολής Τζωρτζάτου τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο.
Τίτλος της επιστολής Κουφοντίνα: «Η τραγική αλήθεια για τον Υποβολέα».
Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα ο Δημήτρης Κουφοντίνας μιλάει για «το γνωστό δίδυμο» που «ανέλαβε υπηρεσία» σε «πλήρη συνεργασία με τον εχθρό» κι έγινε «ο καλύτερος σύμμαχος της επιχείρησης «ευτελισμός 17Ν»», αλλά και για «δειλούς και ποταπούς που πρόδωσαν ιδέες αλλά και την προσωπική τους ιστορία».
O Κουφοντίνας, υποστηρίζει επίσης ότι στόχος του Τζωρτζάτου και του Γιωτόπουλου είναι το βιβλίο που εξέδωσε πρόσφατα.
«Ίδιος ο στόχος, ανομολόγητος όμως εδώ, το βιβλίο. Ίδια η τακτική: τα μέλη της 17Ν είναι ληστές και δολοφόνοι, κυνικοί και ιδιοτελείς. (…). Τα ΜΜΕ αποδέχθηκαν με άκρατη αγαλλίαση το δώρο του Υποβολέα (με υπογραφή Β. Τζ). Οργίασαν κατά της 17Ν πατώντας στην υποτιθέμενη «γνώση από τα μέσα» που τους προσφέρθηκε πρόθυμα. Η επιχείρηση «ευτελισμός της 17Ν» δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο σύμμαχο από τον Υποβολέα», λέει μεταξύ άλλων στην επιστολή του.
Λέει σε άλλο σημείο: «…αν παραμερίσουμε τα δυσώδη εμέσματα εκείνο που μένει είναι μια δειλή, απεγνωσμένη προσπάθεια να μην αντιμετωπιστεί η αλήθεια, η ευθύνη της οργάνωσης και του κέντρου της».
Ο Κουφοντίνας υποστηρίζει επίσης ότι η εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν ήταν «δοκιμασία της φωτιάς για το εσωτερικό μέταλλο του καθένα. Πολλοί έσπασαν» και αποκαλεί τον Τζωρτζάτο καταδότη και ποταπό γράφοντας: «υπέγραψε δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης της 17Ν. Το στίγμα του καταδότη θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή».
Το ίδιο αποκαλεί και τον Γιωτόπουλο και τονίζει: «…δώδεκα χρόνια τώρα η πνευματική παραγωγή του Υποβολέα εξαντλείται στο πώς θα πλήξει τη 17Ν. Φτάνει πια!».
_________________________________________
3. ” Καταπέλτης κατά Κουφοντίνα ο Τζωρτζάτος: Έκανε συμφωνίες! Η CIA του υπαγορεύει όσα λέει.
Λίγο καιρό μετά την αποκάλυψη για τα όσα έγιναν στην επίθεση της 17Ν κατά του Γιάννη Παλαιοκρασσά και προκάλεσαν τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν, ο Βασίλης Τζωρτζάτος με επιστολή του μέσα από τη φυλακή κατηγορεί τον Δημήτρη Κουφοντίνα πως έχει κάνει συμφωνία με τη CIA και όχι μόνο!
Με επιστολή ποταμό που δημοσιεύει η Ελευθεροτυπία, ο καταδικασμένος για τη συμμετοχή του στη 17 Νοέμβρη, Βασίλης Τζωρτζάτος, κατηγορεί τον υπαρχηγό και αρχιεκτελεστής της οργάνωσης για κρυφές συμφωνίες με την αστυνομία, το κράτος ακόμη και τη CIA!
«Η συμφωνία έγινε το αργότερο τον Αύγουστο του 2002, πριν παραδοθεί. Έγινε τουλάχιστον με τη CIA, το FBI, τις Αγγλικές Μυστικές Υπηρεσίες και την ΕΥΠ που του επέβαλαν τους όρους τους. (…) Βασικά απαίτησαν την παράδοση των σπιτιών γεμάτων, την παράδοσή του, την ανάληψη ευθύνης για όλα, τη μη αμφισβήτηση του κατηγορητηρίου και των ανοιχτά συνεργαζόμενων ώστε να περατωθεί ομαλά γι’ αυτούς η Δίκη και να πετύχουν τις καταδίκες που είχαν προαποφασιστεί. Πριν παραδοθεί βέβαια τον πέρασαν από ανάκριση, η οποία παραμένει μυστική. Απ’ την πλευρά τους του έδωσαν ορισμένα ανταλλάγματα, τα οποία τα βλέπουν όλοι, για τα οποία όμως κανένας δεν μιλάει.
Η ανάληψη της ευθύνης δεν περιορίζεται στη Δίκη αλλά προεκτείνεται χρονικά και μετά απ’ αυτήν. Επιτρέπει στη CIA να μιλάει σήμερα ως 17Ν μέσα απ’ τη φωνή του, υπαγορεύοντάς του ό,τι επιθυμούν. Το θεωρούν σημαντικό για τον έλεγχο τής μετά τη 17Ν «τρομοκρατίας» στη χώρα, μαζί με κάποιες άλλες κινήσεις», γράφει ο Τζωρτζάτος.
Στην επιστολή του, ο Τζωρτζάτος περιγράφει κι ένα περιστατικό από τη δίκη της 17 Νοέμβρη. «Στη δευτεροβάθμια Δίκη, ενώ όλων των κατηγορούμενων οι ποινές μειώθηκαν, η δική μου έμεινε αμετάβλητη. Την τελευταία μέρα της Δίκης το 2007 με φώναξε ο μακαρίτης σήμερα συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής Αλ. Κατσαντώνης και μου είπε, παρουσία ορισμένων άλλων συνηγόρων: «Ελα εδώ βρε. Με τον Κουφοντίνα πήγες και τα ‘βαλες; Σου ‘κανε μεγάλη ζημιά. Είναι σαν να τα ‘βαλες με την εξουσία»! Το καλοκαίρι του 2009, μετά από ένα άρθρο μου στον Τύπο, ήρθε στη φυλακή να με συναντήσει ο τότε εισαγγελέας για την Τρομοκρατία. Μου είπε: «Ξέρω ότι δεν θα μου πεις τίποτα. Αλλά για λόγους τυπικούς όφειλα να έρθω. Να ξέρεις ότι με δυο θα ‘θελα να συζητήσω. Με τον Σάββα και με τον Γιωτόπουλο». Του λέω: «Με τον Κουφοντίνα δεν θέλεις;» Απάντησε: «Τι να τον κάνω αυτόν; Αυτός έχει υπογράψει συμφωνίες».
Παράλληλα, κατηγορεί τον Κουφοντίνα για προδοσία και υποστηρίζει πως το “κάστρο” έπεσε από μέσα. «Είχε ήδη έρθει σε επαφή με αυτούς με τους οποίους έκανε συμφωνία μεταγενέστερα και του είχαν διαμηνύσει ότι προϋπόθεση οποιασδήποτε συμφωνίας είναι να βρεθούν στοιχεία και τεκμήρια. Τα σπίτια έπρεπε πάση θυσία να παραδοθούν γεμάτα. Επιβεβαιώνεται ο δημοσιογράφος που έγραψε πέρσι ότι το κάστρο της 17Ν έπεσε κι αυτό από μέσα».
Αναφέρει επίσης ότι τα στοιχεία που βρέθηκαν μετά την έκρηξη στον Πειραιά και τον τραυματισμό του Σάββα Ξηρού αφέθηκαν εσκεμμένα σε προφανή θέση για να τα βρει η αστυνομία.
«Αυτός που πήγε στο σπίτι το βράδυ, μετά την έκρηξη στον Πειραιά, δεν πήγε για να τ’ αδειάσει αλλά για να το γεμίσει. Μετέφερε εκεί τα χειρόγραφα που έκαιγαν σχεδόν όλους τους κατηγορούμενους. Τα έφερε είτε από κάποια προσωπική του κρύπτη όπου τα φύλαγε είτε του τα έδωσαν κάποιοι για να τα τοποθετήσει εκεί. Τα μόνα στοιχεία που φρόντισε να εξαλείψει με τη χλωρίνη είναι σε μερικά όπλα γιατί φοβόταν την ύπαρξη DNA που ενδεχόμενα ανήκε σε στενό του πρόσωπο».